 |
Καλημέρα, καλησπέρα καλή σου μέρα αφέντη με την κυρά.
Δύναμαι και θέλω και προσκυνώ
και τον Κύριο μου παρακαλώ για να ρίξει δροσιά, δροσιά στη γη να δροστούν οι βρύσες και τα βουνά να δροστούν οι βρύσες και τα βουνά να δροστεί κι ο αφέντης με την κυρά.... |
 |
Στο σταυροδρόμι δύο ηπείρων το νησί της Ικαρίας, δημιούργησε στη μακραίωνη ιστορία του μια πλούσια λαϊκή παράδοση που παραμένει ζωντανή και λειτουργική ακόμα και σήμερα. Η γνησιότητα, η πολύτιμη εμπειρία, η πηγαία διασκέδαση, το μεράκι και η σοφία της απλότητας που χαρακτηρίζουν τα ήθη και τα έθιμα της ικαριακής κοινωνίας διατηρήθηκαν και ενσωματώθηκαν στο σύγχρονο τρόπο ζωής ΤΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ Την παραμονή των Θεοφανείων οι γειτονιές αντηχούν από τις παιδικές φωνές που ψάλλουν τα κάλαντα:
«Σήμερα τα φώτα κι ο φωτισμός,
η χαρά μεγάλη κι ο αγιασμός».
Οι πιστοί, αφού λάβουν από την εκκλησία τον αγιασμό και το αντίδωρο επιστρέφουν στο σπίτι τους. Μόλις η λειτουργία ολοκληρωθεί, ο ιερέας θα γυρίσει όλα τα σπίτια της ενορίας για να τα αγιάσει και να τα ευλογήσει. Η παράδοση θέλει τους καλικάτζαρους τρομαγμένους από την «αγιαστούρα» του παπά να επιστρέφουν στα έγκατα της γης.
«Φεύγετε να φεύγουμε,
έφτασε ο τουρλόπαπας,
με την αγιαστούρα του»
Τα παλιά χρόνια, ο σπιτονοικοκύρης ράντιζε με τον αγιασμό τους στάβλους και το περιβόλι του για να αποτρέψει το κακό. Χρησιμοποιούσε ως «αγιαστούρα» φύλλα δεντρολίβανου. Υπήρχε επίσης η αντίληψη ότι ο αγιασμός των Θεοφανείων δεν έπρεπε να μείνει αχρησιμοποίητος ως την επόμενη ημέρα. Αν αυτό συνέβαινε, τον φυλούσαν δίπλα σε αναμμένο καντήλι (‘’σε ακοίμητο καντήλι’’).
Ανήμερα, η γιορτινή ημέρα ξεκινά με τον εκκλησιασμό των πιστών. Στη συνέχεια ο ιερέας με το εκκλησίασμα θα βγουν από τον ναό και θα κατευθυνθούν στο λιμάνι όπου θα γίνει η «κατάδυση του Σταυρού». Την ώρα που ο Σταυρός βυθίζεται στα νερά, ο ιερέας ψάλλει χαρμόσυνα:
«Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε,
η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις».
Αμέσως οι πιο τολμηροί νέοι κολυμβητές πέφτουν στη θάλασσα για να πιάσουν το σταυρό. Όποιος βρει το σταυρό πρώτος θεωρείται τυχερός κι ευλογημένος.-- Ζαχαρίας Λιγνός Ο Ζαχαρίας Λιγνός γεννήθηκε στην Ικαρία την 1 Δεκεμβρίου του 1966. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (Νεοελληνικός τομέας). Υπηρετεί ανελλιπώς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση από το 1990. -- http://filologia-evdilos.blogspot.com/ |
 |
Δεκέμβριος! Ο μήνας της αγάπης,και
των δώρων, ο μήνας με τις πολλές γιορτές, με τις μικρότερες μέρες και τις μεγαλύτερες νύχτες, ο μήνας των παραμυθιών ο μήνας που σηματοδοτεί την αρχή του χειμώνα.
Καλό μήνα, καλό χειμώνα
και καλές γιορτές !! |
 |
Η νήσος Ικαρία είναι σημαντική για αναπαραγόμενα αρπακτικά και μεταναστευτικά πουλιά. Ένα απο αυτά ειναι και Ο μαυροπετρίτης το γεράκι του Αιγαίου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα είδη πουλιών της Ελλάδας καθώς στη χώρα μας και, συγκεκριμένα, στα νησιά και τις νησίδες του Αιγαίου φιλοξενείται περισσότερο από το 85% του συνολικού αναπαραγωγικού πληθυσμού του είδους παγκοσμίως.
Ο μαυροπετρίτης ένα εξαιρετικά κομψό αρπακτικό, με μακριές και λεπτές πτέρυγες, μακριά ουρά και αεροδυναμικό κορμό, δομές που ανταποκρίνονται και εξυπηρετούν το σημαντικότερο στοιχείο της φυσιολογίας του, την ταχύτητα. Κάτω από τον οφθαλμό υπάρχει η χαρακτηριστική, σκούρα τριγωνική κηλίδα παρειάς των γερακιών. Είδος παγκοσμίου ενδιαφέροντος Falco Eleonorae, είναι η επίσημη ονομασία αυτού του είδους γερακιού, προς τιμήν μιας πριγκίπισσας της Σαρδηνίας που τον 14ο αιώνα με διάταγμά της, κήρυσσε προστατευόμενα τα γεράκια της περιοχής της. Εκείνη την περίοδο τα γεράκια χρησιμοποιούνταν για το κυνήγι από τους ευγενείς και έτσι είναι κατανοητό για ποιους λόγους κρινόταν αναγκαία η προστασία τους.
Στη σύγχρονη εποχή, το Βαρβάκι, ή Μαυροπετρίτης όπως είναι η ελληνική ονομασία του, έχει ανακηρυχθεί προστατευόμενο είδος, αυτή τη φορά από την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Οι λόγοι, που οδήγησαν σε τέτοια μέτρα λήψης προστασίας, φυσικά και διαφέρουν από αυτούς του παρελθόντος. Είναι όμως ιδιαίτερα σημαντικοί. Το είδος στην Ελλάδα αντιμετωπίζει πολλές απειλές. Οι βιότοποι όπου φωλιάζει, κυνηγά και αναπαράγεται καταστρέφονται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες και παρεμβάσεις. και παρεμβάσεις. Στους ιστούς μαυροπετρίτη έχουν βρεθεί τοξικά υπολείμματα γεωργικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται σε καλλιέργειες....
Η Ικαρία παρουσιάζει πλούσια ορνιθοπανίδα (GR143), με σπάνια είδη όπως ο αιγαιόγλαρος, ο θαλασσοκόρακας. Η περιοχή είναι σημαντική για αναπαραγόμενα αρπακτικά και μεταναστευτικά πουλιά, όπως η Αετογερακίνα (Buteo rufinus), ο Σπιζαετός (Hieraaetus fasciatus), ο Μαυροπετρίτης (Falco eleonorae) και το Σμυρνοτσίχλονο (Emberiza cineracea).
Στην Ικαρία απαντώνται και είδη παγκοσμίου ενδιαφέροντος, που όμως δεν πληρούν τα κριτήρια μιας Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά, όπως τα: Haliaeetus albicilla, Falconaumanni (3-5 αναπαραγόμενα ζευγάρια). Υπάρχουν ακόμα και τρία προστατευόμενα είδη νυχτερίδας: ο ρινόλοφος, η μικρομυωτίδα και η πυρρομυωτίδα.
Στην Ικαρία, δεν υπάρχει κανένα καθεστώς διατήρησης και προστασίας της πανίδας της, σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο. Οι κύριες απειλές για την πανίδα του νησιού είναι η υπερβόσκηση των δασών, η διάνοιξη νέων δρόμων, η αγροτική εντατικοποίηση. Πληροφορίες αντλήθηκαν από την Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία http://www.ornithologiki.gr/
|
 |
Αυτό που προτείνουμε σήμερα είναι κάτι εκλεκτό, μοναδικό και σπάνιο και βρίσκεται μόνο στον τόπο παραγωγής του: Την κοπανιστή. Πρόκειται για παραδοσιακό τυρί της Ικαρίας με καυτερή πικάντικη γεύση που φτιάχνεται μόνον από κτηνοτρόφους.
Αφού αρμεχτεί το κατσικίσιο γάλα, το βράζουν. Ρίχνουν μέσα λίγη «πυτιά» που βοηθάει στο πήξιμο (υπάρχει στο εμπόριο). Στη συνέχεια βάζουν το μείγμα στην «τσαντήλα» ή «τουλουμπάνι». Πρόκειται για ειδικό πανί που στραγγίζει το γάλα. Αυτό που απομένει στο τουλουπάνι είναι η «καθούρα». Την αφήνουν να στεγνώσει και να ξεραθεί. Άλλοι τη διατηρούν στην άλμη για πολύ καιρό.
Αφού, λοιπόν, στεγνώσει και ξεραθεί η καθούρα, την τρίβουν και προσθέτουν ρίγανη, θρούμπη (μυρωδικό), λάδι, αλάτι. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, αυτό το μείγμα λέγεται κοπανιστή και διατηρείται για 2-3 μήνες σε κλειστό γυάλινο βάζο.
Αφού, λοιπόν, έχουμε την κοπανιστή, από δω και στο εξής τα πάντα είναι εύκολα:
 Ανοίγουμε φύλλο, για το οποίο χρειάζονται 1 κιλό αλεύρι, νερό, λάδι, αλάτι, και το κόβουμε σε λωρίδες. Βάζουμε για γέμιση την «κοπανιστή», τυλίγουμε το φύλλο, το κόβουμε και το τηγανίζουμε σε μέτρια φωτιά.
Υπάρχουν πιθανότητες, επισκεπτόμενοι την Ικαρία να απολαύσετε αυτό το μοναδικό τυρί τυχαία, σε φίλους ή γνωστούς και ειδικά σ’ εκείνους που έχουν δικά τους ζώα.
Όπως είπαμε και στην αρχή, τα μοναδικά πράγματα αξίζει τον κόπο να τα αναζητάμε.
|
 |
To όνομα «Κούρδος» συμπίπτει με τη νεοπερσική λέξη Κιούρτ που σημαίνει ήρωας. Σε αρχαιότατες επιγραφές της Ασσυρίας αναφέρονται ως Κούρτι, Χούρτι ή Κάρτι. Ο Ξενοφών στο Κύρου Ανάβασις αποκαλεί τους Κούρδους Καρδούχους ή Κάρδους. Στο τρίτο και τέταρτο βιβλίο του, τους παρουσιάζει ως λαό ανυπότακτο, γενναίο και ικανότατο στη στρατιωτική τέχνη, ιδιαίτερα τον ανταρτοπόλεμο. Οι Κούρδοι γενικά θεωρούνται αυτόχθονες της μείζονος περιοχής της Μ. Ασίας και της Μεσοποταμίας. Γενετικά οι Κούρδοι είναι απόγονοι όλων εκείνων των λαών που εγκαταστάθηκαν στο Κουρδιστάν, όπως οι Γκούτι, οι Κούρτι, οι Μήδοι, οι Μάρδοι, οι Καρδούχοι, οι Γορδυηνοί, οι Ζίλα και οι Κάλντι.
Η προϊστορία της περιοχής παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί είναι από τις πρώτες στον κόσμο (κατά πολλούς η πρώτη) που σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα ήδη από την 10η π.Χ. χιλιετία έκαναν βήματα από την παλαιολιθική περίοδο στην νεολιθική περίοδο. Μάλιστα για πολλές χιλιετίες της νεολιθικής περιόδου αλλά ακόμα και ως το 600 π.Χ. παρουσιάζεται χαρακτηριστικός πολιτισμός της Ούριας περιόδου. Κάτω από τον μανδύα των θρησκευτικών κινημάτων έγιναν αρκετές εξεγέρσεις κοινωνικού και οικονομικού χαρακτήρα, είτε εξαιτίας της καταπίεσης είτε εξαιτίας φυσικών καταστροφών στο Κουρδιστάν. Στον 7ο αιώνα συνέχισαν ως υπόγειο κίνημα στην ισλαμική περίοδο, το οποίο κατά περιόδους εκρηγνυόταν, προκειμένου να απαιτήσει κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Ανάμεσα στα κινήματα τα πιο γνωστά είναι εκείνα τον Μαζδεκισμού και του Χουρεμισμού. Ο Χουρεμισμός ήταν ένα κίνημα που πυροδότησε λαϊκές και αγροτικές εξεγέρσεις και οι αρχές τοu βασίζονταν στον Ζωροαστρισμό, τον Μανιχαϊσμό και τον Μαζδεκισμό, καθώς οι οπαδοί τον πίστευαν πως υπήρχε μια διαρκής μάχη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, το καλό και το κακό, τον θεό και τον διάβολο. Οι οπαδοί του κινήματος πίστευαν πως στις διάφορες κρίσεις οδηγούσαν η κοινωνική αδικία και τα εδαφικά προβλήματα. Θεωρούσαν, επίσης, πως έπρεπε να υπάρχει ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και απαιτούσαν να απαλλαγούν από τους υψηλούς φόρους που πλήρωναν. Για τους Χουρέμιους η καταπίεση και η αδικία είναι οι δύο άξονες που οδηγούν στο σκοταδισμό. Ονομάζονταν οι «ερυθροί» και οι σημαίες τους είχαν το κόκκινο χρώμα του αίματος ως σύμβολο της θυσίας τους για την ελευθερία. Μάχονταν διαρκώς ενάντια στους Άραβες και τον Ισλαμισμό υπερασπιζόμενοι τα πιστεύω τους
 Η σημαία του Κουρδιστάν... Το κόκκινο χρώμα στη σημαία του Κουρδιστάν συμβολίζει την Επανάσταση, την Αφοσίωση και την Αποφασιστικότητα.
Το λευκό χρώμα είναι για την Ειρήνη, την Ισότητα και την Ειλικρίνεια-πιστότητα. Το πράσινο χρώμα συμβολίζει την Ζωή και τη Φύση.
Το φωτεινό κίτρινο χρώμα του Ήλιου συμβολίζει το Φως-φωτεινότητα.
Οι 21 αχτίδες του Ήλιου της Μεσοποταμίας εκφράζουν την ελευθερία στην ιστορία, στον πολιτισμό και στην παράδοση των Κούρδων.. Πενήντα εκατομμύρια Κούρδοι σ’ όλο τον κόσμο, ο μεγαλύτερος πληθυσμός χωρίς κράτος, κάθε χρόνο κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, κρυφά ή φανερά πολεμούν με μια κοινή ευχή στα χείλη: «Να ελευθερωθεί ο λαός μας». Κι όλοι οι Ντεχάκ, με όποιο σύγχρονο πρόσωπο κι αν διαθέτουν, να συρθούν μακριά από τα κουρδικά εδάφη.
Σηκώστε τη σημαία της ελευθερίας και της δικαιοσύνης! Δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί απέναντι στην τεράστια αυτή αδικία, σ’ αυτή τη γενοκτονία. Όλοι μπορούμε και πρέπει μα σταθούμε αλληλέγγυοι σ’ αυτήν την φυλή των Ηρώων . Αλληλεγγύη στον Κουρδικό λαό !
Newroz Piroz (Ευτυχές Νεβρόζ )
http://www.cemilturan.gr https://el.wikipedia.org/wiki/ |
 |
| Κουκιά τηγανιτά με Άρωμα Ικαρίας ! Συνταγή=Καθαρίζουμε φρέσκα κουκιά τα βυθίζουμε σε μπόλικο αλατισμένο νερό που κοχλάζει για 2 με 3 λεπτά να ειναι αλα τεντ ,να μαλακώσουν λίγο Τα στραγγίζω τα βουτάω σε μείγμα από =σε λεκανιτσα ενα κουτάκι μπίρα μια κουπα νερο 5 κουταλιές τριμμένο κεφαλοτύρι η καθουρα τριμμενη μισή κούπα ψιλοκομμένο μαϊντανό μισή κουπα ψιλοκομμένο μάραθο λιγο αλάτι λιγο πιπέρι Τα τηγανίζω σε ελαιόλαδο η( μισό μισό σπορέλαιο ελαιόλαδο) σε μέτρια φωτιά Θυμάμαι την γιαγιά μου Θεοδώρα μου τα έφτιαχνε μου έδινε νερό τυρί να τo λιώσω και μου λυγιζε το πιρούνι...τα έφτιαχνε και χωρις τυρι . Σερβίρετε όσο είναι ζεστά, συνοδεύοντας τα και με σκορδαλιά..ωραίος μεζές για τσιπουρακι! Δυστυχως άτομα με αιμολυτική αναιμία απαγορεύετε να τα τρωνε γιατι επηρεάζονται τα ερυθρά αιμοσφαίρια και προκαλουν κυαμισμός Arhontoula Kazalas |
