Τού­τος ο τόπος είναι όμορ­φος ,δυο δρα­σκε­λιές ασυμ­μά­ζευτη γει­το­νιά και μια οργιά αφύ­λα­χτο κατα­φύγι

Τούτος ο τόπος είν’ ένας μύθος
από χρώμα και φως ένας μύθος κρυφός
με τον κόσμο του ήλιου δεμένος.
Καθ’ αυγή ξεκινά ν’ ανταμώσει ξανά
το δικό του αθάνατο γένος.

Τούτος ο τόπος είν’ ένας κήπος
με κλαμένα παιδιά στη γαλάζια ποδιά
κάποιας μάνας για πάντα χαμένης
που συντρόφοι ορφανοί καρτερούν να φανεί
στο κατώφλι μίας πόρτας κλεισμένης.

Τούτος ο τόπος είν’ ένας βράχος
σα σπαθί κοφτερός που σοφός ο καιρός
θα τον κάνει τραγούδι μια μέρα
και θα `ρθουν εποχές που οι φτωχές μας ψυχές
το σκοπό του θ’ ακούν στον αγέρα.Τού­τος ο τόπος  

Νίκος Γκάτσος

Τούτος ο τόπος που γεννάει ποιητές ..Της Ικαρίας τούτος ο τόπος, π' αγαπά

απ' τη στεριά με θαυμασμό ν' ατενίζει το πέλαγο το άγριο , το ανήμερο

για να χαρίζει στους ταξιδευτές ευνοϊκό ταξίδι..

ΠΌΣΟΥΣ ΘΑ ΈΣΩΖΕ Η ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΈΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΉΡΥΞΗΣ ΡΟΎΠΑ;

Ο Jo Di Graphics με έμπνευση από το info-war.gr

Εάν ισχύουν οι πληροφορίες ότι το ελληνικό κράτος έδωσε ένα εκατομμύριο ευρώ για την επικηρυγμένη Πόλα Ρούπα, προκύπτουν ορισμένα (λαϊκιστικά που θα έλεγαν και οι φιλελεύθεροι) ερωτήματα.

Η γερμανική κυβέρνηση υποσχέθηκε 100.000 ευρώ για όσους έδιναν πληροφορίες για τον τρομοκράτη που σκόρπισε το θάνατο στην χριστουγεννιάτικη αγορά. Πόσο πιο επικίνδυνη είναι πια αυτή η Ρούπα από τον μακελάρη της Γερμανίας;

Για πόσους ανθρώπους αποτελούσε απειλή η Ρούπα ώστε ο κρατικός μηχανισμός, που ελέγχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, να επιλέξει να δώσει τα χρήματα σε έναν ρουφιάνο και όχι σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη;

Η Ρούπα δεν σκότωσε ποτέ κανέναν. Αντίθετα εκατοντάδες άνθρωποι κινδυνεύουν να πεθάνουν αυτές τις ημέρες από το κρύο.

Η Ρούπα δεν προκάλεσε ποτέ σε κανέναν τη δυστυχία που ζουν αυτές τις ημέρες χιλιάδες άστεγοι, πρόσφυγες και μετανάστες, οι οποίοι θα μπορούσαν να περνούν λίγο πιο ανθρώπινες στιγμές με ένα εκατομμύριο ευρώ. (Για την ακρίβεια η Ρούπα μαχόταν και για αυτούς τους ανθρώπους – ασχέτως του πόσο διαφωνούμε με τις πρακτικές της)

 Χρειάζεται θάρρος, για να μιλάς σε τέτοιες εποχές για πράγματα τόσο μικρά και ταπεινά, όπως το φαΐ και η στέγη των εργαζομένων.
Μπέρτολτ Μπρεχτ

Η κυβέρνηση λοιπόν πήρε τις αποφάσεις της και έδωσε τις ανάλογες εντολές στον κρατικό μηχανισμό. Αποφάσισαν ότι η σύλληψη ενός ατόμου, που απειλούσε ή θα ήθελε να απειλήσει επικοινωνιακά την εξουσία τους (γιατί αυτός είναι ο πρώτος στόχος κάθε τρομοκράτη), αξίζει περισσότερα από τους χιλιάδες που βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο του θανάτου τα επόμενα 24ωρα.

Δεν πρόκειται για φιλοσοφικά ερωτήματα ούτε για αποφάσεις τα αποτελέσματα των οποίων γίνονται ορατά σε βάθος χρόνου. Είναι ουσιαστικά μια ακόμη παραλογή του περίφημου διλήμματος «βούτυρο ή όπλα» που χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι για να περιγράψουν όλες τις δυνατές επιλογές που έχει μια κυβέρνηση για να ισορροπήσει την «ασφάλεια» με τις κοινωνικές δαπάνες.

Πρόκειται για καθημερινές επιλογές που μπορεί να λάβει μια κυβέρνηση αποδεικνύοντας αν ενδιαφέρεται περισσότερο για τις καρέκλες των υπουργών και του πρωθυπουργού της ή για ανθρώπινες ζωές.

Άρης Χατζηστεφάνου

Η ΙΚΑΡΙΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΑ!!

Χριστός /Ursulas-Ikaria-wwwikariach

   ikaria, to pio omorfo nisi tis elladas!!!!

Φαρος-Evaggelia Lignou

Περδικι Yulie Vrana

Πλαγια Αργυρώ Μαυρογιώργη‎

Χαρακας-Αγιος Πολυκαρπος

 Maria Paroikou

Αγιος Δημήτριος -Καμπος

Minse Niazei

Αγιος Δημήτριος Ioanna Zagkaretou

Ακαματρα Evaggelia Lignou

Τραγοστάση
 Vangelia Mazari

«Ο Βράχος του Ίκαρη ...».

[Ἄνθη τῆς πέτρας] Γιῶργος Σεφέρης -

Ἄνθη τῆς πέτρας μπροστὰ στὴν πράσινη θάλασσα
μὲ φλέβες ποὺ μοῦ θύμιζαν ἄλλες ἀγάπες
γυαλίζοντας στ᾿ ἀργὸ ψιχάλισμα,
ἄνθη τῆς πέτρας φυσιογνωμίες
ποὺ ἦρθαν ὅταν κανένας δὲ μιλοῦσε καὶ μοῦ μίλησαν
ποὺ μ᾿ ἄφησαν νὰ τὶς ἀγγίξω ὕστερ᾿ ἀπ᾿ τὴ σιωπὴ
μέσα σε πεῦκα σὲ πικροδάφνες καὶ σὲ πλατάνια.

 Ο «Βράχος του Ίκαρη»ο βράχος που θαλασσοδέρνεται στα ανοιχτά της Ικαρίας, ειναι τόσο μικρός αλλά και τόσο μοναδικός αφου εκεί λένε ότι έπεσε ο Ίκαρος Βρίσκετε δύο χιλιόμετρα περίπου από το χωριό Χρυσόστομο, στο νότιο μέρος της Ικαρίας. Από τη Βαώνη στρίβεις στα χωράφια και όλο ψάχνεις. Χαμηλά στην ακτή, συναντάς το βρόχο του Ίκαρη Τον θαυμάζεις μοναχό του επί θαλάσσης, ουρανοκατέβατο, απέναντι από τα ολόλευκα μάρμαρα που αγκαλιάζουν το μικρό αμφιθέατρο.Πλησιάζοντας κοντά του βλέπεις υπόγεια σπήλαια -φαντασμαγορικά, περίτεχνα λαξευμένα από το αλάτι και τη δύναμη της θάλασσας Πουθενά αλλου δεν έχω δει τόσο όμορφο και καθαρό βυθό παρά μονο σε τούτο εδώ τον βράχο Στέκεσε επάνω του και άξαφνα αγναντεύεις ενα πολύχρωμο κόσμο οπού μπορείς να αφουγκραστεις τον θρήνο του Δαίδαλου· το κλάμα του ανέμου και της θάλασσας που αντηχεί, υπενθυμίζοντας σου τον άδοξο χαμό του πρώτου ανθρώπου που έφτασε στα σύννεφα του Ικάρου .

Σύμφωνα με τη μυθολογία, σ' εκείνο το σημείο ο Ίκαρος έχασε τα φτερά του και έπεσε στη θάλασσα.

Καλημέρα των Φώτων !

Η Ικαρία παραδομένη στις ορέξεις του Τρελό γαρμπή .Απρόβλεπτος και σαρωτικός αυτός ο αγέρας που φέρνει στο τόπο  μας ανάκατα τον ήλιο ,τη βροχή και τον αέρα .... Ο καιρός της ατελείωτης βροχής της Ικαρίας ! Καλημέρα των Φώτων !Σήμερα τα νερά έχουν την θεία ευλογία τους ,σήμερα η Ικαρία μας ειναι επιτέλους .....Ευλογημένη και ολίγον κρυωμένη 😅!

Κάλαντα Χριστός Ραχων 2017

Τα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα είναι Ικαριωτικο έθιμο που διατηρείται αμείωτο ακόμα και σήμερα με τα "μεγάλα παιδιά" να μαζεύονται παρέες -παρέες για να  γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν τα κάλαντα συνοδεύοντας το τραγούδι τους με το τρίγωνο , κιθάρες, , λύρες, φυσαρμόνικες....

Οι καλανταδόροι γυρνούν από σπίτι σε σπίτι, χτυπούν την πόρτα και ρωτούν: «Να τα πούμε;».  Αν η απάντηση από τον νοικοκύρη ή την νοικοκυρά είναι θετική(που είναι πάντα), τότε τραγουδούν....Σ’ αυτό το σπίτι πού ῤθαμε πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει...Πολλά ‘παμε, πολλά ‘παμε, μα δε μας εκεράσατε,
κι αν ακόμα θε να πούμε, βάλτε μας κρασί να πιούμε.       Ο νοικοκύρης τους ανταμείβει με ένα ποτήρι κρασί μαζί με Ικαριώτικα  φάδια (τοπικοί μεζέδες) που έχει μαγειρέψει η νοικοκυρά του σπιτιού .                                                                         

Ηύρα την πόρτα σου ανοιχτή θαρρώ πως έχεις και πηχτή, φοινίκια, λουκουμάδες και κρασί με τους κουβάδες  

Καθώς  αποχωρούν από το σπίτι τραγουδούν όλοι μαζί ..Εφάγαμε τον πετεινό, να φάμε και την κότα,

και δώστε το φλουράκι μας, να πάμε σ’ άλλη πόρτα. Συνήθως παίρνουν μαζί τους και τους νοικοκύρηδες του  σπιτιού    μεγαλώνοντας τη παρέα τους Έτσι οι καλανταδόροι όσο κάνουν τις επισκέψεις τους γίνονται όλο και περισσότεροι για να καταλήξουν τις πρωινές ώρες στους καναπέδες του τελευταίου τυχερού 😂νοικοκύρη .........                                                         Γιαλό -βουνό  πηγαίναμε σε σπίτια ξαποσταίναμε  καλά την επεράσαμεν αφού και το κρασί μας το πιαμε   και τις ευχές μας δώκαμε ... και εν πάση περιπτώσει και του χρόνου να μας φτάσει !Χρόνια πολλά και του χρόνου με Υγεία και Αισιοδοξία 😉

Η Αγριοκρομμύδα(Drimia numidica) …Το Πρωτοχρονιάτικο έθιμο των Ελλήνων σύμβολο της «αναγέννησης»

"Σ'αυτό το σπίτι πούρθαμε πέτρα να μη ραϊσει κι'ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει " 

Η Αγριοκρομμύδα ή Ασκελετούρα (Drimia numidica) είναι συνηθισμένο φυτό στην Ικαρία. Φυτρώνει άγριο και μοιάζει με μεγάλο κρεμμύδι. Το έχετε συναντήσει σίγουρα όλοι σας σε κάποιο περιβολι. Τα ζώα δεν το τρώνε γιατί έχει δηλητήριο που μπορεί να προκαλέσει δερματικό ερεθισμό από επαφή. Η Αγριοκρομμύδα ακόμη και αν την βγάλεις απ’ τη γη, δεν παύει να βγάζει νέα φύλλα και άνθη.Ο λαός πίστευε λοιπόν ότι αυτή τη μεγάλη ζωτική της δύναμη μπορούσε να τη μεταδώσει σε έμψυχα και άψυχα, γι’ αυτό και την Πρωτοχρονιά κρεμούσαν την Αγριοκρομμύδα στα σπίτια τους. Πρόκειται για αρχαίο έθιμο καλοτυχίας που αναφέρεται ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ.Με τον βολβό της οι παλιοί  έφτιαχναν φάρμακο για τους άρρωστους για να βελτιώσουν και να δυναμώσουν την υγεια τους  

Το είδος

Το σκυλοκρέμμυδο (ή αλλιώς κουβαρόσκιλλα ή αρχιδόσκιλλα στη Σύρο, κρεμμυδόσκιλλα στην Αίγινα- Λακωνία, στην Πάρο ασκέλλα, στην Κρήτη ασκυλλητούρα, στην Κεφαλλονιά ασκικονάρα, ασκιλλοκάρα, αγιοβασιλίτσα και κουτσούνα, στην Ηλεία και στην Αρκαδία μποτσίκι ή γυφτοκρέμμυδο στην Αιτωλία βασιλοκουτσούνα κ.ά.) είναι είδος που φύεται κυρίως στη νότια Ελλάδα και έχει εξαιρετική αντοχή στην ξηρασία και τη ζέστη (το Drimia aphylla στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και το Drimia numidica στην υπόλοιπη Ελλάδα). Τα άνθη του βγαίνουν συνήθως από το Σεπτέμβριο, ενώ αργότερα, μέσα στο χειμώνα βγαίνουν και τα φύλλα του, απευθείας από το μεγάλο του βολβό, που σχεδόν πάντα εξέχει ελαφριά από τη γη.

Το έθιμο

Ο βολβός του είδους είναι αρκετά μεγάλος και πολύ ανθεκτικός. Ακόμα και αν ξεριζωθεί από τη γη, έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει φύλλα αλλά και άνθη. Την ιδιότητά του αυτή, την είχε παρατηρήσει και ο Θεόφραστος (371 π.Χ. – περ. 287/5 π.Χ.) «το φύσει εύζωον και βλαστικόν του φυτού, κυρίως δε η έκτακτος, μεγάλη ζωτικότης του βολβού, δυναμένου επί μακράν να ζει και ανθεί και εκτός του εδάφους». Αυτή ακριβώς η ιδιότητα, η μεγάλη του αντοχή, έδωσε το έναυσμα για την καθιέρωση του εθίμου, με το κρέμασμα του, στις πόρτες των σπιτιών τις ημέρες των εορτών: πιστεύεται ότι η μεγάλη ζωτική του δύναμη μπορεί να μεταδοθεί και αλλού, όπως και στον άνθρωπο για την επόμενη χρονιά. Οι ιδιότητές του, καθώς και η μυθοπλασία για το είδος απασχόλησε πολλούς συγγραφείς από την αρχαιότητα, και συνδέθηκε άμεσα με τη γονιμότητα της γης. Σύμφωνα με τον Πυθαγόρα (6ος αι.π.χ) το σκυλοκρέμμυδο (Σκίλλη των Αρχαίων) κρεμιέται στην εξώπορτα, γίνεται φάρμακο που απωθεί και διώχνει τις ασθένειες (που βασίζεται στην ιδιότητα του σκυλοκρέμμυδου να απωθεί έντομα κλπ.). 

Μυθοπλασίες και παράδοση

Στην αρχαία Αρκαδία το χρησιμοποιούσαν στη λατρεία του Πάνα για να βοηθήσει στη γονιμότητα της Γης και να απωθήσει μακριά τις κακόβουλες δυνάμεις. Η παράδοση λέει ότι για να εξαγνιστεί ένας χώρος πρέπει κάποιος να κάνει ένα γύρο κρατώντας σκυλοκρέμμυδο. Σχετικά με τη μαντική της άνθησής του, αναφέρεται ο Θεόφραστος, στο «Περί Φυτών Ιστορίας», όπου τονίζει πως αν ανθίσει πρώιμα, ο χειμώνας είναι μαλακός και η άνοιξη έρχεται νωρίς και είναι ευνοϊκή για τις καλλιέργειες. Άλλη μια παράδοση λέει ότι αν έχει πλούσια ανθοφορία η χρονιά θα είναι καλή για τις καλλιέργειες. Ο γεωπόνος Π. Γεννάδιος αναφέρει στο «Φυτολογικόν Λεξικόν» (1914) ότι συνεχίζεται η παλαιά αρχαία συνήθεια να κρεμιέται στην πόρτα του σπιτιού ή στην οροφή των εργαστηρίων ένας θαλερός βολβός του σκυλοκρέμμυδου ώστε να προφυλάσσει από το κακό μάτι.

Ιδιότητες

Το σκυλοκρέμμυδο έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες και άλλες χρήσεις. Αν και είναι δηλητηριώδες (και για αυτό δεν το τρώνε και τα ζώα) χρησιμοποιήθηκε στην πρακτική ιατρική για πολλούς λόγους: είναι διουρητικό και τονωτικό της καρδιάς και στις περιπτώσεις υδρωπικίας. Είναι ακόμη αποχρεμπτικό στις περιπτώσεις με βρογχικά και κοκίτη και ευεργετικό στη σπλήνα και στην πνευμονία. Εξωτερικώς γίνεται πάστα για καταπλάσματα και βάμμα για εντριβές. Φαρμακευτικά ο βολβός χρησιμοποιείται με πολλά άλλα παρασκευάσματα (σύνθετο κρασί, οξύμελι κρασί Τρουσσώ κλπ.), όπως πχ. για τους έρπητες και το τρέμουλο. Με το σκυλοκρέμμυδο γίνονται και διάφορα σκευάσματα που διώχνουν τα κουνούπια και τα ποντίκια, ενώ η φλούδες του βολβού δίνουν χρώμα πορτοκαλί!

Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.

Πηγές – Άρθρα – Πληροφορίες

http://wi-fi-votaniki.net/                                                          https://www.facebook.com/festivalaki.gr/photo                                          www.fytokomia.gr [Πρόσβαση 23/12/2015]

www.haniotika-nea.gr [Πρόσβαση 23/12/2015]

botanologio.blogspot.gr [Πρόσβαση 23/12/2015]

el.wikipedia.org [Πρόσβαση 23/12/2015]

www.manivoice.gr [Πρόσβαση 23/12/2015]

Επιμέλεια – Κείμενο Γιώργος Φουσκάκης