Η Ικαρία της Άνοιξης

Πως της πάει, της Νικαριά μας το Κόκκινο ....💟

φωτο.. δεσποινα σιμακη

– Από πού είσαι, ποταμάκι; – Από κείνο το βουνό. – Πώς τον λέγαν τον παππού σου; – Σύννεφο στον ουρανό. – Ποια ’ναι η μάνα σου; – Η μπόρα.– Πώς κατέβηκες στη χώρα;– Τα χωράφια να ποτίσω και τους μύλους να γυρίσω. – Στάσου να σε ιδούμε λίγο, ποταμάκι μου καλό. – Βιάζομαι πολύ να φύγω, ν’ ανταμώσω το γιαλό.

(από το βιβλίο: Zαχαρίας Λ. Παπαντωνίου, Xελιδόνια, Bιβλιοθήκη Eκπαιδευτικού Oμίλου, 1920)

– Από πού είσαι, ποταμάκι;
– Από κείνο το βουνό.
– Πώς τον λέγαν τον παππού σου;
– Σύννεφο στον ουρανό.
– Ποια ’ναι η μάνα σου;
– Η μπόρα.–
Πώς κατέβηκες στη χώρα;–
Τα χωράφια να ποτίσω
και τους μύλους να γυρίσω.
– Στάσου να σε ιδούμε λίγο,
ποταμάκι μου καλό.
– Βιάζομαι πολύ να φύγω,
ν’ ανταμώσω το γιαλό.

(από το βιβλίο: Zαχαρίας Λ. Παπαντωνίου, Xελιδόνια, Bιβλιοθήκη Eκπαιδευτικού Oμίλου, 1920) 

Να είχαν άρωμα και οι φωτογραφίες!

Άνοιξη λένε το φάρμακο.......Άνοιξη

στην Νικαριάς μας!

Τοποφαγία και εποχικότητα στον κήπο

Σήμερα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ελεύθερης διακίνησης προϊόντων, έχουμε απομακρυνθεί από το παραδοσιακό τρόπο διατροφής και ακολουθούμε διαφορετικά διατροφικά πρότυπα. Πλέον, θεωρούμε φυσιολογικό να τρώμε φρούτα και λαχανικά προερχόμενα από τις πιο μακρινές χώρες του κόσμου ή που έχουν καλλιεργηθεί εκτός εποχής μέσα σε θερμοκήπια. Όμως, έχετε αναρωτηθεί πόσο φρέσκο, πόσο νόστιμο και πόσο υγιεινό μπορεί να είναι ένα αγροτικό προϊόν, όταν έχει ταξιδέψει από την άκρη του κόσμου ή έχει καλλιεργηθεί μέσα στις τεχνητές συνθήκες του θερμοκηπίου;   Ας μιλήσουμε καταρχήν για την εποχικότητα των φρούτων και των λαχανικών που κάποτε μπορούσαμε να τα βρούμε μόνο σε συγκεκριμένες εποχές του έτους. Προφανώς, τα τελευταία χρόνια, με την χρήση των νέων τεχνικών καλλιέργειας στα θερμοκήπια, έχει χαθεί παντελώς η αίσθηση της εποχικότητας. Αναζητούμε υλικά για σαλάτα και αγοράζουμε τις τομάτες, τις πιπεριές και τα αγγουράκια μέσα στο χειμώνα, αντί να προτιμούμε τα λάχανα, τα καρότα, τα παντζάρια, τα μαρούλια και τη ρόκα της εποχής. Όμως, είναι βέβαιο πως τα φρούτα και τα λαχανικά που έρχονται στο πιάτο μας έχουν καλύτερη γεύση φρεσκάδα, άρωμα, ποιότητα και υψηλότερη θρεπτική αξία όταν καταναλώνονται τη σωστή εποχή.   Η τοποφαγία αναφέρεται στην προτίμηση κατανάλωσης διατροφικών προϊόντων, φρέσκων φρούτων και λαχανικών αλλά και μεταποιημένων προϊόντων, της εγγύτερης περιοχής που διαβιούν οι κάτοικοι. Συνηθίσαμε να τρώμε ταλαιπωρημένα προϊόντα που έχουν ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα, υποβαθμισμένης αξίας και γεμάτα συντηρητικά. Ένα προϊόν ακόμη κι αν έχει καλλιεργηθεί με βιολογικό τρόπο, όταν είναι αναγκασμένο να ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα, έχει χάσει σημαντικό ποσοστό της διατροφικής του αξίας. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντική η περιβαλλοντική επιβάρυνση που συντελείται λόγω της μεταχείρισης των προϊόντων για τη συσκευασία, τη συντήρηση και τη μεταφορά από τη μια γωνιά της γης στην άλλη.   Καλλιεργώντας λοιπόν στον κήπο και στο περβόλι μας, εξασφαλίζουμε φρέσκα φρούτα και λαχανικά σύμφωνα με τις αρχές της εποχικότητας και τοποφαγίας. Συνδέουμε τη διατροφή μας με το τοπικό φυσικό περιβάλλον σεβόμενοι τους κύκλους της φύσης. Ανακαλύπτουμε τη χαρά της δημιουργίας και απολαμβάνουμε πεντανόστιμους καρπούς, ολόφρεσκους και πλήρους διατροφικής αξίας. Τελικά, η επιστροφή στην καλλιέργεια του κήπου μας είναι μια συνειδητή επιλογή που συντελεί με τον πιο ευεργετικό τρόπο στην υγιεινή διατροφή και στην αειφορία του φυσικού περιβάλλοντος.   Κώστας Λιονουδάκης Γεωπόνος Γ.Π.Α. -  http://www.mistikakipou.gr

Παιδιά του Θεού Διονύσου είναι αυτά,δεν κωλώνουν πουθενά !

Κάτι από εχτές!!!Ικαριωτικος στην έρμού.... Μια μεγάλη πολύβουη παρέα, ξεσήκωσε τον κόσμο της Αθήνας με τις φωνές και τα τραγούδια μεταδίδοντας τον ενθουσιασμό και τη χαρά τους.Το μόνο που δεν μπορούμε να σας μεταφέρουμε είναι το κλίμα, το συναίσθημα, τη Νοσταλγία !- μπορείτε να το νιώσετε...??? 

                     Ικαριώτικος Λαγκάδας ...Μια μεγάλη πολύβουη παρέα.. το μόνο που δεν μπορούμε να σας μεταφέρουμε είναι  το κλίμα, το συναίσθημα, την ευφορία – αυτά μόνο αν βρεθείτε στο νησί , ανάμεσα στους χιλιάδες ντόπιους και επισκέπτες που χορεύουν ασταμάτητα κάτω από τα πλατάνια και τον δυνατό ήλιο μέχρι το ξημέρωμα - μπορείτε να το νιώσετε..... ???                                                      

                               Παιδιά του Θεού Διονύσου είναι αυτά,δεν κωλώνουν πουθενά !             Απών και παρών  ο Διόνυσος, προσφέρει σε αυτούς που θα τον ανακαλύψουν μια εικόνα του ‘Aλλου κι αυτού που γίνεται άλλο.Η παρουσία του σηματοδοτεί ένα είδος βαθύτατης θείας μέθης που είναι ταυτόσημο με την ένωση με τον Ανώτερο . Είναι εκείνη η πνευματική παρουσία που μετουσιώνει την ύλη και εκφράζεται ως ζωτική δύναμη και ως μεστή χαρά για τη ζωή σε κάθε της έκφανση. Είναι εκείνη που οδηγεί στην αντίληψη της ζωή ως μιας εκστατικής περιπέτειας και ως ενός μαγικού ταξιδιού αυτογνωσίας και προσφοράς. Είναι η πνευματική αναγέννηση για την οποία μιλούν οι εσωτερικές παραδόσεις των λαών του κόσμου, εκείνη η δεύτερη γέννηση του Διονύσου κατά την οποία ο άνθρωπος πλέον αναγεννημένος ως θεός περιδιαβαίνει στη Γη απ’ άκρο σ’ άκρο μετουσιώνοντας τα πάντα με την ευλογία που σκορπά.Την ευλογία του Ικαριωτικου σκοπού !               πηγες eimai o kanenas             http://www.e-zine.gr      Nikos Fakaros

ΑΣΠΙ: Προτάσεις & ενέργειες για τη διαχείρισης και τον ελέγχου της ποιότητας του πόσιμου νερού στην Ικαρία

Η  βασική αρχή που πρέπει να σηματοδοτεί την πολιτική  του Δήμου στο θέμα της διαχείρισης του νερού είναι ότι η πρόσβαση στο καθαρό νερό είναι βασικό δικαίωμα για όλους τους πολίτες. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να είναι εμπορεύσιμο αγαθό, που η τιμή και η διαθεσιμότητά του θα καθορίζεται από τις δυνάμεις της αγοράς. Αντίθετα, σαν κοινό αγαθό, πρέπει να είναι προσιτό από όλους τους πολίτες με το ελάχιστο κόστος που θα καθορίζεται από τη λογική της στοιχειώδους ανταποδοτικότητας. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν πρέπει με τις ενέργειες μας να αντισταθούμε σε κάθε απόπειρα ιδιωτικοποίησης του νερού, ακόμα και στις συμπράξεις του Δήμου με ιδιώτες, και ο καλύτερος τρόπος είναι να διασφαλίσουμε στους δημότες επάρκεια και ποιότητα. 
Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους μας ότι το νερό δεν είναι αναγκαίο μόνο για τις στενά οριζόμενες ανθρώπινες δραστηριότητες, αλλά και για την αυτορρύθμιση ολόκληρου του οικοσυστήματος, τα ποικίλα μικροκλίματα που συναντώνται στην Ικαρία και την επιβίωση της χλωρίδας και της πανίδας του νησιού. Αν τα βουνά ήταν σε καλή κατάσταση και διατηρούσαν τη βλάστησή τους, δε θα χρειαζόταν να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για γεωτρήσεις και φράγματα, διότι το δάσος αποτελεί φυσικό «μαγνήτη» της βροχής, είναι το καλύτερο φίλτρο, ενώ λειτουργεί πολλαπλά και ως φράγμα. Βασικό μέλημα του Δήμου πρέπει να είναι η διατήρηση και ο εμπλουτισμός του υδάτινου δυναμικού, ο σχεδιασμός για μία  σωστή διαχείριση και αξιοποίηση των υδάτινων πόρων. Η Ικαρία είναι νησί σχετικά πλούσιο σε υδάτινο δυναμικό, αφού έχει σύμφωνα με το μητρώο του Δήμου, 85 σημαντικές πηγές, 23 γεωτρήσεις, 3 φρεάτια και 1 μονάδα επεξεργασίας νερού (διυλιστήριο) για ύδρευση, καθώς και 290 για άρδευση.
Υφιστάμενη κατάσταση.
Αποτιμώντας  την εμπειρία του 2016 διαπιστώνουμε ότι η ποιότητα του νερού που έρχεται στις βρύσες των νοικοκυριών είναι πολλές φορές αμφιβόλου ποιότητας και μη σύμφωνη με τους Κανονισμούς «Περί ποιότητας νερού ανθρώπινης κατανάλωσης». Αυτό ήταν καταρχάς αντιληπτό από το θολό χρώμα του νερού στο ποτήρι μας ή τη βαριά μυρωδιά του, κατά καιρούς και περιοχές,  και επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια από τις χημικές και μικροβιολογικές αναλύσεις του ΓΧΚ, οι οποίες έδειξαν ότι το νερό πολλών σημείων υδροληψίας είναι επιβαρυμένο με πολύ ψηλές συγκεντρώσεις  σιδήρου (μέχρι και οκταπλάσιες), μαγγανίου (μέχρι και πενταπλάσιες) καθώς και με την ύπαρξη κολοβακτηριοειδών, e-coli, και εντερόκοκκων Το δεύτερο θέμα που αντιμετωπίσαμε κατά την καλοκαιρινή περίοδο ήταν η έλλειψη νερού με τις συχνές διακοπές υδροδότησης ακόμα και για μέρες. Αυτό οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στο σχεδιασμό της διαχείρισης του νερού από τις ως τώρα δημοτικές αρχές, και έχει να κάνει με   την κατά κύριο λόγο  υδροδότηση του Δήμου από το φράγμα Πεζιού, και από τις γεωτρήσεις σε όλη την επικράτεια του Δήμου. Έτσι σε συνδυασμό με τη λειψυδρία που υπήρξε την περίοδο 2015-2016, και την εγκατάλειψη των φυσικών δημοτικών πηγών-μαστεύσεων που αποτέλεσαν τις προηγούμενες δεκαετίες τους τροφοδότες νερού του Δήμου, μας έφεραν στην σημερινή κακή κατάσταση.  Αυτή η κατάσταση οδήγησε τους δημότες να καταναλώσουν χιλιάδες λίτρα εμφιαλωμένων νερών καθώς και να αγοράσουν μεγάλες ποσότητες νερού από ιδιώτες βυτιοφορείς. Συνέβη δηλαδή μία έμμεση ιδιωτικοποίηση του νερού.
Επιμένοντας ότι η βασικότερη παροχή ενός Δήμου προς τους δημότες του δεν είναι άλλη από την πηγή της ζωής, το νερό, γνωρίζοντας όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε ως δημότες, τα οποία αφορούσαν είτε στην έλλειψη είτε στην ποιότητα του πόσιμου νερού, και κατανοώντας ότι η προστασία του νερού είναι προτιμότερη από την επεξεργασία του,  νιώθουμε την ευθύνη και την υποχρέωση να προτείνουμε προς το Δ.Σ. μια δέσμη μέτρων που στοχεύουν στη βελτίωση της κατάστασης και την προστασία της δημόσιας υγείας.

Αυτά συνοψίζονται στα εξής:
Μέτρα που αφορούν στην ποιότητα και στην επάρκεια

Άμεσα-βραχυπρόθεσμα
*Συστηματικός, τακτικός, μηνιαίος έλεγχος του πόσιμου νερού (μικροβιολογική και χημική ανάλυση) από το Χημείο του Κράτους, παράρτημα Σάμου όλων των σημείων υδροληψίας του δικτύου.
* Συνεχής ενημέρωση των πολιτών για την ποιότητα του πόσιμου νερού με την δημοσιοποίηση των χημικών και μικροβιολογικών αναλύσεων. Αρχή μας είναι ότι ο καταναλωτής πρέπει να γνωρίζει τι πίνει και να παίρνει τα ανάλογα μέτρα προστατεύοντας την υγεία του.
* Επισκευή και καθαρισμός των μαστεύσεων και των δεξαμενών με παράλληλη καταγραφή των προβλημάτων.
* Τοποθέτηση και συνεχής λειτουργία φίλτρων παρακράτησης μαγγανίου και σιδήρου σε όλες τις γεωτρήσεις αλλά και στο διυλιστήριο  που ανιχνεύονται τιμές πολύ πάνω από τα ανεκτά όρια .
* Επισκευή του συστήματος παροχέτευσης νερού στα φράγματα Πεζιού και Κουνιάδων.
* Κατασκευή δημοτικών βρυσών στις πλατείες ή κεντρικά σημεία των χωριών, οι οποίες θα υδροδοτούνται με μη χλωριωμένο νερό από πηγές, έτσι ώστε να έχουν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του νησιού τη δυνατότητα να απολαμβάνουν το νερό των πηγών ως καθαρό αγαθό, χωρίς καμία υποβάθμιση.
*Δημιουργία ζωνών προστασίας (δενδροφυτεύσεις, , απαγόρευση ρυπογόνων δραστηριοτήτων) γύρω από τις υπάρχουσες πηγές (μαστεύσεις), που υδροδοτούν μεγάλα τμήματα του νησιού, για την αποφυγή της ρύπανσης και της μόλυνσης του νερού (κοπριές ζώων, φυτοφάρμακα, νιτρικά κ.ά) Ειδικά η περίφραξη των ορεινών πηγών στα όρια των λεκανών απορροής, ώστε να μην επηρεάζονται τα νερά τους από τα περιττώματα των ζώων, που είναι υπεύθυνα για την μόλυνση τους με  κολοβακτηρίδια (Ε-coli) και στρεπτόκοκκους (enterococci).Τα συγκεκριμένα βακτήρια αναπτύσσονται στο παχύ έντερο των θηλαστικών.
*Πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού με ανάλογο πτυχίο στο ταχυδιυλιστήριο Ραχών, που θα έχει την ευθύνη της λειτουργίας του, όπως προβλέπεται από την επιστήμη και τους κανονισμούς. Για να υλοποιηθεί αυτό, απαιτείται να προχωρήσει ο Δήμος άμεσα στην τροποποίηση του Ο.Ε.Υ. ώστε να προβλεφθεί η οργανική θέση εργασίας.
*Τήρηση ημερολογίου με τα καθημερινά αποτελέσματα των μετρήσεων που γίνονται από τον υπεύθυνο του διυλιστηρίου και των μετρήσεων που γίνονται από επίσημο πιστοποιημένο χημείο, ούτως ώστε να είναι εφικτή η σύγκριση και επιβεβαίωση της αξιοπιστίας των πρώτων μετρήσεων.
*Επανεξέταση της τιμολόγησης του νερού με ένα ενιαίο δικαιότερο σύστημα για όλες τις δημοτικές ενότητες. Έτσι θα βοηθηθεί και η δημιουργία συνείδησης ορθολογικότερης διαχείρισης των υδάτινων πόρων.
 *Ενθάρρυνση και υποστήριξη του Δήμου σε πρωτοβουλίες Συλλόγων χωριών για την αξιοποίηση πηγών νερού.

Μεσοπρόθεσμα
* Επανέλεγχος του δικτύου και της καταλληλότητας των αγωγών ύδρευσης.
*Ανακατασκευή-Επαναξιοποίηση  όλων των πηγών (μαστεύσεων) που αποτέλεσαν για χρόνια τις τροφοδότες –νερομάνες του Δήμου. Φέτος έγινε σαφές   ότι το φράγμα-διυλιστήριο και οι γεωτρήσεις από μόνες τους δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν  στις αυξημένες και συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες υδροδότησης του Δήμου μας.
* Προστασία της χωρητικότητας του φράγματος Πεζιού Ραχών από τον ορατό κίνδυνο του μπαζώματος του με φερτές ύλες. Ο Δήμος πρέπει να σχεδιάσει την κατασκευή ανασχετικών προφραγμάτων στους χείμαρρους που καταλήγουν σε αυτό, και σε άλλα σημεία υδροληψίας που απαιτείται.
 * Προστασία του νερού των φραγμάτων Πεζίου και Κουνιάδων από μολύνσεις που οφείλονται στη ελεύθερη βόσκηση αλλά και στα νεκρά αιγοπρόβατα,  με την περίφραξη της  λεκάνης απορροής τους  και την απαγόρευση της χρήσης χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων γύρω από αυτά.                     
* Εφαρμογή προγραμμάτων αναβλάστησης του ορεινού όγκου του νησιού για την αύξηση των βροχοπτώσεων και της συγκράτησης του νερού της βροχής από το έδαφος και τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
* Προγραμματισμός κατασκευής μικρών φραγμάτων σε ρέματα και χείμαρρους ( υπάρχουν μελέτες για αρκετά), που θα καθυστερούν τη ροή του νερού και θα ενισχύουν τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα, και τα μεγαλύτερα θα χρησιμοποιούνται για άρδευση.
* Κατασκευή δικτύου άρδευσης από το φράγμα Κουνιάδων με παράλληλο καθαρισμό του (ξεμπάζωμα) και στεγανοποίησή του.
Άμεσος στόχος του Δήμου πρέπει να είναι,  οι κάτοικοι και επισκέπτες του νησιού να έχουν αδιάκοπη πρόσβαση σε νερό κατάλληλο για ανθρώπινη κατανάλωση, σύμφωνα με τη νομοθεσία, και σε επάρκεια όλες τις εποχές του χρόνου, με απώτερο στόχο την παροχή σε αυτούς   καθαρού ποιοτικού  μη χλωριωμένου νερού.

Αυτόνομη Συσπείρωση Πολιτών Ικαρίας                               πηγή http://www.ikariamag.gr                                       

Η σαλάτα της θάλασσας .....Πατελίδιααααααααα 😋 !!!!

""Η τελετουργία συνεχίζεται στα βραχάκια, με αχινούς και πατελίδες και καβούρια, με μυρωδιά από θάλασσα φρέσκια σαν νιόκοπο καρπούζι, με μυρωδιές από ούζο, ξινότυρο κατσικίσιο, αίσθηση αλατιού στεγνωμένου στον βράχο. Η θάλασσα περιλαβαίνει όλες τις μυρωδιές, αυτή είναι το καλοκαίρι"". ... κείμενο του Ξυδάκη στην Καθημερινή                                                                                                         Όταν το Ικάριο πέλαγος είναι ήμερο τότε οι Ικαριώτες εξορμούν για το κυνήγι των εκλεκτών  πεταλίδων   της θάλασσας  Είναι μια πραγματική περιπέτεια αυτό το τσαλαβούτημα ανάμεσα σε γλιστερούς βράχους και παγωμένης θάλασσας μονο και μονο για να μαζέψουν αυτόν το πεντανοστιμο  όστρακο ...Το έχετε δοκιμάσει?αν όχι σας το προτείνω τώρα που οι θάλασσες μας είναι ακόμα καθαρές κρύες και γαλήνιες  τώρα ειναι η εποχή τους  Μόνο να μη μου  ξεχάσετε να πάρετε τα όπλα σας μαζί ,μια καλή παρέα ,ένα καλάθι  το μαχαίρι σας  και φύγαμε  για αυτό το θαλασσινό κυνήγι στις απόκρημνες πετρώδεις ακτές της Ελλάδας μας ......... 

πεταλίδια σαλάτα  Ικαρίας                                                                                                                         Υλικά                                                                                                                                                           πεταλίδια  φρέσκο-μαζεμένα                                                                                                                       ελαιόλαδο                                                                                                                                                              λεμόνι                                                                                                                                                                       αλάτι                                                                                                             Εκτέλεση                         Μαζεύουμε τα πεταλιδια,τα πλένουμε  για να καθαρίσουν απο την  άμμο  και τα βάζουμε σε μια βαθιά τσανάκα Βράζουμε νερό και τα περιχύνουμε από πάνω   Αν το νερό ειναι πολύ το  βγάζουμε έως ότου δούμε τα πατελίδια μας ίσα ίσα να σκεπάζονται    με το ζουμι τους  Προσθέτουμε το ελαιόλαδο  ,το φρέσκο χυμό απο ένα λεμόνι   και τέλος το αλάτι και έτοιμη η πιο μυρωδάτη σαλάτα της θάλασσας      ..   Καλή επιτυχία από καρδιάς σας εύχομαι   !                  φωτογραφια της Ελένης Πλάκα                                                                                             

Διαχείριση νερού και προστασία από τη διάβρωση. Το παράδειγμα τ’ Απεράθου της Νάξου

Τα περισσότερα νησιά αντιμετωπίζουν σήμερα σοβαρό πρόβλημα με το νερό. Οι γεωτρήσεις, συχνά ανεξέλεγκτες, εξαντλούν τα υπόγεια νερά με ρυθμό που δεν επιτρέπει τον επανεμπλουτισμό τους, ενώ πολλά άλλα έργα δεν είναι χωρίς αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερο σοβαρό, αν πάρουμε υπόψη το γεγονός ότι οι αλλαγές στο παγκόσμιο κλίμα θα επιδεινώσουν το πρόβλημα μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Πώς μπορεί, λοιπόν, να εξασφαλισθεί η κάλυψη των αναγκών σε νερό, με ταυτόχρονη διατήρηση και όχι εξάντληση των υπόγειων αποθεμάτων νερού και προστασία του περιβάλλοντος γενικότερα;

Στην ορεινή Νάξο ξεκίνησε η εφαρμογή μιας πρωτοποριακής πρότασης που επιδιώκει να συνδυάσει τον εμπλουτισμό των υπόγειων νερών με την προστασία από τη διάβρωση και τις πλημμύρες, μέσα από ένα σύνολο μικρών ήπιων έργων, δηλ της κατασκευής ήπιων φραγμάτων ανάσχεσης της ροής των νερών της βροχής. Η πρόταση στηρίζεται στο γεγονός ότι μόνον ένα 10% – 20% περίπου της βροχής που πέφτει στο έδαφος διεισδύει στο υπέδαφος και εμπλουτίζει τους υδροφόρους ορίζοντες, από όπου αντλείται για τις ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης.

Σύμφωνα με διάφορες μελέτες, ένα ποσοστό τουλάχιστον μεταξύ 40%-60% των βροχοπτώσεων στη Νάξο ρέει επιφανειακά και καταλήγει στη θάλασσα. Ένα άλλο ποσοστό 30%-40% εξατμίζεται αμέσως από την ηλιοφάνεια και τους ισχυρούς βόρειους ανέμους.

Αυτό σημαίνει πως μόνο 21,4 – 42,8 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερό το χρόνο κατακρατούνται, αλλά σε όλη την επιφάνεια του νησιού και όχι σε ένα μέρος, όταν οι ετήσιες ανάγκες του νησιού σε νερό για ύδρευση, άρδευση κ.λ.π. ανέρχονται σε 7 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερό.

Με αυτά τα δεδομένα γίνεται προφανές ότι η προσοχή για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, ιδιαίτερα στα νησιά, πρέπει να στραφεί προς την ανάσχεση της χειμαρρικής ροής των όμβριων υδάτων προς τη θάλασσα και της υποχρεωτικής τους κατείσδυσης στους υδροφόρους ορίζοντες. Αυτό ακριβώς επιτυγχάνουν τα φράγματα ανάσχεσης της χειμαρρικής ροής των ομβρίων υδάτων, παράλληλα με το σκαλοπάτιασμα της ροής και συνεπώς την αντιμετώπιση της διαβρωτικής επενέργειας του νερού στα εδάφη.Το αντιδιαβρωτικό πρόγραμμα αποτελεί ένα πρωτοποριακό έργο με μεγάλη σημασία όχι μόνο για τ’ Απεράθου και τη Νάξο αλλά και για ολόκληρο το νησιωτικό χώρο, για πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας, καθώς επίσης και για ολόκληρη την μεσογειακή λεκάνη. Τα επιμέρους έργα του συμβάλλουν:

1. Στον έλεγχο της βόσκησης και τη δημιουργία συνθηκών για μια βιώσιμη κτηνοτροφία που δεν θα καταστρέφει τους υλικούς όρους ύπαρξής της, δηλ το φυσικό περιβάλλον.

2. Στην αναζωογόνηση και ενίσχυση γεωργικών δραστηριοτήτων, οι οποίες παράγουν προϊόντα ποιότητας όχι για την παγκόσμια αγορά, αλλά για τους ίδιους τους παραγωγούς των ορεινών και ημιορεινών περιοχών, για την τοπική αγορά, καθώς επίσης και για τους συγγενείς τους που ζουν στην πρωτεύουσα

3. Στη διαμόρφωση μιας τελείως διαφορετικής κατεύθυνσης από τη συνηθισμένη όσον αφορά τη διαχείριση των υδατικών πόρων, ώστε με έργα οικολογικά, ήπια και προσαρμοσμένα στα τοπικά δεδομένα, να καλύπτονται οι ανάγκες σε νερό με τον εμπλουτισμό και την εκμετάλλευση ετήσιων ανανεώσιμων υδάτινων πόρων χωρίς να εξαντλούνται τα υπόγεια αποθέματα.

4. Στη φροντίδα του ευαίσθητου φυσικού τοπίου των ορεινών περιοχών και στη διατήρηση των φυσικών προϋποθέσεων για να εξακολουθήσει να υπάρχει και να βελτιώνεται η ζωή στ’ Απεράθου, στην ορεινή Νάξο και σε τόσες ακόμη ορεινές περιοχές στη χώρα μας.

5. Στη δημιουργία δυνατοτήτων απασχόλησης του ντόπιου πληθυσμού και συγκράτησης των νέων ανθρώπων στον τόπο τους (οι χρηματοδοτικοί πόροι για την υλοποίηση τέτοιων έργων παραμένουν σε ποσοστό πάνω από το 80% του συνολικού κόστους στον τόπο κατασκευής των έργων).

Ενθαρρυντικά αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα από τα προαναφερθέντα έργα στ’ Απεράθου είναι άκρως ενθαρρυντικά. Όπως αποδείχτηκε, τα φράγματα ανάσχεσης:

• Είναι οικονομικά και οικολογικά συμβατά έργα.

Μειώνουν την επιφανειακή απορροή των χειμαρρικών νερών και αυξάνουν τα ποσοστά κατείσδυσης τους στους υδροφόρους ορίζοντες έως και 100% στις πιο πολλές περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν οι βροχοπτώσεις δεν υπερβαίνουν τα 100 χιλιοστά την ημέρα. Εμπλουτίζουν σε ετήσια βάση τους υπόγειους υδροφορείς κι επομένως δημιουργούν προϋποθέσεις αξιοποίησης ανανεώσιμων υδάτινων φυσικών πόρων που διαφορετικά θα πήγαιναν χαμένοι.

Μετριάζουν έως και μηδενίζουν τη διαβρωτική επενέργεια των χειμαρρικών νερών. Ιδιαίτερα η κατασκευή τους στα ορεινά συμβάλλει στον περιορισμό έως και μηδενισμό των πλημμύρων στα πεδινά.

Αποτρέπουν αποτελεσματικά τον κίνδυνο καταστροφής των παραχειμάρριων καλλιεργούμενων εδαφών. Αποτρέπουν επίσης τον κίνδυνο καταστροφής τους από γεωλογικά ή μηχανικά αίτια, γιατί είναι χαμηλά και μικρά.

Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται όλες εκείνες οι συνέπειες που δημιουργούν τα μεγάλα φράγματα, όπως: τεκτονικούς επυσμούς, σεισμούς, υποπιέσεις, κατολισθήσεις, διαβρώσεις, αλλοιώσεις των πετρωμάτων θεμελίωσης και αγκύρωσης, παραμορφώσεις ως και την τελική καταστροφή.Επιπλέον, τα φράγματα ανάσχεσης δημιουργούν συνθήκες ανάπτυξης βλάστησης στο γύρω χώρο, είναι αισθητικά και μορφολογικά δεμένα με το φυσικό περιβάλλον, αλλά και με το περιβάλλον όπως διαμορφώθηκε από την επέμβαση του ανθρώπου με την κατασκευή αναβαθμίδων, ενώ δεν απαιτούν διάθεση καλλιεργούμενων εδαφών για την κατασκευή τους, όπως συχνά συμβαίνει με τους επιφανειακούς ταμιευτήρες.

• Αποτελούν έργα προσαρμοσμένης τεχνολογίας

Η αισθητική γραμμή που διαπνέει τα κατασκευαστικά έργα είναι εμπνευσμένη από την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική παράδοση και αναδεικνύει την πέτρα ως το στοιχείο που κυριαρχεί μορφολογικά και τη δένει με το περιβάλλον. Το κάθε έργο αποτελεί συστατικό στοιχείο του τοπίου, την απαραίτητη συνέχεια και προέκταση του.

Τα βασικά υλικά κατασκευής (μάρμαρο, ασβεστόλιθος, σχιστόλιθος) αφθονούν επί τόπου και αξιοποιούνται αμέσως και κατά το δυνατόν καλύτερο τρόπο από έμπειρους τεχνίτες της πέτρας.

Το εργατικό προσωπικό και η τεχνογνωσία προέρχονται επίσης από τον ίδιο τον τόπο κατασκευής των φραγμάτων ανάσχεσης (Παράδοση εκατονταετηρίδων στο χτίσιμο ξερολιθιάς και λιθοδομής, στα πεζούλια, στις αναβαθμίδες. Παράδοση που αξίζει να διατηρηθεί, να αναζωογονηθεί και να εμπλουτιστεί).

Η κατασκευή τους είναι σχετικά απλή, αλλά πληροί βέβαια συγκεκριμένες τεχνικές προϋποθέσεις και ακολουθεί πιστά όλους τους κανόνες κατασκευής των υδρονομικών έργων.

• Είναι κοινωνικά συμβατά έργα

Προσφέρουν συμπληρωματικές ευκαιρίες απασχόλησης στους ορεινούς πληθυσμούς. Οι χρηματοδοτικοί πόροι κατασκευής τους απορροφούνται σχεδόν αποκλειστικά από την τοπική κοινωνία.

Προϋποθέτουν και ευνοούν:

- την ευαισθητοποίηση του ντόπιου πληθυσμού πάνω στα σχετικά προβλήματα.

- τη συμμετοχή του στις διαδικασίες δημοσίου διαλόγου στην τοπική κοινωνία και λήψης αποδεκτών από αυτήν αποφάσεων για την αντιμετώπιση των εν λόγω προβλημάτων, καθώς επίσης και

- τη συνεργασία του κατά την υλοποίηση αντίστοιχων μέτρων και έργων.

Τα φράγματα ανάσχεσης κατασκευάζονται εγκάρσια στην κοίτη των χειμάρρων, θεμελιώνονται και αγκυρώνονται σε υγιή μητρικά πετρώματα και οι διαστάσεις τους κυμαίνονται μεταξύ 1-26 μέτρα μήκος, 0,5-3,5 μέτρα ύψος, 0,5-1,5 μέτρα πλάτος. Είναι όλα σχεδόν τοξωτά με τη νοητή χορδή προς τα κατάντη και με τη στέψη είτε κοίλη προς τα άνω είτε με υπερυψωμένα τα άκρα προς διευκόλυνση της υπερχείλισης.

«Μπορούμε να κερδίσουμε τη μάχη του νερού στο Αιγαίο χρησιμοποιώντας παραδοσιακές μεθόδους, φιλικές προς το περιβάλλον»

(το κείμενο βασίστηκε σε πληροφορίες που παραχώρησαν ευγενικά ο Μανώλης Γλέζος και ο Βασίλης Γιόκαρη πηγη http://exefron.blogspot.gr/

Κυπαρίσσι το δέντρο της ψυχής !

Το Κυπαρίσσι σύμβολο της αθανασίας ένα σύμβολο της αιώνιας ζωής μετά τον θάνατο, σύμφωνα με ορισμένους βοτανολόγους, μπορεί να ζήσει ακόμα και δύο χιλιάδες χρόνια Είναι ο πρωταγωνιστής ενός πραγματικά μοναδικού τοπίου, γλυκό και αρμονικό αρθρώνεται κάθετα φτάνοντας σχεδόν μέχρι τον ουρανό ...... εντυπωσιαζοντας μας όχι μόνο με το ύψος του αλλά και από τα σκούρα μαλλιά του, οπού ο άνεμος δεν μπορεί εύκολα να τα παλέψει .Το Κυπαρίσσι μοιάζει με μια γλώσσα φλόγας, ψηλό, ευθύ, αγαλματένιο, ένα όμορφο φυσικό γλυπτό της φύσης

"Κυπαρίσσι, δέντρο μνήμης, το ονόμασαν.  Ανάβω ένα κυπαρίσσι στη μνήμη σας, να φωτίζει με ελπίδα το απέραντο σκοτεινό σας ταξίδι." Οι πρόγονοι μας συνήθιζαν να το φυτεύουν δίπλα στους νεκρούς τους επειδή πίστευαν ότι η αρωματική ρητίνη του δέντρου μπορούσε να νικήσει την "οσμή του θανάτου" και συνάμα ο ψιλός δυνατός κορμός του θα βοηθούσε τις ψυχές των αγαπημένων τους να σκαρφαλώσουν πάνω στα κλαδιά του ταξιδεύοντας τες εύκολα προς την ουράνια βασιλεία......