Μιμόζα, ή "Μη μου άπτου"
Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα δέντρο που δεν βρίσκεται στα δάση μας,αλλά στις πόλεις μας.Το έχουν φέρει στις ζωές μας οι Δήμαρχοι για λόγους που μόνο αυτοί γνωρίζουν.Εμείς (οι περισσότεροι)απλά το έχουμε κατατάξει στα διακοσμητικά.
Τη Μιμόζα, ή "Μη μου άπτου" ένα τροπικό φυτό με "κινητικές ικανότητες". Οι περισσότεροι το γνωρίζουμε από το περίεργο φύλλωμά του, που μόλις κάποιος το αγγίξει κλείνει και γέρνει, και συνήθως ανοίγει πάλι μέσα σε λίγα λεπτά. Το γενικό όνομα προέρχεται από την ελληνική λέξη - Μίμος-αναφέρουν πολλές βοτανικές πηγές. Η περιέργειά μου για το δέντρο ξεκίνησε μέσα από μια κουβέντα με φίλους για την Ασιατική κουζίνα, τις γλυκόξινες γεύσεις και από πια υλικά προκύπτουν. Η κουβέντα κύλησε με ότι γνώριζε ο καθένας, και ένα από τα μπαχαρικά που αναφέρθηκαν ήταν ο Ταμάρινθος, που ποτέ δεν έχω χρησιμοποιήσει. Είπα να το ψάξω λίγο, και βρέθηκα να κοιτώ το δέντρο Ταμάρινθο, ή Tamarindus (indica) ή οξυφοίνικα , που γνώριζα ως Μιμόζα. Φυσικά στην ίδια οικογένεια υπάρχουν πολλά είδη που με την πρώτη ματιά μπορεί να μοιάζουν πολύ. Έτσι βάλθηκα να το ψάξω περισσότερο. Ο όρος οξυφοίνικας δεν χρησιμοποιείται πια, όπως και η ονομασία Tamarindus, παρά σαν τοπικό συνώνυμο της Ακακίας. Περιδιαβαίνοντας στις πολλές σελίδες του διαδικτύου, στη βάση δεδομένων http://www.issg org/ λύθηκε το μυστήριο της ταξινόμησης του φυτού. Σχετική παράγραφο θα βρείτε στο τέλος. Τώρα πάμε να γνωρίσουμε τις ενδιαφέρουσες ιδιότητες του δέντρου. Συνοπτικά, γιατί μπορεί κάποιος να γράψει βιβλίο με τις χρήσεις του και μόνο.
Οικογένεια: Fabaceae
Υποοικογένεια: Mimosoideae
Φυλή: Mimoseae
Γένος: Mimosa
Περίπου 400 είδη.
Η Μιμόζα είναι ένα είδος από τα 400 περίπου της υποοικογένειας Mimosoideae των ψυχανθών της οικογένειας Fabaceae. Έχει όμορφα μικρά φύλλα, και αφράτα σε σχήμα μπάλας ροζ λουλούδια. Επειδή το δέντρο κρατά τα περισσότερα από τα φύλλα του όλο το χρόνο, είναι μία σημαντική πηγή σκιάς για τα ζώα και τα φυτά.
Υπάρχουν δύο είδη που είναι σημαντικά .Το ένα είναι η Mimosa pudica που διπλώνει τα φύλλα της όταν την αγγίζουν ή εκτεθεί σε θερμότητα. Είναι αυτοφυής στην Κεντρική Αφρική και τη Νότια Αμερική, αλλά και καλλιεργείται σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου στις εύκρατες περιοχές για αισθητικούς λόγους. Η εύκολη εξάπλωσή της οδήγησε σε κίνδυνο την τοπική χλωρίδα σε ορισμένες περιοχές του Ειρηνικού όπως π.χ στη Χαβάη .
Το άλλο είδος είναι η Mimosa tenuiflora, η οποία είναι περισσότερο γνωστή για τη χρήση της στις σαμανικές τελετές ayahuasca .Η χρήση της στα παρασκευάσματα γίνεται λόγω της περιεκτικότητάς της σε ψυχεδελικές ουσίες όπως DMT που βρίσκονται στο φλοιό της ρίζας του δέντρου.
 |
| Acacia dealbata σπόροι. |
Στη Burma (Βιρμανία), το Λάος και την Ταϊλάνδη, οι βλαστοί της Acacia pennata χρησιμοποιούνται σε σούπες, ομελέτες, και σαν χορταρικό.
 |
| Acacia concinna |
Μία απ'αυτές είναι το αραβικό κόμμι. Προϊόν που εξάγεται από την Aκακία της Σενεγάλης,που βρίσκεται στα ξηρά τροπικά δάση της Δυτικής Αφρικής από τη Σενεγάλη μέχρι τη Βόρεια Νιγηρία .
Χρήσεις στη λαϊκή ιατρική
Όλα τα είδη της ακακίας έχουν χρησιμοποιηθεί με πολλούς τρόπους στη λαϊκή ιατρική. Στην ιατρική της Ayurvedic,η Acacia nilotica αποτελεί μια θεραπεία της πρόωρης εκσπερμάτωσης .
Ένα Αιθιοπικό ιατρικό κείμενο του 19ου αιώνα περιγράφει ένα φίλτρο- θεραπεία για τη λύσσα, που γίνεται από ένα είδος ακακίας ( γνωστή ως grar ) και την προσθήκη άλλων ριζών(τοπ.Τάχα).
Στη Σενεγάλη, τα φύλλα χρησιμοποιούνται για τις οσφυαλγίες και τη νεφρίτιδα.
Όλα τα μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των όγκων .
Το τσάι από τα φύλλα και τα κλωνάρια χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του πονόδοντου.
Για τις κρίσεις βήχα και βρογχίτιδας, ένα αφέψημα της Mimosa tenuiflora δίνεται μέχρι τα συμπτώματα να υποχωρήσουν.Στην κινεζική παραδοσιακή ιατρική, η μιμόζα χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του άγχους ,του στρες και της κατάθλιψης .
Οι ιδιότητές τους είναι :Μαλακτικές -Αντιφλεγμονώδης-Αντιδιαρροϊκές-Αντιδιαβητικές-Αναπλαστικές-Στυπτικές.
Οφέλη για την υγεία
- στη φλεγμονή των βλεννογόνων.
- σε φλεγμονώδη προβλήματα του ουροποιητικού και του πεπτικού συστήματος
- σε διάρροια λόγω πανούκλας ή χολέρας (και το μέλι της ακακίας )
- στο διαβήτη.
- σε γονόρροια, λευκόρροια
-Τα φρούτα όπως και τα φύλλα εφαρμόζονται εξωτερικά σε κοψίματα, πληγές και έλκη.
Οι σπόροι είναι καταπραϋντικοί και λαμβάνονται(μερικές φορές με γάλα)για να σταματήσουν την ναυτία και τους εμετούς, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Το πικρό και στυφό αφέψημα από τον φλοιό χρησιμοποιείται για να σταματήσει η διάρροια και η δυσεντερία, για την ανακούφιση της ουλίτιδας, και σαν πάστα εφαρμόζεται επάνω στις πληγές.
Η ρίζα είναι καθαρτική. Το αφέψημα της ρίζας δίνεται ως αντιπυρετικό, είναι εμμηναγωγό, και η σκόνη της ρίζας εφαρμόζεται στις πληγές για να αποτρέψει τις μολύνσεις.
Το έγχυμα των λουλουδιών χρησιμεύει για πλύσεις των οφθαλμών.
Αντενδείξεις:
Οι ισχυρές δόσεις του φλοιού ή ρίζας μπορεί να είναι τοξικές.
Ακακία nilotica
Χρησιμοποιείται επίσης για ιατρικούς σκοπούς, για μια σειρά σοβαρών παθήσεων όπως η γονόρροια , λευκόρροια , διάρροια ,η δυσεντερία και ο διαβήτης. Στην παραδοσιακή ιατρική πολλών φυλών της Ασίας και της Αφρικής , η ρητίνη χρησιμοποιείται για την αναζωογόνηση του σπέρματος.
Σαν στυπτικός ο φλοιός δίνεται για τη θεραπεία της διάρροιας , της δυσεντερίας, και της λέπρας. Στα περισσότερα μέρη της ινδικής υποηπείρου, τα λεπτά κλαδιά χρησιμοποιούνται ως μια οδοντόβουρτσα.(με μάσημα).
Στη Δυτική Αφρική, ο φλοιός ή η ρητίνη χρησιμοποιείται ως μαλακτικό για τη θεραπεία σκληρύνσεων του ήπατος και του σπλήνα, σε κονδυλώματα, και υπερπλασίες. Το ξύλο χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ευλογιάς. Ο φλοιός, τα φύλλα, και οι φρέσκοι λοβοί στην Σενεγάλη, δίνονται σαν αντισκορβουτικό.
.jpg)
Ταμάρινθος
Tαμάρινθος είναι η σκόνη που παράγεται από τους σπόρους του ομώνυμου δέντρου.Οι σπόροι είναι καφέ φασόλια που συλλέγονται σε διαφορετικά στάδια ωριμότητας, ανάλογα με τον προορισμό τους. Χρησιμοποιείται πολύ σαν μπαχαρικό και φάρμακο στις περισσότερες περιοχές της Ασίας. Δίνουν μ’αυτό μια γλυκόξινη γεύση στο κρέας, κάνουν πικάντικα τα πιάτα λαχανικών και παρασκευάζουν ποτά. Σαν μπαχαρικό, συχνά αναμιγνύεται με άλλα καρυκεύματα,και αρωματίζει χυμούς φρούτων,το γάλα, και τα γλυκά. Κάποια συστατικά του δέντρου χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία ως σταθεροποιητικός παράγοντας στα γλυκά και τα παγωτά. Η Ινδία είναι σήμερα η κορυφαία παραγωγός του προϊόντος με αυξανόμενες φυτείες για οικιακή χρήση και εξαγωγή.
Παραδοσιακές χρήσεις. Τα φρούτα και τα φύλλα έχουν χρησιμοποιηθεί πολύ στην παραδοσιακή ιατρική της Νότιας Ασίας. Λαμβάνονται εσωτερικά ή εξωτερικά, για μια σειρά από αδιαθεσίες όπως τον πονόλαιμο,στον πυρετό, την ηλίαση και τις στομαχικές διαταραχές. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του διαβήτη, και των εντερικών λοιμώξεων( για τη θεραπεία της διάρροιας και ως καθαρτικό).Ο πολτός( πούλπα) των φρέσκων λοβών εφαρμόζεται εξωτερικά στις επώδυνες αρθρώσεις. Το ίδιο και τα φύλλα του δέντρου όπου βρασμένα εφαρμόζονται σε πρησμένες αρθρώσεις και διαστρέμματα, και χρησιμοποιούνται σε γαργάρες για τη θεραπεία του πονόλαιμου. Χορηγούνται ακόμη σε άτομα που έχουν πιει πολύ αλκοόλ για να συνέλθουν.
Οι λοβοί του ταμάρινθου περιέχουν συστατικά τα οποία σε πρόσφατες μελέτες βρέθηκε ότι βοηθούν την αντίσταση του ανοσοποιητικού στις λοιμώξεις.
Το φυτό χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική της Ινδίας σε ορμονικά και γυναικολογικά προβλήματα , σαν ήπιο διουρητικό και για την ενίσχυση και την αναγέννηση των νεύρων. Ακόμη χρησιμοποιείται στις διαταραχές της περιόδου (υπερβολική απώλεια αίματος και σε σοβαρές δυσεντερίες με αίμα και βλέννα). Χρησιμοποιείται σαν ήπιο ηρεμιστικό για την καταπολέμηση του άγχους και της νευρικότητας. Θεωρείται ότι δρα αποτελεσματικά και ανακουφίζει τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, τους μυϊκούς πόνους, και κατευνάζει τις συσπάσεις.
Συμβολισμός και τελετουργία.
Υπάρχουν πολλές δημοφιλείς ιστορίες που σχετίζονται με το δέντρο. Αυτές έρχονται από το μακρινό παρελθόν και αποδίδουν τη μορφολογία του(τα κομμένα σε πολλά τμήματα φύλλα του)στα βέλη που σκότωσαν τον Lakshmana, ήρωα του ινδουιστικού έπους Ραμαγιάνα (4ο π.Χ.) Διαδεδομένη είναι η πίστη ότι το δέντρο είναι το στέκι φαντασμάτων τη νύχτα, και ο ύπνος κάτω από αυτό θεωρείται τρέλα. Στη νότια Ινδία, το δέντρο καλλιεργείται στους περιβόλους των ναών για να μάχεται τα κακά πνεύματα το βράδυ, και θεωρείται ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφεύγουν το περπάτημα ανάμεσα στα δέντρα όταν πέφτει το σκοτάδι. Επιπλέον, ορισμένα τμήματα (κυρίως ο φλοιός, η ρίζα και η ρητίνη) της Ακακίας χρησιμοποιούνται σαν θυμίαμα στις θρησκευτικές τελετουργίες,κυρίως στην Ινδία, το Νεπάλ, την Κίνα και στο Θιβέτ. Οι ρίζες και η ρητίνη συνδυάζονται μαζί με άλλα φυτά στην παρασκευή του θυμιάματος, όπως τον άκορο, το φασκόμηλο,κ.ά. Ο καπνός από τον φλοιό θεωρείται αποτρεπτικός για δαίμονες και φαντάσματα, και έλκει την καλή διάθεση των θεών. Η Αιγυπτιακή μυθολογία έχει συνδέσει την Ακακία με τα χαρακτηριστικά του δένδρου της ζωής (στους μύθους του Όσιρι και της Ίσιδας ).Στη Ρωσία, την Ιταλία και άλλες χώρες, συνηθίζεται να χαρίζονται κλαδιά Mιμόζας την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, κυρίως της Acacia dealbata .
Στη Δυτική Αφρική, ο φλοιός ή η ρητίνη χρησιμοποιείται ως μαλακτικό για τη θεραπεία σκληρύνσεων του ήπατος και του σπλήνα, σε κονδυλώματα, και υπερπλασίες. Το ξύλο χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ευλογιάς. Ο φλοιός, τα φύλλα, και οι φρέσκοι λοβοί στην Σενεγάλη, δίνονται σαν αντισκορβουτικό.
Ταμάρινθος
Tαμάρινθος είναι η σκόνη που παράγεται από τους σπόρους του ομώνυμου δέντρου.Οι σπόροι είναι καφέ φασόλια που συλλέγονται σε διαφορετικά στάδια ωριμότητας, ανάλογα με τον προορισμό τους. Χρησιμοποιείται πολύ σαν μπαχαρικό και φάρμακο στις περισσότερες περιοχές της Ασίας. Δίνουν μ’αυτό μια γλυκόξινη γεύση στο κρέας, κάνουν πικάντικα τα πιάτα λαχανικών και παρασκευάζουν ποτά. Σαν μπαχαρικό, συχνά αναμιγνύεται με άλλα καρυκεύματα,και αρωματίζει χυμούς φρούτων,το γάλα, και τα γλυκά. Κάποια συστατικά του δέντρου χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία ως σταθεροποιητικός παράγοντας στα γλυκά και τα παγωτά. Η Ινδία είναι σήμερα η κορυφαία παραγωγός του προϊόντος με αυξανόμενες φυτείες για οικιακή χρήση και εξαγωγή.
Παραδοσιακές χρήσεις. Τα φρούτα και τα φύλλα έχουν χρησιμοποιηθεί πολύ στην παραδοσιακή ιατρική της Νότιας Ασίας. Λαμβάνονται εσωτερικά ή εξωτερικά, για μια σειρά από αδιαθεσίες όπως τον πονόλαιμο,στον πυρετό, την ηλίαση και τις στομαχικές διαταραχές. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του διαβήτη, και των εντερικών λοιμώξεων( για τη θεραπεία της διάρροιας και ως καθαρτικό).Ο πολτός( πούλπα) των φρέσκων λοβών εφαρμόζεται εξωτερικά στις επώδυνες αρθρώσεις. Το ίδιο και τα φύλλα του δέντρου όπου βρασμένα εφαρμόζονται σε πρησμένες αρθρώσεις και διαστρέμματα, και χρησιμοποιούνται σε γαργάρες για τη θεραπεία του πονόλαιμου. Χορηγούνται ακόμη σε άτομα που έχουν πιει πολύ αλκοόλ για να συνέλθουν.
Οι λοβοί του ταμάρινθου περιέχουν συστατικά τα οποία σε πρόσφατες μελέτες βρέθηκε ότι βοηθούν την αντίσταση του ανοσοποιητικού στις λοιμώξεις.
Το φυτό χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική της Ινδίας σε ορμονικά και γυναικολογικά προβλήματα , σαν ήπιο διουρητικό και για την ενίσχυση και την αναγέννηση των νεύρων. Ακόμη χρησιμοποιείται στις διαταραχές της περιόδου (υπερβολική απώλεια αίματος και σε σοβαρές δυσεντερίες με αίμα και βλέννα). Χρησιμοποιείται σαν ήπιο ηρεμιστικό για την καταπολέμηση του άγχους και της νευρικότητας. Θεωρείται ότι δρα αποτελεσματικά και ανακουφίζει τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, τους μυϊκούς πόνους, και κατευνάζει τις συσπάσεις.
 |
| Acacia aneura |
Υπάρχουν πολλές δημοφιλείς ιστορίες που σχετίζονται με το δέντρο. Αυτές έρχονται από το μακρινό παρελθόν και αποδίδουν τη μορφολογία του(τα κομμένα σε πολλά τμήματα φύλλα του)στα βέλη που σκότωσαν τον Lakshmana, ήρωα του ινδουιστικού έπους Ραμαγιάνα (4ο π.Χ.) Διαδεδομένη είναι η πίστη ότι το δέντρο είναι το στέκι φαντασμάτων τη νύχτα, και ο ύπνος κάτω από αυτό θεωρείται τρέλα. Στη νότια Ινδία, το δέντρο καλλιεργείται στους περιβόλους των ναών για να μάχεται τα κακά πνεύματα το βράδυ, και θεωρείται ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφεύγουν το περπάτημα ανάμεσα στα δέντρα όταν πέφτει το σκοτάδι. Επιπλέον, ορισμένα τμήματα (κυρίως ο φλοιός, η ρίζα και η ρητίνη) της Ακακίας χρησιμοποιούνται σαν θυμίαμα στις θρησκευτικές τελετουργίες,κυρίως στην Ινδία, το Νεπάλ, την Κίνα και στο Θιβέτ. Οι ρίζες και η ρητίνη συνδυάζονται μαζί με άλλα φυτά στην παρασκευή του θυμιάματος, όπως τον άκορο, το φασκόμηλο,κ.ά. Ο καπνός από τον φλοιό θεωρείται αποτρεπτικός για δαίμονες και φαντάσματα, και έλκει την καλή διάθεση των θεών. Η Αιγυπτιακή μυθολογία έχει συνδέσει την Ακακία με τα χαρακτηριστικά του δένδρου της ζωής (στους μύθους του Όσιρι και της Ίσιδας ).Στη Ρωσία, την Ιταλία και άλλες χώρες, συνηθίζεται να χαρίζονται κλαδιά Mιμόζας την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, κυρίως της Acacia dealbata .
 |
| Acacia lolgifolia |
Οι Μάγια και αργότερα οι φυλές του Μεξικού έχουν χρησιμοποιήσει το φλοιό της Mimosa tenuiflora "tepezcohuite" στη θεραπεία πολλών προβλημάτων του δέρματος, σε τραυματικές κακώσεις και εξελκώσεις φλεβών, για πάνω από χίλια χρόνια. Η σκόνη του φλοιού περιέχει μεγάλες ποσότητες (16%) σε τανίνες , οι οποίες ενεργούν στυπτικά και αιμοστατικά, μειώνοντας την διαπερατότητα του δέρματος. Προστατεύει από μολύνσεις, ενώ το δέρμα δημιουργεί νέο προστατευτικό ιστό. Εκτεταμένη έρευνα διεξάγεται στις μέρες μας σε εργαστήρια στο Μεξικό, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο σχετικά με τις ιδιότητες της ακακίας.
 |
| Acacia concinna |
Η Acacia concinna είναι ένα από τα Ayurvedic φαρμακευτικά φυτά. Ο καρπός της είναι γνωστός στην Ινδία ως Shikakai. Ο φλοιός όπως διαπιστώθηκε μετά από μελέτες έχει ισχυρή βακτηριοκτόνο δράση, και χρησιμοποιείται σε τραυματικές κακώσεις, όπου θεωρείται πως προστατεύει τα εκτεθειμένα οστά και βοηθά στην αναγέννηση του μαλακού ιστού. Χρησιμοποιείται επίσης για την πρόληψη της φλεγμονής. Όπως αναφέρθηκε πριν, είναι ένα αντισηπτικό. Πολύ συχνά πλέον βρίσκεται σε εμπορικά προϊόντα για τα μαλλιά και το δέρμα που ισχυρίζονται ότι αναδομούν το δέρμα.
Shikakai τα φρούτα για τα μαλλιά.
Τα εκχυλίσματα που χρησιμοποιούνται σε υγρά ή σκόνες στα σαμπουάν μαλλιών έχουν πυροδοτήσει την καλλιέργεια των δέντρων για εμπορικούς σκοπούς στην Ινδία και την Ασία γενικότερα. Τα μέρη του φυτού που χρησιμοποιούνται είναι ο φλοιός, τα φύλλα ή οι λοβοί. Ο φλοιός περιέχει μεγάλες ποσότητες σε σαπωνίνες, οι οποίες είναι αφρίζουσες ουσίες, που βρίσκονται και σε πολλά άλλα είδη φυτών που χρησιμοποιούνται σε σαμπουάν ή σαπούνια. Οι σαπωνίνες από τους λοβούς της Μιμόζας concinna έχουν μια μακριά ιστορία .Έχουν χρησιμοποιηθεί σαν απορρυπαντικό,στο ψάρεμα (είναι τοξικές για τα ψάρια)και σαν αντισυλληπτικό!!
Τα εκχυλίσματα που χρησιμοποιούνται σε υγρά ή σκόνες στα σαμπουάν μαλλιών έχουν πυροδοτήσει την καλλιέργεια των δέντρων για εμπορικούς σκοπούς στην Ινδία και την Ασία γενικότερα. Τα μέρη του φυτού που χρησιμοποιούνται είναι ο φλοιός, τα φύλλα ή οι λοβοί. Ο φλοιός περιέχει μεγάλες ποσότητες σε σαπωνίνες, οι οποίες είναι αφρίζουσες ουσίες, που βρίσκονται και σε πολλά άλλα είδη φυτών που χρησιμοποιούνται σε σαμπουάν ή σαπούνια. Οι σαπωνίνες από τους λοβούς της Μιμόζας concinna έχουν μια μακριά ιστορία .Έχουν χρησιμοποιηθεί σαν απορρυπαντικό,στο ψάρεμα (είναι τοξικές για τα ψάρια)και σαν αντισυλληπτικό!!
Οι σαπωνίνες του φλοιού έχουν ισχυρές σπερματοκτόνες ιδιότητες(για τους ανθρώπους)γεγονός που οδήγησε στην παραδοσιακή χρήση τους σαν αντισυλληπτικών .
Acacia farnesiana
Η Acacia farnesiana χρησιμοποιείται στη βιομηχανία των αρωμάτων. Οι Mιμόζες όταν ανθίζουν εκπέμπουν ένα από τα πιο λεπτά αρώματα που είναι δύσκολο να περιγραφεί. Έχουν μια ελαφρά μεθυστική μυρωδιά που εισπνέεται με ευχαρίστηση ειδικά όπου υπάρχουν πολλά δέντρα. Η βιομηχανία των αρωμάτων τα έχει σε μεγάλη εκτίμηση.
Acacia farnesiana
Η Acacia farnesiana χρησιμοποιείται στη βιομηχανία των αρωμάτων. Οι Mιμόζες όταν ανθίζουν εκπέμπουν ένα από τα πιο λεπτά αρώματα που είναι δύσκολο να περιγραφεί. Έχουν μια ελαφρά μεθυστική μυρωδιά που εισπνέεται με ευχαρίστηση ειδικά όπου υπάρχουν πολλά δέντρα. Η βιομηχανία των αρωμάτων τα έχει σε μεγάλη εκτίμηση.
Κτηνοτροφία: Σε πολλά μέρη της Ινδίας και της βόρειας Αφρικής, τα φύλλα της ακακίας χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές. Τα φύλλα τρώγονται εύκολα από καμήλες κατσίκες και βοοειδή και θεωρούνται θρεπτικά. Θεωρείται καλύτερη ως ξηρά τροφή και συμπλήρωμα παρά ως χλωρή νομή. Η πούλπα των λοβών χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα στο σιτηρέσιο των πουλερικών στην Ινδία. Οι αποξηραμένοι λοβοί αποτελούν τροφή για πολλά άγρια και ήμερα ζώα .Αναφέρεται όμως πως η διατροφή με μέρη της Mimosa tenuiflora προκάλεσε αρκετές τερατογονίες σε μηρυκαστικά στη Βραζιλία. Το δέντρο είναι μια σημαντική πηγή της τροφής για τις μέλισσες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου. Οι ουσίες του δέντρου είναι χρήσιμες στην υγιεινή και τη θεραπεία των κατοικίδιων ζώων. Το τσάι των φύλλων ή του φλοιού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το πλύσιμο των ζώων και την πρόληψη των παρασίτων.Η Dichrostachys cinerea , που ανήκει στην οικογένεια mimosaceae χρησιμοποιείται ευρέως στη λαϊκή ιατρική σε ολόκληρη την Αφρική, και κυρίως για τη θεραπεία του άσθματος στην Ακτή του Ελεφαντοστού και την Γκαμπόν. Χρησιμοποιείται επίσης στη θεραπεία πληγών, των ρευματισμών, σε προβλήματα των νεφρών και άλλες σοβαρές καταστάσεις. Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν την αντιβακτηριακή και αντιική δράση της αλλά και την παρουσία δραστικών συστατικών, που καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες. Στις μελέτες βρέθηκε πλήθος ωφέλιμων ουσιών,όπως στερόλες, τανίνες, τριτερπένια, πολυφαινόλες, φλαβονοειδή, και καρδιοτονωτικές ετεροσίδες.
Μερικά είδη καλλιεργούνται συχνότερα ως καλλωπιστικά φυτά σε κήπους και η πιο δημοφιλής είναι ίσως η Acacia dealbata ή Ασημένια Μιμόζα, με τα δίχρωμα φύλλα και τα κίτρινα λουλούδια.
Τα διακοσμητικά είδη ακακίας, χρησιμοποιούνται από τους ιδιοκτήτες σπιτιών και τους αρχιτέκτονες τοπίου κυρίως για ασφάλεια. Τα αιχμηρά τους αγκάθια αποτρέπουν τους παρείσακτους από την είσοδό τους στις ιδιωτικές περιουσίες όταν φυτεύονται κοντά σε παράθυρα και υδρορροές. Τα αισθητικά χαρακτηριστικά της ακακίας, σε συνδυασμό με την ασφάλεια που παρέχει την έχουν κάνει δημοφιλές δέντρο για τεχνητούς φράχτες .Είναι επίσης χρήσιμα δέντρα για την καταπολέμηση της διάβρωσης του εδάφους και τις αναδασώσεις. Το ξύλο τους έχει μεγάλη πυκνότητα και σκληρότητα. και είναι πολύ ανθεκτικό στο νερό. Ωριμασμένο χρησιμεύει τόσο για μικρά αντικείμενα όσο και σαν ξυλεία για σκάφη (πιθανόν λόγω της υψηλής τους περιεκτικότητας σε τανίνες να προστατεύονται από τη σήψη).Για τον ίδιο λόγο( περιεκτικότητα σε τανίνες) ο φλοιός του χρησιμοποιείται ως χρωστική ουσία και στην επεξεργασία δερμάτινων ειδών.
Όλα τα είδη ακακίας είναι μια πολύ καλή πηγή καυσόξυλων και καλή ξυλεία για κάθε είδους κατασκευές. Η ξυλεία της είναι ανθεκτική και χρησιμοποιείται σε γέφυρες, κτίρια, φράχτες, έπιπλα και τροχούς.
Η Ακακία ανήκει στα ενθεογενή φυτά. Στο Μεξικό και αλλού χρησιμοποιούν την Mimosa tenuiflora σε ποτά γνωστά ως Jurema, Jurema Preta,και vinho de Jurema .Ο φλοιός είναι το μέρος του δέντρου που χρησιμοποιούν σαν ψυχοτρόπο αφέψημα. Οι παραδοσιακές φυλές του Δυτικού Αμαζονίου περιλαμβάνουν το φλοιό της ρίζας στην παρασκευή του Ayahuasca. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν είχαν ανιχνευθεί σχετικά αλκαλοειδή που να εξηγούν τη χρήση του. Η απομόνωση μιας νέας κατηγορίας φυτο-ινδόλης, όπως αναφέρθηκε το 2005 ίσως μπορεί να εξηγήσει την από του στόματος δραστηριότητα του DMT. Ο αποξηραμένος φλοιός της ρίζας της Mimosa tenuiflora βρέθηκε ότι περιέχει DMT (Dimethyltryptamine) της τάξης του 1%,και ο φλοιός περίπου 0,03%
Καλλωπιστικές χρήσειςΜερικά είδη καλλιεργούνται συχνότερα ως καλλωπιστικά φυτά σε κήπους και η πιο δημοφιλής είναι ίσως η Acacia dealbata ή Ασημένια Μιμόζα, με τα δίχρωμα φύλλα και τα κίτρινα λουλούδια.
Τα διακοσμητικά είδη ακακίας, χρησιμοποιούνται από τους ιδιοκτήτες σπιτιών και τους αρχιτέκτονες τοπίου κυρίως για ασφάλεια. Τα αιχμηρά τους αγκάθια αποτρέπουν τους παρείσακτους από την είσοδό τους στις ιδιωτικές περιουσίες όταν φυτεύονται κοντά σε παράθυρα και υδρορροές. Τα αισθητικά χαρακτηριστικά της ακακίας, σε συνδυασμό με την ασφάλεια που παρέχει την έχουν κάνει δημοφιλές δέντρο για τεχνητούς φράχτες .Είναι επίσης χρήσιμα δέντρα για την καταπολέμηση της διάβρωσης του εδάφους και τις αναδασώσεις. Το ξύλο τους έχει μεγάλη πυκνότητα και σκληρότητα. και είναι πολύ ανθεκτικό στο νερό. Ωριμασμένο χρησιμεύει τόσο για μικρά αντικείμενα όσο και σαν ξυλεία για σκάφη (πιθανόν λόγω της υψηλής τους περιεκτικότητας σε τανίνες να προστατεύονται από τη σήψη).Για τον ίδιο λόγο( περιεκτικότητα σε τανίνες) ο φλοιός του χρησιμοποιείται ως χρωστική ουσία και στην επεξεργασία δερμάτινων ειδών.
 |
| Acacia nilotica |
Όλα τα είδη ακακίας είναι μια πολύ καλή πηγή καυσόξυλων και καλή ξυλεία για κάθε είδους κατασκευές. Η ξυλεία της είναι ανθεκτική και χρησιμοποιείται σε γέφυρες, κτίρια, φράχτες, έπιπλα και τροχούς.
Αναπαραγωγή:Αυτογονιμοποιούνται ή γονιμοποιούνται από ένα ευρύ φάσμα εντόμων, συμπεριλαμβανομένων και των μελισσών. Με σπόρους, με μοσχεύματα ριζών, ή απομάκρυνση παραφυάδων από τη ρίζα. Οι σπόροι συγκρατούν τη βλαστική τους ικανότητα ακόμη και 50 χρόνια μετά!!
Γενικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Το είδος Leucaena leucocephala έχει ταξινομηθεί μεταξύ των 100 "χειρότερων εισβολέων στον κόσμο". Πυκνές συστάδες,έχουν κάνει εκτεταμένες περιοχές του εδάφους απρόσιτες.Το κόψιμο και κάψιμο των φυτών δεν είναι πολύ αποτελεσματική μέθοδος ελέγχου, δεδομένου ότι οι σπόροι επιβιώνουν στο έδαφος, και η ανάπτυξή τους είναι πολύ γρήγορη. Φυτρώνουν σε συστάδες σχηματίζοντας αδιαπέραστα άλση που εμποδίζουν την πρόσβαση και την διαχείριση των ζώων μειώνοντας παράλληλα την έκταση των βοσκοτόπων. Είναι επίσης πιθανόν να προκαλούν σημαντικές περιβαλλοντικές αλλαγές στα τροπικά και υποτροπικά δάση και τις σαβάνες.(Grice, pers.comm. 2002)Ένα δεύτερο επιθετικό είδος είναι η Ακακία mearnsii (δένδρο, ή θάμνος) που φύεται στην Αυστραλία, αν και χρησιμοποιείται συχνά ως πηγή τανίνης και καυσόξυλων από τις τοπικές κοινότητες. Κοινά ονόματα: Australische akazie, μαύρη μιμόζα, swartwattel, uwatela
Συνώνυμα: Α. decurrens var. mollis, Acacia mollissima.
Από: Δρ Colin Hughes, Τμήμα Φυτικών Επιστημών, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Πηγή.http://www.issg.org/database
Ταξινόμηση
Το φυτό της Μιμόζα έχει μια βασανιστική ιστορία.Στο πέρασμα των χρόνων έχει τελικά συσσωρεύσει πάνω από 3.000 ονόματα, πολλά από τα οποία είτε είναι συνωνυμίες με άλλα είδη ή λανθασμένη μεταφορά σε άλλα γένη. Το όνομα "Μιμόζα" έχει εφαρμοστεί σε πολλά συναφή είδη με παρόμοια πτεροειδή φύλλα, που τώρα έχουν ταξινομηθεί αλλού.
Το γένος Acacia προηγουμένως περιείχε περίπου 1300 είδη, που περίπου 960 από αυτά κατάγονται από την Αυστραλία, με τα υπόλοιπα να βρίσκονται γύρω από τις τροπικές και εύκρατες περιοχές και των δύο ημισφαιρίων, συμπεριλαμβανομένων της Ευρώπης, της Αφρικής, και της νότιας Ασίας.
Ωστόσο, το 2005, το γένος χωρίστηκε σε πέντε διαφορετικά γένη. Το όνομα Acacia επελέγη για την πλειονότητα των ειδών της Αυστραλίας και μερικά της τροπικής Ασίας, της Μαδαγασκάρης και των Νησιών του Ειρηνικού. Το είδος που εμείς γνωρίζουμε σαν ακακία, ή Πασχαλιά,θεωρείται πλέον ψευτοακακία.
Τα δέντρα της Mimosa λέγεται πως ήρθαν για πρώτη φορά στην Αυστραλία από τις τροπικές περιοχές της Αμερικής στα τέλη του 1800 από περιέργεια. Οι άνθρωποι γοητευμένοι από το γεγονός ότι τα φύλλα των δέντρων αντιδρούσαν, άρχισαν να τις φυτεύουν επίμονα, και γρήγορα έγιναν μόδα. Έγινε φυτό επιλογής για τα μέλη της βρετανικής και της ρωσικής αριστοκρατίας στη διακόσμηση των κήπων και των δεύτερων κατοικιών τους.
Γενικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Το είδος Leucaena leucocephala έχει ταξινομηθεί μεταξύ των 100 "χειρότερων εισβολέων στον κόσμο". Πυκνές συστάδες,έχουν κάνει εκτεταμένες περιοχές του εδάφους απρόσιτες.Το κόψιμο και κάψιμο των φυτών δεν είναι πολύ αποτελεσματική μέθοδος ελέγχου, δεδομένου ότι οι σπόροι επιβιώνουν στο έδαφος, και η ανάπτυξή τους είναι πολύ γρήγορη. Φυτρώνουν σε συστάδες σχηματίζοντας αδιαπέραστα άλση που εμποδίζουν την πρόσβαση και την διαχείριση των ζώων μειώνοντας παράλληλα την έκταση των βοσκοτόπων. Είναι επίσης πιθανόν να προκαλούν σημαντικές περιβαλλοντικές αλλαγές στα τροπικά και υποτροπικά δάση και τις σαβάνες.(Grice, pers.comm. 2002)Ένα δεύτερο επιθετικό είδος είναι η Ακακία mearnsii (δένδρο, ή θάμνος) που φύεται στην Αυστραλία, αν και χρησιμοποιείται συχνά ως πηγή τανίνης και καυσόξυλων από τις τοπικές κοινότητες. Κοινά ονόματα: Australische akazie, μαύρη μιμόζα, swartwattel, uwatela
Συνώνυμα: Α. decurrens var. mollis, Acacia mollissima.
Από: Δρ Colin Hughes, Τμήμα Φυτικών Επιστημών, του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Πηγή.http://www.issg.org/database
Ταξινόμηση
Το φυτό της Μιμόζα έχει μια βασανιστική ιστορία.Στο πέρασμα των χρόνων έχει τελικά συσσωρεύσει πάνω από 3.000 ονόματα, πολλά από τα οποία είτε είναι συνωνυμίες με άλλα είδη ή λανθασμένη μεταφορά σε άλλα γένη. Το όνομα "Μιμόζα" έχει εφαρμοστεί σε πολλά συναφή είδη με παρόμοια πτεροειδή φύλλα, που τώρα έχουν ταξινομηθεί αλλού.
Το γένος Acacia προηγουμένως περιείχε περίπου 1300 είδη, που περίπου 960 από αυτά κατάγονται από την Αυστραλία, με τα υπόλοιπα να βρίσκονται γύρω από τις τροπικές και εύκρατες περιοχές και των δύο ημισφαιρίων, συμπεριλαμβανομένων της Ευρώπης, της Αφρικής, και της νότιας Ασίας.
Ωστόσο, το 2005, το γένος χωρίστηκε σε πέντε διαφορετικά γένη. Το όνομα Acacia επελέγη για την πλειονότητα των ειδών της Αυστραλίας και μερικά της τροπικής Ασίας, της Μαδαγασκάρης και των Νησιών του Ειρηνικού. Το είδος που εμείς γνωρίζουμε σαν ακακία, ή Πασχαλιά,θεωρείται πλέον ψευτοακακία.
 |
| Robinia Pseudoacacia -Ψευδοακακία |
Σημείωση:Τα κείμενα, οι εικόνες και οι πληροφορίες που παρουσιάζονται έχουν ως μοναδικό στόχο να δημιουργήσουν το ερέθισμα στον αναγνώστη να γνωρίσει τις χρήσιμες ιδιότητες κάποιων φυτών, που μπορεί να χρησιμοποιήσει στην μαγειρική. Η αναφορά στις φαρμακευτικές τους ιδιότητες είναι μόνο ενδεικτική και δεν αποτελεί συμβουλή. Έχετε υπόψη σας ότι η σωστή ταυτοποίηση ενός φυτού απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία, και η ταξινόμησή του απαιτεί σύγκριση με καλά τεκμηριωμένο υλικό. Δεν είναι ασφαλές να συλλέγουμε καρπούς που μοιάζουν με ότι είδαμε σε φωτογραφίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου