Τα ξημερώματα της προηγούμενης Κυριακής προς Δευτέρα, μπήκαν οι βάσεις για την ολοκλήρωση μιας μακράς, πεντάμηνης διαδικασίας. Ο πρωθυπουργός της χώρας, με την συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου υπογεγραμμένη, τις τράπεζες στεγνές και κλειστές, την οικονομία παραπαίουσα και το εγχώριο πολιτικομιντιακό σύστημα να ωθεί την κατάσταση στα άκρα, αποδέχεται μία συμφωνία που διαλύει και την τελευταία ελπίδα για αποδοχή των λαϊκών αιτημάτων. Ο πλανήτης βοά: Αυτό είναι πραξικόπημα!
Παρά τους υψηλούς τόνους που χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ τις επόμενες ημέρες, το παγκόσμιο κύμα αγανάκτησης με τις πολιτικές της Γερμανίας παρέμεινε ορφανό.
Οι ψιθυριστές αναφορές από την ελληνική κυβέρνηση στο ευρωπαϊκό αυτό πραξικόπημα απείχαν έτη φωτός από την καταγγελία του εκβιασμού που υπέστη ο πρωθυπουργός και ο λαός της Ελλάδας.
Η μόνη που πρότεινε, και επιχείρησε να καβαλήσει αυτό το διεθνές κύμα ήταν η Πρόεδρος του βουλής, που εισέπραξε την γιούχα του συνόλου σχεδόν των βουλευτών. Μόνο η Ζωή Κωνσταντοπούλου επικαλέστηκε, δημοσίως τουλάχιστον, το Σύνταγμα για την απόκρουση του εκβιασμού και την προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια για την απόδοση Δικαιοσύνης.
Δύο ημέρες μετά τη Σύνοδο Κορυφής που συζητούσε όλος ο πλανήτης, μερικές χιλιάδες κόσμου επιχείρησαν να διαμαρτυρηθούν για την ψήφιση και την αποδοχή της συμφωνίας του εκβιασμού. Απωθήθηκαν γρήγορα χάρη στους παρακρατικούς που εμφανίστηκαν μετά από καιρό απουσίας.
Το τρίτο μνημόνιο, αυτό της Αριστεράς, πέρασε στους δρόμους πιο εύκολα και άνετα από κάθε άλλο.
Για το πρώτο μνημόνιο χρειάστηκε να καούν ζωντανοί τέσσερις άνθρωποι σε μία τράπεζα, για το μεσοπρόθεσμο του Ιουνίου του ’11 χρειάστηκε να γίνει όργιο αστυνομικής καταστολής, για το δεύτερο μνημόνιο του ’12 χρειάστηκε να καούν μερικές δεκάδες κτίρια.
Για το τρίτο αρκούσαν μόλις δέκα λεπτά από την έναρξη της διαδικασίας εντός κοινοβουλίου, για να απομακρυνθούν χιλιάδες κόσμου υπό την απειλή των γενικευμένων επιθέσεων με βόμβες μολότοφ, κρότου λάμψης και χημικών μέσα στο πλήθος. Γρήγορα έγινε κατανοητό πως κανείς δεν αστειευόταν.
Μέσα σε μία ώρα, ο περίβολος της βουλής ήταν άδειος. Οι μόνοι που είχαν απομείνει εκεί ήταν ένα μάτσο φασίστες που ξέθαψαν τις κρεμάλες και μερικές δεκάδες απογοητευμένοι πολίτες που δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που συμβαίνει.
Η ρωγμή στη Δημοκρατία της χώρας δεν είναι καινούρια. Είναι ξεκάθαρη τουλάχιστον από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στα εδάφη της. Άλλωστε, η διεθνής εμπειρία είναι αμείλικτη και δείχνει πως παντού το ίδιου συμβαίνει.
Ωστόσο, την Τετάρτη αποκαλύφθηκε με τον πιο απόλυτο και εμφατικό τρόπο, με την στροφή 180 μοιρών που ακολούθησε του δημοψηφίσματος και την αποδοχή της αποικιοκρατικής συμφωνίας με ενισχυμένη πλειοψηφία εντός κοινοβουλίου.
Όμως, το απόλυτο ξεγύμνωμα δεν αρκεί πάντα για να προσέξουν όλοι πως ο βασιλιάς δεν φοράει ρούχα.
Δύο ημέρες μετά, πενήντα μέτωπα φωτιάς κατακαίγουν την χώρα. Συμπτωματικά, αυτό συμβαίνει την ημέρα του ανασχηματισμού από τον οποίο πολιτικό, μιντιακό και ευρωπαϊκό κατεστημένο απαιτεί να αποκοπούν οι ακραίοι του ΣΥΡΙΖΑ.
Πενήντα μέτωπα φωτιάς, που ακόμα και ο Καμμένος παραλληλίζει με εκείνα του 2007 που επιχείρησαν να ρίξουν τον Καραμανλή. Στη Νέα Δημοκρατία ήταν τότε ο Καμμένος, κάτι παραπάνω θα ξέρει.
Παρά τα όσα «πραξικοπηματικά» συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, τα φώτα στο εσωτερικό της χώρας πέφτουν σε ένα άλλο «πραξικόπημα».
Με αυτό τον όρο χαρακτηρίζεται η κριτική που γίνεται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για την απόφασή της να παραβεί κάθε συλλογική απόφαση και να συναινέσει στην υπογραφή του τρίτου μνημονίου.
Πραξικόπημα χαρακτηρίζεται και η στάση σχεδόν σαράντα βουλευτών να μην υποστηρίξουν την μετάλλαξη της πρώτης κυβέρνησης κατά της λιτότητας στον επόμενο διαχειριστή που θα την εφαρμόσει.
Η κατάσταση στην οποία περιέρχεται η χώρα είναι τόσο σοβαρή και επικίνδυνη, που ο μόνος τρόπος που έχουν τα κανάλια για να την αποδομήσουν τα κανάλια είναι να την γελοιοποιήσουν.
Έτσι, την ώρα που το πραξικόπημα καταγγέλλεται στις πρώτες σελίδες του διεθνούς τύπου και πλημυρίζει τα social media, την ώρα που ο ένας μετά τον άλλο οι γηραιοί ηγέτες της Ευρώπης καταγγέλλουν τον επεκτατισμό της Γερμανίας και τον αποικιοκρατικό χαρακτήρα της συμφωνίας, την ώρα που κινήματα από όλο τον κόσμο εκφράζουν την αντίθεσή τους στο πλήγμα αυτό που δέχεται η Δημοκρατία στη χώρα μας, το εγχώριο σύστημα κατακεραυνώνει το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν υποκύπτει συντεταγμένο στον εκβιασμό.
Όλα δείχνουν πως τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν και άλλα επεισόδια του πραξικοπηματικού σήριαλ που συνελήφθη στις Βρυξέλλες και εφαρμόζεται στην Ελλάδα.
Άλλωστε, το μόνο που προκύπτει ως σίγουρο προς ώρας από την περιβόητη συμφωνία, είναι η γέφυρα των επτά δισ. ευρώ. Καθαρά, τα απαραίτητα χρήματα που χρειάζεται το χρηματοοικονομικό σύστημα για να μην λαβωθεί. Συνεπώς, έχουμε δρόμο ακόμα.
Η απόφαση που πήρε η ηγεσία Τσίπρα μετά την ήττα της στρατηγικής συμβιβασμού, είναι να δεχτεί την απόλυτη κακοποίηση από τους θεσμούς της Ευρώπης με ευλάβεια, με την ελπίδα πως σύντομα θα αλλάξουν οι συσχετισμοί και κάποιος θα παρέμβει και θα την αποτρέψει.
Όσο η κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως η κακοποιημένη σύζυγος που ο άντρας της την βασανίζει συστηματικά ενώ στις ερωτήσεις των γειτόνων απαντά πως δεν τον ξέρουν καλά εκείνοι και πως στο βάθος την αγαπά, τόσο πιο κοντά θα έρχεται η παρέμβαση του γείτονα που θα πάρει τον νόμο στα χέρια του.
Το πιθανότερο είναι, πως ο γείτονας που θα σπεύσει θα είναι ο φασίστας της διπλανής πόρτας, Ευρωπαίος ή εγχώριος.
Και τότε, η χώρα θα είναι έτοιμη να πέσει στη αγκαλιά του νέου της δυνάστη. ΠΗΓΗ https://rebeliskos.wordpress.com/
|
Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015
Ο γείτονας που θα σπεύσει θα είναι ο φασίστας της διπλανής πόρτας!
Σάββατο 18 Ιουλίου 2015
Βοήθεια Καιγόμαστε ......!
Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015
ΚΑΛΑ ΝΕΑ .... !Επαναλειτουργούν κλωστήρια σε Νάουσα και Κομοτηνή
Επαναλειτουργία των κλωστηρίων Μαρωνείας και Κομοτηνής του πρώην ομίλου Λαναρά, καθώς και αντίστοιχων μονάδων της Νάουσας που παραμένουν ανενεργές για πάνω από τρία χρόνια, προανήγγειλε σήμερα ο γενικός γραμματέας βιομηχανίας του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Γιάννης Τόλιος.
Επίσης, ο κ. Τόλιος δήλωσε ότι βρίσκονται σε καλό δρόμο οι διαπραγματεύσεις με ομάδα επενδυτών που ενδιαφέρονται για την εξαγορά του εργοστασίου παραγωγής προϊόντων ξυλείας «Σέλμαν» που διαθέτει μονάδα και στη βιομηχανική περιοχή Κομοτηνής.
Ειδικότερα, για τα κλωστήρια έχει εκπονηθεί σχέδιο επαναλειτουργίας σε συνεταιριστική βάση με τη συμμετοχή στο νέο εταιρικό σχήμα που θα δημιουργηθεί των εργαζομένων και του τραπεζικού τομέα, με κεφάλαιο της τάξης των 10 εκατομμυρίων ευρώ που θα δοθεί από την Εθνική Τράπεζα.
Δεν έχει πάντως ακόμα διευκρινιστεί αν το νέο σχήμα θα έχει τη μορφή του κοινωνικού συνεταιρισμού ή της Κοιν.Σ.Επ. Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου «σημασία έχει η ρύθμιση των χρεών που ήταν ιδιαίτερα υψηλά και η οποία έχει εξασφαλιστεί». Πρόκειται για χρέη προς εργαζόμενους, προς το ΙΚΑ και προς τρίτους που συνολικά φθάνουν τα 250 εκατομμύρια ευρώ.
«Επείγει να δούμε την συμμετοχή στο κεφάλαιο με ένα συνεταιριστικό σχήμα των ίδιων των εργαζόμενων ώστε ένα μέρος από τα οφειλόμενα να τα πάρουν οι εργαζόμενοι πίσω ως αμοιβή. Ένα μέρος από αυτά θα συμμετάσχει στο κεφάλαιο και ένα μέρος, δυστυχώς, θα χαθεί», τόνισε ο κ. Τόλιος.
Σημείωσε μάλιστα ότι αυτό το σχήμα θα μπορούσε να αποτελέσει πρόκριμα και για πολλές άλλες περιπτώσεις γιατί πολλές επιχειρήσεις είναι στα πρόθυρα κλεισίματος.
«Στις πρώτες μας προτεραιότητες είναι η αναζήτηση ανάλογων ρυθμίσεων ώστε να εξασφαλιστούν θέσεις εργασίας, να γίνει επανεκκίνηση και να διατηρηθούν ορισμένες μονάδες που τώρα λειτουργούν, πολύ περισσότερο να επανεκκινηθούν μονάδες που τώρα είναι βιώσιμες», ανέφερε επισημαίνοντας ότι στην περίπτωση της πρώην «ΕΝΚΛΩ» έχουν γίνει οι αναγκαίες ενέργειες μέχρι τώρα και ότι είναι πολύ κοντά στο να ωριμάσει το συγκεκριμένο σχήμα.
Πηγή: sofokleusin.gr |
Το Αγγλικό δίκαιο έχει δέσει την Ελλάδα χειροπόδαρα....μάταιες οι διαπραγματεύσεις!!!
Ο συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης αποκαλύπτει τι σημαίνει η αλλαγή του δικαίου για τα νέα ομόλογα. Με το ελληνικό οι κανόνες λειτουργούν υπέρ του οφειλέτη, ενώ με το αγγλικό υπέρ του δανειστή! Αν γίνει η αλλαγή που μας ζητάνε επίμονα οι δανειστές, δεν μπορείς να ζητήσεις μείωση του χρέους. Απαράδεκτη είναι η τυχόν αποδοχή του αγγλικού δικαίου στη νέα δανειακή σύμβαση, υπογραμμίζει με συνέντευξή του στο «ΠΑΡΟΝ» ο έγκριτος συνταγματολόγος Γ. Κασιμάτης, παραθέτοντας ουσιαστικά επιχειρήματα. Ο κ. Κασιμάτης εξηγεί ότι οι δανειστές μας θέλουν να επιβάλουν το αγγλικό δίκαιο επειδή αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν πειραματόζωο και στο πλαίσιο μιας αντίληψης κατοχής του ευρωπαϊκού Νότου απ” τον Βορρά.
Εξηγεί επίσης, και μάλιστα και με παραδείγματα, ότι η επιβολή του αγγλικού δικαίου λειτουργεί πάντα υπέρ του δανειστή και ποτέ υπέρ του οφειλέτη, ο οποίος όμως είναι το αδύναμο μέρος σε τέτοιες δανειακές συμβάσεις.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο ο οφειλέτης δεν μπορεί να ζητήσει μείωση του χρέους ακόμα κι αν είναι επαχθές, σε κάποιο μέρος του.
Αναλυτικά η συνέντευξη του έγκριτου συνταγματολόγου:
Γίνεται πολύς λόγος τελευταία για το αγγλικό δίκαιο στο οποίο μας επιβάλλουν οι δανειστές μας να υπάγονται οι δανειακές μας συμβάσεις. Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα μας;
- Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάιο του 2010 με τις χώρες της Ευρωζώνης και με το ΔΝΤ (το λεγόμενο Μνημόνιο) είχε περιλάβει τον όρο στο άρθρο 14 (1) ότι η Σύμβαση που υπογράφτηκε και κάθε υποχρέωση σχετική με αυτή «διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο». Αυτό το είχα καταγγείλει τότε αμέσως ως πολύ σοβαρό ζήτημα που είχε δεχτεί η κυβέρνηση. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω με απλά λόγια τι σημαίνει αυτός ο όρος:
Σε όλες τις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, οι κανόνες που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ του δανειστή και του οφειλέτη είναι πάντοτε υπέρ του οφειλέτη, γιατί ο οφειλέτης είναι το αδύναμο μέρος μιας δανειακής σύμβασης, ενώ ο δανειστής είναι το ισχυρό. Αυτό είναι μια κατάκτηση του ανθρωπιστικού δικαιϊκού πολιτισμού της Ευρώπης.
Στην Αγγλία αυτό δεν ισχύει. Εκεί επικράτησε η αποικιακή νοοτροπία της αυτοκρατορίας και η νοοτροπία του Μεσαίωνα, που ήταν πάντοτε υπέρ του ισχυρού δανειστή και εις βάρος του φτωχού οφειλέτη. Αυτό ακριβώς είχε σατιρίσει ο Σαίξπηρ στο έργο του «Ο έμπορος της Βενετίας» με τον τύπο του τοκογλύφου Σάιλοκ.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το αγγλικό δίκαιο, ό,τι και αν συμφωνήσει και υπογράψει εις βάρος του ο οφειλέτης, ο οποίος βρίσκεται συνήθως στην ανάγκη να δανειστεί, ισχύει, έστω και αν είναι, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο και με το δίκαιο των άλλων χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αθέμιτο.
Για να καταλάβουν καλύτερα οι αναγνώστες μας, μπορείτε να μας δώσετε κάποιο παράδειγμα;
1ο παράδειγμα: Αν οδηγηθεί ο οφειλέτης, λόγω της μεγάλης ανάγκης που έχει να δανειστεί χρήματα, σε υπερδανεισμό, να δανειστεί δηλαδή περισσότερα χρήματα από όσα χρειάζεται για να κερδίσει περισσότερα ο δανειστής, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο μπορεί να μειωθεί το δάνειο μέχρι το αναγκαίο για την κάλυψη των αναγκών του οφειλέτη. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν μπορεί να γίνει.
2ο παράδειγμα: Αν ο δανειστής, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του οφειλέτη, αξιώσει μεγαλύτερο τόκο από εκείνον που ισχύει στις συναλλαγές, μπορεί ο οφειλέτης σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο να ζητήσει τη μείωσή του. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν γίνεται.
3ο παράδειγμα: Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάη του 2010 είναι γεμάτη με όρους που ισχύουν μόνο για τον οφειλέτη, ενώ δεν προβλέπεται, για χάρη της ισότητας, να ισχύουν αντίστοιχοι και για τον δανειστή. Ο οφειλέτης (η Ελλάδα) μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης (και της Ελλάδας), να ζητήσει τη ΜΗ εφαρμογή τους εις βάρος του. Σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, δεν μπορεί.
4ο παράδειγμα: Ο οφειλέτης ενώ μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο της ηπειρωτικής Ευρώπης, να ζητήσει τη μείωση του χρέους κατά το ποσό που είναι «επαχθές», δεν μπορεί σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο γιατί δεν αναγνωρίζει αυτό το δικαίωμα. Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πολλά παραδείγματα, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα απέναντι στις χώρες της Ευρωζώνης και στο ΔΝΤ. Βεβαίως, όλα αυτά είναι αντίθετα προς το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να βρει η Ελλάδα ή άλλο κράτος-οφειλέτης το δίκιο του σε διεθνή όργανα. Αυτό το ξέρουν καλά οι δανειστές μας.
Η κυβέρνηση, όταν υπέγραφε τη δανειακή σύμβαση, δεν το γνώριζε;
- Ασφαλώς το γνώριζε, αφού κάθε κυβέρνηση έχει όλες τις δυνατότητες να γνωρίζει καλά τις νομικές συνέπειες αυτών που υπογράφει. Σήμερα, η κυβέρνηση Παπαδήμου οφείλει, κατά τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης και με βάση το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκε, να αρνηθεί την υπογραφή όρων που θα είναι αντίθετοι προς τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Διεθνές Δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη της χώρας μας.
Γιατί τα κάνει όλα αυτά η Ευρώπη και το ΔΝΤ, αφού είναι σε αντίθεση με το δίκαιο των λαών της ηπειρωτικής Ευρώπης;
- Τα κέντρα εξουσίας του χρηματοοικονομικού συστήματος που εκπροσωπεί το ΔΝΤ θέλουν να επιβάλουν και στην Ευρώπη αυτά που εφάρμοζαν στον Τρίτο Κόσμο. Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο. Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι της Ευρωζώνης υπέκυψαν σ” αυτές τις αξιώσεις και ανατρέπουν την ευρωπαϊκή νομιμότητα που καθιέρωσε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός.
Η κυρία Μέρκελ έχει ήδη διακηρύξει αυτήν την πολιτική, λέγοντας ότι θα προτείνει τη μεταβολή των Συνθηκών της ΕΕ, για να υποτάξει ο Βορράς τις χώρες του Νότου. Αυτό σημαίνει ότι, αντί για ένωση των λαών, επιχειρείται η κατοχή του Νότου από τον Βορρά. Αυτά όλα θυμίζουν έντονα την πορεία ανόδου του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού στη δεκαετία του 1930.
koutipandoras
Εξηγεί επίσης, και μάλιστα και με παραδείγματα, ότι η επιβολή του αγγλικού δικαίου λειτουργεί πάντα υπέρ του δανειστή και ποτέ υπέρ του οφειλέτη, ο οποίος όμως είναι το αδύναμο μέρος σε τέτοιες δανειακές συμβάσεις.
Για παράδειγμα, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο ο οφειλέτης δεν μπορεί να ζητήσει μείωση του χρέους ακόμα κι αν είναι επαχθές, σε κάποιο μέρος του.
Αναλυτικά η συνέντευξη του έγκριτου συνταγματολόγου:
Γίνεται πολύς λόγος τελευταία για το αγγλικό δίκαιο στο οποίο μας επιβάλλουν οι δανειστές μας να υπάγονται οι δανειακές μας συμβάσεις. Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα μας;
- Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάιο του 2010 με τις χώρες της Ευρωζώνης και με το ΔΝΤ (το λεγόμενο Μνημόνιο) είχε περιλάβει τον όρο στο άρθρο 14 (1) ότι η Σύμβαση που υπογράφτηκε και κάθε υποχρέωση σχετική με αυτή «διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο». Αυτό το είχα καταγγείλει τότε αμέσως ως πολύ σοβαρό ζήτημα που είχε δεχτεί η κυβέρνηση. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω με απλά λόγια τι σημαίνει αυτός ο όρος:
Σε όλες τις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, οι κανόνες που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ του δανειστή και του οφειλέτη είναι πάντοτε υπέρ του οφειλέτη, γιατί ο οφειλέτης είναι το αδύναμο μέρος μιας δανειακής σύμβασης, ενώ ο δανειστής είναι το ισχυρό. Αυτό είναι μια κατάκτηση του ανθρωπιστικού δικαιϊκού πολιτισμού της Ευρώπης.
Στην Αγγλία αυτό δεν ισχύει. Εκεί επικράτησε η αποικιακή νοοτροπία της αυτοκρατορίας και η νοοτροπία του Μεσαίωνα, που ήταν πάντοτε υπέρ του ισχυρού δανειστή και εις βάρος του φτωχού οφειλέτη. Αυτό ακριβώς είχε σατιρίσει ο Σαίξπηρ στο έργο του «Ο έμπορος της Βενετίας» με τον τύπο του τοκογλύφου Σάιλοκ.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το αγγλικό δίκαιο, ό,τι και αν συμφωνήσει και υπογράψει εις βάρος του ο οφειλέτης, ο οποίος βρίσκεται συνήθως στην ανάγκη να δανειστεί, ισχύει, έστω και αν είναι, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο και με το δίκαιο των άλλων χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αθέμιτο.
Για να καταλάβουν καλύτερα οι αναγνώστες μας, μπορείτε να μας δώσετε κάποιο παράδειγμα;
1ο παράδειγμα: Αν οδηγηθεί ο οφειλέτης, λόγω της μεγάλης ανάγκης που έχει να δανειστεί χρήματα, σε υπερδανεισμό, να δανειστεί δηλαδή περισσότερα χρήματα από όσα χρειάζεται για να κερδίσει περισσότερα ο δανειστής, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο μπορεί να μειωθεί το δάνειο μέχρι το αναγκαίο για την κάλυψη των αναγκών του οφειλέτη. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν μπορεί να γίνει.
2ο παράδειγμα: Αν ο δανειστής, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του οφειλέτη, αξιώσει μεγαλύτερο τόκο από εκείνον που ισχύει στις συναλλαγές, μπορεί ο οφειλέτης σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο να ζητήσει τη μείωσή του. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν γίνεται.
3ο παράδειγμα: Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάη του 2010 είναι γεμάτη με όρους που ισχύουν μόνο για τον οφειλέτη, ενώ δεν προβλέπεται, για χάρη της ισότητας, να ισχύουν αντίστοιχοι και για τον δανειστή. Ο οφειλέτης (η Ελλάδα) μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης (και της Ελλάδας), να ζητήσει τη ΜΗ εφαρμογή τους εις βάρος του. Σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, δεν μπορεί.
4ο παράδειγμα: Ο οφειλέτης ενώ μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο της ηπειρωτικής Ευρώπης, να ζητήσει τη μείωση του χρέους κατά το ποσό που είναι «επαχθές», δεν μπορεί σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο γιατί δεν αναγνωρίζει αυτό το δικαίωμα. Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πολλά παραδείγματα, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα απέναντι στις χώρες της Ευρωζώνης και στο ΔΝΤ. Βεβαίως, όλα αυτά είναι αντίθετα προς το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να βρει η Ελλάδα ή άλλο κράτος-οφειλέτης το δίκιο του σε διεθνή όργανα. Αυτό το ξέρουν καλά οι δανειστές μας.
Η κυβέρνηση, όταν υπέγραφε τη δανειακή σύμβαση, δεν το γνώριζε;
- Ασφαλώς το γνώριζε, αφού κάθε κυβέρνηση έχει όλες τις δυνατότητες να γνωρίζει καλά τις νομικές συνέπειες αυτών που υπογράφει. Σήμερα, η κυβέρνηση Παπαδήμου οφείλει, κατά τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης και με βάση το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκε, να αρνηθεί την υπογραφή όρων που θα είναι αντίθετοι προς τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Διεθνές Δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη της χώρας μας.
Γιατί τα κάνει όλα αυτά η Ευρώπη και το ΔΝΤ, αφού είναι σε αντίθεση με το δίκαιο των λαών της ηπειρωτικής Ευρώπης;
- Τα κέντρα εξουσίας του χρηματοοικονομικού συστήματος που εκπροσωπεί το ΔΝΤ θέλουν να επιβάλουν και στην Ευρώπη αυτά που εφάρμοζαν στον Τρίτο Κόσμο. Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο. Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι της Ευρωζώνης υπέκυψαν σ” αυτές τις αξιώσεις και ανατρέπουν την ευρωπαϊκή νομιμότητα που καθιέρωσε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός.
Η κυρία Μέρκελ έχει ήδη διακηρύξει αυτήν την πολιτική, λέγοντας ότι θα προτείνει τη μεταβολή των Συνθηκών της ΕΕ, για να υποτάξει ο Βορράς τις χώρες του Νότου. Αυτό σημαίνει ότι, αντί για ένωση των λαών, επιχειρείται η κατοχή του Νότου από τον Βορρά. Αυτά όλα θυμίζουν έντονα την πορεία ανόδου του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού στη δεκαετία του 1930.
koutipandoras
Τετάρτη 15 Ιουλίου 2015
Νέα συγχαρητήρια επιστολή του Φιντέλ Κάστρο στον Αλέξη
Οι διαπραγματεύσεις δεκαεπτά ωρών στις Βρυξέλλες μέχρι το πρωί της Δευτέρας και η συνθηκολόγηση που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας με το Τέταρτο Ράιχ δεν μπορούσαν να αφήσουν ασυγκίνητο τον Φιντέλ Κάστρο. Γι’ αυτό του έστειλε και δεύτερη επιστολή, μετά από εκείνη της επόμενης του δημοψηφίσματος.
Σύντροφε Αλέξη,
Έμεινα κι εγώ ξάγρυπνος την Κυριακή, παρακολουθόντας τις εξελίξεις κατά την διάρκεια της Συνόδου Κορυφής.
Οφείλω να ομολογήσω πως σε θαυμάζω για την ψυχραιμία σου να κάτσεις στο ίδιο τραπέζι με την Μέρκελ και τα σκυλάκια της Φρανσουά και Τουσκ για τόσες πολλές ώρες, και μάλιστα χωρίς διάλλειμα για ένα πούρο.
Νομίζω πως όλες αυτές οι ώρες ήταν ότι έπρεπε για να καταλάβεις πως με τη Μαφία δεν συνδιαλέγεσαι, ούτε διαπραγματεύεσαι.
Με τη Μαφία ανοίγεις πόλεμο. Ειδικά την ώρα που σε κοιτάζει ολόκληρος ο πλανήτης με κομμένη την ανάσα.
Ρε κουφιοκέφαλε, όταν σου είπα συγχαρητήρια για τον λαό σου την προηγούμενη Δευτέρα, εννοούσα να τον πάρεις στις πλάτες σου και να σπάσεις τα μούτρα των εκβιαστών.
Όχι να τους φοβηθείς.
Όχι να τον πάρεις στις πλάτες σου και να τον αδειάσεις στις Βρυξέλλες.
Α ρε Αλέξη. Μικρός είσαι ακόμα, θα μάθεις.
Μόνο Αλέξη, σε παρακαλώ, μία τελευταία χάρη.
Μην αφήσεις την Αριστερά να σαπίσει για άλλα εβδομήντα χρόνια στη χώρα σου αγόρι μου.
Βγες και παραδέξου τον εκβιασμό που υπέστεις και τον τρόπο που σε έπεισαν, ομολόγησε πως υπόγραψες τη δήλωση μετανοίας για όσα υπερασπιζόσουν τα τελευταία χρόνια. Κατήγγειλε το πραξικόπημα που σου επέβαλλαν.
Και μετά άσε τη δουλειά να την κάνει κανένας άλλος.
Έστω κι έτσι, έδειξες το πραγματικό πρόσωπο του τέρατος που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό θα στο χρωστούν οι λαοί για πάντα.
Μόνο σύντροφε, πρόσφερε αυτή την ύστατη υπηρεσία στους λαούς της Ευρώπης, που καμία σχέση δεν έχουν με τους οικονομικούς δολοφόνους της.
Θα νικήσουμε, σίγουρα. πηγη https://rebeliskos.wordpress.com/
Τρίτη 14 Ιουλίου 2015
ESM Μιά Φασιστική ελίτ με ασυλία
ESM: Το Υπερκράτος που απορροφά κράτη και φτιάχνει δουλοπάροικους.
Τι ακριβώς είναι ο ΕΜΣ?
Κάθε κράτος που γίνεται μέλος της ΕΕ γίνεται αυτόματα και μέλος του ΕΜΣ. Συμφωνεί επίσης πως κάθε φορά που ο ΕΜΣ ζητά χρήματα απο την ΕΕ για να προσφέρει δάνειο σε κάποια απο τις χώρες που έχει πρόβλημα (π.χ. εμείς), το κάθε κράτος υποχρεούται να τα δώσει εντός 7 ημερών. Ανεξάρτητα αν το κράτος έχει προβλήματα και βουλιάζει, πρέπει να δώσει τα χρήματα που του ζητάνε. Χωρίς να βγάλει κιχ.
Το συνολικό ποσό που ζητά ο ΕΜΣ ορίζεται απο τον ίδιο τον ΕΜΣ και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Δηλαδή, λέει ένα νούμερο και τα κράτη της ΕΕ υποχρεούνται να τσοντάρουν το ποσό που τους αναλογεί για να συμπληρωθεί το 100% αυτού του ποσού. (π.χ. η Γερμανία καταβάλει 27% του συνολικού ποσού που θα ζητηθεί απο τα κράτη της ΕΕ και η Ελλάδα 2.8%.)
Αυτό δεν ακούγεται και τόσο καταστροφικό… σωστά?
Όταν δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβρη του 2012 ο ΕΜΣ, τα κρατη-μέλη της ΕΕ του έδωσαν συνολικά 500 δις ευρώ για να τα κρατά και να τα δανείζει σε κράτη-μέλη στην περίπτωση που έχουν ανάγκη . Ο ΕΜΣ τους ζήτησε μετά άλλα 200 δις (σύνολο 700 δις ευρώ).
Ο λόγος που ζητά ο ΕΜΣ χρήματα απο τα κράτη ΔΕΝ είναι για να βοηθήσει τα κράτη-μέλη που έχουν ανάγκη. Είναι για να τα δίνει στις ΤΡΑΠΕΖΕΣ και να ενισχύουν την ρευστότητα τους, να τα επενδύουν και να βγάζουν κι άλλα λεφτά (ή να τα χάνουν αν κάνουν λάθος επένδυσεις), και όλα αυτά με λεφτά των πολιτών της Ευρώπης.
Ο ΕΜΣ είναι ένα χρηματοπιστωτικό τερατούργημα με έδρα το Λουξεμβούργο. Tα μέλη του και το προσωπικό του δεν υπακούουν σε κανένα δικαστήριο, έχουν πλήρη ασυλία και ακαταδίωκτο, καθώς και εξασφαλισμένο απόρρητο όλων των εγγράφων που κατέχουν. Μπορούν να προβούν σε κατασχέσεις ιδιωτικής περιουσίας, να αγνοούν αποφάσεις που έχουν περάσει απο την βουλή μίας χώρας, να ρίχνουν κυβερνήσεις και να διορίζουν εκπροσώπους που επιλέγουν αυτοί (τεχνοκράτες).
Επίσης, όταν χρωστάς λεφτά στον ΕΜΣ (είτε επειδή δεν πλήρωσες εντός 7 ημερών το ποσό που ζητήθηκε απο όλα τα κράτη της ΕΕ για να το προσφέρει ως “βοήθεια” σε κάποιο κράτος, είτε γιατί δεν πλήρωσες τους τόκους που εσύ του χρωστάς), αυτός μπορεί να προβεί σεκατασχέσεις ιδιωτικής περιουσίας, ενώ δεν υπάρχει κανένα δικαστήριο που να μπορεί να το δικάσει και να ακυρώσει τις αποφάσεις του. Τα μέλη του ΕΜΣ αποτελούνται κυρίως απο μέλη της Τρόικα, και αυτήν την στιγμή (11/7/2015) πρόεδρος του ΕΜΣ είναι ο Γιερόεν Ντάισελμπλουμ, ένας απο τους μεγαλύτερους πολέμιους της προσπάθειας της Ελλάδας να απεμπλακεί απο τα μνημόνια.
Ουσιαστικά, η ΕΕ παρουσιάζει τον ΕΜΣ ως ένα δίχτυ ασφαλείας, αλλά στην πραγματικότητα είναι ξεκάθαρα ιστός της αράχνης.Δεν μπορούμε να μείνουμε για 3 χρόνια και μετά να βγούμε απο τον ΕΜΣ?
Όχι. Ως μέλος της ΕΕ, υποχρεούσαι πάντοτε να καταβάλεις το ποσό που σου αναλογεί ως μέλος όταν ο ΕΜΣ ζητάει χρήματα, και πάνταεντός 7 ημερών. Δηλαδή ακόμη και αν η Ελλάδα δεν πάρει δάνειο ποτέ απο τον ΕΜΣ, πάντα θα υποχρεούται να προσφέρει το ποσό που της αναλογεί όταν ο ΕΜΣ ζητάει χρήματα. Και πρέπει να το κάνει ακόμη κι αν δεν της περισσεύουν αυτά τα χρήματα (όπως π.χ. αυτήν την περίοδο).
Άρα τι είχαμε τι χάσαμε?
Και πάλι όχι. Γιατί όταν παίρνεις δάνειο κατευθείαν απο τον ΕΜΣ αντι απο την Τρόικα, τότε του παρέχεις άμεσο δικαίωμα να παρέμβει στην χώρα σου (να ρίχνει κυβερνήσεις, να κάνει κατασχέσεις κλπ), ενώ αν δεν είχες δανειστεί θα είχες μόνο την υποχρέωση να του δίνεις χρήματα όταν τα ζητάνε για να “σώσουν” κάποιο άλλο κράτος της ΕΕ.
Επίσης, τα μέτρα που θα έχουν δικαίωμα να επιβάλλουν, (χωρίς να χρειάζεται να τα περάσουν απο την Βουλή μας ή να τα δεχτεί η κυβέρνηση μας), είναι μέτρα που έχουν ως στόχο να χειροτερέψουν την οικονομία και να μειώσουν τον ΑΕΠ της χώρας, ώστε να συνεχίζει η Ελλάδα να δανείζεται και αυτοί να συνεχίζουν να την διοικούν όπως αυτοί θέλουν. Οπότε, τυπικά έχεις το δικαίωμα να μην ζητήσεις κι άλλο δάνειο απο τον ΕΜΣ αλλά στην πραγματικότητα δεν θα μπορείς.
Πως μπορούμε να ξεφύγουμε απο όλο αυτό?
Ότι κατασχεθεί απο τον ΕΜΣ δεν μπορείς να το πάρεις πίσω ούτε καν με απόφαση δικαστηρίου. Μπορείς να το πάρεις πίσω μόνο αν σου το πουλήσουν πίσω (πράγμα αδύνατον) ή με την βία (π.χ. στο Περού, όπου το νερό πέρασε σε ιδιωτικές εταιρείες, ο λαός επαναστάτησε και η κυβέρνηση έκανε ξανά το νερό κρατικό).
Επίσης, όσο βρίσκεσαι στο ίδιο νόμισμα δεν θα μπορέσεις ποτέ να γίνεις ανταγωνιστικός, οπότε θα συνεχίζεις να αυξάνεις το χρέος της χώρας και θα αναγκάζεσαι να ζητάς περισσότερα δάνεια.
Άρα ΕΜΣ = Game Over;
Όχι…αλλά... Όσο τρέχει δάνειο απο τον ΕΜΣ η χώρα είναι ευάλωτη στις ορέξεις των δανειστών. Η Πορτογαλία μπήκε στον ΕΜΣ το 2011 και βγήκε το 2014. Οι δανειστές το περιγράφουν με φράσεις όπως:
“Η Πορτογαλία ολοκλήρωσε επιτυχημένα το πρόγραμμα του ΕΜΣ.”
Αλλά δεν λένε τι αναγκάστηκε να πουλήσει το κράτος της Πορτογαλίας στους δανειστές που εμπλέκονται με τον ΕΜΣ μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια που “έτρεχε” το πρόγραμμα του ΕΜΣ. Ούτε και το γεγονός πως η Πορτογαλία παραμένει σε μνημόνιο και πολύ πιθανόννα ξαναμπεί στον ΕΜΣ.
Ουσιαστικά, όσο πιο γρήγορα ξεχρεώσουμε τον ΕΜΣ και βγούμε απο το “πρόγραμμα” του, τόσο λιγότερα θα χάσουμε και τόσο περισσότερα θα προλάβουμε να σώσουμε απο τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας μας. Επίσης, αυτό προϋποθέτει πως αν βγούμε απο τον ΕΜΣ δεν θα πρέπει να ξαναζητήσουμε δανεικά, γιατί κάθε φορά που θα ξαναμπαίνουμε στον ΕΜΣ θα χάνουμε και κάτι. Και όταν λέω κάτι, εννοώ την ΔΕΗ, το ΝΕΡΟ, πετρέλαια, αεροδρόμια, λιμάνια, τα εργασιακά μας δικαιώματα, ότι έχει πολύτιμη αξία για το βιοτικό μας επίπεδο.
Ο μόνος τρόπος να σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος είναι μία κυβέρνηση που δεν είναι διεφθαρμένη ως το κόκκαλο και να είμαστε ενημερωμένοι για όσα γίνονται και να μην κλείνουμε τα μάτια. (όπως κάναμε τα τελευταία 5 χρόνια με τα συσσίτια, τις αυτοκτονίες, την αύξηση παιδικής θνησιμότητας, την ανεργία, τους άστεγους κλπ).https://medium.com/@panostsapanidis/
|
Μιά Φασιστική ελίτ με ασυλία που προδιαγράφει το ζοφερό μέλλον της ανθρωπότητας.
Η επιμονή διάσωσης του Ευρώ και η πάση θυσία να προλάβουν να οργανώσουν το μόνιμο μηχανισμό στήριξης (ESM) για τη «σωτηρία» των ευρωπαϊκών λαών, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα τεράστιο κόλπο λεηλασίας που στήνεται στις πλάτες όλων μας!
Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ή Ευρωπαϊκός ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ;
πηγη!https://www.youtube.com/channel/UCCejTq1Wkdg4cLInFVa3PzQ http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2015/07/esm-video.html
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ – To Foreign Policy έβαλε τη γερμανική σημαία στην Ακρόπολη
Σε άρθρο του στο Foreign Policy ο Φίλιπ Λεγκρέν, πρώην μέλος του οικονομικού επιτελείου της Κομισιάν, εξηγεί πως μέσα στο Σαββατοκύριακο η γερμανική ηγεσία λειτούργησε με τρόπο βάναυσο, εκδικητικό και κοντόφθαλμο κατά της Ελλάδας.
Όμως, βρήκε την υποστήριξη και από τη Φρανκφούρτη και την παράνομη απειλή της ΕΚΤ να τραβήξει το βύσμα που κρατάει εν ζωή τις ελληνικές τράπεζες. «Δεν υπάρχει τίποτα ένδοξο στην Ευρωζώνη. Είναι μια τερατώδης κομπίνα αντιδημοκρατικών πιστωτών», αναφέρει με επιθετικό τόνο.
Η συζήτηση για το τρίτο πακέτο στήριξης οδήγησε τους Γερμανούς σε κινήσεις που διπλασιάζουν την έτσι και αλλιώς καταστροφική στρατηγική των πιστωτών κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, συμπιέζουν την ελληνική οικονομία, αυξάνουν το χρέος της και ποδοπατούν κάθε έννοια δημοκρατίας. Ακόμη και η Deutsche Bank αναφέρεται, πλέον, στην Αθήνα με όρους υποτέλειας.
Χρήσιμοι ηλίθιοι
Κατά τον Λεγκρέν, η Γερμανία αποδεικνύεται πως είναι ένας καταστροφικός ηγεμόνας σε μια ένωση που στερείται πολιτικών θεσμών. Η Ελλάδα, από τη μεριά της, κατανόησε τη ματαιότητα της αντίστασής της. Οι μικρές χώρες, όπως η Σλοβακία και η Φινλανδία συμφώνησαν με τη Γερμανία, αλλά η φωνή τους είναι ελάχιστα καθοριστική. Για τη Γερμανία, όλοι αυτοί είναι χρήσιμοι ηλίθιοι που παρέχουν κάλυψη στα απολύτως στενά συμφέροντά της. Μέσω των δανείων προς την Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να σωθούν οι τράπεζες των δύο χωρών, αλλά μόνο αυτές της Γερμανίας. «Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι το Βερολίνο δεν θα τους ισοπέδωνε αν βρίσκονταν στο δρόμο του».
Συνεχείς εκβιασμοί
Το άρθρο σημειώνει το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη εκβίασαν από το 2010 την Ιρλανδία, την Ιταλία και φυσικά την Ελλάδα στην οποία προχώρησαν σε ένα κτηνώδες σχέδιο. Τα κόμματα που αμφισβήτησαν την «Συναίνεση του Βερολίνου», θα έπρεπε να ηττηθούν με υποταγή – τίποτα λιγότερο. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η Ευρωζώνη συγκροτείται από το φόβο.
Πλήρης ταπείνωση
Ο Λεγκρέν αναφέρει πως η ταπείνωση του Τσίπρα ήταν πλήρης. Καίτοι κάλεσε ένα δημοψήφισμα και πήρε με το μέρος του τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δεν κατάφερε να έχει στα χέρια του ένα διαπραγματευτικό χαρτί έναντι των δανειστών. Δεν μπορούσε να περιμένει αναδίπλωση από μέρους τους. Έτσι, ο Τσίπρας δεν τόλμησε να αρνηθεί τις άδικες συνθήκες που του επέβαλε το Βερολίνο, μπροστά στο φόβο της εξόδου από το ευρώ και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η επιστροφή της μισητής Τρόικας στην Αθήνα. Η ελληνική Βουλή θα πρέπει να πάρει πίσω όλους τους νόμους που ψήφισε από τον Ιανουάριο και να ψηφίσει άλλους, σαφώς σκληρότερους. Ακόμη και έτσι, όμως, δεν εξασφαλίζει το τρίτο πρόγραμμα, αλλά ανοίγει το δρόμο για νέες διαπραγματεύσεις. Θα πρέπει πρώτα να εκπληρώσει κάποιους όρους και συνθήκες και στη συνέχεια να λάβει τα πολλά χρήματα.
Υποκρισία
Το πάγιο αίτημα της Ελλάδας για ελάφρυνση χρέους πηγαίνει με υποκριτικό τρόπο, από την πλευρά των δανειστών, στο μέλλον. Αντιθέτως, απαιτείται περισσότερη λιτότητα που θα βαθύνει ακόμη περισσότερο την οικονομική τρύπα της χώρας και θα αυξήσει το δυσβάσταχτο χρέος της. Ο Λεγκρέν προβλέπει πως η ύφεση και η κοινωνική αντίδραση θα φουντώσουν όταν θα αρχίσει να σχηματοποιείται η τεχνοκρατική εικόνα που επέβαλε το Βερολίνο στην Αθήνα.
«Οι Έλληνες θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν την παραμονή τους στο ευρώ για να καταστρώσουν ένα πλάνο διαφυγής από αυτό. Να εξασφαλίσουν τις τράπεζές τους σε περίπτωση χρεοκοπίας μέσα στο ευρώ και να λειτουργήσουν με τέτοιο τρόπο που να μην μπορεί ξανά η ΕΚΤ να τους κλείσει τις τράπεζες.
Και καταλήγει: «Η Ευρωζώνη, ως σύνολο, παραμένει μια οικονομική υπόθεση και μια δημοκρατική ντροπή. Είναι παγιδευμένη σε ένα εφιαλτικό κενό όπου η πολιτική δεν επιτρέπει τη δημιουργία κοινών θεσμών που αποδυναμώνουν τη Γερμανία και την ΕΚΤ, ενώ ο φόβος αποτρέπει τα θύματά της από την αναχώρηση. Τόσο μεγάλο είναι το ευρωπαϊκό όνειρο».
patratora.gr
|
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)