Το αίνιγμα των κυπαρισσιών που αντιστέκονται στις φωτιές.

Μια πράσινη όαση, που δεν επηρεάζεται από τη φωτιά: τα κυπαρίσσια της Μεσογείου, ένα φυσικό φράγμα κατά των πυρκαγιών Μια πρόσφατη ιταλο-ισπανική μελέτη φωτίζει το μυστήριο ενός δέντρου που φαίνεται να προστατεύεται φυσικά από τις φλόγες. Ο στόχος είναι προφανώς να το χρησιμοποιήσουμε για να καταπολεμήσουμε τις πυρκαγιές, στη Μεσόγειο και γιατί όχι και στον κόσμο. Η ανακάλυψη έγινε σε μια γη που χρησιμοποιήθηκε για επιστημονικά πειράματα, όπου μια καταστροφική πυρκαγιά κατέστρεψε τα πάντα εκτός από ένα κομμάτι από δέντρα. Σε περίπου 20 χιλιάδες εκτάρια φυτά που καήκανε, οι ερευνητές βρήκαν ένα καταπράσινο σημείο: μια ομάδα από κυπαρίσσια, που βρισκόταν ακόμη εν ζωή, και ότι οι φλόγες δεν τα είχαν καν καψαλίσει . Πώς ήταν όμως αυτό δυνατόν; Μια μελέτη που μόλις δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Περιβαλλοντικής Διαχείρισης φωτίζει το μυστήριο.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

«Όταν φτάσαμε στον τόπο, είδαμε όλες τις βελανιδιές, τα πεύκα και τα έλατα να έχουν καεί εντελώς. Αλλά τα κυπαρίσσια της Μεσογείου δεν είχαν επηρεαστεί από τη φωτιά », λέει στο BBC ο Bernabé Moya, ένας από τους συγγραφείς. Το εν λόγω φυτό, του είδους Cupressus sempervirens var. horizontalis , έχει αναλυθεί λεπτομερώς από τους ερευνητές του εργαστηρίου δασικών πυρκαγιών της INIA-CIFOR στην Ισπανία και από το Ινστιτούτο για την αειφόρο προστασία των φυτών στη Φλωρεντία. Ανακάλυψαν ότι τα μεσογειακά κυπαρίσσια διατηρούν μεγάλες ποσότητες νερού ακόμη και σε συνθήκες ακραίας ξηρασίας.

ΔΟΚΙΜΗ ΕΥΦΛΕΚΤΟΤΗΤΑΣ

Η παχιά επιδερμίδα (το υδρόφοβο ύφασμα που καλύπτει τα κλαδιά και τα φύλλα) και η εσωτερική δομή των φύλλων ελαχιστοποιούν την απώλεια υγρών ακόμα και σε ακραίες καταστάσεις θερμότητας. Το αποτέλεσμα; Αυτά τα κυπαρίσσια χρειάζονται έως και 7 φορές περισσότερο για να αναφλεγούν από τα πεύκα, και τις βελανιδιές. Τα θραύσματα των φύλλων που πέφτουν στο έδαφος, στη συνέχεια, διατηρούν το νερό σαν σφουγγάρι: ένα ακόμα πρόσθετο φράγμα κατά των φλογών. Η κωνική και αραιή μορφή της στεφάνης του δέντρου διασφαλίζει ότι τα νεκρά φύλλα δεν συσσωρεύονται μεταξύ των φύλλων και βοηθούν στη διάχυση της θερμότητας. ,Οι προγονοι μας έλεγαν ''φύτεψε πολλά κυπαρισσια στο χωράφι σου για να αφήσεις προίκα στα παιδιά σου'' Οι αρχαίοι Ρωμαίοι έλεγαν το πεύκο «καταραμένο δένδρο» και δεν το επέτρεπαν μέσα στις πόλεις.

Γιατί γνώριζαν ότι το πεύκο είναι δαδί. Είναι εμπρηστικός μηχανισμός, είναι εγγύηση ότι μια ημέρα θα μας κάψει.

Πώς εμείς οι νεοέλληνες πιεστήκαμε ότι είναι ασφαλές να ζούμε ανάμεσα στα πεύκα,και να ξεχάσουμε τη προίκα των κυπαρισσιών είναι πραγματικά απορίας άξιον. πηγη https://www.focus.