Να δείς τι σου χω για μετά! Παπακωνσταντίνου Μαχαιρίτσας

Στο ασανσέρ σφάζουν αρνιά, 
στο ρετιρέ κριάρια
και στο μεγάλο living-room,
με robe de chabre κυκλοφορούν.

Στον καμπινέ πάνε συχνά
και στον μπιτέ καβάλα,
προσεύχονται διά πασών,
εις το λαχείο συντακτών.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 50 και μετά,
μας έχουν πνίξει τα μπετά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Στου Στρατηγάκη την αυλή
και στ' άλλα ινστιτούτα,
λέει πολλοί είναι μαζεμένοι,
Ρωμιοσύνη μου καημένη.

Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει,
μα κόκαλα τσακίζει,
με yes, με sorry και λοιπά
και με σπασμένα Αγγλικά.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 60 και μετά,
ανά, κατά, διά, μετά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Καβάλα πάνε σινεμά,
καβάλα supermarket,
μπαίνουμε σ' άλλη εποχή,
ποιο στέρεο και ΙΧ.

Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών
κι αντίσταση και γύψος,
Πολυτεχνείο ξαφνικά,
μεταπολίτευση και τα λοιπά.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 70 και μετά,
μας έχουν πνίξει τα σκατά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Εδώ και τώρα εναλλαγή
και πανταχού το νέφος,
από τα out και τα in
βγήκανε γιάπηδες με jean.

Σκυλάδικα στην εθνική,
disco στην παραλία,
ανάδελφος ελληνισμός,
ενώ επίκειται σεισμός.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 80 και μετά,
να δεις τι σου 'ρχεται μετά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Στο 90 φτάσαμε,
εμπρός ταχύ το βήμα,
να το ακολουθήσουμε,
γιατί καθυστερήσαμε.

ΕΟΚ, ΝΟΥΔΟΥ, περικοπές,
Κυπριακό και Σκόπια,
Θεέ μου πως φτάσαμε ως εδώ
στα σύνορα του εξαποδώ.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
απ' το 90 και μετά,
να δεις τι σου 'χω για μετά.

Μα η Ελλάδα ως γνωστόν
ποτέ της δεν πεθαίνει
και όπως έχει ειπωθεί,
κάποια στιγμή θ' αναστηθεί.

Μητέρα μεγαλόψυχη
ή φάντασμα και ζόμπι,
ας κάνουμε υπομονή,
το 2000 θα φανεί.

Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό,
την ονειρεύτηκα ξανά,
συγκάτοικο σ' ένα βραχνά,
να με ξυπνάει με βρισιές.

Το νησί των συναισθημάτων, Μάνος Χατζιδάκις, μια υπέροχη ιστορία.

Μία πολύ ευαίσθητη ιστορία που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις, για την αγάπη και την αντοχή της στον χρόνο.

"Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα Συναισθήματα.
Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.

Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.

Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.

Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα»

Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.

Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».
«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.

Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.

Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.

Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.

Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:
«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
«Ο Χρόνος;;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε o Χρόνος;»

Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με τη βαθιά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».

πηγη   

Τα 18 γνωρίσματα των δημιουργικών ανθρώπων

Η δημιουργικότητα μπορεί να είναι ένα σταθερό γνώρισμα σε κάποιους ανθρώπους αλλά ενδεχομένως και να εξαρτάται από τις εκάστοτε συνθήκες. Η έμπνευση και οι "φαεινές ιδέες" έρχονται από το πουθενά μερικές φορές - ενώ δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει όταν είναι πραγματικά απαραίτητες. Αναμφίβολα πάντως η δημιουργικότητα προϋποθέτει πολύπλοκη νοητική λειτουργία και δεν σχετίζεται με την απλή διαδικασία της σκέψης.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η δημιουργικότητα είναι πολυπλοκότερη από τη γνωστή θεωρία των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου (το αριστερό σχετίζεται με τη λογική και αναλυτική σκέψη, ενώ το δεξί με τη δημιουργικότητα και τα συναισθήματα). Περιλαμβάνει νοητικές διεργασίες που δεν έχουν πλήρως αναλυθεί. Και από ψυχολογικής πλευράς τα δημιουργικά άτομα είναι προσωπικότητες πολυσχιδείς. Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Scott Barry Kaufman, εκείνο που χαρακτηρίζει τους δημιουργικούς ανθρώπους είναι το "μπέρδεμα" του μυαλού τους. Κι ενώ δεν υπάρχει ένας αντιπροσωπευτικός τύπος του δημιουργικού ανθρώπου, υπάρχουν 18 πράγματα που κάνουν και τους διαφοροποιούν από τους υπόλοιπους.

1. Ονειροπολούν κατά τη διάρκεια της μέρας (γνωρίζοντας ότι είναι κάθε άλλο παρά χάσιμο χρόνο). Σύμφωνα με την ψυχολόγο Rebecca L. McMillan, η "περιπλάνηση" του μυαλού κατά τη διάρκεια της μέρας υποβοηθά τη διαδικασία της δημιουργικότητας. Και σίγουρα οι περισσότεροι από μας συλλάβαμε τις καλύτερες ιδέες ενώ η σκέψη μας ταξίδευε...Μια έρευνα του 2012 απέδειξε ότι η ονειροπόληση συνδέεται με την ενδοσκόπηση και την ικανότητα ανάκλησης αναμνήσεων. Οι νευρολόγοι έχουν διαπιστώσει ακόμη ότι οι διεργασίες κατά την ονειροπόληση είναι όμοιες με εκείνες της φαντασίας και της δημιουργικότητας.

2. Παρατηρούν τα πάντα. Για εκείνους υπάρχουν παντού πιθανότητες και συνεχώς επεξεργάζονται πληροφορίες που λαμβάνουν από την πραγματικότητα γύρω τους. Η συγγραφέας Joan Didion είχε πάντοτε μαζί της ένα σημειωματάριο όπου σημείωνε οτιδήποτε παρατηρούσε για τους ανθρώπους και τα γεγονότα γύρω της προκειμένου τελικά να εξηγήσει την πολυπλοκότητα του εαυτού της. Όπως χαρακτηριστικά υποστήριξε "κοινός παρονομαστής όλων όσων παρατηρούμε είναι το 'εγώ'.

3. Εργάζονται τις 'κατάλληλες' ώρες. Πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες λένε ότι είτε πολύ νωρίς το πρωί είτε πολυ αργά το βράδυ είναι οι ώρες που δημιουργούν. Ο Vladimir Nabokov για παράδειγμα έγραφε στις 06.00 ή 07.00 το πρωί, ενώ ο Frank Lloyd Wright προτιμούσε να ξυπνήσει στις 03.00 ή 04.00 και να ξαναπάει για ύπνο αρκετές ώρες αργότερα.

4. Περνούν χρόνο μόνοι τους. Η δημιουργικότητα προϋποθέτει την υπέρβαση του φόβου της μοναξιάς (κάτι που είναι προϋπόθεση και για την ονειροπόληση). Οι καλλιτέχνες και γενικότερα οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι συνήθως μοναχικοί κι αυτό είναι συχνά το «κλειδί» της έμπνευσής τους.

5. Αναζητούν νέες εμπειρίες. Προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι το «ανοιχτό μυαλό». Η πνευματική αναζήτηση, το κυνήγι της συγκίνησης, η επαφή με τα συναισθήματα, η τροφή για τη φαντασία. Όλα αυτά συνενώνονται με την επιθυμία της διερεύνησης του κόσμου εσωτερικού και εκείνου που βρίσκεται έξω.

6. Αντιστρέφουν τις δυσκολίες (σε ευκολίες). Πολλές ιστορίες και τραγούδια έχουν βασιστεί σε γεγονότα που προκάλεσαν μεγάλη ψυχική οδύνη. Υπήρξαν όμως ταυτόχρονα καταλυτικά για τη δημιουργία μεγάλων καλλιτεχνικών έργων. Έρευνες για τη μετα-τραυματική εξέλιξη των ατόμων, έδειξαν ότι πολλοί άνθρωποι εξελίσσονται ιδιαίτερα ως προς την πνευματικότητά τους, τις διαπροσωπικές σχέσεις, την εκτίμηση για τη ζωή, το προσωπικό σθένος και τη δημιουργικότητα. Η τραυματική εμπειρία που «διέλυσε» τον μέχρι τότε «δεδομένο» κόσμο τους, τούς δίνει ώθηση για μια άλλη θεώρηση της ζωής, για νέες εμπειρίες, επηρεάζοντας και τη δημιουργικότητά τους.

7. Αποτυγχάνουν επιτυχώς… Οι πετυχημένοι δεν παίρνουν την αποτυχία προσωπικά. Το να είναι κάποιος δημιουργικός σημαίνει συχνά ότι θα αποτύχει επανειλημμένα μέχρι τελικά να φτάσει στο σημείο που επιθυμεί.

8. Θέτουν σημαντικά ερωτήματα. Οι δημιουργικοί άνθρωποι είναι αχόρταγα περίεργοι και διατηρούν την περιέργεια αυτή ακόμη και σε μεγαλύτερη ηλικία.

9. Παρατηρούν τους ανθρώπους γύρω τους (και συχνά συλλαμβάνουν πολύ καλές ιδέες μ’ αυτόν τον τρόπο).

10. Ρισκάρουν (το ρίσκο είναι μέρος της δημιουργικής διαδικασίας). Η σχέση ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο παραβλέπεται αλλά είναι πολύ σημαντική καθώς η δημιουργικότητα είναι στην ουσία η προσπάθεια πραγμάτωσης εκείνου που προτείνει η φαντασία. Άρα συχνά μπορεί να σημαίνει χαμένο χρόνο και χρήμα.

11. Αντιμετωπίζουν τη ζωή ως ευκαιρία για προσωπική έκφραση. Ο Nietzsche θεωρούσε ότι η ζωή αλλά και ο κόσμος είναι έργο τέχνης. Κατά τον Kaufman η δημιουργικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η έκφραση των αναγκών μας, των πόθων μας και της μοναδικότητάς μας.

12. Ακολουθούν τα πραγματικά τους ‘θέλω’. Κινητοποιούνται κυρίως από εσωτερικές επιθυμίες και όχι από την επιθυμία για αναγνώριση ή αμοιβή. Δραστηριοποιούνται αντίθετα από προκλήσεις και οι έρευνες δείχνουν ότι και μόνο ο νοερός σχεδιασμός εκτέλεσης μιας δραστηριότητας, δίνει μεγάλη ώθηση στη δημιουργικότητα, ειδικά όταν αυτή η δραστηριότητα παρέχει τη δυνατότητα αξιοποίησης του ταλέντου τους.

13. Σκέφτονται πέρα από τα δικά τους όρια. Ο Kaufman υποστηρίζει ότι η ονειροπόληση συν τοις άλλοις συμβάλει στην υπέρβαση των προσωπικών ορίων και την ανεύρεση άλλων τρόπων σκέψης, κάτι που είναι προϋπόθεση της δημιουργικότητας.

14. Χάνουν την αίσθηση του χρόνου. Συχνά οι δημιουργικοί καθώς γράφουν ή ζωγραφίζουν ή χορεύουν ή εκφράζονται με κάποιον άλλον τρόπο μπορεί να βρίσκονται σε κατάσταση «δημιουργικού οίστρου», κατά την οποία η πρόκληση, η απόλαυση, η συγκέντρωση και η ηρεμία επιτυγχάνονται με ελάχιστη προσπάθεια ώστε τίποτε να μην εμποδίζει τη δημιουργικότητά τους.

15. Περιτριγυρίζονται από όμορφο περιβάλλον. Καθώς και οι ίδιοι είναι σε πολύ καλή κατάσταση απολαμβάνουν την ομορφιά γύρω τους. Μια πρόσφατη έρευνα στο περιοδικό Psychology of Aesthetics, Creativity, and the Arts έδειξε ότι οι μουσικοί έχουν ιδιαίτερα αναπτυγμένο αισθητικό κριτήριο.

16. Ενώνουν τις 'κουκίδες'. Έχουν την ικανότητα να διακρίνουν ότι υπάρχουν πιθανότητες εκεί που άλλοι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο, είναι με άλλα λόγια διορατικοί. Κατά τον Steve Jobs η δημιουργικότητα ισοδυναμεί με την ικανότητα να ενώνει κάποιος τις κουκίδες.

17. Συνεχώς αναζητούν το καινούργιο. Οι δημιουργικοί άνθρωποι στην ουσία συνδέουν τις προϋπάρχουσες εμπειρίες τους συνθέτοντας καινούριες ιδέες, καθώς θέλουν να αποφεύγουν τη μονοτονία και τη ρουτίνα.

18. Αφιερώνουν χρόνο για πνευματική ξεκούραση. Αντιλαμβάνονται την αξία του «καθαρού» μυαλού και του βαθμού που αυτό επηρεάζει την ποιότητα της δουλειά τους. Πολλοί, ανάμεσα σ’ αυτούς και ο David Lynch, επιδιώκουν να έχουν πνευματική εγρήγορση με τεχνικές όπως η αυτοσυγκέντρωση. Μια έρευνα του 2012 στην Ολλανδία έδειξε ότι τέτοιες τεχνικές συντελούν στη δημιουργική σκέψη καθώς συμβάλουν στη βελτίωση της μνήμης, της συγκέντρωσης, της πνευματικής διαύγειας και στην καλύτερη συναισθηματική κατάσταση καθώς ελαττώνουν το άγχος.

Μετάφραση / Επιμέλεια Κειμένου : Λία Μαλλίδου

Thessaloniki Arts and Culture  http://www.thessalonikiartsandculture.gr/

Ιδέες για τους άφραγκους ερωτευμένους του Αγίου Βαλεντίνου!

Δεν έχεις λεφτά; Σιγά το νέο. Στην Ελλάδα των νεόπτωχων και του 27% της ανεργίας, η πραγματική πρωτοτυπία θα ήταν να είχες χρήματα και μάλιστα να τα σκορπούσες σε εξόδους και διασκεδάσεις σαν να ήμασταν στην προ μνημονίων εποχή. Αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, σταμάτα να διαβάζεις, πάρε το κορίτσι σου και πηγαίνετε να της ψωνίσεις κάτι στα μαγαζιά, βγάλ’ τη έξω για σούσι, άνοιξε της μια σαμπάνια, κάνε κάτι αδερφέ. Άσε αυτό το άρθρο σε αυτούς που το έχουν ανάγκη, σε αυτούς που θέλουν να περάσουν καλά με το κορίτσι τους με ελάχιστα έως μηδενικά ευρώ. Ναι, γίνεται και αυτό. Διότι αφενός ο έρωτας δε ρωτάει αν είναι καλά ο τραπεζικός λογαριασμός σου για να μπει, και αφετέρου και σε οικονομικό μαύρο χάλι να σε βρίσκει, η φτώχια θέλει καλοπέραση. Αν λοιπόν τα δικά σου οικονομικά έχουν πάρει τελευταία τον κατήφορο, είσαι στο σωστό μέρος: συγκεντρώσαμε μερικες ιδέες που αποδεδειγμένα πιάνουν για να βρει η σχέση σου τον εύκολο, ανέξοδο δρόμο για την κορυφή.

Το καλοκαίρι έφυγε, η παραλία μένει

“Με τέτοιο κρύο;” θα ρωτήσεις. Μα τώρα είναι πιο ρομαντικό, βρε κουτό, θα σου απαντήσουμε εμείς. Αυτό που το καλοκαίρι θεωρείται κλισέ και αναμενόμενο, το χειμώνα, αν το σκηνοθετήσεις σωστά μπορεί να γίνει εντυπωσιακό σκηνικό για δύο. Τι πιο ρομαντικό από μια βραδιά στην παραλία, με αναμμένη φωτιά, ζεστό κρασί, μπουφάν και καρό κουβέρτες; Tip: Επένδυσε σε ένα κούτσουρο από αυτά που ανάβουν με τη μία για να μη χάσεις ώρα μαζεύοντας κλαράκια που παίζει και να μην ανάψουν ποτέ.

Νίκο, είσαι για πικ-νικ;

Ιδανικό για φυσιολάτρες και όχι μόνο.  Αν έχεις μια φυσική απέχθεια για τη φύση ή ντρέπεσαι να το κάνεις ακόμη και λόγω ονόματος, μπορείς να μεταφέρεις το πικ-νικ στη μοκέτα/ βεράντα/ ταράτσα του σπιτιού σου με όλα τα κομφόρ, και σαφώς λιγότερες πιθανότητες να καταλήξετε στο τμήμα αν προκύψει μια πιο ερωτική διάθεση.

Το κυνήγι του super deal

Μέχρι και τα πολύ upscale εστιατόρια έχουν πλέον ξυπνήσει και έχουν δημιουργήσει ειδικά μενού με προσιτές τιμές, συνήθως για μεσημεριανό lunch κι όχι για τα πιο επίσημα βραδινά dinner. Εκμεταλλεύσου αυτά τα μεσημβρινά prix-fix μενού που μπορεί να αποβούν σωτήρια για το πορτοφόλι σου (π.χ. το Osterman στο κέντρο προσφέρει πρώτο, δεύτερο πιάτο και ποτήρι κρασί με €11) και κάντε μαζί ένα ευχάριστο διάλειμμα από το γραφείο – ή, απλά, ένα διάλειμμα από τα συνηθισμένα.  

Νύχτες πρεμιέρας

Την φτώχια πολλοί εμίσησαν, τις βραδιές DVD ουδείς. Για τους άφραγκους  ερωτευμένους η νύχτα του Αγ Βαλεντίνου είναι ό,τι πρέπει για καναπέ, αγκαλιά, ταινία και fleece κουβερτούλα.  Αν είναι και κανένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ, την έχεις σίγουρη την αγκαλιά. Το μόνο που θα χρειαστείς είναι καλαμπόκι και βούτυρο, ενώ αν νιώθεις πολύ γαλαντόμος, μπορείς να παραγγείλεις και μια πίτσα. Εναλλακτικά, μια μακαρονάδα είναι επίσης ωραιότατη επιλογή.

Ποιος είναι ο επόμενος Masterchef;

Δεν εννοούμε να φας όλη μέρα στην κουζίνα ετοιμάζοντας ένα gourmet δείπνο που στο τέλος πιθανότατα δεν θα τρώγεται, αλλά να την καλέσεις να μαγειρέψετε παρέα. Λίγο η γυναικεία λίμπιντο που αυτομάτως ανεβαίνει όταν βλέπουμε άντρες να μαγειρεύουν (απορείς που οι chef στην τηλεόραση είναι πλέον μαντράχαλοι με τατουάζ;) λίγο οι σκηνές μπροστά στο ψυγείο που θυμίζουν 9 ½ εβδομάδες, αν καταφέρεις να μην βάλεις φωτιά στην κουζίνα (αλλά μόνο σε εκείνη), θα περάσετε υπέροχα.

Δεύτερη εφηβεία

Με πρώτης τάξεως entertainment. Και εκείνα τα χρόνια λεφτά δεν είχες κι όμως, με ένα ταπεινό χαρτζιλίκι, διασκέδαζες με την ψυχή σου. Μπιλιάρδο, bowling, παγοδρόμιο, μπύρες και παγωτά μπορούν να κάνουν ευτυχισμένο ένα νορμάλ κορίτσι . Έξτρα (και τζάμπα) πόντους κερδίζεις αν κατέχεις ένα σπορ και μπορείς να της κάνεις λίγο τον «δάσκαλο».

Let the games begin

 Ραντεβού στο σπίτι για επιτραπέζιο. Προμηθευτείτε υλικά για hot dogs και χειροποίητα burgers, τσιπς, ξηρούς καρπούς, ζεστή σοκολάτα ή αλκόολ. Λίγη καλή μουσική και η διασκέδαση μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες είναι εγγυημένη.

Μια μέρα στο μουσείο

Αν θες να την εντυπωσιάσεις με την πρωτοτυπία και τα πολύπλευρα ενδιαφέροντά σου, δωσ’ της ραντεβού σε ένα από τα δεκάδες μουσεία της πόλης που διαθέτουν, εκτός από σπάνιες συλλογές τέχνης, και υπέροχα café. Αν ο καιρός το επιτρέπει επιλέξτε ένα με κήπο, όπως είναι το Νομισματικό ή το Αρχαιολογικό Μουσείο. Τέλος, στο Νέο Μουσείο Ακρόπολης σερβίρουν φανταστικό ελληνικό πρωινό και την ωραιότερη θέα στον Ιερό Βράχο.

To the moon and back

Αν πάλι θέλεις να της χαρίσεις τον ουρανό με τ’ άστρα μην ψάχνεις μακριά, το Πλανητάριο μας περιμένει και δεν αφήνει καμία ασυγκίνητη. Αξίζει να επισκεφθείτε το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.  

Η χαρά της προσφοράς

Ο εθελοντισμός μπορεί να είναι απολύτως ανέξοδος αλλά με ουσιαστική αξία, ενώ ενίοτε αποδεικνύεται πολύ διασκεδαστικός. Ενώστε τις δυνάμεις σας με μία από δραστήριες τοπικές οργανώσεις της πόλης σας, συνεισφέρετε σε έναν καλό σκοπό ενώ ταυτόχρονα νιώθετε υπερηφάνεια και την χαρά της προσφοράς.

Πάμε συναυλία

Προφανώς δεν εννοούμε τις πιο hot συναυλίες της σεζόν με απλησίαστο εισιτήριο ή τις live εμφανίσεις καλλιτεχνών στο Μέγαρο και στο Ηρώδειο αλλά τα λιγότερο γνωστά gigs σε δημοτικούς χώρους, bars και μικρές μουσικές σκηνές που μπορούν να αποδειχθούν απέραντα διασκεδαστικά για ένα διαφορετικό Αγίου Βαλεντίνου βράδυ. Ενημερώσου εγκαίρως από την agenda της πόλης για τις ημερομηνίες και το κόστος.

Τι ξεχάσαμε;

Τίποτα δεν ξεχάσαμε, απλά αφήσαμε τα αυτονόητα για το τέλος: Το σεξ, ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε σχέσης, μπορεί να σας κρατήσει απασχολημένους μια βραδιά, μια βδομάδα, ένα μήνα, ένα χρόνο. Όρεξη για παιχνίδι να υπάρχει και αμοιβαία διάθεση για πειραματισμούς. Λίγη φαντασία και λίγη αισθησιακή ατμόσφαιρα μπορούν να σας χαρίσουν ανεκτίμητες στιγμές απόλαυσης – από αυτές που δεν αγοράζονται ούτε με όλα τα λεφτά του κόσμου.     πηγη                                                                                              Ανάβω μία λαμπάδα στη μνήμη του Αγίου Βαλεντίνου του Πολιορκητή, προστάτη των καταστημάτων ειδών δώρου και επίτιμου μέλους του εμπορικού συλλόγου  ή μήπως πτώχευσε και αυτός?

Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς χαρτονομίσματα;

«To χρήμα κάνει τον πλανήτη να κινείται» (Money makes the world go round) λέει το τραγούδι. Ή μήπως όχι; Αυτό τον προβληματισμό έχει ο πολιτικός μηχανικός, Γιώργος Οικονομίδης.

O ίδιος έχει παρουσιάσει μια ιδιαίτερη ιδέα με την οποία προτείνει την κατάργηση των χαρτονομισμάτων από την ζώνη του ευρώ, την υιοθέτηση αποκλειστικά κερμάτων για την καθημερινή ζωή, και για όλες τις υπόλοιπες συναλλαγές την χρήση πλαστικού χρήματος. Ο κ. Οικονομίδης παραθέτει, επίσης, τα άμεσα και έμμεσα οφέλη που μπορούν να προκύψουν από την εφαρμογή του τεχνικού (όπως τονίζει και όχι πολιτικού) συστήματός του, το οποίο κατά τον ίδιο μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε λύση της κρίσης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Το δόγμα
 
Έστω ότι, σύμφωνα με τον κ. Οικονομίδη, τα χαρτονομίσματα από το 500ευρο μέχρι το 10ευρο καταργούνται σταδιακά μέσα σε ένα χρόνο. Τα ψιλά (κέρματα) διατηρούνται για όλες τις καθημερινές συναλλαγές (βλέπε μπακάλικο, περίπτερο, σούπερμάρκετ, καφές κλπ). Η καθημερινή χρήση των κερμάτων κρίνεται απαραίτητη καθώς η όποια πιο περίπλοκη διαδικασία θα δημιουργούσε προβλήματα. Για όλα τα υπόλοιπα θα γίνεται στο εξής χρήση καρτών, internet ή mobile banking.

...με το καλημέρα
 
Βραχυπρόθεσμα, η πρότασή αυτή – πάντα κατά τον εμπνευστή της – θα επιφέρει πλήρη εποπτεία του δημοσίου επί του συνόλου του ΑΕΠ και όλου του τζίρου κάθε οικονομικού προσώπου με την συνεπαγόμενη κάλυψη του συνόλου της φορολογικής βάσης για κάθε είδους φόρο. Η δημοσιονομική εξυγίανση εκτιμάται από τον κομιστή της πρότασης ως άμεσο αποτέλεσμα αφού θα προκύψει αφενός αύξηση του ΑΕΠ και αφετέρου αύξηση των κρατικών εσόδων. «Οι συνέπειες της δημοσιονομικής εξυγίανσης θα επιτρέψουν την μείωση των φορολογικών συντελεστών και συνεπώς θα ενισχύσουν την ανάπτυξη», εξηγεί ο Γιώργος Οικονομίδης.
 
Θα πεθάνει το έγκλημα
 
Trafficking, εμπόριο όπλων και ναρκωτικών, παράνομη μετανάστευση και κυρίως το οργανωμένο έγκλημα θα απαλειφθούν μεσοπρόθεσμα, αφού δεν θα υπάρχει το hard cash που επιδιώκουν οι εγκληματίες – και με δίευρα δεν παίζεις μπάλα εδώ που τα λέμε.
 
Ο Γιώργος Οικονομίδης υποστηρίζει, λοιπόν, ότι τα οφέλη της κοινωνίας θα είναι τεράστια καθώς θα αφαιρεθεί οποιοσδήποτε κίνδυνος για ληστείες, διαρρήξεις, κλοπές, απαγωγές, δωροδοκίες, διαφθορά, εκβιασμοί και όλα τα συναφή στα οποία ο άνθρωπος υποκύπτει ατενίζοντας το γυαλιστερό μωβ του 500ευρου. «Αντίστοιχη απελευθέρωση κοινωνικών δυνατοτήτων του κράτους θα προκύψει λόγω εξαιρετικής μείωσης αντικειμένου από σειρά υπηρεσιών (δικαστήρια, αστυνομία, φυλακές) κλπ», υποστηρίζει ο ίδιος, που φέρνει προς τεκμηρίωση το παράδειγμα των άϋλων τίτλων μετοχών και συμβολαίων κτηματολογίου.
 
Μάλιστα επιμένει ότι οι μόνοι τυχόν αντιτιθέμενοι της πρότασής του θα είναι οι επωφελούμενοι από το οργανωμένο έγκλημα και οι φοροφυγάδες. Όσον αφορά τα αντεπιχειρήματα περί παρακολούθησης από το κράτος, ο κ. Οικονομίδης αναφέρει ότι «πρέπει να ξέρουμε ότι και τώρα το κράτος εάν έχει λόγο να παρακολουθήσει κάποιον μπορεί να το κάνει. Εξάλλου μπορούν να υπάρξουν πρόνοιες απορρήτου δεδομένων πέραν των καθαρά φορολογικών ζητημάτων». 
 
Ακόμη και οι τράπεζες θα έπρεπε να είναι χαρούμενες με αυτή την πρόταση, εκτιμά ο εμπνευστής της, καθώς όλο το χρήμα που κυκλοφορεί θα κατευθυνθεί σε αυτές, και θα εξοικονομηθεί κόστος φύλαξης και χρηματαποστολών.
 
Μόνο σε μια χώρα;
 
Όχι βέβαια. Αν και θα μπορούσε να εφαρμοστεί ως πρακτική και σε μία μόνο χώρα, η ιδανική εκδοχή θα ήταν να εφαρμοστεί το σύστημα σε όλη την ζώνη του ευρώ. «Έτσι θα μπορέσει να λειτουργήσει καλύτερα οικονομικά», σχολιάζει. Κατά τον ίδιο, μάλιστα, η Ε.Ε. είναι αρκετά ώριμη να δεχθεί ένα τέτοιο σύστημα. «Μέσα από ένα επαρκές στάδιο ενημέρωσης είναι δυνατό να υπάρξει καθολική χρήση του συστήματος από όλες τις ηλικίες και τα πλεονεκτήματά του θα δημιουργήσουν μιμητές παγκοσμίως».  
Σχετική πηγή: gobanknoteless.wordpress.com                                                                                              http://www.enallaktikos.gr/

Αλέξη Τσίπρα ..θέλουμε νέους. Πολύ νέους.!

Ποιος γελάει τώρα;

Εγραψε:Pitsirikos

Θυμάμαι –και μάλλον δεν είμαι ο μόνος- τις ειρωνείες για τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ήταν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων με τον Συνασπισμό το 2006. Θυμάμαι και τις ειρωνείες όταν ο Αλέξης Τσίπρας εξελέγη πρόεδρος του Συνασπισμού το 2008, κατατροπώνοντας τον Φώτη Κουβέλη. Σήμερα τα γέλια και οι ειρωνείες με τον Τσίπρα έχουν κοπεί ή προέρχονται μόνο από συστημικούς δημοσιογράφους και «διανοούμενους». Σήμερα όλα τα κόμματα ψάχνουν έναν Αλέξη Τσίπρα.

Για πολλά κατηγορούν τον Τσίπρα αλλά μπορεί σήμερα κάποιος να φανταστεί τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα;

Ποιος θα ήταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Ο Κουβέλης; Εδώ γελάμε. Και τώρα πια, έχουμε και πάρα πολλούς λόγους για να γελάμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αυτό που ψάχνουν οι άλλοι: ένα νέο και φρέσκο πρόσωπο. Και το οφείλει, κυρίως, στον Αλέκο Αλαβάνο.

Ο Αλαβάνος είδε νωρίς την κούραση του πολιτικού κατεστημένου και προώθησε τον Αλέξη Τσίπρα. Σοφή κίνηση.

Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει ως υποψήφιο δήμαρχο της Αθήνας τον 33χρονο Γαβριήλ Σακελλαρίδη –είναι δηλαδή στην ηλικία που ήταν ο Τσίπρας όταν εξελέγη πρόεδρος του Συνασπισμού- και οι μόνοι που ειρωνεύονται πια είναι οι ηττημένοι και οι τελειωμένοι.

Ζούμε σε μια χώρα που τα νιάτα αντιμετωπίζονται σαν αρρώστια και οι νέοι άνθρωποι ονειρεύονταν πότε θα γεράσουν για να πάρουν σύνταξη.

Η χρεοκοπία της χώρας αλλάζει εντελώς το σκηνικό: αφενός ξέρουμε πως δεν θα πάρουμε σύνταξη ποτέ και αφετέρου τα νιάτα γίνονται αυτό που πάντα ήταν, δηλαδή πλεονέκτημα, ευτυχία και ομορφιά.

Τα πρόσωπα στην πολιτική –και όχι μόνο- έχουν σημασία. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αλλά τα πρόσωπα έχουν πολύ μεγάλη σημασία. Από αρχαιοτάτων χρόνων.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάποιο πρόβλημα, δεν είναι στην θέση του προέδρου.

Τον Μάιο του 2012, ο συνάδελφος Αυγουστίνος Ζενάκος και εγώ πήραμε μια συνέντευξη από την Ζωή Κωνσταντοπούλου για το Unfollow.

Όταν τελείωσε η συνέντευξη και έκλεισε η πόρτα πίσω μας, το πρώτο πράγμα που ρώτησα τον Αυγουστίνο ήταν «Έχουν κι άλλους τέτοιους στον ΣΥΡΙΖΑ;»,

Ο Αυγουστίνος κατάλαβε πώς το εννοούσα και μου απάντησε πως δεν ξέρει. Του είπα πως, αν έχουν καμιά δεκαριά στελέχη σαν την Κωνσταντοπούλου, θα αφήσουν εποχή.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μου έκανε εξαιρετική εντύπωση και στη συνέχεια κατάλαβα πως δεν έπεσα έξω. Πάντα διαβασμένη, στοχοπροσηλωμένη, πάντα στο θέμα της και στον τομέα της, συγκεντρωμένη και αποτελεσματική. (σ.σ. Αν η Κωνσταντοπούλου στο μέλλον σαλτάρει από την εξουσία και γίνει Ντόρα Μπακογιάννη, αυτό δεν έχει να κάνει με την τωρινή μου άποψη.)

Συνηθίζω να παρατηρώ ποιοι πολιτικοί δέχονται επιθέσεις από το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο – καταλαβαίνεις πολλά απ’ αυτό.

Η Ζωή Κωνσταντόπουλου παίρνει το πρωτάθλημα επιθέσεων σε πολιτικό, ενώ –αν και δεν θέλω να σπείρω την διχόνοια- κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν τα έχει αγγίξει κανείς.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ένα από τα πιο κρίσιμα στοιχεία για την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα είναι η ηγετική ομάδα γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα.

Ο Αλέκος Αλαβάνος φέρθηκε έξυπνα. Τώρα είναι η σειρά του Αλέξη Τσίπρα.

(Αλέξη, νέους. Πολύ νέους.)

Διακοπές στην Ικαρία  ..κάτι έμαθε και από το νησί μας ο Αλέξης!

Οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις σαν κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης?

 Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις 

Οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι και δεν συγχωρούν αστοχίες.

Ένα  άρθρο του Σπύρου Τζόκα  σήμερα για τις  ΚΟΙΝΣΕΠ ( Κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις)μαζί με τα δικά μας σχόλια στο τέλος ώστε να διαβάσετε απρόσκοπτα το κείμενο.

Είναι γεγονός ότι και παλιότερα υπήρξαν ελαστικές σχέσεις εργασίας στην Αυτοδιοίκηση.
Είναι, επίσης, γεγονός ότι και παλιότερα η Αυτοδιοίκηση είχε χρησιμοποιηθεί σαν ιμάντας για να περάσουν αντιλαϊκές πολιτικές. Είναι ακόμα γεγονός ότι και παλιότερα η Αυτοδιοίκηση ήταν, ή επιχειρούνταν να είναι, το εργαστήρι νεοφιλελεύθερων πειραμάτων. Αρκετές φορές και εμείς οι αυτοδιοικητικοί αρπάζαμε το τυρί και δεν βλέπαμε τη φάκα, όσοι τουλάχιστον δεν υποστηρίζαμε συνειδητά ανάλογες επιλογές, ούτε επιφυλάσσαμε τέτοιο ρόλο στην Αυτοδιοίκηση.
(σχόλιο 1)
Ναι, κάποια συνέβαιναν και παλιότερα. Εξάλλου καπιταλισμό είχαμε και καπιταλισμό έχουμε.
Τώρα, όμως, το αφεντικό τρελάθηκε! Στην εποχή του μνημονιακού πάγου έγιναν τα πάντα λάστιχο, και κυρίως οι εργασιακές σχέσεις. Ακόμα και οι ενασχολούμενοι με την Αυτοδιοίκηση μπερδεύονται στον λαβύρινθο αυτόν των εργασιακών σχέσεων, ακόμα και 5 μεροκάματα τον μήνα για κάποιους μήνες προκηρύσσουν οι δήμοι. Και μη χειρότερα, δηλαδή!

Μεταξύ αυτών των εργασιακών σχέσεων, ιδιαίτερα προβεβλημένη είναι αυτή των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων, ΚΟΙΝΣΕΠ. O όρος είναι ελκυστικός και παραπλανητικός. 
 (σχόλιο 2)
Παρουσιάζεται έτσι αθώα ως ένα κοινωνικό εγχείρημα της κοινωνικής λεγόμενης οικονομίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα σχέδιο νεοφιλελεύθερης έμπνευσης που έχει ως προφανή στόχο τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών της Αυτοδιοίκησης και τη μεταβίβαση αυτών στον ιδιωτικό τομέα.
Το νέο αυτό υβρίδιο απλώνεται σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες της Αυτοδιοίκησης, όπως  το πνευματικό Κέντρο, το κολυμβητήριο, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί και τώρα και το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι».

Η διαδικασία αυτή αποτελεί συνήθως, κατά τους εισηγητές, «αναγκαστική» διαδικασία, όπως και πολλές άλλες μετά τη μνημονιακή καταιγίδα που σαρώνει τους ΟΤΑ. Διάλυση δομών, διακοπή συμβάσεων, απαγόρευση προσλήψεων, διαθεσιμότητες και επικείμενες απολύσεις, μαζική συνταξιοδότηση υπό τον φόβο απολύσεων, οικονομική ασφυξία και άμεση ή έμμεση στάση πληρωμών.

Έτσι αρχίζει να λειτουργεί ο εκβιασμός... μαφιόζικα. Το ερώτημα που διαρκώς παρουσιάζεται είναι: «πώς θα λειτουργήσουν οι παιδικοί σταθμοί, το πρόγραμμα 'Βοήθεια στο σπίτι', το πολιτιστικό κέντρο, αφού απαγορεύονται οι προσλήψεις; Και η απάντηση έφτασε... με τον ν. 4019/2011 (ΦΕΚ Α' 216), όπου θεσπίστηκε η νέα νομική μορφή, η Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση ως φορέας της κοινωνικής οικονομίας!

Έτσι λοιπόν οι εντεταλμένοι της τρικομματικής κυβέρνησης αναγκάζουν τις κοινωνικές δομές να λειτουργήσουν. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση, η οποία περιγράφεται ως ένας αστικός συνεταιρισμός κοινωνικού σκοπού με περιορισμένη ευθύνη των μελών του, ο οποίος διαθέτει εκ του νόμου εμπορική ιδιότητα. Συμπράττουν, λοιπόν, τουλάχιστον 7 άτομα και το νεοφιλελεύθερο πείραμα ξεκινά στου κασίδη το κεφάλι. Αυτοί μπορούν να συνάπτουν προγραμματικές συμβάσεις με το Δημόσιο, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους ΟΤΑ α' και β' βαθμού.

Ο φερετζές στην προκειμένη περίπτωση δεν θα μπορούσε να λείπει. Είναι η διάσωση των εργαζομένων, οι οποίοι καλούνται αναγκαστικά να συντηρήσουν το υβρίδιο. Υποταγή, λοιπόν, ή θάνατος! Αφόρητη πλήξη. Αφόρητη θλίψη... κατάθλιψη. Λένε ότι όταν βιώνεις την αυταπάτη τη θεωρείς πραγματικότητα. Ίσως συμβαίνει και αυτό σε αρκετούς αυτοδιοικητικούς, που υποτίθεται ότι είναι αντίθετοι, αλλά συνεχίζουν να πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτό βοηθούν τους εργαζομένους.

Τον εκβιασμό αυτόν υφίστανται τώρα και οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι». Ή υποτάσσονται στο υβρίδιο των ΚΟΙΝΣΕΠ ή ρίχνονται και αυτοί στον Καιάδα της ανεργίας. Πάνω από 3.500 εργαζόμενοι στο ΒΣΣ και 130.000 ηλικιωμένοι ωφελούμενοι και ΑμεΑ στον Καιάδα των νεοφιλελεύθερων πειραμάτων. Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις παρουσιάζονται ως μονόδρομος για τους εργαζόμενους αυτούς από την τρικομματική μνημονιακή κυβέρνηση.

Οι ΚΟΙΝΣΕΠ αμφισβητούν τον δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών, όπου επιχειρείται η πλήρης ανταποδοτικότητα των παροχών. (σχόλιο 3)
Είναι η κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών της Αυτοδιοίκησης, καθώς και αν ακόμα υποθέσουμε ότι για την παρούσα περίοδο θα απορροφήσει τους υπάρχοντες εργαζομένους είναι βέβαιο ότι στην επόμενη φάση θα συμβληθεί με ιδιώτες. Και αυτό θα το έχουν επιτρέψει οι αυτοδιοικητικοί, οι οποίοι για πρόσκαιρες ανάγκες πολιτικής επιβίωσης θα θυσιάσουν τις επόμενες γενιές. Οι οπαδοί του νέου αυτού υβρίδιου θα έχουν ήδη σταδιακά μετατρέψει τις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων σε επιχειρήσεις ειδικού σκοπού και τα κοινωνικά αγαθά που δικαιούμαστε όλοι ανεξαιρέτως σε υπηρεσίες-εμπορεύματα, που μπορούν να τ' απολαμβάνουν μόνο όσοι μπορούν να τα πληρώσουν.

Αυτό που τώρα επιχειρείται είναι μετά τις περικοπές των κονδυλίων των ΚΑΠ στο 60%, και της ΣΑΤΑ σχεδόν στο 50%, να συνεχιστεί η λειτουργία των υπηρεσιών με την εφαρμογή της πλήρους ανταποδοτικότητας στις παρεχόμενες υπηρεσίες όπως: σχολεία, μεταφορές μαθητών, βρεφονηπιακοί σταθμοί, δημοτικά ιατρεία, ΚΑΠΗ, πρόγραμμα βοήθειας στο σπίτι, προνοιακές παροχές, καθαριότητα, δημοτικά έργα, περιβάλλον, πολιτισμός, αθλητισμός.(σχόλιο 4)

Από την άλλη πλευρά τα θύματα αυτού του δράματος, οι εργαζόμενοι, θα λειτουργούν στις συνθήκες ενός σύγχρονου δουλεμπορίου, χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα και με επισφαλή και περιορισμένου χρόνου εργασία. Σύγχρονες εταίρες στις ορέξεις του άπληστου κεφαλαίου. Και απέναντι στον τρόμο της ανεργίας θα δέχονται τον έναν εκβιασμό μετά τον άλλο. Με εκβιαστικούς όρους και υπό τον φόβο της ανεργίας, οι εργαζόμενοι θα αναγκαστούν να μετατραπούν σε... συνεταιριστές μετόχους, να χάσουν όλα τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από την εξαρτημένη σχέση εργασίας, ακόμα και τον μισθό τους, αναλαμβάνοντας το ρίσκο του “μερίσματος”.
 (σχόλιο 5)
Από την άλλη οι θύτες, κυβέρνηση και συνοδοιπόροι, βαστάζοι δήμαρχοι, θα επιχαίρουν με τα κατορθώματά τους, καθώς σταδιακά θα διώξουν το άγος της παροχής των κοινωνικών υπηρεσιών που τόσο τους στενοχωρούσε και θα επιδοθούν σε πιο τελέσφορες διαδικασίες, όπως για παράδειγμα οι πελατειακές σχέσεις, που απλόχερα προσφέρονται με τις ΚΟΙΝΣΕΠ.
Αυτοί επιλέγουν την υπηρεσία που θα δώσουν σε συνεταιριστικές επιχειρήσεις, αυτοί οργανώνουν τη χρηματοδότηση και, κυρίως, αυτοί μετατρέπουν τον επισφαλή συμβασιούχο υπάλληλο σε μέτοχο επιχείρησης!

Έτσι διαλύεται και το τελευταίο κοινωνικό ανάχωμα, διαλύεται ο κοινωνικός ρόλος της Αυτοδιοίκησης. Μετατρέπεται σε χώρο ανάλγητο, όπου υπεισέρχεται ο άγριος ανταγωνισμός. Ο χώρος του κέρδους. Και αυτό δεν κρύβεται με φερετζέδες. Πρόσφατα μάλιστα το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους επέβαλε 23% ΦΠΑ στις ΚΟΙΝΣΕΠ, θεωρώντας ότι είναι ιδιωτικός τομέας.
Τα βέλη εκ των έσω...

Στον ορυμαγδό αυτό της μνημονιακής πολιτικής παίρνουν τις ιδέες μας και μας τις κάνουν λιώμα. Η κοινωνική οικονομία στην Αυτοδιοίκηση αξιοποιείται (συνεταιρισμός, εταιρεία λαϊκής βάσης κ.λπ.) με βάση τις αντιλήψεις που απορρέουν από τη νεοφιλελεύθερη οικονομική λογική των Συνθηκών της Ε.Ε. Δεν πρόκειται δηλαδή, στην ουσία, για κοινωνική οικονομία, ούτε για κοινωνικό συνεταιρισμό, αλλά για «συνεταιριστικού τύπου επιχείρηση», με το βάρος να μετατοπίζεται προς την επιχειρηματικότητα, αποκλίνοντας μάλιστα και από διατάξεις που χαρακτηρίζουν τις θεμελιακές συνεταιριστικές αρχές.(σχόλιο 6)

Τι σημαίνει αυτό; Τίποτα και πολλά. Ας είμαστε όλοι περισσότερο προσεχτικοί και λιγότερο γαλαντόμοι. Απέναντι στις άγριες αυτές πολιτικές που μας έχουν εξαθλιώσει ο στόχος είναι ένας: ενότητα για την ανατροπή τους. Η προσοχή μας οφείλει να είναι διαρκώς στραμμένη στην αποφυγή αφορμών αποπροσανατολισμού και παρέλκυσης. Οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι και δεν συγχωρούν αστοχίες.

* Ο Σπύρος Τζόκας είναι συντονιστής του Τμήματος Αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και μέλος του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ
Το άρθρο δημοσίευθηκε στην Αυγή στις 14/3/2013,
 http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=759435
(σχόλιο 1)
Να ξεκινήσουμε τα σχόλιά μας  λέγοντας κατ'αρχήν ότι συμφωνούμε με τα όσα παρουσιάζει ως προθέσεις των μηχανισμών της Αυτοδιοίκησης
(σχόλιο 2)
Την ώρα που η κρίση κορυφώνεται και οι οικονομίες βουλιάζουν,  η αλληλέγγυα και συνεργατική οικονομία δεν είναι μέρος του προβλήματος αλλά της λύσης. Οι τρόποι που θα συσχετιστούν τα δίκτυα αλληλέγγυας οικονομίας με  την καπιταλιστική οικονομία θα καθορίσουν και την διασφάλιση ή όχι των βασικών αρχών της.
(σχόλιο 3)
Είναι άστοχο να ρίχνουμε "ευθύνες" στους συνεταιρισμούς για τη χρήση που τους γίνεται.Όπως έχουμε δει εδώ και δεκαετίες η καπιταλιστική οικονομία έχει χρησιμοποιήσει και παραχαράξει κάθε θεσμό προκειμένου να "καλύψει" τα απάνθρωπα  αποτελέσματα των δράσεών της. Το αναφέρει και ο ίδιος πιο κάτω:παίρνουν τις ιδέες μας και μας τις κάνουν λιώμα.
(σχόλιο 4)

Η χρήση  των ΚΟΙΝΣΕΠ  σήμερα όπως και με τις ΚΟΙΣΠΕ  παλιότερα που περιγράφεται και οι κίνδυνοι που προκύπτουν από την εμπλοκή του κράτους μ' αυτές  τις δομές, ήταν εξ'αρχής γνωστοί στους εμπλεκόμενους και υποστηρικτές της αλληλέγγυας οικονομίας.
Σε αυτήν την περίπτωση δεν έχουμε δομές  κοινωνικής οικονομίας, ούτε ελεύθερους συνεταιρισμούς, αλλά μορφώματα που συγκαλύπτουν κρατικές ανάγκες. Η αλληλέγγυα οικονομία βασίζεται σε ένα σύνολο αξιών, ταυτόχρονα ηθικών και οικονομικών, που υλοποιούνται με συγκεκριμένες πρακτικές όπως : αυτοδιαχείριση και δημοκρατικός τρόπος λήψης αποφάσεων, οικονομική δραστηριότητα που τροποποιεί τους τρόπους παραγωγής,κ.ά.
*Δύο από τους σημαντικότερους κινδύνους που αντιμετωπίζει η αλληλέγγυα οικονομία είναι οι εξής: ο μικρός βαθμός κατανόησής της από τις προοδευτικές κοινωνικές δυνάμεις, και οι επιθετικές προσπάθειες των καπιταλιστικών δυνάμεων να οικειοποιηθούν την έννοια της αλληλεγγύης, συνδέοντάς την με την ιδέα της κοινωνικής υπευθυνότητας. Έτσι, πολλοί είναι εκείνοι που συμπεραίνουν ότι η αλληλέγγυα οικονομία είναι απλά μία μορφή καπιταλισμού, που παίρνει την κοινωνική υπευθυνότητα στα σοβαρά. Αυτή η προκατάληψη, που συναντάται ιδιαίτερα στην αριστερά και σε συγκεκριμένους τομείς της δεξιάς, ρίχνει το βάρος της απόδειξης στην αλληλέγγυα οικονομία, αναγκάζοντάς την να δικαιολογείται για την ιστορική της δυνατότητα, αντί να οργανώνει την συζήτηση για την αποτελεσματικότητα της παρούσας ιστορικής πραγματικότητάς της – μιας πραγματικότητας στην οποία οι εργάτες γίνονται ιδιοκτήτες αυτοδιαχειριζόμενων επιχειρήσεων, αποφασίζουν δημοκρατικά την πορεία τους και συνεργάζονται με άλλες επιχειρήσεις με τρόπους που είναι επωφελείς για όλους.
*Ωστόσο,όσο περισσότερο θα αναπτύσσεται  η αλληλέγγυα οικονομία, και οι διασυνδέσεις της θα βελτιώνονται, τόσο μικρότερη θα είναι και η ανάγκη συσχέτισης με μη αλληλέγγυους φορείς.
 (σχόλιο 5)
Στα αποκαλυπτικά χρόνια που ζούμε και με τις πηγές πληροφόρησης που υπάρχουν,είναι ατυχής η χρήση της λέξης  θύματα  για  τους εργαζομένους. Η δε αναφορά σε χαμένα συνδικαλιστικά δικαιώματα είναι επίσης άστοχη όταν  πρόκειται για  συνεταιρισμούς.
 (σχόλιο 6)
 Κλείνουμε συμφωνώντας με την τελευταία πρόταση του αρθογράφου:
Η προσοχή μας οφείλει να είναι διαρκώς στραμμένη στην αποφυγή αφορμών αποπροσανατολισμού και παρέλκυσης. Οι καιροί είναι εξαιρετικά δύσκολοι και δεν συγχωρούν αστοχίες.
Σημειώσεις
*Διαπιστώσεις του Euclides Andre Mance  για την αλληλέγγυα οικονομία  όπου αναπτύσσεται στη Λατινική Αμερική με ραγδαίους ρυθμούς εδώ και χρόνια.
και,οι σημειώσεις εδώ:
Αυτοδιαχείριση Αυτάρκεια Αλληλέγγυα Οικονομία

Ποιος κρύβεται πίσω από τον Χριστόδουλο Ξηρό;

Άπειρες οι αναλύσεις για τον Χριστόδουλο Ξηρό –μετά από την επιστολή και το βίντεο που έστειλε- και με εντυπωσιάζουν αφενός αυτοί που υποδεικνύουν στον Ξηρό τι θα κάνει και αφετέρου αυτοί που αναρωτιούνται ποιος κρύβεται πίσω από τον Ξηρό.

Για τις υποδείξεις, έχω να παρατηρήσω πως αυτοί που υποδεικνύουν στους άλλους τι να κάνουν –χωρίς μάλιστα να τους έχει ρωτήσει κανείς- δεν ξέρουν τι τους γίνεται.
Αυτοί που κάνουν υποδείξεις στους άλλους τι να κάνουν στη ζωή τους δεν έχουν προσωπική ζωή. Αν έχεις προσωπική ζωή, δεν ασχολείσαι με τις προσωπικές ζωές των άλλων. Δεν προλαβαίνεις.
Αυτοί, όμως, που έχουν μεγάλο ενδιαφέρον είναι αυτοί που αναρωτιούνται «ποιος κρύβεται πίσω από τον Χριστόδουλο Ξηρό».
Αυτούς που αναρωτιούνται για το ποιος κρύβεται πίσω από τον Χριστόδουλο Ξηρό θέλω να τους ρωτήσω μερικά πράγματα:
Πίσω από εσένα που ζεις σαν σκλάβος, ποιος κρύβεται;
Πίσω από εσένα που ελπίζεις να την βολέψεις, ποιος κρύβεται;
Πίσω από εσένα που ελπίζεις να απολυθεί ο συνάδελφός σου για να μην χάσεις την θέση σου, ποιος κρύβεται;
Πίσω από εσένα που δεν δίνεις δεκάρα για τους συνανθρώπους σου ποιος κρύβεται;

Πίσω από εσένα που ψήφιζες ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία για 40 χρόνια, ποιος κρύβεται;
Ποιος, μωρό μου, ποιος;Εγραψε: Pitsirikos 

Σας παρακαλώ, μην ρίχνετε ΤΙΠΟΤΑ στην θάλασσα!

Το βίντεο δείχνει ένα νησί μέσα στον ωκεανό, 2000 χλμ μακριά από στεριά..
Στο νησί αυτό δεν ζει κανείς και τίποτα, μόνο πουλιά. Δεν θα πιστέψετε τι θα δείτε στο βίντεο…Σας παρακαλώ, μην ρίχνετε ΤΙΠΟΤΑ στην θάλασσα! Όχι άλλα σκουπίδια στις θάλασσες!!!Είναι απίστευτο, δες τι συνέπειες έχουν τα σκουπίδια στις θάλασσες!!!
Αυτό το βίντεο πρέπει να το δει όλος ο κόσμος!!!

Είναι πολύ σημαντικό να το κοινοποιήσουμε ΟΛΟΙ!               πηγηhttp://www.alexiptoto.com/

Πως να φτιάξετε Αλεύρι για Κέικ..Cake Flour

Θέλετε να φτιάξετε το αγαπημένο σας κέικ και δεν έχετε αλεύρι ειδικό ..Δεν πειράζει μπορείτε με ένα απλό τρόπο να το κάνετε προσθέτοντας στο απλό αλεύρι λίγο κόρν φλάουρ

• Προετοιμασία: 2 λεπτά
• 
  

• 115 gr. - αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 2 κουταλιές της σούπας - κορν φλάουρ ή νισεστέ

• Βήμα 1: Αρχικά αφαιρείτε 2 κουταλιές της σούπας από το αλεύρι.

• Βήμα 2: Κοσκινίζετε το αλεύρι  και προσθέτετε το κόρν φλάουρ.

• Βήμα 3: Κοσκινίστε τουλάχιστον 3-4 φορές τα υλικά, ώστε να αναμειχθούν τα υλικά απόλυτα!

Το αλεύρι για κέικ είναι έτοιμο, χρησιμοποιήστε το προσθέτοντας τα ενισχυτικά που χρειάζεται για να φουσκώσει το κέικ, ανάλογα την συνταγή! πηγηhttp://www.gluko.gr/