Σχέδια επενδυτών προβλέπουν την εγκατάσταση 28 αιολικών πάρκων, με 353 γιγάντιες ανεμογεννήτριες Λήμνο, Χίο , Δυτική Λέσβο, Ικαρία...

"Αυτός είναι ένας χάρτης της Ελλάδας. Τα πράσινα και κίτρινα στίγματα είναι οι περιοχές που θα εγκατασταθούν οι 24500 ανεμογεννήτριες. 

Γιατί δε θέλετε τις ανεμογεννήτριες;“Θα βάλουμε ανεμογεννήτριες στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου, γιατί οι Κυκλάδες έχουν υψηλή περιβαλλοντική και τουριστική αξία”....Μάνος Δούκας 

Μας λένε: “Αφού είναι ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, μας απελευθερώνει από το πετρέλαιο και τις καύσεις και κάνει καλό στο περιβάλλον… “. Κανένας δεν διαφωνεί με την αξιοποίηση της “Αιολικής ενέργειας” και όλων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Αντίθετα μάλιστα. Η διαφωνία και οι κινητοποιήσεις, των νησιωτών, από το 2010, είναι με το συγκεκριμένο έργο της πολυεθνικής “IBERDROLA – ΡΟΚΑΣ”, την «Αιγαία Ζεύξη», που πάει σήμερα να ξαναζεσταθεί μετά από ύπνωση αρκετών ετών.

Πώς είναι μια τέτοια ανεμογεννήτρια;

Ο πύργος της είναι 107 μέτρα ψηλός. Πιο ψηλός από τον πύργο των Αθηνών. Το πτερύγιό της είναι 40 μέτρα. Λίγο πιο ψηλό από το Λευκό Πύργο. Δηλαδή συνολικό ύψος 150 μέτρα. Διπλάσιο από τις παλιές που είναι 60 – 80 μέτρα. Η διάμετρος του δρομέα είναι όσο ένα Boeing 747. Ζυγίζει 231 τόνους. Χρειάζεται βάση 16Χ16Χ3 μέτρα, δηλαδή 770 κυβικά μπετόν αρμέ η κάθε μία και πλατφόρμα έως και 2 στρεμμάτων. Η κάθε μία παράγει 2 MW.

Τι κατασκευές προβλέπει το έργο

Σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν 28 αιολικά πάρκα, με 353 τέτοιες γιγάντιες ανεμογεννήτριες. Στη Λήμνο 125. Στη Χίο 75. Στη Δυτική Λέσβο, 10 αιολικά πάρκα με 153 A/Γ. Δηλαδή 206 ΜW, όταν οι ανάγκες της Λέσβου ακόμα και τον Αύγουστο δεν ξεπερνάνε τα 65 MW. Άλλο έργο, άλλης εταιρείας, με 165 Α/Γ, προβλέπεται για την Ικαρία.

Για τις ανάγκες αυτής της επένδυσης απαιτούνται (στη Δ. Λέσβο μόνο) διανοίξεις πολλών νέων χωμάτινων οδών, πλάτους 5 m και μήκους περίπου 200 χλμ., εκσκαφές για καλωδιώσεις 330 χλμ., εκσκαφές θεμελίων 353 χλμ., διαμορφώσεις πλατειών μεγάλων διαστάσεων (45×25 μέτρων), για κάθε ανεμογεννήτρια, εργοταξιακούς χώρους 386.000 τ.μ.

Για να καταλάβουμε τα μεγέθη και τις αποστάσεις, αρκεί να πούμε ότι η απόσταση ανάμεσα σε δυο τέτοιες ανεμογεννήτριες πρέπει να είναι 300 μέτρα περίπου. Κι όλα αυτά συνεπάγονται μεγάλες συγκεντρώσεις μπάζων και διαφόρων άχρηστων υλικών. Βλέπουμε λοιπόν ένα έργο φαραωνικών διαστάσεων, που θα καταλάβει δεκάδες χιλιάδες στρέμματα και θα διαλύσει εντελώς το τοπίο. Για τη δυτική Λέσβο υπολογίζουν πάνω από 6.500 στρέμματα.

Οι ίδιες οι μελέτες της εταιρείας μιλάνε για τις συνέπειες

Οι “τεχνικές εκθέσεις της εταιρείας”, ενώ κάνουν λόγο για “μηδενική επιβάρυνση του τοπίου”, πιο κάτω αυτοαποκαλύπτονται.

Προκειμένου να εξηγήσουν “γιατί δεν κάνουν το έργο στις Κυκλάδες που είναι πιο εύκολη και πιο οικονομική η σύνδεση με το κεντρικό δίκτυο”, γράφουν:
“Το νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων χαρακτηρίζεται από τοπικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά υψηλής αξίας, γεγονός που έχει αναδείξει την περιοχή σε τουριστικό και παραθεριστικό πόλο παγκοσμίου ενδιαφέροντος”. Αλλά και ότι “Οι Κυκλάδες και τα άλλα νησιά που δεν επιλέχτηκαν για τη συγκεκριμένη επένδυση, έχουν σημαντικά οικολογικά χαρακτηριστικά και σημαντικά θαλάσσια συστήματα“.  Άρα; Τα δικά μας νησιά;

Στην ύπαρξη αρνητικών συνεπειών, αναφέρονται κι ένα σωρό πανεπιστημιακές μελέτες. Ενδεικτικά δείτε δύο από αυτές. Σύμφωνα λοιπόν με αυτές τις εκθέσεις:

Απολιθωμένο δάσος – NATURA

«Το υπέδαφος, θα επηρεαστεί από τις εκσκαφές εκατοντάδων χιλιομέτρων και μεγάλων θεμελίων του έργου. Το Απολιθωμένο Δάσος του Σιγρίου Λέσβου, που εκτείνεται σε περιοχή 150.000 στρεμμάτων, ακριβώς εκεί που σχεδιάζονται τα αιολικά πάρκα, στο δυτικό τμήμα της Λέσβου και έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο μνημείο της Φύσης θα δεχτεί πλήγμα από τα έργα, λόγω της ύπαρξης απολιθωμάτων ιδιαίτερης πολιτισμικής και επιστημονικής αξίας σ’ ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή» … «Το μεγαλύτερο μέρος της επένδυσης βρίσκεται εντός προστατευόμενης περιοχής Natura, όχι μόνο στη Λέσβο και στη Χίο, με δυσμενείς επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και ιδιαίτερα σε ευπαθή είδη που ζουν στην περιοχή».

BIRDWACHING και οικοτουρισμός

Οι οικολόγοι κι οι μελέτες μιλάνε για χιλιάδες θανάτους πουλιών, αλλά και διάλυση του οικοσυστήματός τους από τις κατασκευές και το θόρυβο κατά την κατασκευή των πάρκων. Μέχρι και για 50% μείωση των πληθυσμών μιλούν σε κάποιες περιπτώσεις. Κι αυτό έχει ξεχωριστή σημασία για τη Λέσβο, που θεωρείται «η σημαντικότερη τοποθεσία στην Ευρώπη για τους παρατηρητές πουλιών». Έτσι … «Οι επιπτώσεις στην τοπική βιοποικιλότητα, θα οδηγήσουν σε επιπτώσεις και στη μορφή του οικοτουρισμού που βασίζεται στην παρατήρηση της βιοποικιλότητας (παρατήρηση φυτών, ζώων και πουλιών), όπως το bird-watching. Έχει παρατηρηθεί μείωση πληθυσμών διάφορων πουλιών όπου εγκαθίστανται αιολικά πάρκα». (Steve Dadley, Βρεττανός καθηγητής, μέλος της Βρετανικής Ένωσης Ορνιθολόγων (ΒΟΕ) , ξεναγός bird wachers στη Λέσβο εδώ και 20 χρόνια).

Άλλωστε μελέτες γνώμης (π.χ. στη Σκωτία) δείχνουν ότι το 55% των ερωτηθέντων, δεν θα επισκεπτόταν για τουρισμό τοποθεσίες που έχουν κυριαρχηθεί οπτικά έστω, από ανθρώπινες βιομηχανικές κατασκευές όπως Αιολικά πάρκα, πυλώνες κλπ.

Υδροφόρος ορίζοντας

Με τέτοια αλλοίωση του εδάφους και υπερκάλυψη από μπετόν, θα υπάρχουν βεβαίως συνέπειες στη διάβρωση των λόφων, στους υδροφόρους ορίζοντες και γενικότερα την ισορροπία των υπόγειων υδάτων. Οι εκθέσεις μιλούν επίσης για καταστροφές στον τουρισμό και τη γεωργία, ιδιαίτερα την κτηνοτροφία.

Η διασύνδεση: πού θα πάει το ρεύμα;

Το υποθαλάσσιο δίκτυο που θα κατασκευαστεί, θα ενώσει ενεργειακά τα τρία νησιά με το βόρειο Ευβοϊκό και από εκεί, με το ηλεκτρικό σύστημα της ηπειρωτικής χώρας. Όμως ακόμα δεν έχει γίνει μελέτη για τη διάθεση μέρους της παραγωγής στα ίδια τα νησιά ή για τη δυνατότητα χρήσης αυτού του καλωδίου για μεταφορά ρεύματος ΠΡΟΣ ΤΑ ΝΗΣΙΑ, ώστε να στηρίζεται η κατανάλωσή τους.

Νεκροταφεία ανεμογεννητριών…Οι ανεμογεννήτριες δεν είναι… ανακυκλώσιμες

Γενικότερα όμως, τα έργα αυτά δεν θεωρούνται πλέον ιδιαίτερα αποδοτικά. Π.χ. η Δανία σήμερα καλύπτει το 20% της κατανάλωσης ρεύματός της από την αιολική ενέργεια, αλλά δεν έχει καταφέρει ακόμη να μειώσει τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, ενώ παράλληλα μειώθηκαν τα εισοδήματά της από τον τουρισμό και υπήρξαν επιπτώσεις στην κτηνοτροφία. Το ίδιο ισχύει και για τη Γερμανία που με περισσότερες από  5.000 ανεμογεννήτριες, παράγει λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού. Στη Μ. Βρετανία, θα χρειαζόντουσαν 32.700 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 10% του ηλεκτρικού ρεύματος. Όσο για τους ρύπους, ερευνητές ισχυρίζονται ότι ακόμα κι αν βάλουμε σε λειτουργία 25.000 ανεμογεννήτριες, το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα θα μειωθεί κατά μόλις 0,07%.

Πέρα όμως από τα άλλα η εγκατάλειψη των Α/Γ “παλιάς τεχνολογίας” (ο μέσος χρόνος ζωής μιας Α/Γ είναι 20 – 25 χρόνια), σ’ όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να δημιουργούν  “νεκροταφεία Α/Γ“, εκεί που πριν ήταν τα αιολικά πάρκα. Πάρτε παράδειγμα τις παλιές  ανεμογεννήτριες της Λέσβου που η ΔΕΗ θέλει να τις ξηλώσει. Ή διαβάστε για τις “14000 ανεμογεννήτριες που ρυπαίνουν τις ΗΠΑ”, κυρίως στα αιολικά πάρκα Altamont Pass, Tehachapi, San Gorgonio (Καλιφόρνια), Kamaoa κι άλλα 5 αιολικά πάρκα (Χαβάη).

Ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ακόμα δεν έχει βρεθεί τρόπος για να ανακυκλώνονται τα φτερά των ανεμογεννητριών.

Είναι ήδη ξεπερασμένη η τεχνολογία τους

Πάντως, μιας που μιλάμε για “εξέλιξη της τεχνολογίας“, η νέα γενιά Α/Γ που “έρχεται” είναι οι “πτυσσόμενες Α/Γ”, με στύλο και πτερύγια τηλεσκοπικά, που δίνουν 5 MW, τοποθετούνται πιό εύκολα και κυρίως μέσα στη θάλασσα. Τέτοιες βάζουν π.χ. οι Ισπανοί στα τουριστικά νησιά τους. Αυτό θα πει ότι τα τέρατα που θέλουν να τοποθετήσουν σ’ εμάς εδώ, είναι ήδη παλιάς τεχνολογίας, πριν καν τοποθετηθούν.

Εμπόριο “αιολικών σκουπιδιών”

Μια μελέτη του “Institut für Umwelt und Biotechnik” της Βρέμης, υπολόγισε πως μέχρι το 2034 θα προκύψει η ανάγκη ανακύκλωσης περίπου 225 χιλ. τόνων υλικών πτερύγων ανεμογεννητριών. Έτσι με δεδομένο το μεγάλο κόστος (30.000 για αποσυναρμολόγηση της κάθε μίας) και την ενδεχόμενη (σχεδόν βέβαιη) αδιαφορία των εταιρειών κι αφού κανένας νόμος δεν υποχρεώνει τις εταιρείες να μαζέψουν τις εγκαταστάσεις όταν χαλάσουν, πολλοί εκφράζουν ήδη την ανησυχία τους, ότι θα τα παρατάνε και θα φεύγουν. Έτσι στη Γερμανία, μεγάλη «μπίζνα» έχει ανοίξει για τη μεταφορά χιλιάδων τόνων σκουπιδιών από ανεμογεννήτριες, σε χώρες – σκουπιδότοπους του τρίτου κόσμου. Βέβαια τα τσιμεντένια απομεινάρια τους, μένουν στο έδαφος.

Με βάση όλα αυτά, επιστήμονες καταλήγουν ότι τελικά είναι «λιγότερα τα οφέλη από τις ζημιές».

Κυνηγοί επιδοτήσεωνΗ άποψη αυτή ενισχύεται από πολλές αναλύσεις που λένε ότι “οι εγκαταστάσεις εξυπηρετούν τα ευκαιριακά συμφέροντα των επιχειρηματιών της αιολικής ενέργειας, που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τα Ευρωπαϊκά κονδύλια ως νέοι αποικιοκράτες”. Οι εταιρείες ανανεώνουν το ενδιαφέρον τους για “αιολικές επενδύσεις” κάθε φορά που έρχεται στην επιφάνεια ένα καινούριο πρόγραμμα επιδοτήσεων.

“Θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας”;

Θα υπάρξουν κάποιες ή και πολλές στη φάση της κατασκευής. Αλλά πρόσκαιρα. Στη φάση όμως της μόνιμης λειτουργίας… “Στο μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της Ευρώπης εργάζονται 3 υπάλληλοι”.

Δεν θα επεκταθώ στα «ανταποδοτικά οφέλη». Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι με 30 ή και με 1000 αργύρια “λύνονται” όλες οι αισθητικές, πολίτικες, κοινωνικές, περιβαλλοντικές αντιρρήσεις («πόσο πάει;»).

Από πού θα κερδίσει η εταιρεία;

1.Οι εταιρείες ακολουθούν το ρυθμό και τη ροή τους των επιδοτήσεων σαν τα κοράκια.

2.Η συγκεκριμένη έχει εξασφαλίσει προνομιακή σύμβαση με τη ΔΕΗ για 124,31 € ανά MWh, όταν στα στεριανά αιολικά πάρκα η τιμή είναι 87,75 € και το κόστος του συμβατικά παραγόμενου ρεύματος είναι σχεδόν 40 ευρώ.

3.Είναι αναμενόμενες υπέρογκες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και στα τέλη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία τους.

4.Κι έτσι μετακυλίεται  στους πολίτες ακόμα και το κόστος της διασύνδεσης των νησιών με την ηπειρωτική χώρα και εξασφαλίζεται το υπερκέρδος της εταιρείας.

Ποιός την θέλει αυτή την επένδυση;   

Δε θα αναφερθώ επίσης αναλυτικά στο ρόλο και στη σχέση της ΔΕΗ και του ΔΕΔΗΕ, ή στην ιστορία των εγκρίσεων της μελέτης κλπ. Πολλές λεπτομέρειες θα βρείτε στις πηγές μελέτες, άρθρα, κλπ). Ακόμα και πολλά άλλα  σημεία που είναι δε χωράνε όλα για να τα αναφέρω (φωτιές στις τουρμπίνες, διαρροές λαδιών στο υπέδαφος, θόρυβος, κλπ).

Όμως, δεν θέλω να μείνω με την απορία: Τελικά ποιος τις θέλει ; Γιατί εγώ βλέπω ακόμα και τους φιλελλέδες των “ιδιωτικοποιήσεων των πάντων”, των “επενδύσεων” και της “απαλλαγής των επενδυτών από τη γραφειοκρατία”, να μη την θέλουν αυτή την επένδυση. Αλλά, τα κόμματά τους και τις αυτοδιοικητικές παρατάξεις που την ενέκριναν, πώς τα κρίνουν τώρα ; Δε σκέφτονται ότι μέσα στις πιο βασικές προτεραιότητες της ΕΕ και της Ελληνικής κυβέρνησης είναι η «απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας», η ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας, η διασύνδεση των νησιών με το κεντρικό δίκτυο, ώστε μ’ όλα αυτά να προχωρήσουν οι επιχειρηματίες του κλάδου σε «εξαγωγές σε αγορές εκτός ΕΕ»;

Εκτός κι αν η σημερινή τους διαφωνία, είναι απλώς ένα προεκλογικό θέατρο, που θα ξεχαστεί μετά, στο όνομα των “επενδύσεων” ή του “ρεαλισμού”.

Ενδεχόμενο που μοιάζει μάλλον προφανές, αν συνυπολογίσουμε και την ίδρυση του δήμου Δυτικής Λέσβου, τον οποίο κατ’ εξοχήν αφορά το θέμα και πιέζει συνδυασμούς κι υποψηφίους να πάρουν θέση.

Σίγουρα πάντως από όλα αυτά, φαίνεται ότι υπάρχει στα νησιά μας ένα υπολογίσιμο κίνημα ενάντια σ’ αυτή την “επένδυση”, που επηρεάζει την όποια εξέλιξη καθοριστικά                                                                                .Μάνος Δούκας  http://www.katiousa.gr/

«Άκρατος Νήσος»-Διαδρομές «μακροκαλοζωΐας» στην Ικαρία

Αντώνης Γλαρός (φωτ. Χρήστος Πετρόπουλος) Ο Αντώνης Γλαρός σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ «Άκρατος Νήσος» με θέμα τον ικαριακό τρόπο ζωής ενώ συμμετείχε και στην διοργάνωση του 2ημερου ικαριώτικου πανηγυριού στις Βρυξέλλες τον περασμένο Νοέμβριο.

 

 

Αντώνης Γλαρός: «Θεωρώ ότι η προσοχή του κόσμου έχει ξεκινήσει να στρέφεται στο νησί κυρίως τα τελευταία 5-6 χρόνια της κρίσης κι οι λόγοι είναι πολλοί. Κατ’ αρχάς είναι ένας πολύ φθηνός τουριστικός προορισμός κυρίως τώρα που οι μισοί νέοι άνθρωποι της χώρας είναι άνεργοι. Σε δεύτερη φάση η κρίση έχει φέρει έναν προβληματισμό όσον αφορά τον τρόπο ζωής και διασκέδασης. Η Ικαρία ως ένας από τους πλέον φτωχούς τόπους της Ελλάδας ποτέ δεν ξέφυγε. Δεν συμμετείχε στο πάρτι των ‘90’s και 00’s που είχε στηθεί σε όλη τη χώρα. Οι ικαριώτες έχουν σε βάθος πολλών ετών αναπτύξει μια αντίληψη μακροκαλοζωίας που δε σχετίζεται τόσο με την κατοχή υλικών αγαθών πολύ πριν προκύψει η κρίση.

 Η Ικαρία ως ένας από τους πλέον φτωχούς τόπους της Ελλάδας ποτέ δεν ξέφυγε. Δεν συμμετείχε στο πάρτι των ‘90’s και 00’s που είχε στηθεί σε όλη τη χώρα

Η διασκέδαση τους βρίσκει έκφραση (και) μέσα από τα πανηγύρια ένα μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο. Η Ικαρία λοιπόν προσφέρει ένα plan Β το οποίο δίνει και στον κόσμο που έχει πληγεί από την κρίση, μια ελπίδα, ένα μπούσουλα ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος, ένας εναλλακτικός τρόπος ζωής με προτεραιότητα τον άνθρωπο. Βέβαια, η υπερέκθεση του νησιού οδηγεί σε μα εμπορευματοποίηση του τρόπου ζωής. Ο ίδιος ο κόσμος το προκαλεί γιατί το ζητάει αυτό το μικρόβιο της δύσης που μπορεί να προσβάλει το νησί αν κι έχει ισχυρά αντισώματα.

Να σου δώσω ένα παράδειγμα- μια φίλη έχει τουριστικό γραφείο στην Ικαρία. Την πήραν τηλέφωνο από ΗΠΑ, μια ομάδα τουριστών που ήθελε να έρθει στο νησί και ζητούσαν στις δραστηριότητες τους να αρμέξουν κατσίκες, να ψαρέψουν, και τέλος να επισκεφτούν τους ‘longevity people’. Τα παππούδια μας δηλαδή τα αντιμετωπίζουν ως μουσειακό είδος. Σε στυλ ‘γι’ αυτούς που ζουν πάνω από τα 100 τι ώρα είναι το επισκεπτήριο;’ Για την ώρα το βλέπουμε και γελάμε.

Υπάρχουν τουρίστες στην Ικαρία που αντιμετωπίζουν τα παππούδια μας ως μουσειακό είδος. Σε στυλ ‘γι’ αυτούς που ζουν πάνω από τα 100 τι ώρα είναι το επισκεπτήριο;

 Ήμασταν στον καφενέ στην πλατεία του Αγίου Κηρύκου το Πάσχα και συζητούσαμε για το πώς θα μπορούσε να στηθεί ένα γλέντι όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Μια Γερμανίδα κολλητή μου, λάτρης του νησιού, η Birgit Urban που επισκέπτεται το νησί πολλές φορές το χρόνο, πρότεινε να οργανώσει κάτι τέτοιο στις Βρυξέλλες όπου κι εργάζεται. Εγώ μόλις είχα ολοκληρώσει την «Άκρατο Νήσο», μια ταινία που γυρίσαμε για την Ικαρία και τα πανηγύρια της, τον τρόπο ζωής των ντόπιων, τη διατροφή τους και τον τρόπο που διασκεδάζουν μέσα από τη μάτια ενός αμπελουργού που μεταφέρει το κρασί στα πανηγύρια. Η χρηματοδότηση ήρθε από το ίδρυμα «Ιωάννης Μελάς» και με το φιλμ ασχοληθήκαμε μια ομάδα Ικάριων συντελεστών. Στόχος μας να ξεφύγουμε από τα κλασικά στερεότυπα για τον τόπο μας.

Πρότεινα λοιπόν να το προβάλλουμε στις Βρυξέλλες. Σύντομα, η ιδέα άρχισε να απλώνεται και να αγκαλιάζεται από τα παιδιά που μένουν μόνιμα στο Βέλγιο αλλά και τους φίλους τους οι οποίοι μένουν μόνιμα εκεί. Γρήγορα σχηματίστηκε η ομάδα «Φίλοι της Ικαρίας». Οι εκδηλώσεις στις Βρυξέλλες είχαν εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία. Η προβολή έγινε sold out όσο και το πανηγύρι. Φανταστείτε οργανώθηκε δεύτερη μέρα για να καλύψει τη ζήτηση!»

Ηλέκτρα Τσακαλία, ηθοποιός»

_{Ηλέκτρα Τσακαλία (φωτ. Χρήστος Πετρόπουλος)}

Ηλέκτρα Τσακαλία: «Αυτό που συμβαίνει με την Ικαρία δεν το βλέπω σαν εμμονή αλλά σαν αναγνώριση. Το νησί μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν ένα άγνωστο μέρος για μεγάλη μερίδα του κόσμου. Οι επισκέπτες του ήταν ως επί το πλείστον σταθεροί, ακόμα και από το εξωτερικό. Είναι λογικό ως ένα βαθμό, με την άνθηση των μέσων να τραβήξει την προσοχή του κόσμου παγκοσμίως, κυρίως από την ένταξη της Ικαρίας στον κατάλογο των Blue Zones (μακροζωίας) και μετά. Έπειτα ήρθαν και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Στα θετικά της υπόθεσης βάζω: τον τουρισμό στο νησί που ενισχύει την τοπική οικονομία, την εξωστρέφεια των τοπικών προϊόντων, ακόμα και την ευκαιρία που έχουν οι κάτοικοι να κρατήσουν ή κι να βελτιώσουν τα θετικά στοιχεία του τρόπου ζωής τους και να επανεξετάσουν ό,τι δεν είναι πλέον λειτουργικό. Κυρίως όμως κι εξ’αιτίας της μεγάλης προβολής του νησιού η Ικαρία μαγνητίζει πια παγκοσμίως πολλούς ανθρώπους που ο τρόπος ζωής του νησιού του εμπνέει και τους θέλγει. Στην εποχή της εδραίωσης της παγκοσμιοποίησης το νησί φέρνει στο τραπέζι ένα modus vivendi που φαντάζει μεν εξωτικό αλλά υπενθυμίζει ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος να ζει κανείς.

Αυτό το ‘κύμα’ ίσως σε κάποιο βαθμό έχει αλλοιώσει τον χαρακτήρα των τοπικών εθίμων. Για 20 μέρες το καλοκαίρι… Ευτυχώς, η Ικαρία, οι άνθρωποι της και ο τρόπος που ζουν είναι εκεί 12 μήνες το χρόνο.

Αρνητικά υπάρχουν και για κάποιους από τους κατοίκους και για κάποιους από τους επισκέπτες οι οποίοι εγκλωβίζονται σε μια μονοδιάστατη εκδοχή του νησιού. Κάθε τι δημοφιλές αργά ή γρήγορα θα τραβήξει την προσοχή της αγοράς και των αγοραίων. Όπως κάθε πρωτοπορία με το που αναγνωρίζεται ως τέτοια γίνεται mainstream. Αυτό το ‘κύμα’ ίσως σε κάποιο βαθμό έχει αλλοιώσει τον χαρακτήρα των τοπικών εθίμων. Για 20 μέρες το καλοκαίρι. Αλλά εσείς έχετε πάντα στο νου σας την Αυγουστιάτικη Ικαρία.

Ευτυχώς, η Ικαρία, οι άνθρωποι της και ο τρόπος που διασκεδάζουν και γενικότερα ζουν, είναι εκεί 12 μήνες το χρόνο. Άλλωστε, αμφιβάλλω αν οι παππούδες μας που σέρνουν τον κάβο στους χορούς έχουν ακουστά τον Dj Sasha. ..

 πηγες https://www.monopoli.gr    https://www.youtube.com/channel/UCz9m2IVBSDnsIRnPicyUR8w 

Ο καπετάν «Σώστης» από τη Θύμαινα

Η «Σπυριδούλα», το καΐκι του καπετάν Λευτέρη, που εκτός από χρέη ασθενοφόρου εκτελεί και χρέη σχολικού. Κάθε πρωί στις 7.30 περιμένει τους πέντε μαθητές γυμνασίου και λυκείου της Θύμαινας για να τους μεταφέρει απέναντι στους Φούρνους, όπου βρίσκεται το σχολείο τους.

Ανήμερα τη γιορτή του Αγίου Ελευθερίου, βράδυ, οι άνδρες βγήκαν από τα καφενεία του Αγίου Κηρύκου Ικαρίας και έπιασαν να κοιτάζουν προς τη θάλασσα. Το βλέμμα τους είχε «σκαλώσει» σε μια μικρή βάρκα που ξεμάκραινε. Ολοι στο νησί ξέρουν από αέρηδες και θάλασσες. Εκείνη τη στιγμή είχε 7 μποφόρ νοτιά, ο καιρός ήταν κόντρα, το ταξίδι του σκάφους θα ήταν δύσκολο. «Να ’ναι καλά ο άνθρωπος», ψιθύριζαν οι θαμώνες, σηκώνοντας τους γιακάδες τους. Ζόρικος καιρός.

Στη βάρκα βρισκόταν ο καπετάν Λευτέρης Κοτταράς από τη Θύμαινα, ένα από τα νησάκια του συμπλέγματος των Φούρνων. Ανήμερα τη γιορτή του, είχε μεταφέρει ασθενή από τους Φούρνους στον Αγιο Κήρυκο, που έχει νοσοκομείο και τώρα επέστρεφε σπίτι του. «Το ναύλο τον πληρώνει το ΕΚΑΒ, αλλά είναι ο άνθρωπος που αποφασίζει να ταξιδέψει με αυτόν τον καιρό για να σώσει έναν άλλο άνθρωπο. Και να φανταστείς ότι πληρώνουμε το ίδιο ΦΠΑ με το Κολωνάκι», σχολίασε ο κ. Χρυσόστομος Φουντούλης από την Ικαρία που βρισκόταν μπροστά στο περιστατικό.

Αυτή ήταν πάντα η ζωή για τον καπετάν Λευτέρη, δεν ξέρει πώς είναι διαφορετικά, πώς ζουν σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Απ’ όσο θυμάται τον εαυτό του, στον τόπο του η ξαφνική ασθένεια δεν ήταν ποτέ απλώς μια ξαφνική ασθένεια.

Μίνι εκστρατεία

Πυροδοτεί μια μίνι εκστρατεία: μάζεμα πραγμάτων, ναύλωμα σκάφους και ταξίδι έως την Ικαρία, τη Σάμο, τη Λέσβο ή τον Πειραιά, όπου υπάρχουν γιατροί και υποδομές. Με μποφόρ, χωρίς μποφόρ, δεν έχει σημασία. Με το πλοίο της γραμμής; Με καΐκι; Με ταχύπλοο; Με ό,τι έχει ο Θεός. «Μόλις με καλέσει το Λιμεναρχείο τρέχω», λέει στην «Κ» ο κ. Κοτταράς. Γνωρίζει πως για να απευθύνθηκαν σε αυτόν, δεν υπάρχει άλλος τρόπος ο ασθενής να ταξιδέψει. Δεν θα είναι η μέρα που το πλοίο της γραμμής για Πειραιά «πιάνει» Φούρνους (δύο φορές την εβδομάδα), ενώ προφανώς δεν θα εξυπηρετεί ούτε το βαποράκι «Μεγαλόχαρη» που κάνει την ενδοεπικοινωνία μεταξύ Ικαρίας, Σάμου και Φούρνων. (Φέτος, τα δρομολόγια του «Μεγαλόχαρη» είχαν διακοπεί από τις αρχές Οκτωβρίου με τους κατοίκους του συμπλέγματος των Φούρνων και ιδίως της Θύμαινας να είναι αποκομμένοι από τον έξω κόσμο. Η γραμμή αποκαταστάθηκε μόλις στις 15 Δεκεμβρίου.) Ομως ο καπετάν Λευτέρης «στρατολογείται» και όταν έχει «καιρό» και τα πλοία είναι ακινητοποιημένα. Πολύ συχνά καλείται να υπογράψει χαρτί ότι τα μποφόρ είναι λιγότερα από αυτά που λέει το δελτίο. «Πολλές φορές λέει ότι έχει 6-7, αλλά εμείς ξέρουμε ότι τοπικά είναι 4-5. Αλλά πάω και με εφτάρια και με οχτάρια, άμα είναι ανάγκη». Καλή ώρα το ταξίδι ανήμερα του Αγίου Ελευθερίου. «Τώρα έχω τέσσερις μέρες συνέχεια που πηγαίνω περιστατικά Σάμο ή Ικαρία, αναλόγως».

Οσο ο πληθυσμός στους Φούρνους μεγαλώνει, τόσο αυξάνονται και οι ανάγκες για αυτά τα πηγαινέλα. «Κάθε χρονιά και περισσότερα δρομολόγια. Να, φέτος ξεμείναμε από γιατρό στο νησί (σ.σ.: Θύμαινα). Είμαστε 60 οικογένειες και κρεμόμαστε από ένα καΐκι». Μα και οι Φούρνοι, με 1.000 κατοίκους τον χειμώνα, έχουν μόλις δύο γιατρούς. «Δύο κοπέλες, κι αυτές αναμένεται να φύγουν αρχές Γενάρη, χωρίς να ξέρω αν θα έχουμε αντικαταστάτη», λέει ο δήμαρχος Φούρνων Κορσεών κ. Ιωάννης Μαρούσης. «Και εάν χρειαστεί διακομιδή σε άλλο νησί, ο γιατρός πρέπει να συνοδεύσει τον ασθενή, και το νησί να μείνει χωρίς καθόλου γιατρό. Ευτυχώς, μας λυπάται ο Θεός και δεν έχουμε θρηνήσει θύματα». Δεν είναι τα μόνο δρομολόγια που κάνει ο καπετάν Λευτέρης μέσα στην ημέρα. Κάθε πρωί στις 7.30 η «Σπυριδούλα» του περιμένει στο λιμάνι τους πέντε μαθητές γυμνασίου και λυκείου της Θύμαινας (σ.σ.: έχει δημοτικό και νηπιαγωγείο) για να τους μεταφέρει απέναντι στους Φούρνους όπου είναι το σχολείο τους. Ενα τέταρτο κάνει το καΐκι να διανύσει την απόσταση του 1,5 μιλίου. Με φουρτούνα το ταξίδι μεγαλώνει. Στις 2 μ.μ. είναι εκεί για να τους γυρίσει πίσω. Ο καπετάν Λευτέρης Κοτταράς κάνει και ένα δεύτερο δρομολόγιο το απόγευμα, ώστε να παρακολουθήσουν τα παιδιά την ενισχυτική διδασκαλία. Η μεταφορά αυτή επιδοτείται από το υπουργείο. «Και οι Φούρνοι έχουν ανάγκες, αλλά εμείς είμαστε ακόμα πιο απομονωμένοι». Με 7-8 μποφόρ τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε σχολείο και να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους.

Ο καπετάν Λευτέρης δεν σκέφτηκε ποτέ να μείνει αλλού, έστω παραδίπλα, στην Ικαρία. «Τι να πάμε να κάνουμε στην Ικαρία; Εδώ γεννηθήκαμε, εδώ μείναμε». Από το ’75 βρίσκεται καθημερινά στη θάλασσα, εξυπηρετώντας τους συντοπίτες του και όσους έχουν ανάγκη. Πιο παλιά «έβγαινε» με την «Ευαγγελίστρια», ένα ξύλινο σκάφος 12 μέτρων, κατόπιν με το «Κοτταράς», επίσης ξύλινο σκαρί 18 μέτρων, και πλέον με τη «Σπυριδούλα» και τον «Αγιο Νικόλαο», 13 και 10 μέτρων αντίστοιχα. Από τα 9 μίλια που έπιανε παλιά, τώρα πιάνει τα 20. Δεν είναι κακό, συνήθως βιάζεται. «Πόσο χρονών είστε;» τον ρωτάμε. «Ε τα ’χω τα χρονάκια μου, είμαι στα 62». «Νεότατος» αντιτείνουμε, ξεχνώντας ότι στον τόπο του ο κόπος σχεδόν για τα πάντα είναι διπλός – ενδεχομένως τα χρόνια να βαραίνουν περισσότερο. «Εχω πράγματι κουραστεί από τα πhγαινέλα. Αλλά το παλεύουμε. Ποιος άλλος θα το κάνει, άλλωστε; Τα νέα παιδιά, οι ναυτικοί, φεύγουν, δεν κάθονται στη Θύμαινα, δεν τους αρέσει εδώ». Σταματά για λίγο και συνεχίζει: «Πολλά να μη λέμε. Εχουν συμβεί και άσχημα στις μεταφορές, αλλά δόξα τω Θεώ να λέμε που παλεύουμε και μπορούμε και σώνουμε ψυχές».

«Ο τόπος μας είναι μοναδικός, αλλά οι συνθήκες είναι πολύ άσχημες», λέει στην «Κ» ο δήμαρχος Φούρνων Κορσεών Γιάννης Μαρούσης. «Προφανώς θέλουμε περισσότερα δρομολόγια, αλλά φθάσαμε να λέμε ότι και αυτά τα δύο είναι αρκετά. Εχουμε περάσει και καλύτερες και χειρότερες εποχές, μήνες ολόκληρους χωρίς καμία σχέση με την ενδοχώρα».

Ενα παράλληλο σύμπαν αυτό το νησιωτικό σύμπλεγμα, όπου για τα αυτονόητα πρέπει να παλέψεις διπλά. «Ενας ηλικιωμένος για να κάνει εξετάσεις πρέπει να πάει Ικαρία ή Σάμο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αν πάει με το μικρό καράβι και έχει καλό καιρό, μπορεί να γυρίσει την ίδια μέρα. Αν πάει με το μεγάλο, ίσως πρέπει να διανυκτερεύσει δύο μέρες».

Συχνά, οι γιατροί στα νοσοκομεία των δύο νησιών δίνουν προτεραιότητα στους Φουρνιώτες προκειμένου να καταφέρουν να επιστρέψουν σπίτι τους.

Οι μαθητές, από την άλλη, κάνουν καθημερινά αγώνα να φθάσουν στο σχολείο. «Στο σχολείο όπου υπάρχει έλλειψη καθηγητών. Τα παιδιά θα δώσουν στις Πανελλαδικές τα μαθήματα Πληροφορικής και Γερμανικών χωρίς να έχουν κάνει ούτε ένα μάθημα μέσα στη χρονιά».

...».                                                       πηγή  http://www.kathimerini.gr/authors/lina-giannaroy   φώτο  https://www.lifo.gr

Αριστείδης Φουτρίδης: Ο πιο νέος καθηγητής στην ιστορία του Χάρβαρντ ήταν Ικαριώτης

Γεννημένος στην Ικαρία το 1887, και έχοντας περάσει τα παιδικά του χρόνια στο χωριό του νησιού, Εύδηλος, 
 ο Αριστείδης Φουτρίδης ήταν ενα φτωχό αγόρι του οποίου η αγάπη για τη λογοτεχνία τον έφερε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ όπου έγινε ο νεότερος καθηγητής στην ηλικία των 28 ετών.Γιος του καπετάνιου Ευάγγελου Φουτρίδη, ο ίδιος δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ελλάδα καθώς η πάμφτωχη οικογένειά του αναγκάστηκε να μεταναστέψει στην Αίγυπτο για να επιβιώσει.

Μάλιστα όταν αποχαιρετούσε τους συμφοιτητές του, ο καθηγητής του είπε σε όλους να σηκωθούν και να τον χαιρετήσουν προσωπικά, καθώς όπως τους είπε τότε, θα γινόταν κάποτε ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος.

Λέγεται ακόμη πως όσο ήταν φοιτητής στην Αθήνα, για να καλύψει τα έξοδα των σπουδών του, ο Φουτρίδης παρέδιδε μαθήματα στα δύο παιδιά του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας,  Κωνσταντίνου Τσάτσου.

Εγινε ο νεότερος καθηγητής του Χαρβαρντ, στα 28 του

Στην Αμερική βρέθηκε λόγω των τριών αδελφών του, δύο από τα οποία είχαν χειροτονηθεί ιερείς εκεί.

Πριν διδάξει στο Χάρβαρντ, ο ίδιος φοίτησε στο  Mt. Hermon School, όπου και προετοιμάστηκε καταλλήλως.

Ο Αριστείδης Φουτρίδης έγινε στα 28 του χρόνια καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χαρβαρντ, όπου δίδαξε αρχαία ελληνικά και λατινικά .

Ήταν επίσης ένας από τους ιδρυτές της Σχολής Ελληνικής Γραμματείας στο Χαρβαρντ, ενώ δίδαξε για μερικά χρόνια και στο Πανεπιστήμιο του Yale.  

Ηταν ο πρώτος που μετέφρασε Κωστή Παλαμά

Το έργο που άφησε είναι κάτι παραπάνω από αξιομνημόνευτο, καθώς κατά την διάρκεια της ζωής του μελέτησε τους αρχαίους τραγικούς, εκπόνησε διατριβή (1910) για τον Διγενή Ακρίτη, μετέφρασε σύγχρονούς του λογοτέχνες, ίδρυσε τον «Ελικώνα» (1911-1918), την πρώτη ελληνική φοιτητική Ενωση στις ΗΠΑ, και δημοσίευσε στα αγγλικά δοκίμια για τους Ελληνες λογοτέχνες της εποχής του.

Ηταν επίσης, ο πρώτος που μετέφρασε Κωστή Παλαμά, καθώς κι άλλους διηγηματογράφους της τότε εποχής όπως Παπαδιαμάντη, Δροσίνη, Ξενόπουλο, ενώ οι φιλολογικές μελέτες για τον αρχαίο τραγικό Ευριπίδη, αποτελούν μέχρι και τις μέρες μας βιβλιογραφική αναφορά.

Ο Βενιζέλος τον κάλεσε να διδάξει στην Ελλάδα, αλλά τον απέλυσαν...O Βενιζέλος μάλιστα είχε αναγνωρίσει τις απόψεις του Φουτρίδη για την ανώτατη εκπαίδευση, τον κάλεσε να τις εφαρμόσει και να έρθει από το Χαρβαρντ στην Αθήνα και συγκεκριμένα να διδάξει τότε στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών.

Ο ίδιος δέχτηκε την πρότασή του, αλλά του ζήτησε ένα χρόνο περιθώριο ώστε να διευθετήσει κάποιες εκκρεμότητες στην Αμερική.

Ωστόσο, τελικά ο Φουτρίδης δεν δίδαξε ποτέ, καθώς η επόμενη κυβέρνηση από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον απέλυσε πριν καλά καλά ξεκινήσει να διδάσκει εδώ.

Σήμερα, αν κάποια στιγμή επισκεφτείτε τον Εύδηλο της Ικαρίας, θα διαπιστώσετε ότι το Λύκειο της περιοχής ονομάζεται "Αριστείδης Φουτρίδης" προς τιμή αυτού του άνδρα που αν και προσέφερε τόσο πολλά στον ελληνικό πολιτισμό και σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, η μοίρα δεν του επέτρεψε να γίνει γνωστός σε όλον τον πλανήτη, διαδίδοντας μέσω των έργων του τον ελληνικό πολιτισμό.

Πηγές:

Φωτογραφίες: Wikipedia/ Ikariamag.gr/ ikariaki.gr/ harvard.edu

 Αρχείο Ερτ1, Βιβλίο: «Tο τιμιότερο πρόσφορο» Επιστολές του Αριστείδη Ε. Φουτρίδη προς τον Χρίστο Ν. Λαμπράκη, τοy Σωκράτη Β. Κουγέα:https://usa.greekreporter.com/2018/02/10/the-poor-greek-boy-who-became-the-youngest-harvard-professor/

  iefimerida.gr 

Άρωμα Ικαρίας στην... Ιαπωνική, Ολλανδική και Ρωσική τηλεόραση

Τις ομορφιές της Ελλάδας θα προβάλλουν τρεις ξένες τηλεοπτικές παραγωγές, μεταφέροντας στην Ιαπωνία, τη Ρωσία και την Ολλανδία, άρωμα ελληνικού καλοκ

αιριού.

Ο σχεδιασμός και η διοργάνωση των ταξιδίων αυτών με την υποστήριξη του ΕΟΤ, εντάσσονται στην πολιτική εξωστρέφειας του ελληνικού τουρισμού, μέσα από την προσέλκυση παραγωγών του εξωτερικού, που αποτελούν άμεση, διαρκή  και αποτελεσματική διαφήμιση για τον ελληνικό τουρισμό στις ξένες αγορές.

Σε εφαρμογή του στρατηγικού σχεδιασμού του υπουργείου Τουρισμού πραγματοποιούνται κατά μέσο όρο 200 ταξίδια εξοικείωσης ετησίως, στα οποία συμπεριλαμβάνονται ξένες και διεθνείς παραγωγές για την προώθηση και προβολή του ελληνικού τουρισμού μέσα από τη βιομηχανία του θεάματος.

 Τα μέλη του τηλεοπτικού συνεργείου του “Russia1” στα Μετέωρα

Ειδικότερα, στην Αθήνα θα βρίσκεται 24 -27 Ιουλίου 2018 το τηλεοπτικό συνεργείο της εταιρείας Blue Circle They που έχει την ευθύνη της παραγωγής παγκοσμίως του διάσημου τηλεοπτικού προγράμματος «Αγρότης μόνος ψάχνει». Το Γραφείο ΕΟΤ Κάτω Χωρών συνέβαλε στην επιλογή της Αθήνας, ως προορισμού city trip, για ένα επεισόδιο της νέας τηλεοπτικής σαιζόν, το οποίο θα προβληθεί στις 2 Σεπτεμβρίου 2018 στον Ολλανδικό τηλεοπτικό σταθμό KRO-NCRV.

Παράλληλα, συνεργείο του ρωσικού ομοσπονδιακού καναλιού Russia 1 επισκέφθηκε ήδη τη Θεσσαλονίκη, την Πέλλα, τη Χαλκιδική και τα Μετέωρα και ολοκληρώνει αυτές τις ημέρες τα γυρίσματά στην Αθήνα, με σκοπό τη δημιουργία πέντε 4λεπτων βίντεο.

 Ικαριώτικο πανηγύρι

Τα βίντεο θα προβάλλονται μέσα στο καλοκαίρι, τρεις φορές την ημέρα, από την δημοφιλή πρωινή εκπομπή «Utro Rossii». Το πρόγραμμα που σχεδίασε το γραφείο Ε.Ο.Τ. Ρωσίας και Κ.Α.Κ περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την προβολή της μοναστηριακής κουζίνας στο Άγιο  Όρος και την παρουσίαση των περιοχών Λουτρακίου Πέλλας  και Μετεώρων. Το Russia 1 είναι το δημοφιλέστερο κανάλι στη Ρωσία βάσει των μετρήσεων του 2017. Το παρακολουθεί η συντριπτική πλειοψηφία ( 98,5%) των Ρώσων τηλεθεατών και επιπλέον 50 εκατ. τηλεθεατές από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και της Βαλτικής. 

Τέλος, συνεργείο του Ιαπωνικού τηλεοπτικού καναλιού Fuji TV πραγματοποίησε γυρίσματα στην Ικαρία στα τέλη Ιουνίου, με σκοπό τη δημιουργία ενός ωριαίου επεισοδίου της εκπομπής «To live in extreme places of the world».

 Από τα γυρίσματα του“Russia1” στο Κελί  Μυλοποτάμου, Άγιον Όρος

Στο σχεδιασμό του προγράμματος συνέβαλε ο ΕΟΤ και ο Πρόεδρος του δ.σ., Χ. Καρίμαλης, για τη διευκόλυνση του συνεργείου στα γυρίσματα.

Στην εκπομπή, συμπεριλαμβάνονται συνεντεύξεις Ικαριωτών για τα μυστικά της μακροζωίας των κατοίκων του νησιού, ενώ θα προβληθούν και τα Ικαριώτικα πανηγύρια, στα χωριά Χρυσόστομος και Χριστός Ραχών με τα ξεχωριστά τοπικά έθιμα και παραδόσεις τους και φυσικά θα παρουσιαστεί ο προεξάρχων ρόλος που παίζει ο ικαριώτικος χορός.......giorgio.fokianos

https:/.naftemporiki.gr

Η γιγάντια νυχτοπεταλούδα-παγώνι (Saturnia pyri) της Ικαρίας... η μεγαλύτερη (νυχτο)πεταλούδα της Ευρώπης !

Λίγα έντομα παγκοσμίως μπορούν να χαρακτηριστούν εντυπωσιακά, και η γιγάντια νυχτοπεταλούδα-παγώνι (Saturnia pyri)-χρησιμοποιούμε το κοινό αγγλικό όνομά της καθώς δεν υπάρχει το αντίστοιχο ελληνικό- ανήκει σε αυτά.

Όπως υποδηλώνει και το όνομά της, μιλάμε για μια πολύ μεγαλόσωμη νυχτοπεταλούδα, δηλαδή, ένα είδος πεταλούδας που ενεργοποιείται κυρίως τις νυχτερινές ώρες -αν και υπάρχουν εξαιρέσεις- και εξαιτίας του μεγέθους της συχνά θεωρείται λανθασμένα ότι είναι νυχτερίδα. Το όνομά της προφανώς σχετίζεται με τα σχέδια στα φτερά της που μοιάζουν με μάτια, παρόμοια με τα σχέδια των φτερών του αρσενικού παγωνιού.

Η γιγάντια νυχτοπεταλούδα είναι ένα μεγάλο έντομο και μάλιστα η μεγαλύτερη πεταλούδα -και νυχτοπεταλούδα- της Ευρώπης, με άνοιγμα φτερών που μπορεί να φτάσει σχεδόν τα 17 εκατοστά. Τα τέσσερα φτερά της έχουν παρόμοιο χρωματικό πρότυπο, με το καφέ ανοικτό και σκούρο χρώμα να κυριαρχεί, ενώ στο κέντρο κάθε φτερού υπάρχει μια σκουρόχρωμη κηλίδα που μοιάζει με μάτι, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση στους θηρευτές της ότι δεν πρόκειται για πεταλούδα αλλά για κάποιο πολύ μεγαλύτερο -και δυνητικά επικίνδυνο ζώο- αποθαρρύνοντάς τους να επιτεθούν.

Το σώμα της είναι καλυμμένο με «τρίχες», απαραίτητο χαρακτηριστικό των νυχτοπεταλούδων –ως ποικιλόθερμα ζώα- που ενεργοποιούνται κατά τις ψυχρότερες νύχτες. Επίσης, χαρακτηριστικές και οι κεραίες στο κεφάλι της νυχτοπεταλούδας που είναι μεγάλες και χτενοειδείς.

Οι βιότοποι που διαβιεί περιλαμβάνουν δασικές περιοχές και καλλιεργούμενες και μη περιοχές με καρποφόρα δέντρα αλλά και αγροτικές κοντά σε οικισμούς, από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι και τα 2.000 μέτρα υψόμετρο. Ο κύκλος της ζωής του ξεκινά με το θηλυκό να εναποθέτει τα αβγά του στους κορμούς και τα φύλλα δέντρων.

Οι προνύμφες τρέφονται με φύλλα δασικών και καρποφόρων δέντρων, φτάνουν σε μεγάλο μέγεθος (περίπου 10 εκατοστά) και έχουν πράσινο χρώμα με το σώμα τους να έχει άκανθες και μακριά τριχίδια για προστασία. Οι προνύμφες όταν απειληθούν απελευθερώνουν «αμυντικές» χημικές ενώσεις και παράλληλα δημιουργούν συγκεκριμένα ηχητικά σήματα τα οποία θεωρείται ότι επίσης έχουν αντιθηρευτική λειτουργία προειδοποιώντας τους θηρευτές ή μπλοκάροντας τα αισθητήριά τους.

Η προστασία της γιγάντιας νυχτοπεταλούδας-παγώνι σε εθνικό επίπεδο είναι ανύπαρκτη όπως σχεδόν και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο αφού περιλαμβάνεται σε μόλις δύο καταλόγους –έναν ευρωπαϊκό και έναν παγκόσμιο- για είδη προς προστασία. Οι άμεσες απειλές περιλαμβάνουν κυρίως τη συλλογή του για ιδιωτικές συλλογές εντόμων ενώ κυριότερες είναι οι έμμεσες πιέσεις που σχετίζονται με τη συρρίκνωση, υποβάθμιση και κατακερματισμό των οικοτόπων που διαβιεί και τη συνεχή απώλεια της φυσικότητας του περιβάλλοντος, καθώς γίνεται όλο και περισσότερο σπάνια στην περιοχή εξάπλωσής της.

Η γιγάντια νυχτοπεταλούδα-παγώνι καταγράφεται στην περιοχή του Αγίου Πολυκάρπου στις Ράχες Ικαρίας , όμως οι πληθυσμοί της δεν είναι μεγάλοι και έτσι ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες για τον επισκέπτη να τη συναντήσει, δεδομένου και ότι ενεργοποιείται και κυκλοφορεί τις νυχτερινές ώρες. Παρόλα αυτά, η πραγματικά μεγαλοπρεπής αυτή νυχτοπεταλούδα υπάρχει στην περιοχή ακόμα και αν δεν μπορούμε να τη δούμε εύκολα και να τη θαυμάσουμε και αξίζει να την προστατεύσουμε διατηρώντας το φυσικό περιβάλλον.                                                              Πληροφορίες   https://www.karfitsa.gr/

Μνημόσυνο στο Τραγοστάσι

Μνημόσυνο... ένα παλιό έθιμο της Ικαρίας Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του  στις αρχές του 20ου αιώνα ...Ο λόγος ήταν οι κάτοικοι του νησιού που άφηναν στη διαθήκη τους την επιθυμία η οικογένειά τους να κάνει ένα γλέντι, με παραδοσιακό φαγητό, κρασί και μουσική, όπου θα παρευρισκόταν όλο το χωριό με σκοπό να τιμήσει τη μνήμη τους. Από τότε μέχρι σήμερα τα χωριά οργανώνουν συμπόσιο όπου όλοι οι χωριανοί προσφέρουν ότι μπορούν ή παράγουν... γλέντι φίλοι και καλό κρασί... μικροί μεγάλοι στον χορό..Μνημόσυνο στο Τραγοστάσι ...Να μας έχει ο Θεός γερούς

πάντα ν’ ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς

Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές

με το ροκ του μέλλοντός μας ..Χρόνια πολλά και του χρόνου  με υγεία