Τα άγρια φαγώσιμα χόρτα της Ελλάδας!

Στην Ελληνική ύπαιθρο υπάρχουν πολλά άγρια φαγώσιμα χόρτα. Πολλοί δεν τα γνωρίζουν εκτός από ένα δυο είδη, που ίσως έχουμε ψωνίσει για να φτιάξουν χόρτα ή πίτες. Τα άγρια χόρτα που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνη C, φλαβονοειδή, πολυφαινόλες, ω-3 λιπαρά οξέα και σε α-λινολενικό οξύ, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω μερικά για την πιο εύκολη αναγνώριση,  αξιοποίηση και χρήση τους στη διατροφή μας.

Αγκινάρα άγρια-Cynara cardunculus
Άλλες ονομασίες: Αγριαγκινάρα, αγκιναράκια, χαρακάκια 

Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Πολυετές φυτό που φτάνει πάνω από 1 μέτρο ύψος. Βρίσκεται αυτοφυές σε όλες τις θερμές περιοχές της Ελλάδας, σε ακαλλιέργητα μέρη.

Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί, τα φύλλα και οι ανθοκεφαλές, την άνοιξη πριν ανθίσουν. Μαγειρεύονται βραστές με άλλα λαχανικά (αλλά πολίτα), αλλά και με κρέας.
Οι μικρές ανθοκεφαλές μαγειρεύονται με αυγά ομελέτα και μπορούν να γίνουν και τουρσί.

Αγριοζοχός-Urospermum picroides
Άλλες ονομασίες: Πικρίθρα, Κουφολάχανο

Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20-50 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Το σχήμα τους και οι διαστάσεις των φύλων του δεν είναι σχεδόν ποτέ το ίδιο. Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα οδοντωτά και μακριά με παχύ κόκκινο μίσχο και κεντρικό νεύρο. Μαζεύεται από το Φθινόπωρο μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση των φύλλων είναι λίγο πικρή, τρώγονται ωμά σε σαλάτες, μαγειρεύονται μόνα τους βραστά με μπόλικο λεμόνι ή σε συνδυασμό με αρνί ή κατσίκι. Τέλος χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες.

Αγριοκαρδαμούδα-Capsella bursa-pastoris
Άλλες ονομασίες: Αγριοκάρδαμο, τζουρκάς, ραγιάς
Οικογένεια: Brassicaceae

Ετήσιο ή διετές φυτό (κοινό ζιζάνιο), που φτάνει περίπου μέχρι τα 40 εκατοστά ύψος. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους, σε όλη την Ελλάδα. Τα φύλλα τους τρώγονται βραστά με άλλα χόρτα και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες μαζί με τα άνθη τους, για πιπεράτη γεύση.

Αντράκλα-Portulaca Oleracia
Άλλες ονομασίες: Γλιστρίδα, σκλιμίτσα, τρέβα, χοιροβότανο
Οικογένεια: Portulacaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα για αυτό θεωρείτε και ζιζάνιο. Τα φύλλα της είναι σκουρωπά πράσινα, σαρκώδεις και παχιά. Λέγεται ότι αν μασήσεις μερικά φρέσκα φύλλα και τα βάλεις κάτω από τη γλώσσα σου ξεδιψάς. Έχει πολύ βιταμίνη C και σίδηρο και μια διατροφική έρευνα στην Κρήτη έδειξε ότι η κατανάλωσή της, όπως και η τσουκνίδα βοηθάει την καρδιά (είναι το φυτό με τα περισσότερα ω3 λιπαρά).
Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από την αρχή του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Τρώγεται ωμή σαλάτα με λαδόξιδο και κρεμμύδια ή προσθέτετ ε στη ντοματοσαλάτα. Γενικά μπορεί να αντικαταστήσει τα μαρούλια σαν πράσινο λαχανικό. Μαγειρεύεται γιαχνί κατσαρόλας.

Ασφόδελος-Αsphodelus aestivus

Άλλες ονομασίες: Σπερδούκλι, ασπέρδουκλας, ασφεντυλιά, ασκέλα

Οικογένεια: Λειλιϊδών-Liliaceae

Ο ασφόδελος είναι πολυετές βολβώδες φυτό που φτάνει συνήθως ένα μέτρο ύψος (μέχρι 1,5). Τα φύλλα του ξεκινούν όλα από τη βάση του φυτού σχηματίζοντας σχήμα V, έχουν γκριζοπράσινο χρώμα και στην κορυφή τους είναι μυτερά.

Τα άνθη έχουν χρώμα λευκό με καστανοκόκκινες ραβδώσεις στο κέντρο και σχηματίζονται πολλά μαζί στην κορυφή του κεντρικού στελέχους του φυτού. Οι καρποί είναι στρογγυλές κάψουλες. Ανθίζει από Φεβρουάριο μέχρι Ιούνιο.

Οι ρίζες του μοιάζουν σαν δάχτυλο ή καρότο, έχουν χρώμα καφέ και είναι χυμώδεις. Τα φυτά σχηματίζονται από συστάδες λογχωτών φύλλων που μοιάζουν κάπως με τα φύλλα του κρεμμυδιού και φτάνουν μήκος συνήθως τα 50 εκατοστά.

Ο κοινός ασφόδελος συναντάται σε λιβάδια, βοσκότοπους, βραχώδη εδάφη, πεδιάδες, παρυφές των δρόμων, κήπους.

Στην Ελλάδα συναντάμε πέντε είδη. Σύμφωνα με το Θεόφραστο οι κόνδυλοι, οι βλαστοί και τα σπέρματα τρώγονται, ο δε Διοσκουρίδης τις αναφέρει τις ρίζες σαν θεραπευτικές.

Οι ρίζες του φυτού ξεραίνονται και βράζονται σε νερό, παράγοντας μια κολλώδη ουσία που σε μερικές χώρες ανακατεύεται με δημητριακά ή πατάτες για να φτιαχτεί ασφοδελόψωμο.

Στην Ελλάδα, το 1917 κατά τον αποκλεισμό και έπειτα κατά τη γερμανική κατοχή, πολλές οικογένειες κατάφεραν να επιβιώσουν χρησιμοποιώντας για τροφή τα ριζώματα του ασφόδελου.

Κατά καιρούς είχε χρησιμοποιηθεί ως συγκολλητική ουσία, για την παρασκευή αλκοόλ αλλά και ως αλοιφή κατάλληλη για κάθε πληγή.

Ένα είδος κόλας παράγεται από τους βολβούς του ασφοδέλου, οι οποίοι πρώτα ξεραίνονται και μετά αλέθονται. Οι τσαγκάρηδες τους κοπάνιζαν μέσα σε γουδί και έφτιαχναν μία πολύ ισχυρή κόλα, το τσιρίχιν,, ιδανική για τα δέρματα.

Πρόκειται για ένα σπουδαίο μελισσοκομικό φυτό, γιατί ανθίζει από νωρίς και δίνει τροφή στις μέλισσες.

Μαγειρική πρόταση: Σφουγγάτο με ασφόδελους 

Βλίτο–Amaranthus sp.
Άλλες ονομασίες: Βλίστρος, γλίστρος, γλίντρος, βλιταράκι 
Οικογένεια: Amaranthacae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Αποτελεί μεγάλο ζιζάνιο στις καλλιέργειες γιατί πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα και γρήγορα. Ο σπόρος του μπορεί να φυτρώσει και μετά από δέκα χρόνια. Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές τους από αρχή καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο. Πρέπει να το κλαδεύουμε συχνά για να πετάει από τα πλάγια πριν προλάβει να κάνει σπόρους. Τρώγονται βραστά με ξύδι ή λεμόνι και σε συνδυασμό με σκόρδο ή τσιγαριστά με διάφορα άλλα λαχανικά όπως οι κολοκυθοκορφάδες. Φτιάχνεται μέχρι και γιαχνί με πατάτες και χρησιμοποιείτε και για πίτες μαζί με άλλα χόρτα.

Βολβοί-Mouscari comosum
Άλλες ονομασίες: Κουρκουτσέλια, κρεμμυδούλες, σκυλοκρέμμυδα,ασκορδούλακας, σκορδούλακας, βροβιός 
Οικογένεια: Liliaceae

Πολυετή φυτά που φτάνουν τα 20 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε χέρσα αλλά και καλλιεργημένα μέρη. Ανθίζουν από Φεβρουαρίου έως Απρίλιο ανάλογα τις περιοχές. Τα βλαστάρια με τα άνθη τους τρώγονται τσιγαριστά σε ομελέτες. Οι βολβοί βράζονται για να ξεπικρίσουν και σερβίρονται με λάδι και ξύδι ή γίνονται καταπληκτικό τουρσί για μεζέ!

  Μαγειρική πρόταση: Κουρκουτσέλια μαγειρεμένα


Σίλυβο το μαριανό-Silybum marianum/Cardus marianus
Άλλες ονομασίες: Γαϊδουράγκαθο, κουφάγκαθο, κάρδος, σίλυβο.
Οικογένεια: Σύνθετα (Compositae).
Συγγενή είδη: Cnicus benedictus-αγιάγκαθο

Διετές ακανθώδες φυτό που φθάνει σε ύψος το 1,5 μέτρο. Τα φύλλα του είναι πράσινα με χαρακτηριστικά άσπρα σημάδια σαν φλέβες και τα λουλούδια του έχουν χρώμα βυσσινί.Είναι φυτό ιθαγενές της Μεσογείου και φυτρώνει σε όλη την νότια Ευρώπη. Είναι αυτοφυές, ευδοκιμεί σε χερσότοπους αλλά και σε καλλιεργημένες εκτάσεις. Προτιμά τα ηλιόλουστα μέρη και τα καλά στραγκιζόμενα εδάφη. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από μόνο του με τους σπόρους του και αντέχει μέχρι και τους -15 βαθμούς κελσίου.
H ρίζα και τα φρέσκα νέα φύλλα του τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα αλλά πρέπει πρώτα να αφαιρεθούν οι αιχμηρές άκρες τους, το οποίο είναι αρκετά χρονοβόρο. Τα φύλλα είναι αρκετά παχιά και έχουν ήπια γεύση όταν είναι νέα, αλλά γίνονται πιο πικρά το καλοκαίρι με τη ζέστη. Μαγειρεμένα έχουν γεύση σπανακιού.
Τα κεφάλια του μπορούν να φαγωθούν όπως οι αγκινάρες πριν ανθίσουν, αλλά είναι πολύ πιο μικρά. Οι ξεφλουδισμένοι μίσχοι του τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι, είναι εύγευστοι και θρεπτικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως το σπαράγγι ή το ρεβέντι ή να προστεθούν σε σαλάτες. Τρώγονται καλύτερα την άνοιξη όταν είναι νέοι πριν σκληρύνουν. Οι ψημένοι σπόροι του είναι υποκατάστατο του καφέ.

Διαβάστε και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες

Ραπανίδα-Raphanus raphanistrum
Άλλες ονομασίες: Άγρια ραπάνια, ραπανίδα, ραπανόβρουβα 
Οικογένεια: Brassicaceae

Ετήσια φυτά που φτάνουν τα 60 εκατοστά Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους σαν ζιζάνιο. Τα φύλλα τους είναι πράσινα μακριά.
Τα τρυφερά φρέσκα φύλλα μαζεύονται από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη.
Μαγειρεύονται βραστά για σαλάτα και τρώγονται με ξύδι ή λεμόνι, ή γίνονται τσιγαριστά με μυρωδικά.

Ζοχός-Sonchus oleraceus
Άλλες ονομασίες: Τσόχος, σφογκός 
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40-80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι ανοιχτοπράσινα οδοντωτά και περιέχουν γαλακτώδη χυμό. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος της άνοιξης. Η γεύση τους είναι λίγο γλυκιά και τρώγονται βραστά με μπόλικο λεμόνι και μπαίνουν και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

Καλέντουλα-Calendula officinalis
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 50 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα πέταλα από τα άνθη της, από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Χρησιμοποιείτε σε δερματικές παθήσεις και σε φαγητά για να δίνει κίτρινο χρώμα και άρωμα.

Καλόγερος-Erodium cicutarium
Άλλες ονομασίες: Περδικονύχι, χτενάκι, βελονιά, πιρουνάκι
Οικογένεια: Geraniaceae 


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύεται τρυφερός τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει.Χρησιμοποιείτε κυρίως σε πίτες αλλά και σε ομελέτες με λαχανικά.

Κάπαρη-Capparis spinosa
Οικογένεια: Capparaceae

Πολυετές φυτό που φυτρώνει σε όλη την Ελλάδα. Ανθίζει το καλοκαίρι και από αυτή μαζεύονται τα μπουμπούκια της πριν ανθίσουν. Ξεπικρίζονται σε νερό και διατηρούνται σε άλμη ή ξύδι αναλόγως πως τα θέλουμε. Χρησιμοποιείτε σε τουρσιά και σαλάτες.

Καρότο άγριο-Daucus carota
Άλλες ονομασίες: Δαυκί, παστινάκα, χαβούζι, σταφυλινάκι
Οικογένεια: Apiaceae

Διετές φυτό που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος. Φυτρώνει παντού και είναι εξαπλωμένο σε όλη την Ελλάδα. Τα φύλλα και τα βλαστάρια του βράζονται και τρώγονται μόνα τους ή με άλλα χόρτα, όπως και του ήμερου (είναι και αντικαρκινικά). Χρησιμοποιούνται ακόμα σε χορτόπιτες για να δώσουν άρωμα(μυρίζουν περίπου σαν τον μαϊντανό). Τρώγεται και η ρίζα του, αλλά είναι πιο σκληρή και μικρή από του ήρεμου καρότου.

Καυκαλήθρα-Tordylium apulum
Άλλες ονομασίες: Μοσχολάχανο, καυκαλίδα, αγριοκουτσουνάδα 
Οικογένεια: Apiaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τη χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φασολάδες και σάλτσες.

Λάπαθο-Rumex sp.
Άλλες ονομασίες: Λάπατο, ξυνολάπατο, ξινήθρα, αγριοσέσκλο 
Οικογένεια: Polygonaceae

Ετήσια φυτά που φτάνουν τα 50 εκατοστά. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Έχει γύρω στα 5 είδη πολύ διαδεδομένα στην Ελλάδα.
Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα και έχουν μια ελαφριά ξινή γεύση. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος την άνοιξη. Μαγειρεύονται βραστά μόνα τους ή με κρέας και χρησιμοποιούνται για χορτόπιτες.

Μάραθος-Foeniculum vulgare
Άλλες ονομασίες: Μάλαθρο, φινόκιο 
Οικογένεια: Apiaceae

Πολυετές φυτό που φτάνει τα δύο μέτρα. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φρέσκα φύλλα από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Μολόχα-Malva sp.
Άλλες ονομασίες: Μουλούχα, αμπελόχα 
Οικογένεια: Malvaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 90 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Τα φύλλα τρώγονται βραστά με άλλα χόρτα, ή γίνονται ντολμαδάκια.

Μπόραγκο-Borago officinalis
Άλλες ονομασίες: Αρμπέτα, πουράντζα 
Οικογένεια: Boraginaceae 

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 40 εκατοστά. Τα συναντάμε παντού σε ακαλλιέργητους αλλά και καλλιεργημένους τόπους. Φυτρώνει από μόνο του στην νότια Ευρώπη. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλους τους τύπους εδάφους ακόμα και σε γλάστρες. Ανθίζει από την άνοιξη έως το καλοκαίρι. Τα άνθη και τα φύλλα του τρώγονται σε σαλάτες και δίνουν μια δροσερή γεύση απαλή σαν του αγγουριού. Είναι φαρμακευτικό αλλά και μελισσοκομικό φυτό.
Προφυλάξεις: Τα φύλλα του αλλά όχι τα άνθη του, περιέχουν μικρές ποσότητες αλκαλοειδών που μπορούν να βλάψουν το συκώτι αν φαγωθούν σε μεγάλες ποσότητες. Όσοι έχουν προβλήματα συκωτιού θα πρέπει να το αποφεύγουν.

Μυρώνι (Κτενόχορτο της Αφροδίτης)-Scandix pectin veneris
Άλλες ονομασίες: Σκαντζίκι, κτενόχορτο της Αφροδίτης, μυριαλίδα 
Οικογένεια: Apiaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 20 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται τα φύλλα από το χειμώνα έως την άνοιξη που ανθίζει. Το χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Ξινήθρα- Oxalys acetosella/ Oxalys pes‐caprae (ξινήθρα με διπλά άνθη)
Άλλες ονομασίες: Οξαλίδα 
Οικογένεια: Oxalidaceae

Τη ξινήθρα τη συναντάμε παντού, γιατί εξαπλώνεται πολύ εύκολα και μπορεί να γίνει ενοχλητικό ζιζάνιο. Περιέχει καλιούχο οξαλικό άλας και μπορεί να αποβεί δηλητηριώδης αν φαγωθεί σε μεγάλη ποσότητα. Χρησιμοποιείτε σε σούπες, σάλτσες και χορτόπιτες σε μικρές ποσότητες, για να δώσει ξινή γεύση.

 Χρειάζεται μεγάλη προσοχή να μην επεκταθεί στο χωράφι σας γιατί εξαπλώνεται γρήγορα παντού, εξαφανίζοντας τα άλλα φυτά.

Οβριές-Tamus communis

Άλλες ονομασίες: Αβρωνιά, ομβριά, βεργιά 

Οικογένεια: Dioscoreaceae

Πολυετές αναριχώμενη κλιματίδα που φτάνει τα 4 μέτρα. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί τους, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο.

Τα τρυφερά βλαστάρια βράζονται ελαφρώς και τρώγονται με λάδι και ξύδι για ορεκτικό, αλλά γίνονται και τσιγαριστά με κρεμυδάκι. Το ζουμί τους πίνεται και είναι διουρητικό.

Προσοχή! Δηλητηριώδες φυτό που περιέχει μια ουσία ερεθιστική για την επιδερμίδα. 

Παπαρούνα-Papaver rhoeas
Άλλες ονομασίες: Κουτσουνάδα, κοκκινούδα 
Οικογένεια: Papaveraceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 30-60 εκατοστά. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Τα φύλλα της είναι ανοιχτοπράσινα Μαζεύεται ολόκληρη από το χειμώνα έως την άνοιξη πριν ανθίσει.
Τα φύλλα και οι βλαστοί βράζονται και τρώγονται σκέτα ή με άλλα χόρτα. Τι χρησιμοποιούμε ακόμα σε χορτόπιτες μαζί με άλλα μυρωδικά.

Πετρομάρουλο-Lactuca serriola
Άλλες ονομασίες: Αγριομάρουλο 
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Διετές φυτό που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο. Φυτρώνει παντού σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Έχει χοντρό κεντρικό βλαστό με αγκάθια. Οι βλαστοί και τα φύλλα του περιέχουν γαλακτώδη χυμό, ο οποίος είναι ηρεμιστικός και φτιάχνει την διάθεση.
Το ώριμο μεγάλο φυτό είναι ελαφρώς τοξικό. Τα τρυφερά φύλλα του όταν είναι ακόμα μικρό, βράζονται και τρώγονται μόνα τους ή με άλλα χόρτα.

Ραδίκια άγρια-Cichorium intybus
Άλλες ονομασίες: Πικροράδικο, πικραλίδα 
Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Πολυετή φυτά που φτάνουν ένα μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύονται από το φθινόπωρο με τις πρώτες βροχές έως το τέλος της άνοιξης. Βράζονται και τρώγονται με λαδολέμονο ή μαγειρεμένα με κρέας.

Ρόκα (Αζούματο)-Eruca sativa
Άλλες ονομασίες: Αζούματο 
Οικογένεια: Brassicaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60-80 εκατοστά। Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα της είναι πράσινα και ο μίσχος της μακρύς και λευκός. Μαζεύονται τα φύλλα και οι τρυφερές κορφές της όλες τις εποχές του χρόνου. Ανθίζει από άνοιξη μέχρι και το καλοκαίρι. Τα άνθη της προσελκύουν τις μέλισσες. Κόβουμε συχνά τα φύλλα της για να εμποδίσουμε την ανθοφορία. Τρώγεται σκέτη σαν ξιδάτη σαλάτα ή με μαρούλι, λάχανο, ντομάτα.

Σέσκουλο-Beta vulgaris
Άλλες ονομασίες: Σέσκλο, γλυκορίζι 
Οικογένεια: Chenopodiaceae


Πολυετές φυτό που φτάνει μέχρι τα 50-60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα τους είναι σκουροπράσινα γυαλιστερά και το νεύρο τους λευκό και χοντρό. Καλλιεργείτε και γι αυτό μαζεύεται, άνοιξη και φθινόπωρο. Η γεύση τους είναι γλυκιά και τα τρυφερά φρέσκα φύλλα τους τρώγονται σαλάτα (σαν μαρούλι) μαζί με κρεμμυδάκι ή πράσο, λάδι και ξύδι.
Μαγειρεύονται κοκκινιστά μαζί με μυρωδικά και λαχανικά, μαζί με ρύζι (γίνονται σαν το σπανακόρυζο), και ντολμαδάκια. Φυσικά χρησιμοποιούνται και σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μυρωδικά.

Σινάπι-Sinapis alba 
Άλλες ονομασίες: Αγριοσινάπια, σινιάβρη, βρούβες, γλυκόβρουβες 
Οικογένεια: Brassicaceae


Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 80 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Τα φύλλα του είναι πράσινα ανοιχτά.
Μαζεύονται τα φύλλα το φθινόπωρο έως την άνοιξη.
Τα φρέσκα τρυφερά φύλλα τους τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα χόρτα και χρησιμοποιούνται με άλλα χόρτα σε χορτόπιτες.
Καλλιεργείται και για τους σπόρους του. Αλεσμένοι χρησιμεύουν στην παρασκευή μουστάρδας.

Σκόλυμος-Scolymus hispanicus L.
Άλλες ονομασίες: σκολιάμπρι, σκόλιαντρος, σκόλυμος, ασπράγκαθο
Οικογένεια: Αστεροειδών (Asteraceae)

Διετές ή πολυετές φυτό, που μπορεί να φτάσει το 1 μέτρο ύψος. Έχει βαθιά χοντρή ρίζα και χοντρό κεντρικό βλαστό. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά και αγκαθωτά. Ανθίζει το καλοκαίρι και το βρίσκουμε παντού σε όλη την Ελλάδα σε ακαλλιέργητα εδάφη σε χαμηλό υψόμετρο.

Τα νέα τρυφερά φύλλα πριν γίνουν ακανθωτά και οι τρυφεροί βλαστοί του μαζεύονται από το χειμώνα έως την άνοιξη. Το φθινόπωρο μαζεύεται η ρίζα και οι σαρκώδες ράχες των φύλλων του.

Τα νέα φύλλα και οι βλαστοί του τρώγονται βραστά μόνα τους ή με άλλα χόρτα.

Οι ρίζες και οι μίσχοι γίνονται σούπες ή μαγειρεύονται με κρέας. Επίσης μπορούν να βραστούν και να γίνουν τουρσί με ξύδι και λάδι.

Σκόρδο άγριο-Allium sativum

Άλλες ονομασίες: Σέσκλο, γλυκορίζι 

Οικογένεια: Chenopodiaceae

Πολυετές φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Μαζεύετε ολόκληρο από το χειμώνα έως το τέλος της άνοιξης. Το χρησιμοποιούμε σε λαχανόπιτες αλλά και σαν μυρωδικό σε φρέσκιες σαλάτες και σάλτσες.

Σπαράγγια άγρια-Asparagus sp.

Άλλες ονομασίες: Σφαράγια, σπαραγγούδι, φρύγανο, κουτσαγρέλια 

Οικογένεια: Liliaceae

Πολυετές φυτά που φτάνουν το ενάμιση μέτρο. Τα συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί τους, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο.

Τα τρυφερά πρώιμα βλαστάρια τρώγονται και ωμά σαν σαλάτα. Μαγειρεύονται ελαφρώς βρασμένα με λάδι και ξύδι για ορεκτικό και το ζουμί τους πίνεται και είναι διουρητικό. Με τα σπαράγγια γίνονται καταπληκτικές ομελέτες και σάλτσες για μακαρονάδα!

Στρύφνος-Solanum nigrum

Άλλες ονομασίες: Στρύχνος, βρομόχορτο, αγριοντοματιά 

Οικογένεια: Σολανίδη-Solanaceae

Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 60 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Το φυτό κυρίως στους καρπούς του περιέχει σολανίνη που είναι τοξική, αλλά με το βράσιμο γίνετε ακίνδυνη.Μαζεύονται οι τρυφερές κορφές του όλο το καλοκαίρι. Το χρησιμοποιούμε κυρίως μαζί με βραστά τσιγαριστά λαχανικά, όπως τα βλίτα, τα φασόλια και τα κολοκυθάκια.

Ταράξακον το φαρμακευτικόν-Taraxacum officinalis

Άλλες ονομασίες: Αγριοράδικο, πικραλίδα, αγριομάρουλο

Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Πολυετές αυτοφυές φυτό που φυτρώνει σε όλο τον κόσμο και φτάνει τα 25 εκατοστά ύψος. Το συναντάμε σε ακαλλιέργητους τόπους και σε χωράφια σαν ζιζάνιο. Πολλαπλασιάζετε εύκολα από τους σπόρους του την άνοιξη. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά, ανόμοια μεταξύ τους και μικρότερα από το κοινό ραδίκι cichorium. Τα άνθη του ξεπετάγονται από μικρούς βλαστούς από τη βάση του φυτού είναι μικρά, οδοντωτά και έχουν χρυσαφένιο χρώμα. Τα αγριοράδικα μαζεύονται από τον χειμώνα μέχρι την άνοιξη και τρώγονται ωμά σε σαλάτες ή βραστά, σκέτα ή με κρέας . Ακόμη τα φύλλα του μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε λαχανόπιτες μαζί με άλλα χόρτα.

Τέλος το taraxacum είναι ισχυρό διουρητικό και μειώνει την ποσότητα των υγρών μέσα στο σώμα, αλλά αντίθετα με τα άλλα διουρητικά που προκαλούν απώλεια καλίου, τα φύλλα του περιέχουν μεγάλες ποσότητες καλίου που τις παρέχουν στον οργανισμό. Η ρίζα και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται για την πρόληψη αλλά και την καταπολέμηση της πέτρας στη χολή.

Τσουκνίδα-Urtica dioica

Άλλες ονομασίες: Αγκινίδα, κνίθα, τσούχνα
Οικογένεια: Urticaceae

Ετήσιο φυτό που μπορεί να φτάσει πάνω από ένα μέτρο. Τη συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Μαζεύονται τα νέα φρέσκα φύλλα από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη πριν ανθίσει.

Τα φρέσκα φύλλα της τρώγονται βραστά σαλάτα ή τσιγαριστά με άλλα μυρωδικά.

Με τα φύλλα της και άλλα μυρωδικά φτιάχνονται καταπληκτικές τσουκνιδόπιτες!

Χηροβότανο-Helminthotheca echioides (L.) Holub(=Picris echioides)

Άλλες ονομασίες: Μυρμηγκοβότανο, χοιρομουρίδα

Οικογένεια: Αστεροειδών-Asteraceae

Ετήσιο ή διετές φυτό που φτάνει τα 30-60 εκατοστά.

Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα. Τα φύλλα του είναι σκούρα πράσινα και χνουδωτά, καλυμμένα με τρίχες. Τα κατώτερα φύλλα του είναι οδοντωτά και τα ανώτερα επιφυή. Το επάνω μέρος των φύλλων είναι γεμάτα με λευκές φλύκταινες (φουσκίτσες). Οι χήρες λέγεται, του έχουν μεγαλύτερη αδυναμία, από αυτό και το όνομά του.Τα νεαρά φυτά του μαζεύονται από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Τρώγονται βραστά σκέτα με λαδολέμονο ή σε συνδυασμό με άλλα χόρτα                                                                                         ΠΗΓΗ Φτιαχνω μονος μου [απο τα καλυτερα bloog στο ειδος του]

Τα λαχανικά και ποιές αρρώστιες θεραπεύουν

Η μολόχα. Ποιες αρρώστιες θεραπεύει
Η μολόχα βρασμένη όταν τρώγεται μόνη της παύει τη βραχνάδα. Μαζί δε με γάρο είναι καθαρτική. Τα φύλλα της κοπανισμένα μαζί με φύλλα ιτιάς είναι καλύτερα από όλα τα έμπλαστρα. Γιατί δεν αφήνει να γίνει φλεγμονή και σταματάει το αίμα και κλείνει τις πρόσφατες πληγές και θεραπεύει τα στραμπουλήγματα και τα κατάγματα.
Γιατρεύονται επίσης οι πληγές από τις ρογαλίδες και τα ερπετά αν κοπανίσουμε κρεμμύδια και πράσα και τα ανακατέψουμε με φύλλα μολόχας και τα βάλουμε πάνω στην πληγή. Αν αλειφτεί κανείς με χυλό από αγριομολόχα ανακατωμένο με λάδι δεν τον κεντούν οι σφήκες. Και αν κανείς κεντηθεί τον γιατρεύει ο χυλός.
Και τα φύλλα της μολόχας, αν τα κοπανίσουμε και τα βάλουμε πάνω στη πληγή, τη γιατρεύουν. Επίσης η μολόχα γιατρεύει τις λειχήνες – σταματάει το αίμα – και τις κρυφές αρρώστιες των γυναικών. Ο χυμός της μολόχας, αν τον σταλάξουμε στο αυτί παύει την ωταλγία (πόνους των αυτιών). Όταν πίνεται μαζί με μέλι γιατρεύει όσους υποφέρουν από το συκώτι τους και συνεφέρνει τους σεληνιασμένους. Επίσης ο χυλός της μολόχας γιατρεύει τους νεφριτικούς και όσους υποφέρουν από νευραλγίες της μέσης. Το ζουμί της όταν πίνεται γιατρεύει τη δυσουρία. Ωφέλιμη επίσης είναι στη δυστοκία.

Το μαρούλι. Πως χρησιμοποιείται για φάρμακο
Το μαρούλι είναι υγρό και ψυχρό λαχανικό και για αυτό είναι ωφέλιμο στις φλεγμονές. Παύει τη δίψα και είναι υπνωτικό και κατεβάζει το γάλα στις γυναίκες. Βρασμένο είναι θρεπτικότερο και καταπαύει τον ερωτικό πόθο. Και για αυτό οι Πυθαγόρειοι το ονομάζουν ευνούχο και οι γυναίκες αστυτίδα. Το μαρούλι φέρνει όρεξη, γιατρεύει τη φλόγωση και καταπραΰνει τον ερωτικό πόθο. Όταν το τρώμε μαζί με γλυκό κρασί ή με ξύδι μετριάζει τη χολή. Επίσης μαζί με ύσσωπο και ξύδι είναι ωφέλιμο στα λαγαρά του σώματος. Βρασμένο μέσα σε ροδέλαιο θεραπεύει τη χολέρα. Το ζουμί από το μαρούλι καταπραΰνει τα πρησμένα σπλάχνα. Το ανεμοπύρωμα (ερυσίπελας) θεραπεύεται αν το αλείψουμε από πάνω με μαρούλι μαζί με γάλα γυναικείο. Ο σπόρος, όταν πίνεται κοπανισμένος γιατρεύει την πληγή από σκορπιό. Το μαρούλι ωφελεί και στο στήθος που πάσχει. Φέρνει δε και ύπνο, στους γερούς όταν το φάνε και στους αρρώστους αν αλείψουμε με χυλό το μέτωπό τους.

Τα σέσκλα
Τα σέσκλα έχουν καθαρτική δύναμη και είναι μαλακτικά για την κοιλιά όταν πίνει κανείς το ζουμί τους μαζί με λάδι και γάρο και λίγη σόδα. Ο χυλός από τα άβραστα σέσκουλα γιατρεύει την πιτυρίδα και τις ψείρες του κεφαλιού. Όταν δε τον ανακατέψουμε με κερί λειωμένο γιατρεύει όλα τα σκληρώματα και τα πρηξίματα αν τον τυλίξουμε σε πανί και τον βάλουμε πάνω. Επίσης κατά τον ίδιο τρόπο γιατρεύει τις λειχήνες και την κασσίδα.

Το κραμπολάχανο. Και ποιες αρρώστιες γιατρεύει
Το κραμπολάχανο όταν το φάμε μισοβρασμένο είναι καθαρτικό, όταν όμως είναι περισσότερο βρασμένο είναι στυπτικό.
Το κρασμπολάχανο φέρνει την περίοδο στις γυναίκες και μάλιστα αν ποιούν το ζουμί τους μαζί με γλυκό κρασί. Όταν τρώγεται βρασμένο πριν το φαγητό γιατρεύει τους φθισικούς. Γιατρεύει την ποδάγρα και την αρθρίτιδα αν βρέξουμε με το ζουμί του το πονεμένο μέρος καθώς και αν ανακατέψουμε το κραμπολάχανο με κριθαράλευρο, κόλιαντρο, απήγανο και λίγο αλάτι και το βάλουμε πάνω στο μέρος που πονάει. Ο χυλός του κραμπολάχανου ανακατωμένος με μέλι ωφελεί στα μάτια αν τον βάλουμε κοντά στις κώχες των. Είναι δε τόσο πολύ θρεπτικό που τα παιδιά μεγαλώνουν γρηγορότερα όταν το τρώνε. Αν φάει κανείς μανιτάρια φαρμακερά και πιεί κατόπιν το χυμό του κραμπολάχανου θα σωθεί. Επίσης ο χυλός του θεραπεύει όσους πάσχουν από χρυσή και τους σπληνικούς αν τον πίνουν 40 ημέρες μαζί με άσπρο κρασί. Όταν πίνεται με μαύρο σταματάει το βήχα. Τα φύλλα του κραμπολάχανου βγάζουν την λειχήνα και θεραπεύουν τις πληγές των ερπετών όταν τα τρίψουμε επάνω τους.
Εάν το ανακατέψουμε με στύψη στρογγυλή βρεγμένη με ξύδι θεραπεύει την ψώρα και τη λέπρα. Η στάχτη από τις ρίζες του ωφελεί στα εγκαύματα. Επίσης ο χυλός του μαζί με λάδι θεραπεύει τις πληγές του στόματος και των αδένων του λαιμού και το πρήξιμο του σταφυλίτη αν τον πιεί κανείς και τον κρατήσει πολύ ώρα. Επίσης ωφελεί μαζί με ξύδι, αν τον βάλουμε κατάπλασμα στα αυτιά. Στους θερμασμένους φέρνει μεγάλη ανακούφιση αν το κοπανίσουμε και το βάλουμε πάνω τους κατάπλασμα. Αν το τρώει κανείς μόνο του βρασμένο πριν το φαγητό καθαρίζει τη φωνή και θεραπεύει τη βραχνάδα. Επίσης ο σπόρος του ή τα φύλλα του κοπανισμένα και ανακατωμένα με σίλφιο και με ξύδι, αν τα βάλουμε στις πληγές από τα μοσχοπόντικα και τα σκυλιά και τα λυσσασμένα ακόμη, τις θεραπεύει. Δίνουμε και στους δαγκωμένους να πιούν και αφέψημα από τα φύλλα αφού τα καθαρίσουμε πρώτα και τα ξηράνουμε και κατόπιν τα βράσουμε. Το κραμπολάχανο ελαττώνει την σπλήνα αν το λιώσουμε και το βάλουμε απάνω. Όταν το τρώμε προ του φαγητού ωμό παύει την αϋπνία και δεν μας αφήνει να βλέπουμε φαντάσματα. Όσοι θέλουν να πιούν πολύ κρασί και να μην μεθύσουν τρώνε πριν από το φαγητό κραμπολάχανο.

Τα ρεπάνια
Είναι ωφέλιμα στα πρηξίματα και θεραπεύουν τους νεφριτικούς, ιδίως αν κανείς βράσει τη φλούδα τους με κρασί και πίνει το ζουμί νηστικός την αυγή. Γιατρεύουν και τον βήχα όταν τα τρώει κανείς μαζί με μέλι. Επίσης και ο σπόρος τους καβουρδισμένος , αν τον φάει κανείς με μέλι πάει το βήχα και τη δύσπνοια. Όταν τα δώσουμε στις λεχώνες φέρνουν πολύ γάλα. Διεγείρουν τον ερωτικό πόθο. Βλάπτουν την φωνή. Αν κανείς τα τρώει νηστικός να είναι βέβαιος ότι δεν θα τον βλάψουν τα δηλητήρια. Ο χυλός τους όταν πίνεται με νερό είναι αντιφάρμακο για τα φαρμακερά μανιτάρια και τα δηλητήρια. Αν κανείς τρίψει και αλείψει τα χέρια του προσεκτικά με χυλό από ρεπάνια χωρίς φόβο και χωρίς κίνδυνο μπορεί να πιάσει τα ερπετά. Αν βάλουμε ρεπάνια πάνω σε σκορπιούς ψοφούν αμέσως. Όταν τα πάρουμε μέσα από νερό γιατρεύουν την υδρωπικία και μετριάζουν την σπλήνα. Ο χυλός τους όταν πίνεται πριν από το λουτρό μαζί με γλυκό κρασί γιατρεύει τη χρυσή. Ωφελεί και στη δυσουρία όταν κανείς πίνει το ζωμό τους, γιατί φθείρουν την πέτρα. Καθαρίζουν δε και το στομάχι, αν τα πάρει κανείς μαζί με μέλι και κατόπιν τα ξεράσει. Γιατί φέρνουν εμετό και προκαλούν την όρεξη. Εάν σε κανένα μέρος το νερό δεν είναι καλό, γίνεται υγιεινότερο όταν το βράσουμε με ρεπάνια. Και μόνο τα δόντια βλάπτουν. Τα ρεπάνια είναι ωφέλιμα σε όσους κάνουν αιμοπτύσεις. Αν κανείς έχει φάει από πριν ρεπάνι και κατόπιν τον δαγκώσει σκορπιός, όχι μόνο δεν θα πεθάνει αλλά και γρήγορα θα γίνει καλά. Τα ρεπάνια όταν τα κοπανίσουμε και τα βάλουμε στις πληγές που υπέστηκαν βασανιστήρια γιατρεύουν πολύ γρήγορα τα πρηξίματα και τα χτυπήματα. Επίσης καθαρίζουν τις φακίδες και βγάζουν μαλλιά στην κασσίδα. Όταν τα τρώμε στο τέλος του φαγητού καθαρίζουν την αναπνοή.

Τα κολοκύθια
Τα κολοκύθια είναι μαλακτικά για το στομάχι. Αν βάλουμε το χυλό τους στα αυτιά γιατρεύουν τους πόνους τους. Αν βάλεις τα άνθη της σε λάδι μερικές ημέρες και αλείφεις με αυτό το κεφάλι σου όταν πονέσει από ηλιακή καύση, θεραπεύεσαι. Αν τρίψεις με φύλλα κολοκυθιάς το άλογο δεν κάθονται μύγες απάνω του.

Τα αγγούρια
Ο σπόρος των αγγουριών είναι διουρητικός και μετριάζει το τσουχτερό κάτουρο.

Το σέλινο
Το σέλινο όταν τρώγεται κάνει τις γυναίκες πιο φιλήδονες. Και για αυτό όσες βυζαίνουν δεν πρέπει να το τρώνε γιατί σταματάει το γάλα. Συντελεί δε στο να έχει καλή μυρωδιά το στόμα, για αυτό αν φάνε σέλινο εκείνοι που βρωμάει το στόμα τους, δεν θα βρωμάει. Επίσης το σέλινο, αν το κάνουμε κατάπλασμα μαζί με ψωμί, γιατρεύει το ανεμοπύρωμα. Το λουτρό έως τη μέση μέσα σε ζουμί από σέλινα ή το ζουμί σε κατάπλασμα βγάνει τις πέτρες (από τα νεφρά) και θεραπεύει τη δυσουρία και τους νεφρικούς.

Ο απήγανος
Αν κανείς βουλώσει τα αυτιά του με το τρυφερό μέσα μέρος του απήγανου παύει ο κεφαλόπονος. Αν αλείψουμε ελαφρά τα μάτια με χυλό του άγριου απήγανου ανακατωμένο με γυναικείο γάλα δυναμώνει την όραση. Αν ανακατέψουμε 2 μέρη μέλι και 1 μέρος απήγανο και αλείψουμε τα μάτια θεραπεύεται η θαμπάδα των ματιών και το θόλωμα όταν είναι στην αρχή. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και ο άγριος απήγανος όταν τρώγεται και πίνεται. Αν μια έγκυος γυναίκα πιεί 15 ημέρες τον καρπό του άγριου απήγανου παθαίνει αποβολή. Το φυτό αυτό είναι από την φύση του εχθρικό στις έγκυες γυναίκες. Όταν πίνεται μαζί με κρασί παύει τους πόνους και θεραπεύει τις πληγές από τα ερπετά. Επίσης είναι ωφέλιμο σε όσους σεληνιάζονται και θεραπεύει τους πόνους του στήθους. Μαζί με κρασί ή με ροδέλαιο καθαρίζει τα αυτιά.

Το ζούματο (ρόκα)
Ο σπόρος της ρόκας όταν πίνεται μαζί με κρασί θεραπεύει τις πληγές από τα μοσχοπόντικα. Βγάζει τις λεβίθες, μετριάζει την σπλήνα και ανακατωμένος με βοδινή χολή και ξύδι καθαρίζει τις μαύρες πληγές. Επίσης γιατρεύει τις φακίδες. Το ζούματο ανακατωμένο με μέλι καθαρίζει το πρόσωπο. Όταν πίνεται με κρασί πριν από το μαστίγωμα, ο μαστιγούμενος πονάει λιγότερο. Τρία φύλλα από άγρια ρόκα κομμένα με το αριστερό χέρι θεραπεύουν τη χρυσή. Ακόμα το ζούματο θεραπεύει και τις μασχάλες που βρωμούν.

Το κάρδαμο
Ο σπόρος από κάρδαμο ανακατωμένος με αλεύρι από κουκιά και με λίγη αλυσίβα θεραπεύει τις χοιράδες (χελώνια) και τον άνθρακα (κακό σπυρί). Τον τυλίγουμε δε, όχι μέσα σε πανί, αλλά σε φύλλα από κραμπολάχανο. Όταν πίνεται μαζί με δυόσμο και κρασί βγάζει την ταινία και τις λεβίθες. Όταν δε τον βράζουμε μαζί με γίδινο γάλα γιατρεύει το στήθος. Μαζί με μέλι γιατρεύει το βήχα. Το βάζουν κατάπλασμα και στις πληγές που είναι από κάτω φαγωμένες. Ο χυλός από το κάρδαμο σταματάει την τριχόπτωση. Μαζί με ξύγκι από χήνα γιατρεύει τις μικρές πληγές που βγαίνουν στο κεφάλι και την πιτυρίδα. Μαζί με προζύμι ωριμάζει τα σπυριά.

Τα ραδίκια
Τα ραδίκια όταν τα βαφτίζει κανείς στο ξύδι και τα τρώει είναι ωφέλιμα στο στομάχι. Ο χυλός τους είναι ωφέλιμος σε όσους φτύνουν αίμα, όταν πίνεται κάθε δεύτερη μέρα. Ο χυλός των ραδικιών αφού ξεραθούν πρώτα στον ήλιο λίγο και τριφτούν, δίνεται σε όσους πονάει το συκώτι τους.

Τα πράσα
Αν βάλουμε επάνω στις πληγές από τα ερπετά και τις ρογαλίδες κοπανισμένο πράσο, γιατρεύονται γρηγορότερα παρά με κάθε άλλο φάρμακο. Το βρασμένο πράσο, όταν πίνεται μαζί με μέλι γιατρεύει τη βραχνάδα. Ο σπόρος τους όταν πίνεται με κρασί από ξερά σταφύλια γιατρεύει την δυσουρία. Όταν όμως τρώγεται τακτικά αδυνατίζει την όραση και φέρνει κακοστομαχιά. Ο χυμός του πράσου ανακατωμένος με υδρομέλι, ωφελεί τους δαγκωμένους από ερπετά όταν τον πιούν. Αν ανακατέψουμε το χυλό του με ξύδι και λιβάνι ή με γάλα ή με ροδέλαιο και τον σταλάξουμε στο αυτί είναι ωφέλιμος για τις ωταλγίες και την βοή των αυτιών. Τα πράσα είναι ωφέλιμα σε όσους έχουν πόνους στα πλευρά. Όταν φας μανιτάρια και φοβάσαι μήπως ήταν φαρμακερά, φάε πράσα να μη σε βλάψει το φαρμάκι. Έτσι εξαφανίζει και τη μέθη, αν φας πράσα ξεμεθάς γρηγορότερα.

Τα σκόρδα
Όταν τα τρώμε βγάζουν τις λεβίθες και κινούν τα ούρα. Είναι ωφέλιμα και στους δαγκωμένους από οχιά ή από λυσσασμένο σκυλί, αν τα φάνε ή αν τα βάλλουν κατάπλασμα. Όταν τα κάψουμε και τα ζυμώσουμε με μέλι και τα βάλουμε απάνω θεραπεύουν τα σημάδια από τα χτυπήματα και την κασσίδα. Όταν τα κρατήσει κανείς στο στόμα του σταματάνε τον πονόδοντο. Βγάζουν τις φακίδες και τις λειχήνες. Όταν τα τρώει κανείς βραστά ή ωμά ωφελούν στον χρόνιο βήχα Αν κανείς έχει φάει πριν σκόρδα δεν παθαίνει τίποτα ούτε από το δάγκωμα των ερπετών, ούτε από άλλα δηλητήρια. Επίσης θεραπεύουν και τις πληγές αν τα κοπανίσουμε και τα βάλουμε επάνω. Πολύ ωφέλιμα είναι και όταν τα πιεί κανείς με κρασί και ακόμη περισσότερο σε όσους δεν μπορούν να χωνέψουν. Τα σκόρδα φέρνουν ούρα, γιατρεύουν τους νεφριτικούς και προλαβαίνουν την βλάβη από τα άσχημα νερά. Εκτός από τα ήμερα υπάρχουν και τα άγρια σκόρδα. Τα άγρια είναι ακόμη πιο ωφέλημα για τις αρρώστιες που είπαμε παραπάνω.

Τα κρεμμύδια
Το κρεμμύδι κοπανισμένο και ανακατωμένο με μέλι, αν το κάνουμε κατάπλασμα είναι ωφέλιμο σε όλες τις πληγές. Διατηρεί δε την υγεία του όποιος διαλέγει κάθε μέρα τα τρυφερότερα κρεμμύδια και τα τρώει νηστικός μαζί με μέλι. Το κρεμμύδι γιατρεύει την πληγή. Το δε σκόρδο και σε γερό μέρος του σώματος να το βάλουμε ανοίγει πληγή. Το κρεμμύδι μαζί με ξύδι γιατρεύει την λευκοπάθεια, αν αλείψουμε με αυτό το μέρος που πάσχει, έξω στον ήλιο. Γιατρεύει δε γρηγορότερα την κασσίδα αν το τρίψουμε πολύ επάνω. Ο χυλός τους είναι ωφέλιμος στην πυόρροια των αυτιών, καθώς και στους συναχωμένους αν αλειφθούν με αυτόν. Το κρεμμύδι επίσης είναι ωφέλιμο σε όσους έχουν κοντή όραση. Όταν τρώγεται βρασμένο θεραπεύει τον βήχα.

Οι καυκαλήθρες
Οι καυκαλήθρες, όταν τις φάει ο νεφριτικός, τον γιατρεύουν βγάζοντας τα ούρα του. Το ζουμί τους μαζί με κρασί από ξερά σταφύλια, όταν πίνεται μια ώρα πριν από το λουτρό, γιατρεύει όσους πάσχουν από χρυσή με τον ιδρώτα που χύνουν. Όταν φάει κανείς καυκαλήθρες μαζί με οξυμέλι και κατόπιν τις ξεράσει, του καθαρίζουν το στομάχι και γιατρεύουν την μελαγχολία, την ανορεξία και τον τετραήμερο πυρετό.

Τα σπαράγγια
Τα σπαράγγια ωφελούν το στομάχι, αυξάνουν το σπέρμα, κινούν τα ούρα, καθαρίζουν τα νεφρά από άμμο και παύουν τον πόνο τους.

Το μπόρανγκο
Ωφελεί πολύ κάθε άνθρωπο, όταν τρώγεται συχνά γίνεσαι καλόκαρδος και γεννά καλούς χυμούς. Τα άνθη και τα φύλλα του να βάνεις στο κρασί να μένουν να το πίνεις, ωφελεί πολύ στην καρδιά. Κάνει καλό στους μελαγχολικούς, καθαρίζει το αίμα, δίνει στα εντόσθια πολύ άνεση και λεπταίνει του στήθους την σκληρότητα.

Για την κάππαρη
Αυτή θεραπεύει την σπλήνα, φθείρει τα σκουλήκια, γιατρεύει τις ζοχάδες, αυξάνει το σπέρμα, θεραπεύει τα πιάσματα του συκωτιού, κινά τα ούρα, τα καταμήνια, ωφελεί στα ρευματικά και στα φλέγματα.

Πηγές: Γεωπονικά/Κασσιανός Βάσσος-Γεωπονικόν/Αγάπιου μοναχού του Κρητός

Βοηθάμε την μνήμη μας

Η πολυλογία κάνει πολύ καλό στην μνήμη, διότι κρατά το μυαλό σε εγρήγορση;;; Γι'αυτό μην στενοχωριέσαι ότι μιλάς πολύ, κάνεις καλό στον εαυτό σου!!                                                                                                                                         Οργανώστε την άμυνά σας κατά της άνοιας 

Οι δημιουργικές δραστηριότητες, η σωστή διατροφή, η συστηματική άσκηση ακονίζουν τη μνήμη και «σηκώνουν ανάχωμα» στη φθορά που επιφέρουν όλοι οι επιβαρυντικοί παράγοντες που αναφέραμε. 

Google it! 
Οι διαδικτυακές αναζητήσεις δεν αποτελούν μόνο ένα χρήσιμο εργαλείο στη δουλειά μας, αλλά και ένα είδος εγκεφαλικής άσκησης. Και για του λόγου το αληθές, ειδικοί του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες εκτιμούν ότι η συχνή αναζήτηση στο Διαδίκτυο επιβραδύνει την ανάπτυξη της άνοιας. Σε ειδική μελέτη που έγινε, μάλιστα, φάνηκε ξεκάθαρη βελτίωση των νοητικών διεργασιών σε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονταν με τη μνήμη. Επιπλέον, σύμφωνα με τους ερευνητές, η δράση του λεγόμενου «googling» είναι πιο αποτελεσματική όσον αφορά τη βελτίωση των εγκεφαλικών λειτουργιών ακόμη και από την ανάγνωση ενός βιβλίου. 

Μορφωθείτε 
Οι τέχνες και τα γράμματα (μουσική, θέατρο, κινηματογράφος, διάβασμα βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών), η εκμάθηση ξένων γλωσσών, οι σπουδές και η μόρφωση γενικότερα ενισχύουν τις λειτουργίες του εγκεφάλου και κατ’ επέκταση τη μνήμη. Τα στοιχεία που καλούμαστε να μάθουμε είναι τόσο πολλά και η προσπάθεια που καταβάλλουμε τόσο έντονη, ώστε να κινητοποιούμε τη μνήμη μας και να την κρατάμε σε εγρήγορση. Φαίνεται, μάλιστα, ότι οι άνθρωποι που έχουν σπουδάσει ενισχύουν τα νευρωνικά δίκτυα και τους περισσότερους νευρώνες στον εγκέφαλό τους. 

Ακονίστε το μυαλό σας 
Το «Βrain Τest Βritain», που θα βρούμε στο Διαδίκτυο, μας δίνει οδηγίες για το πώς να ασκούμε τη μνήμη μας σε συστηματική βάση. Μπορεί κανείς να επιλέξει από τρεις βασικές κατηγορίες νοητικών ασκήσεων. Εξάσκηση για: 
• 10 λεπτά την ημέρα • 3 φορές την εβδομάδα • 6 εβδομάδες τουλάχιστον. Για περισσότερα, επισκεφτείτε το site:www.bbc.co.uk/labuk/experiments/braintestbritain. 

Ασκηθείτε 
Το σώμα και το μυαλό είναι αλληλένδετα. Έρευνες δείχνουν ότι η συστηματική άσκηση μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες εμφάνισης άνοιας κατά 50%. Συγκεκριμένα, διεγείρει την αναγέννηση των νευρικών κυττάρων και συντελεί στην καλή καρδιακή λειτουργία, ενώ οξυγονώνει σωστά και τον εγκέφαλο. Η καλή αιμάτωση του εγκεφάλου έχει αποδειχτεί ότι ενισχύει τις νοητικές μας λειτουργίες. Οι ειδικοί συνιστούν άσκηση 3 φορές την εβδομάδα, από 30-45 λεπτά. http://www.vita.gr/

ΑΝΤΗΛΙΑΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Ένας εύκολος τρόπος να φτιάξετε το δικό σας αντηλιακό με φυσικά συστατικά που κάνουν καλό στο δέρμα σας και σας προστατεύουν από τον ήλιο.

λιώνετε στον αποχυμωτή: ένα καρότο και ένα πορτοκάλι. Στην συνέχεια προσθέτετε περίπου 3 κουταλιές της σούπας ιώδιο (κόκκινο) και 3 κουταλιές λαδι καλεντουλας Ανακατεύετε πολύ καλά τα υλικά και τα κρατάτε σε ένα γυάλινο μπουκαλάκι που ,μπορείτε να διατηρείτε στο ψυγείο σας. Λέω γυάλινο γιατί το πλαστικό εξαιτίας του ιωδίου που κάνει αντίδραση με τον χυμό πορτοκαλιού "φουσκώνει". 

- Μάσκες προσώπου

Μαύρα Στίγματα

Η παρακάτω μάσκα είναι ιδανική για την αντιμετώπιση των μαύρων στιγμάτων γύρω από την περιοχή της μύτης. Αρχικά, πριν την εφαρμόσουμε, πρέπει να προηγηθεί μια καλή απολέπιση και στην συνέχεια καθαρισμός με το σαπούνι του προσώπου. Αφού λοιπόν το δέρμα είναι καθαρό και απολεπισμένο, εφαρμόζουμε την μάσκα:

-- 2 κουταλάκια του γλυκού μαγειρική σόδα και μισό κουταλάκι ελαιόλαδο. Τα ανακατεύουμε πάρα πολύ καλά με ένα κουταλάκι μέχρι να γίνουν ένα παχύρρευστο μείγμα. Στην συνέχεια απλώνουμε στην περιοχή της μύτης και αφήνουμε για 15 λεπτά. Πριν την αφαιρέσουμε κάνουμε ένα ελαφρύ μασάζ επιμένοντας στις προβληματικές περιοχές για 2-3 λεπτά. ξεβγάζουμε με χλιαρό προς κρύο νερό     πηγη.http://bodykatastasi.blogspot.gr/