Τα παραδοσιακά βότανα της Ελλάδας κινδυνεύουν με εξαφάνιση σύμφωνα με μελέτες .Επισημαίνεται ότι υπό εξαφάνιση είναι και το τσάι του βουνού λόγω της μαζικής εκρίζωσης.Στην ανακοίνωση, σημειώνεται μεταξύ άλλων: «Επειδή είναι πλέον ορατός ο κίνδυνος εξαφάνισης των ειδών του γένους Sideritis L. (τσάι βουνού) και του είδους Origanum vulgure (ρίγανη) ,Hypericum - St John's wort (βαλσαμόχορτο ) λόγω αυξημένης εμπορευματοποίησης και κινδύνου ανεξέλεγκτης συλλογής, θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε σχετικώς δείχνοντας προσοχή τόσο στον τρόπο συλλογής όσο και στην εποχή συλλογής».
Στη μελέτη τονίζεται επίσης ότι: «Πολλοί Έλληνες και αλλοδαποί συλλέγουν τεράστιες ποσότητες, οι οποίοι στη βιασύνη τους για να αποφύγουν τις νόμιμες συνέπειες, ξεριζώνουν τα φυτά ή τα συλλέγουν πριν την ανθοφορία με άμεση συνέπεια να καταστρέφονται οι πληθυσμοί των ειδών» Προσοχή στη συλλογή των βοτάνων της Ικαρίας Το φλισκούνι ,το τσάι του βουνού ,το βαλσαμόχορτο ,το κρίταμο,η ρίγανη, το χαμομήλι .... δυστυχώς είναι υπό εξαφάνιση !!!!!!!!!!!!!!!
Το Εγχειρίδιο του Καλού Δρυϊδη
Προσπαθήστε να μην ξεριζώνετε τα φυτά ,σπάσετε το κλαράκι προσεκτικά, μαζέψτε όση ποσότητα σας χρειάζεται και αφήστε την ρίζα τους.Συνήθως τα μαζεύουμε πριν ωριμάσουν και δεν προλαβαίνει το άνθος/σπόρος να πέσει στην γη για να ξανά φυτρώσει ……..αν τα ξεριζώνουμε τότε χάνονται εντελώς.Ειδικά το τσάι του βουνού που είναι για "καλούς αναρριχητές" και χρειάζεται πολύς κόπος να το φτάσεις ……για φανταστείτε να σκαρφαλώνεις σε απόκρημνα βράχια 1-2 ώρες ….και όταν φτάσεις να μην βρεις τσάι επειδή την προηγούμενη χρονιά πέρασα εγώ και το ξερίζωσα......... Η `ρίγανη διαφοροποιείται από τα άλλα κατά το ότι έχει μια θυσανωτή `ρίζα με πολλά στελέχη και δεν είναι κλαρωτή όπως τα άλλα. Μαζεύεις τα καλύτερα στελέχη και πάντοτε αφήνεις "ένα πιάτο .. για κάποιον πεινασμένο πού θα βρεθεί.." Ουσιαστικά πρόκειται για αραίωση πού, σε περιορισμένο βαθμό, μάλλον καλό τής κάνει.και επαναλαμβάνω, ότι την `ρίγανη την κόβουμε τσακίζοντας την με το δάχτυλο, και ό,τι απομένει γρήγορα ξ αναπετάει, και έντονα μάλιστα. Το μαχαίρι - η ψαλίδα - το δρεπάνι την πεθαίνει για χρόνια!
Η διατήρησις, ο πολλαπλασιασμός και η επέκτασις των περισσοτέρων αρωματικών (αυτοφυών) φυτών εξαρτάται κυρίως από το πόσον άγονο είναι το έδαφος, ώστε να ευρίσκονται μόνα τους, με το φασκόμηλο στην πιο ακραία περίπτωση. Η ρίγανη, όμως απαιτεί και κάποιο χώμα - έδαφος, όχι τόσον άγονο. Τα χόρτα και τα κλαριά πού μεγαλώνουν γύρω της θα τήν πνίξουν. Το πολύ βοσκησμένο , οι μαντρότοιχοι και το καμένο, αντιθέτως, τής παρέχουν πλεονέκτημα. Η ανανέωσις της επιτυγχάνεται με σπόρους σε άλλη θέση, ή με επέκταση των `ριζών της στον γύρω χώρο, εφ' όσον δεν εμποδίζεται από άλλη βλάστηση...Γενικά, το φυτό έχει συγκεντρωμένο ένα μεγάλο δυναμικό προορισμένο για την φάση τού άνθους. Με το άνθος του στη πλήρη ανάπτυξη, "ξεθυμαίνει" λίγο το δυναμικό τής κλάρας του. Αμέσως μετά, αρχίζει να αποκαθίσταται σημαντικά, το οποίο, ον και κατώτερο τού προηγουμένου, παραμένει πιο σταθερό. (Στα καρποφόρα φυτά, από εκεί και πέρα το μείζον δυναμικό, έως και εξαντλήσεως, κατευθύνεται προς τον καρπό του. Δεν μιλάμε για καρποφόρα, αλλά για τα αρωματικά).
Επειδή ουσιαστικά ομιλούμε για καλοκαιρινή εποχή, η πρωινή δροσιά - υγρασία και η Σελήνη προς την Πανσέληνο, θα λειτουργήσουν, στο ανάλογο μέτρο, όπως και στην ανάπτυξη, ενώ ο ζεστός και ξηρός καιρός θα περιορίσει την εκδήλωση των χαρακτηριστικών του, ενώ η Σελήνη προς την χάσι και ο δροσερός - ξηρός καιρός, (ιδιαίτερα μετά από ημέρες δροσιάς), συντείνουν προς την τελειοποίηση .
Έτσι, στην φάση προς το άνθισμα, το άρωμά τους είναι φαινομενικά πιο έντονο. ( Μάταια, προσπαθούσα κάποτε, παιδί, μήνα Μάη, να ξεπλύνω από τα ρούχα μου την μυρωδιά πού είχαν αφήσει οι φασκομηλιές πού με είχαν αγγίξει! Ήταν τόσον βαριά πού δεν την ;aντεχες.). Η μυρωδιά, όμως, των φυτών αυτών σε αυτήν φάση, αν και βαριά, αποδεικνύεται μάλλον "μαλακή" και όχι τόσον σταθερή στον χρόνο συντηρήσεώς των. Αντιθέτως, μετά το άνθος, όταν η κλάρα παίρνει και στραγγίζει και αναλόγως τον βαθμό πού διατηρείται τούτη χωρίς να ξεραίνεται, τα χαρακτηριστικά του είναι πιο σταθερά.
Για τούτο θα σού έλεγα:
- Μαζεύεις `ρίγανη, δυόσμο και άλλα αρωματικά φυτά πού δεν ποτίζονται και πού η κλάρα τους μετά το άνθος παρουσιάζει κόπωση, στην αρχή τού άνθους τους.
- Εναλλακτικά, τούτα μπορείς να τα μαζέψεις και προς/από το τέλος τού άνθους τους, όσον η κλάρα είναι ακόμη "ζωντανή", και με την Σελήνη προς την χάσι.
- Φρύγανα πού αντέχουν στην ξέρα, (ακόμη και ον `ρίχνουν ένα μέρος από τα φύλλα τους, ή ξεραίνουν κάποια κλαδιά τους), όπως θυμάρι, θρούμπι, φασκόμηλο κ.ά., όπως και κλαριά δάφνης (βάγια), επιλέγεις μετά τον Ιούλιο, όταν πάρει και δροσίσει λίγο ο καιρός. Εδώ περιμένεις την κατάλληλη στιγμή: Διαλέγεις ημέρες όπου τα βράδια είναι πιο ψυχρά, δροσερά και ξηρά. Χωρίς πρωινή δροσιά - υγρασία, αλλά 1-2 ημέρες μετά από τέτοια δροσιά . Το πρωί, πριν να πάρει η ζέστη τού μεσημεριού, ή αργά το απόγευμα στα απογευματινά απόσκια. Άν ξέρεις και επιτυχής την κατάλληλη ημέρα και ώρα για αυτήν συλλογή τους, το αποτέλεσμα θα είναι καταπληκτικό. Και δεν είναι τυχαίο ότι τα αυτοφυή έχουν πολύ καλύτερο άρωμα από τα καλλιεργούμενα.
Η λογική αυτή δέν απέχει πολύ από εκείνη, βάσει τής ποίας οι χωρικοί επιλέγουν για το σφαχτό ελευθέρας βοσκής, για τω πιο νόστιμο κρέας του. Όχι στην άνοιξη- Ιούνιο, πού έχει άφθονο χορτάρι και τρυφερό κλαρί. Αλλά, από τα μέσα Ιουλίου - τέλη Αυγούστου, όπου το φαΐ τους έχει περιορισθεί σημαντικά, όταν έχει ήδη αρχίσει η αποθησαύρισις τού λίπους (χωρίς να φθάσει στην εξάντληση) και το κρέας του είναι πιο "σιτεμένο", όπως λέγουν.
Η συντήρησις - αποξήρανσις τής κλάρας των φυτών θα πρέπει να γίνεται σε χώρο σκιερό, ξηρό και δροσερό. Όχι στο ήλιο, όχι σε υγρασία, όχι κάτω από δένδρο. Τυλιγμένα ανάλαφρα με μια κόλλα χαρτί (λαδό - κόλλα), να αερίζονται κάπως, μέχρις να ξεραθούν καλά..
Προσοχή:κατά την συλλογή - μεταφορά των φρέσκων κλαδιών, τα φύλλα τους να μην έρχονται σε επαφή με το δέρμα σας, όχι με τι το βρεγμένο και προ παντός όχι με τον ιδρώτα σας . Θα μαυρίσουν! Σε όλα αυτά θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στον βαθμό πού πρόκειται για πιο τρυφερά κλαδιά, (π.χ. όταν συλλέγονται στην αρχή τού άνθους). Πηγή . ΤΟ "ΤΖΆΜΠΑ" ΤΗΣ ΦΎΣΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΌΡΙΣΤΟ ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΧΕΡΙΑ ΑΠΛΗΣΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ !!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου