Ο Σκεπτόμενος Κηπουρός για ένα Μέλλον χωρίς άλλα Δηλητήρια 👪

Εάν υπήρχε περίπτωση να πλακώσεις το σπίτι σου στα χημικά σκευάσματα, μόνο και μόνο για να γλιτώσεις εσύ και η οικογένεια σου, απ τις κατσαρίδες, θα υπήρχε μια λογική στο να ρίχνεις μικρές ατομικές βόμβες στο μποστάνι σου για να γλιτώσεις απ τους δορυφόρους και τα ζιζάνια. Μετά βέβαια, θα έπρεπε να αλλάξεις σπίτι, εκτός κι αν όντως λειτούργησες προσχηματικά για να αποδεσμευτείς απ την οικογένεια...
Είναι καιρός να αντιληφθούμε πως ότι σπέρνεις, θερίζεις. Κι ότι αν προσθέσεις τοξικά προϊόντα σ ότι σπέρνεις, τοξικά προϊόντα θα θερίσεις. Μόνο που δεν ζεις μόνος σου. Εκτός απ την οικογένειά σου, υπάρχουν κι άλλες οικογένειες που θερίζουν τοξικά απόβλητα απ τις δικές σου επιθέσεις με μικρές ατομικές βόμβες. Το περιβάλλον τόσο μέσα όσο και γύρω απ τις καλλιέργειες σου επιβαρύνεται τοξικά και η παραμένουσα ακτινοβολία διαρκεί για χρόνια. Να σου όμως που την επόμενη χρονιά, αυτά τα πλασματάκια που προσπαθείς να εξολοθρεύσεις, επανέρχονται και είναι και πιο ανθεκτικά στις προθέσεις σου. Νέος κύκλος μικρών ατομικών βομβών θα περιλούσει την ατμόσφαιρα και στη συνέχεια την εποχή της συγκομιδής, θα καρπωθείς τους κόπους σου και θα φας θα ταϊσεις την οικογένεια, θα δώσεις το κατιτίς και σε πέντε φίλους και συγγενείς και θα είσαι εντάξει που τρως υγιεινά προϊόντα που παράγεις μόνος σου!!
Μόνο που όπως εσύ θέλεις να παράγεις και να ταϊσεις τους δικούς σου, έτσι κι αυτά τα έντομα, επιδιώκουν ακριβώς το ίδιο. Ναι δεν έχουν την νόηση να αντιληφθούν ότι καταστρέφουν την παραγωγή σου, όμως έτσι είναι η φύση και το δίκιο του ισχυρότερου έχει να κάνει με την φυσική του δύναμη κι όχι με βιομηχανικές προσθήκες.
Οποιαδήποτε ΜΗ φυσική επέμβαση στη φύση, έχει ολέθρια αποτελέσματα για όλα τα πλάσματά της. Κάποια είναι προσαρμόσιμα και ανθεκτικά. Όχι όμως εσύ!
Σταματήστε να δηλητηριάζετε το μέλλον μας!
(θα πούνε κάποιοι, ορθά, πως η φύση είναι ήδη επιβαρυμένη. Ακριβώς γι αυτό το λόγο πρέπει το θέμα αυτό να λήξει άμεσα. Άμα περιμένουμε απ τους "ηγέτες" να τα βρουν σ' ένα ζήτημα, όταν οι ίδιοι "τα παίρνουν" απ τις πολυεθνικές, τα συμφέροντα των οποίων, καλούνται να αντιμετωπίσουν, εθελοτυφλούμε μπροστά σ ένα πρόβλημα, ενώ έχουμε τη λύση δίπλα μας. Στο κάτω κάτω, συν Αθηνά και χείρα κίνει, που λέγανε και οι αρχαίοι που τόσο τους αγαπάμε και τους σεβόμαστε, αλλά ανάθεμα κι αν ξέρουμε τι μας γίνεται απο κει και πέρα...

Ακολουθούν φωτογραφίες απ την χτεσινή μου, φυσική προσπάθεια, αναζήτησης και εξόντωσης πληθυσμών δορυφόρων (προνυμφών), στις καλλιέργειές μου. Ναι, φάγανε κάποια φύλλα, όμως όλα τα φυτά γλίτωσαν.                          Οι καλλιέργειες απαιτούν συνεχή και ολοκληρωμένη φροντίδα, με τη φυσική παρουσία του καλλιεργητή, κι όχι ελαφρά την καρδία, ράντισμα και πάμε για μπύρες!                           Σκεπτόμενος Κηπουρός Βασίλης Νάτσικας

Πατάτες με ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ reglone..όλα για τα φράγκα?

ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ
Μεταβολές σημειώθηκαν στην αγροτική οικονομία κατά τον 17ο με 18ο αιώνα για να καλυφθούν οι ανάγκες του συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού. Παραδείγματα τέτοιων μεταβολών είναι η δημιουργία μεγάλων εκτάσεων καλλιεργούμενης γης, η εφαρμογή νέων μεθόδων καλλιέργειας και η χρήση μηχανών.

Οταν οι άνθρωποι άρχισαν να καλλιεργούν τη γη διαπίστωσαν ότι πολλές φορές η συγκομιδή υφίστατο ζημιές ή μεγάλες καταστροφές από επιδρομές εντόμων.

Οταν άρχισαν να χρησιμοποιούνται εντατικά τα φυτοφάρμακα την δεκαετία του 1970, ξεκίνησαν να ανεβαίνουν και τα ποσοστά καρκίνου στην ανθρωπότητα. Ηταν μια δραστική λύση ώστε να μπορέσουν να ταίσουν τον αυξανόμενο πληθυσμό αλλά και να τον μειώσουν κρατώντας τον στα επιθυμητά γι αυτούς επίπεδα με τις καρκινογόνες χημικές ουσίες που θα χρησιμοποιούνταν σε αυτά....

οι γεωπόνοι έχουν γίνει φαρμακοποιοί και όσα πιο πολλά φάρμακα δίνουν τόσο μεγαλύτερος τζίρος γίνεται, τόσο πιο πολλά χρωστάνε οι παραγωγοί, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν ακολουθούν καν τις δοσολογίες και τις οδηγίες χρήσης... το συγκεκριμένο φάρμακο το χρησιμοποιουν το 95 τις εκαττο των παραγωγων. .Το θέμα των φυτοφαρμάκων και των κτηνιατρικών φαρμάκων ειναι τεράστιο  καμια ενημέρωση -καμια ευαισθητοποιηση. Λάθος στην εμπορία λάθος στη χρήση λάθος στα πάντα και οι υπηρεσίες απούσες.😓😳

Reglone είναι το αποτελεσματικό μη-εκλεκτκό ζιζανιοκτόνο για τη γρήγορη καταπολέμηση αγρωστωδών και πλατύφυλλων ζιζανίων

Χρονικό διάστημα ασφαλείας μεταξύ εφαρμογής και πρόσβασης

Η είσοδος του εργάτη στον αγρό συνιστάται να γίνεται 24 ώρες μετά την εφαρμογή. 10 ημέρες για είσοδο ζώων

Δηλώσεις Επικινδυνότητας

H290: Μπορεί να διαβρώσει μέταλλα..

H302: Επιβλαβές σε περίπτωση κατάποσης..

H331: Τοξικό σε περίπτωση εισπνοής..

H335: Μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό της αναπνευστικής οδού..

H372: Προκαλεί βλάβες στα όργανα ύστερα από παρατεταμένη ή επανειλημμένη έκθεση σε περίπτωση κατάποσης..

H410: Πολύ τοξικό για τους υδρόβιους οργανισμούς, με μακροχρόνιες επιπτώσεις..

EUH401: Για να αποφύγετε τους κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, ακολουθήστε τις οδηγίες χρήσης.

Δηλώσεις Προφύλαξης

P102: Μακριά από παιδιά.

P270: Μην τρώτε, πίνετε, ή καπνίζετε, όταν χρησιμοποιείτε αυτό το προϊόν.

P405: Φυλάσσεται κλειδωμένο.

P261: Αποφεύγετε να αναπνέετε συγκεντρώσεις σταγονιδίων.

S45 Σε περίπτωση ατυχήματος ή αν αισθανθείτε αδιαθεσία ζητήστε αμέσως ιατρική συμβουλή (δείξτε την ετικέτα αν είναι δυνατόν).

Προσωπικός Προστατευτικός Εξοπλισμός

Για την εφαρμογή με τρακτέρ: Φοράτε ολόσωμη φόρμα, κατάλληλα γάντια και μπότες.

Για την εφαρμογή με ψεκαστήρα πλάτης: Φοράτε προστατευτική μάσκα, ολόσωμη φόρμα, κατάλληλα γάντια και μπότες κατά την ανάμιξη/φόρτωση και ψεκασμό.

Στην περίπτωση εισόδου αμέσως μετά τον ψεκασμό, ο εργάτης πρέπει να φοράει κατάλληλη προστατευτική ενδυμασία και γάντια

Συμπληρωματικές πληροφορίες

SP1 ΜΗΝ ΡΥΠΑΙΝΕΤΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ Η ΤΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΟΥ.

SPe3 Για να προστατέψετε τους υδρόβιους οργανισμούς να αφήσετε μιαν αψέκαστη ζώνη προστασίας 15 μέτρων από τα επιφανειακά ύδατα.

SPe3 Για να προστατέψετε μη στοχευόμενα φυτά να αφήσετε μιαν αψέκαστη ζώνη προστασίας 5 μέτρων μέχρι μη γεωργική γη           Τα τελευταία χρονια πολλοί νέοι -ες άρχισαν να εξασκούν το επάγγελμα του Γεωργού μια και δεν βρίσκουν αλλου μεροκάματο Να προσέξουν καλά οι επίδοξοι Καλλιεργητές τ η γη και τα προϊόντα τους οχι ως πηγή εύκολου χρήματος αλλά ως πηγή που διασώζει την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ...Προσέχουμε, τι σπέρνουμε στο τώρα. Αυτό θα καθορίσει τι θα θερίσουμε αύριο. Οι σπόροι που σπέρνουμε θα κάνουν τη ζωή χειρότερη ή καλύτερη, τη δική σου ζωή ή αυτών που θα έλθουν μετά...             πηγη https://www.facebook.com/

Το Θαύμα της Αστικής Γεωργίας της Κούβας και τα Organoponicos

φωτο food-sovereignty.jpg                                                                                                                                                                             Για τους περισσότερους από μας, το ενδιαφέρον μας στην οργανική και βρώσιμη κηπουρική είναι μια επιλογή τρόπου ζωής, ένα υγιές χόμπι για να γεμίσει το πολύτιμο ελεύθερο χρόνο μας.

Στην Κούβα, όμως, συμβαίνει το αντίθετο . Μαθαίνοντας πώς να αυξηθούν τα τρόφιμα οργανικά ήταν για τους Κουβανέζους θέμα επιβίωσης!.

Η ανάπτυξη μιας ευρείας αστικής κηπουρικής στην Κούβα είναι μια συναρπαστική ιστορία, η οποία ξεκίνησε πριν από δύο δεκαετίες.

Η πρόοδος ήταν τέτοια που το έθνος μπορεί να υπερηφανεύεται πλέον για την απαράμιλλη τεχνογνωσία σε οργανικό καλλιεργητικών τεχνικών και αστικής γεωργίας - μαζί με ένα συναρπαστικό τοπίο των φυτών για να εξερευνήσετε.το θαύμα της Αριστερής Κούβας !

Η εξάρτηση από τη Σ. Ένωση, η απεξάρτηση και η αστυφιλία                      Του Λάμπρου  Σεκλιζιώτη

αρχιτέκτονα

Πριν από το 1989, η Κούβα ήταν ένα μοντέλο οικονομίας βασισμένο στις μονάδες κρατικής γεωργικής παραγωγής μεγάλης κλίμακας και εξαρτημένο από τεράστιες ποσότητες εισαγόμενου πετρελαίου, χημικών προϊόντων και μηχανημάτων για την παραγωγή εξαγόμενων αγροτικών προϊόντων. Στο πλαίσιο των συμφωνιών με την πρώην Σοβιετική Ένωση, η Κούβα ήταν μια χώρα βασισμένη στο πετρέλαιο καθώς το 98 τοις εκατό του συνόλου του πετρελαίου ερχόταν από το σοβιετικό μπλοκ. Το 1988, 12-13 εκ. τόνους του σοβιετικού πετρελαίου εισήχθησαν και από αυτό, οι Κουβανοί επανεξήγαγαν  δύο εκατομμύρια τόνους. Το 1989, η Κούβα αναγκάστηκε να μειώσει την επανεξαγωγή στο μισό και το 1990, οι εξαγωγές πετρελαίου κόπηκαν εντελώς, καθώς είχε λάβει μόνο 10 από τα 13 εκατ. τόνους που υποσχέθηκε η Σοβιετική  Ένωση. Στο τέλος του 1991, μόνο 6 από τα 13 εκ. τόνους ελήφθησαν, και η έλλειψη του πετρελαίου άρχισε να γίνεται εμφανής και να επηρεάζει σοβαρά την οικονομία της χώρας.

Ενώ το πετρέλαιο ήταν κρίσιμη παράμετρος για την οικονομία της, άλλες απώλειες ήταν επίσης σημαντικές, καθώς το 85% του εμπορίου της Κούβας ήταν με τους Σοβιετικούς. Η Κούβα εξήγαγε 66% του συνόλου παραγωγής  ζάχαρης και το 98% των εσπεριδοειδών της, στο σοβιετικό μπλοκ, και εισήγαγε εκείνη τη περίοδο από τις χώρες αυτές, το 66% των τροφίμων της, το 86% όλων των πρώτων υλών, και το 80% των μηχανημάτων και ανταλλακτικών. Κατά συνέπεια, με τη πτώση του σοβιετικού μπλοκ, η υποστήριξη αποσύρθηκε, τα εργοστάσια έκλεισαν, η έλλειψη τροφίμων ήταν ευρέως διαδεδομένη και η ήδη ανεπαρκής και πεπαλαιωμένη γεωργική τεχνολογία άρχισε να διαβρώνεται. Η κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ και οι αυστηρότεροι όροι του εμπορικού εμπάργκο των ΗΠΑ , κατέδειξαν το πόσο ευάλωτο ήταν το μοντέλο της Γεωργικής Επανάστασης της Κούβας, η οποία βυθίστηκε στη χειρότερη επισιτιστική κρίση στην ιστορία της .

Στις αρχές του 1990, ένα είδος «οικονομίας επιβίωσης»  τέθηκε σε εφαρμογή. Μέσω συμφωνιών ανταλλαγής, 100.000 τόνοι σίτου απέτυχαν να φτάσουν στη Χώρα και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να κάνει χρήση των αποθεμάτων σκληρού νομίσματος για να εισάγουν σιτάρι από τον Καναδά. Η τιμή των τροφίμων αυξήθηκε και το ψωμί δινόταν με δελτίο. Συνολικά, η κατανάλωση τροφίμων μειώθηκε κατά 20% σε θερμίδες και 27% σε πρωτεΐνες μεταξύ 1989 και 1992.

Οι παραπάνω συγκυρίες ήρθαν να προστεθούν στο σοβαρό πρόβλημα αστυφιλίας, που άρχισε να γιγαντώνεται στη Κούβα. Οι προσπάθειες  για να αντιστραφεί η τάση της αστυφιλίας τις τελευταίες δεκαετίες απέτυχαν να ανακόψουν την αυξανόμενη παλίρροια των αγροτικών μεταναστών στις πόλεις, ιδιαίτερα προς την Αβάνα. Το 1994, 16.541 Κουβανοί μετανάστευσαν στην Αβάνα από όλη την Κούβα, περισσότεροι από κάθε άλλο χρόνο από το 1963. Μέχρι το 1996, ο αριθμός είχε φτάσει στους 28.193, σε προ-επαναστατικό επίπεδο. Οι ελλείψεις τροφίμων, φαρμάκων και πετρελαίου ήταν οι αιτίες που οδηγούσαν τους ανθρώπους στην πρωτεύουσα. Οι πολιτικές για να σταματήσει η εισροή τέθηκαν σε εφαρμογή το 1997, αλλά όχι πριν η  πυκνότητα του πληθυσμού στην πρωτεύουσα, φθάσει σε 3.000 κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Ετσι η Κούβα ήρθε αντιμέτωπη με μια διπλή πρόκληση. Τον διπλασιασμό της παραγωγής τροφίμων με το μισό των προηγούμενων εσόδων, με περίπου 74% του πληθυσμού να ζει σε πόλεις. Ωστόσο, μέχρι το 1997, οι Κουβανοί έτρωγαν σχεδόν εξίσου καλά όπως έκαναν πριν από το 1989, με κάποια εισαγόμενα τρόφιμα και αγροχημικά προϊόντα. Αντ 'αυτού, η Κούβα επικεντρώθηκε στην δημιουργία μιας πιο αυτοδύναμης γεωργίας. Ένα συνδυασμό υψηλότερων τιμών των καλλιεργειών που καταβάλλονταν στους γεωργούς, οικολογικές μορφές αγροτικής τεχνολογίας, μικρότερες μονάδες παραγωγής, και το σημαντικότερο απ’ όλα, την αστική γεωργία. Η αστικοποίηση είναι μια αυξανόμενη τάση σε όλο τον κόσμο όχι μόνο στην Κούβα. Περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, ζουν σε πόλεις από ό, τι στην ύπαιθρο. Μέχρι το 2015, περίπου 26 πόλεις στον κόσμο, αναμένεται να έχουν πληθυσμό 10 εκατ. ή περισσότερο. Για να τραφούν πόλεις αυτού του μεγέθους, απαιτούνται  τουλάχιστον 6.000 τόνοι τροφίμων την ημέρα.

Η κουβανική απάντηση

Ο τρόπος με τον οποίο η Κούβα ανταποκρίθηκε σε όλα αυτά τα ζητήματα,  ήταν και παραμένει , μια έμπνευση για τον υπόλοιπο κόσμο (στα δύσκολα ανθούν οι ιδέες…!!!). Ξεκίνησε με μια πανεθνική έκκληση για αύξηση της παραγωγής τροφίμων με αναδιάρθρωση της γεωργίας. Προέβλεπε τη μετατροπή από συμβατική παραγωγή μεγάλης κλίμακας και συστήματα μονοκαλλιέργειας σε μικρότερης κλίμακας φάρμες, οργανικά και ημι-οργανικά συστήματα βιολογικής γεωργίας. Στο επίκεντρο της αναδιάρθρωσης, ήταν η χρήση χαμηλού κόστους και περιβαλλοντικά ασφαλών πρακτικών και μετεγκατάσταση της παραγωγής κοντά στην κατανάλωση, προκειμένου να μειώσουν το κόστος μεταφοράς, και την αστική γεωργία να είναι ένα βασικό εργαλείο αυτής της προσπάθειας.

 Ένα πραγματικά αυθόρμητο, αποκεντρωμένο κίνημα είχε προκύψει στις πόλεις. Οι άνθρωποι ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στην πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Μέχρι το 1994, πάνω από 8.000 αστικά αγροκτήματα δημιουργήθηκαν στην Αβάνα και μόνο. Κήποι,  χλοοτάπητες και προκήπια δημόσιων κτιρίων σκάφτηκαν για να φυτευθούν λαχανικά. Γραφεία, δημόσιες υπηρεσίες, σχολεία  καλλιεργούν τη δική τους τροφή. Πολλοί από τους «αστικούς κηπουρούς» ήταν συνταξιούχοι άνδρες και γυναίκες ηλικίας 50 και 60 ετών. Έως το 1998, εκτιμάται ότι περίπου 541.000 τόνοι τροφίμων παράγονταν στην Αβάνα για τοπική κατανάλωση. Η ποιότητα των τροφίμων είχε επίσης βελτιωθεί σημαντικά,  καθώς οι άνθρωποι είχαν ευκολότερη πρόσβαση σε μεγαλύτερη ποικιλία από φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Τα αστικά αγροκτήματα συνέχισαν να αυξάνονται και κάποιες γειτονιές της Αβάνας, έφτασαν να παράγουν μέχρι και το 30% της τροφής τους.

Η ανάπτυξη της αστικής γεωργίας οφειλόταν σε πολύ μεγάλο βαθμό στη πολιτική δέσμευση του κράτους να διαθέσει αχρησιμοποίητα κομμάτια αστικής, προαστιακής και περιαστικής γης, καθώς και πόρους και τεχνογνωσία προς τους επίδοξους αστικούς αγρότες. Μαζί με μια πολιτική επιδότησης της καλλιεργήσιμης γης στη πόλη, εκατοντάδες αστικά κενά και άδεια οικόπεδα μετατράπηκαν σε μικρής κλίμακας αστικά αγροκτήματα, αφιερωμένα στη παραγωγή τροφίμων. Συνοδευτικά, νέα πολεοδομικά σχέδια έδιναν απόλυτη προτεραιότητα  στη χρήση της γης για την παραγωγή τροφίμων.

Ένα άλλο κλειδί για την επιτυχία της αστικής γεωργίας, ήταν το άνοιγμα αγορών αγροτών(farmer’s markets) και η νομιμοποίηση της άμεσης πώλησης από τους παραγωγούς στους καταναλωτές εκτοπίζοντας τους όποιους μεσάζοντες. Η απελευθέρωση των τιμών σε συνδυασμό με την υψηλή ζήτηση για νωπά προϊόντα στις πόλεις, επέτρεπαν στους «αστικούς & περιαστικούς αγρότες» να κερδίζουν από τα προϊόντα τους, δύο έως και τρεις φορές παραπάνω από τους επαγγελματίες αγρότες.

Η κυβέρνηση ενθάρρυνε ακόμη πιο πολύ τους αστικούς αγρότες, με ένα εκτεταμένο δίκτυο υποστήριξης (γεωπόνους εφαρμογών) που προσέφεραν βοήθεια και τεχνογνωσία.  Δημιουργήθηκαν  ομάδες και «Σπίτια σπόρων» σε όλη την πόλη, όπου πωλούνταν σπόροι, εργαλεία κηπουρικής, λίπασμα και υπήρχε διανομή βιολογικών λιπασμάτων και εργαλεία βιολογικού ελέγχου με χαμηλό κόστος. Νέα βιολογικά προϊόντα και τεχνικές βιολογικής γεωργίας αναπτύχθηκαν και παράχθηκαν από τον γεωργικό ερευνητικό τομέα της Κούβας, η οποία είχε ήδη ξεκινήσει τη διερεύνηση βιολογικών εναλλακτικών λύσεων προς αντικατάσταση των χημικών πρακτικών,  επιτρέποντας στα αστικά αγροκτήματα της Κούβας να γίνουν εντελώς οργανικά. Στην πραγματικότητα, ένας νέος νόμος απαγόρευε τη χρήση οποιονδήποτε φυτοφαρμάκων για γεωργικούς σκοπούς, σε οποιοδήποτε σημείο εντός των ορίων της πόλης.

Αγροτική Αγρο-οικολογία και Αναδιάρθρωση της γης

Αγρο-οικολογικές μέθοδοι εισήχθησαν σε αγροτικές κοινότητες της Κούβας κυρίως λόγω της ανάγκης αντιμετώπισης γεωργικών προβλημάτων, χωρίς χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Υπήρξε όμως και ευρεία υποστήριξη με σημαντικούς κυβερνητικούς πόρους, χρηματοδοτούμενη έρευνα από το κράτος και  θεμελιώδεις αλλαγές σε θέματα αγροτικής πολιτικής. Η οικολογική καλλιέργεια στην ύπαιθρο και η βιολογική αστική γεωργία , ήταν το κλειδί για τη σταθεροποίηση τόσο των αστικών , όσο και των αγροτικών πληθυσμών.

Οι αγρο-οικολογικές μέθοδοι που εισήχθησαν, αποτελούνταν από  τοπικά παραγόμενα βιολογικά φυτοφάρμακα και βιολογικά λιπάσματα προς αντικατάσταση των χημικών, από πολύπλοκα αγροσυστήματα , σχεδιασμένα ώστε να επωφελούνται από οικολογικές αλληλεπιδράσεις και συνέργιες μεταξύ βιοτικών και αβιοτικών παραγόντων που ενισχύουν τη γονιμότητα του εδάφους, βιολογική καταπολέμηση των παρασίτων, και την επίτευξη υψηλότερης παραγωγικότητας μέσω εσωτερικών διαδικασιών. Άλλες πρακτικές περιλαμβάνουν αύξηση της ανακύκλωσης των θρεπτικών ουσιών και της βιομάζας στο πλαίσιο του συστήματος, προσθήκη οργανικής ύλης για τη βελτίωση της ποιότητας του εδάφους και την ενεργοποίηση της βιολογίας του εδάφους και των υδάτων, τη διαφοροποίηση των αγροσυστηματων στο χρόνο και στο χώρο, την ένταξη των καλλιεργειών και της κτηνοτροφίας, και την ενοποίηση των στοιχείων του αστικού αγροκτήματος για την αύξηση της βιολογικής αποτελεσματικότητας και τη διατήρηση της παραγωγικής ικανότητας.

Το 1993, η κυβέρνηση της Κούβας παρουσίασε μια σημαντική αναδιοργάνωση της γεωργίας, την αναδιάρθρωση των κρατικών αγροκτημάτων ως ιδιωτικούς συνεταιρισμούς. Το νέο αυτό είδος αστικών και μη, αγροκτημάτων, (που απαρτίζουν σήμερα το μεγαλύτερο τομέα στη γεωργία της Κούβας) ονομάστηκαν  Βασικές Μονάδες Συνεταιριστικής Παραγωγής (BΜΣΠ), βασιζόμενα σε μια αυξανόμενη αντίληψη ότι τα μικρότερα αγροκτήματα θα είναι πιο διαχειρίσιμα και πιο εύκολα στη χρησιμοποίηση πρακτικών αειφορικής γεωργίας. Το κράτος διατηρεί την ιδιοκτησία της γης, παραχωρώντας τη σε μακροπρόθεσμη βάση, αλλά χωρίς ενοίκιο. Ο συνεταιρισμός, όχι το κράτος, κατέχει την παραγωγή και τα κέρδη των μελών υπολογίζονται με βάση το μερίδιό τους από τα έσοδα του συνεταιρισμού. Οι ΒΜΣΠ διαθέτουν επίσης κτίρια και αγροτικό εξοπλισμό, που αγοράζονται από την κυβέρνηση σε τιμές έκπτωσης με μακροπρόθεσμα δάνεια με χαμηλό επιτόκιο (4%).

Πέραν των Βασικών Μονάδων Συνεταιριστικής Παραγωγής, η διάλυση των μεγάλων κρατικών γεωργικών αγροκτημάτων, απελευθέρωσε μεγάλα οικόπεδα για άλλη χρήση, και η γη δόθηκε προς εκμετάλλευση σε ιδιώτες μικρο-αγρότες και τους γεωργικούς συνεταιρισμούς.  Οι αστικοί αγρότες δημιούργησαν ενα αστικό – γεωργικό θαύμα, στον τρόπο παραγωγής τροφίμων που σάρωσε την Κούβα στις αρχές του 1990 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Από το Santiago de Cuba στα ανατολικά μέχρι το Pinar del Rio στα δυτικά, χιλιάδες αστικοί κήποι και αγροκτήματα ανθίζουν. Περίπου 300.000 Κουβανοί (οι οποίοι προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα: καλλιτέχνες, γιατροί, δάσκαλοι), βρίσκουν απασχόληση στη καλλιέργεια των δικών τους φρούτων και λαχανικών και στη πώληση του πλεονάσματός τους, στους γείτονές τους. Το «υβρίδιο» δημόσιου-ιδιωτικού τομέα φαίνεται να λειτουργεί καλά. Σε αντάλλαγμα για την παροχή της γης, η κυβέρνηση λαμβάνει ένα τμήμα του προϊόντος, συνήθως περίπου το ένα πέμπτο της συγκομιδής, για χρήση σε κρατικά κέντρα ημερήσιας φροντίδας, τα σχολεία και τα νοσοκομεία. Το υπόλοιπο πωλείται επιτόπου, μέσα στο αγρόκτημα. Πόσο απλό!

Παρά το γεγονός ότι η αστική γεωργία είναι εντελώς οργανική, η χώρα στο σύνολό της δεν είναι. Αλλά το ποσό των χημικών εισροών έχει μειωθεί δραστικά. Πριν από την κρίση το 1989, η Κούβα χρησιμοποιούσε στη γεωργία της, περισσότερο από 1 εκατ. τόνους συνθετικών λιπασμάτων ετησίως. Σήμερα, χρησιμοποιεί περίπου 90.000 τόνους. Κατά τη σοβιετική περίοδο, η Κούβα χρησιμοποιούσε περίπου 35.000 τόνους ζιζανιοκτόνων και παρασιτοκτόνων το χρόνο, ενώ σήμερα, κυμαίνεται στους 1.000 τόνους περίπου.

Όπως πολλές μικρές φτωχές χώρες, η Κούβα εξακολουθεί να εξαρτάται από την εξαγωγική γεωργία. Είναι μια σημαντική εξαγωγέας καπνού, ζάχαρης, καφέ και εσπεριδοειδών εξάγοντας σημαντικό ποσοστό των τριών τελευταίων, ως πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα.  Οι ξένες επενδύσεις σε αυτές τις επιχειρήσεις βρίσκεται σε άνοδο, αλλά όταν πρόκειται για την αειφόρο γεωργία, η πιο εντυπωσιακή καινοτομία της Κούβας είναι το δίκτυο των αστικών αγροκτημάτων και των αστικών κήπων.

Τα Organoponicos

Σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας της Κούβας, περίπου 150.000 στρέμματα γης καλλιεργούνται σε αστικές και προαστιακές περιοχές, σε χιλιάδες κοινοτικά αγροκτήματα, που κυμαίνονται από μέτριες αυλές σπιτιών και μικρά αστικά κενά ανάμεσα στα σπίτια, έως εγκαταστάσεις παραγωγής που γεμίζουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα. Τα Organoponicos,όπως αποκαλούνται πια, αποτελούν δείγμα του πώς η τοπική κοινωνία με τη βοήθεια του κράτους μπορεί να οδηγήσει σε σαρωτικές αλλαγές, και πώς οι γείτονες μπορούν να συνεργήσουν και να παράγουν τη τροφή τους. Όταν ξέσπασε η κρίση των τροφίμων, τα organoponicos ήταν μια ad hoc αντίδραση από τις τοπικές κοινότητες, ώστε να αυξηθεί η ποσότητα (και η ποιότητα) της διαθέσιμης τροφής. Καθώς η δύναμη του αστικού αγροτικού κινήματος έγινε προφανής, η κουβανική κυβέρνηση παρενέβη και παρείχε ζωτικής σημασίας υποστήριξη, σε επίπεδο υποδομών, τεχνογνωσίας και δεξιοτήτων. Τα περισσότερα organoponicos είναι εγκατεστημένα σε εκτάσεις ακατάλληλες για καλλιέργεια, καθότι αστικές. Δημιουργούνται όμως με τη λογική των υπερυψωμένων παρτεριών (raised beds). Η  φύτευση και το ξεβοτάνισμα γίνονται με το χέρι, όπως και η συγκομιδή. Η γονιμότητα του εδάφους διατηρείται με μεθόδους κομποστοποίησης και κοπριά από κοντινές αγροτικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις.

Η Αστική Γεωργία σε εθνικό επίπεδο μειώνει την εξάρτηση των αστικών πληθυσμών από την αγροτική παραγωγή. Εκτός από το σύστημα των organoponicos, υπάρχουν πάνω από 104.000 μικρά αγροτεμάχια, βεράντες και κήπους, πολύ μικρά αγροτεμάχια που καλύπτουν μια έκταση πάνω από 3.600 εκτάρια. Κάθε σπιθαμή εδάφους είναι υποψήφιο προς αγροτική εκμετάλλευση. Κάθε σπιθαμή εδάφους είναι εν δυνάμει, ένα ζωντανό κύτταρο στον κουβανικό τρόπο αστικής γεωργίας, η οποία αποτελεί ένα πεδίο μάθησης για όλους μας.  Είναι απόδειξη, ότι η αστική γεωργία,  χωρίς ορυκτά καύσιμα δεν είναι μόνο δυνατή αλλά και πολύ παραγωγική και προάγει την υγεία (σωματική, ψυχική αλλά και κοινωνική) με περισσότερους από έναν τρόπους.

Πηγές:http://worldagronomists.blogspot.gr

-http://www.cityfarmer.info

-AGRICULTURE IN THE CITY
A Key to Sustainability in Havana, Cuba  (Maria Caridad Cruz and Roberto Sánchez Medina)

-Institute of Science in Society (ISIS)

-Vivero Alamar ( http://farmcuba.org/#home)

Φλούδες εσπεριδοειδών: Πώς να αφαιρέσετε τα φυτοφάρμακα

Ναι σίγουρα, τρώμε με το στόμα μας,  αλλά επίσης συχνά και με τα μάτια . Υπάρχουν πολλοί καταναλωτές,  που προσελκύονται από προϊόντα που φαίνονται αψεγάδιαστα , αλλά αυτό έχει αποδειχθεί ότι δεν είναι τόσο υγιεινό. Μια από τις πιο εντυπωσιακά περιπτώσεις είναι τα  εσπεριδοειδή.                                                                                                                                                                                                                                                                                                            Πως να ξεχωρίζουμε ένα βιολογικό πορτοκάλι
  Ένας  παράγοντας είναι η τιμή, η οποία  συνήθως είναι υψηλότερη από εκείνη των φρούτων που δεν είναι βιολογικά.Το βιολογικό πορτοκάλι   μπορεί να αναγνωριστεί από την παρουσία του φύλλου  στο στέλεχος ,η απουσία του σε πολλές περιπτώσεις γίνετε με αποφυλλωτικό μια χημική επεξεργασία.  Το δέρμα  του πορτοκαλιού πρέπει να είναι ματ και τραχύ στην αφή, λίγο ""σαν μαραμένο"".Το πολύ λαμπερό και φωτεινό, είναι πιθανό ένδειξη ότι  έχουν χρησιμοποιηθεί συνθετικά προϊόντα ή κάποια ειδικά κεριά   ( δίνουν γυαλάδα και  βελτιώνουν την αισθητική εμφάνιση) και συντηρητικά
(Ε 233 Θειαβενδαζόλιο
E230: Διφαινύλιο E904: Σέλλακ
Γομαλάκα E200 - σορβικό οξύ)
, συμπεριλαμβανομένων των παρασιτοκτόνων

που έχουν ως στόχο τον αποκλεισμό μυκητιακών πολλαπλασιασμών, και την παράταση της εμπορικής ζωής του προϊόντος. Ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τα εσπεριδοειδή που προέρχονται από χώρες εκτός Ευρώπης!                Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για όλα τα εσπεριδοειδή ,λεμόνια ,μανταρίνια κλ 


Και τέλος είναι σημαντικό να ελέγξετε αν η συσκευασία ή το ίδιο το φρούτο, δηλώνει σαφώς τη Βιολογική του καλλιέργεια

Για την εξάλειψη των υπολειμμάτων των προϊόντων αυτών, η κλασική θεραπεία που προτείνεται (η  σόδα )δεν είναι μια καλή επιλογή. Στην πραγματικότητα, τα κεριά και τα φυτοφάρμακα έχουν συχνά μία βάση λιπιδίων , ως εκ τούτου, είναι δεδομένο ότι αν τρίψτε το δέρμα του φρούτου με ένα πανί εμποτισμένο με κάποιο έλαιο  είναι πολύ πιο αποτελεσματικό στη διάσπαση των συγκεντρώσεων των ουσιών αυτών, προκειμένου να χρησιμοποιήσετε  τη φλούδα των εσπεριδοειδών με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.                                                                                                                                                                         Η καλύτερη πρόταση  είναι  ,τα εσπεριδοειδή που βάζουμε στο τραπέζι μας  να είναι Ελληνικά και καλλιεργημένα με βιολογικά μέσα !                                                                   πηγη  https://translate.googleusercontent.com

Βυθίστε τα μήλα σε ζεστό νερό και αν αυτό συμβεί τότε θα είναι καρκινογόνα (Βίντεο)

Τα μήλα είναι ένα από τα φρούτα  με τα περισσότερα φυτοφάρμακα - Τα μήλα ψεκάζονται μέχρι και 12 φορές το χρόνο μέχρι να έρθει η ώρα της συγκομιδής τους .

Στη συνέχεια, μια αρκετά συνήθης διαδικασία είναι η εμβάπτιση τους σε κερί, το οποίο τα καθιστά φαινομενικά  ωραιότερα και  τα κρατά  εμφανισιακά μακρυά από το σάπισμα .

«Η πικρή γεύση της εντατικής παραγωγής μήλων " 

Η Greenpeace εχει αναλύσει την εντατική παραγωγή μήλων σε 12 ευρωπαϊκές χώρες και τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικα.!Τα αποτελέσματα  της έρευνας , που συγκεντρώθηκαν στην έκθεση «Η πικρή γεύση της εντατικής παραγωγής μήλων " , είναι ανησυχητικά: Τα δυο τρίτα δειγμάτων Εδάφους και του Νερού που λαμβάνονται από τους οπωρώνες μηλιάς στην Ευρωπαϊκή ήπειρο περιέχουν υπολείμματα  φυτοφαρμάκων με το 70% των εν λόγω ουσιών  να έχουν τοξικότητα Πολύ υψηλή  για τον  άνθρωπο  και το περιβάλλον ! .

Οι Γιατροί  συμβουλεύουν ότι το καλύτερο για την υγεία μας είναι να αγοράζουμε μήλα βιολογικής παραγωγής, αλλά αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε είναι καλύτερα να ξεφλουδίζουμε τα μήλα αφού πρώτα τα βυθίσουμε σε ζεστό νερό

Το παρακάτω βίντεο δείχνει πώς το ζεστό νερό αφαιρεί   το κερί, τη βρωμιά και τις χημικές ουσίες από τα μήλα που είναι  τοξικά για το σώμα μας.Αν βέβαια δεν έχουν ήδη περάσει μέσα στη σάρκα τους    ........

Πηγες : http://republika.mk/661062     http://www.iknowwhogrewit.org

Τα ελληνικά προϊόντα και οι Έλληνες παραγωγοί αξίζουν τη στήριξη μας όχι από οίκτο ή από πατριωτισμό αλλά για την υψηλή ποιότητα, και τις αξίες που κουβαλούν.

Τις τελευταίες, ομολογουμένως δύσκολες μέρες, η παραπληροφόρηση χτύπησε κόκκινο όπως ήταν λογικό. Ένταση, αγωνία, αδικία, συναισθηματική φόρτιση μας κατέστησαν εύκολους δέκτες και πιο εύκολους πομπούς μηνυμάτων. Από τα μηνύματα αυτά δεν έλειψαν βέβαια και τα ελληνικά προϊόντα που υποτίθεται πως «αν κάθε ένας από εμάς αγόραζε για ένα χρόνο ελληνικά προϊόντα αξίας 1000 ευρώ, θα κερδίζαμε όσο είναι το ΕΣΠΑ και δεν θα χρειαζόμασταν… δανεικά/Ευρώπη/μειώσεις μισθών/ΕΝΦΙΑ [ανάλογα το troll]. Γι’ αυτό όλοι να αγοράζετε προϊόντα με barcode που ξεκινά από 520».

Να ξεκινήσω με τα τεχνικά θέματα. Στο barcode ο αριθμός 520 [και 521], που αντιστοιχεί στην Ελλάδα, σηματοδοτεί την χώρα στην οποία ανήκει η επιχείρηση που ζήτησε την έκδοση του κωδικού. Εάν δηλαδή μια ελληνική επιχείρηση εισάγει ένα προϊόν από το εξωτερικό και εκδώσει κωδικό, αυτός θα ξεκινά με 520 [ή 521]. Δεν σημαίνει απαραίτητα πως το προϊόν είναι ελληνικό, συνήθως είναι, αλλά μπορεί και όχι.

Επιπλέον δεν υπάρχει καμία μελέτη που να τοποθετεί το συνολικό όφελος από την αγορά ελληνικών προϊόντων σε 12δις. Συμπέρασμα, το μήνυμα που κυκλοφορεί είναι ψευδές ή αλλιώς στην γλώσσα του ιντερνέτ hoax [απάτη].

Η αλήθεια είναι πως τα ελληνικά γαστρονομικά προϊόντα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζουν μιακατακόρυφη αύξηση στην ποιότητα και την ποικιλία τους, ως αποτέλεσμα της κρίσης και της στροφής περισσότερων ανθρώπων στην παραγωγή. Έτσι, εισήλθαν άτομα με εξειδικευμένες επιχειρηματικές γνώσεις που εκμεταλλευτήκαν τον  ξεχασμένο γαστρονομικό πλούτο μας, αυξάνοντας τον ανταγωνισμό, εφαρμόζοντας τεχνολογικές καινοτομίες και παρουσιάζοντας προϊόντα παγκοσμίου επιπέδου. 

Από την άλλη, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία εισήλθαν στην ελληνική αγορά αρκετές εταιρείες από το εξωτερικό, ενώ εξαγοράσθηκαν και πολλές ελληνικές. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως και σε  αυτές τις εταιρείες επίσης εργάζονται αρκετοί Έλληνες και επωφελούνται πολλές ελληνικές οικογένειες.

Τα ελληνικά προϊόντα και οι Έλληνες παραγωγοί αξίζουν τη στήριξη μας όχι από οίκτο ή από πατριωτισμό αλλά για την υψηλή ποιότητα, τη διαδικασία παραγωγής, την αυθεντικότητα, τις πρώτες ύλες αλλά και τις αξίες που κουβαλούν. Η αγορά ελληνικών προϊόντων είναι θέμα κουλτούρας και ευθύνης για την διατροφή μας, την θρεπτική τους αξία, την ποιότητα παραγωγής, την σωστή συσκευασία, την μοναδικότητα και την καινοτομία τους. Ας μην ξεχνούμε πως αρκετοί επιτήδειοι κολλούν ελληνικές σημαιούλες, εκδίδουν κωδικούς 520 και ξεχνούν να αναγράψουν τα συντηρητικά τους στη συσκευασία.

Αν θέλουμε λοιπόν να προφυλάξουμε την ελληνική παραγωγή και τους σωστούς παραγωγούς ας αφιερώσουμε λίγο παραπάνω χρόνο στις ετικέτες των προϊόντων αναζητώντας πρωτίστως την ποιότητα αλλά και τον τόπο παραγωγής, τη σύνθεση, τη συνταγή, τα υλικά και την θρεπτική τους αξία.

Τα ελληνικά προϊόντα είναι ένας πολύ σημαντικός τομέας που θα μπορούσε να επηρεάσει το ισοζύγιο εξαγωγών/εισαγωγών αλλά αυτό που προέχει είναι η ανάπτυξη ορθής καταναλωτικής κουλτούρας. Διαφορετικά θα συνεχίζουμε να αγοράζουμε «ελληνικά» κοτόπουλα από τη Βουλγαρία.

  πηγη Χάρης Τζαννής, Fnl-guide.com

Tα αδέσποτα κατσίκια τροφή για τους άπορους και υποσιτισμένους πολίτες

πηγη 

Τροφή για τους φτωχούς τα αδέσποτα κατσίκια στη Σητεία!

Πρωτοβουλίες που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πριν από μερικά χρόνια λαμβάνουν οι αρχές στην Κρήτη της κρίσης, προκειμένου να βρεθεί τροφή για τους άπορους και υποσιτισμένους πολίτες.

Το χρόνιο πρόβλημα που υπάρχει σε πάρα πολλές περιοχές της Κρήτης εξαιτίας των αδέσποτων αιγοπροβάτων, έρχεται να δώσει λύση στο θλιβερό φαινόμενο της πείνας και της ανέχειας που πλήττει όλο και περισσότερους κατοίκους του νησιού.

Συγκεκριμένα, ο Δήμος Σητείας εφαρμόζει το νομικό «παραθυράκι» που υπάρχει και προχωρά στο μέτρο της σφαγής των λεγόμενων ανεπιτήρητων ζώων και τη διανομή του κρέατός τους, μέσω του Δημοτικού Κοινωνικού Παντοπωλείου, σε οικογένειες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Σύμφωνα με τον δήμαρχο Σητείας, κ. Θεόδωρο Πατεράκη, μόνο την περασμένη εβδομάδα 37 κατσικάκια και τράγοι έγιναν τροφή για φτωχούς δημότες, οι οποίοι μοιράστηκαν περισσότερα από 500 κιλά κρέας!

«Το πρόβλημα στο δήμο μας, αλλά και σε πολλές ακόμη περιοχές του Λασιθίου, από τις καταστροφές που προκαλούν τα αιγοπρόβατα που αφήνονται από τους ιδιοκτήτες τους να βόσκουν ανεξέλεγκτα, είναι πολύ μεγάλο» λέει ο κ. Πατεράκης και προσθέτει «Τα τελευταία τρία χρόνια συνεργεία της δημοτικής Αρχής έχουν περισυλλέξει περισσότερα από 300 ανεπιτήρητα ζωντανά.

Πρόκειται κυρίως για κατσίκες και τράγους, που προκαλούν καταστροφές στις περιουσίες των ντόπιων, φτάνοντας πολλές φορές μέχρι και τις αυλές των σπιτιών».

Στον Αχλαδόλακο του χωριού Γαλιάς του Δήμου Φαιστού, ένας αγρότης έχει κεντρίσει μια χοντρολιά. Τα μπόλια έπιασαν, αλλά ο βοσκός βάνει κάθε χρόνο τα πρόβατα και τρώνε τα μπόλια!

Και ο αγρότης του γράφει όλο παράπονο: «Βοσκέ δυο χρόνια πολεμώ να τη κάμω ελιά και εσύ με τση προβάτες σου τση βγάνεις τα μάτια. Λυπήσου τον κόπο και τον αγώνα μου. Είναι αμαρτία. Και τ΄ Αγίου το κανδήλι από παέ περιμένει. Από παέ περιμένουν και τα κοπέλια μου. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ»

Συνεχίζοντας με μια νέα πινακίδα ακριβώς αποκάτω γράφει ο απογοητευμένος αγρότης, σιργουλεύοντας το βοσκό: «Βοσκέ, χρόνια πολλά, καλή χρονιά. Σου αφήνω να πιείς ένα κρασί με καρύδια και κάστανα, καθώς και πορτακαλομαντάρινα. Ευχαριστώ»!

