Σελίδες

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΙΣ ΡΊΖΕΣ ΜΑΣ




Εμείς που 13  χρόνια τώρα αποφασίσαμε να αφήσουμε την Αθήνα και να εγκατασταθούμε σε ένα μικρό νησί, βεβαιώνουμε εκείνους που το σκέφτονται, πως ΔΕΝ συγκρίνεται σε ποιότητα η ζωή μας εδώ, με κείνη της πόλης κι ας λείπουν τα σινεμά, τα μπαρ και τα θέατρα... θα είχα να παρατηρήσω κατ’ αρχήν πως αυτοί που θα αποφασίσουν να φύγουν από την Αθήνα, πρέπει να σκεφτούν να κάνουν κάτι παραγωγικό, κάτι που να έχει σχέση με τον τόπο όπου θα εγκατασταθούν.  Είδα κοπέλες να έρχονται στο νησί και να ανοίγουν μπουτίκ (!) με ρούχα και παπούτσια. Δεν είναι λύση αυτό, μια και ακόμα και οι κάτοικοι των πιο απομακρυσμένων περιοχών, όταν θέλουν να κάνουν ψώνια –εκτός των απαραίτητων που βρίσκει κανείς στα σουπερμάρκετ—θα πάνε στην πόλη, ή θα παραγγείλουν από κατάλογους και το ιντερνετ που κάνουν θραύση, από ότι κατάλαβα βλέποντας τα πακέτα στο ταχυδρομείο.
Ακόμα κι αν δεν έχει κάποιος ποτέ ασχοληθεί με αγροτικά και κτηνοτροφικά, έχει όμως κτήματα στην επαρχία, και κέφι να δουλέψει, οι γνώσεις και κάθε λογής ειδικές πληροφορίες προσφέρονται απλόχερα από τις   Καριωτινες γιαγιάδες, ενώ είναι απλούστατο να μάθουν τα πάντα για τις πιο τελευταίες μεθόδους  χάρη στο ιντερνέτ και στα εκτεταμένα δίκτυα αλληλοβοήθειας και επικοινωνίας Ελλήνων και ξένων νέων αγροτών.  Επαναλαμβάνω, όμως, πώς είναι απαραίτητο να έχουν όρεξη και να είναι έτοιμοι να δουλέψουν σκληρά εκείνοι που διαλέγουν την αγροτική ζωή.
Στα νησιά κυρίως,  η παραγωγή ντόπιου γιαουρτιού, φρέσκων τυριών, εποχιακών λαχανικών, λαδιού μελι   και κάθε λογής φαγώσιμων θα καταναλωθεί επιτόπου, μια και όλα αυτά τα είδη «εισάγονται» από την Αθήνα.  Και αν η ποιότητα των προϊόντων που θα παράγει το περιβόλι είναι σημαντική, οι εν δυνάμει καταναλωτές, Έλληνες και ξένοι τουρίστες που ποτέ δε λείπουν, ίσως βοηθήσουν και σε εξαγωγές, στις γκουρμέ αγορές.  Δε λέω ότι οι νέοι αγρότες θα γίνουν πλούσιοι εν μία νυκτί κι αν τέτοιες είναι οι φιλοδοξίες τους, ας κάτσουν να περιμένουν πότε θα ξαναπροσλάβει κόσμο η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ, και πότε θα πέσουν οι επόμενες μίζες και οι παχυλές επιδοτήσεις από τον ουρανό -δεν προβλέπεται να γίνει σύντομα, φοβάμαι!  
Οι μικρές οικογενειακές πανσιόν είναι μια άλλη περίπτωση, πάλι, βέβαια, για ανθρώπους που έχουν κέφι να δουλέψουν σκληρά.  Δε μιλάω εδώ για τα διάφορα rooms που περισσεύουν παντού, αλλά για προσεγμένη, υψηλών προδιαγραφών πανσιόν -αυτό που λέγεται και boutique hotel. Πρόκειται για μικρά, πολύ φροντισμένα ξενοδοχειάκια –καινούργια ή παλιά, ανακαινισμένα ανάλογα- που θα προσφέρουν άνετη και καλαίσθητη διαμονή και εκλεκτό ντόπιο φαγητό, ίσως σε συνδυασμό με προϊόντα του περιβολιού, αλλά και εκδρομές ή άλλες δραστηριότητες.  Η Ιταλία και η νότια Γαλλία είναι γεμάτες τέτοια καταλύματα, ενώ σε μας λείπουν σχεδόν τελείως,  Τέτοιες μικρές επιχειρήσεις που προσφέρουν ολοκληρωμένη φιλοξενία και περιηγήσεις μπορούν να αποδώσουν αν δουλεύουν σε αυτές σκληρά και μεθοδικά τουλάχιστον δύο άτομα της οικογένειας. Όμως, εκτός από εισόδημα, δίνουν και μεγάλη ικανοποίηση αν γίνουν σωστά, μια και η επαφή με ανθρώπους  που περνάνε καλά, είναι ιδιαίτερα τονωτική, !Μην το σκέφτεστε λοιπόν.................                                              ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΙΣ ΡΊΖΕΣ ΜΑΣ ΌΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΈΣ!!


...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου