Πρόσφατα σε ένα ταξίδι μου στη νότια Γερμανία είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ ένα μικρό θεματικό πάρκο μερικών εκατοντάδων στρεμμάτων. Πρόκειται για ένα ιδιωτικό πάρκο που φιλοξενεί μια μικρής έκτασης λίμνη και μερικές πολύ βασικές κτηριακές εγκαταστάσεις. Αυτές αποτελούν μετατροπή κτηρίων και αποθηκών ενός παλιού αγροκτήματος.
Σ αυτό το αγρόκτημα λοιπόν είχαν για δεκαετίες τις φωλιές τους πελαργοί. Επίσης υπάρχει μια μικρή λίμνη στην οποία φιλοξενούνται μόνιμα άγριες πουλιά κυρίως πάπιες και χήνες και μερικά άλλα είδη υδρόβιων πουλιών και ζώων. Με απλά μέσα και πολύ όρεξη και δουλειά ο χώρος έχει μετατραπεί σε αυτό που πριν είπα θεματικό πάρκο.
Εκτός από τα προαναφερθέντα ζώα το πάρκο φιλοξενεί και ένα είδος Μακάκου (είδους που δεν ανήκει φυσικά στην τοπική πανίδα) φιλικού και προσιτού στους επισκέπτες και σε ειδικά διαμορφωμένο και απομονωμένο χώρο. Επίσης υπάρχει χώρος φιλοξενίας ελαφιών, διάδρομοι και παρατηρητήρια μέσα στη λίμνη, χώρος παρατήρησης για ερπετά και αμφίβια.
Οι κτηριακές εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν ένα εστιατόριο και καφετέρια, πωλητήριο αναμνηστικών βοηθητικούς χώρους ,ενοικιαστήριο ποδηλάτων και οι στέγες δεκάδες φωλιές πελαργών.
Νομίζω ότι οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους για την ποιότητα του χώρου.
Μια «μικρή» λεπτομέρεια θα προσθέσω. Κάθε μέρα το πάρκο δέχεται 1000 επισκέπτες δηλαδή σε δύο εβδομάδες όσους επισκέπτες έχει το πάρκο της Δαδιάς σε ένα χρόνο και χωρίς να απασχολεί μια στρατιά από δημοτικούς και δημόσιους υπαλλήλους.
Το αντίστοιχο της Βιστωνίδας δέχεται 2000 επισκέπτες το χρόνο όσους δηλαδή αυτό δέχεται σε δύο μέρες. Παράλληλα ευεργετεί την τοπική κοινωνία με απασχόληση, κατανάλωση τοπικών προϊόντων και διανυκτερεύσεις στα τοπικά ξενοδοχεία.
Απλά πράγματα για άξιους και δυναμικούς ανθρώπους. Όχι πάντως για μια χώρα όπως η Ελλάδα, αν και θα μπορούσαμε να διαθέτουμε δεκάδες τέτοια πάρκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου