Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μικρές ιστορίες της Ικαρίας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μικρές ιστορίες της Ικαρίας. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

Ο «Έρωτας» 💘.

Ο Έρως είναι η αρχέγονη δύναμη που κυριαρχεί τον άνθρωπο, οδηγώντας τον όπου αυτός θέλει...
ακόμα και σε ερείπια μερικές φορές.
Έχει μια αδάμαστη, ακαταμάχητη δύναμη, που συνδέεται με την επιθυμία που πηγαίνει πέρα από την ατομική θέληση των ανδρών και των Γυναικών ...
Έρως
Έρως σαν ένα όνειρο, μια επιθυμία, ως κρυφή φαντασία.
Ο Έρως ως ένστικτο, μακριά από τη λογική, τη λογική ...
Μόλις δύο πλάτες ακουμπήσουν, για μια στιγμή ή μια στιγμή,
και μερικές φορές αρκεί μόνο ένα χέρι, για να αγγίξει στο λάθος σας
μια παράξενη μυρωδιά, ένα μισάνοιχτο στόμα ...
ένα ντεκολτέ ένα ... λάθος κουμπί ...
Αυτό είναι ο «Έρωτας»

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Καλημέρα των Φώτων !

Η Ικαρία παραδομένη στις ορέξεις του Τρελό γαρμπή .Απρόβλεπτος και σαρωτικός αυτός ο αγέρας που φέρνει στο τόπο  μας ανάκατα τον ήλιο ,τη βροχή και τον αέρα .... Ο καιρός της ατελείωτης βροχής της Ικαρίας ! Καλημέρα των Φώτων !Σήμερα τα νερά έχουν την θεία ευλογία τους ,σήμερα η Ικαρία μας ειναι επιτέλους .....Ευλογημένη και ολίγον κρυωμένη 😅!

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Χάνοντας τον Άριο της Ικαρίας

Σήμερα η δρυς στη μεσογειακή λεκάνη βρίσκεται σε κατάσταση υποβάθμισης, εμφανίζοντας προοδευτική εξασθένιση κι υποχώρηση, κάτι που αποδίδεται στην ανθρώπινη πίεση σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, ήτοι στις μακρές περιόδους ξηρασίας που εμφανίζονται συχνότερα κατά τα τελευταία χρόνια...
Ο Άριος:είναι ένα είδος δρυός, μπορούμε επίσης να την συναντήσουμε με την ονομασία αριός, αρεός ή ασίλακας. Είναι ένα ευθυτενές και αειθαλές δέντρο Χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι το ύψος του, μπορεί να φθάσει έως και 25 μ., τα φύλλα του είναι δερματώδη, οδοντωτά, με χνουδωτή την κάτω επιφάνεια τους, ενώ τα άνθη της είναι χωριστά τα αρσενικά από τα θηλυκά και οι καρποί της είναι τα βελανίδια που μπορούν να καταναλωθούν.ιδιαίτερης βοτανικής, οικολογικής, αισθητικής και ιστορικής αξίας Η Ικαρία κυριαρχείται από Άριους (τοπική ονομασία του δρυ Quercus ilex – προστατευόμενο είδος της Οδηγίας 92/43 Παρ. Ι, κωδ: 9340),. Στον Ελλαδικό χώρο η Αριά (Quercus ilex), που είναι κυρίαρχο είδος του Δάσους του Ράντη, ηλικίας εντοπίζεται κυρίως στην Ήπειρο σε μικρές όμως δασικές συστάδες ή μεμονωμένα άτομα. Όσον αφορά την παρουσία της στα νησιά του Αιγαίου, είναι σπάνια και όπου υπάρχει, βρίσκονται μεμονωμένα άτομα υπό μορφή θάμνου. Αντιθέτως, στην Ικαρία έχει παρουσιάσει εξαιρετική προσαρμογή και παίζει δομικό ρόλο στην πλούσια σύνθεση των φυτοκοινοτήτων του υπο-ορόφου, καθώς καθορίζει τις μικροκλιματικές συνθήκες Ο Άριος:.η βασίλισσα του Ικαριωτικου δάσους, το ιερό δένδρο του Δία, που αντιστέκεται στη φωτιά αλλά τελικά όχι στη τελευταία ξηρασία που έπληξε το νησί μας, που κατάφερε να επιβιώσει για πάνω από 300 χρόνια στο τόπο μας ... ξεραίνεται !Για να καταλάβουμε το μέγεθος αυτής της οικολογικής καταστροφής θα πρέπει να μάθουμε όλες τις πολύτιμες ιδιότητες του
Ο Άριος είναι πολύτιμος όχι μόνο για το ξύλο του αλλά κυρίως γι αυτό που προσφέρει στην ανάπτυξη των άλλων φυτών και τη βιοποικιλότητα.
Κρατά σε ισορροπία όλο το οικοσύστημα. Όπως η βασίλισσα προστατεύει το μελίσσι, έτσι και η βελανιδιά (ο Άριος)προστατεύει το δάσος και τα υπόλοιπα δένδρα.
Θάνατος του Άριου σημαίνει θάνατος των δρυμών.
Όπως με τις «υδρύες» μεταφέρουμε το νερό από τις πηγές στις οικίες, έτσι και οι δρύες μεταφέρουν το νερό από τον ουρανό στη γη. Γι αυτό νομίζω ότι έχουν αυτό το όνομα.
Σε κάθε εκτάριο Άριου αποθηκεύονται 15 κυβικά μέτρα νερού δηλ μία ολόκληρη πισίνα. Χωρίς να καταναλώσει ένα ποτήρι νερό για πότισμα η βελανιδιά δημιουργεί υδροφόρο ορίζοντα και προστατεύει τη γη μας, απ’ την ερημοποίηση και την ξηρασία.
Στον κορμό του ζουν 132 είδη έμβιας ζωής, περισσότερα απ’ οποιοδήποτε άλλο δένδρο και η βιοποικιλότητας είναι μοναδική.Γι αυτό και ονομάζεται δένδρο της «μάνας γης»
Με τις τανίνες του προστατεύει τα άλλα δένδρα, από τα παράσιτα και κυρίως από τη φωτιά (Εδώ δεν έχουμε εύφλεκτο ρετσίνι, αλλά τανίνες που εμποδίζουν την καύση) Αυτά γνώριζαν οι αρχαίοι λαοί (Έλληνες, Κέλτες, Γαλάτες, Σέρβοι) κι απαγόρευαν αυστηρώς και για λόγους θρησκευτικούς το κόψιμό κάθε βελανιδιάς Φαρμακευτικές ιδιότητες
Κάποιες από τις δραστικές ουσίες του Άριου είναι η τανίνη, το άμυλο, τα λίπη και τα σάκχαρα. Τα χρήσιμα στοιχεία του είναι ο φλοιός του, τα φύλλα του και οι καρποί του, σε αυτά περιέχονται οι δραστικές ουσίες του δέντρου που του δίνουν τις στυπτικές και αντισηπτικές του ιδιότητες. Επίσης πολύ χρήσιμο είναι και το εκχύλισμα του φλοιού που είναι αποτελεσματικό ως αντιδιαρροϊκό, ως επουλωτικό πληγών αλλά και για εντριβές κατά της πιτυρίδας στο τριχωτό της κεφαλής. Ο χυμός από τη σύνθλιψη των φύλλων μπορεί να εφαρμοστεί επάνω σε πληγές, και το διάλυμα που παράγεται από φύλλα διαποτισμένα με βραστό νερό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ανακουφίσει τα ξαναμμένα μάτια, επειδή είναι ικανό ψυκτικό. Χρησιμοποιήστε την ίδια λοσιόν για οποιοδήποτε χτύπημα, γδάρσιμο, ή κάψιμο και ακόμη ως στοματικό διάλυμα για πληγωμένα ούλα. Επίσης ανακουφίζει από τις αιμορροΐδες, τη φλεβίτιδα και τον πονόλαιμο. Το αφέψημα του φλοιού χρησιμοποιείται για να μειώσει τον πυρετό, την διάρροια, τη δυσεντερία, την αμυγδαλίτιδα, τη φαρυγγίτιδα και τη λαρυγγίτιδα. Για να φτιάξετε το αφέψημα χρειάζεστε 1 κουταλάκι θρυμματισμένο φλοιό για κάθε φλιτζάνι κρύο νερό. Σιγοβράστε για 5-10 λεπτά. Προτεινόμενη δοσολογία: 3 φορές από ένα ποτήρι κρασί τη μέρα. ...ΠΆΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΎΜΦΩΝΗ ΓΝΏΜΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΑΣ !

Ο φλοιός συλλέγεται από τη βελανιδιά σε μικρά κομμάτια τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Σιγουρευτείτε ότι τα κομμάτια είναι λεία και χωρίς λεκέδες. Προσεκτικά αποκόψτε τα από λεία κλαδιά ή από κορμούς μικρότερους των 10 εκατοστών, προσέξτε να μην καταστρέψετε το δέντρο. Ο φλοιός περιέχει δεψίνη που χρησιμοποιείται ευρέως για την παρασκευή δέρματος και σπάγκου.
Ένα υποκατάστατο καφέ μπορεί να φτιαχτεί από βελανίδια. Ψιλοκόψτε τα και ψήστε τα μέχρι να πάρουν ένα ανοιχτό καφέ χρώμα. Μετά αλέστε τα και ψήστε τα πάλι
 Η Ικαρία, ήταν κατάφυτη από βελανιδιές μέχρι και τον 18ο αιώνα (σχετικές αναφορές βρίσκουμε στα οδοιπορικά των Τοurnefort το έτος 1700, Thomas Salmon το έτος 1773, William Hunter το έτος 1792 κ.ά.), ενώ τον 19ο αιώνα οι αναφορές των περιηγητών μιλούν για ένα νησί με πιο αραιωμένη βλάστηση κι υπερβοσκημένο, με το πεύκο να κυριαρχεί στη θέση της βελανιδιάς 
Ο Άριος είναι ίσως το μεγαλύτερο πλήγμα αυτής της ξηρασίας για το οικοσύστημα της Ικαρίας ειδικότερα στη περιοχή των Ραχών ...? Δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ελλαδα γνωστοποιήσουμε όμως αυτή την μεγάλη απώλεια για το νησί μας μήπως και καταφέρουμε το αυτονόητο να μάθουμε και να σώσουμε τον Άριο της Νικ αριάς μας .....!.Γιατί ο Άριος είναι ένα από τα μακροβιότερα δέντρα του Ικαριώτικου τοπίου , που αναπτύχθηκε από γενιά σε γενιά καταφέρνοντας για πάνω από 300 χρόνια να επιζήσει νικώντας πυρκαγιές , αγριοκάτσικα,και ανθρώπινες παρεμβάσεις (κάρβουνα κλ) σήμερα δυστυχώς κινδυνεύει προς εξαφάνιση !Ο Άριος είναι βαθιά συνδεδεμένος στις καρδιές μας γιατί αντιπροσωπεύει την ίδια την ουσία της Ικαρίας...Αντοχή και Μακροβιότητα !Καθήκον μας είναι να τον προστατεύσουμε !!!!                 Πληροφορίες       http://pigadiagr.weebly.com/ https://helectra.wordpress.com https://dasarxeio.com

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Αργύρη καλό ταξίδι ,ραντεβού σε 227 χρόνια από σήμερα στη χώρα του ουρανού !...

Αργύρης Τσακαλίας ένας φιλόσοφος, ασυμβίβαστος επαναστάτης, αγωνιστής λάτρης της ελευθερίας και του ορθού λόγου.Ο Αργύρης  ήταν πρώην αρχιμανδρίτης. Απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, συμφοιτητής τότε του σημερινού Οικουμενικού Πατριάρχη που εθεωρείτο ιδιαίτερα συντηρητικός. Αμέσως μετά τη Χάλκη πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου υπηρέτησε ως αρχιμανδρίτης και ιεροκήρυκας, (πάτερ Βασίλειος)ξαφνικά όμως αλλάζει, αυτοαποσχηματίζεται και συγγράφει βιβλία κατά της Αγίας Γραφής. Και αυτή η αιρετική στάση του προσεγγίζει αντιεξουσιαστικές αναζητήσεις   Ο Αργύριος Τσακαλιάς ήταν επίσης και  θείος των αδερφών Ξηρού, και για αυτή του τη συγγένεια , "προσεκλήθη" και κατέθεσε στο αστυνομικό τμήμα Αγίου Κηρύκου Ικαρίας, προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για το τι γνωρίζει σχετικά με τη δράση των ανιψιών του στη 17 Νοέμβρη. Ο πάτερ Αργύριος όπως συνηθίζαμε να τον "πειράζουμε"  στη πλατεία   είχε το χάρισμα να οργανώνει γύρω από τον εαυτό του και τις ιδέες του, κόσμο, κυρίως νέους-ες και να τους επηρεάζει. Συγγραφέας πολλών βιβλίων που σχετίζονται με την αθανασία, την μακροζωία, την υγεία, την απελευθέρωση από τις θρησκείες, συχνά έλεγε ..«Η άρρωστη κοινωνία Είναι σάπια ως τα μεδούλια της. Είναι ετοιμοθάνατη και ετοιμόρροπη και τίποτε δεν την σώζει παρά μόνο ο Θάνατος της, το γρήγορο σαβάνωμα και το θάψιμο της, για να φύγει από τη μέση και να δώσει τη θέση της στην καινούργια κοινωνία ………….Όλα τα κοινωνικά συστήματα απέτυχαν παταγωδώς να την θεραπεύσουν.Κανένα δεν μπόρεσε να λύσει τα προβλήματα της. Η αρρώστια της προχωρεί προς τη σήψη, την αποσύνθεση και το θάνατο….. Συντελείται, εκμετάλλευση και εξόντωση των υγιών στοιχείων από τους δήθεν ισχυρούς, τορπίλισμα των οικογενειακών παραδόσεων και παρακμή του μοναχικού βίου, σκάρτεμα του ιερού κλήρου, …. ξετσιπωσιά των κοριτσιών, θρασύτητα των αγοριών…………….Μην απελπίζεστε όμως . Αν τα κοινωνικά συστήματα γέρασαν και απέτυχαν, αν ψυχορραγούν, αν η πτωμαΐνη άρχισε να δηλητηριάζει τις μύτες μας, τόσο το καλύτερο γιατί θα ξυπνήσουμε γρηγορότερα και περισσότεροι. Αν η εξουσία θεληματικά παραμείνει στη θέση των σάπιων εμείς δεν θα την περιμένουμε θα προχωρήσουμε. …. Ο αντίπαλος μας, μας πολεμάει με πυραύλους, εμείς δεν είμαστε βόδια να αμυνόμαστε με κοντάρια και τόξα...» Ο Αργύρης Τσακαλίας καταγόταν από την Ικαρία  ,σε ερωτήσεις για τον τόπο του ανάφερε ότι... « Δεν υπάρχει Μυστική Ικαρία. Είναι πολύ φανερή σας πληροφορώ για όποιον θέλει να ταξιδεύσει και την ψάξει. Ολόκληρη η Ικαρία είναι ενεργειακός τόπος. Σύμφωνα με κάποιους γέρους παλαιούς, λένε ότι είναι η Αργώ αναποδογυρισμένη, με την καρίνα προς τα πάνω. Είναι παράξενο πάντως που οι Έλληνες έχουν λίγα χρόνια που μιλούν για ενέργειες και τα συναφή, ενώ εκεί συνέβαιναν πάντα. Μου έχουν πει επίσης ότι ακούν τραγούδια από Νύμφες παλαιές που έχουν μείνει στο δάσος. Έχω ακούσει κι εγώ το τραγούδι της Νύμφης Ψηλάκανθας, μέσα στο δάσος, πάνω στα δέντρα. Υπάρχουν και άλλα σπουδαία πράγματα αλλά μπορεί ο καθένας να τα δει και να τα βιώσει όταν βρεθεί εκεί και αφουγκραστεί προσεχτικά. »Όπως χαρακτηριστικά ελέγε, «η ζωή ξεκινά μετά τα 70».και μας εδίνε ραντεβού σε 227 χρόνια από σήμερα!  Η πολιτική του κηδεία θα γίνει στο νεκροταφείο, στο Στελί Ικαρίας, το Σάββατο 17 Δεκέμβρη στις 12 το μεσημέρι.  ............Αργύρη καλό ταξίδι ,ραντεβού σε 227 χρόνια από σήμερα στη χώρα του ουρανού !...    πηγές  http://idiotikasympanta.blogspot.gr/      http://www.tovima.gr/      φωτογραφια Giorgos Tsakalias











Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Το νου μας στο Νερό Καριώτες !

Θεωρούµε τόσο αυτονόητο ότι θα έχουµε καθαρό νερό στην βρύση µας όποτε την ανοίξουμε..να όμως που διαψευστήκαμε!!!! Όταν εξετάσει κανείς τον τρόπο που διαχειριστήκαμε μέχρι τώρα το Νερό στην Ικαρία μπορεί να βρει πολλά ρητά που ταιριάζουν γάντι όπως το «μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα ξεχνιούνται» ή την πολύ διαδεδομένη πρακτική του «κρύβω κάτω από το χαλί». «Μπαλώματα» Η πολυτιμότητα του νερού στην καθημερινή
ζωή του ανθρώπου
Ο καθένας από μας χρησιμοποιεί το νερό στην καθημερινή του ζωή είτε άμεσα (μαγείρεμα, καθάρισμα
κτλ.) είτε έμμεσα (με την κατανάλωση τροφών και άλλων προϊόντων, για την παραγωγή των οποίων
απαιτείται νερό)Είναι εποµένως πολύ σηµαντικό να γίνεται σωστή διαχείρηση των διαθέσιµων υδάτινων πόρων.Η παροχή στους πολίτες ασφαλούς νερού αποτελεί
ίσως την σημαντικότερη υποχρέωση της πολιτείας
αλλά και την μεγαλύτερη υποχρέωση της
κοινότητας προς τους Πολίτες της
• Το μολυσμένο νερό αποτελεί θάνατο αφού
σημειώθηκαν παγκοσμίως 2 εκατ. απόλυες μέσα σε
ένα έτος.Συγκεκριμένα ένα έγγραφο της Ε.Ε στον κλάδο
του περιβάλλοντος για το πόσιμο νερό,
αναφέρει :
• Ότι απαγορεύετε σε μια λίμνη ,η όποια παρέχει 10
χιλ L ποσίμου νερού το χρόνο, να συλλέγονται
παραπάνω λίτρα γιατί πολύ απλά κάποια στιγμή θα
στερέψει. Μήπως μας θυμίζει αυτό κάτι?Σύμφωνα με μια εγκύκλιο της Ε.Ε αναφέρει :
Τα υλικά των σωληνώσεων έχουν ειδικές
προδιαγραφές διότι μπορεί να είναι βλαβερά για
την υγεία ή να μεταφέρουν οσμές, περίεργη γεύση
κα. Όπως :ΛΑΣΠΕΣ
• Μεταλλική ή πικρή γεύση προέρχεται από χαλκό,
σίδηρο, ή σωλήνα γαλβανιζέ
• Γεύση πλαστικού από πλαστικούς σωλήνες
• Γεύση καουτσούκ από φλάντζες Μήπως μας θυμίζει και αυτό κάτι?
Η ευθύνη για τη σωστή διαχείρηση του νερού είναι τόσο κοινωνική όσο και ατοµική.
Οι αρµόδιοι φορείς µιας κοινωνίας οφείλουν να προγραµµατίζουν τη διαχείρηση των υδάτινων πόρων και να
ενηµερώνουν το κοινό για την αποδοτικότερη χρήση τους. Οι πολίτες, από τη δική τους πλευρά, οφείλουν να
κάνουν συνετή χρήση του νερού.
Μέτρα που θα πρεπει να εξετάσουμε 1)Αξιοποίηση μη συμβατικών πόρων, όπως είναι οι Μονάδες Αφαλάτωσης, καθώς και το Ανακυκλωμένο νερό.2) την μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του Ανακυκλωμένου νερού με σκοπό την ενίσχυση του υδατικού ισοζυγίου τηςΙκαριας. 3) ενημέρωση του πολίτη 4) εκστρατεία διαφώτισης για την καλλιέργεια υδατικής συνείδησης στους πολίτες, μέσω σεμιναρίων, ημερίδων, διαφημιστικών φιλμ , καθώς και διαλέξεων. στα δημοτικά σχολεία και στα νηπιαγωγεία.5) Απώλειες νερού στα δίκτυα. Την κατάσταση των σωληναγωγών, των υδρομετρητών, των υδατοδεξαμενών καθώς και τον τρόπο διαχείρισης, να παρουσιαστεί σύντομα σε Δημόσια Διαβούλευση με όλους τους εμπλεκομένους με σκοπό την προώθηση διορθωτικών μέτρων.Την ανάγκη εκπόνησης Τεχνοοικονομικής μελέτης για την αντικατάσταση αγωγών της υδατοπρομήθειας των χωριων της Ικαριας. 6) Αξιοποίηση όμβριων υδάτων. πρόβλημα απώλειας μεγάλων ποσοτήτων νερού. Αυτό οδηγεί στην επιτακτική ανάγκη συλλογής, αποθήκευσης, επεξεργασίας και επαναχρησιμοποίησης του νερού αυτού. 7 )Παράνομες Γεωτρήσεις. Βασικό εργαλείο για την επιτυχή εφαρµογή τους είναι η ευαισθητοποίηση και
ενηµέρωση όλων των κοινωνικών εταίρων, ο περιορισµός της σπατάλης νερού και η
ανάληψη από όλους τους εταίρους των ευθυνών που τους αντιστοιχούν για τη
διασφάλιση µακροχρόνια των υδατικών οικοσυστηµάτων. Πρακτικές ορθολογικής διαχείρισης του νερού
Η ορθολογική χρήση του νερού επιτυγχάνεται µε δύο τρόπους:
1. Με αλλαγή συµπεριφοράς, και
2. Με τεχνικές παρεµβάσεις
Προφανώς η πρώτη προσέγγιση είναι φθηνότερη, πλην όµως δυσκολότερη και
απαιτεί χρόνο και υποµονή. Η δεύτερη επιλογή όχι µόνο είναι απαραίτητη αλλά
αποδίδει και οικονοµικά ως επένδυση. Είναι σαφές ότι θα πρέπει να υιοθετήσει κανείς
και τις δύο προσεγγίσεις αν θέλει να έχει ουσιαστικά αποτελέσµατα.Αν ένα θέμα έπρεπε να μπει σε δημόσια διαβούλευση για να ακουστούν οι απόψεις των άμεσα ενδιαφερόμενων σε κάθε περιοχή, ειναι αυτό του καθαρού Νερού . Αυτές δεν είναι εποχές που εγώ αποφασίζω και διατάζω ...Όλοι μαζί μπορούμε να εργαστούμε στο να έχουμε καθαροί νερό στις βρύσες μας Η Ικαρία της Μακροζωίας επιβάλει ΚΑΘΑΡΟ ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ Αν δεν το καταλάβουμε αυτό θα καταντήσουμε μακαρίτες !Και οι νεότερες γενιές όταν θα μιλούν για τον τόπο μας θα λένε οτι εδώ κάποτε ζούσαν άνθρωποι Γεροί σαν βράχοι που τους έπνιξε η λάσπη...!

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Σπουδή- "στο όμορφο νησί "

Το νησί μας ήταν πάντα ένα καταφύγιο για τους καλλιτέχνες Η ασύγκριτη ομορφιά της Ικαρίας , η μαγική της ατμόσφαιρα πρόσφερε την έμπνευση και τη δύναμη σε καλλιτέχνες για δεκαετίες...Μουσικοί, ζωγράφοι, γλύπτες, αργυροχρυσοχόοι , αγγειοπλάστες ,ποιητές ,ηθοποιοί παραμυθάδες ,μα και σαπουνοποιοί ,πετράδες .οινοποιοί,μελισσοκόμοι και πολλοί άλλοι τεχνίτες καλλιτέχνες που θέλουν να μοιραστούν και να εξερευνήσουν διαφορετικές ευκαιρίες για να αναπτύξουν την τέχνη τους στο νησί.Το μονο που χρειαζόμαστε ειναι μια Ευκαιρία !Μια αγκαλιά φροντίδας από το Δήμο μας ! .....Ελπίζω ότι θα συμμεριστείτε τις ιδέες μου. Μαζί ίσως μπορούμε να καταφέρουμε κάτι...!
                βιντεο   Nektaria Gaglia Marble-art

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Το κυνήγι του μανιταριού

Μία από τις πιο διασκεδαστικές δραστηριότητες για τους Ικαριώτες κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου είναι μανιταριού κυνήγι.

Κάθε χρόνο το φθινόπωρο μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου οι ντόπιοι προσεύχεται για τη βροχή, που ακολουθείται από μια-δυο μέρες ηλιοφάνειας. Ο λόγος είναι απλός: αυτό το είδος των καιρικών βοηθά τα άγρια μανιτάρια για να ευδοκιμήσουν.
Κάθε εδάφους και του τοπίου έχει διαφορετικά είδη μανιταριών. Το είδος των μανιταριών θα βρείτε, εξαρτάται από τη θέση (ψηλά στα βουνά, ή πιο κοντά στην ακτή), η βλάστηση αναπτύσσεται γύρω από αυτό και πολλούς άλλους λόγους. Κάθε είδος έχει ιδιαίτερη γεύση, το χρώμα και το σχήμα του. Τα περισσότερα από τα μανιτάρια είναι δύσκολο να βρείτε: κρυμμένο ως έχουν, που καλύπτεται με βελόνες πεύκου ή φύλλα, που περιμένει να ανακαλυφθεί.
Το "μανιτάρι" Καλαμάρα είναι ένα όμορφο και πολύ νόστιμο ποικιλία που σηματοδοτεί την εποχή άνοιγμα των μανιταριών. Μοιάζουν με μικρές ομπρέλες και ποτέ δεν μεγαλώνουν μόνα τους, οπότε αν μπορείτε να βρείτε ένα, σίγουρα θα βρείτε πολλά γύρω από αυτό.
Μανιτάρια δεν μιλούν και δεν κάνουν θόρυβο, έτσι θα πρέπει να ψάξουν για αυτούς. Αλλά πως? Ικαριώτες πηγαίνουν συνήθως για μια μακρά πεζοπορία στο δάσος. Περπατούν αργά και υπομονετικά, σαρώνοντας το έδαφος προσεκτικά. Από τη στιγμή που βλέπουν μια παράξενη τζούρα από πευκοβελόνες φαίνονται κάτω από αυτό. Μερικές φορές βρίσκουν ένα μανιτάρι, αλλά όχι πάντα. Αυτό το είδος με τα πόδια θα μπορούσε να λάβει για ώρες, ειδικά όταν τα καλάθια οι ίδιοι την πλήρωση με μανιτάρια.
Ορισμένα είδη, όπως "kalamares" και "πευκίτες ή", αναπτύσσονται κάτω από τα πεύκα. "Φούσκες" είναι σαν μικρές εισπνοές, λευκό και γκρι, και θα τα βρείτε σε συστάδες. "Hondrites" είναι λευκά και εύκολο να βρεθεί? μοιάζουν με ένα ανάποδο χωνί. Επίσης, οι "sfoygarites" και "akisarites" είναι εύκολο να βρεθεί.

Για ορισμένους άλλους τύπους χρειάζεστε μια απότομη μάτι και φυσικά κάποια τύχη. "Koumarites", για παράδειγμα, το αγαπημένο μας είδος των μανιταριών, συνήθως αναπτύσσονται κοντά στα δέντρα κουμαριές. Έχουν ένα πορτοκαλί χρώμα πάνω-κάτω και μοιάζουν με σύντομες ομπρέλες. Είναι ψημένα στη σχάρα με λίγο ελαιόλαδο και σερβίρεται με λεμόνι. Είναι ένα πολύ νόστιμο τουρσί.
"Somanites" είναι αρκετά σπάνιο να βρεθεί, όπως είναι πάντα κρυμμένο κάτω από πευκοβελόνες. Έχουν μια λεία βελούδινη υφή και μυρίζουν σαν τον ουρανό. Όποιος γνωρίζει ότι μανιτάρι θα σας πω για αυτό το ιδιαίτερο άρωμα.Η γεύση τους είναι ακόμα καλύτερη: ισχυρή, αρκετά σκληρό και πικρό. Ψημένο στη σχάρα με λίγο ελαιόλαδο και σερβίρεται με λεμόνι. Επίσης, το ιδανικό είδος για τα τουρσιά.
Κάποιοι σπάνιο να βρείτε είδη: "Perdikoklonares", μοιάζουν θάλασσα κοραλλιών και να δοκιμάσετε το καταπληκτικό, "nevrites" η άγρια έκδοση του πλευρώτους με ένα πολύ καλό άρωμα και γεύση, και "dafnites", τα οποία είναι μωβ ηλεκτρικό. Όλα αυτά μεγαλώνουν σε ομάδες και θα τους βρείτε σε περισσότερο ή λιγότερο τα ίδια μέρη κάθε χρόνο.
Πολλά είδη μανιταριών είναι πολύ δηλητηριώδη. Και ξέρατε ότι ακόμα και ένα κανονικό μπορεί να μετατρέψει δηλητηριώδη όταν μεγαλώνει δίπλα σε σκουπίδια;
Έχουμε πολλά αστεία ονόματα για τα δηλητηριώδη είδη: «skilomanites» ή «μανιτάρια σκύλος", "famelites", διότι μόνο ένας από αυτούς μπορεί να σκοτώσει μια οικογένεια, "elikopterites" γιατί θα χρειαστείτε ένα ελικόπτερο για να πετάξει σε ένα νοσοκομείο και ούτω καθεξής. Για τους λάτρεις της δεκαετίας του εξήντα έχουμε επίσης ένα ψυχοτρόπων είδος, οι "lolomanites" ή "τρελός μανιτάρια".
Ωστόσο, δεν υπάρχει τίποτα να ανησυχούμε, εφ 'όσον τηρούν τα ακόλουθα δύο απλούς κανόνες κατά νου:
  1. Ποτέ συλλογή μανιταριών δίπλα σίδερα, σκουριασμένα πράγματα ή σε ένα βρώμικο περιβάλλον.
  2. Να εμφανίζονται πάντα τα μανιτάρια σας σε ένα τοπικό οποίος γνωρίζει τα μανιτάρια (και οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε).
Κάθε φορά που ξεκίνησε να βρείτε τα μανιτάρια, παρακαλούμε να αναλάβει τη φροντίδα του δάσους και να είναι μέτρια και φιλική προς το περιβάλλον. Πάντα κόψτε τα μανιτάρια με ένα μαχαίρι, αφήνοντας τη ρίζα μέσα στο έδαφος έτσι δεν θα χαλάσει τους σπόρους. Βάλτε τα μανιτάρια σε ένα καλάθι, ώστε οι σπόροι (εκείνοι κάτω από την ομπρέλα τους) θα εξαπλωθεί γύρω ενώ κινείστε.
Και μια συμβουλή: μην προσπαθήσετε να βρείτε τα μανιτάρια σε ένα μέρος που είναι βοσκός από κατσίκες, οι κατσίκες θα έχουν βρει τους πολύ πριν από εσάς.
Μανιτάρι κυνήγι ήταν μια από τις αγαπημένες μου δραστηριότητες, όταν ήμουν παιδί, όπως μεγάλωνα δίπλα σε ένα πευκοδάσος. Δυστυχώς, εκείνη τη χρονιά isn'tthose χρόνια δεν ήταν πολύ καλό για τα μανιτάρια, λόγω έλλειψης βροχών.


Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Ένα ειδικό Υπερσύγχρονο απορριμματοφόρο όχημα για να συγκεντρώνει τις ανακυκλώσιμες συσκευασίες παρέλαβε ο Δήμος Ικαρίας

Αποτέλεσμα εικόνας για Ultramodern garbage truck
Ένα ειδικό Υπερσύγχρονο απορριμματοφόρο όχημα για να συγκεντρώνει τις ανακυκλώσιμες συσκευασίες από τους μπλε κάδους και να τις μεταφέρει στο κέντρο διαλογής, παρέλαβε ο Δήμος Ικαρίας Πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο όχημα, αντιρρυπαντικής τεχνολογίας, με δυνατότητα μεταφοράς 16 κυβικών ανακυκλώσιμων υλικών, το οποίο «καταδεικνύει το ιδιαίτερο βάρος στην ανάπτυξη της ανακύκλωσης» που δίνει ο Δήμος Αυτή η είδηση όπως θα καταλάβατε είναι ένας μακρινός στόχος, η πραγματικότητα όμως είναι άκρα απογοητευτική και βρόμικη !!!μια και όλη η βόρια πλευρά του νησιού (η πιο τουριστική !!!!)από τον Εύδηλο μέχρι τις Ράχες και βάλε..η συγκομιδή των σκουπιδιών γίνετε με ένα μόνο απορριμματοφόρο .....Δυστυχως το μεγάλο πρόβλημα των απορριμμάτων παραμένει στάσιμο αλλά κυρίως άλυτο........... ! Κατανοούμε το ότι ο Δήμος μας δεν έχει τους απαιτούμενους χρηματικούς πόρους για να λύσει τα χιλιάδες προβλήματα του Νησιού μας αυτό όμως που δεν το καταλαβαίνουμε είναι ότι αφού ζούμε κατά βάση από τον τουρισμό εδώ στο νησί γιατί ο Δήμος μας αυτό δεν το καταλαβαίνει? ,γιατί οι Άνθρωποι του Δήμου δεν προσπαθούν να κερδίσουν χρηματικούς πόρους από αυτόν ?και όταν λέω πόρους δεν εννοώ φόρους φυσικά !!!Το κράτος μας είναι χρεοκοπημένο ,οι Ικαριώτες στη πλειοψηφία τους φτωχοί άρα τίποτα δεν θα πρέπει να περιμένετε από εκεί ...οπότε λοιπόν τι θα κάνετε ? Το να γράφετε επιστολές διαμαρτυρίας προς την Εξουσία δεν είναι η λύση των προβλημάτων που ταλανίζουν το νησί μας!Λύση είναι οι έξυπνες δημιουργικές κινήσεις ,Ενέργειες Αριστερές και Οικολογικές όπως ταιριάζει σε ένα Αριστερό Δήμο! Αυτές οι δουλειές είναι που θα προσφέρουν τα χρήματα που τόσο χρειάζεται ο Τόπος μας ..Οι δυνατότητες ανάπτυξης μέσα από μία πραγματικά βιώσιμη οικονομία που θα συμβάλλουν καθοριστικά στην ευημερία των κατοίκων της Ικαρίας υπάρχουν ! Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να δώσετε βάση και Αξία στον Ανερχόμενο τουρισμό της Ικαρίας ..Αλήθεια σας λέω μπορείτε !



Τρίτη 16 Αυγούστου 2016

Ικαρία μου στραυρόραβδη παλιά καταβολάδα κρασάκι που με κέρναγες ούλη την ημέρα

  Zafeiris Haitidis                                                                                                                        Η Ικαρία         του       Δεκαπενταύγουστου                                                               Λαγκάδα   2016 
https://scontent.cdninstagram.com
                                                                                                                                                                     
eimai o kanenas

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Μενέλαος Λουντέμης: “Η Ικαρία… Πρέπει να τη βαφτίσουμε ‘Συμπόνοια'”

  -Η Νικαριά είπατε, συμπεθέροι; Να σας το πω εγώ τι είναι. Λοιπόν η Νικαριά είναι η φωτιά, που τη φυσούνε ούλοι οι αέρηδες και κανένας δεν την σβήνει.
-Και γιάντα μωρέ; -Λαουρέ θα πω- και γιάντα δεν τη σβήνει;
-Γιάντα… χε χε χε! γελάει ο γέρο-Λαγουρός. Γιάντα ε; Γιατί η φωτιά, παιδί, εν είναι η Νικαριά. Η φωτιά είναι η ψυχή του Νικαριώτη»
( Μενέλαος Λουντέμης, «Το κρασί των δειλών», εκδ. Ελλ. Γράμματα, Αθήνα 2000, σελ. 9)
Oμάδα εξορίστων ετοιμάζει το κοινό συσσίτιο. Kατά τη εποχή του Eμφυλίου, στην Iκαρία οδηγήθηκε μεγάλος αριθμός αριστερών,κομμουνιστών, μελών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και της Εθνικής Αντίστασης, για να εμποδιστεί η πιθανή ένταξή τους στον Δημοκρατικό Στρατό. Για τρία χρόνια περίπου, οι εξόριστοι στο νησί ήσαν περισσότεροι από τους κατοίκους.                                                                                                                                                                                                                                             του Δημήτρη Δαμασκηνού,
εκπαιδευτικού Δ.Ε.-ιστορικού,
negreponte2004@yahoo.gr
      
Στις πρώτες σελίδες του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος “Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα”(1)ο Μενέλαος Λουντέμης το 1949 λιπόσαρκος (2) και σακατεμένος από το ξύλο, βρίσκεται ακόμα εξόριστος στην Ικαρία, περιμένοντας μέρα τη μέρα να τον μπαρκάρουν για τη Μακρόνησο.
1Ξέρω. Το μαξιλάρι σου καίει / Σαν τον μαρτυρικό τροχό. /Το γέμισαν από βραδύς / Οι δήμιοι των ύπνων μας / Με αναμμένα καρφιά / Μα εσύ κοιμήσου. Κοιμήσου. / Έστω κι αν στέκουν από πάνω σου / Με το όπλο “επί σκοπόν” / Και με το δάχτυλο στη σκαντάλη / Δύο διμοιρίες εφιάλτες. / Εσύ κοιμήσου. / Κοιμήσου. / Και στην άκρη του ορίζοντα / Ακούονται οι ρωγμές / Που κάνει η ήλιος / Στα κάστρα της νύχτας. / Μα εσύ κοιμήσου. (Μενέλαος Λουντέμης, Θα ξημερώσει ). (3)
Τα πάθη του ο συγγραφέας τα διηγείται σε πρώτο πρόσωπο: “Εμείς είμαστε ακόμα στην Ικαρία”, θα γράψει χρησιμοποιώντας εμφαντικά το εμείς, για να εντάξει βέβαια το ταπεινό του σαρκίο στην πολυπληθή ομάδα των συνεξόριστων συντρόφων του που έχουν κατακλύσει το νησί (4) και μεταφέρονται “συνοδεία” με τα βαπόρια που πύκνωσαν τα δρομολόγιά τους στη Μακρόνησο.
“Κι είναι Άνοιξη! Ντροπαλά αεράκια μαλώνουν συναμεταξύ τους. Σηκώνουν χνούδια και πουλιά. Και χαρτάκια μ’ ανορθογραφίες: ‘Όσον περί εμέ… βρίσκομαι στα τελευταία μου. Κατά τ’ άλλα… είμαι καλά! Τρομαγμένα ξεμύτισαν φέτος τα μπουμπούκια. Η αγάπη κρυβόταν στις γωνίες και σκέπαζε με την απαλάμη τα φιλιά της. Φέτος δε θάχουμε φρούτα. Τα σκότωσαν όλα πάνω στον ανθό. Μόνο τα πουρνάρια πρασινίζουν άφοβα -άγρια μες στην ασκήμια τους. Αυτά μόνο. Κι οι χωροφύλακες.” (5), που έχουν κατακλύσει το νησί, δούλοι: “που κάποτε γίνονται αφέντες. Κι οι αφέντες που προέρχονται από δούλους είναι σκληρότεροι από τους αφέντες των δούλων” (6).
2Εύδηλος Ικαρίας το 1947. Από αριστερά Σίμος Γεράκης, Χρήστος Μαυρογιώργης, Στέφανος Σαράφης, υπασπιστής του Σαράφη, Πέτρος Ανδριώτης και ο τελευταίος άγνωστος. (Η φωτογραφία είναι από το προσωπικό αρχείο του Χρήστου Μαλαχία).
Ο Μενέλαος Λουντέμης ζώντας ως εξόριστος στην Ικαρία, όλο αυτόν τον καιρό μετά την ήττα του Δεκέμβρη, έχοντας σε πρώτη φάση τις εμπειρίες και τα βιώματα του καταδιωκόμενου και ύστερα του πολιτικού εξόριστου, καταγράφει προσεκτικά τις δραματικές του αναμνήσεις σ’ ένα χειρόγραφο που -για να μη χαθεί- έχει αντιγράψει σε δύο αντίγραφα. Το ένα, προσεκτικά κρυμμένο στο κούφωμα μέσα στο καρφωμένο τακούνι του παπουτσιού του, το κουβαλάει συνέχεια πάνω του, ενώ το άλλο το εμπιστεύεται στην ασπρομάλλα Ζωίτσα, μιαν Ικαριώτισσα που έδινε πολλές φορές τα λιγοστά ραδίκια από τον κήπο της στον Μενέλαο Λουντέμη, τη μόνη του τροφή, “γιατί δεν δέχονταν τίποτ’ άλλο το στομάχι μου” (7).
3Pάχες 1947. Oμάδα εξορίστων και ανάμεσά τους με το ραβδί 0 Mίκης Θεοδωράκης. Ακριβώς πίσω από τον Θεοδωράκη ο Μένιος Τσερώνης. Στην Ικαρία το ίδιο διάστημα βρέθηκαν ως εξόριστοι και ο Λάκης Σιάντας, ο Ρούσος Κούνδουρος, ο Μήτσος Παρτσαλίδης, ο Φοίβος Ανωγιαννάκης και πολλοί άλλοι γνωστοί αγωνιστές του ΕΑΜικού κινήματος. Ανάμεσά τους και ο Ευάγγελος Μαχαίρας που αναφέρει πως, όταν το καλοκαίρι του 1948 μεταφέρθηκε από τον Χρυσόστομο στο Μαυράτο της Ικαρίας, βρήκε εκεί τον Μενέλαο Λουντέμη κι έκαναν καθημερινή παρέα “σ’ ένα «θάλαμο» Ποντίων, που είχαν μια λύρα και μας τραγουδούσαν ποντιακά τραγούδια ή μας έλεγαν ποντιακά ανέκδοτα”. (8)
“Η Ικαρία… Πρέπει να τη βαφτίσουμε ‘Συμπόνοια'”, γράφει ο συγγραφέας (9) και συνεχίζει για την παροιμιώδη αλληλεγγύη των Iκαριωτών στους πολιτικούς εξόριστους επισημαίνοντας: «Οι Ικαριώτες… Θυμούμαι πέρσι πούμασταν στο άλλο χωριό, το Mαυράτο. Γη δεν είχε ούτε κείνο… Λίγη αλεσμένη πέτρα όπου φυτεύανε δέκα μαρούλια και πέντε κρεμμύδια. Mα κανένας τους δεν τα γεύτηκε. Όλα τα τάιζαν σ’ εμάς. Tα πετούσαν κρυφά τις νύχτες απ’ τα μεσότοιχα. Mια μέρα μας έστειλαν αγγαρεία στην πέτρα. Tα πεζούλια απ’ όπου περνούσαμε ήταν στρωμένα με φρεσκοκομμένα σύκα. Tάχαν αφηγμένα στιβίτσες στιβίτσες απάνω στα συκόφυλλα για να τα βρούμε γυρνώντας απ’ τη σκληρή δουλειά. Aλλά τι να πρωτοθυμηθώ; Tο γάλα… Tο κάθε σπίτι είχε από μια κατσικίτσα, κι ένα σωρό παιδιά. Tα παιδιά αυτά από τότε που πήγαμε εμείς χάσανε το γάλα τους. Mας τόδιναν με χίλιες πονηριές για τους αρρώστους μας. Το ξέρανε πως ο Χλαμούτσης ήταν ικανός να τους εκτελέσει επί τόπου αν τους έπιανε. Το ξέρανε. Αλλά δεν έκαναν πίσω» (10).
4Πολιτικοί εξόριστοι της περιοχής Αγ. Κηρύκου Ικαρίας (φωτογραφία του Γ. Καπετάνου στις 5-11-47)
Ο ίδιος ο Μενέλαος Λουντέμης παραμένει στην Ικαρία μέχρι “το έμπα του Ιούνη” (11). Τότε μεταφέρεται σιδηροδέσμιος από δύο όργανα της τάξεως στο Διοικητήριο του Άη-Κήρυκα, παραδίδεται στον υπομοίραρχο με τα “συνοδευτικά” του έγγραφα και εγκλείεται σ’ ένα γεμάτο από θανατοποινίτες αγωνιστές, βρώμικο και σκοτεινό κελλί “που βράζει σα σκουληκοφωλιά” (12).
Το επόμενο πρωί, απ’ τα χαράματα κιόλας, οδηγείται σ’ ένα βαρυεστημένο καϊκάκι που τον περίμενε υπομονετικά στο αραξοβόλι (13) του. Το μοτόρι σε λίγο βάζει μπρος με κατεύθυνση τον Εύδηλο, για να επιβιβαστεί το βραδάκι με τη συνοδεία του χωροφύλακα Σκουπίδα στο βαπόρι με προορισμό το Λαύριο. Η θαλασσοταραχή, ωστόσο, αναγκάζει τον καπετάνιο ν’ αναζητήσει ασφαλές καταφύγιο στο Βαθύ της Σάμου, όπου φτάνουν αργά το βράδυ της επόμενης μέρας:
5Στο δρόμο από Καραβόσταμο για Αρέθουσα για το βασανιστικό προσκλητήριο (1949).
Γι’ αυτή του την εμπειρία γράφει χαρακτηριστικά ο σύγγραφέας: “… Το βαπόρι αργά, βουβά, ήρθε και φουντάρησε (14) αντίκρυ από το Λιμεναρχείο. Άδεια ήταν όλη η παραλία. Η κυκλοφορία απαγορευόταν μετά τη δύση του ήλιου. Τα σπίτια όλα μανταλωμένα (15). Οι μόνοι που κυκλοφορούσαν ελεύθερα ήταν εκείνοι που απαγόρευαν την ελεύθερη κυκλοφορία.
Με κατέβασαν σε μια βάρκα μαζί με το φρουρό μου. Το κέφι του Σκουπίδα ήταν μαύρο.
-Τί μας έφεραν εδώ; μουρμούριζε και κυττούσε ολοένα κατά τα βουνά. Τα τηράς (16); μου λέει… όλα τούτα είναι γιομάτα κατσαπλιάδες (17). Μην τους χαίρεσαι. Κλάφτους. Όπου νάναι τελειώνουν τα ψωμιά τους. Στραβωμάρα είχαν και μας έφεραν μες στη μύτη τους; ” (18).
Σε λίγο ο Μενέλος Λουντέμης οδηγείται εξαντλημένος στο κρατητήριο και σπρώχνεται σ’ ένα μπουντρούμι μπουκωμένο (19) βαριά αποφορά από τσιγαρίλες και ποδαρίλες, να περάσει τη νύχτα ανάμεσα σε μεροκαματιάρηδες που έχουν συλληφθεί για μικροπαρανομίες από ένα ανάλγητο στη φτώχεια τους κράτος.
Το πρωί που ξυπνά συναναστρέφεται με τους συγκρατούμενούς του και δέχεται τις περιποιήσεις και μοιράζεται το προσφάι με τον μπαρμπα Θαλή Αληφασκή, έναν γέρο ψαρά που τον έπιασε η αστυνομία ένεκα “αλιείας μετά της δυναμίτιδος” (20). Όταν πέφτει ξανά το σκοτάδι τον βαρύ και τρομαγμένο ύπνο των κρατουμένων διακόπτουν σεισμοί, μπαταριές (21), χαλασμός:
“Στα όπλα! ούρλιαζαν από παντού. Στα όπλα! Συναγερμός. Καλυφθήτε! Πυρ!
Τί έτρεξε; “Το αντάρτικο, λέει, έκανε έφοδο στην πόλη”. Βλακείες. Κάποιος χωροφύλακας θα τρόμαξε ως φαίνεται από τον ίσκιο του κι άρχισε να πυροβολεί. Κι εδώ λοιπόν τα ίδια. Κι έδώ έκανε έφοδο μεσ’ στην ψυχή τους ο φόβος.
Μα ο χαλασμός ωστόσο ήταν τόσος που λες πως έπεσε η πόλη σε χέρια άγριων κουρσάρων που τώρα περνούσαν τον πληθυσμό από σφαγή και λεηλασία. Ποδοβολητά ακούγονταν από παντού, κλαγγές (22), λαχανιάσματα. Φαίνεται πως όλοι, ο στρατός κι η χωροφυλακή, συγκεντρώνονταν για επίθεση. Τώρα θα συντάσσονται για να τρέξουν κατά τα βουνά. Μα… τα ποδοβολητά αντί ν’ ακουστούν στο πλακόστρωτο ακούστηκαν μέσα, στο διάδρομό μας. Και κει -απομείναμε όλοι!- οι μπούκες (23) των ντουφεκιών αντί να στραφούν προς τα έξω στράφηκαν προς τα μέσα και μας σημάδευαν.
-Αλτ!.. να μη σαλέψει κανείς… μας φώναξαν πίσω απ’ τους φεγγίτες. Τα κινητά ουραία (24) ετοιμάστηκαν.
Θα σας καθαρίσουμε όλους!.. ξαναφώναξαν.
Τα χέρια τους δε φαίνονταν για να δούμε αν έτρεμαν αλλά έτρεμαν οι κάννες τους… Έτρεμαν σα να ήσαν κρεμασμένες στον αέρα.
Πέρασε ώρα. Η σάλπιγγα κάποτε βουβάθηκε. Οι κάννες αποσύρθηκαν. Είχε σταματήσει και το τρεμούλιασμα. Έξω βασίλευε πάλι ησυχία. Τα πολυβόλα είχαν σταματήσει. Τα βήματα των χωροφυλάκων σύρθηκαν στο διάδρομο. Σε λίγο ξανάγινε ησυχία. Ξημέρωνε. Απ’ έξω ακούστηκαν να κυλούν κάτι ρόδες. Οι βρύσες άρχισαν να τρέχουν” (25) και μπήκε φρικιαστική, άυπνη από το παραθυρόνι η φάτσα του χωροφύλακα Σκουπίδα, για να οδηγήσει τον Μενέλαο Λουντέμη ως τη σκάλα του βαποριού.
6Πολιτικός εξόριστος φωτογραφίζεται με φόντο τα πλοία της εξορίας προς την Ικαρία.
Το βαπόρι πράγματι ήταν γεμάτο από νέα παιδιά, 20 ως 25 χρονών, που τους πήγαιναν σιδηροδέσμιους για “κατάταξη” στη Μακρόνησο. Ο Μενέλαος Λουντέμης κατέβηκε στο αμπάρι που έβραζε σαν καζάνι, για να υποβληθεί από τους δεσμώτες του, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, στο μαρτύριο της δίψας για καμιά εικοσαριά ώρες, όπως σαδιστικά τους ανακοίνωσε ο ανθυπομοίραρχος, όσο δηλαδή θα διαρκούσε το ταξίδι για το Λαύριο. Από τις διαμαρτυρίες και τα ξεφωνητά οι ναύτες άνοιξαν τα δύο καπάκια και με τη μάνικα από τη θάλασσα άρχισαν έναν άγριο, αλμυρό καταιονισμό (26) που κράτησε ως μισή ώρα.
Αυτή η κτηνώδης αντιμετώπιση των εκτοπιζομένων στη Μακρόνησο αποκαλύπτει στα μάτια του συγγραφέα γυμνό τον σκοπό των δεσμωτών τους:
“Φαίνεται ότι η διαταγή ήταν: ‘Φέρτε τους εξαντλημένους, αποκαμωμένους, αλλά όχι νεκρούς. Από τους νεκρούς δεν αποσπώνται δηλώσεις’. Απουσίαζε λοιπόν κι απ’ αυτήν την πράξη κι η παραμικρή υποψία συμπόνιας. Ο σκοπός τους αποκαλύφθηκε γυμνός στα μάτια μας. Οι σφαίρες τους πέφτανε απάνω μας όχι για να μας εξοντώσουν αλλά να μας αχρηστέψουν. Οι νεκροί μεγαλώνουν μια ιδεολογία, δεν την αχρηστεύουν”(27).
7Χμ… Σε γνωρίζω εγώ εσένα. / Σε ξέρω απ’ έξω κι’ ανακατωτά / Όχι απ’ την “όψη του σπαθιού την τρομερή” / Μα από την όψη τη χοντρή και βρωμερή. / Και μη θαρρείς πως γεννήθηκες σήμερα, / Είσαι πιο παλιός κι’ από το μπιστόλι σου / Κι’ απ’ το καουτσικένιο σου ρόπαλο / Το γεμάτο ξερά αίματα. / Είσαι πιο παλιός κι’ απ’ το μίσος σου / Κι’ απ’ το δικαίωμα ζωής και θανάτου / Πάνω στις ζωές μας. / Επάγγελμά σου το ξύλο. / Καρδιά σου το ξύλο. / Ξύλινος ο κόσμος σου / Ξυλοκοπημένος ο κόσμος σου. / Δεν είσαι αποδώ / Δεν είσαι μόνο εδώ. / Έρχεσαι από παντού. / Απ’ τη Χιλή και το Περναμπούκο / Απ’ το Σικάγο και το Τέξας. / Κι’ απ’ τον κάθε τόπο όπου οι άνθρωποι / Ζητούν ψωμί. Ενώ / Πρέπει να το ζητιανεύουν. / (Μενέλαος Λουντέμης, Ο φύλαξ άγγελος). (28)
(Φωτογραφία: Μακρόνησος, 1950.  
 Από αριστερά προς τα δεξιά 
ο ηθοποιός Γ. Γιολδάσης, 
ο λογοτέχνης Μενέλαος Λουντέμης, 
ο ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης, 
ο ηθοποιός Μάνος Κατράκης, 
ο ηθοποιός Τζαβαλάς Καρούσος, 
ο λογοτέχνης Νίκος Παπαπερικλής, 
ο Γιάννης Ιμβριώτης 
και ο ηθοποιός Κώστας Ματσακάς)
.
Το βαπόρι άραξε στο Λαύριο κοντά στα ξημερώματα. Τότε ανέβηκαν όλοι στο κατάστρωμα. Το Μακρονήσι ορθωνόταν αντίκρυ ως πέτρινο φίμωτρο…
Σημειώσεις:
1 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα (Σαρκοφάγοι ΙΙ), εκδόσεις Δωρικός, έκδοση Γ’, Αθήνα 1974.
2 “Τους βλέπεις πώς με κάνανε”, θα πει στον πονόψυχο χωροφύλακα Μπαντούνα, που έρχεται και τον βρίσκει στο αναρρωτήριο. “Από εβδομήντα κιλά δεν μ’ αφήσανε ούτε σαράντα” (βλ. Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 20).
3 Βλ. Μενέλαος Λουντέμης, Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς, εκδόσεις Δωρικός, Αθήνα 1977, σελ. 87.
4 Χιλιάδες άλλοι αγωνιστές της Αριστεράς στάλθηκαν εξόριστοι κατά την περίοδο 1938 – 1954. Το 1946-1949 σ’ αυτό το νησί των 11.000 κατοίκων υπήρχαν 14.000 εξόριστοι! (Βλ. Θ. Λ., Οι εννιά της Νικαριάς. Τιμή στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, εφημερίδα Ριζοσπάστης, Κυριακή 28 Ιούνη 2015 – 2η έκδοση, σελ. 26)
5 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 15.
6 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 15.
7 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 23.
8 Βλ. Ευάγγελος Μαχαίρας, Ικαρία-Μακρόνησος-Στρατοδικεία. Εξόριστος στην Ικαρία και στη Μακρόνησο, περιοδικό της Εταιρείας Ικαριώτικων Μελετών, τριμηνιαία έκδοση, αριθμ. φύλλου 14, έτος 5ον, σελ. 25.
9 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 23.
10 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 26-27.
11 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 28.
12 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 31.
13 αραξοβόλι το: (λογοτ.) 1. μέρος κοντά στην ακτή, προφυλαγμένο από ανέμους, όπου αγκυροβολούν τα πλοία• αγκυροβόλιο. 2. (μτφ.) καταφύγιο.
14 φουντάρω: (εδώ, προφ.) ρίχνω άγκυρα, αγκυροβολώ.
15 μανταλώνω -ομαι: (λαϊκότρ., συνήθ. για πόρτα ή παράθυρο) κλείνω με το μάνταλο || (επέκτ.) κλείνω καλά,βκλειδώνω: Mανταλώθηκαν όλοι στα σπίτια τους, κλείστηκαν μέσα.
16 τηράω: (λαϊκότρ.) βλέπω.
17 κατσαπλιάς ο: (εδώ) υβριστικός χαρακτηρισμός για τους αντάρτες, κυρίως κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου.
18 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 40.
19 μπουντρούμι το: (εδώ παρωχ.) κρατητήριο ή φυλακή.
20 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 43.
21 μπαταριά η: (παρωχ.) ομοβροντία.
22 κλαγγή η: ήχος που ακούγεται, όταν συγκρούονται σιδερένια όπλα, κυρίως ξίφη.
23 μπούκα η: (εδώ) το στόμιο, ιδίως του πυροβόλου όπλου.
24 ουραίος -α -ο: (ως ουσ.) το κινητό ουραίο, ονομασία του κλείστρου στα οπισθογεμή επαναληπτικά τουφέκια.
25 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 48-49.
26 καταιονισμός ο: (λόγ.) κατάβρεγμα με συσκευή που εκτοξεύει το νερό από ψηλά, σαν βροχή. || (ειδικότ.) ντους.
27 Μενέλαος Λουντέμης, Οι ήρωες κοιμούνται ανήσυχα, ο.π., σελ. 52-53.
28 Μενέλαος Λουντέμης, Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς, εκδόσεις Δωρικός, Αθήνα 1977, σελ. 58-59.
http://agonaskritis.gr/
www.sarantakos.com/liter/lountemis6.htm