Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016
Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016
Φτιάχνω αντηλιακό από Λάδι ελίχρυσου
Το όνομα Ελίχρυσος προέρχεται από τις ελληνικές λεξεις "ήλιος" και "χρυσό", αναφερόμενος στο χρώμα των λουλούδιων του . Το γένος Ελίχρυσος (οικογένεια Asteraceae) είναι ένα πολύ μεγάλο γένος, συμπεριλαμβανομένων 600 ειδών σε όλο τον κόσμο.. Πώς να προετοιμάσετε το αντηλιακό από Λάδι ελίχρυσου
Για να το προετοιμάσετε χρησιμοποιείστε τα κεφάλια των λουλουδιών (περίπου 100 γραμμάρια), τα αφήνεται να στεγνώσουν για μερικές ημέρες σε αεριζόμενο μέρος, μακριά από το άμεσο ηλιακό φως. Στη συνέχεια, τα αποξηραμένα κεφάλια λουλουδιών πρέπει να αφεθούν να μουλιάσουν στο λάδι (γλυκό αμυγδαλέλαιο, ή σε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο) (περίπου 500 ml), κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μεταφέρουν τις λιποδιαλυτές δραστικές ουσίες τους μέσα στο λάδι .
Για να το κάνετε αυτό απλά βάλτε τα αποξηραμένα λουλούδια σε ένα σκοτεινό γυάλινο βάζο με σφιχτό καπάκι . Στη συνέχεια, προσθέτετε το λάδι μέχρι να τα καλύψει τελείως. Θα πρέπει να αφεθεί το μείγμα τουλάχιστον 30-40 ημέρες , φροντίζοντας κάθε μέρα να γυρίζετε το βάζο για να εμποδίζεται ο σχηματισμός μούχλας.
Μετά από τις 40 ημέρες φιλτράρετε το λάδι μέσα από ένα ελαφρύ ύφασμα ή γάζα.Πιέστε το υπόλειμμα, και αν θέλετε να έχετε ένα πιο καθαρό λάδι, χωρίς υπολείμματα, κάντε του και ένα δεύτερο φιλτράρισμα χρησιμοποιώντας μια γάζα βαμβακιού, έτσι ώστε να συλλάβει τις ίνες και τις υπόλοιπες ακαθαρσίες.
το αντηλιακό από Λάδι ελίχρυσου
που θα πάρετε μπορεί να διατηρηθεί για ένα χρόνο σε ένα γυάλινο μπουκάλι (κατά προτίμηση σκούρο), φυλασσόμενο σε ένα δροσερό, σκοτεινό χώρος.
Το Ακρωτήρι Πάπας
Η θέα στο δυτικότερο άκρο του νησιού με τα αερίδια που ασπρίζουν την θάλασσα και τα απόκρημνα βουνά είναι καταπληκτική. Ο φάρος επίσης ένα κομψοτέχνημα. Είναι ο παλαιότερος των Βαλκανίων (ή από τους παλαιότερους) και αναφέρεται ως ο μεγαλύτερος στην Ελλάδα, λογικά σε φωτοβολία (25ν.μ.). Το Ακρωτήρι Πάπας ή Κάβο Πάπας, στο οποίο βρίσκεται ο παλιός φάρος, στο νοτιοδυτικότερο άκρο της Ικαρίας, λεγόταν κάποτε Κάβο Μαύρο. Σύμφωνα με την παράδοση, έλαβε το όνομά του από έναν Πάπα που ναυάγησε στην περιοχή καθώς πήγαινε από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη πριν από 700 χρόνια περίπου. Άλλοι λένε ότι σώθηκαν όλοι και άλλοι ότι ο Πάπας ήταν ο μόνος που σώθηκε.
Ήταν κάπου το 1815 όταν η Οθωμανική αυτοκρατορία ύστερα από τις έντονες πιέσεις των Καπουδάν-πασάδων της (ναυάρχων) προγραμμάτισε και άρχισε την ανέγερση φάρων στις Ελληνικές θάλασσες για την βελτίωση της ναυσιπλοΐας στα Ελληνικά νησιωτικά συμπλέγματα. Έτσι το 1884 με φιρμάνι που εξέδωσε η Μεγάλη Πύλη και υπόγραφε ο σουλτάνος Μαχμούτ Β’ έφτασε η σειρά του κάβου Πάπα. Η Γαλλική Εταιρία Φάρων ανέλαβε την κατασκευή του έργου το 1886 ή 1890. Ιστιοφόρα φορτηγά πλοία φόρτωσαν ποσότητες Μαλτεζόπλακας, ένα είδος επίπεδης πέτρας πού μοιάζει με κεραμική, από τις ακτές της Μάλτας, φόρτωσαν και πορσελάνη από την Μήλο και μετέφεραν αυτά τα δύο βασικά οικοδομικά υλικά στην απόκρημνη ακτή του κάβο Πάπα. Εκεί έστρωσαν σιδερόραγιες στον γκρεμό και με βαγονέτα που τα τραβούσαν και τα ανέβαζαν πάνω οι σκληροί Νικαριώτες εργάτες χτίστηκε μέσα σε δυο χρόνια ο φάρος. Βρίσκεται σε ύψος 64 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι χτισμένος κυλινδρικά, για καλύτερη προστασία από τους ακραίους περιμετρικούς ανέμους της περιοχής. Το ύψος του κυλινδρικού του πύργου είναι 11 μέτρα. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13. Τότε και έως πριν έξη χρόνια λειτουργούσε με πετρέλαιο και ήταν ορατός στα 28 μίλια.
Ήταν κάπου το 1815 όταν η Οθωμανική αυτοκρατορία ύστερα από τις έντονες πιέσεις των Καπουδάν-πασάδων της (ναυάρχων) προγραμμάτισε και άρχισε την ανέγερση φάρων στις Ελληνικές θάλασσες για την βελτίωση της ναυσιπλοΐας στα Ελληνικά νησιωτικά συμπλέγματα. Έτσι το 1884 με φιρμάνι που εξέδωσε η Μεγάλη Πύλη και υπόγραφε ο σουλτάνος Μαχμούτ Β’ έφτασε η σειρά του κάβου Πάπα. Η Γαλλική Εταιρία Φάρων ανέλαβε την κατασκευή του έργου το 1886 ή 1890. Ιστιοφόρα φορτηγά πλοία φόρτωσαν ποσότητες Μαλτεζόπλακας, ένα είδος επίπεδης πέτρας πού μοιάζει με κεραμική, από τις ακτές της Μάλτας, φόρτωσαν και πορσελάνη από την Μήλο και μετέφεραν αυτά τα δύο βασικά οικοδομικά υλικά στην απόκρημνη ακτή του κάβο Πάπα. Εκεί έστρωσαν σιδερόραγιες στον γκρεμό και με βαγονέτα που τα τραβούσαν και τα ανέβαζαν πάνω οι σκληροί Νικαριώτες εργάτες χτίστηκε μέσα σε δυο χρόνια ο φάρος. Βρίσκεται σε ύψος 64 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι χτισμένος κυλινδρικά, για καλύτερη προστασία από τους ακραίους περιμετρικούς ανέμους της περιοχής. Το ύψος του κυλινδρικού του πύργου είναι 11 μέτρα. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13. Τότε και έως πριν έξη χρόνια λειτουργούσε με πετρέλαιο και ήταν ορατός στα 28 μίλια.
Διέθετε εντυπωσιακό οπτικό, μοναδικό έργο τέχνης σε όλη την Ελλάδα και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο μετατράπηκε σε φυλάκιο των Ιταλών. Αρκετές ανακατασκευές και αντικαταστάσεις, σε μηχανικά και δομικά μέρη του φάρου, έλαβαν χώρα μέχρι το 2000 και σήμερα δεν χρειάζεται παραπάνω από ένα άτομο για τη συντήρηση του φάρου, αφού ο καινούριος μηχανισμός είναι πλήρως αυτοματοποιημένος, αν και υποδεέστερος του παλαιότερου, όσον αφορά το φως που εκπέμπει. Σήμερα ο Φάρος είναι ηλεκτρικός, ορατός από τα 22 μίλια και έχει την δυνατότητα σε διακοπή ρεύματος να λειτουργεί με μπαταρίες για πάνω από δέκα νύχτες. Λειτουργεί πλέον με ρεύμα και διαθέτει 4 φαροφύλακες-Δύο προϊσταμένους και δύο υπαλλήλους ,που εναλλάσσονται σε βάρδιες. Επίσης θεωρείται και φυλάκιο του ναυτικού και έχει δύο φαντάρους φωτογραφια .Lefteris Koutoufaris http://7gym-laris.lar.sch.gr/
Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016
Αθέρας εκεί που χτυπάει η καρδιά της Ικαρίας.....
“Θέ μου! Είδα μια Ικαρία εκατό φορές ωραιότερη. Τι ομορφιά είναι τούτη;”…γράφει ο Μίκης Θεοδωράκης Στα τέλη του ’48… δρόμοι δεν υπήρχαν, έπρεπε να έχεις γερά πόδια και καλά πλεμόνια για να πας από τη μια μεριά στην άλλη. Από τον Αγιο Κήρυκο στον Εύδηλο, περνούσαμε από Καραβόσταμο, και στην κορυφή ξαπλώναμε, με τα απέραντα πελάγη στα πόδια μας… Ποτέ δεν ξανάδα ένα τέτοιο γαλάζιο, ποτέ δεν ξανάνοιωσα τέτοια φρεσκάδα. Ο πελαγίσιος άνεμος με μεθούσε και μ’ έκανε ευτυχισμένο…” “Ναι! Η Ικαρία είναι ένα νησί θεϊκό που το κατοικούν οι αγαπημένοι των Θεών…” καταλήγει ο κορυφαίος Έλληνας συνθέτης, εξόριστος στο νησί του Ίκαρου, το 1947, σε σημείωμα - αφιέρωμα για την εμπειρία του από την Ικαρία Η Ικαρία πριν πολλά πολλά χρονια άνηκε στη μεγαλη στεριά της Μικράς Ασίας Όμως οι κάμποι και οι ήσυχες θάλασσες δεν της ταίριαζαν έτσι οι θεοί αποφάσισαν να την ξεκόψουν από τη μεγαλη στεριά και να την ταξιδεύσουν στα πιο άγρια νερά του Αιγαίου ,εκεί που τα νερά ειναι απρόσμενα, γεμάτα πάθος κι έρωτα τολμηρών ταξιδευτών ....στο Ικάριο πέλαγος, ! Η Ικαρία έχει σχήμα μακρόστενο και προσανατολισμό από δύση προς ανατολή. Διασχίζεται από μια μεγάλη κεντρική κορυφογραμμή, αυτή του Αθέρα. Ο Αθέρας, το ψηλότερο βουνό της Ικαρίας με 20 μίλια μήκος και 1000 μέτρα ύψος κορυφογραμμή που είναι μια μοναδικότητα στο Αιγαίο. Είναι μια κορυφογραμμή που σχηματίζει έναν τοίχο στα μελτέμια που έρχονται από βορρά και που συμπυκνώνει τους ανέμους επάνω στη στέψη της. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η Αρμονική συνύπαρξη , αισθητική και νοητική, που κάνει το όνομα Αθέρας με τον αγέρα που σχεδόν πάντα φυσά εδώ πάνω. . Η κορυφογραμμή του Αθέρα, η μακρόστενη στέγη της Ικαρίας, απαιτεί μπόλικη τόλμη και εμπειρία.μοιάζει με μια μακριά, ισόπεδη ράχη, μια διαρκής ταλάντωση από κρυφές εσοχές, σκαλώματα κι αλλεπάλληλες τομές που οι Iκαριώτες τις λένε χωστοκέλια. εκεί που “φιλούν” να είναι κρυμμένα, τα πιο πολύτιμα αγαθά τους ακόμα κι από τον ουρανό…Για τον ταξιδιώτη που θα θελήσει να την περπατήσει ο Αθέρας θα του αποκαλύψει τη πιο μαγική εικόνα της Ικαρίας ,“ ένα κύμα από φως και ομορφιά σε πλημμυρίζει αγναντεύοντας ένα βουνό που πάλλεται όπως το σάλεμα μιας καρδιάς μέσα σε ένα ζωντανό σώμα , καταμεσής της θάλασσας Εκεί πάνω στη πιο άγρια γωνιά του Αιγαίου στον Αθέρα αντιλαμβάνεσαι ότι σε τούτη τη Ζωή όλα ειναι δυνατά μα και όλα αδύνατα !! φωτογραφίες Μαριέττα Κουτούφαρη |
Σάββατο 9 Ιουλίου 2016
Οι ΑΠΕ παγκόσμια απάτη; Μπορούν να αντικαταστήσουν τον άνθρακα;
Η απεξάρτηση από τον άνθρακα και η μετάβαση σε μια ενεργειακή οικονομία χαμηλών ή και μηδενικών ρύπων συνοδεύεται από τεράστιες δαπάνες για επενδύσεις, αλλά και από τεχνικά εμπόδια, που ορισμένοι αναλυτές χαρακτηρίζουν ανυπέρβλητα.
Πόσω μάλλον όταν ηγέτες και διεθνείς οργανισμοί και αρμόδιοι φορείς την επιδιώκουν σε ορίζοντα μερικών δεκαετιών από σήμερα.
Η Κάθρην Χάρτνετ Γουάιτ γράφει στην ιστοσελίδα «The Hill» ότι πολιτικοί και άλλοι αρμόδιοι παράγοντες που «απεργάζονται» το τέλος της εποχής των ορυκτών καυσίμων, όπως ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και η διευθύντρια της αμερικανικής Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA), Τζίνα ΜακΚάρθυ «είτε είναι ανυποψίαστοι είτε αδιάφοροι σχετικά με την κολοσσιαία, στα όρια της ματαιοπονίας, προσπάθεια που απαιτείται και τους οικονομικούς κινδύνους που συνεπάγεται μια βεβιασμένη μετάβαση από τα ενεργειακά “πυκνά” ορυκτά καύσιμα στις συγκριτικά “αραιές” Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, όπως τα αιολικά, τα φωτοβολταϊκά και οι μονάδες βιομάζας».
Σύμφωνα με τον διάσημο ενεργειακό αναλυτή Βάκλαβ Σμιλ, καθηγητή στο Τμήμα Περιβάλλοντος στο καναδικό Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, η αντικατάσταση των 1.100 «ανθρακικών» Γιγαβάτ που τροφοδοτούν το ηλεκτρικό δίκτυο των ΗΠΑ από ΑΠΕ απαιτεί επενδύσεις της τάξης των 2,5 τρισ. δολαρίων σε νέα φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα.
Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν ακόμα 2 τρισ. δολάρια που έχουν ήδη δαπανηθεί σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό της ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα και των συνοδών υποδομών.
«Με εθνικό χρέος της τάξης των 19 τρισ. δολαρίων και έλλειμμα που αυξάνεται κατά 2 τρισ. ετησίως, με μια οικονομία αναιμική και μια συρρικνούμενη μεσαία τάξη, πώς μπορούν οι φορολογούμενοι να επιδοτήσουν ένα τόσο πολυέξοδο σχέδιο;» αναρωτιέται ο Σμιλ (και μαζί του ίσως θα έπρεπε να κάνουμε το ίδιο κι εμείς).
—Τα τεχνικά εμπόδια
Η βιωσιμότητα των σχεδίων τροφοδοσίας της σύγχρονης ενεργοβόρου κοινωνίας αποκλειστικά από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας προσκρούει στη λογική, τα μαθηματικά και τους νόμους της φυσικής, υποστηρίζουν πολλοί.
Παρόλα αυτά, όλες οι τρέχουσες πολιτικές μείωσης των εκπομπών ρύπων προάγουν και προϋποθέτουν μια μαζική διείσδυση των ΑΠΕ στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας παράλληλα με την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων που μέχρι σήμερα εξασφαλίζουν τις άφθονες, φθηνές και ευέλικτες ενεργειακές υπηρεσίες που απολαμβάνουμε.
Μπορεί οι κλιματικοί επιστήμονες να αποδεικνύουν τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και να ζητούν την απεξάρτηση από τον άνθρακα, αλλά ακόμα και οι μηχανικοί που επιχείρησαν να εκπονήσουν ένα τέτοιο σχέδιο για λογαριασμό της«πράσινης» Google κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ΑΠΕ δεν είναι παρά μια «φρούδα ελπίδα» που δεν μπορεί να αποδώσει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Ο Μάικλ Κέλλυ, καθηγητής Μηχανικής στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και μέλος της Βασιλικής Εταιρείας της Βρετανίας δήλωσε ότι «εάν οι κλιματικοί επιστήμονες αναγνώριζαν ότι η μηχανική δεν μπορεί να μειώσει τις εκπομπές ρύπων κατά 80% ως το 2050 χωρίς να προκληθούν τεράστιες βλάβες στην παγκόσμια οικονομία και την ανθρωπότητα γενικά, ίσως βελτιωνόταν το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου». Άλλωστε ορισμένοι θεωρούν ότι στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου για την ενεργειακή μετάβασηαποσιωπάται σκόπιμα η αδυναμία των ΑΠΕ να αντικαταστήσουν τον άνθρακα, αλλά και τα πυρηνικά.
Η αδυναμία αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι οι ΑΠΕ είναι εκ φύσεως απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες ως προς το ενεργειακό φορτίο και την πυκνότητα, καθώς εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες. Στον αντίποδα, ο άνθρακας, το φυσικό αέριο και τα πυρηνικά καύσιμα είναι συγκεντρωμένες, αξιόπιστες και ευέλικτες πηγές ενέργειας.
—Το «βουνό» των επιδοτήσεων
Κατά την τελευταία δεκαετία, οι φορολογούμενοι έχουν επιβαρυνθεί με εκατοντάδες δισεκατομμύρια για να επιδοτήσουν τη ραγδαία ανάπτυξη των ΑΠΕ στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Παρόλα αυτά, το μερίδιο των αιολικών και των φωτοβολταϊκών πάρκων στη συνολική ηλεκτροπαραγωγή παραμένει ελάχιστο. Το 1990 όταν αιολικά και φωτοβολταϊκά, οι δύο κύριες τεχνολογίες ΑΠΕ πλην υδροηλεκτρικών, βρίσκονταν ακόμα στα «σπάργανα»αντιστοιχούσαν στο 0,45% της παγκόσμιας ηλεκτροπαραγωγής. Το 2010 μετά την εγκατάσταση χιλιάδων ανεμογεννητριών και πανέλων έφτασαν στο 0,75% και σήμερα μετά βίας φτάνουν το 1%.
Αντίστοιχα, τα ορυκτά καύσιμα καλύπτουν ποσοστό από 85 ως 90 τοις εκατό της παγκόσμιας ηλεκτροπαραγωγής.
—Το ενεργειακό αποτύπωμα των ΑΠΕ
Μπορεί οι ΑΠΕ να παράγουν ρεύμα με μηδενικές εκπομπές ρύπων, αλλά το ενεργειακό αποτύπωμα που ενσωματώνουν ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά για την κατασκευή τους είναι πολύ υψηλό.
Επίσης, η ηλιακή και η αιολική ενέργεια χρειάζονται περισσότερο εξοπλισμό για να παραγάγουν την «καθαρή» Κιλοβατώρα τους σε σύγκριση με τον άνθρακα και το φυσικό αέριο.
Σύμφωνα με τον Τζέσσε Αύζουμπελ, Διευθυντή του Προγράμματος για το Ανθρώπινο Περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο Ροκφέλλερ, «ενώ μια μονάδα φυσικού αερίου με τεχνολογίασυνδυασμένου κύκλου χρησιμοποιεί τρεις μετρικούς τόνους χάλυβα και 27 κυβικά μέτρα τσιμέντου ανά Μεγαβατώρα κατά μέσο όρο, ένα μέσο αιολικό πάρκο χρησιμοποιεί 460 μετρικούς τόνους χάλυβα και 870 κυβικά μέτρο τσιμέντου».
Λόγω της διαλείπουσας παραγωγής και της στοχαστικότητας (τυχαιότητας) της παραγωγής τους χρειάζονται δύο ή τρεις μονάδες ισχύος σε ανεμογεννήτριες για να αντικαταστήσουν μια μονάδα ισχύος σε ορυκτά καύσιμα.
Μπορεί να «διαφημίζεται» η εκρηκτική άνοδος στην παγκόσμια εγκατεστημένη ισχύ των ΑΠΕ, αλλά αυτό που μετράει είναι το ποσοστό του χρόνου στον οποίο η εγκατάσταση λειτουργεί στην ονομαστική της ισχύ (capacity factor). Ο λόγος αυτός είναι κατά πολύ χαμηλότερος στις ανεμογεννήτριες με 20% έναντι 60-70% στον άνθρακα και 90% στα πυρηνικά εργοστάσια.
—Οι χρήσεις γης
Τεράστιες είναι και οι απαιτήσεις των ΑΠΕ σε χώρο εάν υποθέσουμε ότι πάνω σε αυτές θα βασιστεί η απεξάρτηση από τον άνθρακα καθώς για την ίδια εγκατεστημένη ονομαστική ισχύ καλύπτουν χιλιάδες φορές μεγαλύτερη έκταση από τις μονάδες άνθρακα και τα πυρηνικά εργοστάσια, ενώ συχνά η εγκατάστασή τους προκαλεί βλάβες σε φυσικά οικοσυστήματα.
Το Σχέδιο για την Καθαρή Ενέργεια της EPA προβλέπει την εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε έκταση 28 εκατομμυρίων στρεμμάτων για να καλυφθεί μόλις ένα μικρό κλάσμα της συνολικής ζήτησης για ηλεκτρική ενέργεια στη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.
Συν τοις άλλοις το σύνολο των ενεργειακών υποδομών πάνω στις οποίες βασίζεται το σύγχρονο μοντέλο ζωής, παραγωγής και κατανάλωσης είναι προσαρμοσμένες στα ορυκτά καύσιμα: ανθρακωρυχεία, πηγάδια πετρελαίου και φυσικού αερίου, αγωγοί, γραμμές μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ηλεκτρικά δίκτυα, τερματικοί σταθμοί καυσίμων, λιμάνια, τραίνα, φορτηγά, τάνκερ, βενζινάδικα, εξοπλισμός εξορύξεων, μονάδες επεξεργασίας και διύλισης, ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες, μονάδες πετροχημικών.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η απεξάρτηση από τον άνθρακα δεν είναι μια απλή υπόθεση. Η μαζική διείσδυση των ΑΠΕ θα απαιτούσε την κατασκευή εκτεταμένων υποδομών συγκέντρωσης της διάσπαρτης ενέργειας σε αντίθεση με το παρόν σύστημα που απλώς αποσταθεροποιεί -με την στοχαστική διάχυση αιολικής και ηλιακής ισχύος- τα δίκτυα και προκαλεί απορρίψεις ηλεκτρικού ρεύματος.
Επίσης, μια τέτοια μαζική επένδυση στις ΑΠΕ θα ακύρωνε τον βασικό κλιματικό στόχο της εξοικονόμησης ενέργειας διότι τα ηλεκτρικά φορτία που θα απαιτούνταν για την κατασκευή και εγκατάσταση ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών πάνελ, νέων δικτύων και λοιπού εξοπλισμού θα αντιστάθμιζε το όποιο όφελος.
Ήδη, οι γερμανοί φορολογούμενοι, σε μια χώρα όπου οι ΑΠΕ έχουν γνωρίσει πρωτοφανή ανάπτυξη, πληρώνουν πανάκριβα το ηλεκτρικό ρεύμα.
Όπως επισημαίνει ο Σμιλ «η ταχεία αντικατάσταση του άνθρακα από πηγές χαμηλής ενεργειακής πυκνότητας δεν μπορεί να γίνει δίχως τη διάλυση της σύγχρονης αστικής κοινωνίας όπως τη γνωρίζουμε».
Οι οικονομικές συνέπειες της ραγδαίας διείσδυσης των ΑΠΕ, ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα που δεν κατασκευάζουν αλλά εισάγουν τον εξοπλισμό ενισχύοντας το ΑΕΠ παραγωγώνόπως η Κίνα, η Γερμανία και η Δανία, είναι τεράστιες.
«Χωρίς τις επιδοτήσεις, οι ΑΠΕ θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε μικρές, εξειδικευμένες αγορές για την κάλυψη πολύ συγκεκριμένων αναγκών. Δεν μπορούν όμως να αντικαταστήσουν τον άνθρακα σε τεχνικό και οικονομικό επίπεδο» αναφέρει η Χάρτνετ Γουάιτ.
Ήδη στη Γερμανία πληρώνουν την Κιλοβατώρα τρεις φορές ακριβότερα από τις ΗΠΑ και ένα εκατομμύρια νοικοκυριά βρίσκονται στο όριο της ενεργειακής φτώχειας.
Σε κάθε περίπτωση, τα παραπάνω θα πρέπει να μας κάνουν να αναλογιστούμε πάνω στουςτεχνικούς και οικονομικούς όρους με τους οποίους θα γίνει η μετάβαση σε ένα «πράσινο» ενεργειακό μοντέλο.
—Κρυφά κόστη και περιορισμοί
Επιδοτήσεις δεν απολαμβάνουν μόνο οι ΑΠΕ, αλλά και ο άνθρακας και μάλιστα πολύ υψηλότερες όπως είχε δείξει μια έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία λάμβανε υπόψη και τα κρυφά κόστη από την καύση ορυκτών καυσίμων.
Όσον αφορά όμως στο τεχνικό σκέλος της μετάβασης, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι οι ΑΠΕ έχουν ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουν για να μπορέσουν να θεωρηθούν αξιόπιστες.
Ήδη η τεχνολογική έρευνα επικεντρώνεται στην αύξηση της αποδοτικότητας των συστημάτων παραγωγής ηλιακής και αιολικής ενέργειας, στην ανάπτυξη έξυπνων δικτύων, αλλά και στηναποθήκευση αυτής της ενέργειας ώστε να ακυρωθεί το βασικό μειονέκτημα των «πράσινων» τεχνολογιών: αυτό της στοχαστικότητας και της διαλείπουσας παραγωγής.
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016
Σε κατάσταση πολιορκίας το Ντάλας:''ΚΆΠΟΙΟΙ ΕΊΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΙ''
Δώδεκα αστυνομικοί πυροβολήθηκαν - και πέντε σκοτώθηκαν από τα πυρά ελεύθερων σκοπευτών στο Ντάλας, σύμφωνα με τις τοπικές αστυνομικές αρχές.
Οι αστυνομικοί δέχτηκαν τους πυροβολισμούς στη διάρκεια διαδήλωσης κατά του δεύτερου περιστατικού άσκησης θανατηφόρας βίας κατά Αφροαμερικανού, μέσα σε 48 ώρες. |
Στο Πόρτλαντ, ένας λευκός άνδρας τράβηξε όπλο σε διαδηλωτές σε ένα συλλαλητήριο κατά της Αστυνομικής βίας Ο άνδρας, που ονομάζεται ως Michael Strickland, ισχυρίστηκε ότι φοβήθηκε για τη ζωή του. Οι διαδηλωτές κρύβονται πίσω από ένα αυτοκίνητο, |
Όλοι οι μαύροι δεν είναι αλήτες.#BREAKING: Officers block protesters in Phoenix, Arizona, deployed pepper spray. INFO: https://t.co/W0CbaiyzdFhttps://t.co/PVXZV9uopz— 12 News (@12News) 9 Ιουλίου 2016
Όλοι ο ι Μουσουλμάνοι δεν είναι τρομοκράτες.
Όλοι οι λευκοί δεν είναι ρατσιστές.
Οι ετικέτες είναι μονο για τα ρούχα........... !
φωτογραφιες http://i.dailymail.co.uk
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016
Η θεατρική ομάδα DUENDE ένας ερασιτεχνικός θίασος από τις Ράχες Ικαρίας.
Η θεατρική ομάδα DUENDE είναι ένας ερασιτεχνικός θίασος από τις Ράχες Ικαρίας. Ιδρύθηκε ουσιαστικά τον Χειμώνα του 2002-2003 όταν μια παρέα από εκπαιδευτικούς και μόνιμους κάτοικους του νησιού διάβασαν και αποφάσισαν να ανεβάσουν την «Θαυμαστή Μπαλωματού» του Λόρκα. Από τον Λόρκα και την Ισπανία προέρχεται και το όνομα DUENDE που αποδίδεται στα Ελληνικά ως «ξωτικό» ή «τελώνιο» και σε μια πιο αναλυτική μετάφραση ως ο «δαίμονας της καλλιτεχνικής δημιουργίας που εκπορεύεται από τη φθαρτότητα της ύπαρξης».
Η DUENDE όπως και όλες οι ερασιτεχνικές ομάδες της επαρχίας «αναπνέουν» τον ιδιαίτερο αέρα της περιοχής που δρουν και μεγαλώνουν. Έτσι, η DUENDE κληρονόμησε από την Ικαρία το πνεύμα δημοκρατίας, αυτοοργάνωσης, ανοχής καθώς και τους χαλαρούς ρυθμούς του νησιού.
Στα 14 χρόνια συνεχούς λειτουργίας της η DUENDE έχει ανεβάσει ήδη 18 θεατρικά έργα, τα περισσότερα από τα οποία είναι κλασικά του ευρωπαϊκού ρεπερτορίου. Πάνω από 100 κάτοικοι του νησιού, μόνιμοι ή προσωρινοί, έχουν συμμετάσχει με οποιονδήποτε τρόπο στις παραστάσεις της ως ηθοποιοί ή συντελεστές. Εκπαιδευτικοί, μικροεπιχειρηματίες, εμποροϋπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, νοικοκυρές, οικοδόμοι, σερβιτόροι, ξυλουργοί, αγρότες και όλων των ειδών τα επαγγέλματα που ευδοκιμούν στο νησί. Αυτή η συνύπαρξη ατόμων από διαφορετικούς χώρους και με διαφορετικές κουλτούρες έχει δώσει τον απαραίτητο αέρα ανανέωσης που είναι πολύτιμος για κάθε ερασιτεχνική ομάδα. Επίσης έχει κάνει την DUENDE μια ομάδα πλήρως ενταγμένη στην τοπική κοινωνία. Έτσι, σχεδόν όλες οι παραστάσεις της έχουν την αποδοχή και τη στήριξη του κοινού της Ικαρίας. Χωριά 100-200 κατοίκων έχουν παρακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια Μπρεχτ, Σέξπηρ, Ιονέσκο, Ουίλιαμς δηλαδή μεγάλα λαϊκά έργα. Το ότι η σχέση θεατρική ομάδα-τοπική κοινωνία είναι μια σχέση αμφίδρομη επιβεβαιώνεται χρονιά με τη χρονιά. Η Ικαρία «αιμοδοτεί» ποικιλοτρόπως την DUENDE, η DUENDE αλλάζει την Ικαρία.
Με αυτή τη στήριξη του κοινού αλλά και με πολλή εθελοντική εργασία των μελών της η DUENDE έχει έναν αξιοζήλευτο εξοπλισμό σε φώτα, ηχητικά, σκηνικά, κοστούμια πάντα διαθέσιμο σε οποιοδήποτε πολιτιστικό δρώμενο του νησιού: Θεατρικές παραστάσεις ομάδων από άλλα μέρη, σχολικές παραστάσεις, συναυλίες κ.λπ.
Όποιος γνωρίζει τα «θεατρικά» της Ικαρίας ξέρει πολύ καλά ότι το νησί πάσχει από έλλειψη υποδομών. Η Θ.Ο.DUENDE έχει παλέψει με τις μικρές της δυνάμεις να αντιπαρατεθεί στο πρόβλημα. Οι παραστάσεις της παρουσιάζονται σε αυλές σχολείων, πλατείες, θερινά σινεμά, αίθουσες συλλόγων. Πάνω από 30 διαφορετικοί χώροι στην Ικαρία έχουν φιλοξενήσει τις παραστάσεις της DUENDE. Αυτή η κουλτούρα «μπουλουκιού», η ρουτίνα «μεταφέρουμε-στήνουμε-παίζουμε-ξεστήνουμε» είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της DUENDE και η συγκολλητική ουσία των μόνιμων μελών της.
Από το 2009 η Ομάδα κάνει πρόβες στο πρώην δημοτικό σχολείο Μανδριών, ένα χώρο που με πολύ εργασία έχει μετατρέψει σε ένα φιλόξενο στέκι. Τα τελευταία χρόνια, η αυλή του σχολείου έχει μετατραπεί σε ένα υπαίθριο θέατρο και εκεί θα είναι ο χώρος που θα γίνει η Θεατρική Συνάντηση Φιλίας.
Η τυπική ίδρυση της Ομάδας έγινε την Άνοιξη του 2007 όταν η Ομάδα έγινε νομικό πρόσωπο (σωματείο) με καταστατικό, Δ.Σ., απολογισμό κ.λπ. Βέβαια, αυτή η ίδρυση κάθε άλλο παρά τυπική ήταν, αφού μας έδωσε την δυνατότητα να συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ που διοργανώνει κάθε χρόνο η Ομοσπονδία Ερασιτεχνικών Θιάσων Αιγαίου. Αυτή η επικοινωνία και η συνεύρεση με άλλες ομάδες νησιών του Αιγαίου έχει σπρώξει μπροστά την DUENDE όπως και όλες τις Ομάδες που συμμετέχουν. Γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά, ότι η λέξη «Ερασιτεχνικό» έχει θετική έννοια (και είναι τίτλος τιμής) όταν αναφερόμαστε στο θέατρο. Πολλές ομάδες στο Αιγαίο (και φανταζόμαστε και στην υπόλοιπη χώρα) έχουν προχωρήσει πολύ μπροστά την υπόθεση του Ερασιτεχνικού Θεάτρου: Εκπληκτικές σκηνοθεσίες, άψογες ερμηνείες, πρωτοποριακά σκηνικά, απαράμιλλης αξίας έργα δείχνουν ότι το Ερασιτεχνικό Θέατρο είναι συμπληρωματικό του Επαγγελματικού και όχι φτωχή απομίμησή του. Αυτές οι συλλογικές προσπάθειες σπρώχνουν όλες τις ομάδες για καλύτερα αποτελέσματα και ταυτοχρόνως κάνουν τις τοπικές κοινωνίες συμμετέχουσες και κοινωνούς υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικών δημιουργιών.
Η ενασχόληση κάποιου με το Ερασιτεχνικό Θέατρο έχει πολλά οφέλη. Ένα από αυτά, και ίσως το πιο σημαντικό, είναι η δημιουργία ισχυρών ανθρώπινων-φιλικών δεσμών μεταξύ των συντελεστών μιας παράστασης. Αυτές οι φιλικές σχέσεις απλώνουν μάλιστα και μεταξύ συντελεστών από διαφορετικές ομάδες. Αυτός είναι ο κύριος λόγος διοργάνωσης της Θεατρικής Συνάντησης Φιλίας. Τέσσερις αιγαιοπελαγίτικες ομάδες από τη Μυτιλήνη, τη Σάμο, την Τήνο και την Κω μαζί με την DUENDE θα βρεθούν για 5 ημέρες στην Ικαρία, θα συσφίξουν τις ήδη στενές τους σχέσεις, θα ανταλλάξουν εμπειρίες και προβληματισμούς και θα δείξουν στο κοινό που θα παρακολουθήσει τις παραστάσεις ότι το Ερασιτεχνικό Θέατρο είναι χώρος όπου η συλλογική προσπάθεια παράγει ορατό αποτέλεσμα, η συνεργασία γεννάει την αισιοδοξία. Κάτι τόσο πολύτιμο για όλους μας.
ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ DUENDE
ΕΤΟΣ | α/α | ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑ | ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ |
2003 | 1 | Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΜΠΑΛΩΜΑΤΟΥ | FEDERICO-GARCIA LORCA |
2004 | 2 | ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΝΥΧΤΑΣ | WHILLIAM SHAKESPEAR |
2005 | 3 | ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ | ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ |
2006 | 4 | Η ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ | BERTOLD BRECHT |
2007 | 5 | Ο ΔΡΑΚΟΣ | ΕUGENI SHWARZ |
2008 | 6 | Η ΦΑΛΑΚΡΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ/ΟΙ ΒΛΑΒΕΡΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ | EUGENE IONESCO / ANTON CHEKHOV |
2009 | 7 | ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ | ERIC-EMMANUEL SCHMITT |
2010 | 8 | ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΑ | ALEXANDRE OSTROVSKY |
2011 | 9 | O ΜΠΙΝΤΕΡΜΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ | ΜΑΧ FRISCH |
10 | ΛΕΥΤΕΡΟ ΖΕΥΓΑΡΙ | DARIO FO – FRANKA RAME | |
2012 | 11 | ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ | ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ |
12 | ΠΩΣ ΝΑ ΛΗΣΤΕΨΕΤΕ ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ | SΑΜΜΥ FAYAD | |
2013 | 13 | ΑΝ ΕΣΥ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ | ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΪΤΑΝΗ |
14 | Ο ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ | TEΝNESSΕΕ WHILLIAMS | |
2014 | 15 | O ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΣΕ ΤΣΟΥΑΝ | BERTOLD BRECHT |
16 | ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ / ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΤΟΥ | Γ. ΡΙΤΣΟΥ / Ι. ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗ | |
2015 | 17 | BLACK OUT | JACK SHARKEY |
Επιμέλεια – οργάνωση αφιερώματος: Νάσος Μπράτσος http://www.ert.gr/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)