Σας ευχαριστούμε κυρία Ιωάννα .......!

Αφιέρωμα στην κυρά του αργαλειού                                                                          Στις Ράχες   ζει μια γυναίκα 102 ετών, η κυρία Ιωάννα Πρωΐου-Δημητριάδου, που ασχολείται ακόμα με τον αργαλειό. Αποφασίσαμε να έρθουμε σε επαφή μαζί της και να την παρακαλέσουμε να μας παραχωρήσει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο της, ώστε να της θέσουμε κάποια ερωτήματα για τη ζωή και τη δουλειά της.

Τη συναντήσαμε στο μικρό της καμαράκι περιτριγυρισμένη από φωτογραφίες και αντικείμενα μιας ζωής γεμάτης και δημιουργικής. Πολύ γρήγορα έφυγε η αρχική μας αμηχανία και η αγωνία μας μήπως την κουράσουμε. Η κυρία Ιωάννα αποδείχτηκε ενεργητική, ενθουσιώδης και γεμάτη όρεξη να μας μιλήσει για τα πάντα. Τα λόγια της ήταν πραγματικός χείμαρρος και σχεδόν την αφήσαμε να μας παρασύρει με την αφήγησή της όπου εκείνη ήθελε. Μας έδειξε τον αργαλειό της, αλλά και τις πέτρες που «διαβάζει» και που αποτελούν τη δεύτερη μεγάλη αγάπη της.

Πείτε μας λίγα λόγια για την Νέα Ιωνία, όπως τη γνωρίσατε τα παλαιότερα χρόνια;

Πότε μάθατε να υφαίνετε στο αργαλειό;

Από πού αντλείτε ιδέες για τα υφαντά σας;

Γιατί είναι σημαντική η ενασχόληση με το εργόχειρο;

Πείτε μας για τα νήματα που χρησιμοποιούσατε; Ποια η γνώμη σας για τα σημερινά;

Ποια άλλη αγαπημένη ασχολία έχετε;

Τι σας δίνει ζωή και την κάνει να έχει νόημα;

Στο «βασίλειό» της:

Φύγαμε από το σπίτι της έχοντας στα αυτιά και το μυαλό μας τις συμβουλές μιας γυναίκας που έζησε τόσα πολλά… «Μην τα παρατάτε ποτέ. Όσο έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά πρέπει να πηγαίνουμε μπροστά, μόνο μπροστά. Αυτά που μας αρέσουν και τα δημιουργούμε μόνοι μας είναι που μας δίνουν ζωή – ζωή ουσιαστική και γεμάτη – και μας δυναμώνουν μπροστά στις δυσκολίες.»

Εφόσον η κυρία Ιωάννα στα 102 της χρόνια μας λέει πως θα περάσουμε κι αυτή τη δυσκολία και η ίδια δεν το βάζει κάτω, αλλά συνεχίζει να ονειρεύεται και να δημιουργεί, εμείς οι νεότεροι είναι τουλάχιστον ντροπή να απαισιοδοξούμε και να καταθέτουμε τα όπλα με την πρώτη δυσκολία.

Μπροστά, λοιπόν, μόνο μπροστά… Η ζωή είναι δημιουργία!

 

Ρεπορτάζ: Μαρία Καραγεώργου – Θωμαΐς Κικίτη – Ερμίνα Ξανθοπούλου 

Επιμέλεια: Δώρα Χωριανοπούλου – Κωνσταντίνα Κοεμτζίδου                    https://ektosprogrammatos.wordpress.com/

Με αφορμή σήμερα  που γιορτάζουν οι Γυναίκες  σκέφτηκα οτι η Ικαρία εχει πολύ σπουδαίες γυναίκες  δραστήριες ,έξυπνες και με περίσσιο τσαγανό   Προσπάθησα να σκεφτώ μία Ικαριώτισα  που να έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά  και ακόμα περισσότερα και ο νους μου πήγε αμέσως στη Κυρία Ιωάννα "τη Κυρά του αργαλειού "                                                                                                                      

Σ’ ευχαριστούμε κυρία Ιωάννα! 

Καυκαλήθρα (Tordylium αpulum) από τα σημαντικότερα αρωματικά χόρτα της χώρας μας

Καυκαλήθρα (Tordylium αpulum)

Ανήκει στην οικογένεια των Σκιαδανθών (Umbelliferae) και άλλες ονομασίες του είναι: Καυκαλίδα, αγριοκουτσουνάδα, μοσχολάχανο. Η  Καυκαλήθρα φύεται στην ελληνική φύση, και είναι γνωστή για το εξαιρετικο άρωμα και τη γεύση της. Είναι από τα σημαντικότερα αρωματικά χόρτα της χώρας μας, που φυτρώνει κυρίως σε καλλιεργημένα και μη χωράφια. Συναντούμε και άλλα είδη της που διαφέρουν κυρίως ως προς το μέγεθος. Είναι μικρό ετήσιο φυτό, που φτάνει σε ύψος τα 15 εκ. Τα φύλλα φυτρώνουν στους βλαστούς με αντίθετη διάταξη, είναι απλά και διαιρούνται σε λοβούς. Τα άνθη του βγαίνουν την Άνοιξη και είναι λευκά σε "σκιάδιο" και έχουν πέντε πέταλα. Ο καρπός του μοιάζει με φασόλι, σκεπασμένο με αγκαθάκια που κολλούν στα ρούχα και με δυσκολία ξεκολλούν ένα - ένα. Όταν ξεραθούν αγκυλώνουν και εμποδίζουν το θερισμό. Σε όλα τα μέρη του φυτού και στους καρπούς υπάρχουν ελαιοφόροι αδένες, που εκκρίνουν αρωματικό αιθέριο έλαιο. Τη βρίσκουμε το χειμώνα και την άνοιξη σε χωράφια, λιβάδια και χέρσες περιοχές. Η καυκαλήθρα θεωρείται από τους γεωργούς κακό βότανο ή ζιζάνιο.Εδώ στην Ικαρία είναι ενα πολύ αγαπητό χόρτο απαραίτητο συστατικό για τις πίτες και φασολάδες μας Ταιριάζει καλά με τα μυρώνια και το μάραθο Αυτά τα τρία μυρωδικά χαρίζουν  και το ιδιαίτερο άρωμα στην Ικαριώτικη χορτόπιτα  Μπορούμε να την  να καλλιεργήσουμε  σε κήπο και τη μαζεύουμε όταν τα φύλλα της είναι ακόμα μικρά  Την Άνοιξη μαζεύουμε τα λουλούδια της  και τα ξεραίνουμε  για  τα χειμωνιάτικα  πιάτα  μας προσφέροντας τους άρωμα  και γεύση Ανοιξιάτικης εξοχής .                                                                                                                                                                                        Συνταγή  Χοιρινό με Καυκαλήθρα, δενδρολίβανο και φέτα

Κόβουμε το  χοιρινό   σε μεγάλα κομμάτια και τα πασπαλίζουμε με φρέσκο ​​δεντρολίβανο   Ρίχνουμε φέτα τριμμένη στην κορυφή, και  μουστάρδα  (προαιρετικό) Σκεπάζουμε με καυκαλήθρα  Τυλίγουμε το μείγμα με χαρτί ψησίματος κάνοντας μικρά πουγκιά  Αυτά τα πουγκιά τα  τυλίγουμε  σε αλουμινόχαρτο και τα ψήνουμε  στους 160 βαθμούς Κελσίου για 2  ώρες και κάτι παραπάνω . Μπορεί να σερβιριστεί με το χαρτί ψησίματος,του  προσφέροντας απευθείας στην  όσφρηση  μας ένα αρωματικό έγχυμα  από τους χυμούς του  Ταιριάζει πολύ με το ρύζι   Καλή σας Όρεξη με Άρωμα Ανοιξιάτικο από την  Ικαριώτικη Γη .....

Ελάτε να κάνουμε κάτι καλό για τη χώρα μας

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, η χώρα μας είναι σήμερα σε πολύ δύσκολη θέση αλλά είναι και μόδα. Μάλιστα, η σημερινή Ελλάδα μπορεί να γίνει τρελή μόδα. Η σημερινή Ελλάδα μπορεί να γίνει το όνειρο εκατομμυρίων ανθρώπων πάνω στον πλανήτη. Νομίζω πως μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τα ατού της χώρας μας, για να βοηθήσουμε τόσο την πατρίδα μας, όσο τους συμπατριώτες μας και τους εαυτούς μας.

Η ιδέα μου είναι να κάνουμε την Ελλάδα προορισμό για όλους.

Φτάνει πια με την γκρίνια, την μίρλα, την απαισιοδοξία και την ηττοπάθεια. Να μετατρέψουμε όλα όσα μας έμαθαν να θεωρούμε μειονεκτήματα σε προτερήματα.

Να κάνουμε εμείς οι πολίτες στο Διαδίκτυο, μια καμπάνια για την Ελλάδα.

Μια καμπάνια, για να φέρουμε στην Ελλάδα όχι μόνο τουρίστες αλλά τους πολίτες του κόσμου.

Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ζουν από τον τουρισμό και μπορούν να ζήσουν ακόμα περισσότεροι. Από αυτό θα επωφεληθούν και η χώρα και οι πολίτες.

Η Ελλάδα πρέπει -και μπορεί- να είναι προορισμός για όλο τον χρόνο και όχι μόνο για 4-5 μήνες.

Μπορούμε να φτιάξουμε βίντεο που να παρουσιάζουν την νέα Ελλάδα και να καλούν τους πολίτες του κόσμου να την επισκεφτούν.

Τι έχει σήμερα η Ελλάδα εκτός από νησιά, παραλίες, μάσα και αρχαία;

Η Ελλάδα σήμερα έχει Αριστερά.

Αριστερά έχουμε, Αριστερά θα διαφημίσουμε.

Η Ελλάδα έχει για πρωθυπουργό τον σέξι Αλέξη Τσίπρα και υπουργό Οικονομικών τον ποπ σταρ Γιάνη Βαρουφάκη.

Έχουμε αυτό που δεν έχουν οι άλλοι. Έχουμε -μετά από χρόνια- πολιτικά πρόσωπα που τραβουν πάνω τους το ενδιαφέρον των ΜΜΕ όλου του πλανήτη.

Επίσης, έχουμε κι ένα μεγάλο χρέος. Εντάξει, κάποιοι άλλοι έχουν μεγαλύτερο χρέος αλλά δεν τους το έχουν πει ακόμα.

Μπορούμε με χιούμορ και αυτοσαρκασμό να διαφημίσουμε την χώρα μας, προβάλλοντας την αριστερή μας κυβέρνηση αλλά και το χρέος που μας άφησαν οι δεξιές κυβερνήσεις.

Αριστερά και παραλίες. Υπέροχος συνδυασμός.

Μπορούμε να προβάλουμε την Ελλάδα ως τον ιδανικό προορισμό για όλους τους πολίτες του κόσμου, οι οποίοι δεν αντέχουν άλλο την σκλαβιά που επιβάλλουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η ηγεμονία των αγορών.

Μπορούμε να δείξουμε πως οι Έλληνες ζουν, δημιουργούν και αγαπούν, αν και κάποιοι μας έχουν ξεγραμμένους.

Μια θετική καμπάνια για την Ελλάδα, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Να κάνουμε το χρέος ατού και να μετατρέψουμε την θλίψη σε χαρά.

Περιμένω ιδέες και βίντεο. Ξέρω πως είστε πολύ δημιουργικοί, όταν θέλετε.

Προτείνω για hashtag στα social media -για αυτή την καμπάνια-, το #Gresit (από το Greece και Visit) ή ακόμα και το #Grexit, στο οποίο θα δώσουμε την θετική έννοια που θα έπρεπε να έχει: Η Ελλάδα και οι Έλληνες δείχνουν τον δρόμο για έξοδο από τις μίζερες ζωές που θέλουν οι αγορές.

Η Ελλάδα μπορεί να γίνει τρελή μόδα.

Και από αυτό θα κερδίσουμε όλοι.

Μην περιμένετε από την κυβέρνηση να λύσει όλα τα προβλήματα της χώρας μας. Επίσης, φτάνει πια με τις αναθέσεις στις κυβερνήσεις.

Ελάτε να κάνουμε εμείς κάτι καλό για τη χώρα μας.

Ευχαριστώ.

(Η ιδέα μου ήρθε, όταν παρατήρησα στο Twitter πόσοι άνθρωποι από όλο τον κόσμο γράφουν κάθε μέρα πως θέλουν με όλο τους το είναι να έρθουν στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι το γράφουν το βράδυ, πριν κοιμηθούν. Κοιμούνται και ονειρεύονται την Ελλάδα. Δηλαδή, την χώρα στην οποία ζούμε εμείς.)http://pitsirikos.            Αριστερά , παραλίες. και Νικαριά     Υπέροχος συνδυασμός   

Η Αίγα της Αφθονίας

Μια σχέση αιώνων

Αν ζείτε ή έχετε επαφές με την επαρχία, όπου μεγάλη μερίδα του πληθυσμού ασχολείται, έστω και για κάλυψη των οικογενειακών αναγκών, με την κτηνοτροφία, θα ξέρετε πως οι περισσότεροι  τρέφουν κατσίκια στο κτήμα τους. Ίσως γιατί η σχέση μας, σχέση αλληλεξάρτησης με το έξυπνο μηρυκαστικό είναι αρχέγονη και βαθιά.Η αίγα συμβόλιζε για τους ανθρώπους αυτού του τόπου την αφθονία, όπως αυτή που παρείχε το μυθολογικό «κέρας της Αμάλθειας», το σπασμένο κέρατο της κατσίκας, που με τη θεϊκή παρέμβαση του Δία μπορούσε να εξασφαλίσει σε όποιον το ζητούσε όλα τα αγαθά της γης. Σύμφωνα με μία ερμηνεία, η αίγα έδωσε το όνομά της στο μεγάλο μας «καμάρι», το Αιγαίο Πέλαγος, ενώ συχνά αναφέρεται για το τυρί και το γάλα της στα Oμηρικά Έπη. 
Τι μας προσφέρει   ..Γάλα ..Τυρι 
Στη σύγχρονη εποχή, σε περιόδους που η τροφή ήταν δυσεύρετη, κάθε οικογένεια, ακόμα και στα πιο φτωχά μέρη, είχε τουλάχιστον μια κατσίκα. Όχι για το κρέας της -η κρεοφαγία ήταν τότε συνήθως συνυφασμένη με κάποια γιορτή-, αλλά για το γάλα της και τα παράγωγά του. Αυτό έπιναν, αυτό έκαναν γιαούρτι, βούτυρο, τυρί. Μπορεί η ποικιλία στη διατροφή να ήταν περιορισμένη, αλλά το φαγητό της οικογένειας ήταν σίγουρα εξασφαλισμένο! Αυτή η παλιά συνήθεια, που διατηρείται ακόμη, επιβραβεύεται από τις πρόσφατες επιστημονικές έρευνες, που αναδεικνύουν μια σειρά από πλεονεκτήματα που έχει το κατσικίσιο γάλα συγκριτικά με άλλα γάλατα.Λιγότερη λακτόζη, λιγότερες ενοχλήσεις. Όσοι προτιμούν το κατσικίσιο γάλα θα σας πουν ότι το βρίσκουν πιο εύπεπτο από το αγελαδινό. Αυτό συμβαίνει γιατί η περιεκτικότητά του σε λακτόζη είναι μικρότερη από εκείνη του αγελαδινού. Έτσι, σε περιπτώσεις ελαφριάς δυσανεξίας στο αγελαδινό, συστήνεται η χρήση κατσικίσιου. (Αν όμως υπάρχει έντονη δυσανεξία στη λακτόζη, θα πρέπει να στραφείτε σε γαλακτοκομικά προϊόντα που είναι εντελώς απαλλαγμένα από αυτήν.) Το κατσικίσιο γάλα, συγκριτικά με το αγελαδινό, περιέχει ακόμα αρκετά μεγαλύτερο ποσοστό ινοσιτόλης, μιας ουσίας που εμπλέκεται στο μεταβολισμό των λιπαρών οξέων, γεγονός που το κάνει πιο εύπεπτο. Πολλοί υποστηρίζουν ακόμα ότι δεν επιβαρύνει ήδη υπάρχουσες αλλεργίες ή όσους πάσχουν από άσθμα, σε αντίθεση με άλλα είδη γάλακτος. Κλινικές έρευνες σε αυτό τον τομέα -όπως αυτές που πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο Davis της Καλιφόρνιας- έδειξαν ότι η γαλακτοαλβουμίνη, μια πρωτεΐνη που εμπεριέχεται στο αγελαδινό γάλα και ενοχοποιείται για αλλεργίες, στο κατσικίσιο εμφανίζεται με διαφορετική δομή, που δεν προκαλεί παρενέργειες. 
Προστασία από την οστεοπόρωση και τη σιδηροπενία. Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Γρανάδας έδειξε ότι μέσω του κατσικίσιου γάλακτος μεταβολίζονται καλύτερα μεταλλικά στοιχεία, όπως το ασβέστιο, ο σίδηρος και ο φώσφορος, και στη συνέχεια επιτυγχάνεται καλύτερη απορρόφησή τους από τον οργανισμό. Αυτό το πλεονέκτημα του κατσικίσιου γάλακτος είναι που το κάνει αποτελεσματικότερο στην αντιμετώπιση της σιδηροπενίας και της οστεοπόρωσης συγκριτικά με το αγελαδινό. 
Μικρότερη επιβάρυνση από αντιβιοτικά και ορμόνες. Ένας επιπλέον λόγος για να γνωρίσετε το κατσικίσιο γάλα είναι ότι οι κατσίκες ως πιο ανθεκτικοί και καλύτερα εγκλιματισμένοι στα ελληνικά δεδομένα οργανισμοί σε σχέση με τα βοοειδή, αν είναι ελευθέρας βοσκής, συνήθως δεν επιβαρύνονται με αντιβιοτικά που παρέχονται μέσω της τροφής για προληπτικούς λόγους ή με αυξητικές ορμόνες. Όσο οι έρευνες προχωρούν, θα αυξάνονται και οι γνώσεις μας γύρω από το κατσικίσιο γάλα και τις ιδιότητές του. Γεγονός πάντως είναι ότι το κατσικίσιο γάλα δεν επιβαρύνει τον οργανισμό μας με επιπλέον θερμίδες, καθώς περιέχει περίπου όσες και το αγελαδινό. Από εκεί και πέρα, είναι περισσότερο θέμα προσωπικής προτίμησης! 

Η κατσίκα   δίνει  το κατσικίσιο  γάλα της ένα από τα πιο ευκολοχώνευτα  γάλατα αφού
χωνεύεται ευκολότερα και γι αυτό είναι και πιο κατάλληλο
για τα ανθρώπινα μωρά. Περιέχει 40 περίπου
γραμμάρια λακτόζης σε κάθε λίτρο ενώ το γάλα της
αγελάδας περίπου  50 g  και το γάλας
της γυναίκας- μαμάς γύρω στα 70 g. Τρία λιπιδικά οξέα διαμορφώνουν τη γεύση του κατσικίσιου γάλακτος: το καπρικό, το καπρυλικό και το καπροϊκό οξύ. Το ολόλευκο χρώμα του το οφείλει στην έλλειψη καροτενοειδών χρωστικών. Στην πραγματικότητα, η σύσταση του κατσικίσιου γάλακτος εξαρτάται από τη «φυλή» της κατσίκας, αλλά και από την εποχή του χρόνου που έχει αρμεχτεί το γάλα. Το καλοκαίρι, το γάλα είναι περισσότερο και η περιεκτικότητά του σε λίπος και πρωτεΐνες χαμηλότερη, ενώ το χειμώνα το γάλα είναι λιγότερο και περιέχει περισσότερο λίπος και πρωτεΐνες. Αυτό που πρέπει πάντα να λαμβάνετε υπόψη σας είναι ότι το κατσικίσιο γάλα δεν πρέπει ποτέ να το καταναλώνετε άβραστο (αμέσως μετά το άρμεγμα) και ότι πρέπει επίσης να είναι παστεριωμένο.                                                                                                                                                                             

                                    

 ΟΙ ΤΡΑΓΟΙ.

Τους ξεχωρίζεις αμέσως από τις κατσίκες γιατί εκείνοι θα έχουν «γένια» και κέρατο τράγιο, αν και τα θηλυκά θα έχουν επίσης κέρατο αλλά μικρότερο.Κάθε τράγος στο κοπάδι θα είναι ο Καλοθρεμμένος  Εραστής για δεκάδες κατσίκες Οι παλιοι Ικαριώτες τους τους φυλάγανε στο κατώι το κάτω μέρος του σπιτιού τους που προοριζόταν κυρίως για τα ζώα. Η χρησιμότητά τους ήταν μοναδική. Ήτανε λοιπόν επόμενο να τα φροντίζουν πολύ. Για τον ίδιο λόγο, η απώλεια κάποιου ζώου,και ειδικά Τράγου αποτελούσε βαρύ πλήγμα για την οικογένεια που το έχανε. .πολύτιμους γιατί χωρίς αυτούς το μικρο κοπάδι τους δεν θα αυξανόταν με κίνδυνο να έμενε η Φαμίλια τους χωρίς Κρέας ,Τυρί,Γάλα,Ένδυση Λίπανση  .
Στην Εξοχή άυτά τα δυο πολύτιμα ζώα πρεπε να έχουνε ένα σπιτάκι στο περιβόλι μας  Εκτός από το γάλα τους θα μας προσφέρουν το νόστιμον κρέας τους για τους κρύους Χειμωνάς ,και την Άνοιξης  με τη Κοπριά τους θα βοηθήσουν  τους Κήπους   μας να γεμίσουν πολλά και νόστιμα φρούτα και λαχανικά                                                                                                  ΠΗΓΕΣ http://www.vita.gr/     Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας

Δέντρο με wifi, φως, νερό… τηλέφωνο

Με τη βοήθεια φωτοβολταϊκών, το eTree μπορεί να φορτίζει, να φωτίζει, να συνδέει με ίντερνετ και να ξεδιψά ανθρώπους και τετράποδα!

Μια ισραηλινή εταιρεία που ειδικεύεται στον τομέα της ηλιακής ενέργειας, η Sologic, εμπνεύστηκε από το δάσος για να δημιουργήσει το «eTree». Με τεσσεράμισι μέτρα ύψος και με ηλιακούς συλλέκτες που ενεργούν ως ένας τεχνητός «θόλος», το eTree μπορεί να παράγει κατά μέσο όρο επτά κιλοβάτ καθημερινά, σύμφωνα με την Sologic.

Το eTree είναι ένα εντυπωσιακό δέντρο όπως και να το κοιτάξεις. Έχει κορμό αλλά αντί για φύλλα έχει φωτοβολταϊκά. Το αποτέλεσμα είναι ότι προσφέρει τελικά σκιά αλλά και πολλά περισσότερα.

Όπως ίντερνετ μέσω δικτύου WiFi, φόρτιση φορητών συσκευών μέσω θυρών USB, νερό για τους ανθρώπους αλλά και για τους τετράποδους φίλους τους και φως το βράδυ.

Όλα τα παραπάνω γίνονται σε ένα κλειστό κύκλωμα καθώς το δέντρο ενεργοποιεί όλες τις λειτουργίες του χωρίς να χρειάζεται να είναι συνδεδεμένο στο δίκτυο ηλεκτρισμού!

Ο Michael Lasry είναι ο ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος του Sologic. «Τα δέντρα…είναι ένα σύμβολο της ζωής», είπε στη Βιώσιμη Ενέργεια. «Με τη σκιά που δημιουργεί, δίνει την πρώτη εφαρμογή των κοινοτήτων: Να κάθεστε και να χαλαρώνετε στη σκιά».

Ο σχεδιασμός και η ιδέα της Sologic αντανακλά την αυξανόμενη υιοθέτηση της ηλιακής ενέργειας, από τεράστιες εγκαταστάσεις όπως η Ivanpah στις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι μικρότερης κλίμακας, ιδέες, όπως το eTree.

Πηγή: thetoc.gr

Με ορχήστρα τη φύση

Οι γνώσεις για τις θεραπευτικές δυνάμεις που έχει η φύση χάνονται στα βάθη των αιώνων. Για την ακρίβεια, η ιστορία ξεκινά πριν από την ιατρική του γνωστού πολιτισμού, πριν ακόμα και από την εμφάνιση του ανθρώπινου είδους. Παράδειγμα, τα ζώα έχουν τη γνώση και χρησιμοποιούν βότανα για θεραπευτικούς σκοπούς. Αυτή η γνώση διατηρήθηκε και μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά για εκατομμύρια χρόνια και χρησιμοποιήθηκε από τους πρώτους γιατρούς της αρχαιότητας. Το σύνολο αυτών των γνώσεων, κατά έναν αξιοθαύμαστο τρόπο, διέσχισε τις χιλιετηρίδες, εμπλουτιζόμενο και διαφοροποιούμενο, χωρίς ποτέ να καταργείται στο σύνολό του. 

Οι προϊστορικοί άνθρωποι πίστευαν πως οι ασθένειες είναι αποτελέσματα του θυμού των θεών ή του διαβόλου. Ο Ιπποκράτης, σπάζοντας αυτήν την αντίληψη, έγινε ο πρώτος Φυσικός Ιατρός που καταγράφτηκε στην Ιστορία. Ο Ιπποκράτης και οι μεταγενέστεροί του πίστευαν πως οτιδήποτε στη φύση έχει μια λογική σειρά και η θεραπευτική δύναμη της ίδιας της φύσης, σε συνεργασία με την έμ-φυτη ικανότητα των οργανισμών να αυτοθεραπεύονται, αποτελούν θεμελιώδεις αρχές της Φυσικής Ιατρικής.

Σήμερα με τη βοήθεια της επιστήμης, επανεκτιμούνται και επιβεβαιώνονται οι φαρμακευτικές ιδιότητες των φυτών. Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει την πλήρη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα φυτά ενισχύουν την υγεία και αποκαθιστούν την ισορροπία του οργανισμού σε περίπτωση ασθένειας. Σίγουρο είναι πάντως πως η φύση φρόντισε να μας προικίσει με όλα εκείνα που είναι απαραίτητα για την καλή διαβίωση και υγεία του ανθρώπου και εναπόκειται σε μας να τα χρησιμοποιήσουμε ή να τα προσπεράσουμε.



Ο Παράκελσος (1493 1541 μ.Χ.), ο μεγάλος αλχημιστής της Αναγέννησης και πατέρας της σύγχρονης ιατρικής, το 1538 διατύπωσε τη συνταγή «ελιξίριο μακροζωίας». Το αποκάλεσε «καθολική θεραπεία» και υποσχόταν πως όποιος το λάμβανε «θα εναρμόνιζε τις σημαντικότερες λειτουργίες των εσωτερικών του οργάνων και θα ωφελούσε ολόκληρο το σώμα του» προκειμένου να επιτύχει την «επιμήκυνση της διάρκειας της ζωής του». 

Δυστυχώς, η αρχική συνταγή χάθηκε ή κλάπηκε και δεν ανακαλύφθηκε παρά 250 χρόνια αργότερα, σε ένα αδημοσίευτο χειρόγραφό του. Οι σουηδοί ιατροί Dr. Urban Hjarne και Dr. Claus Samst, των οποίων πολλά στοιχεία της ζωής τους δυστυχώς δεν είναι γνωστά, εργάστηκαν πάνω σ' αυτή τη συνταγή. Ήταν και οι δυο κάτοχοι αυτού του μυστικού μακροβιότητας. Ο πρώτος πέθανε στα 83 του, τρεις φορές παντρεμένος με 26 παιδιά και ο δεύτερος πέθανε σε ηλικία 104 ετών μετά από ένα ατύχημα με το άλογό του....... 


Είναι πικρό το πιοτό της … υγείας

Στην αρχαιότητα η διαφορά μεταξύ του ιάματος και του δηλητηρίου ήταν πολύ λεπτή. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν και τα δύο «φάρμακον». Από τότε μέχρι σήμερα, ενώ οι πολλαπλές ιδιότητες κι επιδράσεις των βοτάνων δεν έχουν αλλάξει, έχουν αλλάξει σημαντικά οι συνήθειές μας κι έχουν απομακρυνθεί οι ευεργετικές πικρές ουσίες από τη διατροφή μας. 

Οι γλυκές ή αλμυρές ή πικάντικες τροφές, πολλές ταυτόχρονα και υπερβολικά λιπαρές για να είναι νόστιμες, μας περικυκλώνουν από την παιδική μας ηλικία. Τα αναψυκτικά, τα σνακ, τα έτοιμα φαγητά, η απομάκρυνση από τη φύση, οι περιορισμένες μας επιλογές στην αγορά και το σύγχρονο μάρκετινγκ, τείνουν να μας κάνουν να χάσουμε από την ποικιλία των γεύσεών μας, το πικρό.

Την πικρή ή τη γλυκιά ή την οποιαδήποτε άλλη γεύση, την ανιχνεύουν και την ορίζουν οι γευστικοί κάλυκες της γλώσσας μας και συγκεκριμένα στο πίσω κι επάνω κέντρο της. Δηλαδή εν ολίγοις δεν έχει να κάνει με ένα παρατεταμένο αίσθημα, παρά μόνο με το χρόνο διέλευσης της τροφής από το στόμα. Αντιθέτως το αίσθημα που αφήνει στο στομάχι είναι ευχάρι-στο και γι αυτό ο θυμόσοφος λαός λέει «πικρό φαΐ, γλυκό στομάχι». Τα πικρά χόρτα, τα πικρά βότανα, οι πικροί καρποί, οι πικροί χυμοί και τα πικρά ορυκτά, είναι γνωστά ακόμα και στα ζώα για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. 

Η πικρή ουσία χονδρικά θα μπορούσαμε να πούμε πως ξυπνάει κάποια μας ζωτικά όργανα. Η χοληδόχος κύστη, το πάγκρεας, το στομάχι, το παχύ έντερο, το συκώτι, ενεργοποιούνται και με τη σωστή λειτουργία τους ρυθμίζουμε το βάρος μας, αισθανόμαστε καλύτερα, ζούμε υγιείς. 

Και όχι μόνο στο σώμα αλλά και στην ψυχή. Για παρηγοριά ενστικτωδώς οδηγούμαστε στην κατανάλωση πικρών ουσιών. Το πικρό βελτιώνει τη διάθεση, ξαναδίνει ζωή κι ενέργεια, τονώνει τη σκέψη, βοηθά στη διανοητική ισορροπία, ηρεμεί, κατευνάζει το άγχος και αποβάλει τις στενάχωρες σκέψεις. 




Δεν είναι μυστικό 


Από την Ελληνιστική ακόμα περίοδο, έχουμε αναφορές από συγγραφείς (π.χ. Διοσκουρίδης, Aθηναίος, Hσύχιος κ.ά.), που ονομάζονται χαρακτηριστικά «δειπνοσοφιστές» και αργότερα από άλλους της Ρωμαϊκής περιόδου (π.χ. Γαληνός, Πλίνιος, Λούκουλος, Στράβων κ.ά.), για περίπου εκατό ονόματα οίνων, που παίρνουν το όνομά τους από τα φυτά που εμβαπτίζονται μέσα τους και τους προσδίδουν κάποιες από τις αρωματικές και μαζί θεραπευτικές τους ιδιότητες. 

Έτσι αναφέρονται ιατρικοί οίνοι όπως, αλοΐτης (αλόη) σαν θεραπευτικός για τη δυσκοιλιότητα και τη διούρηση, αρκευθίτης (από τους καρπούς του κέδρου) σαν θερμαντικός ή διουρητικός, ανισίτης (άνισο) για την καλύτερη χώνευση ή την καλύτερη αναπνοή, κ.λπ. 

Το μεσαίωνα ο Παράκελσος εμπνεύστηκε από τη μελέτη τέτοιων αλκοολούχων θεραπευτικών σκευασμάτων. Με στόχο την επίτευξη της μακροζωίας (ίσως και της αθανασίας του σώματος), πειραματίστηκε με διάφορα φυσικά συστατικά. Πίστευε ότι η υγεία του σώματος βασίζεται στην αρμονία του ανθρώπου με τη φύση. Ο Παράκελσος διέφερε από άλλους αλχημιστές. Έλεγε: «Πολλοί λένε για την αλχημεία ότι χρησιμεύει για την κατασκευή χρυσού και ασημιού. Για μένα δεν είναι αυτός ο σκοπός. Η δύναμη και οι αρετές (της αλχημείας), κρύβονται στην ιατρική». 

ΔΙΑΚΟΣΜΌΝΤΑΣ θΑΛΑΣΣΌΞΥΛΑ

Θησαυροί της Θάλασσας . Χρησιμοποιείστε κάθε είδους παλιό ξύλο που μπορεί να βρείτε πεταμένο οπουδήποτε ή και λεπτά κλαράκια/κορμούς, για να φτιάξετε καραβάκια, καθρέφτες, ρολόγια, κρεμάστρες, κηροπήγια, ράφια ή να ζωγραφίσετε πάνω τους ένα απλό καλοκαιρινό σχέδιο.

Τρύπες στα ξύλα θα κάνετε με ένα λεπτό τρυπάνι, όπου χρειαστεί να σκαλίσετε για να δημιουργήσετε π.χ θήκες για κεράκια χρησιμοποιείστε ή το ειδικό σκαρπέλο ή ένα πλατύ κατσαβίδι και σφυράκι. 

Για να προσθέσετε σκοινί, μπετονιά ή σύρμα πάνω στο ξύλο σε κατασκευές όπως π.χ τα καραβάκια καρφώστε στα σημεία που χρειάζεται μια πρόκα για να τα στερεώσετε και για να κολλήσετε ξύλα μεταξύ τους θα χρειαστείτε μια καλή κόλλα γενικής χρήσης, σε μικρές ειδικά κατασκευές δεν χρειάζεται να είναι ειδική για ξύλο.

Ειδικά για τις κατασκευές κηροπηγίων, ένας πρακτικός τρόπος αντί να σκαλίσετε το ξύλο για να δημιουργήσετε τις εσοχές που θα στερεωθούν τα κεριά είναι να προσαρμόσετε πάνω το ξύλο μυτερά σιδερένια στοιχεία ή μεταλλικές βάσεις κάθε είδους που πάνω τους θα καρφώνονται ή θα στέκονται τα κεριά. Το πιο απλό είναι να κολλήσετε πάνω στο ξύλο από την ανάποδη όψη  μερικά καρφιά με μια ισχυρή κόλλα γενικής χρήσης. 

Σε κάθε είδος τέτοιου ξύλου μπορείτε να δώσετε "παλαιωμένη" όψη, απλώς περάστε μ΄ένα πινέλο άσπρη-εκρού μπογιά και πριν στεγνώσει εντελώς τρίψτε με ένα γυαλόχαρτο αφαιρώντας κατά τόπους το μεγαλύτερο μέρος της.

Τέτοιου τύπου κατασκευές είτε αποκλειστικά  ξύλινες είτε συνδυασμένες με βότσαλα, κοχύλια, σκοινί, ύφασμα, λινάτσα, σύρμα ή όποιο άλλο υλικό εσείς θέλετε, έχουν σχεδόν μηδενικό κόστος, η διαδικασία να τις φτιάξετε δεν είναι καθόλου δύσκολη και ακόμη και οι πιο απλές δημιουργίες, είναι μια εξαιρετική ιδέα και για δώρα ΠΗΓΗ.http://www.soulouposeto.gr/2013/06/100-k.html