Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παραδοσιακά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παραδοσιακά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τρίτη 19 Απριλίου 2016
Κυριακή 3 Απριλίου 2016
Καλλιέργειες σε αναβαθμίδες (ξερολιθιές)
Οι αναβαθμίδες αναχώματος αποτελούνται από μία σειρά από επίπεδες ή σχεδόν επίπεδες πλατφόρμες οι οποίες είναι κατασκευασμένες κατά μήκος ισοϋψών καμπυλών με κατάλληλες ενδιάμεσες αποστάσεις, και γενικά στηρίζονται από πέτρινους τοίχους. Οι καλλιέργειες σε αναβαθμίδες χρησιμοποιούνται κυρίως προκειμένου να καταστεί δυνατή η γεωργία σε πλαγιές, όπου η κλίση και το βάθος του εδάφους θα εμπόδιζαν κανονικά την καλλιέργεια αλλά και προκειμένου να περιοριστεί η απορροή ή να αυξηθεί η ικανότητα συγκράτησης νερού από το έδαφος.
Εφαρμογή
Η πλαγιά τέμνεται κατά μήκος των ισοϋψών καμπυλών και το έδαφος κινείται, προκειμένου να σχηματιστεί μία επίπεδη αναβαθμίδα για καλλιέργεια. Ένα ανάχωμα, γενικά αποτελούμενο από πέτρες, κατασκευάζεται για τη στήριξη της αναβαθμίδας. Καθώς απαιτείται μεγάλος αριθμός τεμαχισμών και γεμισμάτων ανά μονάδα επιφάνειας, οι αναβαθμίδες αναχώματος μπορεί να μην αποτελούν τη βέλτιστη πρακτική σε εδάφη τα οποία διαβρώνονται εύκολα. Οι καλλιέργειες σε αναβαθμίδες χρησιμοποιήθηκαν πολύ στο παρελθόν και διατηρούνται ως μέρος της
πολιτιστικής κληρονομιάς σε ορισμένες περιοχές.
πολιτιστικής κληρονομιάς σε ορισμένες περιοχές.
Οι καλλιέργειες σε αναβαθμίδες διευκολύνουν την καλλιέργεια στις πλαγιές και οδηγούν σε μειωμένη απορροή και βελτιωμένη συγκράτηση νερού. Συνήθως η διατήρηση παλαιών αναβαθμίδων σε καλή κατάσταση προλαμβάνει τη διάβρωση και διασφαλίζει τη συνεχή ύπαρξη παραδοσιακών τοπίων.
Μειονεκτήματα
Η κατασκευή νέων αναβαθμίδων απαιτεί υψηλή εισροή εργασίας και ενέργειας. Επίσης, περιλαμβάνει τη μετακίνηση σημαντικής ποσότητας εδάφους και, επομένως, επηρεάζει σημαντικά το τοπίο και το όλο περιβάλλον. Οι αναβαθμίδες απαιτούν υψηλό επίπεδο συντήρησης και εάν εγκαταλειφθούν υπόκεινται σε διάβρωση. Επιπλέον, οι αναβαθμίδες συχνά βρίσκονται σε απομακρυσμένες ή απρόσιτες περιοχές από τις οποίες έχει φύγει πλέον το ειδικευμένο εργατικό δυναμικό και έχει μειωθεί σημαντικά ο αγροτικός πληθυσμός. Οι καλλιέργειες σε αναβαθμίδες επίσης δεν είναι κατάλληλες για τη γεωργία όταν πρέπει να χρησιμοποιηθούν μεγάλα και βαριά γεωργικά μηχανήματα.
Παραδείγματα επιτυχούς εφαρμογής
Οι αναβαθμίδες καλύπτουν μεγάλες περιοχές στην περιοχή της Μεσογείου (Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Ιταλία, νότια Γαλλία, Κύπρος, Μάλτα), όπου χρησιμοποιούνται γενικώς για αμπελώνες και ελαιώνες. Οι αναβαθμίδες διατηρούνται ως σημαντικά χαρακτηριστικά πολιτιστικής κληρονομιάς σε πολλά εθνικά Προγράμματα Αγροτικής Ανάπτυξης.
Η Ικαρία λένε είναι το νησί που είχε περισσότερους νερόμυλους από τους ανεμόμυλους, σε αντίθεση με το υπόλοιπο Αιγαίο. Λέμε είχε, γιατί τώρα δεν υπάρχουν καλλιέργειες για να έχουν δημητριακά για άλεσμα, και τα νερά λιγόστεψαν.
Στις ρεματιές παλιότερα, αλλά και τώρα ακόμα, υπήρχαν στέρνες και κήποι. Και όπως μου είπε ο Χρήστος στο μονοπάτι προς τον Άγιο Ταξιάρχη, τώρα παίρνουν το νερό με λαστιχένιους σωλήνες και ποτίζουν τις αυλές στα χωριά και έχουν στερέψει τα ρέματα.
Εντυπωσιακή είναι η εικόνα με τα χιλιόμετρα τις ξερολιθιές - τοιχεία στο βουνό, αλλά και σε όλη την έκταση του νησιού. Στο βουνό, αυτά τα τοιχεία όριζαν τα βοσκοτόπια της αυτοσυντηρούμενης αιγοτροφίας. Στα καλλιεργούμενα χωράφια όριζαν τις πεζούλες και συγκρατούσαν το γόνιμο έδαφος. Μια σωτήρια μέχρι σήμερα υπόθεση και για τα νερά. Η ιστορία βέβαια είναι, όπως μας εξήγησε ο Ηλίας, ότι στα μέσα του 19ου αιώνα ξεκίνησε η μαζική δεντροφύτευση της ελιάς στο νότιο μέρος, ακόμα και στα πιο δύσκολα και πρανή μέρη. Για να γίνει αυτό έπρεπε από τη μια να ξεριζωθούν τα δασικά δέντρα και από την άλλη να γίνουν τα τοιχεία και οι πεζούλες με ελιές για τη συγκράτηση των εδαφών.
Το βόρειο μέρος είχε πεζούλες, κυρίως για αμπέλια και καλλιέργειες. http://e-onthemountain.blogspot.gr/
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016
Πάμε να χορέψουμε?
''Τον καριώτικο χορό πως τον αγαπώ εγώ να χορεύω με χαρά δίπλα σ’ όμορφη κυρά. Δωσ' του, δωσ' του παλικάρι σύρε τον χορό με χάρη να καεί το πελεκούδι με καριώτικο τραγούδι...'' |
''Τον καριώτικο χορό πως τον αγαπώ εγώνα χορεύω με χαρά δίπλα σ’ όμορφη κυρά.Δωσ' του, δωσ' του παλικάρι σύρε τον χορό με χάρηνα καεί το πελεκούδι με καριώτικο τραγούδι...''#Karavostamo2015_iKARiOTiKOS #iKARiA
Δημοσιεύτηκε από Stamatis Tsandes στις Τετάρτη, 19 Αυγούστου 2015
Κυριακή 27 Μαρτίου 2016
"'Οι Λαγοί" της Ικαρίας
Ανιχνεύοντας την Γενεαλογική προϊστορία του Τόπου μας η Ελένη Σέττα -Κουτούφαρη μας ιστορεί με ενα μοναδικο τρόπο το γενικολογικό δέντρο της οικογένειας των Κουτουφαράτων Όλα ξεκίνησαν από ένα χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης τις θαλάμες και έναν Μανιάτη προεστό, επικηρυγμένο από τους Τούρκους γιατί 'αρνιόταν ' να πληρώνει τα χαράτσια των συχωριανών του στο πασά Κυνηγημένος έφτασε στις ακτές της Ικαρίας με ένα πειρατικό καράβι Σαν πάτησε τη ικαριώτικη γη, κοίταξε τα ψηλά και απόκρημνα βουνά της και σκέφτηκε ότι τούτος ο τόπος μπορεί να τον κρύψει και να τον προστατεύσει από τους δαίμονες του Έτσι ένα βράδυ το έσκασε από το καράβι των πειρατών και ξεκίνησε για μια νέα ζωή Πεινασμένος και κυνηγημένος ,μέσα σε αυτόν τον ξένο τόπο τριγυρνούσε τα βράδια σαν 'λαγός ' στα περιβόλια για να χορτάσει την πείνα του Ένα βράδυ όμως μπήκε στο περιβόλι ενός Μεσαρίτη παπά και άρχισε να του τρώει το σιτάρι του Ο Παπάς όμως ήταν παρατηρητικός και τον πήρε χαμπάρι γρήγορα και αμέσως φώναξε την γυναίκα του και της είπε -Γυναίκα ένας 'λαγός' τρώει το σιτάρι μας πάενε και φερε μου τον στο σπιτικό μας . Ο Λαγός επιάστηκε στη αγκαλιά του Παπά και έτσι μπήκε και στο σπίτι του Από εκεί έφυγε σαν ερωτευμένος γαμπρός σπέρνοντας σε όλη την Ικαρία τον σπόρο του, την φαμίλια του την οικογένεια μου Οι Λαγοί
Ο τόπος που γεννήθηκα μια χούφτα μόνο χώμα
Που στάθηκε ανάμεσα σε βράχους ριζιμιούς.
Νερό γλυκό τον πότισε και τον ποτίζει ακόμα,
και λίγα πεύκα φύτρωσαν σε δίσεκτους καιρούς.
Που στάθηκε ανάμεσα σε βράχους ριζιμιούς.
Νερό γλυκό τον πότισε και τον ποτίζει ακόμα,
και λίγα πεύκα φύτρωσαν σε δίσεκτους καιρούς.
Ανάμματα και κουμαριές στόλισαν το τοπίο,
οι μέλισσες απάγκιασαν στου άντραχλου την κουφάλα,
οι δροσοστάλες πότισαν τα ασθενικό χορτάρι
που φύτρωσε ανάμεσα στην φυσική την σκάλα.
οι μέλισσες απάγκιασαν στου άντραχλου την κουφάλα,
οι δροσοστάλες πότισαν τα ασθενικό χορτάρι
που φύτρωσε ανάμεσα στην φυσική την σκάλα.
Ο αγέρας σπόρους έφερε που ρίζωσαν στο κρύο,
σιτάρι κι άγρια φακή, κουκιά και σανταμάκια
κι εκεί φανήκαν οι λαγοί να βόσκουν δυο –δυο,
αγαπημένοι χαρωποί με τ’ αλλά τα ζωάκια.
σιτάρι κι άγρια φακή, κουκιά και σανταμάκια
κι εκεί φανήκαν οι λαγοί να βόσκουν δυο –δυο,
αγαπημένοι χαρωποί με τ’ αλλά τα ζωάκια.
Μύθος στ’ αλήθεια ιστορεί πως πρόγονος παλιός ,
από γαλέρα το ‘σκασε κι βγήκε πεινασμένος,
για να τραφεί, στάρι ωμό, έτρωγε σαν λαγός ,
κι αγρότης τον συνέλαβε κι επιάστει ο καημένος.
από γαλέρα το ‘σκασε κι βγήκε πεινασμένος,
για να τραφεί, στάρι ωμό, έτρωγε σαν λαγός ,
κι αγρότης τον συνέλαβε κι επιάστει ο καημένος.
Βρήκε αγκαλιά στην χέρσα γη κι εσπόρισε το γένος,
μ’ αγάπη, κόπο, ομόνοια περίσσια προκοπή…
βγήκαν λαγούδες και λαγοί τόσοι που ενδεχομένως
ολόκληρη έφτιαξαν φυλή … που νους δεν το χωρεί.
μ’ αγάπη, κόπο, ομόνοια περίσσια προκοπή…
βγήκαν λαγούδες και λαγοί τόσοι που ενδεχομένως
ολόκληρη έφτιαξαν φυλή … που νους δεν το χωρεί.
Ο Παπά Στυλιανός κουτούφαρης, προπάππος μου και τρίτη γενιά απογόνων του Λαγού.
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016
Παραδοσιακό παραμύθι της Ικαρίας .... το Μισοκωλάκι.
Μια φορά γκι’ ένα γκαιρό ήτανε ένας πατέρας και μια μάνα. Τώχανε μεάλο γκαμόμ που εν ηκάνασιν παιδιά. Μια μμέραν ο πατέρας ήλειπεν όξω στα χωράφια. Η μάνα ‘ πόμεινε σπίτιν να μαηρέψει. Το λοιπόν, εκεί που ξεμάτιζεν κουκιά, της ήρτεν να πει. Άχου Παναΐα μου κι’ ας ήταν νάταν παιδιά ικά μου τα κουκιά πούχω στην ποδιά. Έν ηπρόλαεν να τελέψει τη γκουέντα κι’ ούλα τα κουκιά εγινίκασιν παιδιά. Ούλο το σπίτι ήτανε ένα μονοφώνι αφ’ το ταβατούρι που κάνασιν. Εκεά ‘πισπέρα ηποϋρίστην κι’ ο άντρας της. Άμα είδεν μεσ’ στο σπίτι ένα σωρόν παιδιά ησάστισε. Η γυναίκα μαθόν τούπε πως έτσι, αφ’ το μεράκιν της που εν ήκανεν παιδιά της ξέφυγεν ο λόγος κι’ είπε να γίνονταν τα κουκιά παιδιά. Και κείνα μαθόν εγινήκασι. Έναν γκερεμέ ηκλαίασιν και ηφωνάζασι τα παιδιά κι’ ηγυρεύγασιν ψωμί. Και που ο κακοοίρης να μπουκώσει τόσα στόατα. Εκεά ηθύμωσε κι’ ηπήρεν την τσατήρα και τάσφαξεν ούλα.
Μετά λίην ώραν του συνέμπε κι’ είπεν της γυναίκας του:
- «Κρίμας, να η γκρατήσω ένα να τώχομε συντροφιά να μας φυλάει και την απιδιά».
Ά, ηξέχασα να σας πω. Τον γκαιρόν που ξεμάταν τα κουκιά η γυναίκα, της ξέφυγεν το μαχαίρι κι’ ηχάραξεν το πίσω του κουκιού. Άμα ήγινεν παιδίν αυτό το κουκί, φγήκεν κοψοκωλιασμένο. Εν ήταν βαρονούσικο. Την ώρα που σφαζόντανε τα’ αέρφια του, αυτό ηπήεν άθορο, κρυφά-κρυφά κάτ’ αφ’ τη μυλόπλακα του χερόμυλου κι’ ησκεπάστηκε με τη λακανίδα κι’ ηπερίενεν πια τα’ αποϊσόμενο.
Άμα ήκουσε τον πατέρα να λέει πως ήθελε νάμενεν ένα ζωντανό, σηκώνει τη λακανίδα και σαρτέβγει μεσ’ τη μέση. Άμα τώδε τα’ αντρόυνο, ηχαρίκανε κι’ ήμεινε πια παιδίν τους. Επειδής ήτανε κοψοκωλιασμένο, το ‘νοματίσανε από τότες Μισικωλάκι.
Την άλλη μμέρα κιόλας του δώσανε ένα μπιδαυλάκι και το στείλανε να φυλάει την απιδιά. Το Μισικωλάκι ηνέβηκε απά στην απιδιά και ηπιδαύλιζε. Κείνην την ώρα πέρασε μια γρε και τώδε, ύστερις του φώναζε με παρακάλια.
Έ, μισι-Μισικωλάκι
Ρίξε μου ‘ναν απιδάκι
Να χαρείς το πιδαυλάκι
Το Μισικωλάκι ήκοψεν έναν απίδιν και της τώριξεν κάτω. Η γρε καμώνονταν πως ηπαιδέβγετο να το βρει. Αυτή εν ήτανε γρε, ήτανε μάγισσα κι’ ήθελε να τα’ αρπάξει το Μισικωλάκι και επειδής εν ημπορούσε να σκαρφαλώσει στην απιδιά, ηπολεμούσε να το κάμει να κατέβει και να το φέρει χεροβολιά. Ηγύρισεν πάλιν η γρε κατ’ απάνω του και τούλεε.
Έ, μισι-Μισικωλάκι
Ρίξε μου ‘ναν απιδάκι
Να χαρείς το πιδαυλάκι
Το κακόοιρον το Μισικωλάκι της ήριξεν κι’ άλλο. Η γρε πάλι το χχαβάν της: «Έν το βρίσκω. Ε καλοβλέπω κι όλας. Κατέβα να μου το βρεις».
Το Μισικωλάκι μ’ ένα σάρτο κατέβηκεν κάτω. Τ’ αρπά η μάγισσα και το μπουζουριάζει στο φυλάκιν της. Ύστερα τ’ ανεκρέμασε στημ πλάτην της κι’ ηπήαινεν σπίτιν της. Άμα ήνοιξεν τη μποριά της αυλής ηφώναζεν της κόρης της:
Άναψε Μαρού το φφούρνο
Και καλό μμεζέ σου φέρνω.
Ήμπε στο σπίτιν της η μάγισσα κι’ ‘πόθεκεν το φυλάκιν απά στημ πεζούλα. Ήβγαλεν από μέσα το Μισικωλάκι και τόβαλε σ’ ένα τσουάλιν κι’ από πάνω τώδεσε. Ύστερις είπεν της κόρης της. Εγώ πααίνω να κάμω κι’ άλλη ββότα. Άμα πυρώσει ο φούρνος να το ρίξεις μέσα το Μισικωλάκι μαζί με το τσουβάλι κι’ άμα γυρίσω νάχεις έτοιμον οφτόν να φάμε. Ήφυεν η μάγισσα κι’ ήμεινεν η κόρη της με το Μισικωλάκι. Άμα ηπύρωσεν ο φούρνος, ηπήεν η κόρη να σηκώσει το Μισικωλάκι αλλά ησκέφτηκε που δεν ήξερε πώς να το ψήσει. Κι’ ήλεε πώς να κάμω να το ψήσω.
Το Μισικωλάκι που τάκουσεν από μέσ’ στο τσουάλι της είπε: βγάλε με από δω μέσα να σου δείξω πώς να με ψήσεις.
Ηπίστεψεν η Μάρω και το λευτέρωσε.
Το Μισικωλάκι ήρχισε να τη δασκαλέβγει. Να έτσι να θα κάμεις και θα με βάλεις μέσ’ το τσουάλι κι’ ήπιασε τη Μάρω και την τσουβάλιασε. Ύστερις θα πιάσεις τους δυό πουγούνους του τσουβαλιού και θα τους δέσεις σφιχτά – και τώλεε και τώκανε. Κι έτσι κατάφερε κι’ έβαλε τη Μάρω με το τσουβάλιγ και την ήριξε με στο φούρνο να ψηθεί. Απώς ηψήθηκε την ήβγαλεν όξω, της ήκοψεν το σηκώτιν και το σέρβιρε στο τραπέζι για να το φάει η μάγισσα. Ύστερις ησηκώθην κι’ ήφυε.
Άμα η ηποϋρίστην η μάγισσα βρήκε το τραπέζι στρωμένο με το σηκώτιν κι’ ήπεσε με τη μούρη και τώφαν. Ηφώναζεν και της Μάρως αλλά δεν απεκούσε.
Ηπήεν κι’ ήψαξε στο κρεβάτιν της και δεν την ήβρε πούμετα. Τότες το κατάλαβεν πως ήφαεν το σηκώτιν της κόρης της. Παίρνει το φυλάκιν της πάλιν και τρέχει και πά στην απιδιά. Είδεν το Μισικωλάκι ανεβασμένο στο δέντρο κι’ ήπαιζεν το πιδαύλιν του και τούλεεν πάλι.
Έ, Μισι-Μισικωλάκι
Ρίξε μου ‘ναν απιδάκι
Να χαρείς το πιδαυλάκι
Το Μισικωλάκι της ήριξεν ένα. Έν το βρίσκω ήλεεν πάλιν η γρέ. Το Μισικωλάκι όμως ηπονηρεύτηκεν πια και έν ηξανακατέαινεν. Ύστερις τούλεεν η μάγισσα. Πες για μπάρε μου πώς να κάμω ν’ ανέβω να κόψω ατή μου.
Να βάλεις πιάτα-πιάτα να πατήσεις και ν’ ανέβεις. Ήβαλλεν πιάτα-πιάτα, ηπήεν να πατήσει, ησπούσαν τα πιάτα, κι’ ήπεφτεν κάτω.
Και πάλιν τούλεε, πώς να κάμω ν’ ανέβω.
Να βάλεις αυγά-αυγά και ν’ ανέβεις. Ησπούσαν και τ’ αυγά κι’ ήπεφτεν πάλι κάτω. Ησπαρούγγωνε η γρέ το θθυμόν της και ηπαρακάλαν πάλι.
Πες μου Μισικωλάκι πώς να κάμω ν’ ανέβω.
Α σου πω τι α κάμεις. Θα πυρώσεις ένα σίδερο στη φωτιά κι’ απέ θα το περάσεις στο μπισινό σσου και θ’ ανέβεις μια χαρά.
Ήκαμεν η μάγισσα κατά που της είπεν, ήβαλεν το πυρομένο σίδερο στο μπισινό της κι’ ηφουρλάτνισε κι’ ηπετάχτην μισοούρανα κι’ ήπεσεν κάτω κι’ ήσκασε. Κι’ έτσι ηγλύτωσεν το Μισικωλάκι κι’ ηπήεν σπίτιν του κι’ ηζήσανε καλά και μεις καλλίτερα..................!(καταγραφή και επιμέλεια Αλέξης Πουλιανός, Ικαριακά Γράμματα,1959 Το Μισοκώλακι ειναι μια παλιά αγαπημένη ιστορία από την Ικαρία Οι Ικαριώτισσες με αυτό το παραμύθι μεγάλωσαν παιδιά και εγγονια μεταφέροντας τους την Ικαριωτικη κουλτούρα Κάθε φορά που την αφηγούνταν προσέθεταν και μια νέα ιστορία πάντα όμως είχαν εναν πρωταγωνιστή τον Μισικωλακι η τον Κοκκινοκωλακι όπως αγαπούσε η μητέρα μου να μου τον αναφέρει
Ο Αλέξης Πουλιανός είχε κάνει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λαογραφική δουλειά στην Ικαρία)
..πηγη
Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015
"η ελιά θα είναι πάντα εδώ"Μια ταινία μικρού μήκους για την σημασία της ελιάς για τους Έλληνες
Ένα υπέροχο οπτικό ταξίδι στους ελαιώνες της Κρήτης γεμάτο μνήμες, συγκίνηση, και την ψυχή της Ελλάδας. "The Olive Tree Will Always Be Here", δηλαδή "η ελιά θα είναι πάντα εδώ" ο τίτλος του ολιγόλεπτου φιλμ. Μια ταινία μικρού μήκους για την σημασία της ελιάς για τους Έλληνες με αισθητική τελειότητα, δύναμη και ευαισθησία. Μαγικές κινηματογραφικές εικόνες από μια φθινοπωρινή Κρήτη και από πρόσωπα βγαλμένα από μια άλλη εποχή. |
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015
ΠΩΣ ΤΟ ΤΡΙΒΟΥΝ ΤΟ ΠΙΠΕΡΙ........ ΙΚΑΡΙΑ
Οι κόκκοι του πιπεριού είναι οι καρποί ενός αναρριχητικού φυτού, που μπορεί να φτάσει και τα 10 μέτρα ύψος. Υπάρχουν γύρω στις χίλιες ποικιλίες, αλλά οι πιο γνωστές είναι αυτές που μας δίνουν το άσπρο, το πράσινο, το μαύρο και το κόκκινο πιπέρι.
Το μαύρο πιπέρι είναι ο ώριμος καρπός μιας από τις πολλές ποικιλίες του πιπεριού. Έχει το πιο έντονο άρωμα, αλλά και την πιο γεμάτη γεύση. Ταιριάζει με τα πάντα, γι' αυτό χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική. Βασιλιάς των μπαχαρικών, από τα πολύ παλιά χρόνια και ίσως το δημοφιλέστερο και πιο κοινό μπαχαρικό σε όλο τον κόσμο. Πιπέρι ήταν το πιο αγαπημένο μπαχαρικό των Βυζαντινών, που αγαπούσαν τις πικάντικες σάλτσες και τα πολλά μυρωδικά στα φαγητά τους.
Οι έμποροι της εποχής εκείνης κουβαλούσαν με τα τσουβάλια το πιπέρι από τα βάθη της Ασίας και το πουλούσαν πανάκριβα.
Το μοναστήρια όμως, που έκαναν εμπόριο, για να επαρκούν στις ανάγκες τους, άρχισαν να παραγγέλνουν κι αυτά πιπέρι και να το πουλούν, όχι πια σε κόκκους - όπως ακριβώς έως τότε - αλλά κοπανισμένο, σκόνη.
Φυσικά, έτσι πουλιόταν πιο ακριβά. Ωστόσο οι καλόγεροι δεν μπορούσαν να δουλέψουν εύκολα, επειδή το πιπέρι χωνόταν στη μύτη και στα μάτια τους. Γι' αυτό αναγκάζονταν να προσλαμβάνουν καλογεροπαίδια και να τα στρώνουν στο γουδί. Κι αυτά όμως δεν κατάφερναν να μένουν στη θέση τους για πολύ. Έτσι, το κοπάνισμα του πιπεριού κατάντησε να γίνεται μόνο από τους τιμωρημένους καλόγερους.
Όταν κανείς απ' αυτούς έπεφτε σε παράπτωμα, του έλεγαν οι συνάδελφοί του:
«Τώρα θα μάθεις πως το τρίβουν το πιπέρι».Πως το τρι... και αμαν αμαν αμαν πως το τρίβουν το πιπέρι, πως το τρίβουν το πιπέρι του διαόλου οι καλογέροι. ...πως το τρίβουν το πιπέρι του διαόλου οι Ευρωπαίοι αμάν αμάν !Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015
Βύσσινο λικέρ από την Ικαρία
Πέμπτη 28 Μαΐου 2015
ΑΒΡΩΝΙΑ ΣΑΛΑΤΑ ΜΕ ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ
ΑΒΡΩΝΙΑ ΣΑΛΆΤΑ ΜΕ ΣΚΟΡΔΑΛΙΆ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ |
Τι χρειαζόμαστε:
- ένα ματσάκι αβρωνιές
- νερό
- αλάτι
- ελαιόλαδο
- ξύδι ή λεμόνι
Πώς το κάνουμε:
- Καθαρίζουμε τις αβρωνιές κρατώντας τις τρυφερές μύτες τους
- Τις πλένουμε καθαρά
- Ζεσταίνουμε νερό
- Μόλις βράσει ρίχνουμε τις αβρωνιές και αλατίζουμε
- Βράζουμε περίπου για πέντε-οκτώ λεπτά
- Σουρώνουμε το νερό τους
- Σερβίρουμε με λάδι και ξύδι ή λεμόνι
Σκορδαλιά με πατάτες .Τι χρειαζόμαστε:
- 4 πατάτες μεγάλες
- 3-6 σκελίδες σκόρδο (αναλόγως την προτίμηση)
- 1 λεμόνι ο χυμός
- 1/4 κουταλάκι αλάτι
- ελαιόλαδο όσο πάρει (περίπου 1 ποτήρι κρασιού)
Πώς το κάνουμε:
- Καθαρίζετε τις πατάτες και τις βράζετε σε λίγο νερό.
- Καθαρίζετε τις σκελίδες και τις βάζετε στο multi μαζί με το αλάτι και τον μισό χυμό λεμονιού.
- Τα πολτοποιείτε αν δεν λιώσει το σκόρδο μην ανησυχείτε.
- Συνεχίζετε ρίχνοντας στο multi 1 πατάτα και 3 κουταλιές νερό απο αυτό που έβρασαν οι πατάτες και μια λάδι, πολτοποιείτε αδειάζετε το μείγμα σε μπωλ και ρίχνετε και τις υπόλοιπες πατάτες μία μία με τον ίδιο τρόπο.
- Αν στην προτελευταία πατάτα το μείγμα είναι πολύ ρευστό λιώστε την τελευταία μόνο με το λάδι.
- Δοκιμάστε και προσθέστε ανάλογα λεμόνι ή λάδι.
- Αν το μείγμα σας είναι πιο ρευστό απο ότι το θέλατε περιμένετε λίγο να κρυώσει η σκορδαλιά και θα δείτε πως έχει σφίξει.
- Καλή σας όρεξη και να θυμάστε οι Ικαριώτες συνοδεύουν πάντα το φαγητό τους με ένα νεροπότηρο (νερωμένο) κόκκινο Πράμνιο Οίνο μετατρέποντας το λιτό τραπέζι τους σε μοναδική γευστική εμπειρία Ικαριώτικης παράδοσης !
Δευτέρα 25 Μαΐου 2015
Οι μουσικές αυλές του Άϊ-Γιάννη
Στις 5 Ιουλίου 2015 για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά οι μουσικές αυλές του Άϊ-Γιάννη θα πλημμυρίσουν και πάλι από όμορφα ηχοχρώματα Η επιλογή αυτή φυσικά δεν είναι τυχαία αφού ως αρχική ιδέα στο μυαλό των εμπνευστών αυτού του μουσικού σεμιναρίου ήταν η συνύπαρξη της ομορφιάς της μουσικής και του τοπίου.Για όλους αυτούς τους λόγους οΑι Γιάννης είναι ένας Τόπος Ξεχωριστός για το Νησί μας Οι Σύλλογοι ,ο Δήμος και οι Πολίτες οφείλουν να διατηρήσουν αυτή την ξεχωριστή Μουσική του Αύρα .Οφείλουν να τοποθετούν ταμπέλες για τους επισκέπτες που θέλουν να τον επισκεφτούν για να τον Αφουγκραστούν Μπορεί αυτός ο Τόπος να έχει μεγάλα χαρίσματα αλλά δυστυχώς για μας τους επισκέπτες του δεν διαθέτει και το χάρισμα της Τηλεπάθειας ! |
Κυριακή 5 Απριλίου 2015
Όμορφα διακοσμημένα αυγά με φυσικά χρώματα
Μερικά από τα τρόφιμα που χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν μερικά από τα αγαπημένα μας χρώματα ....
Κόκκινο λάχανο, βραστό νερό, και ξίδι ~ Μπλε
Βατόμουρα και νερό ~ μπλε-γκρι
Tumeric, βραστό νερό και ξίδι ~ Μουστάρδα κίτρινα
Ψημενο καφέ ~ Καφέ Χρυσό
Παντζάρια , βραστό νερό, & Ξύδι ~ απαλό ροζ
Κρεμμυδοφυλλα όπως παρακάτω .....
|
http://www.duitang.com/people/mblog/13204274/detail// |
http://themetapicture.com/beautifully-decorated-eggs/ Τι θα χρειαστείτε: 1 ζευγάρι κάλτσες νάιλον ή φύλλα Λίγα κλαδάκια φρέσκα μυρωδικά (μαϊντανό, κόλιαντρο, κλπ) 12 άσπρα αυγά περίπου 1/2 από μια πλαστική σακούλα κίτρινα κρεμμύδια τις φλούδες 1/2 κουταλιά της σούπας αλάτι Πώς να : Γεμίστε μια μέτρια κατσαρόλα με 2/3 από τις φλούδες κρεμμυδιού και προσθέστε νερό μέχρι να είναι περίπου το ένα τρίτο .Βράζετε για 10 λεπτά ώστε το κρεμμύδι να απελευθερώσει το χρώμα του, στη συνέχεια, προσθέστε 1/2 κουταλιά της σούπας αλάτι. ........ και αυτό είναι το μαγείρεμα, για τα αυγά σας. Ρίξτε λίγο λάδι πάνω σε απορροφητικό χαρτί και τρίψτε τα αυγά με αυτό. |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)