Βελανιδιά (Δρυς) - Quercus ο "γνώστης της αλήθειας".

Οι βελανιδιές ποικίλουν στην εμφάνιση τόσο, ώστε είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι μερικές ανήκουν στο ίδιο είδος. Ωστόσο έχουν όλες ένα κοινό χαρακτηριστικό, το οποίο δεν είναι άλλο από τους πασίγνωστούς καρπούς τους τα βελανίδια.

Η βελανιδιά είναι ένα δέντρο ανθεκτικό και σταθερό. Πράγματι, είναι ένα από τα μακροβιότερα δέντρα, που αναπτύσσονται από γενιά σε γενιά. Για αυτόν τον λόγο, οι παλαιές βελανιδιές είχαν χρησιμοποιηθεί από διάφορες θρησκείες, για τις σημαντικές συνεδριάσεις και τις τελετές.Στην Ελληνική Μυθολογιά, ο Ζεύς/Δίας, ο θεός της βελανιδιάς, ήταν επίσης οπλισμένος με κεραυνούς. Το προφητικό δρύινο άλσος της Δωδώνης στην Ελλάδα αφιερώθηκε στο Δία και τα μηνύματα των Θεών ερμηνεύονταν με τον ήχο του αέρα στα δρύινα φύλλα τους.  Η βελανιδιά αποκαλείται quercus ή querimus, επειδή οι θεοί χρησιμοποιούσαν τη βοήθεια αυτού του δέντρου για να δώσουν απαντήσεις, σε ερωτήσεις σχετικές με το μέλλον.

πηγη

Αλλά δεν ήταν μόνο ο Δίας που συνδέθηκε με την βελανιδιά. Οι Δρυάδες και οι Αμαδρυάδες ήταν δύο τύποι νυμφών του δάσους στην Ελληνική Μυθολογία. Αυτά τα θηλυκά πνεύματα της φύσης πιστεύονταν ότι κατοικούσαν σε δέντρα και σε δάση και φώλιαζαν ιδιαίτερα σε δέντρα βελανιδιάς. Υπάρχουν πολλές ιστορίες και μύθοι γι' αυτά τα πλάσματα που φαίνεται ότι αν και πνεύματα, δεν ήταν αθάνατα. Ιδιαίτερα οι Αμαδρυάδες, ήταν πιο ευαίσθητες, γιατί πιστεύονταν ότι η διάρκεια της ζωής τους εξαρτιόταν από την υγεία και καλοζωία της βελανιδιάς που της φιλοξενούσε. Φυτεύτηκαν για να οριοθετήσουν σύνορα, εξαιτίας της μακροβιότητας και της ανθεκτικότητάς τους στο πέρασμα των χρόνων. Η βελανιδιά ήταν πηγή τροφής για τους πληθυσμούς της Ευρώπης. Γι' αυτό και οι άνθρωποι την σέβονταν από τα βάθη της ιστορίας. Αρχαιολογικά ευρήματα καταδεικνύουν ότι τα βελανίδια αποτελούσαν από πολύ παλιά τροφή και στον ελλαδικό χώρο. Ο Ησιόδειος μύθος μάλιστα θέτει το βελανίδι σαν μια κύρια τροφή της προ-αγροτικής εποχής. Δέντρο κατ’ εξοχήν της άγριας ορεινής φύσης, η βελανιδιά αποτελούσε διατροφική πηγή και στην αρχαία Αρκαδία, αφού κατά τον Ηρόδοτο το Δελφικό Μαντείο αναφέρεται σε Αρκάδες ως ‘βαλανοφάγους’. Σήμερα, προϊόντα από την επεξεργασία βελανιδιού βρίσκουμε στην Κορέα (αλεύρι, μακαρόνια, και ένα είδος ζελέ), στην Κίνα (σούπα βελανιδιών και κάστανου σε brown sauce) και στην Τουρκία (ένα πηχτό ρόφημα από αλεσμένο βελανίδι, βανίλια, ζάχαρη κτλ.).Η βελανιδιά είναι αυτοφυής σε πολλά μέρη του πλανήτη, Σε αντίθεση με τις καλλιέργειες που απαιτούν κοπιώδη κατεργασία του εδάφους, πολυέξοδες φυτεύσεις και καλλιεργητικές φροντίδες, η βελανιδιά είναι προϊόν που μας δίνει η φύση άφθονα και ελεύθερα.

Τα βελανίδια περιέχουν υψηλά ποσοστά πρωτεϊνών, ποτάσιο, μαγνήσιο, ασβέστιο, καθώς και βιταμίνη Β6.

Το αλεύρι από βελανίδια αντικαθιστά σε ορισμένες δόσεις τα άλευρα σιτηρών και καλαμποκιού, υπερέχει δε απ’ αυτά σε ίνες.

Το επεξεργασμένο βελανίδι έχει μεγάλη διάρκεια ζωής.

Το βελανίδι είναι ένας καρπός από τον οποίο δεν πετάς τίποτα. Το καπάκι του χρησιμεύει στην κατεργασία και βαφή δερμάτων (περιέχει τανίνες που κάνει το δέρμα πιο ανθεκτικό), ενώ από τον καρπό του παράγεται ζωοτροφή, αλεύρι, μαγειρικό λάδι και βάση για καλλυντικά.  

Τα φύλλα και ο φλοιός της βελανιδιάς είναι τα κύρια μέρη που χρησιμοποιούνται σαν φαρμακευτικά. Ο χυμός από τη σύνθλιψη των φύλλων μπορεί να εφαρμοστεί επάνω σε πληγές, και το διάλυμα που παράγεται από φύλλα διαποτισμένα με βραστό νερό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ανακουφίσει τα ξαναμμένα μάτια, επειδή είναι ικανό ψυκτικό. Χρησιμοποιήστε την ίδια λοσιόν για οποιοδήποτε χτύπημα, γδάρσιμο, ή κάψιμο και ακόμη ως στοματικό διάλυμα για πληγωμένα ούλα. Επίσης ανακουφίζει από τις αιμορροΐδες, τη φλεβίτιδα και τον πονόλαιμο. Το αφέψημα του φλοιού χρησιμοποιείται για να μειώσει τον πυρετό, την διάρροια, τη δυσεντερία, την αμυγδαλίτιδα, τη φαρυγγίτιδα και τη λαρυγγίτιδα. για να φτιάξετε το αφέψημα χρειάζεστε 1 κουταλάκι θρυμματισμένο φλοιό για κάθε φλιτζάνι κρύο νερό. Σιγοβράστε για 5-10 λεπτά. Προτεινόμενη δοσολογία: 3 φορές από ένα ποτήρι κρασί τη μέρα. 

Ο φλοιός πρέπει να συλλέγεται από τη βελανιδιά σε μικρά κομμάτια τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Σιγουρευτείτε  ότι τα κομμάτια είναι λεία και χωρίς λεκέδες. Προσεκτικά αποκόψτε τα από λεία κλαδιά ή από κορμούς μικρότερους των 10 εκατοστών, προσέξτε να μην καταστρέψετε το δέντρο. Ο φλοιός περιέχει δεψίνη που χρησιμοποιείται ευρέως για την παρασκευή δέρματος και σπάγκου.

Ένα υποκατάστατο καφέ μπορεί να φτιαχτεί από βελανίδια. Ψιλοκόψτε τα και ψήστε τα μέχρι να πάρουν ένα ανοιχτό καφέ χρώμα. Μετά αλέστέ τα και ψήστε τα πάλι.  Το έλαιο της βελανιδιάς χρησιμοποιείται στην περιποίηση προσώπου. Εξαφανίζει τις φακίδες (3-4 σταγόνες), δίνει στα μαλλιά καστανή απόχρωση που διαρκεί και κατευνάζει τους πόνους των αυτιών (3-4 σταγόνες).

Τα κηκίδια τα βράζουμε με βρόχινο νερό και ξύδι και βάφουμε τα μαλλιά.  

---

Η φλούδα των κλωναριών είναι στυπτική και τονωτική. Φτιάχνεται με αυτή ένα έγχυμα ρίχνοντας ένα λίτρο βραστό νερό πάνω σε 3 κουταλιές της σούπας ξερή φλούδα και τ΄ αφήνετε για 15 λεπτά, αφού κλείσετε το καπάκι του δοχείου, για να βγουν οι δραστικές ουσίες. Αυτό πίνεται, αλλά χρησιμοποιείται και σαν κλύσμα για αιμορροϊδες, άλλα προβλήματα πρωκτού και προβλήματα περιόδου. Το έγχυμα βελανιδιάς είναι ωφέλιμο στη διάρροια, τη χρόνια δυσεντερία, τις αιμορραγίες και τις μητρορραγίες.

Το αφέψημα της φλούδας της βελανιδιάς είναι κατάλληλο για γαργάρες σε αμυγδαλίτιδα, σε χαλάρωση ούλων και σε στοματίτιδα, για πλύσιμο και εσωτερικά κάνει καλό σε παθήσεις του σπλήνα και σε εντερίτιδες, αλλά και σε βρογχοκήλη. Η φλούδα της βελανιδιάς για εσωτερική και εξωτερική χρήση είναι άριστη για τους κιρσούς. Επίσης, είναι καλό φάρμακο για τη λευκόρροια και τη βλεννόρροια με πλύσεις της ουρήθρας και του κόλπου.

Φτιάξτε ένα αφέψημα με 25 γραμ βελανιδιάς σε 1 λίτρο νερό μέχρι να εξατμισθεί το 1/3, προσθέστε στύψη (θειϊκό άλας αργιλίου-καλίου που χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία και σαν αιμοστατικό) και είναι το καλύτερο φάρμακο για τις χιονίστρες.

Καβουρντισμένα αλεσμένα βελανίδια και βρασμένα χρησιμοποιούνται για τον έντονο βήχα. Επίσης, χρησιμοποιείται σε ακράτεια ούρων, πυρετό και σε διόγκωση του σπλήνα.

Τα φύλλα βελανιδιάς φτιάχνουν αφέψημα για γαργάρες για τον πονεμένο λαιμό και τον πυρετό. Επίσης, το ίδιο αφέψημα χρησιμοποιείται για πλύσιμο πληγών και ερεθισμούς του δέρματος.

Χρησιμοποιείται στην χρωματουργία για το μαύρο χρώμα και στη βυρσοδεψία.

Τα βελανίδια χρησιμοποιούνται σε περιόδους στέρησης και πείνας, ως ανθρώπινη τροφή, ψητά.

Για τα γουρούνια είναι άριστη τροφή.

Χρησιμοποιείται για τη δυσεντερία και τις αιμοπτύσεις

Δίνει θαυμάσια ξυλεία

Το βρύο της χρησιμεύει για μαγιά ψωμιού

Όταν τα βελανίδια πέσουν στη γη, χάνουν την πικράδα τους και ξεραίνονται και μαζί με ζάχαρη και άλλα αρωματικά φυτά φτιάχνεται ένας εύπεπτος καφές που είναι χωνευτικός και αντιδιαρροϊκός. πηγη πηγη http://www.whitedragon.org.uk/articles/oak.htm

http://www.loggia.com/myth/dryads.html
http://www.botanyworld.com/quercus.html                                                                                                                                                                                       www.emedi.gr 

Σκυλοκρεμμύδα Urginea maritima

Συνώνυμα: Drimia numidica, Drimia maritima, Squilla numidica, Urginea maritima var. numidica.

Ουργινεία η παραθαλλάσια, Σκύλλα η Παράλιος, Ασκελετούρα, Ασκινοκάρα, Αγιοβασιλίτσα, Αγριοκρέμμυδο, Ασκέλλα, Γυφτοκρέμμυδο, Κουβαλοσκέρα, Κουτσούνα, Σκιλλοκρεμμύδα, Βασιλίτσα

Περιγραφή:

Πολυετές βολβώδες φυτό, αναπτύσσεται σε ύψος 0,3-1,5 μέτρα, με σφαιρικό βολβό με διάμετρο 5-20 εκατοστά και βάρος σε κάποιες περιπτώσεις που φτάνει τα 2 κιλά. Εσωτερικά ροδο-κόκκινος με σαρκώδεις χιτώνες.

Τα σαρκώδη φύλλα, που διατηρούνται σχεδόν όλο τον χρόνο, βλασταίνουν κατευθείαν από τον βολβό μετά από τα άνθη, με γλαυκό-πράσινες αποχρώσεις και λογχοειδείς απολήξεις έως 50 εκατοστά, μακριά, πλατειά και λεία.

Ο ανθοφόρος λείος βλαστός μακρόστενος βότρυς, μπορεί να ξεπεράσει μερικές φορές το ένα μέτρο, όρθιος με 50-100 ερμαφρόδιτα μικρά λευκά άνθη με ρόδινες ραβδώσεις. Η ταξιανθία του φυτού, εμφανίζεται από Αύγουστο-Οκτώβριο και γονιμοποιείται από τις μέλισσες.

Πολύ κοινό φυτό, είναι ενδημικό των παραθαλάσσιων περιοχών της Μεσογείου, φύεται σε λιβάδια, σε πετρώδη, αμμώδη και ξηρά εδάφη, σε ηλιόλουστα σημεία χωρίς να χρειάζεται νερό.Σήμερα υπάρχουν περίπου 25 είδη του φυτού αλλά τα πλέον γνωστά είναι η λευκή και η κόκκινη που έχουν ίδιες θεραπευτικές ιδιότητες. Και οι δύο ποικιλίες αναφέρονται από τον Πλίνιο και άλλους αρχαίους συγγραφείς. Η λευκή κρεμμύδα αναφέρεται περισσότερο στη μεσαιωνική λογοτεχνία ενώ η ιατρική σχολή του Σαλέρνο στην Ιταλία προτιμούσε την ερυθρή ποικιλία για τα θεραπευτικά σκευάσματα. Ιστορικά στοιχεία Φυτό γνωστό από την αρχαιότητα όπου χρησιμοποιήθηκε ως δηλητήριο και ως φάρμακο. Αναφέρεται στον πάπυρο του Έμπερς (16ο αιώνα π.Χ.), ο οποίος είναι από τα παλαιότερα ιατρικά κείμενα της Αιγύπτου.

Ο Πυθαγόρας αναφέρεται σε αυτό (8ο αιώνα π.Χ.) Οι πολύ έντονες διουρητικές ιδιότητες του φυτού καθώς και η ερεθιστική φλυκταινωτική επίδραση του στο δέρμα ήταν γνωστές στον Ιπποκράτη και τον Γαληνό. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε για τη θεραπεία του ικτέρου, σε άσθμα και σπασμούς. Ακόμη χρησιμοποιούσε τις σαρκώδεις φλούδες του φυτού για την αντιμετώπιση καρδιακών διαταραχών. Ο Θεόφραστος (3ο αιώνα π.Χ.) το χρησιμοποιούσε σε πρόβλημα υδρωπικίας λόγω των διουρητικών ιδιοτήτων των γλυκοζιτών που περιέχει. Οι αρχαίοι Eλληνες για να εκμεταλλευτούν τις διουρητικές, αποχρεμπτικές και καθαρτικές του ιδιότητες έφτιαχναν ένα διάλυμα με αγριοκρεμμύδα και ξύδι για πολλούς αιώνες. Η σκυλοροσίδη που περιέχει το φυτό το κάνει αποτελεσματικό δηλητήριο για αρουραίους. Τα περισσότερα ζώα δεν το τρώνε γιατί είναι πολύ πικρό αλλά οι αρουραίοι το έτρωγαν εύκολα. Αποξέραιναν το φυτό και το έκοβαν κομματάκια που αναμείγνυαν με δόλωμα για ποντίκια. Παλαιότερα έφτιαχναν με την κρεμμύδα διάφορα φάρμακα τονωτικά και αντιπυρετικά. Σήμερα η λαϊκή ιατρική φτιάχνει ένα ματζούνι με τα μέσα σαρκώδη φύλλα, με μέλι, που χρησιμεύει για την τόνωση του οργανισμού και κατά των ελωδών πυρετών. Οι χωρικοί έλεγαν ότι η Σκύλλα «όταν ανθίζει πρώιμα, ο χειμώνας θα είναι βαρύς, ενώ όταν ανθίζει όψιμα μαλακός και η άνοιξη θά ’ρθει γρήγορα χωρίς συνέπειες και καταστροφές». Τη Σκύλλα την πρωτοχρονιά την κρεμούσαν στις πόρτες γιατί φέρνει ευτυχία και διώχνει τα κακά πνεύματα όπως έλεγαν. Επίσης θεωρούσαν ότι «προφύλασσε από το μάτι». Το έθιμο χρονολογείται από την εποχή του Πυθαγόρα ο οποίος κρεμούσε μία κρεμμύδα σκύλλας, μπροστά από την πόρτα του σπιτιού του ως αλεξιφάρμακο. Αυτό το αναφέρουν ο Διοσκουρίδης και ο Θεόφραστος. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει σήμερα σε όλη την Ελλάδα. Στην Κρήτη ονομάζουν το φυτό σκελετούρα ή ασκελετούρα. Το στέλεχος του φυτού στη Μεσσαρά το λένε “αθάνατο” και στο Ρέθυμνο “Λατζούνι”.

Οι γεωργοί παρατηρούσαν τα κλαδιά του φυτού και έλεγαν ότι όταν τα ραβδιά είναι νευράτα (ζωηρά και γεμάτα άνθη), ή χρονιά δίνει καλό κριθάρι. Τη χρονιά που η σκελετούρα δεν έβγαζε καθόλου ραβδί ήταν σίγουροι ότι η σοδιά κριθαριού θα καταστρεφόταν. Στο Ρέθυμνο έλεγαν ότι αν ανοίξει όλο το λατζούνι θα κάνει βαρυχειμωνιά, ενώ αν ανοίξει 50% ο χειμώνας θα είναι ελαφρύς. Οι χωρικοί έλεγαν ότι το ραβδί της σκελετούρας ήταν το πρώτο προϊόν της γης κάθε χρονιά. Στην Κρήτη χρησιμοποιούσαν το ραβδί του φυτού με μέλι. Το κοπανούσαν, το ανακάτευαν με το μέλι και το τοποθετούσαν στις σκληρίες για να πογιαγέρνουν (να αναστέλλεται η πρόοδός τους). Γνώριζαν βέβαια ότι ο βολβός ήταν ψακωτάρι (δηλητήριο). Χλωρό ή ξερό το κοπάνιζαν και τα ανακάτευαν με λάδι και το χρησιμοποιούσαν εξωτερικά κατά της ισχιαλγίας. Συστατικά – χαρακτήρας Περιέχει καρδιακά γλυκοζίδια (γλυκοσκυλαρίνη, προσκυλαριδίνη, σκυλαρένη, σκυλιγλαουκοσίδη και σκυλιφαεοσίδη), φυτικές χρωστικές, φυτική κόλλα, τανίνη, πτητικό έλαιο και υδατάνθρακες. Η σκυλιροσίδη, ή πιο σημαντική από τις τοξικές ουσίες που περιέχει είναι παρούσα σε όλα τα μέρη του φυτού. Ανθιση – χρησιμοποιούμενα μέρη – συλλογή Ανθίζει από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα μέσα σαρκώδη φύλλα κρεμμύδας, κομμένα κατά ταινίες. Eχουν γεύση αηδή, πικρή και είναι λευκοκίτρινα και υγροσκοπικά. Φέρουν στόμια, μεσόφυλλο, αγγειώδεις αμφίπλευρες δεσμίδες χωρίς μηχανικά κύτταρα. Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις Είναι διουρητικό, τονωτικό και ευστόμαχο βότανο. Χρησιμοποιείται στην καταρροϊκή βρογχίτιδα. Η σκύλλα, όπως η δακτυλίτις και η κομβαλάρια, περιέχει καρδιοδραστικά γλυκοζίδια, αλλά στην περίπτωσή της διασπώνται τόσο γρήγορα μέσα στο σώμα ώστε έχουν μικρή ή καμία επίπτωση στην καρδιά.

Το βότανο αυτό χρησιμοποιείται ως διεγερτικό της απόχρεμψης, χρήσιμο στην καταρροϊκή βρογχίτιδα και σε άλλες πνευμονικές διαταραχές. Είναι ιδιαίτερα κατάλληλο όταν υφίσταται δεξιόπλευρο καρδιακό πρόβλημα που επιφέρει ασθένεια των πνευμόνων. Δρα ακόμη ως διουρητικό. Σήμερα φτιάχνονται προϊόντα με λάδι ελιάς και αγριοκρεμμύδας για καλλυντικούς και θεραπευτικούς σκοπούς, γιατί όλα δείχνουν ότι ενισχύει σημαντικά την τριχοφυΐα και καταπολεμά τα προβλήματα ακμής, λιπαρότητας και τα σπυράκια. Παρασκευή και δοσολογία Παρασκευάζεται με διάφορες μορφές, ως αλοιφή, σε μείγμα με λάδι , μέλι ή ξύδι, υπό μορφή εγχύματος ή σιρόπι. Υπό μορφή βάμματος η δοσολογία είναι 5 ml ημερησίως. Προφυλάξεις Σε μεγάλες δόσεις το βότανο προκαλεί εμετό. Η κόκκινη σκυλοκρεμμύδα περιέχει σκιλιροσίδη, ένα ισχυρό εμετικό που χρησιμοποιείται ως δηλητήριο κατά των ποντικιών. Αυτό το είδος δεν χρησιμοποιείται θεραπευτικά. Σε περίπτωση υπερδοσολογίας μπορεί να προκληθούν έντονες φλεγμονές του γαστρεντερικού και ουροποιητικού συστήματος, ναυτία, εμετός, πόνοι στην κοιλιά, νωθρότητα, σπασμοί, πτώση θερμοκρασίας και σπανίως θάνατος.                                                      πηγες http://www.agriamanitaria.gr/          http://www.haniotika-nea.gr/author/kouvatsos/

Σκόρδο σαν καραμέλα για την πλήρη αποκατάσταση του σώματος!

Μερικές σκελίδες σκόρδο την ημέρα, και το γιατρό τον κάνουν πέρα! Ακούγεται οικείο έτσι δεν είναι;

Είναι ο ισχυρότερος μαχητής των κακών βακτηρίων και απολύτως δεν κάνει καμία ζημιά στο σώμα. Από την ίδια θέση που εισέρχεται στο σώμα μέχρι το τελευταία   παλεύει, καθαρίζει,  τελειώνει και βοηθά το σώμα για αμέτρητα θέματα υγείας.

Ιοί (AIDS) ακόμα, βακτήρια, παράσιτα, μύκητες, αλλεργίες, η αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης, το κρυολόγημα, τον πονόδοντο, λοιμώξεις του δέρματος, έρπης και η τελευταία, αλλά δεν το λιγότερο - το καυσαέριο.

Να θυμάστε πάντα να τα τρώτε ωμά - όποτε μπορείτε ... να τα τρώτε σε σαλάτες, σκορδαλιά ... και αν δεν μπορείτε να το  τρώτε ωμό , βάλτε το σε  κάθε σούπα,  ζωμό ή οποιοδήποτε μαγειρεμένο φαγητό. Ξέρετε ότι χάνει τις καλύτερες από τις ιδιότητες, του  μαγειρεμένο, αλλά ακόμα καλύτερα κάτι από το τίποτα ..

Αυτό το λαχανικό έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες, και θεραπεύει πολλές ασθένειες, όπως κρυολογήματα, νεφρική νόσο, και ενισχύει τα τριχοειδή αγγεία  Στην κινεζική ιατρική, το σκόρδο χρησιμοποιείται για την πλήρη αποκατάσταση του σώματος.

Στην πραγματικότητα, οι Κινέζοι χρησιμοποιούν μια μικρή σκελίδα σκόρδο. Τη βάζουν στο στόμα να λιώσει  με το σάλιο τους, σαν να ήταν μια καραμέλα. Η διαδικασία  αυτή  γίνετε το πρωί και διαρκεί για περίπου 30 λεπτά.

Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εκπληκτικό -το  σάλιο  εμπλουτισμένο  με τις θρεπτικές και  ευεργετικές ουσίες από το σκόρδο  φθάνει το αίμα, και καθαρίζει τα αιμοφόρα αγγεία, καθώς και το λεμφαδένες. Επίσης, το σκόρδο ενισχύει τη στοματική κοιλότητα και τα ούλα, και σε περίπτωση αιμορραγίας έχει τη δυνατότητα να την σταματήσει.

 Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας    φτύσετε  το σκόρδο και  βουρτσίσετε τα δόντια σας καλά. Εάν εξακολουθείτε να αισθάνεστε τη μυρωδιά του σκόρδου, ακόμη και μετά το βούρτσισμα των δοντιών σας, μασήσετε λίγους κόκκους καφέ ή φρέσκα φύλλα μαϊντανού αργά. Αρκετές γουλιές του γάλακτος θα αφαιρέσουν εντελώς την μυρωδιά του σκόρδου στο στόμα.

Γιατί το σκόρδο είναι πολύ χρήσιμο και ωφέλιμο;

- Καθαρίζει το αίμα

- Ρυθμίζει την όρεξη

- Προστατεύει κατά της γρίπης και άλλων αναπνευστικών οδών ασθενειών 

- Αντιμετωπίζει τη χρόνια βρογχίτιδα

- Είναι εξαιρετικά χρήσιμο για την αναιμία

- Καθαρίζει το δέρμα

- Βοηθά στην περίπτωση που υποφέρετε από ασθένειες των νεφρών και της ουροδόχου κύστης 

- Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα

Εάν βάζοντας μια ολόκληρη σκελίδα σκόρδο στο στόμα είναι ένα πρόβλημα για σας, τότε θα πρέπει να ξεκινήσετε με ένα τέταρτο ή μικρότερο κομμάτι. Βαθμιαία αυξήστε την ποσότητα του σκόρδου που πρέπει να κρατήσετε στο στόμα.

Αυτή η μέθοδος επεξεργασίας είναι μεγάλη κατά επίμονο βήχα και πέτρες στα νεφρά.

Πολλοί έχουν προσπαθήσει αυτή τη μέθοδο και είναι ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα. Αν συμβεί να υποφέρετε από κάποια από τα προαναφερθέντα προβλήματα, τότε θα πρέπει να δοκιμάσετε οπωσδήποτε αυτή τη μέθοδο.                                                                                       πηγη

Παγκόσμια ιατρική πρωτιά της Κούβας: Εξάλειψε την μετάδοση του AIDS από τη μητέρα στο παιδί

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε επίσημα την Κούβα την πρώτη χώρα στον κόσμο που εξάλειψε την μετάδοση του ιού HIV του AIDS και της σύφιλης από τη μητέρα στο παιδί.

"Η εξάλειψη της μετάδοσης ενός ιού είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στο θέμα της δημόσιας υγείας", δήλωσε η Μάργκαρετ Τσαν, γενική διευθύντρια του ΠΟΥ. "Είναι μια μείζονος σημασίας νίκη στον μακρύ αγώνα μας κατά του ιού της ανθρώπινης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας και των σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων καθώς και ένα σημαντικό βήμα προς τον στόχο μιας γενιάς χωρίς AIDS".

Η επιτυχία αυτή της Κούβας "δείχνει ότι μια οικουμενική πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική κάλυψη είναι δυνατή και πράγματι είναι το κλειδί της επιτυχίας ακόμη και για την καταπολέμηση τόσο τεράστιων προκλήσεων όπως το AIDS", υπογράμμισε η δρ Καρίσα Ετιέν, διευθύντρια του Παναμερικανικού Οργανισμού Υγείας.

Η εξάλειψη της μετάδοσης του ιού από τη μητέρα στο παιδί "αποδεικνύει ότι είναι δυνατόν να τερματιστεί η πανδημία του AIDS και αναμένουμε η Κούβα να είναι, ανάμεσα σε πολλές χώρες, η πρώτη που επιτυγχάνει να τερματίσει την επιδημία αυτή στα παιδιά", δήλωσε ο Μισέλ Σιντιμπέ, γενικός διευθυντής του Προγράμματος του ΟΗΕ για την καταπολέμηση του AIDS (UNAIDS).

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, σχεδόν 1,4 εκατομμύριο γυναίκες που έχουν προσβληθεί από τον HIV κυοφορούν κάθε χρόνο παγκοσμίως, στην πλειονότητά τους βρίσκονται στις αναπτυσσόμενες χώρες και κυρίως στην υποσαχάρεια Αφρική. Χωρίς αντιρετροϊκή θεραπευτική αγωγή, οι γυναίκες αυτές διατρέχουν από 15 έως 45% κίνδυνο να μεταδώσουν τον HIV στο παιδί τους κατά τη διάρκεια της κύησης, του τοκετού ή δίνοντας αίμα. Ωστόσο αυτός ο κίνδυνος έχει σχεδόν εξαλειφθεί, έχοντας περιοριστεί σε λίγο παραπάνω από 1%, όταν η μητέρα λαμβάνει αντιρετροϊκά φάρμακα κατά τη διάρκεια της κύησης όπως και το παιδί αμέσως μετά τη γέννησή του. Ο αριθμός των παιδιών που γεννιούνται οροθετικά κάθε χρόνο έχει σχεδόν μειωθεί στο ήμισυ από το 2009, περνώντας από τις 400.000 εκείνη τη χρονιά στις 240.000 το 2013.

Οι προσπάθειες όμως πρέπει να ενταθούν για την επίτευξη του σημερινού στόχου που είναι λιγότερα από 40.000 παιδιά να προσβάλλονται με τον HIV από τη μητέρα τους ετησίως, επισημαίνουν οι ειδικοί.                                                                                    http://www.topontiki.gr/

Καλλιέργεια Μαρουλιού μια από τις πιο «ξένοιαστες» καλλιέργειες.

Το καλλιεργούμενο μαρούλι ή μαρούλι το εδώδιμο (Lactuca sativa L.) είναι φυτό μικρού βιολογικού κύκλου, ποώδες. Σε κανονικές συνθήκες είναι φυτό ‘‘μακράς ημέρας,’’ που σημαίνει ότι δεν παράγει ανθικό στέλεχος και άνθη όταν η διάρκεια της ημέρας δεν υπερβαίνει τις 12 ώρες φωτός.  Είναι ένα λαχανικό που καταναλώνεται εδώ και αιώνες στην Ελλάδα, την Αίγυπτο αλλά και την Κίνα. Καταναλώνεται νωπό σε σαλάτες, ενώ από τον βλαστό παράγεται η «θριδακία» που χρησιμοποιείται στη σαπωνοποιία. Οπως και τα υπόλοιπα φυλλώδη λαχανικά δεν αποκτά υψηλή ανάπτυξη. Φέρει μικρό βλαστό επάνω στον οποίο αναπτύσσονται πυκνά φύλλα. Τα φύλλα του ανάλογα με την ποικιλία διαφέρουν τόσο στο μέγεθος, στο σχήμα, στο χρώμα.

Το μαρούλι είναι φυτό γρήγορης ανάπτυξης, που παράγει μεγάλες ποσότητες τρυφερού φυλλώματος.

Τα μαρούλια που καλλιεργούνται σήμερα, ανάλογα με τη μορφή και τη διάταξη των φύλλων τους στον κοντό βλαστό και το σχηματισμό ή απουσία κεφαλής, έτσι υπάρχουν οι ακόλουθες ποικιλίες:

• Κως ή Ρωμάνα (Cos ή Romaine): Lactuca sativa L. var.longifolia D.C.
• Λείο, κεφαλωτό (Butterhead) Lactuca sativa L. var. capitata
• Κατσαρό κεφαλωτό (Crisp head, Iceberg ή Curly) Lactuca sativa L. var. capitata D.C.
• Χαλαρό ανοικτό φύλλωμα (Loose leaf) Lactuca sativa L. var.capitata D.C.

Εδαφοκλιματικές Απαιτήσεις

Έδαφος

Το μαρούλι έχει υψηλές απαιτήσεις εδάφους. Απαιτεί εδάφη πολύ γόνιμα, πλούσια σε θρεπτικά στοιχεία, με καλή αποστράγγιση και πλούσια σε οργανική ουσία. Τα πιο κατάλληλα εδάφη για την καλλιέργεια του μαρουλιού είναι τα αμμοπηλώδη. Τα ελαφρά αμμώδη εδάφη προτιμώνται για πρώιμη παραγωγή. Το άριστο pH κυμαίνεται μεταξύ 6,0 και 7,0.
Το μαρούλι δεν ανέχεται τα εδάφη με μεγάλες συγκεντρώσεις αλάτων, γιατί προκαλούν καθυστέρηση στην ανάπτυξη του φυτού και υποβάθμιση της ποιότητας των φύλλων του (φύλλα με σκούρο πράσινο χώμα και δερματώδη υφή).

Θερμοκρασία

Το μαρούλι είναι φυτό ψυχρής εποχής και αναπτύσσεται ικανοποιητικά σε χαμηλές θερμοκρασίες (μπορεί να αντέξει έως -5 °C). Οι άριστες θερμοκρασίες τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και κατά τη διάρκεια της νύχτας ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο του μαρουλιού και την ποικιλία, την ηλικία του φυτού, την εποχή, την ένταση του φωτισμού και το επίπεδο CO2.
Γενικά, συνιστάται η θερμοκρασία κατά την διάρκεια της νύχτας να κυμαίνεται από 5-7°C χαμηλότερα από την αντίστοιχη θερμοκρασία της ημέρας και η θερμοκρασία στο σπορείο που τα φυτά είναι μικρά, να κυμαίνεται μεταξύ 2-3°C υψηλότερα από τη θερμοκρασία στον κύριο χώρο ανάπτυξης της καλλιέργειας που τα φυτά είναι μεγαλύτερα. Η άριστη θερμοκρασία για την βλάστηση των σπόρων είναι μεταξύ 15-21°C.

Φωτισμός

Ο φωτισμός είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για τη βλάστηση των σπόρων καθώς και για την περαιτέρω ανάπτυξή του. Στην Ελλάδα, ο φωτισμός δεν αποτελεί περιοριστικό παράγοντα ανάπτυξης του μαρουλιού λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Σπορά και Μεταφύτευση

Η σπορά του μαρουλιού μπορεί να γίνει απευθείας στον αγρό με σπορά στα πεταχτά, αλλά επειδή ο σπόρος είναι πάρα πολύ μικρός προτιμάται η μεταφύτευση.

Η μεταφύτευση γίνεται είτε μηχανικά είτε με τα χέρια. Επίσης, μπορεί να γίνει μεταφύτευση γυμνόριζων φυτών ή μεταφύτευση φυτών σε: κύβους εδάφους, ατομικά γλαστράκια, κυπελάκια, σακουλάκια ή δίσκους. Τα φυτάρια μεταφυτεύονται όταν αποκτήσουν 3-5 φύλλα, ένα μήνα περίπου από τη σπορά στο σπορείο. Εάν η ανάπτυξη των σποροφύτων γίνεται σε μικρότερους κύβους ή σε μικρού όγκου υπόστρωμα, η μεταφύτευση γίνεται νωρίτερα (όταν τα φυτά έχουν αποκτήσει 2-3 φύλλα).

Κατά τη μεταφύτευση με το χέρι συνήθως προηγείται σήμανση του εδάφους και συνεχίζεται η φύτευση είτε στις παρυφές των αυλακιών που χρησιμοποιούνται για την άρδευση των φυτών είτε σε σαμάρια μίας έως έξι γραμμών. Κατά τη μηχανική μεταφύτευση χρησιμοποιούνται μηχανήματα διαφόρων τύπων, τα οποία δεν είναι πλήρως αυτοματοποιημένα και τα οποία έλκονται από γεωργικούς ελκυστήρες.

Καλλιεργητικές Τεχνικές

Άρδευση

Το μαρούλι αναπτύσσει θυσσανώδες επιφανειακό ριζικό σύστημα. Για το λόγο αυτό είναι προτιμότερο να ποτίζεται ελαφρά πολλές φορές παρά μία φορά και βαθιά. Οι ανάγκες σε νερό μίας καλλιέργειας μαρουλιού ανέρχονται συνήθως σε 336 m3/στρ.

Συγκομιδή

Τα φυλλώδη μαρούλια μαζεύονται μόλις μεγαλώσουν τα φύλλα τους. Αν μεγαλώσουν πάρα πολύ τότε γίνονται σκληρά και πικρά. Τα κεφαλωτά πρέπει να συγκομισθούν πριν να αναπτυχθεί το ανθικό στέλεχος. Τα μαρούλια κόβονται με μαχαίρι λίγο πιο πάνω από την επιφάνεια του εδάφους. Δεν κόβονται υγρά γιατί σχίζονται τα φύλλα τους. Τα λασπωμένα και άρρωστα φύλλα απομακρύνονται αμέσως. Μπορούν να διατηρηθούν σε ° C μέχρι 3 ή 4 εβδομάδες.                                                                                                                                               ¨                                                                                           Ελκυστικό εισόδημα σε μία οικογενειακή επιχείρηση που θέλει να στραφεί στον πρωτογενή τομέα μπορεί να εξασφαλίσει η καλλιέργεια  των κηπευτικών.

η καλλιέργεια των οποίων υπόσχεται κέρδη, χωρίς να απαιτεί μεγάλες εκτάσεις και σημαντικό αρχικό κεφάλαιο. Η καλλιέργεια κηπευτικών στην ύπαιθρο αλλά και στο θερμοκήπιο δίνει τη δυνατότητα στους νέους να ασχοληθούν με τον τομέα αυτόν, γιατί έχει πολλά πλεονεκτήματα.

Μετά τη συγκομιδή τους, τα μαρούλια δεν μπορούν να συντηρηθούν για πολύ χρόνο, εκτός αν συσκευαστούν σε νάιλον σακούλες και αμέσως εισαχθούν σε ψυγεία

Σε υγρασία 90-95% και θερμοκρασία 0ο C μπορούν να συντηρηθούν για 20 ημέρες.

- Δεν απαιτεί μεγάλες εκτάσεις. Σήμερα για να είναι βιώσιμη μια γεωργική επιχείρηση που θα έχει ως βάση τις αροτραίες καλλιέργειες (σιτηρά, ενεργειακές καλλιέργειες, βαμβάκι κ.λπ.), θα πρέπει κάποιος να έχει μεγάλο αριθμό στρεμμάτων. Στα κηπευτικά οι εκτάσεις είναι μικρές.

- Δεν απαιτεί μεγάλο μηχανικό εξοπλισμό κατά την αρχική φάση. Μπορεί κάποιος να ξεκινήσει το γεωργικό επάγγελμα καλλιεργώντας κηπευτικά με όχι πολλά καλλιεργητικά μέσα.

- Δεν απαιτεί σημαντικό αρχικό κεφάλαιο για το πρώτο ξεκίνημα. Μπορεί ο ενδιαφερόμενος να ξεκινήσει με κηπευτικά υπαίθρου και στην πορεία να δημιουργήσει πρόχειρες θερμοκηπιακές εγκαταστάσεις.

- Ο καλλιεργητής παράγει προϊόντα και απευθύνεται σε μια αγορά που καταναλώνει λαχανικά (δεν είναι νέα προϊόντα). Εύκολα μπορεί να τα πουλήσει ο ίδιος και να έχει μερίδιο από την εμπορία του προϊόντος.

- Τα προϊόντα που παράγονται θεωρούνται επώνυμα, ποιοτικά, με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει καλές τιμές και σταθερό πελατολόγιο.

Η συγκομιδή του μαρουλιού γίνεται σταδιακά με τα χέρια με τη βοήθεια μαχαιριού, ενώ η κοπή γίνεται χαμηλά στην επιφάνεια του εδάφους

Η εργασία που θα προσφέρει ο νέος αγρότης στην επιχείρηση που θα ασχολείται είτε με κηπευτικά υπαίθρου, είτε με προϊόντα σε μικρές θερμοκηπιακές εγκαταστάσεις, θα του εξασφαλίσει ένα εισόδημα που θα μπορεί να ανταποκριθεί στις οικογενειακές του οικονομικές ανάγκες.

Η χώρα μας πλεονεκτεί έναντι άλλων ευρωπαϊκών χωρών στην καλλιέργεια και πρωιμότητα των κηπευτικών, λόγω της ηλιοφάνειας και του ήπιου γενικά και εύκρατου κλίματος.

Ο τομέας των λαχανικών και των φρούτων αποτελεί τον δυναμικότερο κλάδο για την ελληνική γεωργία, από άποψη όγκου παραγωγής, εμπορίας, απασχολούμενου ανθρώπινου δυναμικού, εισαγόμενου συναλλάγματος και κάλυψης σχεδόν του συνόλου των εγχώριων αναγκών σε αντίστοιχα προϊόντα.

Χαμηλό το κόστος καλλιέργειας

ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ                                                                                                                                        πηγες   http://agrosimvoulos.gr/   http://www.ethnos.gr/default.asp?catid=22733       

ΕΠΙΔΟΤΉΣΕΙΣ ΈΩΣ 75% ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΉ ΑΙΘΈΡΙΩΝ ΕΛΑΊΩΝ

Επιδοτήσεις για μονάδες παραγωγής αιθέριων ελαίων «ξεκλειδώνει» το νέο πρόγραμμα μεταποίησης του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο αναμένεται να ενεργοποιηθεί από τις αρχές του νέου χρόνου.

Με τις τιμές των αιθέριων ελαίων να είναι ανάλογες της ζήτησης, που σταθερά κινείται σε υψηλά επίπεδα, η δημιουργία μιας καθετοποιημένης μονάδας προβάλλει ως μια μεγάλη επενδυτική ευκαιρία, με προοπτική σημαντικών εσόδων έως και 9.000 ευρώ.

Μέσω του νέου χρηματοδοτικού μέτρου μπορούν να ενισχυθούν σε ποσοστό έως και 75% όλες οι αγροτικές επιχειρήσεις που θέλουν να μεταποιούν και να εμπορεύονται φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά. Χρηματοδοτούνται η δημιουργία, η επέκταση, ο εκσυγχρονισμός μονάδων τυποποίησης και επεξεργασίας αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών.

Μια καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής αιθέριων ελαίων με καλλιέργεια αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, έκτασης 10 στρεμμάτων, και εφόσον τηρηθούν οι κανόνες του marketing, μπορεί η δραστηριότητα αυτή να δώσει ικανοποιητικό εισόδημα που θα φτάνει τα 900 ευρώ το στρέμμα.

Στόχος του προγράμματος αυτού είναι η αύξηση της προστιθέμενης αξίας των προϊόντων, καθιστώντας τα πιο ελκυστικά στον καταναλωτή. Η στήριξη παρέχεται κυρίως στις πολύ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις αλλά και σε μεγάλες επιχειρήσεις, μέχρι ενός ορίου προϋπολογισμού επενδύσεων, εφόσον η ενίσχυση έχει χαρακτήρα κινήτρου.

Ο παραγωγός -ή ομάδα παραγωγών- που εγκαθιστά μια καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής αρωματικών φυτών και αιθέριων ελαίων γίνεται συγχρόνως και επιχειρηματίας, γιατί σπάνια πλέον δίνει το πρωτογενές προϊόν του στον χονδρέμπορο κοψοχρονιά και σε εξευτελιστικές τιμές. Επειδή με τον μηχανολογικό εξοπλισμό της μονάδας του έχει πλέον δώσει υπεραξία στο προϊόν του, επιτυγχάνει πολύ υψηλότερες τιμές στις ξένες αγορές και, το κυριότερο, έχει τη δυνατότητα να διαθέτει τελικά προϊόντα σύμφωνα με τις ανάγκες και τις προδιαγραφές των μεγάλων οίκων εμπορίου της ΕΕ, που αποκλειστικά διακινούν παγκοσμίως τα προϊόντα αυτά.

Η προώθηση και η εμπορία των αρωματικών φαρμακευτικών φυτών και των αιθέριων ελαίων είναι ιδιαίτερα σημαντικές και καθορίζουν ουσιαστικά την οικονομικότητα του όλου εγχειρήματος. Αγορές υπάρχουν και μάλιστα με αρκετά περιθώρια ώστε να απορροφήσουν την όποια ελληνική παραγωγή. Η είσοδος σε νεόφερτους είναι σίγουρα εφικτή αλλά και δύσκολη. Βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχή είσοδο και εδραίωση, ιδιαίτερα στις ξένες αγορές, είναι: προϊόντα υψηλής ποιότητας και κυρίως σταθερότητα και συνέχεια στην παράδοση.

Δικαιούχοι ενίσχυσης είναι οι ατομικές επιχειρήσεις και τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (ΑΕ, ΕΠΕ, ΟΕ, ΕΕ, προσωπικές εταιρείες του εμπορικού νόμου, αγροτικές συνεταιριστικές οργανώσεις κάθε βαθμίδας, συνεταιριστικές επιχειρήσεις, δημοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις της εμπορικής και της φορολογικής νομοθεσίας).

Οι δαπάνες για τις οποίες μπορεί να παρέχεται ενίσχυση αφορούν:

• Κατασκευή, απόκτηση ή βελτίωση της ακίνητης περιουσίας, όπου οι εκτάσεις γης είναι επιλέξιμες μόνο όταν δεν υπερβαίνουν το 10% του συνολικού κόστους της επένδυσης. Για εγκαταλελειμμένες και πρώην βιομηχανικές εγκαταστάσεις που περιλαμβάνουν κτίρια, το όριο αυτό αυξάνεται στο 15%.
• Διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου προκειμένου να εξυπηρετούνται οι ανάγκες της μονάδας.
• Αγορά και εγκατάσταση εξοπλισμού.
• Απόκτηση πιστοποιητικών από αρμόδιους οργανισμούς (όπως ISO, HACCP).
• Δαπάνες εξοπλισμού επιχείρησης (όπως αγορά fax, τηλεφωνικών εγκαταστάσεων, δικτύων ενδοεπικοινωνίας και ηλεκτρονικών υπολογιστών, φωτοτυπικών και συστημάτων ασφαλείας των εγκαταστάσεων).
• Μελέτες, δημιουργία αναγνωρίσιμου σήματος (ετικέτας) του προϊόντος, απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, έρευνα αγοράς για τη διαμόρφωση της εικόνας του προϊόντος (συσκευασία, σήμανση), άδειες, δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, αγορά ή ανάπτυξη του απαραίτητου για τη λειτουργία της επένδυσης λογισμικού.
• Γενικές δαπάνες (όπως αμοιβές μηχανικών, συμβούλων και έκδοση αναγκαίων αδειοδοτήσεων).

Χρήσεις
Οι κυριότερες χρήσεις των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών είναι:

Σαν ξηρά φύλλα για παρασκευή ροφημάτων, στη βιομηχανία τροφίμων και ποτών, στην κονσερβοποιία, στη ζαχαροπλαστική και στη φαρμακευτική. Γενικά, τα ξηρά αρωματικά φυτά έχουν περισσότερο συμπυκνωμένο άρωμα από τα φρέσκα. Παραδείγματα αρωματικών φυτών που δίνουν δρόγη είναι: μαϊντανός, άνηθος, δυόσμος, βασιλικός, δεντρολίβανο, θυμάρι, μάραθο, θρούμπι, μελισσόχορτο, μαντζουράνα, κρεμμύδι, κορίανδρος, γλυκάνισος, ρίγανη, λουίζα, αρχαγγελική, σκόρδο, φασκόμηλο, χρένο.

Στη μαγειρική ως αρτύματα, είτε φρεσκοκομμένα, είτε ξηρά, είτε αλεσμένα.

Πολλά φυτά χρησιμοποιούνται για τη λήψη φυτικών χρωστικών (π.χ. φλαβονοειδή, καροτενοειδή, χλωροφύλλες κ.λπ.) στη χρώση τροφίμων σε αντικατάσταση των συνθετικών χρωστικών. Μια ενδιαφέρουσα χρήση των αρωματικών φυτών όπως (θυμάρι, ρίγανη κ.ά.) είναι η χρήση τους ως φυσικά αντιοξειδωτικά τροφίμων (π.χ. ελαιόλαδο).

Ιδιαίτερα διαδεδομένη είναι η χρήση των αιθέριων ελαίων των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, πολύπλοκων δηλαδή ουσιών που κυκλοφορούν στο φυτό και λαμβάνονται από αυτό με διάφορες μεθόδους σε πολύ συμπυκνωμένη μορφή.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Τι πρέπει να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι

Οσοι ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με τον συγκεκριμένο κλάδο θα πρέπει να προσέξουν:

• Δημιουργία μικρών ευέλικτων ομάδων που θα θελήσουν να δοκιμάσουν διάφορα είδη αρωματικών φυτών. Η καταγραφή των αυτοφυών αρωματικών φυτών στην ευρύτερη περιοχή θα αποτελέσει οδηγό για τα πρώτα υπό δοκιμή είδη, καθώς θα είναι πιο εύκολος ο εγκλιματισμός τους στις εδαφοκλιματικές συνθήκες της περιοχής.
• Εδαφολογικές αναλύσεις για τη γνώση της ποιότητας των εδαφών αλλά και των ειδών που μπορούν να προσαρμοστούν καλύτερα.
• Δοκιμαστικές καλλιέργειας σε μικρή έκταση σε διάφορες περιοχές με συμμετοχή και καθοδήγηση γεωπόνων.
• Καταγραφή ημερολογιακά του χρόνου απασχόλησης και προσδιορισμός του κόστους παραγωγής ανά είδος και του καθαρού εισοδήματος που μπορεί να προκύψει για τους παραγωγούς.
• Καταγραφή της απόδοσης σε χλωρό και ξηρό βάρος και ποσοτικές και ποιοτικές αναλύσεις των αιθέριων ελαίων.
• Ερευνα αγοράς σε Ελλάδα και εξωτερικό.
• Τελική επιλογή των ειδών που θα καλλιεργηθούν.

Σύμφωνα μάλιστα με έρευνα αγοράς που έγινε, διαπιστώθηκε ότι έχει μεγάλη σημασία το προϊόν από άποψη χαρακτηριστικών αλλά και το αν είναι βιολογικό ή όχι. Για παράδειγμα, η τιμή πώλησης για συμβατική ρίγανη με υψηλή απόδοση σε έλαιο και υψηλή περιεκτικότητα σε καρβακρόλη ξεκινούσε στην Ελλάδα από 1,8 ευρώ το κιλό και έφτανε τα 2,2 έως 2,3 ευρώ για συμβολαιακή γεωργία. Αντίθετα, η τιμή στη βιολογική ρίγανη κυμαίνονταν από 5 έως και 6,5 ευρώ το κιλό. Οι τιμές στο εξωτερικό είναι πολύ υψηλότερες.

ΕΠΕΝΔΥΣΗ
Το κόστος για δημιουργία καθετοποιημένης μονάδας

Το μεγάλο πλεονέκτημα με τη μεταποίηση των αρωματικών φυτών είναι ότι σε μια σωστή καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει αδιάθετο ή να αλλοιωθεί κάποιο προϊόν της, καθώς σε κάθε περίπτωση μετακυλίεται το αδιάθετο υλικό στην επόμενη αγορά.

Τα περισσότερα γεωργικά προϊόντα -και ιδιαίτερα τα φρούτα και τα λαχανικά- πρέπει να διατίθενται μέσα σε μικρό χρονικό περιθώριο, απευθυνόμενα δηλαδή μόνο σε μια αγορά, και εδώ έγκειται η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τα βότανα, τα οποία διατίθενται σε τρεις διαφορετικές αγορές.

Η πρώτη αγορά είναι αυτή των νωπών -φρέσκων- αρωματικών φυτών, όπως π.χ. ο βασιλικός, η μέντα, ο δυόσμος το δενδρολίβανο κ.ά., τα οποία βρίσκουμε στις λαϊκές (χύδην, σε ματσάκια, σε γλαστράκια κ.λπ.), στα σούπερ μάρκετ, στις κουζίνες των εστιατορίων, των ξενοδοχείων, των σπιτιών μας κ.λπ. Η δεύτερη και κύρια αγορά είναι αυτή των ξηρών φυτικών υλικών των αρωματικών φυτών, που αποτελεί τη μεγαλύτερη είτε σε όγκο παραγωγής και διάθεσης είτε σε τζίρο. Η τρίτη είναι αυτή που συνήθως αφήνει και τα μεγάλα κέρδη -υπό ορισμένες όμως και απαιτητικές συνθήκες- αυτή των αιθέριων ελαίων, η οποία βέβαια απαιτεί και σημαντικές επενδύσεις και τεχνογνωσία.

Μια καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής αιθέριων ελαίων απαιτεί έκταση τουλάχιστον 90 στρεμμάτων, με το κόστος της επένδυσης να ξεκινά από 210.000 ευρώ περίπου.

Ο ιδιαίτερα εξειδικευμένος εξοπλισμός (ξηραντήριο) έχει ένα κόστος της τάξης των 130.000, κύριο στοιχείο του οποίου είναι το ξηραντήριο, από το οποίο διέρχονται οι τόνοι της συγκομιζόμενης χορτόμαζας, και επιπλέον, τα μηχανήματα κοπής, καθαρισμού, αποφύλλωσης, ταξινόμησης, διαλογής, συσκευασίας. Το δε κόστος εγκατάστασης ενός αποστακτηρίου για την παραγωγή αιθέριων ελαίων ξεκινά από 80.000 ευρώ περίπου.

Ο παραγωγός -ή η ομάδα παραγωγών που εγκαθιστά μια καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής αρωματικών φυτών και αιθέριων ελαίων- γίνεται συγχρόνως και επιχειρηματίας, γιατί σπάνια πλέον δίνει το πρωτογενές προϊόν του στον χονδρέμπορο κοψοχρονιά και σε εξευτελιστικές τιμές.

ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΝΟΣ

πηγή: ethnos.gr http://biokipos.blogspot.gr/

http://www.minagric.gr/images/stories/docs/agrotis/Aromatika_Fyta/pinakas_kalliergeion_aromatikonfiton.pdf\
http://www.minagric.gr/index.php/el/for-farmer-2/aromfita/farmakeytikafyta