TA KATOIKIΔΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Όλοι μας έχουμε δει μικρά παιδιά να τρέχουν να πιάσουν περιστέρια σε μία πλατεία, να αγκαλιάζουν ένα σκυλάκι, να κρατούν σφιχτά ένα γατάκι, να παρατηρούν μία χελώνα σε ένα πάρκο. Τα παιδιά αγαπούν ιδιαιτέρως τα ζώα και παρότι έχουν εντελώς διαφορετικές γλώσσες, μεταξύ τους επικοινωνούν θαυμάσια. ‘Ενα ζωάκι είναι ένας εξαιρετικά υπομονετικός ακροατής, ένας συμπαίκτης με ιδιαίτερα ευχάριστα γνωρίσματα: δεν κρίνει, δεν διακόπτει, δεν παρεμβαίνει σε καμία ιστορία που ένα παιδί του αφηγείται, δείχνει πάντα κατανόηση σε κακούς βαθμούς, σε μία στεναχώρια, σε μία δύσκολη στιγμή του παιδιού. Το προστατεύει, το συντροφεύει και συμμαχεί σιωπηλά με αυτό. Είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του παιδιού, που δεν θα το προδώσει ποτέ!

Τα κίνητρα των παιδιών για την απόκτηση ενός κατοικίδιου είναι η συντροφιά στην καθημερινότητα και το παιχνίδι. Η συντροφιά του, θα οδηγήσει το παιδί σε σπουδαίες ανακαλύψεις και συνειδητοποιήσεις, ενώ η συμβίωση μαζί του θα το ωφελήσει, σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο.
Η επιστήμη έχει εμπεριστατωμένα εξετάσει τα πολλαπλά οφέλη των κατοικίδιων στην υγεία, την ψυχική ανάπτυξη και την ευεξία των παιδιών.
Οι μελέτες δείχνουν ότι τα ζώα μπορούν να λειτουργήσουν ως προστασία από στρεσογόνους παράγοντες, μετριάζοντας το αίσθημα της δυσφορίας που προκαλούν οι αγχωτικές εμπειρίες, μειώνοντας την αίσθηση του σωματικού και συναισθηματικού πόνου, ενώ η κατοχή ενός σκύλου, ειδικότερα, μπορεί να προάγει έναν πιο υγιεινό και περισσότερο δραστήριο τρόπο ζωής.

Κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη
Τα κατοικίδια παρέχουν στα παιδιά συναισθηματική υποστήριξη και ένα αίσθημα ασφάλειας. Σε σχετική μελέτη βρέθηκε ότι νήπια και βρέφη που μεγαλώνουν με ένα ζώο συντροφιάς, τείνουν να μην πιπιλούν τον αντίχειρά τους (κλασσικό παράδειγμα συναισθηματικής ανασφάλειας), καθώς τρέφουν γνωστικά τον εγκέφαλο τους από την επικοινωνία με το ζωάκι που υπάρχει στο σπίτι, όταν οι γονείς είναι απασχολημένοι .
Το κατοικίδιο μπορεί να ενδυναμώσει ουσιαστικά την κοινωνικότητα ακόμα και των πιο «δειλών» μικρών παιδιών. Μέσα στο σπίτι, το κατοικίδιο δεν συμμορφώνει το παιδί, αλλά το αποδέχεται και το αγαπά, με αποτέλεσμα το παιδί να θεμελιώνει καλύτερη εικόνα εαυτού. Έξω από το σπίτι, ένα παιδάκι που κάνει βόλτα με το κατοικίδιο του, γίνεται εύκολα πόλος έλξης από άλλα παιδιά που θα πλησιάσουν να το χαϊδέψουν ή να παίξουν μαζί του, ενδυναμώνοντας την κοινωνική εικόνα και αυτοεκτίμηση του παιδιού.
Η φροντίδα των σωματικών αναγκών του κατοικίδιου από το παιδί, με υποχρεώσεις που ταιριάζουν στην ηλικία του (π.χ. να γεμίζει το μπολ του κατοικίδιου με νερό, να το χτενίζει, να το κάνει μπάνιο ή να το πηγαίνει βόλτα με επιτήρηση), ενισχύει την κοινωνική ευθύνη αλλά και την αυτοεκτίμηση από την ικανοποίηση που παίρνει ως φροντιστής του κατοικίδιου του, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει με τις αξίες της υπευθυνότητας και της εμπιστοσύνης από την επιτυχή ανάληψη ευθυνών και αρμοδιοτήτων, αναλόγων της ηλικίας του.
Εκτός από τις σωματικές ανάγκες του ζώου, τα παιδιά μαθαίνουν να φροντίζουν και τις συναισθηματικές ανάγκες του μικρού τους φίλου (π.χ. όταν είναι κουρασμένο και δεν θέλει να παίξει ή ακόμα όταν φοβάται στην επίσκεψη στον κτηνίατρο). Με τον τρόπο αυτό διδάσκονται για τα συναισθήματα των άλλων και τα για δικά τους, μέσα από την αλληλεπίδραση. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η «ενσυναίσθηση», η ικανότητα δηλαδή ενός προσώπου να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα συναισθήματα του άλλου. Η ενσυναίσθηση βοηθά το παιδί στην αυτορρύθμιση και την οριοθέτηση της συμπεριφοράς του αναγνωρίζοντας και σεβόμενο τις ανάγκες του άλλου. Με τη βοήθεια των γονέων, ένα κατοικίδιο μπορεί να προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για την ανάπτυξη της έννοιας της «ενσυναίσθησης».
Τα ευρήματα αναπτυξιακών ερευνών καταδεικνύουν ότι η ποιότητα της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα σε παιδιά και τα κατοικίδια τους, τα βοηθά να βιώσουν μεγαλύτερο δέσιμο σε όλη την γκάμα των σχέσεών τους, ως ενήλικες. Από άλλη έρευνα προέκυψε πως νεαροί ενήλικες που είχαν κατοικίδιο ως παιδιά, ενδιαφερόταν και συμμετείχαν περισσότερο στα κοινά, με τη μορφή προσφοράς εθελοντικών υπηρεσιών στις κοινότητές τους, βοηθούσαν περισσότερο φίλους και συγγενείς και ανέπτυσσαν ηγετικές συμπεριφορές, συγκριτικά με όσους δεν είχαν αναλάβει τη φροντίδα κάποιου κατοικίδιου.
Όσο πιο ενεργή ήταν μάλιστα, η συμμετοχή τους ως παιδιά στη φροντίδα ενός ζώου, τόσο εντονότερη ήταν και η αλληλεπίδρασή τους με άλλα μέλη του κοινωνικού συνόλου.

Γνωστική ανάπτυξη
Τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν, να αντιλαμβάνονται και να ανταποκρίνονται κατάλληλα στη μη λεκτική συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων, ενισχύοντας την επικοινωνία τους σε όλες τις μελλοντικές διαπροσωπικές τους σχέσεις. Σύμφωνα με πολλές ψυχολογικές θεωρίες, η βιωματική μέθοδος γνώσης, (εμπειρική γνώση), ενισχύει ουσιαστικά το πρόσωπο στο να αντιμετωπίσει τη ζωή περισσότερο ρεαλιστικά και να αντεπεξέλθει σε τυχόν δυσκολίες και απώλειες στον κύκλο της δικής του ζωής.
Μέσω της παρατήρησης, θα κατανοήσει τις αναλογίες της ανθρώπινης ζωής και της ζωής των ζώων αποκτώντας μια καλύτερη επαφή με τη δική του φύση και τις υπαρξιακές της διαστάσεις, θα ενδιαφερθεί για τον φυσικό κύκλο ζωής και να θελήσει να αναζητήσει περισσότερες πληροφορίες γύρω από θέματα της αναπαραγωγής, της γέννησης, της ασθένειας, του θανάτου.
Η επαφή, επίσης, με το παιδί σε καθημερινές δραστηριότητες όπως το παιχνίδι, ενισχύει τις εγκεφαλικές συνάψεις που συνδέουν τη γνώση με το συναίσθημα. Για παράδειγμα η κατασκευή ενός σπιτιού για το ζωάκι ή το παιχνίδι μαζί του, βάζει σε διαδικασία το παιδί να χρησιμοποιήσει συγχρόνως τη φαντασία και την επινοητικότητα του, επιτυγχάνοντας ένα σκοπό. Η γνωστική διαδικασία με τη μορφή εκτιμήσεων, σκέψεων και δράσεων, παίζουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό και πρόκληση των συναισθημάτων.

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η συμβίωση με ένα κατοικίδιο ζώο βοηθά ένα παιδί να καλλιεργήσει τις αξίες της οικολογικής συνείδησης, της ηθικής ευθύνης του αλτρουισμού, της κοινωνικής αξίας, της ενσυναίσθησης. Σε αυτή την προσπάθεια, οι γονείς έχουν έναν ενεργό και πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς η επιλογή του ζώου, η επιτήρηση της διάδρασης μαζί του, οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσής του, η συμφωνία στη συμμετοχή των παιδιών στην καθημερινή φροντίδα του ζώου είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν, πριν την απόφαση για την απόκτηση ενός ζώου συντροφιάς στο σπίτι.

Θέματα που χρήζουν Προσοχής

Σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα συμπεριφοράς, από το κατοικίδιο σας ,συνιστούμε τη συζήτηση και τη συνεργασία με έναν καλό εκπαιδευτή, ο οποίος θα μπορέσει να εξηγήσει τι προκαλεί τη δύσκολη συμπεριφορά του ζώου και να προτείνει λύσεις, για πως μπορείτε να χειριστείτε τη συμπεριφορά και να καλύψτε τις ανάγκες του κατοικίδιου. Πολύ συχνά, η έλλειψη βόλτας, ο περιορισμός του κατοικίδιου σε μικρούς χώρους μακριά από την οικογένεια, στρεσάρουν τα κατοικίδια και δημιουργούν αλλαγές στη συμπεριφορά. Ας θυμόμαστε, ότι το κατοικίδιο είναι ένα ακόμη μέλος της οικογένειας μας που του αξίζει η φροντίδα κι ο σεβασμός, ώστε να μας αντιμετωπίζει κι αυτό με τον ίδιο τρόπο.

Σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα συμπεριφοράς, από τα παιδιά προς τα ζώα, συνιστούμε τη συζήτηση και τη συνεργασία με έναν παιδοψυχολόγο. Η παιδική βία απέναντι στα ζώα ενδέχεται να προμηνύει ενήλικη επιθετικότητα και εγκληματικότητα. Η παιδική εγκληματικότητα κατά των ζώων αποτελεί πιθανό δείκτη του πως θα εξελιχθεί το παιδί αργότερα ως ενήλικας. Μαθαίνοντας από νωρίς στο παιδί το σεβασμό και την αγάπη προς τα ζώα, του προσφέρουμε ένα πολύτιμο εφόδιο για έναν κοινωνικώς αποδεκτό και σωστό τρόπο συμπεριφοράς ενάντια στην έννοια της βίας.

 ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΤΗΣ ANIMAL ACTION KAI ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ 
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και Επικοινωνίας

Μεσακτή ..Λιβάδι..Αρμενιστής ..σήμερα

«Ο Κανόνας του Εσώρουχου» για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών-Ένα εξαιρετικό άρθρο που πρέπει να διαβάσουν όλοι γονείς

«Ο Kανόνας των εσωρούχων» είναι η καμπάνια του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατά της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Ο Κανόνας αποτελεί ένα απλό μέσο που βοηθά τους γονείς να εξηγήσουν στα παιδιά τους ποια είναι τα σημεία του σώματος που δεν πρέπει να τα αγγίζουν οι άλλοι, πώς πρέπει να αντιδράσουν το παιδιά και που να στραφούν για βοήθεια.

Τι λέει όμως ο Κανόνας των Εσωρούχων;

Είναι απλό: κανείς δεν μπορεί να αγγίξει ή να χαϊδέψει το παιδί στα σημεία του σώματός του που συνήθως καλύπτονται από τα εσώρουχά τους. Και ούτε τα παιδιά επιτρέπεται να αγγίξουν το σώμα άλλων σε αυτά τα σημεία. Ο κανόνας είναι επίσης χρήσιμος γιατί βοηθάει να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι το σώμα τους τούς ανήκει, ότι υπάρχουν καλά και κακά μυστικά και ότι υπάρχει καλό αλλά και κακό χάδι ή άγγιγμα. Ο Κανόνας των Εσωρούχων εκπονήθηκε για να βοηθήσει γονείς και κηδεμόνες να ανοίξουν συζήτηση με τα παιδιά τους. Μπορεί μάλιστα να αποτελέσει ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο πρόληψης κατά της σεξουαλικής κακοποίησης. Ο Κανόνας των Εσωρούχων έχει πέντε σημαντικές πτυχές.

1. Το σώμα σου σού ανήκει

 Τα παιδιά θα πρέπει να ξέρουν ότι το σώμα τους τούς ανήκει και ότι κανείς δεν μπορεί να τα αγγίξει ή να τα χαϊδέψει χωρίς την άδειά τους. Ο ειλικρινής και άμεσος διάλογος ήδη από μικρή ηλικία για τη σεξουαλικότητα και τα απόκρυφα σημεία του σώματος, με σωστή χρήση των όρων που αφορούν τα γεννητικά όργανα και άλλα σημεία του σώματός τους, θα βοηθήσουν τα παιδιά να αντιληφθούν τι δεν επιτρέπεται. Τα παιδιά διατηρούν το δικαίωμα να αρνηθούν φιλί ή χάδι ακόμη και από άτομο το οποίο αγαπούν. Πρέπει να μάθουν να λένε «Όχι» με άμεσο και αποφασιστικό τρόπο σε περίπτωση ανάρμοστης σωματικής επαφής, όπως και τρόπους να αποφεύγουν καταστάσεις που απειλούν την ασφάλειά τους και να ενημερώνουν έναν ενήλικα τον οποίον εμπιστεύονται. Έχει σημασία να τονισθεί ότι τα παιδιά θα πρέπει να επιμείνουν έως ότου κάποιος να πάρει το θέμα στα σοβαρά. Στο βιβλίο μας, το χέρι ζητά την άδεια της Κίκο για να την αγγίξει. Η Κίκο δέχεται, αλλά όταν το χέρι προσπαθεί να μπει μέσα στο εσώρουχο η Κίκο λέει «Όχι». Οι γονείς και οι κηδεμόνες μπορούν να αξιοποιήσουν αυτή την αλληλουχία γεγονότων για να εξηγήσουν στο παιδί τους ότι μπορεί να πει «Όχι» ανά πάσα στιγμή.

2. Καλό άγγιγμα – κακό άγγιγμα 

Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται πάντα τη διαφορά μεταξύ του αγγίγματος που επιτρέπεται και εκείνου που θεωρείται ανάρμοστο. Πείτε τους ότι δεν είναι σωστό να κοιτάζει ή να αγγίζει κανείς τα απόκρυφα σημεία του σώματός τους, ούτε είναι σωστό να τους ζητάει κάποιος να δουν ή να αγγίξουν αυτά τα σημεία στο σώμα κάποιου άλλου. Ο Κανόνας των Εσωρούχων τα βοηθάει να αναγνωρίζουν ένα φανερό και εύκολο να το θυμούνται όριο: τα εσώρουχα. Βοηθάει τους ενήλικες να ξεκινήσουν μια κουβέντα με τα παιδιά. Αν τυχόν τα παιδιά δεν είναι βέβαια κατά πόσον η συμπεριφορά ενός ενήλικα είναι αποδεκτή ή όχι, φροντίστε να ξέρουν ότι μπορούν να ζητήσουν από κάποιον ενήλικο τον οποίον εμπιστεύονται να τα βοηθήσει. Στο βιβλίο μας, η Κίκο δεν δέχεται να την αγγίξουν κάτω από το εσώρουχο. Οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί ότι υπάρχουν κάποιοι ενήλικες (όπως οι γονείς, οι κηδεμόνες και οι γιατροί) που μπορεί να χρειαστεί να το αγγίξουν, αλλά ας ενθαρρύνουμε τα παιδιά να πουν «Όχι» ακόμη και σε αυτούς αν τυχόν αισθανθούν άβολα ή αμήχανα.

Το βίντεο δημιουργήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης στο πλαίσιο της εκστρατείας «Ο Κανόνας του Εσώρουχου» για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών

3. Καλά μυστικά – κακά μυστικά 

Η μυστικότητα είναι η τακτική που εφαρμόζουν συνήθως όσοι διαπράττουν το αδίκημα της σεξουαλικής κακοποίησης. Για τον λόγο αυτό, είναι σημαντικό να μάθουμε στα παιδιά τη διαφορά μεταξύ καλών μυστικών και κακών μυστικών, αλλά και να καλλιεργήσουμε ένα κλίμα εμπιστοσύνης. Οποιοδήποτε μυστικό τους προκαλεί άγχος, αμηχανία, φόβο ή στενοχώρια δεν θεωρείται καλό και επομένως δεν θα πρέπει να το αποκρύπτουν. Αντιθέτως, θα πρέπει να το πουν σε κάποιον ενήλικα που εμπιστεύονται (γονέα, δάσκαλο, αστυνομικό, γιατρό). Στο βιβλίο μας, το χέρι ενθαρρύνει την Κίκο να μιλήσει ανοικτά, όταν κάποιος θέλει να την αγγίξει με τρόπο ανάρμοστο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την αλληλουχία αυτή καταστάσεων για να συζητήσετε τη στη διαφορά μεταξύ καλού μυστικού (όπως λχ. ένα πάρτι γενεθλίων) και κακού μυστικού (οτιδήποτε προκαλεί στο παιδί στενοχώρια και άγχος). Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να τους αποκαλύπτουν τα κακά μυστικά.

4. Η πρόληψη και η προστασία είναι ευθύνη των ενηλίκων 

Τα κακοποιημένα παιδιά νιώθουν αισθήματα ντροπής, ενοχής και φόβου. Οι ενήλικες θα πρέπει να αποφεύγουν να καλλιεργούν ταμπού γύρω από τη σεξουαλικότητα αλλά και να φροντίζουν ώστε τα παιδιά τους να γνωρίζουν σε ποιον να απευθυνθούν για να μιλήσουν σε περίπτωση που ανησυχούν, στενοχωριούνται ή θλίβονται. Το παιδιά δεν αποκλείεται να διαισθανθούν ότι κάτι δεν πάει καλά, οπότε οι μεγάλοι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και να αφουγκράζονται τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά των παιδιών. Ίσως υπάρχει λόγος που ένα παιδί αρνείται την επαφή με κάποιον άλλο ενήλικα ή παιδί. Θα πρέπει να το σεβαστούν. Τα παιδιά πρέπει να νιώθουν ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να μιλήσουν με τους γονείς τους. Το χέρι στο βιβλίο είναι φίλος της Κίκο. Οι μεγαλύτεροι υπάρχουν για να βοηθούν τα παιδιά στην καθημερινότητά τους. Η πρόληψη της σεξουαλικής βίας αποτελεί πρωτίστως ευθύνη των ενηλίκων και είναι σημαντικό να φροντίζουμε να μην φορτώνουμε ένα τέτοιο βάρος στους ώμους των παιδιών.

5. Άλλες χρήσιμες συμβουλές που συνοδεύουν τον Κανόνα των Εσωρούχων

Καταγγελία και αποκάλυψη στοιχείων Τα παιδιά χρειάζονται σαφείς κατευθύνσεις όσον αφορά τους ενήλικες που μπορεί να βρίσκονται στον περίγυρο ασφάλειάς τους. Πρέπει να τα ενθαρρύνουμε να επιλέξουν ενήλικες τους οποίους μπορούν να εμπιστευτούν, που είναι διαθέσιμοι και πρόθυμοι να τα ακούσουν και να βοηθήσουν. Μόνο ένα από τα μέλη του περίγυρου αυτού μπορεί να κατοικεί στο ίδιο σπίτι με το παιδί, τα υπόλοιπα δεν θα πρέπει να είναι συγγενικά πρόσωπα ούτε να προέρχονται από τον άμεσο οικογενειακό κύκλο. Το παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν πώς να ζητήσουν βοήθεια σε ένα τέτοιο περίγυρο ασφάλειας και εμπιστοσύνης.

Γνωστοί δράστες 

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ο δράστης είναι άτομο που το παιδί γνωρίζει. Είναι πολύ δύσκολο, κυρίως για τα μικρά παιδιά, να καταλάβουν ότι κάποιος που ήδη γνωρίζουν μπορεί να τα βλάψει. Μην ξεχνάτε τη μέθοδο που ακολουθούν συνήθως οι θύτες για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών. Στο σπίτι επομένως θα πρέπει να ισχύει ο κανόνας ότι το παιδί οφείλει να ενημερώνει τους γονείς του σε κάθε περίπτωση που κάποιος του προσφέρει δώρα, του ζητάει να κρατήσει ένα μυστικό ή προσπαθεί να βρεθεί μόνος μαζί του.

Άγνωστοι δράστες 

Σε μερικές περιπτώσεις ο δράστης μπορεί να είναι ένας άγνωστος. Διδάξτε στο παιδί σας κάποιους απλούς κανόνες για την επαφή με αγνώστους, όπως λ.χ. να μην επιβιβάζονται ποτέ σε αυτοκίνητο ατόμου το οποίο δε γνωρίζουν, ούτε να δέχονται δώρα ή προσκλήσεις από αγνώστους.

Βοήθεια 

Τα παιδιά θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχουν ειδικοί οι οποίοι μπορούν να το βοηθήσουν (δάσκαλοι, κοινωνικοί λειτουργοί, ο συνήγορος του πολίτη, γιατροί, ο ψυχολόγος στο σχολείο, η αστυνομία), αλλά και τηλεφωνικές γραμμές τις οποίες μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να ζητήσουν συμβουλές και βοήθεια.

Πηγή: singleparent.gr

Πηγή: thessalonikiartsandculture.gr

Πηγή:www.enet.gr

Πηγή:diaforetiko.gr      http://www.newsitamea.gr/

Και τι δε θα έδινα να σ'είχα εδώ, μαμά

«Καλό ταξίδι πολυαγαπημένη μας» έγραφε ένα απο τα στεφάνια που είθισται να συνοδεύουν το αγαπημένο πρόσωπο που φεύγει.

Ποιο ταξίδι λέει ρε μαμά; Τί μαλακίες είναι αυτές;

Εγώ σε είδα να αφήνεις τη τελευταία σου ανάσα και να πεθαίνεις στα χέρια μου κι αυτοί πάνε να μου το ωραιοποιήσουν και να μου πουν ότι πας ταξίδι; Αν πήγαινες ταξίδι θαρρώ θα χαιρόμασταν όλοι και κανείς δεν θα έκλαιγε.

Ήμουν θυμωμένη ναι, κι ακόμα είμαι.

4 χρόνια μετά κι ακόμα ο θυμός δεν έχει σβήσει τελείως. Ούτε η θλίψη. Και μεταξύ μας, δε νομίζω οτι θα σβήσει και ποτέ.

Βλέπεις το να μιλάω σε μια φωτογραφία δε με γεμίζει. Η φωτογραφία δε μου απαντάει, δε με συμβουλεύει, δε με μαλώνει, αλλά κυρίως δε με αγκαλιάζει· και όποιος στερήθηκε την αγκαλιά της μάνας μόνο αυτός ξέρει για τί έλλειψη μιλάμε.

Είναι εκείνη η αγκαλιά που σε δέχεται όπως κι αν είσαι, με ό,τι ζαβολιά έκανες σαν μικρό παιδί και ό,τι λάθος ως ενήλικας.

Εκείνη που συγχωρεί. Πάντα και τα πάντα.

Κάθε θάνατος αγαπημένου προσώπου σε σημαδεύει, αλλά ο θάνατος εκείνης που σε έφερε στη ζωή είναι κάτι που όσες λέξεις κι αν γράψω για να αποτυπώσω το συναίσθημα, θα είναι λίγες.

Κόβεται απότομα ο ομφάλιος λώρος και κανείς δεν σε έχει προετοιμάσει για το τι θα ακολουθήσει. Οπότε τα ταξίδια και οι παρηγοριές είναι μια μαλακία και μισή.

Δεν το συνειδητοποιείς αμέσως. Κλαίς, ουρλιάζεις, χτυπιέσαι, παρακαλάς να ξυπνήσεις απο τον εφιάλτη αλλά η πραγματικότητα είναι πως το επόμενο πρωί εκείνη δε θα είναι εκεί.

Δε θα σε πάρει 10 τηλέφωνα μες την ημέρα για να δεί αν έφαγες, αν ντύθηκες καλά, αν θα αργήσεις, γιατί θα αργήσεις, με ποιόν είσαι, μήπως ήπιες πολύ.

Δε θα σε περιμένει άυπνη μέχρι να βεβαιωθεί οτι έφτασες σώα στο σπίτι.

Δε θα σε μαλώσει που πατάς ξυπόλυτη και θα κρυώσεις.

Δε θα σε φιλήσει στο μέτωπο και θα σου πεί με σιγουριά 38,2, χωρίς θερμόμετρο.

Δε θα ρίξετε άλλον ένα ομηρικό καβγά επειδή έβαλες τσίτα τη μουσική.

Δε θα σου μαγειρέψει το αγαπημένο σου φαγητό που μόνο από εκείνη έχει την καλύτερη γεύση.

Δε θα περάσει ξανά από κόσκινο όποιον άντρα σε πλησιάσει για να βεβαιωθεί, όσο μπορεί, οτι δε θα σε πληγώσει.

Έπιασα τον εαυτό μου να την αναζητάει σε κάθε χαρά και λύπη της ζωής μου.

Την πρώτη φορά που πέρασα φλέβα ως νοσηλεύτρια πήρα το κινητό στο χέρι και σχημάτισα τον αριθμό της να της το πω. Να αισθανθεί περήφανη. Μόλις πάτησα και το τελευταίο ψηφίο κατάλαβα οτι δεν θα το σήκωνε κανείς. Ξέσπασα. Είχα χάσει το σημείο αναφοράς μου.

Όταν δε, έγινα και η ίδια μαμά, ήθελα πραγματικά τη μαμά μου για να μοιραστώ αυτό το τεράστιο γεγονός μαζί της και να μοιραστεί τις τεράστιες γνώσεις της για τα μωρά με μένα.

Ενώ οι περισσότερες κόρες έχουν τη μαμά τους από δίπλα για να τους εξηγήσει από το πώς θα πιάσουν ένα μωρό, μέχρι πώς θα το αλλάξουν, εγώ είχα βιβλία στη θέση της.

Ακούω άλλους που νευριάζουν με τις μαμάδες τους, που μαλώνουν και παραπονιούνται και αναρωτιέμαι αν αντιλαμβάνονται πόσο τυχεροί είναι που έχουν ακόμα κι αυτόν τον καυγά.

Και τι δε θα έδινα για έναν ακόμα καυγά, αφού στις δυο ώρες θα άνοιγες πάλι το δωμάτιο μου για να δεις αν είμαι καλά.

Και τι δε θα έδινα για μια συμβουλή που μπορεί και να μην την ακολουθούσα.

Και τι δε θα έδινα να ήσουν απλά εδώ και να πεις εκείνο το «σ'αγαπώ μωρό μου» κι ας μην είμαι πια μωρό.

Όταν αρρώστησες εσύ ήσουν η γενναία κι εγώ η άρρωστη.

Εσύ το αποδέχτηκες κι εγώ τα έβαλα με Θεούς και δαίμονες.

Μαμά σημαίνει να αφήνεις την τελευταία σου πνοή και να λες «μη πονάς παιδί μου».

Ο θάνατός σου μου δίδαξε τη ζωή, και καλύτερο μάθημα δεν μπορούσες να μου δώσεις.

Αυτό μαζί με αυτό το ρημάδι το «σ'αγαπώ», που πρέπει να λέμε κάθε που το νιώθουμε και να το δείχνουμε με κάθε τρόπο.

Και μου λείπεις, απίστευτα πολύ.

  

[pillowfights]      Γράφει: Βούλα Ραπτούδη 

Ο Άγιος Πολύκαρπος

Ανεβαίνοντας από τη Μεσακτή προς τις Ορεινές Ράχες το πρώτο χωριό που θα συναντήσεις είναι ο Άγιος Πολύκαρπος Ο Τόπος της Ελιάς των Πορτοκαλιών των Βοτάνων και των Αριστερών Οι Ντόπιοι πιστεύουν ότι το χωριό τους προστατεύετε από τον Άγιο Πολύκαρπο χαρίζοντας τους Τύχη και καλές σοδειές από τα περιβόλια τους ..........!

Η ποίηση είναι η ομιλούσα τέχνη της ζωγραφικής ..Πλάτων

Οι λαγοί
Ο τόπος που γεννήθηκα μια χούφτα μόνο χώμα
Που στάθηκε ανάμεσα σε βράχους ριζιμιούς.
Νερό γλυκό τον πότισε και τον ποτίζει ακόμα,
και λίγα πεύκα φύτρωσαν σε δίσεκτους καιρούς.

Ανάμματα και κουμαριές στόλισαν το τοπίο,
οι μέλισσες απάγκιασαν στου άντραχλου την κουφάλα,
οι δροσοστάλες πότισαν τα ασθενικό χορτάρι
που φύτρωσε ανάμεσα στην φυσική την σκάλα.
Ο αγέρας σπόρους έφερε που ρίζωσαν στο κρύο,
σιτάρι κι άγρια φακή, κουκιά και σανταμάκια
κι εκεί φανήκαν οι λαγοί να βόσκουν δυο –δυο,
αγαπημένοι χαρωποί με τ’ αλλά τα ζωάκια.
Μύθος στ’ αλήθεια ιστορεί πως πρόγονος παλιός ,
από γαλέρα το ‘σκασε κι βγήκε πεινασμένος,
για να τραφεί, στάρι ωμό, έτρωγε σαν λαγός ,
κι αγρότης τον συνέλαβε κι επιαστει ο καημένος.
Βρήκε αγκαλιά στην χέρσα γη κι εσπόρισε το γένος,
μ’ αγάπη, κόπο, ομόνοια περίσσια προκοπή…
βγήκαν λαγούδες και λαγοί τόσοι που ενδεχομένως
ολόκληρη έφτιαξαν φυλή … που νους δεν το χωρεί.

 ποίηση από την  Ελένη Κουτούφαρη  Σέττα
Γεννήθηκε το 1958 στις 18 Μαΐου στο χωριό Άγιος Πολύκαρπος του δήμου Ραχών Ικαρίας . Με την τέχνη έχει ιδιαίτερη σχέση και ειδικά την λαϊκή, είναι επιμελήτρια του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Αγροτικής Ζωής Δ.ΧΡ. ΣΕΤΤΑΣ στην Αγία Άννα Ευβοίας αλλά και συνεργάτης του μικρού Λαογραφικού Μουσείου Ο ΧΑΡΑΚΑΣ στην γενέτειρα της. Γράφει από νεαρή ηλικία κυρίως έμμετρα ποιήματα και στίχους.
Έχει εκδώσει
1) έναν οδηγό ξενάγησης για το μουσείο Δ.Χ.ΣΕΤΤΑΣ το ξωτικό του μουσείου 2009
2) το σενάριο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ Η ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΣΥΝΕΥΡΕΣΗ Αθήνα – Αργος 2010
3) την ποιητική συλλογή Αγάπες και φεγγάρια Αθήνα 2011
4) συμμετέχει στο Κι εσυ το είδες Αθήνα 2013
5) συμμετέχει στο ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΝ ΠΟΙΕΙΝ Α Αθήνα 2013
6) συμμετέχει στο ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ Αθήνα 2013
7) συμμετέχει στο ανθολόγιο στην μνήμη του Νέλσωνα Μαντέλα Ινδία 2014
8) συμμετέχει στο ανθολόγιο για την Ειρήνη της world poetry Καναδάς 2014
9) συμμετέχει στο ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΝ ΠΟΙΕΙΝ Β Αθήνα 2014
10) συμμετέχει στο ΑΝΟΛΟΓΙΟ ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ Αθήνα 2014
Η ηλεκτρονική της σελίδα είναι setta.ikaria@gmail.com

Γιατί οι νεκροί έρχονται στον ύπνο μας;

 Αρκετά συχνά έχει τύχει σε όλους σας να δείτε αποθανόντα αγαπημένα σας πρόσωπα στο όνειρό σας και σίγουρα θα αναρωτιέστε το βαθύτερο νόημα που κρύβεται σε αυτές τις επισκέψεις των νεκρών. Μερικοί από εσάς ίσως να έχετε αισθανθεί θετικά συναισθήματα, άλλοι ίσως και φόβο. Μία από τις κοινές πεποιθήσεις είναι ότι ο λόγος που έχουμε επίσκεψη των νεκρών στα όνειρά μας είναι επειδή ο κόσμος των ονείρων γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ της υλικής ζωής και του πνευματικού κόσμου, καθιστώντας ευκολότερο να επικοινωνήσουμε μαζί τους. Οι ψυχολόγοι πιστεύουν ότι τα όνειρα με αποθανόντες συγγενείς ή φίλους είναι απλώς μια εκδήλωση πόνου, κατάθλιψης ή συναισθήματα ενοχής απέναντί τους. Οι μυστικιστές ισχυρίζονται ότι ο κόσμος των ονείρων είναι μια σύνδεση με άλλους κόσμους, γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι από την αρχαιότητα πίστευαν ότι τα όνειρα με ανθρώπους που έχουν πεθάνει στέλνουν ένα σημαντικό μήνυμα που δεν πρέπει να αγνοηθεί. Οι νεκροί έρχονται στα όνειρά μας με ένα μήνυμα, συμβουλές ή προειδοποίηση που πρέπει να ληφθεί υπόψη. 

O Dr Mark Blagrove είναι καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Swansea και μελετά τα όνειρα μέσα από επιστημονικά πειράματα και έρευνες...

Eξηγεί τι ακριβώς είναι τα όνειρα, πώς η προσωπικότητα μας επηρεάζει αυτά που βλέπουμε στον ύπνο μας αλλά αναφέρεται και στους λόγους που αγαπημένα πρόσωπα που έχουν φύγει από την ζωή, μας επισκέπτονται στα όνειρα μας!!

"Τι φανερώνουν τα όνειρά μας;"

Mark Blagrove : "Τα περισσότερα όνειρα σχετίζονται με το παρόν και τη κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Είναι πιθανό επίσης να μπορούν να αποκαλύψουν στοιχεία για γεγονότα του παρελθόντος. Η μεγαλύτερη όμως πιθανότητα παραμένει τα όνειρα να μας πληροφορούν για τα γεγονότα του παρόντος τα οποία ίσως και να μην γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν.

Για παράραδειγμα ένα όνειρο μπορεί να μας αποκαλύψει τα αληθινά μας αισθήματά μας για κάποιο συγκεκριμένο άτομο τα οποία συνειδητά μπορεί να μην έχουμε αντιληφθει ή να μην θέλουμε να τα παραδεχτούμε."

"Ο χαρακτήρας επηρεάζει τα όνειρά μας"

Mark Blagrove : "Η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου επίσης μπορεί να επηρεάσει τα όνειρα του. Άτομα με δημιουργικό χαρακτήρα συνηθίζουν να βλέπουν περίεργα όνειρα μεγαλύτερης διάρκειας με έντονη πλοκή και εναλλαγές συναισθημάτων. Σημαντικό επίσης είναι τα διάφορα επίπεδα ύπνου. Μερικές φορές βρισκόμαστε σε βαθύ ύπνο όπου δεν παρατηρείται κάποιο όνειρο, ενώ μερικές άλλες βρισκόμαστε σε στάδια ενεργού ύπνου, όπου παρατηρείται κίνηση ματιών και ο εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα ενεργός. Στην περίπτωση αυτή τα όνειρα αυξάνονται!"

"Γιατί οι νεκροί έρχονται στον ύπνο μας;"

Mark Blagrove : "Επιστημονικά δεν έχει αποδειχτεί οποιαδήποτε δυνατότητα επικοινωνίας με νεκρούς ενώ είμαστε ξύπνιοι. Η επιθυμία όμως να δούμε για μια ακόμη φορά το αγαπημένο μας πρόσωπο που έχει πεθάνει, είναι τόσο μεγάλη που είναι πιθανό να επηρεάζει τα όνειρα μας.

Πέρα από την επιθυμία όμως υπάρχει και η δύναμη της συνήθειας, η καθημερινότητα που βιώναμε με τα πρόσωπα αυτά και η οποια ίσως έρχεται στον ύπνο μας με την μορφή αναμνήσεων. Όταν ξυπνήσουμε από αυτό το όνειρο έχουμε ανάγκη να δεχτούμε οτι δεν ήταν δημιούργημα του μυαλού μας αλλά συνάντηση -έστω ονειρική- με τον δικό μας άνθρωπο. "

"Μπορεί ένας νεκρός να μας μεταφέρει μηνύματα στον ύπνο μας;"

Mark Blagrove : "Αυτό βεβαίως προβληματίζει εμάς τους επιστήμονες. Δηλαδή ο ισχυρισμός πάρα πολλών ανθρώπων ότι ονειρεύονται κάποιον νεκρό κι εκείνος τους μεταφέρει μηνύματα για γεγονότα που θα συμβούν στο μέλλον.

Από τη πλευρά ενός επιστήμονα η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι ο ονειρευόμενος έχει ήδη μια ιδέα των εξελίξεων του μέλλοντος. Επομένως ο ίδιος εκμυστηρεύεται στον εαυτό του μέσω του νεκρού, πληροφορίες που έχει κρυμμένες στο υποσυνείδητό του.

Λυπάμαι αλλά δεν έχω επιστημονικές αποδείξεις οτι πράγματι οι νεκροί έρχονται από τον άλλο κόσμο στα όνειρα των ζωντανών και μάλιστα τους αποκαλύπτουν τα μελλούμενα. Είμαι υποχρεωμένος να ερμηνεύσω τέτοια γεγονότα με βάση την ψυχολογία και όχι την μεταφυσική.

Αυτό που προτείνω είναι την επόμενη φορά που θα ονειρευτείτε κάποιον δικό σας που είναι νεκρός, δώστε μεγάλη προσοχή σε αυτά που θα σας πει: είναι πράγματα που δεν τολμάτε να πείτε στον εαυτό σας ενώ είστε ξύπνιοι και του τα αποκαλύπτετε την νύχτα μέσω ενός νεκρού προσώπου!!"                                                          πηγη     http://www.toxwni.gr/index     .php  http://astropedia.gr/