ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕ ΑΠΟΒΛΗΤΑ;

-

Καθημερινά, σε ολόκληρο τον κόσμο φτάνουν στη θάλασσα περίπου 8 και εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων από προϊόντα που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους, δημιουργώντας σοβαρή απειλή για το οικοσύστημα και την υγεία μας...Ο άνθρωπος επιδρά στο περιβάλλον τόσο έντονα τις τελευταίες δεκαετίες που οι βιολόγοι τώρα θεωρούν ότι είμαστε στην πορεία για μία έκτη μαζική εξαφάνιση με δεδομένο τους εκτιμούμενους ρυθμούς εξαφάνισης που έχουν φτάσει να είναι 1000 φορές πιο αυξημένοι από αυτούς πριν την ύπαρξη του ανθρώπου  Σύμφωνα με ανάλυση της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN) η ζωή στην γη απειλείται σημαντικά αφού από ένα σύνολο 45.000 ειδών που μελετήθηκαν, περίπου 16.928 βρέθηκαν να απειλούνται με εξαφάνιση . Αυτή η τωρινή έκτη μαζική εξαφάνιση δενσχετίζεται σε τίποτα με τις προηγούμενες πέντε εξαιτίας του ανθρωπογενούς χαρακτήρα της. Οι κύριες ανθρώπινες δραστηριότητες που οδηγούν σε εξαφανίσεις ειδών είναι η ρύπανση, ο μετασχηματισμός του τοπίου, η υπερεκμετάλλευση των πηγών και των ειδών-εισβολέων. Οι θάλασσές μας, εκτεινόμενες στα τρία τέταρτα της συνολικής επιφάνειας της γης, φέρουν ολοένα και περισσότερο το κύριο βάρος των άμεσων και έμμεσων επιπτώσεων από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Τα θαλάσσια απόβλητα αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι του φαινομένου της περιβαλλοντικής ρύπανσης που μπορεί να προέρχεται από θαλάσσιες πηγές αλλά επίσης και από χερσαίες πηγές, στις οποίες και αντιστοιχεί το 80% της συνολικής ρύπανσης του θαλασσίου οικοσυστήματος . Τα περισσότερα απόβλητα, ειδικά τα πλαστικά αντικείμενα, δεν δύνανται να αποσυντεθούν και παραμένουν σε κίνηση στους ωκεανούς για χρόνια. Αν και ο κόσμος συνήθιζε να πιστεύει ότι η θαλάσσια ρύπανση «βλάπτει μόνο το περιβάλλον», αντιμετωπίζοντάς το τελείως απομονωμένα από τους ανθρώπους, και ότι η θάλασσα θα μπορούσε να αποθηκεύει και να αφομοιώνει τα ανθρώπινα απόβλητα, στις μέρες μας τονίζεται έντονα ότι η θαλάσσια ρύπανση επηρεάζει έντονα τον τομέα της οικονομίας και επίσης έχει επιδράσεις στον χώρο της υγείας και ανθρώπινης ασφάλειας σε μακροπρόθεσμη κλίμακα. Εικόνα 1: Επιδράσεις της θαλάσσιας ρύπανσης στο περιβάλλον, την οικονομία και την ανθρώπινη υγεία. Άμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις -κατάποση Τα θαλάσσια απόβλητα συχνά μπορεί να προσληφθούν σαν τροφή και να καταναλωθούν από θαλάσσιους οργανισμούς με ποικίλες επιπτώσεις. Αυτό συμβαίνει σε μεγάλο εύρος θαλασσίων οργανισμών και κυρίως αυτών που τρέφονται με μέδουσες ή μαλάκια (π.χ. καλαμάρι), που μορφολογικά μοιάζουν με μία από τις κύριες κατηγορίες θαλασσίων αποβλήτων, τις θαλάσσιες σακούλες. Κοινά παραδείγματα που πλήττονται από τα θαλάσσια απόβλητα μέσω της «τροφής» τους αποτελούν οι θαλάσσιες χελώνες, οι φάλαινες και επίσης τα θαλασσοπούλια που μπερδεύουν τα πλαστικά σφαιρικά αντικείμενα για αυγά. Η κατάποση των αποβλήτων είναι επιβλαβής για τους θαλάσσιους οργανισμούς με πολλούς τρόπους όπως απόφραξη εντέρου, έλκος στομάχου, μείωση της πεπτικής ικανότητας, διάταση στομάχου που οδηγεί σε μείωση του αισθήματος της πείνας  -εγκλωβισμός  Οι θαλάσσιοι οργανισμοί μπορούν να υποστούν σοβαρές ζημιές από τον εγκλωβισμό τους στα θαλάσσια απόβλητα (πλαστικά, εγκαταλελειμμένα δίχτυα κ.α.). Πριν από την δεκαετία του ‘50 ο βασικός αλιευτικός εξοπλισμός, τα σχοινιά , ήταν φτιαγμένα από φυσικές ίνες (Ινδική κάνναβη και βαμβάκι). Αυτά τα υλικά χάνουν την αντοχή τους με την χρήση και όταν απορρίπτονται ή χάνονται στην θάλασσα τείνουν να αποσυντίθενται εύκολα. Τα τελευταία χρόνια αυτά τα υλικά έχουν αντικατασταθεί από νάιλον και άλλα συνθετικά υλικά που είναι πολύ πιο ανθεκτικά και έτσι παραμένοντας στο θαλάσσιο περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα δημιουργούν ποικίλα προβλήματα  -αλλοίωση των φυσικών ενδιαιτημάτων Τα θαλάσσια απόβλητα αλλοιώνουν το θαλάσσιο οικοσύστημα με πολλούς τρόπους αφού από μόνα τους αλλάζουν την σύνθεση του. Τα θαλάσσια απόβλητα πολλές φορές διασκορπίζουν τοξικές ουσίες που έχουν ήδη αφομοιώσει από χερσαίες πηγές ρύπανσης. Ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι τα ελαστικά που χρησιμοποιήθηκαν για πολλές θαλάσσιες κατασκευαστικές εφαρμογές όπως η δημιουργία τεχνητών υφάλων για την ενίσχυση της αλιείας (6). Παρόλα αυτά, σύμφωνα με μετέπειτα μελέτες κατά την εξέταση των πιθανών περιβαλλοντικών επιπτώσεις των τεχνητών υφάλων στο θαλάσσιο περιβάλλον, φάνηκε ότι η ανάπτυξη των οργανισμών στην επιφάνεια των ελαστικών μπορεί να είναι αποκαλυπτική αφού αυτοί οι οργανισμοί είναι σε άμεση έκθεση χημικών ουσιών. Έμμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις -διαταραχή από τον καθαρισμό των παραλιών Οι προσπάθειες που αποσκοπούν στην αφαίρεση των αποβλήτων μπορεί να βλάψουν τα παράκτια και τα θαλάσσια οικοσυστήματα. Η χρήση μηχανολογικού εξοπλισμού (π.χ. τρακτέρ) στην ακτογραμμή προκαλεί δυσμενείς επιπτώσεις για το περιβάλλον όπως η διάβρωση και η διατάραξη της υδρόβιας βλάστησης, των φωλιών των θαλάσσιων χελωνών και πουλιών. Επίσης, η καταστροφή του βυθού είναι μία αρνητική επίπτωση της διαδικασίας της βυθοκόρησης (απομάκρυνση υλικού από τον πυθμένα) που πολλές φορές συμβαίνει για την απομάκρυνση ρυπασμένων ιζημάτων από τον πυθμένα. -είδη εισβολείς/ χωροκατακτητικά είδη Τα θαλάσσια απορρίμματα συμβάλλουν στην μεταφορά των ξενικών ειδών που συχνά μετατρέπονται σε είδη εισβολείς. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που είδη εισήχθησαν σε περιοχές, μέσω της προσάρτησής τους σε πλαστικά αντικείμενα, και επιθετικά τις κατακυρίευσαν με πολύ δυσμενείς επιπτώσεις για τα αυτόχθονα είδη.  Οικονομικές επιπτώσεις Οι οικονομικές επιπτώσεις των θαλασσίων απορριμμάτων έχουν πολλά διαφορετικά πεδία. Μπορούν να φανούν και να «μετρηθούν» σαν μείωση τουριστικών εσόδων λόγω των άσχημων περιβαλλοντικών συνθηκών σε διάφορα τουριστικά μέρη (XYTA δίπλα σε παραλίες κ.α.) ή λόγω της γενικότερης κακής φήμης μίας χώρας για την περιβαλλοντική της διαχείριση. Μία άλλη σημαντική επίπτωση στην οικονομία είναι οι δαπανηρές επισκευές του θαλασσίου εξοπλισμού (σκάφη, δίχτυα κ.α.) από τις ζημιές που προκαλούνται από απόβλητα. Επίσης, συχνά εμπορικά είδη γίνονται παρεμπίπτοντα αλιεύματα λόγω του εγκλωβισμού τους σε εγκαταλελειμμένο αλιευτικό εξοπλισμό και έτσι μειώνεται το ιχθυαπόθεμα, δηλαδή το εισόδημα των ψαράδων και η τροφή όλων μας. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι ιδιαίτερα αυστηρή με θέματα προστασίας και διατήρησης του περιβάλλοντος. Έτσι, τα πρόστιμα δεν είναι αμελητέα και ιδιαίτερα σε αυτήν την χρονική στιγμή, υπό καθεστώς οικονομικής κρίσης. Επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και την ασφάλεια Απορρίμματα στα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα μπορούν να τραυματίσουν τους λουόμενους (σπασμένα γυαλιά, μεταλλικά κουτιά κ.α.). Ακριβώς όπως και οι θαλάσσιοι οργανισμοί, οι κολυμβητές και δύτες μπορούν να μπλεχτούν σε εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία. Οι άνθρωποι επίσης θα δεχθούν τις επιπτώσεις από τις τοξικές και χημικές ουσίες, που μεταφερόμενες από τα θαλάσσια απορρίμματα, εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα και καταναλώνονται μέσω της καθημερινής διατροφής μας. Καταλήγοντας, είναι ιδιαίτερα σαφές ότι τα προβλήματα που προέρχονται από τα θαλάσσια απόβλητα σχετίζονται με την ζωή των ανθρώπων με πολυδιάστατους τρόπους. Οι επιπτώσεις έχουν έναν χαρακτήρα που δεν περιορίζεται σε χώρες και ηπείρους αλλά αφορά όλους τους κατοίκους αυτού του πλανήτη. Εναπόκειται σε κάθε έναν από εμάς να ασχοληθεί με αυτό το θέμα σε μικρή ή μεγαλύτερη κλίμακα! Η ρύπανση από πετρέλαιο Τι ζημιά γίνεται όταν χυθεί πετρέλαιο στη θάλασσα; Η ακριβής φύση και η διάρκεια των τυχόν επιπτώσεων από τη διαρροή πετρελαίου εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες. Αυτά περιλαμβάνουν Το είδος και η ποσότητα του πετρελαίου και τη συμπεριφορά του μόλις διέρρευσε Τα φυσικά χαρακτηριστικά της πληγείσας περιοχής Καιρικές συνθήκες και εποχή Ο τύπος και η αποτελεσματικότητα της αντιμετώπισης του καθαρισμού του Τα βιολογικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της περιοχής και η ευαισθησία τους για την πετρελαϊκή ρύπανση πρόσφατη πετρελαιοκηλίδα Οι συνηθείς επιδράσεις στους θαλάσσιους οργανισμούς έχουν μεγάλο φάσμα από τοξικότητα (ιδίως για τα ελαφρά λάδια και προϊόντα) μέχρι και πνιγμό (βαρύτερα λάδια και διαβρωμένα κατάλοιπα). Η παρουσία τοξικών στοιχείων δεν προκαλεί πάντοτε τη θνησιμότητα, αλλά μπορεί να προκαλέσει προσωρινές επιδράσεις, όπως νάρκωση και μόλυνση των ιστών, τα οποία συνήθως υποχωρούν με το χρόνο Επιπτώσεις στην θάλασσα Κηλίδες πετρελαίου, σταγονίδια και «μους σοκολάτα», ιδιαίτερα επηρεάζουν οργανισμούς οι οποίοι έρχονται στην επιφάνεια για να αναπνέουν, βουτάνε στο νερό για να βρουν τροφή, ή εστιάζουυν εκεί κοντά στην επιφάνεια του νερού. Το πετρέλαιο μπορεί να επηρεάζει συγκεκριμένα όργανα, και να παρεμβαίνει φυσικά με την κυκλοφορία του οργανισμού, στην ανατροφή και/ή σε άλλες δράσεις. Οι κηλίδες πετρελαίου, επίσης, έχουν επιπτώσεις στα πλωτά στερεά απόβλητα, στις σημαδούρες πλοήγησης, στα σκάφη, τα αλιευτικά εργαλεία, οστρακοειδή καλλιέργιας, τις σχεδίες, και ούτω καθεξής. φώκια Από όλα αυτά που μπορεί να λαδωθούν ή να μολυνθούν, τα θύματα που μας αφορούν ιδιατέρως είναι δύο ομάδες οργανισμών: θαλασσοπούλια και θηλαστικά. Οι ζωές των εξαρτώνται από την τακτική επαφή με την επιφάνεια του νερού: στην περίπτωση των θαλάσσιων πτηνών για να βρουν φαγητό και ξεκούραση μεταξύ των πτήσεων, και για τα θηλαστικά, να αναπνέουν στην επιφάνεια του νερού. Τα υδρογονάνθρακα στην επιφάνεια του νερού παρουσιάζουν σημαντικό κίνδυνο κατάποσης, εισπνοής και λίπανσης της γούνας τους ή των φτερών. Λαδωμένο θαλασσοπούλι Η λίπανση των φτερών πτηνών έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της θερμικής μόνωσης, της πλευστότητας και και της απογείωσης. Για τα θηλαστικά που γλείφουν τα παλτά τους, η λίπανση οδηγεί στον κίνδυνο κατάποσης του ελαίου. Άλλες απειλές για την άγρια ζωή είναι οι κίνδυνοι της άμεσης κατάποσης, του ερεθισμού των ματιών και ρουθούνιων, της εισπνοής τοξικών αναθυμιάσεων, της ασφυξίας από το στρώμα του πετρελαίου, καθώς και μακροπρόθεσμες τοξικές επιδράσεις που αλλοιώνουν τον μεταβολισμό του οργανισμού Ρύπανση της ακτογραμμής λαδωμένη ακτογραμμή Όταν μία πετρελαιοκηλίδα φθάσει στην ακτή, ή εμφανίζεται πολύ κοντά στην ακτή, τα φαινόμενα των ακαθαρσιών και της λίπανσης μπορεί να έχουν επιπτώσεις στους πληθυσμούς στην παλιρροιακή ζώνη και στις διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα δίπλα στη θάλασσα. Θαλάσσια πτηνά και θηλαστικά αποτελούν επίσης τα πρώτα θύματα, όπως πολλά είδη πουλιών που τρέφονται από την ακτή κατά την άμπωτη και φωλιάζουν στη θάλασσα, ή τα θαλάσσια θηλαστικά που αναπαονται στην ακτή. Ωστόσο, η άλγη, τα ψάρια και τα οστρακοειδή που ζουν σε παράκτιες λίμνες, πάνω στους βράχους και στην άμμο ή την λάσπη, αναπόφευκτα επηρεάζονται. Ανάλογα με τον τύπο της ακτογραμμής, οι επιπτώσεις μπορεί να έχουν εύρος από το να είναι σχετικά περιορισμένες, μέχρι το άλλο άκρο του φάσματος, δηλαδή να είναι εξαιρετικά δραματικές. Η ευαισθησία από διαφορετικά υποστρώματα στο πετρέλαιο ποικίλλει σημαντικά, από βραχώδεις ακτές με βότσαλα, χαλίκια, χονδρή άμμο, λεπτόκοκκη άμμο, ελώδη, κοραλλιογενή, και ούτω καθεξής Οικονομικές επιπτώσεις......🙌🙌🙌🙌🙌 Για να πληροφορηθείς παραπάνω, δες αυτό το βίντεο: http://www.midwayfilm.com/ Βιβλιογραφία 1. Wilson Edward O., Is humanity suicidal?, Biosystems, Volume 31, Issues 2–3, 1993, Pages 235-242 2. Wildlife in a Changing World – an analysis of the 2008 IUCN Red List of Threatened Species™ , 2008 3. GESAMP (Group of Experts on the Scientific Aspects of Marine Pollution), The state of the marine environment, Blackwell Scientific Publications, London, 1991, Pages 146 4. Ryan P.G., Connell A.D., Gardner B.D., Plastic ingestion and PCBs in seabirds: is there a relationship?, Marine Pollution Bulletin, Volume 19, 1988, Pages 174–176. 5. Gregory M. R., Environmental implications of plastic debris in marine settings—entanglement, ingestion, smothering, hangers-on, hitch-hiking and alien invasions, Philosophical Transactions of the Royal Society B, Volume 364, 2009, Pages 2013-2025 6. Collins, K. J., Jensen, A. C., and Albert, S., A review of waste tyre utilisation in the marine environment, Chemistry and Ecology, Volume 10, 1995, Pages 205–216 7. Risso-deFaverney C. , Guibbolini-Sabatier M.E.,Francour P., An ecotoxicological approach with transplanted mussels(Mytilus galloprovincialis)for assessing the impact of tyre reefs immersed along the NW Mediterranean Sea,Marine Environmental Research, Volume 70, 2010, Pages 87-94 Πολύμνια Νεστορίδου Υπεύθυνη Προγραμμάτων Πρόγραμμα Πελοποννήσου                                                                                           http://www.archelon.gr/   http://www.seos-project.eu/

Ανεμογεννήτριες: Γιατί αντιστέκονται οι κάτοικοι και τις ποθούν οι εργολάβοι;

Αναβρασμός επικρατεί στη Σαμοθράκη και σε άλλα μέρη της χώρας,(βλέπε Ικαρία) όπου σχεδιάζεται η δημιουργία αιολικών πάρκων. Οι περιβαλλοντικές συνέπειες προκαλούν οργή ενώ το Δημόσιο αναμένεται όχι μονάχα να μην έχει οποιοδήποτε κέρδος, αλλά αντίθετα να επιδοτήσει παχυλά τους μεγάλου εργολάβους. Τσιμεντάρισμα βουνών, ανατινάξεις, πυρκαγιές, νερά που στερεύουν, και βιομήχανοι που «γίνονται οικολόγοι» με το αζημίωτο. Οι αντιστάσεις των κατοίκων και η καταστολή. Αυτές είναι μόνάχα μερικές από τις ιστορίες που θα εξετάσουμε στην παρούσα έρευνα.

Καταρχήν, προκειμένου να μεταφερθούν τα μηχανήματα θα πρέπει σε περιοχές φυσικής ομορφιάς να κατασκευαστεί δρόμος μεγάλου πλάτους, κάτι που θα σημαίνει την εκτεταμένη χρήση τσιμέντου ενώ είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί και ανατίναξη του εδάφους αλλοιώνοντας μια για πάντα το φυσικό περιβάλλον.

«Ειδικά για τη Σαμοθράκη που έχει πολλά νερά, δεν είναι βέβαιο πόσες από τις πηγές που υπάρχουν σήμερα θα υπάρχουν και μετά την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών γιατί όπως λένε οι ειδικοί οι πηγές τροφοδοτούνται με νερό από πόρους οι οποίοι θα τσιμενταριστούν» ανέφερε στο Πριν ο Στέφανος Πράσος, πρώην πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην ενέργεια «Εργατική Αλληλεγγύη» ενώ συνέχισε λέγοντας «Για να στηριχθεί μια ανεμογεννήτρια ισχύος 3MW που έχει ύψος- με άνοιγμα του έλικα-180 μέτρα και βάρος 120 τόνους χρειάζεται 800 κυβικά τσιμέντο Το τσιμεντάρισμα πιθανά να στερέψει τελείως τα νερά!»[1].

Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι το Βέρμιο όπου υπάρχουν σχέδια για την οικοδόμηση αιολικών πάρκων. Το σύνολο των εκσκαφών του έργου θα είναι 3.280.000 m3 από τα οποία θα περισσέψουν 1.170.000 m3 και θα απαιτηθεί η δημιουργία θαλάμου για την απόθεση των υλικών της εκσκαφής. Θα υπάρχουν βεβαίως συνέπειες στους υδροφόρους ορίζοντες και γενικότερα την ισορροπία των υπογείων υδάτων. Μάλιστα η ανατίναξη προβλέπεται επίσημα από την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ). Ενώ στη Σαμοθράκη δεν γνωρίζουμε τα ακριβή στοιχεία διότι σύμφωνα με πληροφορίες η σχετική μελέτη θα κατατεθεί τον Σεπτέμβριο.

Το πανέμορφο φαράγγι του Φονιά που βρίσκεται πολύ κοντά στο σχεδιαζόμενο έργο
Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά, αν αναλογιστεί κανείς πως σε πολλές περιπτώσεις οι ανεμογεννήτριες είναι μόνο η αρχή και στη συνέχεια, στις περισσότερες περιπτώσεις το αιολικό πάρκο μετατρέπεται σε υβριδικό.

Άλλωστε παρόλο που οι εκπρόσωποι της εταιρείας στη Σαμοθράκη δήλωναν ότι δεν έχουν σε καμία περίπτωση σχεδιασμό για υβριδικό πάρκο, την ίδια στιγμή και οι δύο εταιρείες που ενδιαφέρονται έχουν πάρει άδεια παραγωγής όχι μονάχα για αιολικό αλλά και για υβριδικό πάρκο.

«Σε κάθε περίπτωση θα αντληθούν τεράστιες ποσότητες νερού την στιγμή που η Σαμοθράκη αρχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα λειψυδρίας και υδροδότησης οικισμών» τόνισε  ο κ. Μασκαλίδης αντιπρόεδρος του συλλόγου «Βιώσιμη Σαμοθράκη»και τεχνολόγος δασοπόνος. Στην Σαμοθράκη μάλιστα, εγκυμονεί μεγάλος κίνδυνος για τις περίφημες βάθρες και τους καταρράκτες τους που είναι πόλος έλξης για ανθρώπους από ολόκληρο τον κόσμο. Άλλωστε ένα υβριδικό πάρκο προυποθέτει και την ύπαρξη υδρολεκτρικών υποδομών, όπου με τη σειρά τους θα σημάνουν την κατασκευή φραγμάτων.

Επίσης ο κ. Μασκαλίδης διερωτώμενος για την ασφάλεια της εγκατάστασης ανέφερε ότι «βρισκόμαστε σε μια έντονη σεισμική ζώνη, πως διασφαλίζεται η ασφάλεια της εγκατάστασης;».

Και όλα αυτά σε ένα νησί που είναι κατά 85% προστατευόμενο και ενταγμένο στη Natura, ενώ είναι υποψήφιος τόπος της Unesco για να χαρακτηριστεί προστατευόμενη περιοχή.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την Έφη Παπαγιαννούλη, πολ. μηχανικό και μέλος της ΝΕ του ΤΕΕ Ημαθίας στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που έχουν εγκριθεί δεν περιγράφονται ή μάλλον αποκρύπτονται λεπτομέρειες για τις εγκαταστάσεις. Για παράδειγμα, αναφορικά στην έκταση που θα καταλάβουν οι εγκαταστάσεις στο Βέρμιο υπολογίζεται μόνο ο κεντρικός άξονας της κάθε ανεμογεννήτριας χωρίς την τοποθέτηση της φτερωτής η διάμετρος της οποίας είναι 112 μέτρα.

«Οι Μελέτες Περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων δε γίνονται παίρνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης περιοχής αλλά βγαίνουν «καρμπόν»-κοπυ πέιστ- για όλες τις περιοχές π.χ στο Βέρμιο μιλούσαν για την προστασία του αγρικούνελου-ζώο που δεν υπάρχει καν στο βέρμιο αλλά στα νησιά!!!» δήλωσε ο Στ. Πράσος.

Περαιτέρω ανησυχίες για το ποιόν και τις πράξεις των εταιρειών προκαλεί στους κατοίκους η κίνηση κάποιας από τις εταιρείες να πετάξει τα σύνεργα καταγραφής μέσα στο δάσος, αμέσως μετά τους πρώτους αναγνωριστικούς ελέγχους, όπως κατήγγειλε η σελίδα«Σαμοθράκη ενάντια στην κατασκευή Αιολικού πάρκου».

Επιπλέον, οι ανεμογεννήτριες εκπέμπουν ήχους χαμηλής συχνότητας οι οποίοι μπορεί να είναι ενοχλητικοί και για κάποιους ανθρώπους. Ενδεικτική για τις γενικές συνέπειες που μπορεί να έχει η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών είναι μία έρευνα που δείχνει ότι το 50% των τουριστών δεν θα επισκέπτονταν γραφικά μέρη όπου έχει υπάρξει η παρέμβαση του ανθρώπου όπως εκεί που υπάρχουν ανεμογεννήτριες.