Στην πάνω μεριά της ελιάς έχει αφήσει ένα ασκό με κρασί και στη ρίζα το κέρασμα…

Σύμφωνα με τον κ. Πατεράκη, οι περιοχές οι οποίες αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η Χρυσοπηγή, η Δάφνη, τα Κρυγιά, το Σκορδύλο και λιγότερο η Ζάκρος, όπου τα ζώα αφήνονται ελεύθερα προκαλώντας ζημιές στις αγροτικές καλλιέργειες - και όχι μόνο - των κατοίκων.

Τι προβλέπει ο νόμος

Συνεργεία του Δήμου Σητείας που απαρτίζονται από εθελοντές, ανάμεσά στους οποίους και βοσκοί που γνωρίζουν καλά τα κατατόπια,  εντοπίζουν τα ζώα και τα παγιδεύουν.

Στη συνέχεια κινούν τις διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με το άρθρο 17 του Νόμου 4056/12, εάν διαπιστωθεί ότι τα ζώα που έχουν περισυλλέγει δεν έχουν ιδιοκτήτη, μετά την παρέλευση δέκα ημερών αυτά περιέρχονται στην ιδιοκτησία του Δήμου. «Ο Δήμος δύναται να διαθέτει δωρεάν σε φορείς με φιλανθρωπική στόχευση τα προϊόντα (…)», αναφέρεται μεταξύ άλλων στο σχετικό νομοθέτημα.

Παράλληλα, στον ιδιοκτήτη που ταυτοποιείται από τη σήμανση του ζώου, επιβάλλεται πρόστιμο που ανέρχεται σε 50 ευρώ για αιγοπρόβατα και σε 150 ευρώ για βοοειδή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ιδιοκτήτης που ζητά την επιστροφή του ζώου του μέσα σε διάστημα δέκα ημερών από την περισυλλογή του από τα συνεργεία του Δήμου μπορεί να το πάρει πίσω, αφού πρώτα καταβάλλει το χρηματικό ποσό των 10 ευρώ για κάθε ημέρα που το ζωντανό του παρέμεινε στην εκάστοτε δημοτική κτηνοτροφική εγκατάσταση.

Ωστόσο, οι ιδιοκτήτες των ανεπιτήρητων ζώων σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζονται για να τα ζητήσουν πίσω.                                                       πηγες   http://www.kontranews.gr      e-mesara gr

Η μυστική ζωή των σύκων

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πραγματικά τι είναι ένα σύκο και πώς δημιουργείται; Αν όχι, τότε ίσως καλύτερα να καθίσετε. Και να παραμείνετε ψύχραιμοι.

Για να σας το πούμε με απλό τρόπο, τα σύκα είναι στην ουσία ανεστραμμένα λουλούδια, αφού δεν ωριμάζουν όπως τα μήλα και τα ροδάκινα. Τα λουλούδια τους ανθίζουν μέσα στον λοβό που τελικά θα μεταμορφωθεί στο φρούτο που όλοι γνωρίζουμε. Κάθε λουλούδι παράγει ένα μόνο φρούτο, με έναν σπόρο που ονομάζεται «achene». Αυτό είναι στην ουσία που δίνει στο σύκο την τραγανιστή του υφή, αφού κάθε σύκο αποτελείται από πολλά «achene». Επομένως, όταν τρώμε ένα σύκο, στην ουσία τρώμε πολλά... φρούτα μαζί.

Αλλά αυτό είναι ένα μόλις μέρος της ιδιαίτερης ιστορίας του σύκου.

Επειδή τα σύκα ανθίζουν εσωτερικά, χρειάζονται έναν ιδιαίτερο τρόπο επικονίασης. Και εκεί μπαίνει στο όλο παιχνίδι η σφήκα των σύκων (fig wasp). Το σύκο δεν μπορεί να επιβιώσει εάν αυτή η σφήκα δεν εξαπλώσει μέσα του το γενετικό της υλικό και η σφήκα δεν μπορεί να επιζήσει χωρίς το σύκο, εφόσον εκεί γεννάει τις προνύμφες της.

Μερικοί άνθρωποι δεν δέχονται καμία εξήγηση και αρνούνται  να φάνε σύκα μόνο και μονο επειδή μπορεί να έχουν έντομα στο εσωτερικό τους. Οι Σφήκες όμως απλά εκπληρώσουν τον σημαντικό τους ρόλο στη φύση !. Υπάρχουν περισσότερα από 900 είδη  σφήκας  και το καθένα από αυτά είναι υπεύθυνο για την επικονίαση 900 είδη  σύκων.Χωρίς αυτά τα μικρά έντομα, δεν θα υπήρχαν τα σύκα -  η και το αντίστροφο.

Η θηλυκή σφήκα μπαίνει στα αρσενικά σύκα – τα οποία εμείς δεν τρώμε – για να αφήσει τα αυγά της. Η κεραία και τα φτερά της σφήκας σπάνε όταν μπει στο σύκο και έτσι δεν υπάρχει τρόπος να βγει ποτέ ξανά έξω. Αυτό πρέπει να το αναλάβουν οι μικρές σφήκες που θα γεννηθούν. Οι αρσενικές σφήκες που θα γεννηθούν δεν έχουν φτερά, εφόσον ο μοναδικός σκοπός τους είναι να ζευγαρώσουν με τις θηλυκές σφήκες – τις αδερφές τους, στην ουσία -, οι οποίες τελικά θα σκάψουν ένα τούνελ για να απελευθερωθούν από το σύκο, συνεχίζοντας έτσι τον κύκλο της ζωής.

Τι συμβαίνει ωστόσο, εάν μία σφήκα μπει καταλάθος σε ένα θηλυκό σύκο, το οποίο και τρώμε; Θα θέλαμε να σας έχουμε καλύτερα νέα, αλλά η αλήθεια είναι μία. Η σφήκα μένει μέσα και εμείς, κατά κάποιον τρόπο, την τρώμε. Ωστόσο, το σύκο έχει μέσα ένα ένζυμο που μετατρέπει τη σφήκα σε πρωτείνη ή τουλάχιστον, ένα μέρος της σφήκας. Ο μόνος τρόπος για να σας παρηγορήσουμε είναι ότι οι σφήκες αυτές είναι πάρα πολύ μικρές και η τραγανιστή υφή του σύκου δεν οφείλεται σε καμία περίπτωση σε εκείνες.Τι καταπληκτικό έντομο είναι η σφίγγα και τι πεντανόστιμα είναι τα σύκα! Η δε τέλεια λειτουργία της φύσης μας αφήνει πάντοτε έκπληκτους!              πηγες http://www.huffingtonpost.gr/vasiliki-zioga/      http://www.pre-tend.com/author/pre-tend/φωτογραφίες 1 2