Καλλιέργεια Nτοματοπατατιάς....😱

Όπως συμβαίνει και με τα δέντρα, έτσι και με τα ετήσια ποώδη φυτά και κηπευτικά που καλλιεργούμε, μπορούν να εμβολιαστούν με συγγενικά τους φυτά της ίδιας οικογένειας και να δημιουργήσουν ένα νέο φυτό.

Η ντομάτα και η πατάτα ανήκουν στην ίδια οικογένεια φυτών, σολανοειδή (Solanaceae), έτσι μπορούν να εμβολιαστούν μαζί και να παράγουν ταυτόχρονα ντομάτες και πατάτες. Η μέθοδος αυτή δεν είναι καινούργια, εδώ και πολλές δεκαετίες τα κολοκυνθοειδή, (κολοκύθι, καρπούζι, αγγούρι, κλπ.) εμβολιάζονται κυρίως για λόγους ανθεκτικότητας σε ασθένειες του ριζικού συστήματος. Στην Ελλάδα, καλλιεργητής από την Κρήτη κατάφερε να φτιάξει φυτό που να παράγει όλα τα λαχανικά των φυτών της οικογένειας των σολανοειδών (πατάτα, ντομάτα, μελιτζάνα, πιπεριά) .

Το άνω μέρος του εμβολιασμένου φυτού δίνει το βλαστό, τα φύλλα, τα άνθη και τους καρπούς και παράγει ντομάτες, ενώ το κάτω τμήμα αναπτύσσει το ριζικό σύστημα και έτσι παράγει πατάτες. Αυτή η μέθοδος εμβολιασμού μπορεί να εφαρμοστεί από έμπειρους κηπουρούς που δεν έχουν πολύ χώρο. Ωστόσο, ένα εμβολιασμένο φυτό θα αποφέρει πολύ λιγότερη παραγωγή από αυτή που θα παίρναμε αν καλλιεργούσαμε ξεχωριστά τα δύο φυτά. Τα φυτά που θα εμβολιαστούν θα πρέπει να είναι υγιή και να έχουν μίσχους παρόμοιας διαμέτρου.

Τι θα χρειαστείτε για τη διαδικασία:

• Μια μεγάλη γλάστρα
• 1 Σακί με μείγμα χώματος για φύτευση
• 1 νεαρό φυτό πατάτας
• 1 νεαρό φυτό ντομάτας
• Κοφτερό μαχαίρι ή ξυραφάκι
• Ταινία εμβολιασμού

Βήματα της Διαδικασίας για προετοιμασία του φυτού και φύτευση σε γλάστρα:

1. Γεμίστε μια μεγάλη γλάστρα με το μείγμα χώματος για φύτευση μέχρι 5 εκατοστά από το χείλος. Προσέξτε να μην συμπιέσετε το χώμα κατά τη διαδικασία.

2. Φυτέψτε ένα φυτάριο πατάτας ύψους 15 εκατοστών και ένα φυτάριο ντομάτας ύψους 15 εκατοστών δίπλα δίπλα με τους βλαστούς τους να έχουν απόσταση μόλις 6 χιλιοστά στο κέντρο του δοχείου. Ανοίξτε μια τρύπα αρκετά μεγάλη για να χωρέσει τις δύο μπάλες χώματος με τις ρίζες των φυτών. Ξεχωρίστε προσεκτικά τις ρίζες τους πριν τα τοποθετήσετε στην ενιαία τρύπα και ποτίστε το χώμα γύρω από τις ρίζες με νερό.

3. Κάντε μια τομή σχήματος «V» με γλωσσίδιο στο στέλεχος κάθε φυτού σε μήκος 2 εκατοστών περίπου και πλάτος το ήμισυ του κάθε βλαστού με ένα κοφτερό μαχαίρι ή με τη λάμα από ένα ξυραφάκι, εκθέτοντας έτσι τον καμβιακό ιστό του βλαστού . Κάντε τις τομές 7 εκατοστά κάτω από την κορυφή του κάθε φυτού, έτσι ώστε η διάμετρος των βλαστών να συνδυαστούν όταν συνδεθούν μεταξύ τους. Ο καμβιακός ιστός του βλαστού, αποτελείται από μη διαφοροποιημένα κύτταρα που διαιρούνται συνεχώς με αποτέλεσμα το φυτό να αναπτύσσεται.                                                             4. Συνδέστε τα δύο φυτά ταιριάζοντας τα γλωσσίδια τύπου «V» μεταξύ τους και δένοντας τα δὐο μόσχευμα με την ταινία εμβολιασμού. Τυλίξτε την ταινία γύρω από την περιοχή που τα δύο φυτά συνδέονται σφραγίζοντας εντελώς την περιοχή κοπής. Αφαιρέστε την ταινία, όταν το φυτό αρχίσει να εμφανίζει σημάδια ανάπτυξης.

5. Αφαιρέστε το επάνω τμήμα του φυτού της πατάτας και το κάτω τμήμα του φυτού της ντομάτας με ψαλίδα κλαδέματος, αφού πρώτα έχετε βεβαιωθεί πως η ένωση των δύο βλαστών έχει επιτευχθεί πλήρως και οι πληγές έχουν επουλωθεί.

Κόψτε το στέλεχος φυτού της πατάτας σε γωνία 45 μοιρών και 2 εκατοστά πάνω από το σημείο του εμβολιασμού. Επίσης, κόψτε το κάτω τμήμα του στελέχους της ντομάτας σε μια γωνία 45 μοιρών και 2 εκατοστά κάτω από τη ζώνη του εμβολιασμού. Κάντε άλλη μια τομή στο στέλεχος της ντομάτας στο επίπεδο του εδάφους. Με αυτές τις τομές στη γλάστρα θα έχετε ένα φυτό, του οποίου το πάνω μέρος θα είναι βλαστός ντομάτας και το κάτω οι ρίζες της πατάτας. Αφήστε τις ρίζες του φυτού της τομάτας στο χώμα. Καθώς αυτές αποσυντίθενται, θα εφοδιάζουν το έδαφος με θρεπτικά συστατικά.

Να ποτίζετε το φυτό τακτικά μέχρι να κορεστεί το έδαφος, επιτρέποντας στο χώμα να στεγνώνει καλά μεταξύ των ποτισμάτων. Κιτρίνισμα των φύλλων και σημάδια μαρασμού είναι μια ένδειξη ότι το μόσχευμα δεν λειτουργεί και ο εμβολιασμός απέτυχε. Γενικά, η διαδικασία αυτή είναι δύσκολη και απαιτεί εμπειρία από αυτόν που θα την επιχειρήσει.                                                           πηγές     http://share24.gr     

 ‎Paroles Dz -كلام جزائري‎.

Παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου η 4η Φεβρουαρίου Η σκέψη μας σ' αυτούς που το παλεύουν ...!✌

Η ιστορία του Σταμάτη Μωραΐτη ο οποίος το 1943 πήγε μετανάστης στης Η.Π.Α. Εκεί παντρεύτηκε μια Ελληνοαμερικάνα η οποία του χάρισε τρία παιδιά.
Το 1976 αισθάνθηκε δύσπνοια και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εργασία του. Οι γιατροί διέγνωσαν καρκίνο του πνεύμονα και του έδωσαν εννέα μήνες ζωής.
Ο κύριος Μωραΐτης αποφάσισε να αφήσει τις Η.Π.Α και να επιστρέψει στην αγαπημένη του Ικαρία ώστε να ταφεί στους προγόνους του.
Μετακόμισε στους ηλικιωμένους γονείς του, σε ένα μικρό ασβεστωμένο σπίτι σε ένα κτήμα δύο στρεμμάτων με αμπελώνες κοντά στον Ευδήλο, στη βόρεια πλευρά του νησιού.
Τους επόμενους μήνες, κάτι παράξενο συνέβη. Άρχισε να αισθάνεται καλύτερα. Μια μέρα, κατάφερε ακόμα και να φυτέψει μερικά λαχανικά στον κήπο.
Ο καιρός περνούσε και ο κύριος Σταμάτης δεν πέθαινε. Η υγεία του διαρκώς βελτιωνόταν. . Δεν έκανε ποτέ του χημειοθεραπεία, Το μόνο που έκανε ήταν να αφήσει την Αμερική και να εγκατασταθεί στην Ικαρία ,στο τόπο που τον ἐγέννησε Ο κύριος Σταμάτης ο αγωνιστής καβάλησε τα 102 χρόνια του και μετά μας αποχαιρέτησε ...                                               Παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου
η 4η Φεβρουαρίου 
Η σκέψη μας σ' αυτούς που το παλεύουν ...✌

«Ο άνθρωπος είναι πολιτισμένος, στον βαθμό που ξέρει να κατανοήσει τα ζώα »

 φωτο  Χρηστός Χαλβας

Πάντοτε αρχές Απρίλη, όπως και τέλη Οκτώβρη, θυμάμαι τον ένα μου παππού… Γιατί  ο παππούς μου είναι ίσως ο άνθρωπος που περισσότερο από όλους τους άλλους μου έμαθε τον πολιτισμό της πράξης. Κι αυτό αφορά την σχέση του με το αδύναμο εκείνο  από το οποίο δεν είχε να προσδοκά ούτε ένα μπράβο, (πόσο μάλλον κάτι που θα τον ωθούσε στον κοινωνικό κορμό) μόνο το περίσσευμα της καρδιάς.. Τα ζώα, που τόσο συχνά οι άνθρωποι τα προσεγγίζουμε μέσα από γενικές κατηγορίες που ελάχιστα περιγράφουν τι είναι το καθένα τους πραγματικά και μέσα από στερεότυπα που μικραίνουν και την δική τους πολυπλοκότητα και τον δικό μας ορίζοντα ψυχής. Γιατί ο παππούς μου είναι ο μοναδικός άνθρωπος που ξέρω που γηροκομούσε τα γαϊδουράκια του… « Τόσα χρόνια δούλευαν για μένα», έλεγε, αγωγιάτης ο ίδιος στα νιάτα του, θυμίζοντας με τον πιο άδολο τρόπο την θεωρία για το  απλήρωτο εργατικό δυναμικό, την ίδια ώρα που οι αγνοί και ταπεινοί χωρικοί των ρομαντικών χρόνων της αγνής ελληνικής επαρχίας, με το που δεν μπορούσαν τα γαϊδουράκια να κουβαλήσουν τα έριχναν στον γκρεμό… Ο παππούς μου, (απολίτικος με την κοινή έννοια, στο σπίτι του οποίου χωρούσαν –κυριολεκτικά- οι πάντες κι αυτό το Αριστοτελικό συναμφότερον αποτελεί ύψιστη πολιτική) μου έμαθε πως δεν έχει σημασία τι ιδεολογία λες ότι έχεις, (αριστερή, αντιεξουσιαστική, δεξιά, συντηρητική, πατριωτική, ανθρωπιστική όλα αντίθετα κι όλα αλληλοσυμπληρούμενα…) αν δεν τιμάς την ψήφο σου με την στάση ζωής σου. Πως δεν έχει σημασία τι ψηφίζεις αλλά το πώς ζεις. Όταν οι «τσάποι μας» (τα γαϊδουράκια μας) γερνούσαν, ο παππούς τα έστρωνε χαλί από μαλακά άχυρα στον σταύλο, τους έβαζε λάδι στις πληγές, κατέβαινε με την λάμπα να δει αν θέλουνε κάτι, τα χάιδευε με αλληλεγγύη… Ακόμη και τα χρόνια που συνυπήρχαμε με τον παππού στον πλανήτη και δεν τα χρειάζονταν πραγματικά… Τα ζώα καταλάβαιναν, και τον κοιτούσαν, μας έλεγε, με απεριόριστη ευγνωμοσύνη. Ίδια γλώσσα, η γλώσσα των ματιών, στιγμές από έναν παράδεισο χαμένο, από μια σχέση βιβλική, σε έναν μικρό σταύλο. Και πραγματικά, τώρα που πλησιάζει το Πάσχα θυμάμαι πάντοτε πως ο Χριστούλης, σύμβολο των καλών και των κακών Χριστιανών, επέλεξε να γεννηθεί ανάμεσα στα ζώα και να πεθάνει ανάμεσα στους ληστές…  Οι «καλοί νοικοκυραίοι» (κάποιοι, ποτέ όλοι) με τις καθαρές, διατηρημένες με φόλα ή με κλωτσιές αυλές, πού ήταν; Τούτη την εποχή, που χιλιάδες μικρά κουταβάκια ή γατσουνάκια πετιούνται στους κάδους ζωντανά, θυμάμαι τον παππού μου… Θυμάμαι ακόμη κι έναν άλλον, διασημότερο παππού, τον Κοκτό, που έγραψε:

«Ο άνθρωπος είναι πολιτισμένος, στον βαθμό που ξέρει να κατανοήσει τη γάτα»… Το ίδιο ισχύει για όλα τα ζώα, συγκατοίκους μας σε αυτόν τον πλανήτη, πάνω στα οποία εξασκήσαμε τις πρώτες μορφές καταπίεσης και ιεραρχίας, πριν τις μεταφέρουμε αυτούσιες στην κοινωνία των ανθρώπων. Σε έναν πλανήτη που βιάζουμε, μολύνουμε, σφάζουμε, ηχορυπαίνουμε, μας ενοχλούν τα .. κόπρανα ή οι κραυγές των ζώων… Γεμάτη η ελληνική επαρχία από «καλούς καγαθούς» που πετούν ζωντανές ψυχούλες τις εποχές της αναπαραγωγής σε κάδους καταδικάζοντας τες σε ένα θάνατο μαρτυρικό.  Όπως σωστά σχολιάστηκε κάποτε «για τα ζώα κάθε άνθρωπος είναι ναζί…» Κι ανάμεσα τους τα κατοικίδια, που μας φυλούν με κίνδυνο της ζωής τους όπως τα σκυλιά (υπάκουα δυστυχώς σε όποιο αφεντικό γι αυτό και τα υπέροχα αυτά πλάσματα χρησιμοποιήθηκαν ως ανθρωποφύλακες από βάρβαρα καθεστώτα) κι οι γατούλες…

Τα σκυλάκια που όταν αγαπούν, αγαπούν για πάντα, με τον πιο άδολο τρόπο του κόσμου, και ι περισσότερες φυλές τους  θα πεθάνουν για σένα (ή και  σε σκοτώσουν για σένα… κι ιδού το πρόβλημα!) Αν το σκεφτείτε, όπως μου επεσήμανε κάποτε ο Αργύρης Κουνάδης, η γάτα είναι το μοναδικό ζώο που ο άνθρωπος δεν έβαλε στο τσίρκο. Ανεξάρτητη, αξιοπρεπής απόλυτα ανίκανη να κάνει τούμπες για ένα πιάτο φαί, δεν μπορεί ποτέ ν αγαπηθεί από ένα ελλειμματικό εγώ που ζητά οπαδούς και όχι ισότιμους παίκτες… Μισήθηκε από όλους τους δικτάτορες του κόσμου Κι όμως, όταν εξοντώθηκε στην Ευρώπη του  Μεσαίωνα κι έλειψε η φυσική και δωρεάν προστασία που παρείχε από τρωκτικά της εποχής, ήρθε η Πανούκλα, ο Μαύρος Θάνατος. Και στη Νάξο, την χρονιά που τις εξοντώσαν όλες κάναν 2 χρόνια να δουν σοδειά, αφού τα τρωκτικά κόβαν τις ρίζες (για να ζήσουν κι αυτά)…

Οι γάτες τα’ Άι Νικόλα, που γραψε ο Σεφέρης για την ιδιότητα να ορμούν στα φίδια και να ρουφούν το κακό και το φαρμάκι έως μιας… Αλλά και τα ζώα αναπαραγωγής όπως τα θέλει η οικονομικίστικη  αντίληψη του πολιτισμού μας, που δεν πετιούνται σε κάδους αλλά βλέπουν τα μωράκια τους (γάλακτος τα αποκαλεί ο υπερχορτάτος ουρανίσκος των Δυτικών) να κρέμονται σφαγμένα σε τσιγκέλια… (Α! αν δημιουργούνταν κάποτε ένα αντίστοιχο καρτούν με μωρά ανθρώπων πόσο οι καλοφαγάδες ηθικολόγοι θα το ονόμαζαν… αρρωστημένο, καταπίνοντας μωρά! Αρρώστια!)

Αλλά τα ζωάκια παραμένουν οι συγκάτοικοι που μας βοήθησαν όταν δεν είχαμε τεχνολογία και τεχνογνωσία να ανεβάσουμε το επίπεδο και το προσδόκιμο ζωής μας, συγκάτοικοι κι εργατικό δυναμικό διαρκώς προδομένο όταν έχανε την εργατική του δύναμη, ή αλλιώς σκοτώνουν τα’ άλογα όταν γεράσουν κατά πως το θελε η συμβολική φράση που μεστά περιέγραψε την θηριωδία αυτού του πλανήτη… Παράδειγμα που ξαναεφαρμόζεται στις κοινωνίες των ανθρώπων κάθε που ο ολοκληρωτισμός βγαίνει από τον μαύρο του τάφο, αλλά που έχει παγιωθεί πρώτα στις σχέσεις μας με την φύση, έτσι κι αλλιώς… Όμως ο άνθρωπος έχει πολύ δρόμο για να γίνει ζώο, αφού είμαστε το πλάσμα που δεν σκοτώνει μόνο από ανάγκη αλλά κι από κέρδος ή από εκδίκηση. Τα ζώα έχουν τον δικό τους πολιτισμό και πολιτισμό μας μαθαίνουν αν είναι τα ιστία της ψυχής και του μυαλού μας στην ανοιχτή θάλασσα της πραγματικότητας.. . Πχ διακριτικά και γενναία, τόσο διακριτικά και γενναία ώστε (σε αντίθεση με τους υστερικούς εμάς) όταν νιώσουν πως έφτασε η ώρα του θανάτου τους πάνε και κρύβονται να τον συναντήσουν μόνα, «κοίταξαν» όπως γράφτηκε για την γάτα, «από το μικρό ύψος τους τις εξουσίες στα μάτια κι αγαπήθηκαν τρελά από καλλιτέχνες και παρίες ή από αρχαίους λαούς που θα ήθελαν να ‘ναι όπως αυτή μπροστά στον μονάρχη». Εξόριστα να ψάχνουν στα σκουπίδια του κυνικού πολιτισμού μας στις μέρες μας, υποχείριο στην μπότα, στην ρόδα στη φόλα  και στο βλέμμα κάθε ηλίθιου που θαρρεί πως είναι δικαίωμα του να δυναστεύει τον πλανήτη…… Τώρα που οι φόλες θα θεωρηθούν φτηνότερες από προγράμματα αντιλυσικού εμβολιασμού και στειρώσεων νέες κατακόμβες, ακαταμέτρητες από τις επίσημες ιστορίες του πλανήτη αφού τους λείπει η γραπτή γλώσσα, θα συμβούν. Ανάμεσα σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό οι μετέχοντες στο φιλοζωικό κίνημα, κάποιοι/ες μεταφέροντας τις υστερίες, τις ιδεοληψίες, και τις σεπαρατίστικες ιδεολογίες των ανθρώπων κι εκεί δυστυχώς, αφού είναι απλώς ιδιοκτήτες ζώων (κατά κανόνα «ακριβών»…) ή σπισιστές, αγαπώντας μονάχα ένα είδος, ή ακόμη και μισάνθρωποι, αφού δεν μπορούν ν αποδεχτούν αυτό που είμαστε πραγματικά και να παλέψουν να το καλυτερέψουν… Κι όμως! Ανάμεσα τους και οι φιλόζωοι που κατανοούν πως είτε με δυο πόδια είτε με τέσσερα σε πλησιάσει το άλλο πλάσμα, σου θέτει την ίδια ερώτηση «τι είδους άνθρωπος είσαι; Σε τι κόσμο θέλεις τα παιδιά του κόσμου να ζήσουν;» (Και δεν είναι καθόλου τυχαίο πως τα ίδια πάνω κάτω υγειονομικού τύπου επιχειρήματα χρησιμοποιούν οι αποκαθαρμένοι εναντίον των διαφορετικών και των «άπλυτων», ανθρώπων και ζώων… αλήθεια αποκαθαρμένοι βρωμιάρηδες;) Ανάμεσα σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό άνθρωποι που ταΐζουν με μπιμπερό παρατημένα πλάσματα αυτήν  την εποχή κι ας τους δυσκολεύει, σε ένα ταξίδι ψυχής, που σιτίζουν αδέσποτα επεκτείνοντας κι εκεί στα πιο αθώα την έννοια της αλληλεγγύης κι ας τους στραγγίζει. Γιατί οι γνήσιοι φιλόζωοι τιμούν μέσα από τα ζώα την Ζωή. Κι έτσι η ανθρωπότητα δεν θα ξεμπερδέψει εύκολα (όσο κι αν το προσπαθεί) από τους εναπομείναντες συγκατοίκους της…                                                         [tvxs]

http://www.tilestwra.com/

Μάτσι! Ικαριώτικο ζυμαρικό. Μμμμ....😋

Ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα και νοστιμότερα πιάτα ζυμαρικών προέρχονται από τα νησιά του Αιγαίου....ένα από αυτά ειναι  και το "Μάτσι"  το Ικαριώτικο μακαρόνι                                                                                                             Από τα παλιά  χρόνια τα ζυμαρικά υπάρχουν στο διαιτολόγιο των Ικαριωτών .

Η πιο διαδεδομένη συνταγή, κάτι που ταίριαζε με όλα σχεδόν τα Ικαριώτικα γούστα , ήταν τα"Μάτσι"σπιτικά μακαρόνια  σερβιρισμένα   με ζεματισμένο λάδι  ,ή γλίνα ( λίπος των γουρουνιών αντί για βούτυρο ) και μπόλικο τριμμένο τυρί  τουλουμίσιο (τυρί που  διατηρούσαν  σε δερμάτινα ασκιά  οι τσοπάνηδες ..Το πιο νόστιμο τυρί της Ικαρίας που δυστυχώς πια  ελάχιστοι το φτιάχνουν ..)               

"Μάτσι" ......Μμμμ😄😋😋

Ζυμώνουμε 1 κιλό αλεύρι  με  νερό ,και μια τσιμπιά αλάτι  Το ζυμάρι αφου γινει σφικτό το ανοίγουμε με την μαλαχταρέ σε ψιλό φύλλο ,όπως της πίτας Το βάζουμε να στεγνώσει και το κόβουμε σε ψιλές λωρίδες 

Το ψήνουμε ειτε σα μακαρόνι στραγγιστό με σάλτσα ντομάτας και τυρί τουλουμίσιο ,ειτε σα σούπα δυναμωτική για τους αρρώστους αλλά και για τις εγκυμονούσες   γ ια  να το τρώνε την περίοδο που θήλαζαν τα μωρά τους 👶

Η κυρία  Γεωργία Σπέη από το Καραβόσταμο μας τα ξαναθύμισε με τα προκομμένα χέρια της 👐 Να 'στε καλά κύρια Γεωργία ,για να φτιάχνετε τα Ικαριώτικα αλευρομυρωδάτα "Μάτσι"σας  😋 ..😋    😋                       φωτογραφίες

δεσποινα σιμακη 

Ικαρία- Ακου μια Μεγάλη Ιστορία !

 Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα  ραδιοφωνική  εκπομπή     για την Ιστορία της Ικαρίας του χθες ,αλλά και του σήμερα   Δυο σπουδαίες Ικάριες λαλιές ξετυλίγουν  το σοφό κουβάρι των  προγόνων  μας   Ένα κουβάρι γιομάτο  με κάμπιες που όταν το φυσάς  ,Χριστέ μου, μεταμορφώνονται σε   πεταλούδες!                                                    

                                                                                                                           «Η Ικαρία είναι μια κιβωτός στο Αιγαίο. Διέσωσε πανάρχαιες παραδόσεις, ιστορία και γλώσσα», λέει ο Θεμιστοκλής Κατσαρός,ιστορικός – αρχαιολόγος και εμβληματική προσωπικότητα της Ικαρίας. «Οταν έφυγαν οι τελευταίοι Φράγκοι από τη Ρόδο και οι Τούρκοι κυριάρχησαν στο Αιγαίο, οι Ικαριώτες κατέφυγαν σε δυσπρόσιτα μέρη στα βουνά, ξεκινώντας μια νέα ζωή στην αφάνεια. Εκεί διατήρησαν έθιμα και γλώσσα».
Οταν γύρω στο 1930 επισκέφθηκε το νησί ο γλωσσολόγος του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Χατζιδάκις έμεινε έκπληκτος από το ικαριώτικο ιδίωμα που διέσωζε τύπους της αρχαίας ιωνικής διαλέκτου. Αυτή η γλώσσα επιζεί μέχρι σήμερα σε χωριά και γηραιότερους. «Αυτό που δεν έκαναν ολόκληροι αιώνες κάνει σήμερα η τηλεόραση»… Το έθιμο της κούνιας που αναβιώνει το Πάσχα γινόταν στην αρχαιότητα για να εξευμενιστεί η Ηριγόνη κόρη του Ικαρίου που κρεμάστηκε όταν βρήκε τον πατέρα της δολοφονημένο. Τα έθιμα του Κλείδωνα είναι επίσης πανάρχαια, ενώ πολλά τοπωνύμια έχουν αρχαίες ρίζες.
«Το νησί κατοικείται από το 13000 π.Χ. συνεχώς. Εχουν βρεθεί θέσεις της μεσολιθικής περιόδου στη θέση Κεραμέ, ενώ νεολιθικές θέσεις υπάρχουν στο Νίφι και στο Γλαρέδο (με κυκλικές κατοικίες όπως στην Χοιροκιτία της Κύπρου) κ.α. Τα είχα εντοπίσει όταν ήμουν φοιτητής και αρχικά δεν με πίστευαν».
Κατά τη μυθολογία, στην Ικαρία γεννήθηκε ο Διόνυσος, που δώρισε στο νησί την καλλιέργεια της αμπέλου. Αρχαία κείμενα αναφέρουν πως στην Ικαρο φύτρωσε για πρώτη φορά αμπέλι. Στον Ομηρο αναφέρεται ο πράμνειος οίνος που ήταν περιζήτητο κρασί της αρχαιότητας. Στην κλασική εποχή άνθισαν δυο πόλεις, η Οινόη (βόρεια) και οι Θέρμες (νότια). Οι αρχαίοι είχαν αξιοποιήσει τις ιαματικές πηγές που αναβλύζουν από το Θερμό της Λευκάδας μέχρι το Δράκανο και την Αγία Κυριακή. Τον 3ο αι. π.Χ. μετονομάστηκαν από Θερμαίοι του Ικάρου σε Ασκληπιείς του Αιγαίου.
«Τα λουτρά θεωρούνται τα καλύτερα του κόσμου λόγω της περιεκτικότητάς τους σε ραδόνιο. Η πηγή της Αρτέμιδος έχει τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα από όλες τις πηγές του κόσμου σε ρέον ύδωρ». Στην Ικαρία καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά η πατάτα, που εισήχθη από Ικαριώτες αιχμαλώτους στην Μπαρμπαριά μέσω Γαλλίας τον 19ο αιώνα, πριν τη φέρει ο Ιωάννης Καποδίστριας. «Την ίδια πατάτα καλλιεργούσαν μέχρι τη δεκαετία του 1950 οπότε εισέβαλαν οι ξενικοί σπόροι και χάθηκε».
Τα ίχνη επίσης είναι ισχυρά από τα βυζαντινά χρόνια και την παλαιοχριστιανική εποχή. Το 1912 όταν ξέσπασε η ικαριακή επανάσταση οι Ικαριώτες μέτρησαν το τουρκικό ταμείο, μοίρασαν εξίσου στους αιχμαλώτους το ποσό, τους φόρτωσαν σε ένα καράβι και τους παρέδωσαν στη Σάμο. Από τις 17/7 έως τις 4/11 όταν ενώθηκαν με την Ελλάδα τύπωσαν γραμματόσημα, έγραψαν σύνταγμα, οργάνωσαν διοίκηση, στρατό αγροφυλακή και χωροφυλακή, εκπαίδευση, δικαιοσύνη, τελωνεία, φορολογικό σύστημα. «Μέσα σε 110 μέρες έγιναν τόσα όσα δεν έγιναν σε 100 χρόνια»…                                       «Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει».Νίκος Καζαντζάκης                                                                                                                                                     Καλεσμένοι στην εκπομπή των Γ. Λεκάκη - Α. Μαζαράκη ο αρχαιολόγος, κ. Θέμης Κατσαρός και η εκπαιδευτικός, Μαρία Κράτσα. Η εκπομπή μεταδόθηκε από τον "901"                                                                                                                                                  

πηγες Πηγή: http://www.thetravelbook.gr/http://www.fryktories.net/

Έκτακτη πρόγνωση καιρού Ικαρίας για 24.1.2017

Σήμερα Τρίτη  στο νησί μας και από της μεσημεριανές ώρες και μετά θα σημειώνονται ισχυρές βροχές  με την συνοδεία ισχυρών καταιγίδων . 

Αναμένονται μεγάλα ύψη βροχής με μεγάλη πιθανότητα να δημιουργηθούν προβλήματα!!  

Στης Ράχες το ύψος της βροχής έως τώρα  έχει ξεπεράσει το 100 χιλιοστά!!  

 Δείξτε μεγάλη προσοχή της επόμενες ώρες!! 

θα σας κρατάεμε συνεχώς ενήμερους.  http://meteo-ikaria.blogspot.gr/

Ικαρία. Χωρίς πετρέλαιο για θέρμανση το νοσοκομείο της Ικαρίας μέσα στην καρδιά του χειμώνα…☃

Χωρίς κεντρική θέρμανση έχει μείνει το νοσοκομείο της Ικαρίας μέσα στο χειμώνα, καθώς δεν υπήρξε καμία κυβερνητική μέριμνα για την έγκαιρη προμήθειά του με πετρέλαιο! Στους 22 θαλάμους ασθενών, με εξαίρεση περίπου 6 που διαθέτουν μονάδα κλιματισμού, για θέρμανση υπάρχουν ηλεκτρικές μικρές σόμπες με αντίσταση, αερόθερμα, μικρά ηλεκτρικά καλοριφέρ και σόμπες αλογόνου. Με αυτά τα …«μέσα», αντιμετωπίστηκαν οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες των προηγούμενων ημερών της κακοκαιρίας, όπου η θερμοκρασία, λόγω και της χιονόπτωσης στο νησί, είχε πέσει στους 2 βαθμούς, ακόμα και στο μηδέν κατά τις νυχτερινές ώρες…

«Την ώρα που ο πρωθυπουργός παρουσίαζε από τη Νίσυρο τη “νησιωτική πολιτική” της κυβέρνησής του και υποσχόταν μέχρι και …ειδικά ταχύπλοα για τη διακομιδή ασθενών, στο νοσοκομείο της Ικαρίας οι ασθενείς και οι εργαζόμενοι παγώνουν επειδή δεν έχουμε πετρέλαιο. Και όλα αυτά τον 21ο αιώνα», σχολιάζει εύστοχα μία νοσηλεύτρια του νοσοκομείου.

Τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό
Η έλλειψη θέρμανσης στο νοσοκομείο της Ικαρίας έρχεται να προστεθεί, βέβαια, στις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό, στην άθλια κατάσταση στην Υγεία που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του νησιού, ως αποτέλεσμα της πολιτικής τόσο της σημερινής κυβέρνησης όσο και των προκατόχων της.

Ενδεικτικά, ακόμα και αυτός ο ανεπαρκής οργανισμός του νοσοκομείου (το 2012 διαγράφηκαν από τον οργανισμό περίπου 35 θέσεις) είναι ακάλυπτος.

Για παράδειγμα, από τις 25 θέσεις ειδικευμένων γιατρών που προβλέπονται, είναι ενεργές οι 17. Από τις 33 προβλεπόμενες θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού, είναι καλυμμένες οι 19. Καθώς, μάλιστα, σε αυτόν τον αριθμό συμπεριλαμβάνονται προϊστάμενες που είναι μόνο πρωί και νοσηλευτές που καλύπτουν ειδικότητες τραυματιοφορέων και βοηθών, το πραγματικό νοσηλευτικό προσωπικό που εναλλάσσεται στις βάρδιες, δηλαδή σε 24ωρη βάση, είναι 14 άτομα. Οι ίδιοι νοσηλευτές πρέπει να είναι σε ετοιμότητα και για το χειρουργείο, αφού εκεί δεν υπάρχει καν προσωπικό!

Στη διοικητική υπηρεσία που περιλαμβάνει πέρα από καθαρά διοικητικούς, τεχνολογικό προσωπικό, πλυντήρια, κουζίνα, καθαριότητα, φύλαξη κ.λπ., από τις 24 οργανικές θέσεις είναι καλυμμένες οι 16. Μάλιστα, τρεις είναι όλοι και όλοι οι εργαζόμενοι στην κουζίνα, τα πλυντήρια και τη διανομή φαγητού. Ασθενείς και εργαζόμενοι ακόμα περιμένουν την εγκατάσταση αξονικού τομογράφου, ενώ έχουν χαλάσει τα αντιδραστήρια του νοσοκομείου με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει ούτε ένα αντιβιόγραμμα αίματος…

Κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές
Η εικόνα του νοσοκομείου είναι ένα το κρατούμενο. Από εκεί και πέρα, σε ολόκληρη την Ικαρία υπάρχει ένα Κέντρο Υγείας, αυτό του Ευδήλου (μία ώρα απόσταση από τον Αγιο Κήρυκο, όπου βρίσκεται το νοσοκομείο). Στον οργανισμό του προβλέπονται 9 θέσεις ειδικευμένων γιατρών, 1 θέση αγροτικού και 19 άτομα νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού. Τη στιγμή αυτή, στελεχώνεται από μόλις 1 παθολόγο, 1 αγροτικό γιατρό, 4 νοσηλεύτριες, εκ των οποίων οι 2 έχουν μετακινηθεί εκεί από το νοσοκομείο.

Το Κέντρο Υγείας «εφημερεύει» με ανειδίκευτο αγροτικό γιατρό  από το Περιφερειακό Ιατρείο του Μαγγανίτη, ένα χωριό απομακρυσμένο και που ειδικά το χειμώνα μπορεί να μείνει αποκομμένο για μέρες. Την ίδια ώρα, χωρίς αγροτικό γιατρό έχει μείνει εδώ και δύο περίπου μήνες η περιφέρεια των Ραχών με 2.000 κατοίκους, αλλά και το χωριό Καρκινάγρι, η πιο δυσπρόσιτη και απομονωμένη περιοχή του νησιού, που απέχει μιάμιση ώρα από το Κέντρο Υγείας και δυόμιση ώρες από το νοσοκομείο. Το χειμώνα, λόγω του κακού οδικού δικτύου και των καιρικών συνθηκών, μπορεί να μείνει για μέρες απομονωμένο, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για μια ανθρώπινη ζωή…

Αγώνας για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών
Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο δήμαρχος Ικαρίας, Στέλιος Σταμούλος, επισημαίνει ότι «για το νησί μας το θέμα της Υγείας είναι κορυφαίο και δεν θα παραιτηθούμε από τις διεκδικήσεις μας για την κάλυψη των αναγκών μας. Ειδικά το χειμώνα, που πολλές φορές λόγω των καιρικών συνθηκών είναι αδύνατη η προσέγγιση πλοίου και αεροπλάνου, με όλα αυτά τα προβλήματα που υπάρχουν, με τις ελλείψεις στο νοσοκομείο, την απουσία αγροτικών γιατρών σε απομακρυσμένα χωριά, ζούμε στην τύχη μας».....

http://www.rizospastis.gr

Μένουμε Ευρώπη👌