Πέραν τούτων θα οικοδομηθεί ένα μεγάλο δίκτυο κολώνων υψηλής τάσης, μέχρι να καταλήξουν στην θάλασσα. Οι κολώνες αυτές ασφαλώς θα εκπέμπουν μεγάλη ακτινοβολία. Ανάμεσα στις συνέπειες που αναφέρονται είναι και ο θάνατος σπάνιων αρπακτικών πτηνών που μπλέκονται στις ακτίνες. Χαρακτηριστικό είναι το βίντεο που ανέβασε η Ελληνική Ορνιθολογική εταιρεία όπου σημειώνει μάλιστα πως το συγκεκριμένο πτηνό προστατεύεται από την ελληνική και κοινοτική νομοθεσία.                                                                                                                     http://www.ypaithros.gr/

ΠΩΣ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ «ΤΕΜΑΧΙΣΕ» ΤΗ ΛΕΣΒΟ

                                         

Απεικόνιση του ρήγματος του σεισμού, με επίκεντρο την θαλάσσια περιοχή νότια από το Πλωμάρι της Μυτιλήνης, όπως προσδιορίστηκε από το μέλος της Ερευνητικής Ομάδας Γεωλογίας των Σεισμών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Σωτήρη Βαλκανιώτη, δημοσιεύει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Σύμφωνα με τον κ.Βαλκανιώτη, δίνεται προσεγγιστικά η επιφάνεια του ρήγματος, όπως φαίνεται στην εικόνα, με το μικρό τετράγωνο νότια του Πλωμαρίου στον υποθαλάσσιο χώρο.

Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη ερευνητική ομάδα, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Ferrara έχει δημιουργήσει, μετά από πολυετή έρευνα, την Ελληνική Βάση Δεδομένων Ενεργών Ρηγμάτων (GreDaSS) με πρότυπο τις διεθνείς προδιαγραφές των αντίστοιχων βάσεων και περιεχόμενο τις δημοσιευμένες εργασίες για τον ελλαδικό χώρο, από Έλληνες και ξένους ερευνητές. Στο πλαίσιο της έρευνας, σύμφωνα με τον καθηγητή γεωλογίας του ΑΠΘ Σπύρο Παυλίδη, μελετήθηκαν και τα ενεργά ρήγματα Λέσβου, Λήμνου, Χίου και Ικαρίας.

«Εξετάστηκαν ειδικότερα οι σεισμογενείς δομές των νησιών: Λήμνος, “Αγιος Ευστράτιος, Λέσβος, Χίος, Σάμος και Ικαρία του βορειοανατολικού Αιγαίου και η σχέση των ενεργών ρηγμάτων με το πεδίο των τάσεων του γήινου φλοιού της περιοχής. Παράλληλα, μελετήθηκε η επίδραση και η σχέση τους με το μεγάλο ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας, το οποίο επεκτείνεται στο Βόρειο Αιγαίο, λόγω της στενής γειτνίασής τους. Η περιοχή επηρεάζεται άμεσα από τη Ζώνη της Βόρειας Ανατολίας, ενώ αυτή η επίδραση σταδιακά μειώνεται στις κεντρικές και νότιες περιοχές» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ.Παυλίδης.

Εκκενώνεται το χωριό Βρίσα της Λέσβου – Ο στρατός στήνει σκηνές για τους σεισμοπαθείς


Το διαβάσαμε από το:(εικόνα) http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/06/blog-post_966.html#ixzz4jrywDUCX       βίντεο  ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Γλάρος του Αιγαίου: ο πιο σπάνιος γλάρος του κόσμου!

 

Στη δεκαετία του 1970, Ο Αιγαιόγλαρος ( Larus audouinii ) θεωρήθηκε ότι είναι ο πιο σπάνιος γλάρος του κόσμου, και βρίσκετε σε δυσμενή κατάσταση της διατήρησης του είδους του . Μέχρι το 1975, εκτιμήθηκε ότι μόνο 1.000 ζεύγη παρέμειναν στον κόσμο. Παρά το γεγονός ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός τους αυξήθηκε σε περίπου 22.700 ζευγάρια από το 2010, ο πληθυσμός τους είναι και πάλι σε πτωτική πορεία   έχοντας  χαρακτηριστεί ως σχεδόν απειλούμενο είδος από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) το 2010 στη Κόκκινη Λίστα των απειλούμενων ειδών.

Aιγαιόγλαρος: το πουλί σύμβολο του αρχιπελάγους
Επιστημονική ονομασία: Larus audouinii
Άλλα ονόματα: Κοκκινομύτης, Αντουϊνιός

Ο Αιγαιόγλαρος ( Ichthyaetus audouinii ) είναι ένας μεγάλος γλάρος που ζει μονο  στην Μεσόγειο ,  δυτική ακτή της Σαχάρας Αφρική  , Ιβηρική χερσόνησο και  Αιγαιο πέλαγος Ο Αιγαιόγλαρος διαφέρει από τους άλλους γλάρους, επειδή συνδέεται περισσότερο με τον παράκτιο χώρο και αποφεύγει την ενδοχώρα. Πετά αργά, ανάμεσα στα κύματα και πιάνει μικρά αφρόψαρα. Συχνά πλησιάζει στα ψαροκάικα για να τραφεί με τα ψάρια που πετιούνται.

Ο Αιγαιόγλαρος της Ικαρίας

Στην Ελλάδα, περίπου 500 ζευγάρια φωλιάζουν σε ακατοίκητες νησίδες, μακριά από τους ανθρώπους.

Γεννά δύο με τρία καμουφλαρισμένα αυγά (καφετιά με μαύρα στίγματα) στα τέλη Απριλίου. Τα μικρά εκκολάπτονται μετά τα μέσα Μαΐου και τα μικρά αρχίζουν να πετούν τέλη Ιουνίου.

Η πιο χαρακτηριστική εικόνα του Αιγαιόγλαρου είναι η συμπεριφορά του όταν τρέφεται, καθώς πετά ανάλαφρα πάνω από νερό και γκρεμίζεται απότομα στην επιφάνεια μόλις δει κάποιο ψάρι. Στο πέταγμα είναι ελαφρύς και ευκίνητος και ξεχωρίζει από τον πιο βαρύ Ασημόγλαρο. Αν επικρατεί άπνοια αερογλιστρά ξυστά πάνω από την επιφάνεια πετώντας εξαιρετικά αργά.

Ζει μόνο στη Μεσόγειο και φωλιάζει ομαδικά σε ακατοίκητες νησίδες. Βραχώδεις νησίδες με αποικίες Αιγαιόγλαρου υπάρχουν διάσπαρτες στα Δωδεκάνησα, τις ανατολικές Κυκλάδες, τη Λήμνο, τα Κύθηρα, τη Λέσβο και τις Βόρειες Σποράδες.

Είναι απειλούμενο είδος

Ο Αιγαιόγλαρος, σύμβολο των νησίδων, απειλείται περισσότερο από κάθε άλλο θαλασσοπούλι της Ελλάδας.

Οι άνθρωποι ψαρεύουν εντατικά στα παράκτια νερά, στερώντας του τα μικρά αφρόψαρα που είναι η αποκλειστική τροφή του. Φωλιάζει σε μέρη που εύκολα φτάνει άνθρωπος ή ζώο και επίσης φωλιάζει σε περίοδο τουριστικής αιχμής, στις αρχές καλοκαιριού. Τότε, μία και μόνο επίσκεψη ανθρώπου ή κατοικίδιου ζώου στη νησίδα της αποικίας αρκεί για να εγκαταλείψουν τις φωλιές τα ενήλικα πουλιά και να καταστραφεί όλη η αποικία. Αυτό γιατί τα ενήλικα πουλιά πρέπει να βρίσκονται συνεχώς στη φωλιά για να προστατεύουν και να σκιάζουν τα αυγά και τους νεοσσούς. Αν αναγκαστούν να την εγκαταλείψουν τρομαγμένα, τα αυγά τους γίνονται εύκολη λεία για ευκαιριακούς θηρευτές όπως οι Ασημόγλαροι και οι Κουρούνες ή καταστρέφονται από τον καυτό ήλιο. Για τον μικρό πληθυσμό του Αιγαιόγλαρου μια κατεστραμμένη αποικία είναι σημαντική απώλεια.

 Πώς να τον αναγνωρίσετε:

Μοιάζει με τον κοινό Ασημόγλαρο, αλλά έχει σκούρο (κόκκινο) ράμφος και πόδια (ενώ ο Ασημόγλαρος έχει κίτρινα πόδια και ράμφος). Σε αντίθεση με τον Ασημόγλαρο που συναντάται σχεδόν παντού, ο Αιγαιόγλαρος συχνάζει αποκλειστικά στον παράκτιο χώρο και τις ερημικές ακτές. Αποφεύγει την ενδοχώρα, τους σκουπιδότοπους και το γλυκό νερό.

 Οι γλάροι, που ανήκουν στην οικογένεια Λαρίδες, συνήθως χαρακτηρίζονται από μεγάλη αντοχή στην πτήση τους και, όχι μόνο κολυμπούν καλά, αλλά αναπαύονται, ακόμη δε και κοιμούνται πάνω στο νερό. Ο γλάρος διαδοχικά χτυπάει τα φτερά του, αερολισθαίνει, διαγράφει κύκλους και βουτάει προς τα κάτω για να συλλάβει την τροφή του, η οποία περιλαμβάνει ψάρια, έντομα και ουσιαστικά όλων των ειδών τα απόβλητα και τα απορρίμματα (γι’ αυτό, χρησιμεύει ως πολύτιμος καθαριστής στα λιμάνια). Οι ασημόγλαροι μεταφέρουν ψηλά στον αέρα μύδια ή άλλα οστρακόδερμα και κατόπιν τα αφήνουν να πέσουν πάνω στα βράχια για να ανοίξουν και να μπορέσουν να φάνε το περιεχόμενό τους. Παρά την ακόρεστη όρεξή του για θνησιμαία, ο γλάρος είναι εξαιρετικά καθαρός ως προς τις συνήθειές του.Συνήθως ζουν κατά αποικίες και φωλιάζουν στις άκρες των βράχων ή στις ακτές. Το μέγεθος του σώματος του γλάρου μπορεί να είναι ίσο με του περιστεριού ή και να φτάνει σε μήκος περίπου τα 76 εκ., ενώ το άνοιγμα των φτερών του μπορεί να είναι μέχρι και 1,5 μ. Ο γλάρος, που είναι αεικίνητο και φαινομενικά ακούραστο πουλί, έχει την ικανότητα να πετάει ασταμάτητα ακόμη και μέσα σε ανεμοθύελλες. Τα άφθονα και επάλληλα πούπουλα του—έχουν μετρηθεί μέχρι και 6.544 σε έναν και μόνο μεγάλο γλάρο—κρατούν το σώμα του ζεστό και στεγνό όταν αναπαύεται στο νερό για παρατεταμένες περιόδους.
πηγες https://wol.jw.org/el/wol/h/r11/lp-    http://ornithologiki.gr/    http://www.constantinealexander.net/

Ο Σκίνος του Αιγαίου

Περιγραφή: Aειθαλής θάμνος ή δέντρο ρητινοφόρο. ΎΨΟΣ: μέχρι τα 3 μ. ΦΥΛΛΑ: Είναι σύνθετα με 2-5 ελλει- ψοειδή φυλλάρια, λεία στην επάνω, πιο θαμπά στη κάτω πλευρά. ΆΝΘΗ: Χωρίς πέταλα, σε πλάγιες τα- ξιανθίες. Φυτό δίοικο με θηλυκά άνθη κίτρινα και αρσενικά πορ- φυρού χρώματος. ΑΝΘΟΦΟΡΙΑ: Την άνοιξη. ΚΑΡΠΟΣ: Δρύπη, κοκκινωπή αρχικά, που όταν ωριμάσει αποκτά μαύρο χρώμα. Χρήσεις:

Ένα πανέμορφο καταπράσινο Μεσογειακό φράχτη. Πολύ γύρη τον Απρίλη για τις Μέλισσες.

Και το σπουδαιότερο απ όλα το σκινόχωμα. Το σχινόχωμα θεωρείται ο Βασιλιάς, κατά πολύ ανώτερος της κοπριάς. Δίνει πολύ ωραία γεύση στις ντομάτες και τα αγγούρια μας, όταν το βάλουμε στην καλλιέργειά τους.

