«Υπόθεση υγιεινής»Οι γονείς που πλένουν τα πιάτα με τα χέρια τους,προστατεύουν τα παιδιά τους από την εκδήλωση αλλεργιών κατά 40%..!

Οι γονείς που πλένουν τα πιάτα στον νεροχύτη με τα χέρια τους, αντί να τα βάζουν σε πλυντήριο πιάτων, προστατεύουν τα παιδιά τους από την εκδήλωση αλλεργιών, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη δείχνει ότι, αν κανείς υιοθετήσει τον παραδοσιακό -και πιο κουραστικό- τρόπο για το πλύσιμο των πιάτων, μπορεί τα πιάτα να μην πλένονται τόσο καλά, αλλά -ακριβώς γι' αυτό- ο κίνδυνος παιδικής αλλεργίας μειώνεται κατά περίπου 40%.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου και του Νοσοκομείου Παίδων του Γκέτεμποργκ, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Μπιλ Χέσελμαρ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Pediatrics" της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και τους «Λος Άντζελες Τάιμς», μελέτησαν 1.029 παιδιά ηλικίας επτά και οκτώ ετών, καθώς και τους γονείς τους.

Η μελέτη εξέτασε κατά πόσο ισχύει η λεγόμενη «υπόθεση υγιεινής», σύμφωνα με την οποία αν τα παιδιά εκτεθούν από νωρίς σε μικρόβια, θα πάθουν πιο δύσκολα αλλεργίες αργότερα στη ζωή τους. Αν, αντίθετα, μεγαλώνουν σε πλήρως αποστειρωμένα περιβάλλοντα, τότε δεν αναπτύσσεται σωστά το ανοσοποιητικό σύστημά τους.

Οι ερευνητές μελέτησαν τις συνήθειες κάθε οικογένειας, όπως αν αγόραζε προϊόντα απευθείας από φάρμες (αυγά, απαστερίωτο γάλα, κρέας) ή αν τα πιάτα του σπιτιού πλένονταν στο χέρι ή από μηχάνημα. Τα παιδιά εξετάστηκαν σε ποιο βαθμό είχαν εμφανίσει άσθμα, έκζεμα, αλλεργική ρινίτιδα και άλλες αλλεργικές παθήσεις.

Η ανάλυση έδειξε ότι όσα παιδιά είχαν μεγαλώσει σε νοικοκυριά όπου τα πιάτα πλένονταν πάντα στο χέρι, είχαν σχεδόν τις μισές αλλεργίες (23%) από ό,τι τα άλλα παιδιά, των οποίων οι γονείς χρησιμοποιούσαν πλυντήριο πιάτων (38%). Άσθμα είχε εκδηλωθεί στο 1,7% των παιδιών που ζούσαν σε οικογένειες χωρίς πλυντήριο πιάτων, έναντι ποσοστού 7,3% μεταξύ των οικογενειών που έκαναν μηχανική πλύση.

Αν μάλιστα μια οικογένεια αγόραζε συστηματικά τρόφιμα απευθείας από φάρμες ή κατανάλωνε τρόφιμα που είχαν υποστεί ζύμωση, τότε οι παιδικές αλλεργίες ήσαν ακόμη λιγότερες (στο 19% των παιδιών, έναντι 48% των παιδιών σε όσα νοικοκυριά δεν ακολουθούσαν τις παραδοσιακές και πιο «βρώμικες» λύσεις).
    
Οι Σουηδοί επιστήμονες επεσήμαναν πάντως πως τα ευρήματά τους δείχνουν απλώς μια συσχέτιση και όχι μια σχέση αιτίας - αποτελέσματος, συνεπώς δεν είναι σίγουροι κατά πόσο τέτοιες συνήθειες (πλύσιμο πιάτων στο χέρι, αγορές από φάρμες κ.α.) όντως συντελούν άμεσα στο να μειώσουν τις αλλεργίες των παιδιών. Όμως, όπως εκτιμούν, τέτοιες συμπεριφορές εκθέτουν τα παιδιά σε περισσότερα βακτήρια και άλλα μικρόβια, πράγμα που φαίνεται να δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημά τους και να απομακρύνει έτσι την πιθανότητα αλλεργίας.

Ειδικά για το πλύσιμο των πιάτων, καθώς επίσης των ποτηριών, πιρουνιών, κουταλιών, μαχαιριών κλπ., όπως είπε ο Μπιλ Χέσελμαρ, όταν αυτά πλένονται στο χέρι, είναι πιο εύκολο να μείνουν πάνω τους κάποια βακτήρια, πράγμα που τελικά θα αποβεί σε όφελος των παιδιών, τα οποία μετά θα φάνε ή θα πιούν από αυτά. Τόνισε, όμως, ότι αυτή η εκτίμηση θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από άλλες μελέτες, προτού οι επιστήμονες συστήσουν την εγκατάλειψη του πλυντηρίου πιάτων ως μια εναλλακτική μέθοδο πρόληψης των αλλεργιών.

Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε αγροκτήματα και στη φύση ή σε χειρότερες συνθήκες στέγασης στις πόλεις (π.χ. μετανάστες ή πολύ φτωχές οικογένειες), έχουν λιγότερες αλλεργίες. Επειδή κάτι τέτοιο, όμως, δεν είναι εφικτό ή επιθυμητό για την πλειονότητα των παιδιών, μια εναλλακτική λύση, κατά τους σουηδούς επιστήμονες, θα ήταν ίσως να τολμήσει κανείς να αφήνει πιο βρώμικο το νοικοκυριό του (και βέβαια να μην βαριέται να πλένει τα πιάτα στο χέρι...).
     
Πηγες: ΑΠΕ - ΜΠΕ http://www.govastileto.gr/    http://www.zeetoon.com/Images   https://www.farmabimbi.com//images/48-

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕ ΑΠΟΒΛΗΤΑ;

-

Καθημερινά, σε ολόκληρο τον κόσμο φτάνουν στη θάλασσα περίπου 8 και εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων από προϊόντα που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους, δημιουργώντας σοβαρή απειλή για το οικοσύστημα και την υγεία μας...Ο άνθρωπος επιδρά στο περιβάλλον τόσο έντονα τις τελευταίες δεκαετίες που οι βιολόγοι τώρα θεωρούν ότι είμαστε στην πορεία για μία έκτη μαζική εξαφάνιση με δεδομένο τους εκτιμούμενους ρυθμούς εξαφάνισης που έχουν φτάσει να είναι 1000 φορές πιο αυξημένοι από αυτούς πριν την ύπαρξη του ανθρώπου  Σύμφωνα με ανάλυση της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN) η ζωή στην γη απειλείται σημαντικά αφού από ένα σύνολο 45.000 ειδών που μελετήθηκαν, περίπου 16.928 βρέθηκαν να απειλούνται με εξαφάνιση . Αυτή η τωρινή έκτη μαζική εξαφάνιση δενσχετίζεται σε τίποτα με τις προηγούμενες πέντε εξαιτίας του ανθρωπογενούς χαρακτήρα της. Οι κύριες ανθρώπινες δραστηριότητες που οδηγούν σε εξαφανίσεις ειδών είναι η ρύπανση, ο μετασχηματισμός του τοπίου, η υπερεκμετάλλευση των πηγών και των ειδών-εισβολέων. Οι θάλασσές μας, εκτεινόμενες στα τρία τέταρτα της συνολικής επιφάνειας της γης, φέρουν ολοένα και περισσότερο το κύριο βάρος των άμεσων και έμμεσων επιπτώσεων από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Τα θαλάσσια απόβλητα αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι του φαινομένου της περιβαλλοντικής ρύπανσης που μπορεί να προέρχεται από θαλάσσιες πηγές αλλά επίσης και από χερσαίες πηγές, στις οποίες και αντιστοιχεί το 80% της συνολικής ρύπανσης του θαλασσίου οικοσυστήματος . Τα περισσότερα απόβλητα, ειδικά τα πλαστικά αντικείμενα, δεν δύνανται να αποσυντεθούν και παραμένουν σε κίνηση στους ωκεανούς για χρόνια. Αν και ο κόσμος συνήθιζε να πιστεύει ότι η θαλάσσια ρύπανση «βλάπτει μόνο το περιβάλλον», αντιμετωπίζοντάς το τελείως απομονωμένα από τους ανθρώπους, και ότι η θάλασσα θα μπορούσε να αποθηκεύει και να αφομοιώνει τα ανθρώπινα απόβλητα, στις μέρες μας τονίζεται έντονα ότι η θαλάσσια ρύπανση επηρεάζει έντονα τον τομέα της οικονομίας και επίσης έχει επιδράσεις στον χώρο της υγείας και ανθρώπινης ασφάλειας σε μακροπρόθεσμη κλίμακα. Εικόνα 1: Επιδράσεις της θαλάσσιας ρύπανσης στο περιβάλλον, την οικονομία και την ανθρώπινη υγεία. Άμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις -κατάποση Τα θαλάσσια απόβλητα συχνά μπορεί να προσληφθούν σαν τροφή και να καταναλωθούν από θαλάσσιους οργανισμούς με ποικίλες επιπτώσεις. Αυτό συμβαίνει σε μεγάλο εύρος θαλασσίων οργανισμών και κυρίως αυτών που τρέφονται με μέδουσες ή μαλάκια (π.χ. καλαμάρι), που μορφολογικά μοιάζουν με μία από τις κύριες κατηγορίες θαλασσίων αποβλήτων, τις θαλάσσιες σακούλες. Κοινά παραδείγματα που πλήττονται από τα θαλάσσια απόβλητα μέσω της «τροφής» τους αποτελούν οι θαλάσσιες χελώνες, οι φάλαινες και επίσης τα θαλασσοπούλια που μπερδεύουν τα πλαστικά σφαιρικά αντικείμενα για αυγά. Η κατάποση των αποβλήτων είναι επιβλαβής για τους θαλάσσιους οργανισμούς με πολλούς τρόπους όπως απόφραξη εντέρου, έλκος στομάχου, μείωση της πεπτικής ικανότητας, διάταση στομάχου που οδηγεί σε μείωση του αισθήματος της πείνας  -εγκλωβισμός  Οι θαλάσσιοι οργανισμοί μπορούν να υποστούν σοβαρές ζημιές από τον εγκλωβισμό τους στα θαλάσσια απόβλητα (πλαστικά, εγκαταλελειμμένα δίχτυα κ.α.). Πριν από την δεκαετία του ‘50 ο βασικός αλιευτικός εξοπλισμός, τα σχοινιά , ήταν φτιαγμένα από φυσικές ίνες (Ινδική κάνναβη και βαμβάκι). Αυτά τα υλικά χάνουν την αντοχή τους με την χρήση και όταν απορρίπτονται ή χάνονται στην θάλασσα τείνουν να αποσυντίθενται εύκολα. Τα τελευταία χρόνια αυτά τα υλικά έχουν αντικατασταθεί από νάιλον και άλλα συνθετικά υλικά που είναι πολύ πιο ανθεκτικά και έτσι παραμένοντας στο θαλάσσιο περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα δημιουργούν ποικίλα προβλήματα  -αλλοίωση των φυσικών ενδιαιτημάτων Τα θαλάσσια απόβλητα αλλοιώνουν το θαλάσσιο οικοσύστημα με πολλούς τρόπους αφού από μόνα τους αλλάζουν την σύνθεση του. Τα θαλάσσια απόβλητα πολλές φορές διασκορπίζουν τοξικές ουσίες που έχουν ήδη αφομοιώσει από χερσαίες πηγές ρύπανσης. Ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι τα ελαστικά που χρησιμοποιήθηκαν για πολλές θαλάσσιες κατασκευαστικές εφαρμογές όπως η δημιουργία τεχνητών υφάλων για την ενίσχυση της αλιείας (6). Παρόλα αυτά, σύμφωνα με μετέπειτα μελέτες κατά την εξέταση των πιθανών περιβαλλοντικών επιπτώσεις των τεχνητών υφάλων στο θαλάσσιο περιβάλλον, φάνηκε ότι η ανάπτυξη των οργανισμών στην επιφάνεια των ελαστικών μπορεί να είναι αποκαλυπτική αφού αυτοί οι οργανισμοί είναι σε άμεση έκθεση χημικών ουσιών. Έμμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις -διαταραχή από τον καθαρισμό των παραλιών Οι προσπάθειες που αποσκοπούν στην αφαίρεση των αποβλήτων μπορεί να βλάψουν τα παράκτια και τα θαλάσσια οικοσυστήματα. Η χρήση μηχανολογικού εξοπλισμού (π.χ. τρακτέρ) στην ακτογραμμή προκαλεί δυσμενείς επιπτώσεις για το περιβάλλον όπως η διάβρωση και η διατάραξη της υδρόβιας βλάστησης, των φωλιών των θαλάσσιων χελωνών και πουλιών. Επίσης, η καταστροφή του βυθού είναι μία αρνητική επίπτωση της διαδικασίας της βυθοκόρησης (απομάκρυνση υλικού από τον πυθμένα) που πολλές φορές συμβαίνει για την απομάκρυνση ρυπασμένων ιζημάτων από τον πυθμένα. -είδη εισβολείς/ χωροκατακτητικά είδη Τα θαλάσσια απορρίμματα συμβάλλουν στην μεταφορά των ξενικών ειδών που συχνά μετατρέπονται σε είδη εισβολείς. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που είδη εισήχθησαν σε περιοχές, μέσω της προσάρτησής τους σε πλαστικά αντικείμενα, και επιθετικά τις κατακυρίευσαν με πολύ δυσμενείς επιπτώσεις για τα αυτόχθονα είδη.  Οικονομικές επιπτώσεις Οι οικονομικές επιπτώσεις των θαλασσίων απορριμμάτων έχουν πολλά διαφορετικά πεδία. Μπορούν να φανούν και να «μετρηθούν» σαν μείωση τουριστικών εσόδων λόγω των άσχημων περιβαλλοντικών συνθηκών σε διάφορα τουριστικά μέρη (XYTA δίπλα σε παραλίες κ.α.) ή λόγω της γενικότερης κακής φήμης μίας χώρας για την περιβαλλοντική της διαχείριση. Μία άλλη σημαντική επίπτωση στην οικονομία είναι οι δαπανηρές επισκευές του θαλασσίου εξοπλισμού (σκάφη, δίχτυα κ.α.) από τις ζημιές που προκαλούνται από απόβλητα. Επίσης, συχνά εμπορικά είδη γίνονται παρεμπίπτοντα αλιεύματα λόγω του εγκλωβισμού τους σε εγκαταλελειμμένο αλιευτικό εξοπλισμό και έτσι μειώνεται το ιχθυαπόθεμα, δηλαδή το εισόδημα των ψαράδων και η τροφή όλων μας. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι ιδιαίτερα αυστηρή με θέματα προστασίας και διατήρησης του περιβάλλοντος. Έτσι, τα πρόστιμα δεν είναι αμελητέα και ιδιαίτερα σε αυτήν την χρονική στιγμή, υπό καθεστώς οικονομικής κρίσης. Επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και την ασφάλεια Απορρίμματα στα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα μπορούν να τραυματίσουν τους λουόμενους (σπασμένα γυαλιά, μεταλλικά κουτιά κ.α.). Ακριβώς όπως και οι θαλάσσιοι οργανισμοί, οι κολυμβητές και δύτες μπορούν να μπλεχτούν σε εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία. Οι άνθρωποι επίσης θα δεχθούν τις επιπτώσεις από τις τοξικές και χημικές ουσίες, που μεταφερόμενες από τα θαλάσσια απορρίμματα, εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα και καταναλώνονται μέσω της καθημερινής διατροφής μας. Καταλήγοντας, είναι ιδιαίτερα σαφές ότι τα προβλήματα που προέρχονται από τα θαλάσσια απόβλητα σχετίζονται με την ζωή των ανθρώπων με πολυδιάστατους τρόπους. Οι επιπτώσεις έχουν έναν χαρακτήρα που δεν περιορίζεται σε χώρες και ηπείρους αλλά αφορά όλους τους κατοίκους αυτού του πλανήτη. Εναπόκειται σε κάθε έναν από εμάς να ασχοληθεί με αυτό το θέμα σε μικρή ή μεγαλύτερη κλίμακα! Η ρύπανση από πετρέλαιο Τι ζημιά γίνεται όταν χυθεί πετρέλαιο στη θάλασσα; Η ακριβής φύση και η διάρκεια των τυχόν επιπτώσεων από τη διαρροή πετρελαίου εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες. Αυτά περιλαμβάνουν Το είδος και η ποσότητα του πετρελαίου και τη συμπεριφορά του μόλις διέρρευσε Τα φυσικά χαρακτηριστικά της πληγείσας περιοχής Καιρικές συνθήκες και εποχή Ο τύπος και η αποτελεσματικότητα της αντιμετώπισης του καθαρισμού του Τα βιολογικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της περιοχής και η ευαισθησία τους για την πετρελαϊκή ρύπανση πρόσφατη πετρελαιοκηλίδα Οι συνηθείς επιδράσεις στους θαλάσσιους οργανισμούς έχουν μεγάλο φάσμα από τοξικότητα (ιδίως για τα ελαφρά λάδια και προϊόντα) μέχρι και πνιγμό (βαρύτερα λάδια και διαβρωμένα κατάλοιπα). Η παρουσία τοξικών στοιχείων δεν προκαλεί πάντοτε τη θνησιμότητα, αλλά μπορεί να προκαλέσει προσωρινές επιδράσεις, όπως νάρκωση και μόλυνση των ιστών, τα οποία συνήθως υποχωρούν με το χρόνο Επιπτώσεις στην θάλασσα Κηλίδες πετρελαίου, σταγονίδια και «μους σοκολάτα», ιδιαίτερα επηρεάζουν οργανισμούς οι οποίοι έρχονται στην επιφάνεια για να αναπνέουν, βουτάνε στο νερό για να βρουν τροφή, ή εστιάζουυν εκεί κοντά στην επιφάνεια του νερού. Το πετρέλαιο μπορεί να επηρεάζει συγκεκριμένα όργανα, και να παρεμβαίνει φυσικά με την κυκλοφορία του οργανισμού, στην ανατροφή και/ή σε άλλες δράσεις. Οι κηλίδες πετρελαίου, επίσης, έχουν επιπτώσεις στα πλωτά στερεά απόβλητα, στις σημαδούρες πλοήγησης, στα σκάφη, τα αλιευτικά εργαλεία, οστρακοειδή καλλιέργιας, τις σχεδίες, και ούτω καθεξής. φώκια Από όλα αυτά που μπορεί να λαδωθούν ή να μολυνθούν, τα θύματα που μας αφορούν ιδιατέρως είναι δύο ομάδες οργανισμών: θαλασσοπούλια και θηλαστικά. Οι ζωές των εξαρτώνται από την τακτική επαφή με την επιφάνεια του νερού: στην περίπτωση των θαλάσσιων πτηνών για να βρουν φαγητό και ξεκούραση μεταξύ των πτήσεων, και για τα θηλαστικά, να αναπνέουν στην επιφάνεια του νερού. Τα υδρογονάνθρακα στην επιφάνεια του νερού παρουσιάζουν σημαντικό κίνδυνο κατάποσης, εισπνοής και λίπανσης της γούνας τους ή των φτερών. Λαδωμένο θαλασσοπούλι Η λίπανση των φτερών πτηνών έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της θερμικής μόνωσης, της πλευστότητας και και της απογείωσης. Για τα θηλαστικά που γλείφουν τα παλτά τους, η λίπανση οδηγεί στον κίνδυνο κατάποσης του ελαίου. Άλλες απειλές για την άγρια ζωή είναι οι κίνδυνοι της άμεσης κατάποσης, του ερεθισμού των ματιών και ρουθούνιων, της εισπνοής τοξικών αναθυμιάσεων, της ασφυξίας από το στρώμα του πετρελαίου, καθώς και μακροπρόθεσμες τοξικές επιδράσεις που αλλοιώνουν τον μεταβολισμό του οργανισμού Ρύπανση της ακτογραμμής λαδωμένη ακτογραμμή Όταν μία πετρελαιοκηλίδα φθάσει στην ακτή, ή εμφανίζεται πολύ κοντά στην ακτή, τα φαινόμενα των ακαθαρσιών και της λίπανσης μπορεί να έχουν επιπτώσεις στους πληθυσμούς στην παλιρροιακή ζώνη και στις διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα δίπλα στη θάλασσα. Θαλάσσια πτηνά και θηλαστικά αποτελούν επίσης τα πρώτα θύματα, όπως πολλά είδη πουλιών που τρέφονται από την ακτή κατά την άμπωτη και φωλιάζουν στη θάλασσα, ή τα θαλάσσια θηλαστικά που αναπαονται στην ακτή. Ωστόσο, η άλγη, τα ψάρια και τα οστρακοειδή που ζουν σε παράκτιες λίμνες, πάνω στους βράχους και στην άμμο ή την λάσπη, αναπόφευκτα επηρεάζονται. Ανάλογα με τον τύπο της ακτογραμμής, οι επιπτώσεις μπορεί να έχουν εύρος από το να είναι σχετικά περιορισμένες, μέχρι το άλλο άκρο του φάσματος, δηλαδή να είναι εξαιρετικά δραματικές. Η ευαισθησία από διαφορετικά υποστρώματα στο πετρέλαιο ποικίλλει σημαντικά, από βραχώδεις ακτές με βότσαλα, χαλίκια, χονδρή άμμο, λεπτόκοκκη άμμο, ελώδη, κοραλλιογενή, και ούτω καθεξής Οικονομικές επιπτώσεις......🙌🙌🙌🙌🙌 Για να πληροφορηθείς παραπάνω, δες αυτό το βίντεο: http://www.midwayfilm.com/ Βιβλιογραφία 1. Wilson Edward O., Is humanity suicidal?, Biosystems, Volume 31, Issues 2–3, 1993, Pages 235-242 2. Wildlife in a Changing World – an analysis of the 2008 IUCN Red List of Threatened Species™ , 2008 3. GESAMP (Group of Experts on the Scientific Aspects of Marine Pollution), The state of the marine environment, Blackwell Scientific Publications, London, 1991, Pages 146 4. Ryan P.G., Connell A.D., Gardner B.D., Plastic ingestion and PCBs in seabirds: is there a relationship?, Marine Pollution Bulletin, Volume 19, 1988, Pages 174–176. 5. Gregory M. R., Environmental implications of plastic debris in marine settings—entanglement, ingestion, smothering, hangers-on, hitch-hiking and alien invasions, Philosophical Transactions of the Royal Society B, Volume 364, 2009, Pages 2013-2025 6. Collins, K. J., Jensen, A. C., and Albert, S., A review of waste tyre utilisation in the marine environment, Chemistry and Ecology, Volume 10, 1995, Pages 205–216 7. Risso-deFaverney C. , Guibbolini-Sabatier M.E.,Francour P., An ecotoxicological approach with transplanted mussels(Mytilus galloprovincialis)for assessing the impact of tyre reefs immersed along the NW Mediterranean Sea,Marine Environmental Research, Volume 70, 2010, Pages 87-94 Πολύμνια Νεστορίδου Υπεύθυνη Προγραμμάτων Πρόγραμμα Πελοποννήσου                                                                                           http://www.archelon.gr/   http://www.seos-project.eu/

Η μακροζωία στην Ικαρία, Μάθαν ότι πηδιόμαστε και πλάκωσαν και οι γύφτοι!

Αυτές τις μέρες η Νικαριά μας βρίσκετε πάλι μέσα στα φώτα διεθνών μελετητάδων Ένα διεθνές συνέδριο, με τίτλο «Μακροζωία: Ένας ρεαλιστικός στόχος» διοργανώνει την Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, το Ερευνητικό Ινστιτούτο για τη Μακροζωία και την Πρόληψη των Ασθενειών του Γήρατος, με επικεφαλής τον καθηγητή Καρδιολογίας κ. Χριστόδουλος Στεφανάδη.Η μελέτη «ΙΚΑΡΙΑ», που οργανώθηκε και διεξάγεται τα τελευταία χρόνια στο νησί έχει, ως τώρα, δώσει σημαντικές πληροφορίες για τον τρόπο ζωής, τις συνήθειες, τις ιδιαίτερες περιβαλλοντολογικές συνθήκες που επικρατούν στο νησί καθώς και για τα ποσοστά εμφάνισης καρδιαγγειακών και άλλων νοσημάτων συναφών με τη γήρανση.

Τα αποτελέσματα της μελέτης έτυχαν αναγνώρισης από τον διεθνή τύπο και από μεγάλα έγκριτα επιστημονικά περιοδικά μέσα από πλήθος δημοσιεύσεων» Τι έδειξε η μελέτη;

​Πως η μεσογειακή διατροφή, πλούσια σε όσπρια, λαχανικά, φρούτα και ψάρια, η προτίμηση στην κατανάλωση ελληνικού καφέ, η μέτρια κατανάλωση κρασιού, η καθημερινή άσκηση, τα μειωμένα επίπεδα άγχους, τα χαμηλά ποσοστά κατάθλιψης, η συντροφικότητα, η συμμετοχή σε κοινωνικές εκδηλώσεις, είναι μερικές από τις συμπεριφορές που είναι κοινές για νέους και ηλικιωμένους κατοίκους του νησιού και που σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα γεωφυσικά χαρακτηριστικά του τόπου συμβάλουν στην επίτευξη της μακροζωίας, ....  Εκτός   όμως από αυτό το συνέδριο  που θα γίνει στην Αθήνα  ,στο νησί     στις Ράχες           κυκλοφορεί αυτές τις μέρες και  ένα Αμερικάνικο συνεργείο   από Μελετητές της Μακροζωίας  ..άλλοι πάλι και αυτοί  Καλά θα μου πείτε αυτό δεν είναι σπάνιο αφού κατά καιρούς έχουν επισκεφτεί το νησί μας διάφοροι Πουαρο  της Ικαριώτικης Μακροζωίας  Εδώ όμως έχουμε μια νέα τακτική ...την τακτική  του Αιφνιδιασμού δηλαδή "μπουκάρουμε στο σπίτι σας μεσημεριάτικα απρόσκλητοι για να χαρτογραφήσουμε με το έτσι θέλω τα πιάτα σας "Γιαυτό λοιπόν Συμπατριώτες προσέξετε τι σερβίρετε στο τραπέζι σας  μη τυχόν και σας πιάσουν με κανένα λιπαρό κοψίδι   αγκαλιά 😋 και τους χαλάσετε... το έργο τους Μιλώντας για έργα τώρα θυμήθηκα ότι αυτές τις μέρες έχουμε και ένα άλλο συνεργείο Κινηματογραφιστών Οκ Πανουσοπουλος ο γνωστός μας σκηνοθέτης γυρίζει ταινία  στο χωριό της Ακαμάτρας  με θέμα τι άλλο από τους Ικαριωτες Αυτός πάλι από ότι μαθαίνω καταγράφει την Ικαριώτικη  λωλάδα  ως μέσον επιβίωσης απέναντι στη Ευρωπαϊκή ένωση Τι να πω Πανουσοπουλος είναι αυτός και ξέρει καλά να φτιάχνει ιστορίες  Ας περιμένουμε  λοιπόν για να δούμε τι στο κόρακα  κινηματογραφησε και αυτός  ο μελετητής του Σινεμά  ...Γιατροί ,Δημοσιογράφοι ,Σκηνοθέτες εχουν πλακώσει στο νησί και μας μελετούν και όλοι βγάζουν τα δικά τους πορίσματα ..Είναι κεφάτοι λένε οι Δημοσιογράφοι γιαυτό ζούνε πολλά χρόνια  ,οι δε Γιατροί το πάνε ακόμα παραπέρα είναι λένε η Ικαριωτικη διατροφή  που χαρίζει χρόνια στους Ικαριωτες και καπάκι ως επιστέγασμα έρχονται και οι Σκηνοθέτες για να αποφανθούν ότι για όλα αυτά ευθύνεται η λωλάδα μας ..Γενικό συμπέρασμα των ντόπιων ..Μάθαν ότι πηδιόμαστε και πλάκωσαν και οι γύφτοι ΚΑΛΆ ΞΕΜΠΕΡΔΈΜΑΤΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΛΕΤΗΤΈΣ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ ΑΦΟΥ ΟΠΟΤΕ ΜΑΣ ΕΠΙΣΚΈΠΤΟΝΤΑΙ ΚΆΤΙ ΚΑΚΌ ΑΝΑΚΑΛΎΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΝΗΣΊ ΜΑΣ ...ΜΟΛΙΣ ΧΘΕΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ .. ΑΥΡΙΟ ?

                                                   

Το νου σας! Μας ψεκάζουν!

Όταν η σκέτη αδιαφορία όλων των αρμόδιων στην Ικαρία συναντά τα μεγάλα συμφέροντα μιας πολυεθνικής. Έχουμε πάλι ξεπεράσει το κάθε όριο.

Το νου σας! Μας ψεκάζουν! Είναι τώρα στο νησί μας. Απλά πάλι δεν σας ενημέρωσαν.

Στις 7/9 έστειλε το Τμήμα Ποιοτικού & Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου της Περιφέρειας Β. Αιγαίου ένα φαξ στην "Ένωση Εργολάβων Δακοκτονίας" (ναι, υπάρχει) ότι πρέπει να αρχίσει η 2η Διαβροχή Δακοκτονίας στις περιοχές

Τοπική Κοινότητα Αγ. Πολυκάρπου
Δημοτική Κοινότητα Καρκιναγρίου
Δημοτική Κοινότητα Ραχών
Τοπική Κοινότητα Δάφνης

Μάλλον το έγραψαν την νύχτα, γιατί ήδη στις 7/9 ώρα 07:49 πμ εστάλη από την εταιρία PHYTOSANITARY SAMOS στο φαξ 22750 31 393 του δήμου.

Λογικά υπάρχει και άλλο έγγραφο για την ΔΕ Ευδήλου κι άλλες ΔΕ. Το ελπίζω τουλάχιστον, γιατί σήμερα τους είδα στην ΔΕ Ευδήλου. Τους έδιωξα από το Κέρος. Μόνο αυτό πρόλαβα να κάνω.

Η σύμβαση τι λέει: "Ο ανάδοχος θα πρέπει να ειδοποιεί, για το ημερήσιο πρόγραμμα ψεκασμού των τοποθεσιών του Δημοτικού
Διαμερίσματος, τα Δημοτικά Διαμερίσματα για την έναρξη των ψεκασμών και να συνεργάζεται με τις Τοπικές Αυτοδιοικήσεις, ώστε να ειδοποιούνται οι ελαιοπαραγωγοί και οι κτηνοτρόφοι - μελισσοκόμοι."
https://diavgeia.gov.gr/…/%CE%A96%CE%95%CE%A17%CE%9B%CE%A9-…

Ποιος ελαιοπαραγωγός ή κτηνοτρόφος, και κυρίως ΠΟΙΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΣ έχει ενημερωθεί; Ποιος πολίτης έχει ενημερωθεί; Να κλείσει τις πόρτες του και να μαζέψει τα ζώα του; Να μην κάνει το τρύγο του τώρα, αν έχει ελιές κοντά; (Χθες το μεσημέρι ψέκαζαν στον Κάμπο ενώ οι άνθρωποι έκαναν τον τρύγο εκεί.) Να μην φάει από τον κήπο του αν έχουν ψεκάσει κοντά...

Το προϊόν που χρησιμοποιείται είναι το - και δεν κάνω πλάκα - SUCCESS 0.24CB της DOW

http://www.elanco.gr/…/success-02…/success-024cb-etiketa.pdf

ή όπως μου είπε ένας οδηγός τρακτέρ: "είναι βιολογικό". Για αυτό το λόγο μάλλον δεν φορούσε προστασία...

Το μόνο που μετράει είναι ότι πάλι δεν ενημερωθήκαμε. Κανένας δεν πρόλαβε να βάλει τις ταμπέλες και να περιφράξει τον ελαιώνα του. Έτσι, σχεδόν κανένας πάλι δεν θα έχει βιολογικό λάδι φέτος και όλοι θα έχουμε φάει μια καλή δόση εντομοκτόνου.

Ή όπως μου το είπε μια υπάλληλος του δήμου: “Τι θες; Πως να ενημερώνουμε τον κόσμο; Να πάμε με την ντουντούκα σε όλα τα χωριά;”
«Για παράδειγμα,» είπα. Είναι λίγο ξεπερασμένο αλλ ά θα ήταν τουλάχιστον αποτελεσματικό.

Μέχρι πότε θα συνεχίσει αυτή η  κωμωδία κύριες και κύριοι της δημοτικής αρχής και της αντιπολίτευσης???????       πηγη  Wim De Weerdt  

Τα Αρχαία Λουτρά στην Προεσπέρα

Στην τοποθεσία Λουτρά Προεσπέρας, υπάρχει ένα ξεχασμένο κατάλοιπο από άλλη εποχή που οι κάτοικοι 
σήμερα δεν γνωρίζουν σχεδόν τίποτα για την ιστορία του. Πρόκειται για αρχαίες λουτρικές 
εγκαταστάσεις. Στις εικόνες φαίνονται σημεία όπου πρέπει να υπήρχε κάποιο είδος "μπανιέρας" 
που ξεκόλλησε, υδρορροές , θέση βρύσης, πολλές ενδιαφέρουσες κατασκευαστικές λεπτομέρειες κλπ.
Σύμφωνα με την παράδοση υπήρχαν περισσότερα από τέσσερα λουτρά στον ίδιο χώρο. 
Φαίνονται ξεκάθαρα τα θεμέλια ενός δεύτερου και το μάτι ενός έμπειρου αρχαιολόγου ή ενός παραδοσιακού 
καλού χτίστη να μας διαφωτίσουν για διάφορες άλλες λεπτομέρειες που υπάρχουν αλλά δεν μπορώ να έχω γνώμη.

Το οίκημα είναι θεατό από την θάλασσα έτσι μπορούμε να υποθέσουμε με ασφάλεια ότι χτίστηκε και 
λειτούργησε χωρίς τον φόβο πειρατών. Υποθέτω ότι πρέπει να είναι πάνω από 10 αιώνες παλαιό. Ίσως και 15.
Σαφώς και θα έχει δεχθεί επισκευές σε προηγούμενες εποχές. Οι παλαιότεροι λένε ότι είχαν εντοπιστεί 
πύλινες υδροροές στα χωράφια τους εκεί τριγύρω τα οποία χρησιμοποίησαν για καμινάδες σε τζάκια. 
Σύμφωνα με τις αναφορές των παλαιότερων κατοίκων, οι υδροροές μετέφεραν νερό από το παρακείμενο ρυάκι. 
Πρέπει να υπήρχε κάποια θερμή πηγή εκεί και να μετέφεραν και κρύο νερό από το ρυάκι ώστε να μειωθεί 
η θερμοκρασία του νερού ώστε να είναι κατάλληλο για λουτρό, υποθέσεις πάντα.

Ο Αγγελος Καλοκαιρινός αναφέρει ότι στα παράλια, περίπου 500 μέτρα από το οίκημα, υπάρχουν θερμές πηγές 
που αναβλύζουν μέσα στην θάλασσα και είναι ορατές όταν υπάρχει καλοσύνη και απόλυτη ηρεμία στην θάλασσα. 
Μένει να το διασταυρώσω. Άλλοι ψαροντουφεκάδες μου έχουν αναφέρει ότι στα βραχώδη παράλια νοτιότερα, μετά 
τον τράχυλα, υπάρχουν θερμές πηγές που αναβλύζουν μέσα από θάλασσα.

 Με τις εικόνες μου σας προσκαλώ να γνωρίσετε, από την άνεση της πολυθρόνας σας, ένα άγνωστο θησαυρό που βρίσκετε σήμερα σε ένα δύσβατο σημείο στην Ικαρία και ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξή του.

Επίσης στο youtube μπορείτε να βρείτε μερικά ερασιτεχνικά βιντεάκια.


youtu.be/MDJcY-8PrYw
youtu.be/13y6UOFnO4g
youtu.be/k9rUkq0INa0
youtu.be/5EATv0wN8Aw

Οι εικόνες λήφθηκαν σε διαφορετικές εποχές.

πηγη https://www.flickr.com/photos/leo_polla_psemata/

Πάτρα Σιμάκη – Σπέη: Πρόσφυγας πολέμου το 1942 στο Ajaltoun

Ακολούθησε τον ίδιο δρόμο που πήραν χιλιάδες Έλληνες στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε μικρή ηλικία τότε η Πάτρα Σιμάκη – Σπέη, θυμάται και μας διηγείται το ταξίδι της από την Ικαρία μέχρι το Λίβανο.

-Πότε για γιατί φύγατε;

-Το Μάη του 1942 απελπισμένοι οι γονείς μας που δεν είχαν να μας ταΐσουν, αποφάσισαν να φύγουμε και να πάμε στη Μικρά Ασία. Χωρίς να ξέρουμε πού πάμε, αλλά ήταν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ξεκινήσαμε το περπάτημα νύχτα για να μην μας πάρουν χαμπάρι οι Ιταλοί και φτάσαμε σον Άγιο Φωκά, το λιμανάκι κάτω από το Περδίκι. Μπήκαμε σε μία μπεζίνα του Χοντρουδάκη κάπου 32 άτομα, αλλά η μηχανή ήταν χαλασμένη και επίσης αν έπαιρνε μπροστά θα μας έπαιρναν χαμπάρι. Ξεκινήσαμε τη νύχτα και τις πρωινές ώρες φτάσαμε στα βουνά της Μικράς Ασίας.

απόσπασμα από γραπτή διήγηση της Π. Σιμάκη – Σπέη

-Ποιές ήταν οι πρώτες στιγμές στην Τουρκία;

-Ανεβαίναμε ξυπόλητα τα βουνά, κρατούσαμε και κάτι μπογαλάκια, ο καθένας τα δικά του, ο αδερφός μου ήτανε μωράκι τον είχε ο πατέρας μου στους ώμους του και περπατούσαμε χωρίς να ξέρουμε πού πάμε, αλλά είχε κάτι δρομάκια που είχαν βάλει σημαδούρες οι πρώτοι που είχαν φύγει. Περπατούσαμε είχαμε και πολλά μικρά παιδιά που ήταν πεινασμένα και φτάσαμε σε ένα βουνό, όπου ανάψαμε φωτιά και το άλλο πρωί συνεχίσαμε.

Τώρα από φαγητό, κρατούσαμε λίγο αλευράκι, κάναμε καμιά κουρκούτα και ταΐζανε τα παιδιά. Ένα βράδυ ήρθαν κάτι αγριανθρώποι με άλογα, Τσέτες τους λέγανε, κάνανε δύο – τρεις στροφές και φύγανε, δεν μας πειράξανε. Το άλλο βράδυ βρεθήκαμε σε μία μάντρα με τεράστια σκυλιά και φοβηθήκαμε, αλλά τους είπε κάτι αυτός που τα είχε  και σταματήσανε. Εκεί όποιοι είχαν και του έδιναν πράγματα τους έδινε γάλα, όσοι δεν είχαν τους έδινε τσίρο (το τυρόγαλο). Φτάσαμε σε ένα μικρό χωριό το Κουζούμκουγιου και είδαμε μία γυναίκα που μας έγνεψε και πήγαμε γιατί δεν είχαμε τι άλλο να κάνουμε.

-Τί συνέβη εκεί;

-Ήταν μία τουρκοκρητικιά και έβγαλε ένα ψωμί μεγάλο σπιτικό και γάλα και τυρί και κάτσαμε γύρω – γύρω και τρώγαμε και κλαίγανε οι γυναίκες, έκλαιγε και αυτή. Την άλλη μέρα ειδοποίησαν και ήρθαν κάτι αυτοκίνητα και μας πήρανε, εγώ φοβήθηκα γιατί έβλεπα πρώτη φορά αυτοκίνητο και είπα «πάει, περπατάει το σπίτι», και μας πήγανε στον Τσεσμέ. Εκεί ήταν πολλοί πρόσφυγες και στρατώνες, σε κάθε οικογένεια δίνανε και μία ψάθα και κοιμόμασταν δίπλα – δίπλα με άλλους. Ήταν πολλοί Ικαριώτες, Χιώτες, Σαμιώτες και κάτσαμε τρεις μήνες.

Εκεί ήταν προσφυγιά, κλαίγανε ανθρώποι, πεθαίνανε παιδιά που ήταν εξαντλημένα. Μετά πήγαμε στο Χαλέπι στη Συρία και μείναμε τρεις μήνες, ήταν πιο υποφερτά είχαμε κρεβάτια, τσάι, φαγητό, κάναμε Χριστούγεννα και γιορτή με χριστουγεννιάτικο δέντρο, μας έδιναν παιχνιδάκια οι στρατιώτες.

-Ο τελικός προορισμός ποιός ήταν;

-Μετά πήγαμε στο Λίβανο σε ένα στρατόπεδο που ήταν από τα καλύτερα και μετά σε ένα χωριό (ajaltoun). Είχε 16 ξενοδοχεία τη σειρά και κάθε οικογένεια έπαιρνε και από ένα δωμάτιο. Αν το δωμάτιο ήταν μεγάλο έβαζαν δύο οικογένειες. Μας έδιναν ωμές τροφές και τις μαγειρεύαμε εμείς, ψωμί κάθε βράδυ, φρούτα. Καλά περνούσαμε.

Ένα ξενοδοχείο το έκαψε κεραυνός αλλά κανείς δεν έπαθε τίποτα και το σχολίαζαν οι Λιβανέζοι, λέγοντας «κουάις Γιουνάν», δηλαδή ότι οι Έλληνες είναι καλότυχοι.

Μετά ήρθε η ώρα του γυρισμού, φύγαμε από τη Χάιφα με υπερωκεάνιο όπου έβαλαν εμάς και τους πρόσφυγες από το στρατόπεδο της Γάζας. Από εκεί φτάσαμε στη Χίο και από εκεί με καΐκι φτάσαμε στον Εύδηλο της Ικαρίας.

…ευχαριστούμε τη Δέσποινα Σιμάκη για τη βοήθεια και τα υλικά από το οικογενειακό αρχείο…

Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος                                       http://www.ert.gr/

Ο πύργος του Δράκανου. ένα από τα εντυπωσιακότερα σωζόμενα μνημεία της ελληνιστικής περιόδου.

Ο πύργος του Δρακάνου είναι κτισμένος σε ύψωμα που περιβάλλεται από τείχος, σε δεσπόζουσα θέση ανάμεσα σε μικρή πεδιάδα και την ακτή του ορμίσκου του Αγίου Γεωργίου, πολύ κοντά στο ομώνυμο ανατολικό ακρωτήριο της Ικαρίας («Φανάρι» ή «Δράκανο»).

Μάλλον ογκώδης, για τα αρχαία ελληνικά δεδομένα, ο πύργος έχει σωζόμενο ύψος περ. 13,5 μ., διάμετρο περ. 25,5 μ. και πάχος λιθοδομής περ. 1 μ. Αποτελείται από ογκώδεις δόμους από λευκό ντόπιο ασβεστόλιθο, καμπύλους εξωτερικά, κατά το «λέσβιο» σύστημα λιθοδομής. Στο εσωτερικό, μία σκάλα, κτισμένη στα τοιχώματα, οδηγούσε στον δεύτερο όροφο, όπου πιθανώς διέμενε η φρουρά. Όμως, ο προορισμός του δεύτερου ορόφου ήταν κυρίως αμυντικός, όπως δηλώνουν έξι μακρόστενες τοξοθυρίδες, πλατύτερες στην εσωτερική πλευρά (περ. 50 εκ.) και στενότερες εξωτερικά (10 εκ.), ανοιγμένες στα τοιχώματα σε ύψος περ. 1,5 μ. επάνω από το δάπεδο του δεύτερου ορόφου. Επάνω από τις τοξοθυρίδες βρισκόταν ο τρίτος και τελευταίος όροφος του πύργου, με κύριο χαρακτηριστικό τα μεγάλα ορθογώνια ανοίγματα με άπλετη θέα προς όλα τα σημεία του ορίζοντα[1]. Από αυτό το μεγάλο ύψος, όπου δεν μπορούσαν να φθάσουν τα βέλη των πολιορκητών, οι υπερασπιστές του πύργου αμύνονταν βάλλοντας με καταπέλτες και βαλλίστρες ή έστελναν μηνύματα με φωτεινά σήματα προς τα πλοία ή τις φιλικές δυνάμεις πεζικού που βρίσκονταν στις γύρω στεριές.

Αποτελούσε έναν από τους 7 πύργους που υπήρχαν στο νησί και ειδοποιούσαν τους κατοίκους σε περίπτωση εμφάνισης πειρατικού ή άγνωστου καραβιού.Ο πύργος του Δράκανου αποτελεί σημαντικό μνημείο της αρχαιότητας και είναι ένας από τους ψηλότερους στο Αιγαίο.

Από τον πύργο εκτείνονται προς βορρά δύο παράλληλα τείχη μήκους 60 μ., σε απόσταση περ. 23 μ. το ένα από το άλλο, σχηματίζοντας έναν ευρύχωρο διάδρομο για την ασφαλή είσοδο και έξοδο της φρουράς, όταν γινόταν πολιορκία. Αν όμως οι εχθροί είχαν καταφέρει να πλησιάσουν κοντά στο τείχος ή οι αμυνόμενοι ήσαν ολιγάριθμοι και δεν επαρκούσαν για να υπερασπίσουν τον τειχισμένο διάδρομο σε όλη του την έκταση (6.000 τετ. μ.), οι κατασκευαστές είχαν προβλέψει να κτίσουν ένα μικρότερο εγκάρσιο τείχος, διαχωριστικό ανάμεσα στα δυο παράλληλα τείχη. Αυτό το διατείχισμα ήταν αρκετά κοντά στον πύργο και είχε σκοπό να περιορίσει τον αμυντικό περίβολο, ώστε σε περίπτωση στενής πολιορκίας οι πολιορκημένοι να συσπειρωθούν και επομένως να μπορέσουν να αμυνθούν αποτελεσματικότερα.

Προσπάθεια χρονολόγησης του πύργου

Μολονότι είναι γενικά αποδεκτό ότι το λέσβιο σύστημα λιθοδομής και οι αψιδωτές πύλες διαδόθηκαν περί τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ.  στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτά τα δύο αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά δεν αρκούν από μόνα τους για την ασφαλή χρονολόγηση του πύργου. Απεναντίας, αν εξετάσει κανείς ένα προς ένα τα χαρακτηριστικά του οικοδομήματος, ως προς την περίοδο κατά την οποία εμφανίζονται, προκύπτει ότι ο πύργος θα μπορούσε να έχει ανεγερθεί μία οιαδήποτε χρονική στιγμή στη διάρκεια τριών αιώνων – από τον 5ο αιώνα π.Χ. έως και την ελληνιστική εποχή.

Ωστόσο, οι γενικές γνώσεις που διαθέτουμε για την ιστορία της περιοχής δεν επιτρέπουν μια πρώιμη χρονολόγηση του πύργου στον 5ο αιώνα. Εκείνη την εποχή οι Αθηναίοι, φοβούμενοι απόπειρες αποστασίας, δεν επέτρεπαν στα μέλη της Συμμαχίας της Δήλου να κτίζουν οχυρά -είναι γνωστή άλλωστε η ακραία περίπτωση της Χίου (Θουκυδίδης 2. 4. 5), όπου οι Αθηναίοι διέταξαν τους κατοίκους να κατεδαφίσουν τα νέα τείχη της πόλης τους, που μόλις είχαν ολοκληρώσει-, με ατυχές επακόλουθο ο Αλκίδας να συναντήσει πολλές ανοχύρωτες πόλεις στην εκστρατεία του στο Αιγαίο το 427 π.Χ. Μόνο περί τα τέλη του Πελοποννησιακού Πολέμου, ειδικά μετά την εξέγερση της Χίου το 412 π.Χ., όταν το Αιγαίο είχε πάψει πλέον να θεωρείται αθηναϊκή mare clausum, όσα μέλη παρέμειναν πιστά στη Συμμαχία φρόντισαν να οικοδομήσουν οχυρώσεις. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό ότι εκείνα τα χρόνια στην περιοχή του Δρακάνου οι Αθηναίοι έκτισαν, αν όχι το λαμπρό οικοδόμημα που βλέπουμε σήμερα, ένα ίσως πιο πρόχειρο παρατηρητήριο, με σκοπό να ελέγχουν τις κινήσεις των Σπαρτιατών στην περιοχή και σε περίπτωση ανάγκης να ειδοποιούν τον στόλο τους που ναυλοχούσε τότε απέναντι στη Σάμο. Αυτό το πρόχειρο, αλλά επίφοβο φρούριο ήθελε πιθανώς να αποφύγει ο Κλέαρχος, όταν προτίμησε να κάνει τον γύρο της Ικαρίας όχι από το Δράκανο, αλλά από το δυτικό ακρωτήριο του νησιού, διακινδυνεύοντας να ναυαγήσει λόγω των καιρικών συνθηκών που επικρατούν συχνά εκεί (πράγματι, συνάντησε θύελλα που τον παρέσυρε μακριά μέχρι τη Δήλο). Αυτόν μάλλον τον κίνδυνο είχε, επίσης, κατά νουν ο Καλλικρατίδας, όταν προκαλούσε τον Λύσανδρο να αποδείξει πως ήταν απόλυτος κυρίαρχος των θαλασσών, ζητώντας του να πλεύσει από την Έφεσο στη Μίλητο, με τη Σάμο στα αριστερά -να διασχίσει, δηλαδή, αν τολμούσε, το στενό μεταξύ Ικαρίας και Σάμου.

Το έδαφος στο Δράκανο είναι αρκετά επίπεδο, ωστόσο δεν υπάρχει παρά ελάχιστο νερό[2]. Αυτό το μειονέκτημα, όμως, μάλλον δεν ήταν αρκετό ώστε να εμποδίσει τους ανθρώπους να εγκατασταθούν στην περιοχή. Πράγματι με την πάροδο του χρόνου το Δράκανο αναπτύχθηκε τόσο, ώστε κάποια στιγμή, όταν οι γενικότερες συνθήκες το επέτρεψαν, έφτασε να υποσκελίσει τα Θέρμα και έγινε η δεύτερη σημαντικότερη πόλη της Ικαρίας μετά την Οινόη. Παρ’ όλα αυτά, όσοι και αν ήσαν οι κάτοικοι του Δρακάνου, θεωρείται μάλλον απίθανο να διέθεταν τη δυνατότητα να κτίσουν έναν πύργο τόσο μεγαλοπρεπή για δική τους χρήση, ακόμα και αν είχαν ζητήσει τη συνδρομή όλων των κατοίκων του νησιού. Τόσο το ίδιο το οικοδόμημα, όσο και η συντήρηση και η επάνδρωσή του με φρουρά απαιτούσαν αναμφίβολα αρκετά μεγάλες δαπάνες, τέτοιες ώστε ο εμπνευστής αυτού του σχεδίου δεν μπορεί παρά να ήταν μία ισχυρή ναυτική δύναμη με ευρύτερες στρατηγικές φιλοδοξίες στην περιοχή -πιθανότατα η Αθήνα του 4ου αιώνα π.Χ., λίγο μετά την ίδρυση της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας. Οι Αθηναίοι, άλλωστε, είναι γνωστό ότι είχαν τροποποιήσει τη ναυτική στρατηγική που ακολούθησαν στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, όταν πίστευαν ότι μπορούσαν να ελέγχουν ολόκληρο το Αιγαίο, βασιζόμενοι αποκλειστικά στον στόλο τους. Όσα πλοία και αν διέθεταν, οι περιπολίες τους ποτέ δεν ήσαν αρκετές· έτσι εγκατέστησαν σε διάφορα στρατηγικά σημεία των ακτών μόνιμα επανδρωμένα οχυρά φυλάκια με προορισμό να επιβλέπουν και να αναφέρουν κάθε εχθρική κίνηση στον αντίστοιχο θαλάσσιο τομέα. Πράγματι, στη Λέρο, στην Αστυπάλαια, στην Άνδρο, στην Κέα, στην Κύθνο, στη Σέριφο, στη Σάμο και την Αμοργό υπάρχουν αρκετοί οχυρωμένοι πύργοι που έχουν πολλά κοινά γνωρίσματα με τον πύργο του Δρακάνου -έστω και αν οι ειδικοί δεν έχουν συμφωνήσει ακόμα για τη συγκεκριμένη λειτουργία του κάθε πύργου.

________________________________________

 Το 1826, οτη διάρκεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, όταν ο ελληνικός στόλος πέρασε από την Ικαρία, σπεύδοντας να εμποδίσει την επικείμενη καταστροφή της Σάμου από τους Τούρκους, ο ναύαρχος Σαχτούρης αποφάσισε να δοκιμάσει την ευθυβολία των νέων πυροβόλων των πλοίων του και επέλεξε ως στόχο τον πύργο του Δρακάνου. Οι βολές προκάλεσαν τις ζημιές που βλέπει κανείς σήμερα στη λιθοδομή, κυρίως στο άνω μέρος.

 Το Δράκανο ή «Φανάρι» ή «Φάρος», όπως λέγεται σήμερα, έχει γίνει δημοφιλές θέρετρο των κατοίκων του Αγίου Κηρύκου, ωστόσο ο τόπος δεν έχει πηγές, μόνο πηγάδια με γλυφό νερό. Η έλλειψη αυτή δεν επηρεάζει καθόλου τα αμπέλια. Τα σταφύλια του Φαναριού θεωρούνται τα καλύτερα σε όλο το νησί. Το 1992, όταν άρχισε η κατασκευή του νέου αεροδρομίου της Ικαρίας, η μορφολογία της περιοχής άλλαξε δραματικά, αφού ο αεροδιάδρομος κατέλαβε ολόκληρη την έκταση της αρχαίας πεδιάδας από τη βόρεια μέχρι τη νότια ακτή.

Το κείμενο είναι από το βιβλίο του Αντώνη Παπαλά “Αρχαία Ικαρία”                                 https://www.isamos.gr/   φωτογραφιεςJoannis Xiros