Με στρεμματική ενίσχυση οι τοπικές ποικιλίες

Τη στρεµµατική ενίσχυση αγροτών που καλλιεργούν τοπικές ποικιλίες από αβελτίωτους σπόρους και τις διατηρούν για µία πενταετία, προβλέπει η γκάµα γεωργοπεριβαλλοντικών δράσεων, του νέου Προγράµµατος Αγροτικής Ανάπτυξης, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Agrenda.

                        Προτεραιότητα θα δοθεί σε Νέους Αγρότες, κατοίκους ορεινών περιοχών, Οµάδες Παραγωγών, και νησιά (ως 3.100 κατοίκων).

Όπως προκύπτει από το προσχέδιο, οι τοπικές ποικιλίες για τις οποίες θα επιδοτούνται οι αγρότες περιλαµβάνουν σιτηρά, ψυχανθή, δενδρώδεις καλλιέργειες, θάµνους, αµπέλια, κηπευτικά, φαρµακευτικά, αρωµατικά και κλωστικά φυτά, και τον σπόρο είτε θα τον παράγουν ή ίδιοι, είτε θα τους δίνεται από τον ΕΛΓΟ «∆ήµητρα».

∆ικαιούχοι της δράσης µπορούν να κριθούν αγρότες ή οµάδες παραγωγών, φυσικά και νοµικά πρόσωπα ή οµάδες φυσικών ή νοµικών προσώπων, οι οποίοι αναλαµβάνουν την υποχρέωση να καλλιεργούν τις τοπικούς αβελτίωτους πληθυσµούς - ποικιλίες στην έκταση για την οποία έχουν υπογράψει σύµβαση, καθ’ όλη της διάρκεια της περιόδου δέσµευσης.

Επίσης προβλέπεται η κάλυψη του κόστους συναλλαγής που περιλαµβάνει:

- Έξοδα αποστολής σπόρων από και προς τον ΕΛΓΟ «∆ήµητρα».

- Τα έξοδα αναπαραγωγής και πολλαπλασιασµού για τις ανάγκες σποράς ή φύτευσης του επιλέξιµου αγροτεµαχίου.

-Το κόστος των εργαστηριακών ελέγχων του ΕΛΓΟ «∆ήµητρα» ή οποιουδήποτε άλλου φορέα που διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισµό και εγκαταστάσεις.

Προτεραιότητα θα δοθεί σε Νέους Αγρότες, κατοίκους ορεινών και µειονεκτικών περιοχών, Οµάδες Παραγωγών, και νησιά (ως 3.100 κατοίκων).

Κατάλογος τοπικών αβελτίωτων πληθυσμών ποικιλιών που κινδυνεύουν από γενετική διάβρωση

Είδος	Ποικιλίες
Κριθάρι	Αλογόκριθο, Τρικάλων, Νάξου, Εξάστιχο
Σιτάρι σκληρό	Μαυραγάνια, Μαυραθέρια, ∆ιµήνι, Ασπροσίτι
Σιτάρι µαλακό	Ξυλόκαστρο, Ζουλίτσα, Γκρινιάς, Σκληρόπετρα
Μονόκοκκο σιτάρι	Καπλουτζάς
Βρώµη	Τρικάλων, Γιολάφ, Ντόπια
Σίκαλη	Βεύη Φλώρινας
Φακή	Μολού
Φάβα	Πάρου, Καρυάς, Παπούλα,
Λαθούρι	Πίσσε, Λαθούρι, Γλουκουένια, Σπρίκα
Ρόβη	Χανίων, Γρεβενών, Ιονίων
Αραχίδα	Γεωργιούπολης
Λινάρι	Μεσσηνίας
Λούπινο (lupinus albus)
Κουκιά
Μπιζέλι	Κουρακάτσι
Κερασιά	Σερρών (Μαύρο), Λευκό Ιωαννίνων
Μηλιά	Ξυνόµηλα Αγιάσου, Σκιούπια, Χαµοµηλιά
Πορτοκάλια	«Μάλτας», Μαλτέζικο, Παρακοίλων
Αχλαδιά	Κουντουρέλια, Κακάβια, Καµπάνες, Ζαχαράτα
Βερικοκιά	Καίσια
Μανταρινιά	Ντόπια
Ροδιά	Καντινέρια, Λεφάνια
Αµυγδαλιά	Αφράτο, Σιδηραµύγδαλο
Λεµονιά	Τσακαλίκη
Συκιά	Άσπρο µικρό, Ποταµίσια
Ελιά	Ασπρολιά Αλεξανδρούπολης
Ροδακινιά	Κοκκάρι, Μηλοροδάκινο
Αµπέλι	Μαυρούδο-Πλατάνα-Κολινιάτικο-Τουρκοπούλα
Κρεµµύδι	Ολύµπου, Σκυριανό, Κόκκινο, Ζακυνθινό νεροκρόµµυδο
Σκόρδο	Ερύσσου, Θύσσας, Ξυλαγανής, Τριπόλεως
Πιπεριά	Καρατζόβας
Τοµατοπιπεριά	Τοµατοπιπεριά
Κολοκύθι	Πασατέµπο, Ρετζέλια, Κολοκύθα, Καλκαµπάκι
Πεπόνι	Αγγουροπέπονο, Σαγκρί, Ξυλάγγουρο, Κασιδιάρικο
Αγκινάρα	Αγγιναράκι, Αττικής, Κρήτη, Μαύρη
Τοµάτα	Κυθήρων, Ολύµπου, Μαντουδίου όψιµη, Τρίγωνο Έβρου
Ρόκα	Κρήτης, Ιονίων
Αγγούρι	Άνδρου, Παλιουριάς
Σουσάµι	Γεωργιούπολης, Έβρου, Λήµνου
Φράουλα	Κερκυραϊκή µικρόκαρπη, Ζακυνθινή
Μελιτζάνα	Άσπρη Μελιτζάνα, Αργίτικη, Ψαριά
Μπάµια	Λέσβου, Σαλιάρα, Εξαγώνι
Λάχανο	Αφράτο, Μάπα
Φασόλι	Αριδαία, Ψαχνών, Τσολάκια, Μπαµπακιάς
Γίγαντες ελέφαντες	Καστοριάς, Φλώρινας, Ιωαννίνων
Σταµναγκάθι	Κρήτης
Ασκόλυµπρος	Κρήτης
Γλυκάνισος	Λέσβου, Χίου, Λήµνου
Ρίγανη	Ολύµπος (Πιερία-Λάρισα), Τρίκαλα, Λακωνία
Κάππαρη	Ν. Αιγαίου & Ιονίου
Τσάι του βουνού	Κρήτης, Παγγαίο, ∆υτ. Μακεδονίας, Όλυµπος (Πιερία-Λάρισα)
∆ίκταµο	Κρήτης
Σκουπόχορτο	Έβρου
Λίφη ή Λίψη	Κατερίνης

πηγη     http://www.agronews.gr/

7 Μύθοι & Αλήθειες για τη Γιόγκα.

                                                                     1ος Μύθος: Η Γιόγκα είναι ένα άθλημα.
2ος Μύθος: Πρέπει να είμαι ευλύγιστος για να ασχοληθώ με τη Γιόγκα.
3ος Μύθος: Η Γιόγκα είναι όπως ένα πρόγραμμα διατάσεων.
4ος Μύθος: Η Γιόγκα είναι θρησκεία. 
5ος Μύθος: Η Γιόγκα είναι μόνο για γυναίκες. 
6ος Μύθος: Μόνο οι Ινδοί μπορούν να κάνουν Γιόγκα. 
7ος Μύθος: Όλοι πρέπει να κάνουμε την ίδια πρακτική εξάσκηση.

1. Η Γιόγκα είναι άθλημα.

Η Αλήθεια: Ένα από τα σημαντικά συστατικά της Γιόγκα είναι η εξάσκηση σε στάσεις του σώματος γνωστές και σαν Ασάνες στη σανσκριτική γλώσσα. Αυτή η φυσική διάσταση της Γιόγκα είναι που κάνει αρκετούς να νομίζουν ότι η Γιόγκα είναι ένα άθλημα ή μια δραστηριότητα για φυσική ενδυνάμωση. Υπό την έννοια αυτή μένει η εντύπωση ότι η Γιόγκα είναι μια περιστασιακή ψυχαγωγία που μπορεί κανείς να ασχοληθεί οπότε έχει διάθεση, όπως σε κάθε άθλημα. Η αλήθεια είναι ότι η Γιόγκα είναι η τέχνη και η επιστήμη για την σωματική, νοητική και πνευματική εξέλιξη. Παρόλο που οι στάσεις του σώματος μπορεί να φαίνονται σαν απλές ασκήσεις διατάσεων, στην πραγματικότητα είναι ένα μέρος από ένα ευρύτερο σύνολο πρακτικής εξάσκησης για την προσωπική μας ανάπτυξη και ευεξία. Οι στάσεις του σώματος δεν είναι το τέλος της πρακτικής, αντίθετα έχουν την πρόθεση παράλληλα με τη σωματική βελτιωση να προετοιμάσουν το μαθητή για νοητική εξελιξή και πνευματική ανάπτυξη.

2. Πρέπει να είμαι ευλύγιστος για να ασχοληθώ με τη Γιόγκα.

Η Αλήθεια: Στη πραγματικότητα η Γιόγκα δεν έχει καθόλου να κάνει με την ευλυγισία. Οι Ασανες (στάσεις σώματος) έχουν δημιουργηθεί για να θεραπεύσουν ή να διατηρήσουν την υγεία και τη ζωτικότητα στα σημεία του σώματος που απευθύνονται. Αν σε κάποιο σημείο του σώματος έχετε συγκεντρώσει αρκετή ένταση όταν «δουλέψετε» με αυτό το σημείο τότε η ένταση χαλαρώνει και το εύρος της κίνησης αυξάνεται. Ωστόσο αν δεν υπάρχει ένταση στην περιοχή τότε η δουλειά της Ασανα είναι να βοηθήσει στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος, με αποτέλεσμα την καλύτερη οξυγόνωση, που με τη σειρά της αναζωογονεί, τονώνει και διατηρεί την περιοχή ελεύθερη από ένταση. Ο πραγματικός στόχος είναι διατηρήσουμε τη ζωτικότητα μας σε υψηλό επίπεδο και όχι να αποκτήσουμε ευλυγισία όπως στη ρυθμική γυμναστική! Άλλωστε η υπερβολική ευλυγισία δημιουργεί μια κατάσταση αστάθειας και εάν δεν συνοδεύεται από την ανάλογη δύναμη τότε μπορεί να είναι έως και επικίνδυνη για την υγεία.

3. Η Γιόγκα είναι όπως ένα πρόγραμμα διατάσεων.

Η Αλήθεια: Η κύρια επιδίωξη στα προγράμματα διατάσεων είναι η βελτίωση της ευκινησίας. Ο σκοπός της γιόγκα είναι η ανάπτυξη όλο και μεγαλύτερης επίγνωσης. Η επίγνωση δεν είναι κάποια υψηλή και απρόσιτη έννοια της «Νέας Εποχής». Πρόκειται για μια θεμελιωμένη εμπειρία που μπορεί να μετρηθεί από την ικανότητα να κάνουμε διάφορες κινήσεις σε διάφορες περιοχές του σώματος ταυτόχρονα. Στην αρχή όταν ξεκινάμε την πρακτική στις Ασανες «γοητευόμαστε» από την ένταση των διατάσεων. Αλλά σύντομα αντιλαμβανόμαστε κάτι περισσότερο από τη διάταση. Αρχίζουμε να αισθανόμαστε λεπτές διαφορές στο σώμα. Βλέπουμε τις σχέσεις που υπάρχουν στα διάφορα μέρη του σώματος που έχουν μεγάλη επίδραση στην κίνηση μας, τη φυσική άνεση, ακόμα και την ψυχική μας κατάσταση. Αυτή είναι η ανάπτυξη της επίγνωσης και συναίσθησης που ανεπιτήδευτα προέρχεται από τη σωματική πρακτική με τις Ασανες και την εστίαση στην αναπνοή. Γιόγκα είναι η ανάπτυξη της επίγνωσης μέσα από τη σωματική πρακτική εξάσκηση.

4. Η Γιόγκα είναι θρησκεία.

Η Αλήθεια: Η γιόγκα δεν είναι θρησκεία. Δεν έχει καμία δοξασία ή σταθερό σύνολο πεποιθήσεων, ούτε είναι μια προκαθορισμένη θεϊκή μορφή που λατρεύεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Οι θρησκείες ως επί το πλείστον φαίνεται ότι βασίζονται στην πίστη και τη λατρεία σε κάτι Ανώτερο  που υπάρχει έξω από τον εαυτό μας. Ο πυρήνας της φιλοσοφίας στη γιόγκα είναι ότι τα πάντα βρίσκονται μέσα μας. Κατά αυτή την έννοια ο καθένας καλείται να ανακαλύψει το Θεό μέσα του. Η πεποίθηση ότι η γιόγκα προέρχεται από τον Ινδουισμό είναι μια παρανόηση. Η γιόγκα προηγείται στη πραγματικότητα του Ινδουισμού από πολλούς αιώνες. Αρχαίες σφραγίδες ανακαλύφθηκαν στην κοιλάδα Indus και παρέχουν σαφείς αποδείξεις για ευρύτατα διαδεδομένη πρακτική της Γιόγκα νωρίτερα από το 3.000 π.Χ. Είναι γεγονός ότι οι τεχνικές της γιόγκα έχουν υιοθετηθεί από τον Ινδουισμό καθώς και από άλλες θρησκείες του κόσμου. Η γιόγκα όμως δεν ανήκει σε κανέναν, είναι ένα εργαλείο που όλοι έχουμε δικαίωμα να χρησιμοποιήσουμε. Η γιόγκα είναι ένα σύστημα τεχνικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μια σειρά από στόχους, από την απλή διαχείριση του άγχους, την βελτίωση της ευλυγισίας, μέχρι την καλλιέργεια της αυτογνωσίας και την απόκτηση μιας βαθύτερης γνώσης του εαυτού μας. Η πρακτική της γιόγκα δεν παρεμβαίνει με οποιαδήποτε τρόπο στις θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός άτομου. Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο εξασκούνται στην πρακτική της γιόγκα για πολλά χρόνια και συνεχίζουν να ακολουθούν τις θρησκευτικές παραδόσεις με τις όποιες έχουν μεγαλώσει.

5. Η Γιόγκα είναι μονό για γυναίκες.

Η Αλήθεια: Σε μερικά μέρη του κόσμου, κυρίως στη Δύση, η πλειοψηφία των τάξεων γιόγκα είναι γυναίκες. Έτσι μερικοί άντρες μπορεί να έχουν πάρει την ιδέα ότι η γιόγκα δεν είναι γι” αυτούς. Όμως στην άλλη πλευρά του πλανήτη, την Ανατολή, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, η πλειοψηφεία στις τάξεις είναι οι άντρες. Το γεγονός είναι ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα αν είναι άντρες ή γυναίκες, ψάχνουν για την εσωτερική γαλήνη και όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να αποφεύγουν τις ασθένειες και να ζήσουν μια υγιή και ισορροπημένη ζωή. Η γιόγκα πάντα έχει κάτι να προσφέρει σε όποιον επιθυμεί μια αποτελεσματική μέθοδο για σωματική, νοητική ή πνευματική ανάπτυξη και δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μια πρακτική εξάσκηση που προορίζεται μόνο για τις γυναίκες ή μόνο για τους άνδρες.

6. Μόνο οι Ινδοί μπορούν να κάνουν Γιόγκα.

Η Αλήθεια: Μα φυσικά και όχι! Δεν χρειάζεται να είστε Ινδός για να κάνετε γιόγκα. Περίπου 80 εκατομμύρια Ευρωπαίοι και τουλάχιστον άλλοι τόσοι Αμερικανοί εξασκούνται στην πρακτική της γιόγκα. Και οι αριθμοί αυτοί συνεχώς αυξάνονται καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι από την Ανατολή μέχρι τη Δύση αλλά και από το Βορρά μέχρι το Νότο, ανακαλύπτουν πόσο ωφέλιμη μπορεί να αποδεδειχθεί η πρακτική της γιόγκα για αυτούς, σε σωματικό, νοητικό και πνευματικό επίπεδο.

7. Όλοι πρέπει να κάνουμε την ίδια πρακτική εξάσκηση.

Η Αλήθεια: Όχι απαραίτητα. Η γιόγκα χρειάζεται να είναι εξατομικευμένη, σύμφωνα με τις ανάγκες και το σωματότυπο του κάθε ατόμου. Έτσι, είναι καλύτερο να εκτελούμε τις Ασανες με τέτοιο τρόπο που είναι προσαρμοσμένες κατάλληλα για ένα συγκεκριμένο άτομο.  Για αυτό το λόγο μέχρι να αποκτήσουμε αρκετή εμπειρία είναι απαραίτητη η σωστή καθοδήγηση από ένα εκπαιδευμένο δάσκαλο που διαθέτει τη γνώση και την εμπειρία να μας βοηθήσει να αγγίξουμε τα όρια μας με ασφάλεια και επίγνωση. Με αυτή την προϋπόθεση μπορούμε σταδιακά να ανακαλύψουμε την ιδανική πρακτική που ανταποκρίνεται στις δίκες μας ανάγκες.                     πηγη

Οι σκέψεις και όχι τα γονίδια καθορίζουν την υγεία

Η δραστηριότητα των γονιδίων μπορεί να αλλάξει. Σύμφωνα με τον δρα Μπρους Λίπτον, η υγεία του σώματος επηρεάζεται από τις σκέψεις που κάνουμε καθημερινά και όχι από τα γονίδια. Αν, σύμφωνα με το καθιερωμένο μοντέλο, οι σκέψεις σου αντικατοπτρίζουν τη χημεία του σώματός σου και αν το νευρικό σου σύστημα διαβάζει και ερμηνεύει το περιβάλλον και μετά ελέγχει τη χημεία του αίματος, τότε μπορείς να αλλάξεις τη μοίρα των κυττάρων σου κυριολεκτικά, αλλάζοντας τη σκέψη σου.

Οι έρευνες του δρα Μπρους Λίπτον δείχνουν ότι αλλάζοντας την αντίληψή σου, το μυαλό σου μπορεί να αλλάξει τη δραστηριότητα των γονιδίων σου και να δημιουργήσει πάνω από 30.000 ποικιλίες προϊόντων από κάθε γονίδιο. Επειδή τα προγράμματα των γονιδίων βρίσκονται στον πυρήνα των κυττάρων, μπορεί κανείς να ξαναγράψει αυτά τα γενετικά προγράμματα αλλάζοντας την χημεία του αίματος.

Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε, αν θέλουμε να θεραπεύσουμε τον καρκίνο.

Ο ρόλος του μυαλού, λέει ο καθηγητής Λίπτον, «είναι να δημιουργεί έναν συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις πεποιθήσεις μας και στην πραγματικότητα που βιώνουμε.

Αυτό σημαίνει ότι το μυαλό σας θα προσαρμόσει τη βιολογία και τη συμπεριφορά του σώματος έτσι ώστε να ταιριάζει με τις πεποιθήσεις σας. Αν σας πουν ότι θα πεθάνετε σε έξι μήνες και το μυαλό σας το πιστέψει, το πιθανότερο είναι ότι θα πεθάνετε σε έξι μήνες. Αυτή η διαδικασία, που είναι το αποτέλεσμα μιας αρνητικής σκέψης, αποκαλείται “υποβολή nocebo”, και δρα αντίθετα από το placebo, όπου η θεραπεία γίνεται μέσω μιας θετικής σκέψης».

Placebo (πλασίμπο) είναι το εικονικό φάρμακο που σε θεραπεύει επειδή έχεις πειστεί ότι θα σου κάνει καλό. Σύμφωνα με τον καθηγητή Λίπτον, αυτή η δυναμική οδηγεί σε ένα σύστημα που έχει τρία σκέλη:

α) Το μέρος του εαυτού σας που δεν θέλει να πεθάνει (συνειδητός νους).

β) Το κομμάτι του εαυτού σας που επειδή “κουρδίστηκε” από τη γνωμάτευση του γιατρού πιστεύει ότι θα πεθάνει (υποσυνείδητος νους, στον οποίο καταγράφηκε η γνωμάτευση)

γ) Τις χημικές αντιδράσεις που παράγονται στο σώμα (μέσω της χημείας του εγκεφάλου), έτσι ώστε το σώμα να “συμμορφωθεί” με την πεποίθηση που έχει κυριαρχήσει, δηλαδή ότι θα πεθάνετε.

Στο πιο πάνω σύστημα βλέπουμε ότι οι χημικές αντιδράσεις του σώματος υπακούουν στα κελεύσματα του υποσυνείδητου νου. Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Τι γίνεται με το μέρος του εαυτού που αρνείται να πεθάνει, τον συνειδητό νου; Δεν επηρεάζει καθόλου τη χημεία του σώματος;

Η απάντηση είναι «όχι». Αλλεπάλληλες έρευνες της νευροεπιστήμης έχουν δείξει ότι το υποσυνείδητο είναι πιο ισχυρό από τον συνειδητό νου και ελέγχει το 95% της ζωής μας.

Με τα λόγια του δρα Λίπτον, «στο υποσυνείδητο βρίσκονται οι βαθύτερες και πιο στέρεες πεποιθήσεις μας. Είναι αυτές οι πεποιθήσεις που ρίχνουν την καθοριστική ψήφο».

Σύμμορφη απειλή

Το υποσυνείδητο (ή υποσυνείδητος νους) είναι το πιο αρχέγονο κομμάτι του εαυτού μας και παίζει βασικό ρόλο στις αποφάσεις που παίρνουμε με τον συνειδητό νου. Σύμφωνα με τον Γιουνγκ, το υποσυνείδητο είναι η μητέρα του συνειδητού.

Το υποσυνείδητο είναι ένας χώρος με τη δική του αυτονομία, οργανωμένος με βάση τις αρχέγονες εικόνες που αποτελούν κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας, δηλαδή τα πρότυπα του συλλογικού ασυνείδητου. Επιπλέον εκεί καταγράφονται όλες οι απωθημένες οδυνηρές σκέψεις, συναισθήματα και παραστάσεις που για διάφορους λόγους δεν συγκεντρώνουν την προσοχή του συνειδητού, επηρεάζουν ωστόσο την ατομική δραστηριότητα του κάθε ανθρώπου.

Το υποσυνείδητο επομένως έχει μεγάλη δύναμη και εκεί καταγράφονται όλες οι πληροφορίες και οι παραστάσεις που έχουμε μέχρι την ηλικία των έξι ετών.

Μέχρι την ηλικία αυτή προγραμματίζεσαι, λέει ο καθηγητής Λίπτον. Ο συνειδητός νους, που λειτουργεί σαν φίλτρο, δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί∙ δεν υπάρχει κριτική σκέψη, επομένως δεχόμαστε και καταγράφουμε, δίχως καμιά αντίσταση ή επεξεργασία, οτιδήποτε συμβαίνει στο περιβάλλον.

Αν για παράδειγμα κάποιο πρεσβύτερο μέλος της οικογένειάς μας παρουσιάσει ένα πρόβλημα υγείας (π.χ. διαβήτη, καρκίνο, Αλτσχάιμερ) αυτό καταγράφεται στο υποσυνείδητό μας, με αποτέλεσμα να πιστεύουμε ότι σε ανάλογη ηλικία θα εμφανίσουμε κι εμείς, λόγω κληρονομικότητας, παρόμοια ασθένεια.

Τέτοιες καταγραφές αποτελούν σύμμορφες απειλές και δρουν σαν ωρολογιακή βόμβα, απειλώντας να ανατινάξουν στον αέρα την υγεία του σώματος.

Η κληρονομικότητα δεν ισχύει

Όπως εξηγεί ο δρ. Λίπτον, ανάλογα με το πώς είναι προγραμματισμένος ο υποσυνείδητος νους, θα αντιδράσουν τα γονίδια που ελέγχουν την υγεία του σώματος.

Όταν ήταν καθηγητής, ο δρ. Λίπτον δίδασκε στους φοιτητές του την κλασική θέση της βιολογίας, ότι δηλαδή οι παράγοντες που εξασφαλίζουν την κληρονομικότητα είναι τα χρωμοσώματα, αλλά προπάντων τα γονίδια.

Την εποχή εκείνη έκανε έρευνες πάνω στην ανάπτυξη των μυϊκών κυττάρων στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. Σε ένα πείραμα κλωνοποίησης που έκανε, παρατήρησε πως όταν τα γονίδια εκτίθονταν σε διαφορετικό περιβάλλον, άλλαζαν συμπεριφορά και εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν μυς έδιναν οστά, εκείνα που επρόκειτο να δημιουργήσουν οστά έδιναν λιπώδη ιστό κ.ο.κ.

Συνειδητοποίησε τότε πως τα γονίδια δεν είναι προγραμματισμένα in vitro, αλλά in vivo και πιο συγκεκριμένα in vivo mutagenesis, αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον και αντλώντας πληροφορίες από αυτό.

Ανέπτυξε τότε τη θέση ότι δεν ελέγχουν τα γονίδια τα κύτταρα, μέσα στα οποία βρίσκονται, και κατ’ επέκταση την υγεία, αλλά το περιβάλλον και η αντίληψη που σχηματίζει ο νους.

«Όταν πιστεύεις ότι τα γονίδια κυβερνούν τα πάντα στη ζωή, τότε γίνεσαι θύμα τους. Γίνεσαι θύμα της κληρονομικότητάς σου», λέει ο δρ. Λίπτον και συνεχίζει:

Όταν πάρεις υγιή κύτταρα και τα βάλεις σε ένα άρρωστο περιβάλλον, τότε τα κύτταρα θα αρρωστήσουν. Για να τα θεραπεύσεις δεν τους χορηγείς φάρμακα, αλλά τα μεταφέρεις σε ένα υγιές περιβάλλον και τότε θεραπεύονται

Απόδραση από το κατεστημένο

Όταν ανακοίνωσε τα συμπεράσματα των ερευνών του στους συναδέλφους του καθηγητές, εκείνοι αρνήθηκαν να τα δεχτούν, λέγοντας πως ανατρέπουν την καθιερωμένη αντίληψη που επικρατεί στους χώρους της βιολογίας. Τότε ο δρ. Λίπτον παραιτήθηκε από τη θέση του και συνέχισε ως ανεξάρτητος επιστήμονας.

Ο δρ. Μπρους Λίπτον (Bruce Lipton) σπούδασε βιολογία στα Πανεπιστήμια του Λονγκ Άιλαντ (1966) και της Βιρτζίνια (1971). Το 1973 έγινε βοηθός καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν. Από το 1987 έως το 1992, συμμετείχε σε έρευνες στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας και στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Από το 1993 είναι επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα πανεπιστήμια. Οι δημοσιεύσεις του αφορούν κυρίως την έρευνα για την ανάπτυξη των μυϊκών κυττάρων, ενώ είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ως αυθεντία στον τομέα των βλαστοκυττάρων.

Από τα έργα του ξεχωρίζει το διεθνές best seller “Η βιολογία της πίστης” (The Biology of Belief), για το οποίο έλαβε το 2009 το Βραβείο Ειρήνης του GOI Peace Foundation. Στο βιβλίο αυτό πραγματεύεται την επίδραση που έχουν στο σώμα τα συναισθήματα της αγάπης και του φόβου.

Πηγή  http://anavathmisi.com/