Τα φύλλα του είναι άριστη τροφή για τα οικόσιτα. Οι βοσκοί με το ξύλο του κατασκευάζουν ακόμα και σήμερα γκλίτσες ή άλλα εργαλεία. Από τις ευλύγιστες σχινόβεργες φτιάχνονταν μπαστούνια ή ραβδιά, ζέβλες (στρογγυλός ξύλινος λαιμοδέτης για ζώα) και ξύλινα σκεύη όπου τοποθετούσαν τρόφιμα, ενώ οι ψαράδες το χρησιμοποιούν για να φτιάξουν πασσάλους για τη στερέωση των κουπιών της βάρκας, σκαρμούς της βάρκας ή στεφάνι για την απόχη τους.

Σύμφωνα με τον λατ. Μαρτιάλη (40 –103 μ. Χ.), από τα λεπτά κλαδιά του έφτιαχναν οδοντογλυφίδες. Η ποικιλία που έχει μεγαλύτερα φύλλα (var. chia), καλλιεργείται μόνο στη νήσο Χίο( μαστιχόδεντρα υπάρχουν και στις Ράχες Ικαρίας χάρη κάποιων παλιών μας ναυτικών ) και δίνει την περίφημη μαστίχα Χίου, ιδιαίτερα αγαπητή στους τούρκους σουλτάνους κατά τη διάρκεια της οθωμανικής περιόδου. Στην αρχαιότητα η μαστίχα χρησίμευε για καλλυντικούς σκοπούς, για να κολλούν τα βλέφαρα των ματιών.Οι γυναίκες παλαιότερα συνήθιζαν να λούζονται με φύλλα σκίνου, γνωρίζοντας ότι είναι ιδιαιτέρως δυναμωτικά για τα μαλλιά. Μαγειρική:Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας χρησιμοποιείται στη μαγειρική: στην Κάσο φτιάχνουν πικάντικες σχινόπιττες, στην Κύπρο και την Πάτμο σχινόψωμα. Στο Ρέθυμνο της Κρήτης οι τρυφερές κορυφές γίνονται τουρσί και συνοδεύονται από ρακή το χειμώνα. Στο Πήλιο φτιάχνουν ένα πι- κάντικο ορεκτικό τα “τσιτσίραυλα”. Στην Σάμο προσθέτουν του καρπούς του στη ζύμη του ψωμιού για παραπάνω άρωμα, ενώ στην Ικαρία και την Λέσβο βάζουν καρπούς στα καζάνια απόσταξης τσίπουρου και ούζου. Επίσης, συνηθίζουν να τοποθετούν βλαστούς σκίνου στο μίγμα συντήρησης των βρώσιμων ελιών, προκειμένου να τους δώσουν άρωμα, αλλά και για να τις διατηρήσουν σφικτές. Οι κτηνοτρόφοι της Λέσβου και της Σάμου έδιναν στα ζώα ζωμό απο φύλλα σκίνου για την στυπτική του δράση. Οι Ικαριώτες είχαν παρατηρήσει ότι οι χοίροι που είχαν διατροφή πλούσια σε καρπούς σκίνου έδιναν πιο νόστιμο κρέας. Από τα χρόνια τα παλιά οι κάτοικοι της Μήλου και Κιμώλου εκτιμούσαν τα πολλαπλά οφέλη που τους χάριζαν οι πανταχού παρόντες σχίνοι. Όπως μας λέει ο C. S. Sonnini που πέρασε από τα νησιά το 1778-1779 «τα χρησιμοποιούμενα καυσόξυλα προέρχονται αποκλειστικά από σχίνο, ενώ από τους καρπούς του εξάγεται λάδι κατάλληλο μόνο για καύση. Οι φτωχοί όμως το μεταχειρίζονται και στην τροφή τους. Το λάδι αυτό ονομάζεται σχινόλαδο, είναι διαυγές και έχει ωραίο χρυσίζον χρώμα. Όταν είναι παλιό, 2-3 χρόνων, αποτελεί κατά τους κατοίκους άριστο τοπικό φάρμακο κατά των ρευματικών πόνων». Επίσης, οι κάτοικοι της Μήλου και Κιμώλου χρησιμοποιούσαν τους ευλύγιστους βλαστούς του σχίνου για να πλέκουν καλάθια ή κοφίνια και τα κλαδιά σαν ζωοτροφή. Από τον καρπό του σχίνου, τον σχινόκοκο, παρασκευάζεται μέχρι και στις μέρες μας ένα αρτοσκεύασμα, τα παξιμάδια με σχινόκοκο. Ακόμα, το δροσιστικό λικέρ από σχίνο ξεχωρίζει με την πικάντικη γεύση και το έντονο άρωμά του. Αμέτρητες οι χρήσεις του σχίνου. Γι’ αυτό ήταν και συνεχίζει να είναι βοηθός και σύμμαχος του ανθρώπου.Ο σχινόκαρπος χάρη στην υπόγλυκη γεύση του και την ευχάριστη μυρωδιά του τρώγεται ωμός. Από τη λαική ιατρική ο σκίνος αντιμετωπίστηκε ως στυπτικό, αντισηπτικό και αντιμυκητοειδές φάρμακο. Το αφέψημα από τα φύλλα συστηνόταν σε περιπτώσεις διάρροιας, ενώ το νερό που είχε βράσει με φύλλα ήταν κατάλληλο για αντισηπτικές πλύσεις και ποδόλουτρα για τη θεραπεία μυκητιάσεων. Από τον ώριμο σχινόκαρπο έβγαζαν λάδι, το σχινόλαδο, που αποτελούσε ανακουφιστικό φάρμακο για τον πόνο του αυτιού. Ο σχινόκαρπος θεραπεύει τις πληγές και τα έκζεματα Αναφορές: http://katileme.blogspot.com φωτογραφιαhttp://www.panoramio.com ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΜΑΡΙΑΣ-ΝΕΦΕΛΗΣ ΣΥΚΑPISTACIA: αναφέρεται από τον Πλίνιο και τον Palladius Rutilius Taurus Aemilianus, συγγρα-φέα 14 βιβλίων, που έζησε τον 4ο αι. μ.Χ. LENTISCUS: από το λατ. lens-lentis = φακός. Lentiscus = πιστάκη, σκί- νος. Αναφέρεται από πολλούς λατίνους συγγραφείς κυρίως για το ρετσίνι του. Συναντάται στη Ικαρία: Σε μέσα υψόμετρα και παραθαλάσσια.

Στα μονοπάτια της Άνω Χάλαρης -Καταρράκτες Ραξούνια-Διπόταμα-Χρηστός

Βρίσκονται στα ανατολικά του νησιού κοντά στο χωριό Προφήτης Ηλίας (Καρές). Το κοντινότερο σημείο που μπορούν να προσεγγιστουν με οποιοδήπτε όχημα, απέχει είκοσι λεπτά περπάτημα μέσα από καταπράσινο δάσος ακολουθώντας το απο χρόνια χαραγμένο μονοπάτι.

Η καλύτερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς τους καταρράκτες είναι η άνοιξη καθώς τα νερά που κυλούν από το βουνό και σχηματίζουν τα "ραξούνια" είναι περισσότερο πλούσια και ορμητικά από κάθε άλλη εποχή του χρόνου.

Μπροστά απο τους καταρράκτες εκτείνεται το φαράγγι της Χάλαρης που συνθέτει ένα επιβλητικό και εντυπωσιακό τοπίο. Το μονοπάτι που οδηγεί στους καταρράκτες συνεχίζει μέσα απο το φαράγγι και φτάνει μέχρι τη θάλασσα. Το φαράγγι αποτελεί προστατευόμενη περιοχή απο τον ευρωπαικό οργανισμό "natura 2000"

Η βόλτα ξεκινά απ’τον Προφήτη Ηλία και αρχικά περπατάμε μέσα σ’ένα δάσος από πεύκα, κουμαριές, άντρακλους, άργιους και ρείκια, ώσπου να φτάσουμε στην κοίτη του παραπόταμου της Χάλαρης, όπου έχουμε κυρίως πλάτανους κ σκλήθρα. Πριν φτάσουμε στην κοίτη του ποταμού περνάμε κοντά από έναν ερειπωμένο πια νερόμυλο κ έπειτα κατεβαίνουμε πιο χαμηλά προς το φαράγγι.

Πρώτη στάση ο καταρράκτης Ραξούνια, όπου χειμώνα κ άνοιξη έχει άφθονο νερό, το οποίο όλο και μειώνεται τους θερινούς μήνες.

 

Κατεβαίνουνε περίπου ένα τέταρτο ακόμα κ αν η επίσκεψη μας γίνεται σε μήνες όπου ο καταρράκτης έχει ακόμα αρκετό νερό, κάνουμε μια μικρή παράκαμψη για να τον δούμε κ από την κάτω πλευρά κ να γεμίσουμε με νερό τα παγούρια μας.

 Απόλυτος οδηγός σε αυτές τις πορείες, ο Χάρης ο φυσικοθεραπευτής μας .. για κάθε απρόοπτο στη διάρκεια του ταξιδιού😉

Επιστρέφουμε στο σημείο που αφήσαμε το κυρίως μονοπάτι κ κατεβαίνουμε περίπου ένα 20λεπτο ακόμα έως τα Διπόταμα. Μετά τα Ραξούνια η διαδρομή έχει μεγαλύτερη κλίση και η βλάστηση σταδιακά αραιώνει και αντικαθίσταται από ένα φοβερό τοπίο με συνθέσεις βράχων που θυμίζουν τοτέμ. Φτάνοντας στα Διπόταμα συναντάμε κάμποσες λιβάδες με μικρά καταρρακτάκια, όπου μια δροσιστική βουτιά επιβάλλεται ειδικά τους πιο ζεστούς μήνες.

Από την κορυφή του καταρράκτη βλέπουμε μεγάλο μέρος του Φαραγγιού της Χάλαρης, που καταλήγει στο Να.

Από τα Διπόταμα προαιρετικά περπατάμε κ σκαρφαλώνουμε εναλλάξ ως τον Ράτσο, τον άλλο καταρράκτη, ο οποίος δε στερεύει ποτέ εντελώς, καθώς βρίσκεται πάνω στον κυρίως ποταμό, την Χάλαρη.Ο Ράτσος βρίσκεται σ’ένα μαγικό μέρος, όπου σίγουρα αξίζει τον κόπο να φτάσει κανείς, παρόλο που είναι λίγο πιο κουραστικό από το υπόλοιπο μονοπάτι. Ο καταρράκτης αποτελείται από 3 επίπεδα και μια υπέροχη λιβάδα, όπου επίσης αξίζει να κάνει κανείς και άλλο μπάνιο. Μέχρι να φτάσουμε εκεί υπάρχουν κ κάμποσες λιβάδες ακόμα, κατάλληλες για βουτιά ή ακόμα κ κολύμπι. Κοινώς, όσοι θέλουν, μπορούν ν’αφήσουν ελεύθερη τη βύδρα που κρύβουν μέσα τους στο κομμάτι ανάμεσα στα Διπόταμα κ το Ράτσο.

Από το Ράτσο επιστρέφουμε στα Διπόταμα και από ‘κει αρχίζουμε ν’ανηφορίζουμε προς το Χριστό από μονοπάτι με όχι πολύ έντονη κλίση. Σ’αυτό το κομμάτι της διαδρομής συναντάμε κυρίως άργιους, πρίνους και μυρσινιές και είναι πάλι αρκετά δασωμένη. Πριν φτάσουμε στο Χρηστό , περνάμε κοντά από το εκκλησάκι του Αη Γιάννη, όπου γίνεται πανηγύρι στις 24 Ιούνη στο οποίο γύρω στα μεσάνυχτα ανάβουν φωτιές όπου καίγονται τα στεφάνια της Πρωτομαγιάς και τις οποίες τις πηδάνε όλοι όσοι θέλουν. Σημειώσεις: Για τη συμμετοχή στην συγκεκριμένη διαδρομή χρειάζεται αρκετά καλή φυσική κατάσταση. Κάποιο πρόβλημα στα γόνατα ή υψοφοβία, θα έκανε τη συμμετοχή εξαιρετικά δύσκολη λόγω της πολύ απότομης κλίσης σε κάποια σημεία.

.πηγες   http://www.hikinginikaria.com        φωτογραφιες

Kiriak Kiriakos