Φανή Γεραλή Η Ικαριώτισσα που στα 117 της έβγαλε νέα μαλλιά και δόντια !

Εκεί όπου βρίσκεται το μυστικό της μακροζωίας και της ευτυχίας. Στην Ικαρία λοιπόν θα πάμε για άλλη μια φορά και σε μία συγκλονιστική ιστορία που έφερε στο φως το Ikariamag.gr

Πρωταγωνίστρια η Φανή Γεραλή από τον Χριστό Ραχών η οποία έζησε μια ολόκληρη ζωή ….και λίγη ακόμα, αφού έσβησε απρόσμενα σε ηλικία 117 ετών

Στο σχετικό δημοσίευμα του 1954 που θα δείτε παρακάτω και που φέρνει στο φως το Ikariamag ο δισέγγονος της υπεραιωνόβιας, Σταύρος Μαρτίνης ομολογεί πως η γυναίκα μετά τα 100 ξεκίνησε να βγάζει πάλι μαύρες τρίχες και 7 δόντια!

Απίστευτο κι όμως αληθινό...

Η όραση και η ακοή της γιαγιάς Γεραλή παρέμεναν σε εξαιρετική κατάσταση όπως επίσης το μυαλό και η αντίληψη της. Όπως μάλιστα σημειώνει ο αρθρογράφος του 1954, σε αντίθεση με την «εκατοντάχρονη» του Ντοστογιέφσκι η οποία όσο συζητά τόσο βυθίζεται στο θάνατο, αργοσβήνει και πεθαίνει, η Φανή Γεραλή, «λαίμαργη προς την αθανασία», έπαιρνε ζωή από την κουβέντα κι είχε σκοπό να ζήσει πολύ ακόμα.

Κι αν είχε μια ταραγμένη, γεμάτη ζωή…: το 1944 οι Γερμανοί τουφέκισαν τον 45χρονο γιο της, Νίκο Γεραλή, στην Ελευσίνα. Έζησε στη Μικρά Ασία, παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, χήρεψε και με τον διωγμό του 1914 κατέφυγε στη Χίο. Εκεί την προξένεψαν (ήταν μόλις 77 ετών!) αλλά η κυρα-Φανή αρνήθηκε. Βλέπετε, την εποχή του Κριμαϊκού Πολέμου ήταν ωραιοτάτη, με κάτι στήθια «όπως το καρπούζι κι άσπρα σαν το χαλάζι»!

Βέβαια, όπως αναφέρει η εφημερίδα (αγνώστων στοιχείων) στις Ράχες δεν ήταν η μόνη υπεραιωνόβιος αλλά ζούσε μεταξύ άλλων μαθουσάλων, 103-117, οι οποίοι έψαλαν στην εκκλησιά, γλεντούσαν και ζούσαν μια κανονική ζωή.

Για την Ιστορία, όπως δηλώνει ο απόγονος της, Σταύρος Μαρτίνης στο ikariamag, η κυρά-Φανή Γεραλή δεν πέθανε από φυσικά αίτια! Την τσίμπησαν μέλισσες στ’ αμπέλια που είχε κάτω από το σπίτι της! Αν δε συνέβαινε αυτό, ποιος ξέρει, ίσως και να παίρναμε συνέντευξη σήμερα από την ίδια! 

Πληροφορίες από ikariamag.gr       http://www.athenstimeout.gr/blogs

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΡΜΕΝΙΣΤΗ ΙΚΑΡΙΑΣ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Αρμενιστής  1930-40 Το 1900 στις Ράχες ζούσε ένας καλόγερος με το όνομα Χριστόφορος  Ο καλόγερος ζούσε στον Αρμενιστη και είχε ένα μεγάλο όνειρο να χτίσει μια εκκλησία προς τιμή του Αγίου Νικολάου Ο Καλόγερος μαζί με τους κάτοικους του χωριού ξεκίνησαν την ανοικοδόμηση της εκκλησίας όμως τα χρήματα ήταν λιγοστά και γρήγορα εγκατέλειψαν  τον ναό . Απογοητευμένος ο καλόγερος έφυγε για τον Άγιο Θεολόγο στην Εριφη  για να μονιάσει αφήνοντας την εκκλησία του Αγίου Νικολάου  στη άμοιρη τύχη του  Η τύχη όμως είχε  άλλα σχεδία και κάπου στην Αίγυπτο το 1900 μια Ικαριώτισσα  η Ελισάβετ Σχίζα αποφασίζει λόγω μιας επιδημίας χολέρας να εγκαταλείψει την Αλεξάνδρεια και γυρίσει πίσω στην Ελλάδα  Το ταξίδι με το καράβι ήταν μακρύ και δύσκολο και κάπου στο Κάβο ντόρο  έπεσε σε μεγάλη θαλασσοταραχή Πελώρια κύματα  χτυπούσαν αλυπητα το πλοίο και οι άνθρωποι που ήταν μέσα  έκλαιγαν και φώναζαν για βοήθεια Κάπου εκεί ήταν και η η Ελισάβετ γονατιστή να προσεύχεται στον Άγιο Νικόλαο τον προστάτη των ναυτικών -Άγιε μου Νικόλα κάμε το θαύμα σου και σώσε εμάς τους άμοιρους  από τον θάνατο της θάλασσας  , χάρισε σε μένα την τιμή  όταν γυρίσω πίσω στο νησί να  συνεχίσω το χτίσιμο της εκκλησίας που φέρει το Ευλογημένο όνομα σου... Η θάλασσα σε λίγη ώρα σώπασε και το καράβι από την Αίγυπτο έφτασε στο Πειραιά  η Ελισάβετ Σχιίζα είχε σωθεί μαζί της και η εκκλησία του Αγίου Νικόλα του Αρμενιστή ...Το έργο που είχε υποσχεθεί ήταν μα δε πολύ δύσκολο Χρήματα και υλικά εκείνη την εποχή στο νησί ήταν δυσεύρετα όμως ο Προστάτης της είχε πάλι άλλα σχέδια στέλλοντας πάλι την βοήθεια του   από τη θάλασσα  Ένα πλοίο φορτωμένο με μάρμαρα και ελαφρόπετρες μέσα σε μεγαλη θαλασσοταραχή προσάραξε στα βράχια του Αρμενιστη  και σαν θαύμα η Ελισάβετ κατάφερε  ,να αποκτήσει τα υλικά για να εκπληρώσει το τάμα της  στον Άγιο Νικόλαο  τον Προστάτη των ναυτικών τον δικό της Προστάτη !Θαύμα ή Τύχη θα σκεφτούν κάποιοι καχύποπτοι Η Ελισάβετ Σχιζα πίστεψε στα θαύματα και έτσι καταφερε το ακατόρθωτο να επιζήσει από μια θαλασσοταραχή και να οικοδομήσει  χάρη  πάλι   μιας θαλασσοταραχής έναν Ναό την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στον Αρμενιστη  της Ικαρίας  σε τούτο το νησί που όλα είναι δυνατά και κάπως σαν θαύματα !

Έκδοση του 1931 (εν Αλεξάνδρεια Αιγύπτου !).Απομνημονεύματα της Ελισάβετ Σχίζα ..... .Ευχαριστώ   Βασω Καττε για τις αξιόλογες πληροφορίες σου  Ως Μηχανικός γνωρίζεις  καλά την τέχνη   πως να κατευθύνεις μεγάλα έργα και δυνάμεις της φύσης με σκοπό να διευκολυνθεί ο άνθρωπος.........!

Η Πίστα του μπαρμπα Πέτρου

Τα παλιά χρόνια οι Ραχιωτες συνήθιζαν να κάνουν τα γλέντια τους σε αυτή εδώ τη μικρή αλάνα του Χριστού Ήταν η εποχή που τα μαγαζιά ήταν ελάχιστα και τα λεφτά ακόμα πιο λίγα αλλά τους Ραχιωτες δεν τους ένοιαζε τίποτα από αυτά ,τους αρκούσε μόνο ένας φίλος που θα έπαιζε στο βιολί τον Ικαριωτικο ,ένα γλυκόπιοτο δυνατό κρασί και μια χαρούμενη παρέα Κάπως έτσι έστηναν τους χορούς τους Σε αυτή την μικρή εξέδρα ο Μικές ,ο Τσεπέρκας ,ο Κουκής ....έπαιζαν με το δοξάρι τους τα ατελείωτα στριφογυριστά βαλσάκια για τους ερωτευμένους που περίμεναν πως και πως να συναντηθούν σε δημόσιο χώρο με τις κοπέλες που αγαπούσαν και γι’ αυτό πλήρωναν συνεχώς τα όργανα για να τις χορεύουν μέχρι το πρωί . Κάπως έτσι αποκαλυπτόντουσαν και τα ειδύλλια....Και τα χρόνια πέρασαν ,τα μαγαζιά έγιναν πολλά , η πίστα του μπάρμπα Πέτρου σίγησε και το μόνο που απόμεινε από εκείνα τα χρόνια είναι μια τσιμεντένια πίστα μισό σκεπασμένη με ζύγανα και μια μικρή υπερυψωμένη σκηνή που πάνω της έπαιζαν οι λυράρη δες και οι βιολιτζήδες τα τραγούδια τους... Περίεργο πράγμα το μυαλό. Σε πηγαίνει σε ταξίδια που ούτε καν είχες φανταστεί. Χωρίς πυξίδα, χωρίς προδιαγεγραμμένο προορισμό. Μονάχα σε πηγαίνει. Σου δημιουργεί εικόνες, σε ξεσηκώνει, σε στροβιλίζει κι αν είσαι τυχερός, θα σε ταξιδεύει σε τούτη  την αυλή  ,κάτω από τους πεύκους να χορεύεις  τους παλιούς Ικαριώτικους χορούς  αγναντευόταν έναν Ικάριο ουρανό  γεμάτο από φωτεινά αστέρια... 

Η Ενημέρωση του χθες κάνει καλό στην Υγεία μας....

Απόσπασμα από το βιβλίο "Αγάπη μου, συρρίκνωσα την Ελλάδα"  

Από τον/την Λένα Διβάνη

   Τα 'φρέσκα' νέα της Ικαρίας από το Πρακτορείο του Χρήστου και της Αντωνίας  Κούβδου στο Χριστός Ραχών 

"'Οι Λαγοί" της Ικαρίας

Ανιχνεύοντας  την Γενεαλογική προϊστορία του Τόπου μας η   Ελένη Σέττα -Κουτούφαρη μας ιστορεί με ενα μοναδικο τρόπο  το γενικολογικό δέντρο της οικογένειας  των Κουτουφαράτων   Όλα ξεκίνησαν από  ένα χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης  τις θαλάμες και έναν  Μανιάτη προεστό, επικηρυγμένο από  τους Τούρκους  γιατί 'αρνιόταν ' να πληρώνει τα χαράτσια των συχωριανών του στο πασά   Κυνηγημένος  έφτασε στις ακτές της Ικαρίας με ένα πειρατικό καράβι  Σαν  πάτησε τη ικαριώτικη γη, κοίταξε τα ψηλά και απόκρημνα βουνά της και σκέφτηκε ότι τούτος  ο τόπος μπορεί να τον κρύψει και να τον προστατεύσει από τους δαίμονες του Έτσι  ένα βράδυ το έσκασε από το καράβι των πειρατών και ξεκίνησε για μια νέα ζωή  Πεινασμένος και κυνηγημένος ,μέσα σε  αυτόν τον ξένο  τόπο  τριγυρνούσε τα βράδια σαν 'λαγός ' στα περιβόλια για να χορτάσει την πείνα του Ένα βράδυ όμως μπήκε στο περιβόλι ενός Μεσαρίτη παπά και άρχισε να του τρώει το σιτάρι του Ο Παπάς όμως ήταν  παρατηρητικός και τον πήρε χαμπάρι γρήγορα   και αμέσως φώναξε την γυναίκα του και της είπε -Γυναίκα ένας 'λαγός' τρώει το σιτάρι μας πάενε και φερε μου τον στο σπιτικό μας . Ο Λαγός επιάστηκε στη αγκαλιά του Παπά και έτσι μπήκε και στο σπίτι  του  Από εκεί έφυγε σαν ερωτευμένος γαμπρός σπέρνοντας σε όλη την Ικαρία τον σπόρο του, την φαμίλια του   την οικογένεια μου                                                                                   Οι Λαγοί

Ο τόπος που γεννήθηκα μια χούφτα μόνο χώμα
Που στάθηκε ανάμεσα σε βράχους ριζιμιούς.
Νερό γλυκό τον πότισε και τον ποτίζει ακόμα, 
και λίγα πεύκα φύτρωσαν σε δίσεκτους καιρούς.

Ανάμματα και κουμαριές στόλισαν το τοπίο,
οι μέλισσες απάγκιασαν στου άντραχλου την κουφάλα,
οι δροσοστάλες πότισαν τα ασθενικό χορτάρι
που φύτρωσε ανάμεσα στην φυσική την σκάλα.

Ο αγέρας σπόρους έφερε που ρίζωσαν στο κρύο,
σιτάρι κι άγρια φακή, κουκιά και σανταμάκια
κι εκεί φανήκαν οι λαγοί να βόσκουν δυο –δυο,
αγαπημένοι χαρωποί με τ’ αλλά τα ζωάκια.

Μύθος στ’ αλήθεια ιστορεί πως πρόγονος παλιός ,
από γαλέρα το ‘σκασε κι βγήκε πεινασμένος,
για να τραφεί, στάρι ωμό, έτρωγε σαν λαγός ,
κι αγρότης τον συνέλαβε κι επιάστει ο καημένος.

Βρήκε αγκαλιά στην χέρσα γη κι εσπόρισε το γένος,
μ’ αγάπη, κόπο, ομόνοια περίσσια προκοπή…
βγήκαν λαγούδες και λαγοί τόσοι που ενδεχομένως
ολόκληρη έφτιαξαν φυλή … που νους δεν το χωρεί.

Ο Παπά Στυλιανός κουτούφαρης, προπάππος μου και τρίτη γενιά απογόνων του Λαγού.

Ελένη Σέττα -Κουτούφαρη 

Η μικρή φώκια του Αρμενιστή

Τη δική του μονάχους- μονάχους απέκτησε πριν από αρκετούς μήνες το νησί της Ικαρίας . Πρόκειται για μία μικρή φώκια που παρουσιάστηκε να κολυμπάει στον Αρμενιστή Λένε ότι έχει κάνει το σπίτι της στο φάρο έξω από τον Αρμενιστή και καθημερινά κάνει το σουλάτσο της φτάνοντας μέχρι και το Γιαλισκάρι Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ, το εντυπωσιακό είναι ότι η συγκεκριμένη νεαρή φώκια προσαρμόζει τη συμπεριφορά της κοντά στους ανθρώπους και μοιάζει να μην ενοχλείται ούτε από την παρουσία ούτε από την όχληση που προκαλούν οι λουόμενοι.

Το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ επισημαίνει ότι τους τελευταίους τέσσερις και πλέον μήνες, με περισσότερες από 1.000 ώρες φύλαξης από ερευνητές και εθελοντές του, μία ιδιαίτερη μεσογειακή φώκια συνεχίζει κατά τη διάρκεια της ημέρας να επιλέγει τις πιο πολυσύχναστες παραλίες, αντί για τις απόκρημνες ακτές, όπου θα την συναντούσαμε φυσιολογικά. Τις νύχτες επιστρέφει στη θάλασσα όπου ψαρεύει και τρέφεται κανονικά.

Η μικρή φώκια μονάχους- μονάχους, η Αργυρώ, όπως «την βάφτισαν» οι Σαμιώτες,έφυγε από τη Σάμο (κάποιοι μάλλον δεν την ήθελαν στα νερά τους)και ταξίδευσε μέχρι το νησί μας διαλέγοντας το για την καινούργια της κατοικία Να την καλωσορίσουμε και να την προστατέψουμε λοιπόν σαν γνήσιοι Ικαριώτες γιατί έπαθε ό,τι και οι περισσότεροι επισκέπτες της Ικαρίας ....Έρωτα με την Νικαριά μας !.

Το «αθάνατο νερό» της Ικαρίας

Το νερό, πηγή και σύµβολο ζωής, έγινε από τα πανάρχαια χρόνια

αντικείµενο λατρείας όλων των πρωτόγονων λαών. Όποιες και αν είναι οι πολιτισµικές τους δοµές, το νερό αποτελεί αστείρευτη πηγή δύναµης και ζωής: καθαρίζει, θεραπεύει, ανανεώνει και διασφαλίζει την αθανασία.

Η αθανασία και η αιώνια ζωή ήταν το μεγάλο όνειρο του ανθρώπου από τους αρχαίους χρόνους, η λαχτάρα του αυτή τον έκανε να ψάχνει αλλά και να συνεχίζει μέχρι σήμερα να ερευνά για το ελιξίριο της αθανασίας.Η Ικαρία, λόγω της ιδιόμορφης γεωλογικής και τεκτονικής δομής της, αποτελεί έναν τόπο προικισμένο στη γεωθερμία Η φυσική θερμική ενέργεια που προέρχεται από το εσωτερικό της Γης, προσφέρει έναν ανεκτίμητο θησαυρό για το νησί: τις ιαματικές πηγές !

Για τους αρχαίους Έλληνες το πιο ονομαστό ελιξίριο ήταν τα νερά της Στυγός. Αλλά και το νερό που δίνανε όρκο οι θεοί .Για τους Ικαριώτες το«αθάνατο νερό» που αναβλύζει στην περιοχή του Ξυλοσύρτη ......Του Ξυλοσύρτη με τους 300 κατοίκους τα γλυκά Ικαριώτικα καϊσιά , τις δύο παραλίες και τους τεράστιους βράχους από γρανίτη.που πηγάζει κριμένο το«αθάνατο νερό». Στα παλιά χρόνια τις μέρες του καλοκαιριού οι επισκέπτες και οι κάτοικοι της περιοχής αγόραζαν το «αθάνατο νερό» από νερουλάδες που κυκλοφορούσαν στα χωριά του Αγίου με τα γαϊδουράκια τους φορτωμένα με στάμνες.

Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων το νερό έχει βοηθήσει πολλούς ασθενείς. Οι ιδιότητες του ανακαλύφθηκαν τυχαία, όταν διαπιστώθηκε διάβρωση σε λαμαρίνες που τοποθετήθηκαν για να συγκεντρωθεί νερό, την περίοδο που το νησί χρησιμοποιήθηκε σαν τόπος εξορίας.. Το νερό της είναι πόσιμο, πολύ νόστιμο και έχει θεραπευτικές ιδιότητες για τα νεφρά και του στομαχιού παθήσεις. Η συνταγή λεει για ένα ποτήρι την ημέρα για τρεις μήνες,θέλει προσοχή

όμως στη κατανάλωση γιατί το νερό περιέχει ραδιενεργά στοιχεία

Αθάνατο Νερό

Χημική ανάλυση πηγής
Χαρακτηρισμός: Ύδωρ πόσιμο, εξαιρετικής ποιότητας
Οργανοληπτικοί χαρακτήρες		Φυσικοχημικές σταθερές
Διαύγεια	Τέλεια	Θερμοκρασία	-
Οσμή	Ουδεμία	Πυκνότητα (D)15°/15°	0,9992
Γεύση	Ουδεμία	Πυκνότητα (D)15°/4°	-
Χρώμα	Ουδέν	pH στους 20°C	7,2
Χημική Ανάλυση
Αλκαλικότητα	Μετρούμενη με 0,1N HCl με δείκτη πορτοκαλόχρουν του μεθυλίου, η αλκαλικότητα 1kgνερού ισοδυναμεί με 1,19  ml 1Ν ΝαΟΗ.
Στερεό υπόλειμμα	1kg νερού παρέχει 0,1402 gr στερεού υπολείμματος στους 105°C.  1kg νερού παρέχει 0,1342 gr στερεού υπολείμματος στους 180°C.
Μη διιστάμενα οξέα	1kg νερού περιέχει 0,0086 gr H2SiO3 (μεταπυριτικού οξέος)
Κατιόντα και Ανιόντα (1kg νερού)
Κατιόντα			Ανιόντα
Κάλιο ιόν	K+	0,0020 gr	Χλώριο ιόν	Cl-	0,0763 gr
Νάτριο ιόν	Na+	0,0560 gr	Θειικό ιόν	SO4--	0,0156 gr
Ασβέστιο ιόν	Ca++	0,9897gr	Υδροφωσφορικό ιόν	HPO4--	0,0001gr
Μαγνήσιο ιόν	Mg++	0,0039 gr	Υδροανθρακικό ιόν	HCO3-	0,0729gr
Σίδηρος ιόν	Fe++	0,0007gr
Αργίλιο ιόν	Al+++	0,0001gr
Ποιοτικές ανιχνεύσεις:
Αρνητικό σε αμμωνία
Αρνητικό σε νιτρικά
Αρνητικό σε νιτρώδη
Χιλιοστοϊόντα και χιλιοστοϊσοδύναμα (1kg νερού)
Κατιόντα	Σύμβολο	ΧιλιοστοϊόνταmMoles	Χιλιοστοϊσοδύναμα mEq
Καλίου	K+	0,0511	0,0511
Νατρίου	Na+	2,4583	2,4583
Ασβεστίου	Ca++	0,4000	0,8000
Μαγνησίου	Mg++	0,1635	0,3270
Σιδήρου	Fe++	0,0125	0,0250
Αργιλίου	Al+++	0,0044	0,0132
Σύνολο		3,6746
Ανιόντα	Σύμβολο	ΧιλιοστοϊόνταmMoles	Χιλιοστοϊσοδύναμα mEq
Χλωρίου	Cl -	2,1522	2,1522
Θειικού	SO4 - -	0,1626	0,3252
Υδροφωσφορικού	HPO4 - -	0,0011	0,0022
Υδροανθρακικού	HCO3 -	1,1950	1,1950
Σύνολο		3,6746
Φασματογραφική Ανάλυση:
Με την φασματογραφική ανάλυση του στερεού υπολείμματος 100 ml νερού, διαπιστώθηκε η παρουσία των ακόλουθων στοιχείων: Ca, Mg,  Fe, Si, Cu, Β .
Συνδυασμός των ιόντων προς άλατα. Η σύσταση του νερού αντιστοιχεί περίπου με την σύσταση διαλύματος που περιέχει σε 1kg:
Χλωριούχο Κάλιο		KCl				0,0038 gr
Χλωριούχο Νάτριο		NaCl				0,1228 gr
Υδροφωσφορικό Αργίλιο		Al2(HPO4)3				0,00011gr
Θειικό Αργίλιο		Al2(SO4)3				0,00057 gr
Θειικό Νάτριο		Na2SO4				0,0203 gr
Υδροανθρακικός Σίδηρος		Fe(HCO3)2				0,0022 gr
Υδροανθρακικό Μαγνήσιο		Mg(HCO3)2				0,0234gr
Υδροανθρακικό Ασβέστιο		Ca(HCO3)2				0,0647gr
Υδροανθρακικό Νάτριο		Na(HCO3)2				0,0044gr
Μεταπυριτικό οξύ		Η2SιO3				0,0087gr
¶θροισμα			0,25098gr
Σκληρότητα
Σκληρότητα σε Γαλλικούς βαθμούς
		Μόνιμη	4,9
		Παροδική	0,6
		Ολική	5,5

Λίγο πιο πέρα  στέκεται εκεί η μόνιμη φρουρά "του Αθάνατου νερού «η Γριά του Κακοπέρατου» και αγναντεύει το πέλαγος .....Η παράδοση λέει ότι μια φορά κι έναν καιρό στο νότιο τμήμα του νησιού, πάνω από το χωριό Ξυλοσύρτης, στο οροπέδιο της Κάμπας, από την εκκλησία της Παναγιάς στην πλευρά την αντικρινή, ζούσε μια γριά, μόνη, αυτή και τα κατσίκια της. Μόνη να τα βοσκήσει, μόνη να τ΄αρμέξει, να τα κουρέψει, να τα γνοιαστεί. Κι εκείνα να της δώσουν γάλα, τυρί, κρέας, μαλλί, να πουλήσει, να πορευτεί... Κι όλα πήγαιναν καλά μέχρι τη χρονιά που συνέβη το κακό. Ο βαρύς χειμώνας είχε ξεπεραστεί, ο Μάρτης αποχωρούσε χωρίς απρόοπτα και τότε ήταν που η Γριά δε συγκρατούσε τη χαρά της απ΄ τα μπερεκέτια της, μόν΄ τραγουδούσε: «Στην πομπή σου Μάρτη μου, δέκα αμπάδια κούρεψα και δέκα μονοκέρια!».

Τι το ήθελε; Τ ΄άκουσε ο Μάρτης, έγινε πυρ και μανία! Έπρεπε αυτή η αναιδέστατη που δεν τον ψηφούσε, να πάρει ένα «μάθημα» για την αλαζονεία της... Έλα , όμως, που τότε ο Μάρτης είχε 28 ημέρες και ο Φεβρουάριος 31. Παίρνει, λοιπόν, από κοντά τον Φλεβάρη και πες πες τον έπεισε να του δανείσει τρεις ημέρες, για να προλάβει να αναταράξει τη φύση . Έτσι κι έγινε, χωρίς ο Φλεβάρης να καταλάβει ότι θα ήταν «δανεικές κι αγύριστες» από τούδε και στο εξής οι ημέρες του.

Τέτοιο βουητό, τέτοια αντάρα, τέτοια νεροποντή, τέτοια καταστροφή είχε χρόνια να δει το βουνό... Μαύρισε η πλάση, ξεριζώνονταν οι βράχοι, πλημμύρισε ο τόπος. Πάει η καλύβα της Γριάς , πάνε και τα κατσικάκια. Πνίγηκαν όλα, άσπρα και μαύρα, με κέρατα και χωρίς. Αλλά και η ίδια δεν είχε καλύτερη τύχη. Η καψερή, αφού είδε πρώτα όλες τις ψυχές από το βιός της να χάνονται, παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά, καταπληγωμένη σε χαράδρες και σε ρουμάνια, για να καταλήξει, άψυχη πια, να πετρώσει στη θάλασσα ανατολικά του χωριού, εκεί στον Κακοπέρατο. Από τότε στέκει εκεί . Είναι «η Γριά του Κακοπέρατου». Μύθος, παράδοση, γλυπτό της φύσης: θωρεί το πέλαγος, αδύναμη μπροστά στον Μάρτη, αγέρωχη κι επιβλητική στο νησί της. απο τις ελεύθερες πτήσεις της Βάνας Τσαμπή

. http://www.visitikaria.gr/iamatika.aegean.grhttp://www.nikaria.gr/http://www.island-ikaria.com/

http://www.visitikaria.gr/gr

 http://www.visitikaria.gr/iamatika.aegean.grhttp://www.nikaria.gr/http://www.island-ikaria.com/