"Δόθηκε επίσημη απάντηση από το Υπουργείο Γεωργίας ότι δεν μπορούν να κυκλοφορούν νόμιμα ως εδώδιμα (και σε αυτή την έννοια περιλαμβάνεται η κάθε είδους εσωτερική λήψη, για θεραπευτικούς λόγους ή ως τρόφιμα) τα εξής βότανα:
- Κιστός (Cistus Ladanifera)
- Φύλλα ελιάς και αγρελιάς (Olea Europaea)
- Ινούλα (ή κόνυζα) (Inula Viscosa)
- Σπαθόχορτο (Hypericum perforatum)
και κάποια ακόμα.
Το μοναδικό, αυθαίρετο κριτήριο είναι η συμπερίληψη ή όχι του φυτού στον ευρωπαϊκό κατάλογο http://ec.europa.eu/…/nov…/catalogue/search/public/index.cfm. Ότι δεν περιλαμβάνεται σε αυτόν, απαγορεύεται. Τόσο απλά!!!
- Κιστός (Cistus Ladanifera)
- Φύλλα ελιάς και αγρελιάς (Olea Europaea)
- Ινούλα (ή κόνυζα) (Inula Viscosa)
- Σπαθόχορτο (Hypericum perforatum)
και κάποια ακόμα.
Το μοναδικό, αυθαίρετο κριτήριο είναι η συμπερίληψη ή όχι του φυτού στον ευρωπαϊκό κατάλογο http://ec.europa.eu/…/nov…/catalogue/search/public/index.cfm. Ότι δεν περιλαμβάνεται σε αυτόν, απαγορεύεται. Τόσο απλά!!!
Κίστος - Λαδανιά -Κουνούκλα -Cistusincanus
Φύλλα ελιάς και αγρελιάς (Olea Europaea)
Ινούλα (ή κόνυζα) (Inula Viscosa
Λογική συνέπεια της πιο πάνω απάντησης είναι ότι κηρύσσονται παράνομα όλα τα σκευάσματα/εκχυλίσματα αυτών των βοτάνων ή τα ίδια τα βότανα αποξηραμένα και συσκευασμένα για τσάι που κυκλοφορούν στην αγορά.
Πρόκειται για άθλια απόφαση, η οποία διαγράφει μια παράδοση αιώνων που θέλει αυτά τα βότανα να αποτελούν πρώτης γραμμής ιάματα για μια μεγάλη ποικιλία ασθενειών. Πρέπει να ακυρωθεί"!
Η απόφαση δεν αφορά μόνο το σκέλος της πιστοποίησης κάποιων βοτάνων ως βιολογικών. Αυτή στηρίχτηκε στην άρνηση να θεωρηθούν κατάλληλα για εσωτερική λήψη!
Η διαδικασία ξεκίνησε από το αίτημα μου για πιστοποίηση κάποιων μειγμάτων αποξηραμένων βοτάνων από τη ΔΗΩ ως βιολογικών. Η απάντηση, μετά από 5-6 μέρες (σήμερα) ήταν αρνητική, γιατί μέσα στις συνταγές υπήρχαν και κάποια βότανα που απουσιάζουν από τη λίστα αποδεκτών τροφίμων της ΕΕ, οπότε η ΔΗΩ δεν μπορούσε να πιστοποιήσει σύμφωνα με τον κανονισμό 834 (ως τρόφιμα δηλαδή). Αλλά, στη λίστα αυτή υπήρχαν πολλά άλλα βότανα, όπως το χαμομήλι, ο ζαμπούκος, το πεντάνευρο, η εχινάκεια, η λεβάντα, που δεν έχουν μαγειρική, αλλά ιαματική χρήση και τα οποία έγινα δεκτά ως εδώδιμα / κατάλληλα για εσωτερική λήψη και πιστοποιήθηκαν.
Επομένως, θεωρώ ότι ο διαχωρισμός αυτός είναι τελείως αυθαίρετος και κηρύσσει παράνομα βότανα με ισχυρότατες ιαματικές παραδόσεις, όπως το σπαθόχορτο, ο κιστός και η ινούλα!
Υπάρχει και η περίπτωση να πρόκειται για γραφειοκρατική στενοκεφαλιά και όχι για σοβαρή πολιτική επιλογή.
Σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει να αποσυρθεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου