Εκείνη την ώρα που όλα είναι ήσυχα και αρμονικά, ακούς ψιθύρους. Στο αφτί σου ο αγέρας, χαρακτηριστικό των περισσότερων νησιών, και ο παφλασμός της θάλασσας σου στέλνουν το μυστικό του κόσμου αυτού, στη γλώσσα τη δική τους. Τα μάτια σου λαμβάνουν σχήματα από τον ουρανό, που δίχως τα μεγάλα κτίρια και τα φώτα της πόλης, δείχνει το μεγαλείο του σύμπαντος που μέσα του ζεις κι εσύ.
Ξέρεις ότι είσαι κυκλωμένος από θάλασσα και σκεπασμένος από ουρανό. Θάλασσα και ουρανός ενώνονται και στην μέση εσύ.
Η ψυχή σου, μεταφραστής των ήχων και των εικόνων, σου λέει πως αυτά που ακούς μέσα σου βαθιά τα ξέρεις ήδη. Μια βοήθεια σου δίνουν μόνο για να τα ανασύρεις, μια υπενθύμιση του νοήματος της ύπαρξης τους, που ίσως μόλις φύγεις να ξεχαστεί γρήγορα. Σου λένε, πως μέσα σ' αυτή τη σκοτεινή ομορφιά είσαι ένα τίποτα, είσαι μικρός. Και πως μέσα σ' αυτήν την απεραντοσύνη είσαι ανήμπορος και μόνος, αβοήθητος. Σου προκαλεί δέος, ίσως και φόβο αυτή η εικόνα.
Σου λένε επίσης, ότι και εσύ είσαι μέρος τους και πως αφού έχεις τη δυνατότητα να απολαύσεις αυτό το θαύμα, σου αξίζει. Ο ουρανός και η θάλασσα σου θυμίζουν ότι αυτό το μεγαλείο που βλέπεις υπάρχει μέσα σου και πως το μόνο που κάνουν ουσιαστικά, είναι να καθρεφτίζονται στην ψυχή σου.
Πηγή: - RAMNOUSIA Angie Insomniac φωτογραφίες aromaikarias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου