Σπιτική μουστάρδα ..

•                                                                                                                                                                      

    Έχουμε σκεφτεί πόσους τόννους συντηρητικά δίνουμε στα παιδιά   μας?

Δίνουμε τώρα στα παιδιά μας σταρένιο τραχανά, με στάρι αλεσμένο?                                                                                                           

Τις χυλοπίτες, τα ντόπια μακαρόνια; 

Ρίχνουμε στο φαί φρέσκια ντομάτα πελτέ, που να μοσχομυρίζει;  

Κι έχουμε στο τραπέζι τυράκι με γάλα απο το χωριό μας?

Τρώμε τις ελιές τις ζαρωμένες και τις ξιδάτες, κομμένες από τα δέντρα στο δικό μας κτήμα?

Πλενόμαστε  με σαπούνι από ντόπιο λάδι ελιάς, να ευωδιάζει δάφνη, δεντρολίβανο           

        Συστατικά 

• 100 γρ σπόροι σιναπιού (σιναπόσποροι) ξανθοί (θα βρείτε στα ράφια καταστημάτων μπαχαρικών)
• 70 ml ξύδι από λευκό κρασί
• 80 ml (λίγο πάνω, λίγο κάτω) νερό εμφιαλωμένο ή περασμένο από φίλτρο (για να μην έχει χλώριο)
• 20 ml ηλιέλαιο (αλλά και ένα απαλό ελαιόλαδο ή μία μίξη και των δύο)
• 35 γρ μέλι (λίγο πάνω, λίγο κάτω, ανάλογα με τα γούστα σας)
• 100 γρ λευκό αλεύρι
• 1/2 κ.γ. (2,5 γρ) αλάτι
• 1/2 με 1 κ.γ. κουρκουμάς ή σαφράν, για το κίτρινο χρώμα (προαιρετικά, και ανάλογα με το πόσο κίτρινη τη θέλετε)

http://www.sintagespareas.gr/

Πως το κάνουμε

1) Βάζουμε τους σπόρους του σιναπιού να μουλιάσουν, για μία ολόκληρη νύκτα (καλύτερα ακόμη 24 ή και 36 ολόκληρες ώρες, μουλιάστε τα ένα πρωί φεύγοντας για δουλειά και ετοιμάστε τη μουστάρδα επιστρέφοντας την επόμενη), μέσα στο λευκό ξύδι. Εκτός από το μαλάκωμα των σπόρων, με το μούλιασμα “απελευθερώνεται” καλύτερα η γεύση των σπόρων του σιναπιού (δείτε TIP [1]).

2) Στον κάδο ενός mixer ανακατεύουμε τους σιναπόσπορους, ότι έχει απομείνει από το ξύδι (εάν δεν έχει απορροφηθεί όλο από τους σπόρους), και το νερό. Δουλεύουμε με το mixer να ενωθούν καλά τα υλικά. Με το μούλιασμα που τους έχουμε κάνει, οι σπόροι του σιναπιού έχουν μαλακώσει πολύ (άλλος ένας λόγος που έχει σημασία ο χρόνος που θα παραμείνουν στο ξύδι) και πολτοποιούνται πολύ πιο εύκολα. (δείτε “Μυστικά” [1])

3) Προσθέτουμε αργά και λίγο λίγο, σε μία συνεχή λεπτή ροή, το λάδι. Δεν είναι ανάγκη να είναι ιδιαίτερα λεπτή, σαν κλωστή, όπως στη μαγιονέζα. Εδώ δεν υπάρχει ο κίνδυνος να “κόψει”.

4) Προσθέτουμε και το μέλι, το αλάτι και ομογενοποιούμε δουλεύοντας συνεχώς το mixer.

5) Ενσωματώνουμε το αλεύρι, πάντα δουλεύοντας το mixer, έως ότου πάρουμε μία λεία κρέμα, χωρίς ίχνος σπόρου, ολόκληρου ή κομματιασμένου (εμένα δεν μου αρέσει η αίσθησή τους στο στόμα, εάν όμως εσείς θέλετε να τους αισθάνεστε, σταματήστε το δούλεμα νωρίτερα ή κρατήστε μερικούς μετά το πολύωρο μούσκεμα στο ξύδι, για να τους προσθέσετε στο τέλος)

6) Τέλος, προσθέτουμε τον κουρκουμά (ή το σαφράν). Είναι αυτός που θα δώσει το κίτρινο χρώμα του στη μουστάρδα. Δεν προσφέρει τίποτα στη γεύση, φέρνει το χρώμα πιο κοντά στα στάνταρτ που γνωρίζετε. Ακόμη και το σαφράν, με την διεισδυτική του μυρωδιά, δεν νομίζω ότι θα καταφέρει και πολλά σε αυτό, απλά δεν το έχω δοκιμάσει για να είμαι βέβαιος.

7) Συνεχίζουμε να πολτοποιούμε με το mixer, έως ότου πάρουμε και πάλι μία λεία κρέμα, πιο έντονου, κίτρινου, χρώματος τώρα.

8) Βάζουμε τη μουστάρδα μας σε ένα βαζάκι (πλυμένο και στεγνωμένο ή και αποστειρωμένο προηγουμένως), διαστάσεων ανάλογων με τη ποσότητα της μουστάρδας που έχουμε φτιάξει. Ελλείψει βάζου αυτή τη φορά, την άδειασα προσωρινά σε ένα μπολάκι από ...mascarpone.

9) Καλύπτουμε την επιφάνεια με λίγο λάδι, πριν τη βάλουμε στο ψυγείο μας, όπου μπορεί να διατηρηθεί για πολύ καιρό έτσι (πάνω από 4 μήνες), καλυμμένη με λάδι και με καλά κλεισμένο το δοχείο. Μη ξεχνάτε ότι το ξύδι αλλά και το μέλι είναι φυσικά συντηρητικά, από τα καλύτερα μάλιστα. Επίσης, με καλυμμένη την επιφάνεια με λάδι, αποφεύγουμε να μας στεγνώσει και ξεραθεί.

10) ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ/ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ : Της αξίζει να κάνετε υπομονή 2-3 ημέρες πριν αρχίσετε να την καταναλώνετε. Με το πέρασμα των ημερών και μέσα στο ψυγείο, ωριμάζει και γίνεται αισθητά καλύτερη. (δείτε “Μυστικά” [2])

11) Έχετε τη σπιτική σας μουστάρδα, χωρίς συντηρητικά, με ελάχιστο αλάτι, με μία διαδικασία που την ελέγχετε σε όλη της τη διάρκεια. Και η νοστιμιά της είναι ξεχωριστή : Εκείνη κάθε πράγματος που φτιάχνετε με τα ίδια σας τα χέρια !

12) TIP [1] : Οι σιναπόσποροι, τις πρώτες στιγμές που ‘εχουν πέσει μέσα στο ξύδι. Στην κυριολεξία “κπλυμπούν”. Είναι πολύ μικροί και η ποσότητα του ξυδιού αρκετή για να τους καταβρέχει όλους.

13) TIP [2] : Ήδη μετά από 2 ώρες, όμως, οι σπόροι είχαν φουσκώσει και μεγαλώσει αισθητά σε όγκο, έχοντας απορροφήσει όλο το ξύδι (είχε απομείνει ελάχιστο, 10 – 15 ml), το οποίο τώρα καταβρέχει μόνο το κάτω στρώμα τους. Σκέφθηκα λοιπόν ότι δεν έχει νόημα να μείνουν έτσι περισσότερες ώρες, μούλιασμα ...“εν στεγνώ” δεν υπάρχει…

14) TIP [3] :Έτσι, αν και δεν το λέει η συνταγή, προσέθεσα και λίγο νερό (περί τα 15 ml, λιγότερο και από το 1/4 της όλης ποσότητας) και φρόντιζα κάθε κάποιες ώρες να ...“φέρνω τα πάνω κάτω”, να ανακατεύω τους σπόρους για να καταβρέχονται όλοι.

15) TIP [3] :Όταν πια “ωριμάσει” 2-3 ημέρες στο ψυγείο (και ακόμη περισσότερο στη συνέχεια), θα έχετε ένα εξαιρετικό άρτυμα για τα πιάτα σας, ιδιαίτερα εκείνα με κρέας και αλλαντικά.

Λίγα μυστικά ακόμα

1] Με το μούλιασμα, οι σπόροι του σιναπιού έχουν μαλακώσει πολύ (άλλος ένας λόγος που έχει σημασία ο χρόνος που θα παραμείνουν στο ξύδι) και πολτοποιούνται πιο εύκολα. Μη νομίσετε όμως ότι είναι και το πιο εύκολο και γρήγορο πράγμα. Ακόμη και με δυνατό mixer θα σας πάρει κανά 5λεπτο (ή και παραπάνω) για να τους πολτοποιήσετε (επειδή οι σπόροι είναι πολύ-πολύ μικροί και δεν τους πιάνουν οι λεπίδες εύκολα.)

2] Δοκιμάζοντάς την αμέσως μόλις την έφτιαξα, ζεστή ακόμη από τη θερμότητα του mixer, της ...έκοψα “one way ticket” για τον σκουπιδοντενεκέ. Ήταν τέτοια η πικρίλα που άφηνε στο στόμα, χειρότερη και από της χειρότερης παιδικής αντιβίωσης, που δεν αντεχόταν. (***)Ευτυχώς που δεν το “επικύρωσα” το εισιτήριο... Αύξησα λίγο την ποσότητα του μελιού (κατά 15 γραμμάρια) και έκανα τον σταυρό μου. Την έβαλα στο ψυγείο και υποσχέθηκα να την ξεχάσω. Έχοντας ζωντανή την θύμηση της πικρής γεύσης της, η τήρηση αυτής της υπόσχεσης ήταν η πιο εύκολη και ανώδυνη ever.

Όταν μετά από 3 ημέρες άνοιξα το μπολ και τη δοκίμασα, η έκπληξή μου ήταν τέτοια που κόντεψα να αναπηδήσω από τη χαρά μου (πράγμα όχι και τόσο εύκολο, πλέον...) Η πικρίλα της γεύσης είχε χαυεί σχεδόν εντελώς, η σπιρτάδα παρέμενε, το αλεύρι είχε δέσει θαυμάσια με τα υπόλοιπα υλικά και είχα μπροστά μου μία πολλά υποσχόμενη μουστάρδα. Δυνατή αλλά όχι ...”θανατηφόρα”, ξεχωριστή ααλλά όχι υπερβολική, που μάλιστα μέρα με τη μέρα, όσο ισορροπούσαν οι γεύσεις βελτιωνόταν και άλλο.

Έχω την εντύπωση ότι με την πάροδο των ημερών χάνει κάτι από την σπιρτάδα της, και αυτό δεν μου πολυαρέσει, πρέπει να μάθω γιατί γίνεται και πως διορθώνεται. Αλά με τον ρυθμό που συμβαίνει, θα περάσουν πολλά δεκαήμερα για να φθάσει να μην είναι καυτερή και μέχρι τότε ...δεν θα υπάρχει γραμμάριο.

Εάν θέλετε πιο καυτερή τη μουστάρδας σας, αντικαταστήσετε μερικώς ή όλη την ποσότητα, τους ξανθούς (κίτρινους) σιναπόσπορους με μαύρους. Είναι πολύ πιο καυτεροί. Μη ξεχνάτε πάντως ότι η μουστάρδα, ιστορικά, είναι μία κ α υ τ ε ρ ή σάλτσα. Στην πορεία είναι που απέκτησε πιο ήπια γεύση, για να είναι πιο εύκολα εμπορεύσιμη, σε πιο ευρύ κοινό.

Ένας άλλος τρόπος να κάνετε πιο καυτερή τη μουστάρδα σας, είναι να αντικαταστήσετε μέρος του απλού αλευριού, με αλεύρι (σκόνη) μουστάρδας. Ουσιαστικά, είναι σπόροι αλεσμένοι σε πούδρα, σε σκόνη, και αναμεμειγμένοι με απλό αλεύρι (σταριού ή αγριοσίταρου (όλυρας) ), συχνά όμως μαζί και με ζάχαρη και, δυστυχώς, και αλάτι. Γιατί να μη πάει λοιπόν κανείς κατευθείαν σε απλό, σταρένιο, αλεύρι και μόνο, και να ενισχύσει την ένταση της γεύσης αυξάνοντας την ποσότητα των σπόρων σιναπιού;

Άλλος, τρίτος τρόπος πάλι, (διαβάζω ότι) είναι, προσθέτοντας στα υλικά που θα ομογενοποιήστε και καφετιά ζάχαρη. Φαίνεται να αυξάνει την σπιρτάδα στη γεύση της μουστάρδας. Δεν το έχω δοκιμάσει, συνεπώς απλώς το αναφέρω.

Εάν θέλετε περισσότερο ή λιγότερο σφικτή τη μουστάρδα (οι αναλογίες εδώ είναι για μία μάλλον μέτριας πυκνότητας μουστάρδα), παίζετε με το νερό και το αλεύρι.

Εάν θέλετε, μπορείτε να βάλετε 3 σκελίδες σκόρδο μαζί με τους σιναπόσπορους, στην ολονυκτία με το ξύδι και πριν προχωρήσετε στα επόμενα βήματα το αφαιρείτε.

Για μία ωραία μουστάρδα με estragon: Προσθέτουμε στη βασική διαδικασία και δύο κλαδάκια φρέσκου εστραγκόν γύρω στα 60 φύλλα, ψιλοκομμένα). Ταιριάζει με πιάτα πουλερικών ή λευκά κρέατα (συμπεριλαμβανομένων και των ψαριών) .

Για μία ωραία μουστάρδα με φουντούκια : Προσθέτουμε στη βασική διαδικασία και 150 γρ ψημένα φουντούκια. Ταιριάζει με ποικιλίες τυρών, με σαλάτες.

Για μία ωραία μουστάρδα με ξύδι balsamico : Αντικαθιστούμε στη βασική διαδικασία 100 ml από το λευκό ξύδι με balsamico. Ταιριάζει πολύ με λιπαρά ψάρια αλλά και με αλλαντικά.

Και για τους τολμηρούς: Ψιλοκόβουμε ένα κρεμμύδι, θρύβουμε μία καυτερή πιπερίτσα, ψιλοκόβουμε και δύο σκελίδες σκόρδο, και όλα αυτά τα τσιγαρίζουμε για 2-3 λεπτά σε αντικολλητικό τηγάνι, με 1 κουταλιά ελαιόλαδο (ή το ίδιο το ηλιέλαιο). Στη συνέχεια, έξω από το μάτι, προσθέτουμε και μία κουταλιά καφετιά ζάχαρη, ανακατεύουμε και τα ρίχνουμε όλα (μαζί και με το λαδάκι του τηγανιού) στα υλικά που θα ομογενοποιήσουμε, μειώνοντας παράλληλα τη ποσότητα του ηλιέλαιου κατά 10 ml (την περιορίζουμε στα 50 ml) και του μελιού κατά 10 γρ (την περιορίζουμε στα 90 γρ).

Υπάρχουν και πολλοί άλλοι συνδυασμοί που όμως παραπέμπουν περισσότερο σε ντιπ με χρήση μουστάρδας, παρά στην ίδια τη μουστάρδα (με μπλε τυρί, με ροζ ή πράσινα πιπέρια, με μανιτάρια ή και τρούφες, με φρούτα του δάσους, ό,τι μπορείτε να φαντασθείτε!). Εκείνη όμως η συνταγή που πρέπει να ανεβάσω κάποια στιγμή και που μπορεί να δώσει το έναυσμα σε μία συζήτηση του τύπου «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;» είναι η συνταγή για “m o s t a r d a”. Εκεί να σας δω... Τι καυτερές πιπερίτσες και μαύρους σιναπόσπορους !! Η κόλαση και ο παράδεισος, μαζί σ’ ένα βαζάκι!!!

Η μουστάρδα έχει καθαρκτικές, αντισηπτικές και αντισπαστικές ιδιότητες, διεγείρει την όρεξη αλλά και την πέψη. Είναι πλούσια σε ασβέστιο, σε σίδηρο, σε θείο, αλλά και φώσφορο, κάλιο, βιταμίνες Α και C. Για όλες αυτές της τις ιδιότητες, είναι από τα πιο χρήσιμα καρυκεύματα κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Γιατί να μην είναι και όσο γίνεται περισσότερο αγνή;

Εάν δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε αλεύρι ωμό (υπάρχει εκείνος ο κόσμος που πιστεύει ότι το αλεύρι πρέπει πάντα να ψήνετε) μπορείτε να το ζεστάνετε σε ένα τηγάνι, ανακατεύοντας διαρκώς με ξύλινο κουτάλι, να σκουρύνει ομοιόμορφα (αλλά να μη καρβουδιστεί) πριν το χρησιμοποιήσετε στη συνταγή. Πάντως μη το φοβηθείτε, ακόμη και εάν η ποσότητα σας φαίνεται μεγάλη. Είναι απαραίτητο για να απορροφήσει τα υγρά της συνταγής και να δέσει τη μουστάρδα. Οι αναλογία, για μία μέτριας έντασης μουστάρδα, είναι μισό-μισό με τους σπόρους του σιναπιού. Αλλάζοντας την αναλογία (ή κάνοντας τα “κολπάκια” που αναφέρονται πιο πάνω, στην αρχή των “Μυστικών”), αλλάζετε και την ένταση της γεύσης της.

Εάν θέλετε να πάτε λίγο πιο πίσω, πηγαίντε για...βρούβες. Βγείτε στους αγρούς (από Μάιο μέχρι και Οκτώβριο), βρείτε βρούβες, διαλέξτε φυτά που έχουν καρπίσει και μαζέψτε τους σπόρους. Αποξηράνετέ τους στον ήλιο και έχετε σπόρους σιναπιού (περίπου τουλάχιστον... Στα χωράφια μας θα βρείτε μία ποικιλία της brassica alba (από την οποία παρασκευάζεται η λευκή μουστάρδα), την brassica arvensis, γνωστή σαν λαψάνα (λάψανο), βρουβολάψανο, βρούβα. Η μαύρη μουστάρδα παρασκευάζεται με σπόρους της brassica nigra και υπάρχει και μία καφετιά (από σπόρους της brassica juinca)

Ίσως βρει και η charm_quark μία λύση στο πρόβλημά της με την Colman's σε σκόνη...Πηγη

:http://www.sintagespareas.gr/

Κόλλυβα, το αρχέγονο γλυκό της Αγλαιας Κρεμεζη

Κάποιοι λένε ότι αποτελούν τη χριστιανική εκδοχή της θυσίας ζώων στους θεούς, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που τα σχετίζουν με τη λατρεία της Δήμητρας, που οι αρχαίοι τη θεωρούσαν θεά της γεωργίας περιβάλοντάς την συγχρόνως με χθόνιες δοξασίες τους. Όπως και νάναι, έθιμο με πανάρχαιεες ρίζες μοιάζουν να είναι τα κόλλυβα, που τα τρώμε σχεδόν αποκλειστικά στα μνημόσυνα.

Πολλοί και διάφοροι οι τρόποι και οι συνταγές για κόλλυβα. Άλλοι προσθέτουν κουφέτα, άλλοι διάφορους ξηρούς καρπούς, σταφίδες –για να γλυκαίνουν τον πόνο— κάποιοι βάζουν ρόδια και μαϊντανό –που συμβολίζει τον ‘τόπο χλοερό’. Κάποιοι, αντί για το καβουρντισμένο αλεύρι —που σκοπό έχει να απορροφάει τα υγρά— βάζουν τριμμένα στραγάλια. Τα στραγάλια προτιμώ κι εγώ, και σας τα προτείνω στη συνταγή που ακολουθεί.

Φυλάξτε το νερό στο οποίο έβρασε το σιτάρι, όπως κάνουν σε πολλά μέρη της Ελλάδας, για να κάνετε ασουρέ, ένα χωριάτικο ζελέ, σε μπολάκια ή ποτήρια στο ψυγείο, προσθέτοντας φρέσκα ή ξερά φρούτα και ξερούς καρπούς. Είναι γεμάτο θρεπτικά συστατικά και γήινη νοστιμιά.

Για περίπου 30 άτομα

2 1/2 φλιτζάνια σιτάρι
1 κουτ. γλυκού αλάτι
2 φύλλα δάφνη
2 ξύλα κανέλλα
1 κουτ. γλυκού γαρύφαλλα ολόκληρα
3/4 – 1 φλιτζάνι στραγάλια, αλεσμένα στο μπλέντερ να γίνουν σκόνη
1 1/2 φλιτζάνι αμύγδαλα ξεφλουδισμένα και χοντροκομμένα
1 1/2 φλιτζάνι καρύδια χοντροκομμένα
3/4 φλιτζανιού σουσάμι καβουρδισμένο, και ελαφρά χτυπημένο στο γουδί
1 φλιτζάνι σταφίδα ξανθή
1 φλιτζάνι σταφίδα μαύρη
1 φλιτζάνι σπόρια ρόδι (προαιρετικά)
1/2 φλιτζάνι μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 1/2 κουτ. γλυκού κανέλλα τριμμένη
1 1/2 φλιτζ. ζάχαρη άχνη
Ζάχαρη άχνη και αμύγδαλα ξεφλουδισμένα, ολόκληρα, για στόλισμα

Σε τρυπητό ξεπλύντε το σιτάρι και βάλτε σε μεγάλη κατσαρόλα. Βάλτε νερό να τα σκεπάσει, προσθέστε το αλάτι και τη δάφνη. Στ κομμάτι τουλουπάνι, δέστε τα ξύλλα κανέλα και τα γαρύφαλλα, και βάλτε επίσης στην κατσαρόλα. Όταν πάρει βράση, χαμηλώστε τη φωτιά και σιγοβράστε 1 1/2 ώρα περίπου, ανακατώνοντας πότε πότε. Μην πολυβράσετε. Αν χρειαστεί βάλτε λίγο νερό. Στραγγίστε, φυλάξτε το νερό, πετάξτε δάφνη και τουλουπάνι.

Οταν στραγγίσουν οι κόκκοι του σταριού, απλώστε σε λινή πετσέτα, και αφήστε να στεγνώσουν 5-6 ώρες ή μια νύχτα.

Σε μεγάλη γαβάθα, ανακατέψτε με το χέρι το σιτάρι με τα αμύγδαλα, τα καρύδια, το σουσάμι, τις σταφίδες, το ρόδι, το μαϊντανό, και την κανέλλα. (Μέχρι εδώ, μπορείτε να προετοιμάσετε από την προηγούμενη).

Προτού να σερβίρετε, προσθέστε τη ζάχαρη και τα αλεσμένα στραγάλια, ανακατέψτε καλά με το χέρι, και αδειάστε σε πιατέλα. Πατήστε με τα χέρια να πάρει σχήμα σταθερό και στρογγυλωπό, πασπαλίστε με τη ζάχαρη άχνη, και με τα αμύγδαλα φτιάξτε σταυρό ή άλλο σχέδιο.

Σερβίρετε με μεγάλο κουτάλι σε μικρά πιάτα, ή σε χάρτινα σακκουλάκια ή χαρτοπετσέτες, όπως στα μνημόσυνα.

Μυρωδάτη Σπιτική Λαγάνα και Ψωμί της Αγλαιας Κρεμεζη

Μυρωδάτη Σπιτική Λαγάνα

Χωρίς κοπιαστικό ζύμωμα --αφήνοντας, αν θέλετε, αποβραδίς τη ζύμη στο ψυγείο για να ανέβει-- θα ετοιμάστε μια αυθεντική παλιοκαιρίσια λαγάνα. Αυτό το λαχταριστό ψωμί δεν είναι ανούσιος αφρός, όπως οι τα ‘χωριάτικα’ και οι λαγάνες του εμπορίου, αλλά έχει τραγανή κρούστα και σφιχτή, γευστική ψίχα που μασιέται.

Με την ίδια ζύμη ακολουθώντας τη διαδικασία που περιγράφω, προσθέτοντας ή αφαιρόντας μυρωδικά, θα σχηματίσετε δύο καρβέλια, που θα τα χαράξετε βαθειά στην επιφάνεια προτού να τα ψήσετε για 45-50 λεπτά, στους 180 βαθμούς.

Υλικά
3 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις, ή περισσότερο
2 φλιτζάνια αλεύρι σταρένιο, κίτρινο (Λήμνου ή βιλογικό από τη Θεσσαλία)
1/2 φλιτζάνι βιολογικό πίτουρο από σιτάρι (δείτε σημείωση)
2 κουτ. γλυκού μαγιά στιγμής, σκόνη
1 1/2 κουτ. γλυκού αλάτι --και επιπλέον κρυσταλλικό για πασπάλισμα, αν θέλετε
2-3 κουτ. γλυκού μίγμα αλεσμένα μυρωδικά: μαχλέπι, κόκκοι κόλιανδρο και γλυκάνισο ή μαραθόσπορο (προαιρετικά)
1/2 κουτ. φρεσκοαλεσμένο λευκό πιπέρι (προαιρετικά)
3 1/2 -4 φλιτζάνια νερό εμφιαλωμένο, χωρίς χλώριο
Ελαιόλαδο

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν βρήτε καλό βιολογικό αλεύρι ολικής άλεσης, χρησιμοποιήστε 2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις, και 1 1/2 φλιτζ. αλεύρι βιολογικό ολικής, παραλείπονταςε το πίτουρο.

Βάλτε σε μεγάλη διάφανη ή ημιδιάφανη γαβάθα τα αλεύρια, τη μαγιά, το αλάτι, τα μυρωδικά και το πιπέρι, αν τα χτησιμοποιείτε, και αναμίξτε τα καλά με σπάτουλα. Κάντε μια λακούβα στη μέση και προσθέστε σταδιακά 3 φλιτζάνια νερό, ανακατώνοντας με τη σπάτουλα να ενσωματωθεί το υγρό στο αλεύρι.

Αρχίστε να δουλεύετε το μίγμα με το μίξερ του χεριού, στο οποίο έχετε προσαρμώσει τα ειδικά τσιγκέλια. Προσθέστε σιγά-σιγά νερό, όσο χρειάζεται, και μόλις το μίγμα γίνει περίπου ομοιόμορφο, σταματήστε το μίξερ, και φήστε να μείνει 10 λεπτά. Δουλέψτε και πάλι τη ζύμη για 5-8 λεπτά με το μίξερ, προσθέτοντας 1-2 κουταλιές αλεύρι, αν είναι πολύ νερουλή, ή λίγο νερό αν είναι σκληρή, μέχρι να γίνει λεία και ομοιόμορφη.

Η ζύμη θα είναι μαλακιά και θα κολλάει. Αλευρώστε την επιφάνεια εργασίας και αδειάστε πάνω τη ζύμη, βοηθώντας με σπάτουλα. Καθαρίστε και σκουπίστε καλά τη γαβάθα.

Πασπαλίστε τη ζύμη και τα χέρια με αλεύρι, και χρησιμοποιώντας μια μεγάλη σπάτουλα για ζύμη γυρίστε και διπλώστε τη ζύμη στη μέση πασπαλίζοντας ξανά και διπλώνονταςκαι πάλι με τη σπάτουλα, αν η ζύμη κολλάει πολύ.

Δουλέψτεμε τα χέρια τη ζύμη, πιέζοντας με το κάτω μέρος της παλάμης και σπρώχνοντάς την μακρυά σας. Κατόπιν διπλώστε στα δύο --με τρόπο ώστε το κάτω μισό τμήμα να έρθει από πάνω-- γυρίστε προς τα δεξιά τη ζύμη, για να έρθει το δίπλωμα προς τη μεριά σας, και σπρώξτε πάλι με το κάτω μέρος ττης παλάμης. Επαναλάβετε τις κινήσεις αυτές ρυθμικά, για 8-10 λεπτά, πασπαλίζοντας με αλεύρι όσο χρειάζεται, μέχρι να πάρετε ζύμη λεία και ελαστική.

Αλείψτε με 1-2 κουταλιές ελαιόλαδο τη γαβάθα μέχρι επάνω. Κάντε μπάλα τη ζύμη και βοηθώντας με τη μεγάλη σπάτουλε μετεφέρετέ την στη γαβάθα. Αλείψτε ένα κομμάτι πλαστική μεμβράνη με ελαιόλαδο, για να μην κολήσει στη ζύμη όταν θα ανέβει, και σκεπάστε τη γαβαθα.

Σημειώστε στο εξωτερικό μέρος της γαβάθας το ύψος της ζύμης, για να ελέγχετε πόσο ανεβαίνει. Μετά από 2-3 ώρες, όταν έχει ανέβει αρκετά, μπορείτε να μεταφέρετε τη ζύμη (σκεπασμένη) στο ψυγείο, και να την αφήσετε μια νύχτα. Θα συνεχίσει να ανεβαίνει αργά. Βγάλτε την κα αφήστε να μείνει 1 ώρα σε θερμοκρασία δωματίου, προτού να συνεχίσετε.

Όταν η ζύμη έχει τουλάχιστον διπλασιαστεί σε όγκο, αδειάστε την προσεκτικά στην επιφάνεια εργασίας, την οποία θα την έχετε αλευρώσει καλά. Χωρίστε την στα 2, κόβοντάς την με τη σπάτουλα. Στρώστε λαδόχαρτο σε δυό απλωτά ταψιά ή λαμαρίνες. Απλώστε πάνω τη ζύμη, πιέζοντας να πάρει το σχήμα του ταψιού. Βρέξτε τα δάχτυλα και κάντε δαχτυλιές στην επιφάνεια. Αφήστε να μείνει 30-40 λεπτά ακόμα, να ανέβει και πάλι.

Αν θέλετε, αφού κάνετε δαχτυλιές στην επιφάνεια, πασπαλίστε με χοντρό αλάτι, ή με μίγμα με ρίγανη, θυμάρι ή δεντρολίβανο και κόκκινο πιπέρι.

Το ΨΗΣΙΜΟ της Λαγάνας

Προθερμάνετε το φούρνο στους 240 βαθμούς, αφήνοντας μέσα μια λαμαρίνα ή ένα ρηχό ταψί για να κάψει. Κάντε και πάλι δαχτυλιές στην επιφάνεια της λαγάνας.

Προσεκτικά, με τα ειδικά γάντια και γρήγορες κινήσεις, βγάλτε το καυτό ταψί από το φούρνο, και γλυστρίστε πάνω του τη λαγάνα με το λαδόχαρτο. Βάλτε την στο φούρνο, ψεκάζοντας βιαστικά 3 φορές με νερό, με καταβρεχτήρι κηπουρικής ή σιδερώμτατος.
Ψήστε 3 λεπτά, ανοίξτε το φούρνο και ψεκάστε άλλες 3 φορές. Επαναλάβετε ακόμα 2 φορές, και κατόπιν ψήστε 5 λεπτά, και χαμηλώστε τη θερμοκρασία του φούρνου στους 200 βαθμούς.
Συνεχίστε να ψήνετε άλλα 15 λεπτά ή περισσότερο, μέχρι να αποκτήσει βαθύ καστανό χρώμα η επιφάνεια και το κάτω μέρος της λαγάνας Βγάλτε από το φούρνο και αφήστε την σε σχάρα να κρυώσει προτού να την κόψετε.

Δυναμώστε το φούρνο και προθερμάνετε πάλι το ταψί για να ψήσετε και την επόμενη λαγάνα.

Τροφές με αντικαρκινική δράση και τροφές με καρκινογόνους παράγοντες.

Επιμέλεια Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μορ. Βιολόγος,medlabnews.gr

Σήμερα είναι γενικώς αποδεκτό, ότι τα 2/3 έως και τα 4/5 των κακοηθών νεοπλασιών του ανθρώπου οφείλονται σε παράγοντες του περιβάλλοντος. Σύμφωνα με σύγχρονες έρευνες, παράγοντες της διατροφής ευθύνονται για τα 50% των κακοηθών νεοπλασμάτων και για πάνω από το 1/3 των καρκίνων στους άντρες. Ο προσδιορισμός του ρόλου που διαδραματίζουν οι παράγοντες διατροφής στη διαδικασία της καρκινογένεσης είναι δυσχερής. Η πορεία που διανύεται από την έναρξη της νεοπλασματικής εκτροπής μέχρι τις κλινικές εκδηλώσεις της νόσου είναι μακρά. Εξάλλου, οι διαιτητικοί παράγοντες δε δρουν πάντοτε μεμονωμένα, αλλά αποκτούν καρκινογόνες ιδιότητες σε 

συνεργασία με άλλους παράγοντες ή κάτω από ορισμένες συνθήκες. Πολλές από τις καρκινογόνες ουσίες προστίθενται στις τροφές ή δημιουργούνται από την επίδραση μικροοργανισμών στην τροφή. Επιπλέον, η περιεκτικότητα της τροφής σε λίπη, πρωτεΐνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία μπορεί να προδιαθέτει σε καρκίνο ή να παρεμποδίζει την καρκινογένεση.


ΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ





Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C


Συγκεκριμένα η βιταμίνη C ή ασκορβικό οξύ είναι υδατοδιαλυτή αντιοξειδωτική ουσία που υπάρχει στον άνθρωπο. Η αντιοξειδωτική της δράση στην αναστολή σχηματισμού νιτροζαμινών.


Η βιταμίνη C βρίσκεται, κυρίως, στα φρούτα (πορτοκάλι, ακτινίδιο, λεμόνι, φράουλες), αλλά και σε ορισμένα πράσινα λαχανικά (πιπεριά, λάχανο).


Έρευνες έχουν δείξει ότι η βιταμίνη C μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης, κυρίως του καρκίνου του στομάχου και λιγότερο του καρκίνου της στοματικής κοιλότητας , του οισοφάγου, του παγκρέατος του πνεύμονα και του τραχήλου της μήτρας. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για την ταυτοποίηση της πραγματικής της δράσης.






Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες





Σχετικές μελέτες έδειξαν ότι η διατροφή, πλούσια σε φυτικές ίνες, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, του παγκρέατος και του ενδομητρίου.


Λόγω της ύπαρξης και άλλων αναγνωρισμένων ωφελειών που σχετίζονται με την κατανάλωση τροφών, πλούσιων σε φυτικές ίνες -μείωση της συχνότητας των καρδιαγγειακών νοσημάτων και του διαβήτη τύπου ΙΙ – πρέπει ο πληθυσμός να ενθαρρυνθεί στην καθημερινή κατανάλωση ποικιλίας λαχανικών, φρούτων και ολικής αλέσεως δημητριακών και αρτοποιημάτων.


Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α και καροτενοειδή

Τα σκούρα πράσινα λαχανικά (σπανάκι, μπρόκολο) και τα κιτρινοκόκκινα φρούτα και λαχανικά (βερίκοκο, καρότο, ντομάτα, γλυκοπατάτα) περιέχουν πάνω από 40 είδη καροτενοειδών, περιλαμβανομένου του Β-καροτενίου , της λυκοπένης και της λουτεΐνης. Τα συστατικά αυτά φαίνεται να ασκούν προστατευτική δράση ενάντια στον καρκίνο του πνεύμονα, του οισοφάγου, του στομάχου, του παχέος εντέρου, του μαστού και του τραχήλου της μήτρας.


Από τα πιο υποσχόμενα καροτενοειδή είναι η λυκοπένη, που βρίσκεται, κυρίως, στη ντομάτα και τα προϊόντα της, με δράση ενάντια στον καρκίνο του προστάτη, του πνεύμονα και του στομάχου. 






Τροφές που περιέχουν φυτοοιστρογόνα 





Πηγές των φυτοοιστρογόνων περιλαμβάνουν τα όσπρια, τη σόγια, τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα φρούτα.






Τα φυτοοιστρογόνα περιλαμβάνουν δύο μεγάλες κατηγορίες: τα ισοφλαβονοειδή και τις λιγνάνες.


Επιδημιολογικές έρευνες έδειξαν ότι άτομα που καταναλώνουν συχνά τρόφιμα που περιέχουν ισοφλαβονοειδή (κυρίως σόγια) εμφανίζουν μειωμένη συχνότητα καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη. Ο ρόλος των λιγνανών ως καρκινοπροστατευτικών βρίσκεται υπό έρευνα. 






Τροφές που περιέχουν οργανοσουλφίδια 








Έρευνες έχουν υποστηρίξει την προστατευτική δράση ορισμένων οργανοσουλφιδικών συστατικών. Το σκόρδο, που είναι πλούσιο σε οργανοσουλφίδια, φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου και του δέρματος.


Ορισμένα λαχανικά, όπως είναι το μπρόκολο, το κουνουπίδι, το λάχανο, και τα λαχανάκια Βρυξελλών, τα οποία επίσης είναι πλούσια σε οργανοσουλφίδια φαίνεται να συντελούν στην αποτροπή ανάπτυξης αρκετών μορφών καρκίνου.








Τροφές που περιέχουν σελήνιο






Το σελήνιο είναι ένα ακόμη φυσικό αντικαρκινογόνο. Αναστέλλει σε σημαντικό βαθμό την επαγωγή καρκίνου του δέρματος από μια σειρά γνωστές καρκινογόνες ουσίες ή ιούς, καθώς και του ήπατος, του παχέος εντέρου και του μαστού στα πειραματόζωα. Χαμηλές συγκεντρώσεις σεληνίου στον ανθρώπινο οργανισμό φαίνεται να σχετίζονται με υψηλούς κινδύνους καρκινογένεσης. Το σελήνιο αποτελεί την ενεργό θέση ενός από τα σπουδαιότερα ένζυμα που συμμετέχουν στην καταστροφή των διαφόρων μορίων που είναι πρόδρομα των ριζών οξυγόνου.






Τροφές που περιέχουν φαινόλες






Σχεδόν όλα τα φρέσκα φρούτα, λαχανικά, και δημητριακά περιέχουν σημαντικές ποσότητες φαινολών, μερικές μορφές των οποίων παρουσιάζουν αντικαρκινικές ιδιότητες: 






-Μονοφαινόλες – Διφαινόλες: βρίσκονται κυρίως στους ξηρούς καρπούς και στα μούρα






-Φλαβονοειδή: βρίσκονται, κυρίως , στα εσπεριδοειδή





-Πολυφαινόλες: στο πράσινο τσάι, φαίνεται να ασκούν προστατευτική δράση κατά του καρκίνου του πνεύμονα, του οισοφάγου, του στομάχου και του δέρματος.





-Ρεσβερατόλη: βρίσκεται κυρίως στα σταφύλια, το κόκκινο κρασί και τα φυστίκια






-Κουρκουμίνη: κύριο συστατικόν του μπαχαρικού κάρυ, φαίνεται να ασκεί προστασία κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου και του μαστού. Περιέχει ένα μόριο, την χρυσόρριζα ή κουρκούμη, με κύριο μόριο την κουρκουμίνη, η οποία:


• Είναι ισχυρός ανταγωνιστής του παράγοντα NF-Kappa B, ουσία που εκκρίνεται από τα καρκινικά κύτταρα για την ανάπτυξη φλεγμονής και την περαιτέρω ανάπτυξη και εξάπλωση του όγκου,


• Στο εργαστήριο, αναστέλλει την ανάπτυξη πολλών μορφών καρκίνου, όπως του παχέος εντέρου, του ήπατος, του στομάχου, του μαστού, των ωοθηκών καθώς και της λευχαιμίας


• Επιδρά στην αγγειογένεση και προκαλεί κυτταρική απόπτωση του όγκου


Επιθετικοί όγκοι, όπως το γλοιοβλάστωμα είναι πιο ευαίσθητοι στη χημειοθεραπεία όταν οι ασθενείς παίρνουν ταυτόχρονα και κουρκουμίνη.






Άλλες τροφές






Ορισμένα συστατικά, που βρίσκονται κυρίως σε φρούτα και λαχανικά, φαίνεται να παρουσιάζουν αντικαρκινικές ιδιότητες:






-Τα μονοτερπένια, κυρίως στα έλαια των εσπεριδοειδών






-Οι ινδόλες (indoles) και τα ισοθειοκυανικά (isothiokyanates), κυρίως στα λαχανικά μπρόκολο, κουνουπίδι και λάχανο






-Αναστολείς πρωτεασών, κυρίως στη σόγια. Περιέχει ισοφλαβόνες, ιδιαίτερα τη γενιστεϊνη, τη δαϊδζενίνη και τη γλυκετεϊνη ( φυτο-οιστρογόνα, με βιολογική δράση στο ένα χιλιοστό αυτών των γυναικείων ορμονών ), οι οποίεςαναστέλλουν την αγγειογένεση και μειώνουν την υπερδιέγερση του οργανισμού από τα οιστρογόνα, κι έτσι μπορεί να επιβραδύνουν την ανάπτυξη οιστρογονοεξαρτώμενων όγκων






-Ρεσβερατόλη, κυρίως στο κόκκινο κρασί. Περιέχει πολλές πολυφαινόλες, ανάμεσά τους και την ρεσβερατρόλη, εξάγονται από τη ζύμωση των σακχάρων του σταφυλιού και προέρχονται από τη φλούδα και τους σπόρους του. Γι’ αυτό και το λευκό κρασί δεν περιέχει τόσες πολλές πολυφαινόλες. Ιδιαίτερα η ρεσβερατρόλη επιδρά στα γονίδια ( τις λεγόμενες σιρτουίνες ) που προστατεύουν τα υγιή κύτταρα από τη γήρανση και μπορεί να επιβραδύνει τα τρία στάδια ανάπτυξης του καρκίνου αναστέλλοντας τη δράση του NF-kappa B






Ελαιόλαδο





Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το ελαιόλαδο ίσως να έχει μία προστατευτική επίδραση κατά περιπτώσεων καρκίνου όπως του μαστού, του οισοφάγου και του στομάχου.


Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το ολεϊκό οξύ, το κύριο συστατικό του ελαιόλαδου, αναστέλλει τη δράση του ογκογονιδίου HER-2/eu που εντοπίζεται στο 30% των ασθενών με καρκίνο του μαστού. 






Τέλος, η φυσική άσκηση μειώνει τον κίνδυνο του καρκίνου του παχέος εντέρου και ενδεχομένως άλλων μορφών καρκίνου.






ΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ






Είναι φανερό, ότι όσο σαφέστερες είναι οι γνώσεις μας για τη συμβολή των παραγόντων διατροφής, και γενικότερα του περιβάλλοντος, στην ανάπτυξη νεοπλασιών, τόσο αποτελεσματικότερα θα είναι και τα προστατευτικά μέτρα που θα μπορούν να ληφθούν.


Επιγραμματικά, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι οι πιο σημαντικοί διαιτητικοί παράγοντες που είναι γνωστό ότι συμβάλλουν στη δημιουργία κακοηθών νεοπλασιών, στον μαστό, στο ήπαρ και κυρίως στο πεπτικό σύστημα (στομάχι – έντερο – φάρυγγας – οισοφάγος) είναι:






• Τα αλκοολούχα ποτά (κυρίως σε συνδυασμό με το κάπνισμα) αυξάνουν τον πρόκλησης καρκίνου του οισοφάγου.


• Η κατανάλωση κόκκινου κρέατος και κορεσμένου λίπους ζωικής προέλευσης φαίνεται, ότι αυξάνει τον κίνδυνο κακοήθους νεοπλασίας στο παχύ έντερο και στον προστάτη αντίστοιχα.


• Οι ξηροί καρποί ή τα δημητριακά που έχουν μολυνθεί από αφλατοξίνες (ισχυρές καρκινόγονες ενώσεις) εξαιτίας της αποθήκευσής τους για μεγάλο χρονικό διάστημα.


• Η υπερκατανάλωση μαγειρικού άλατος φαίνεται, ότι αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα στην καρκινογένεση του στομάχου.






Βλαπτική δράση έχουν επίσης τα διάφορα πρόσθετα των τροφίμων. Αυτά τα οποία είναι πλούσια σε νιτρικά και νιτρώδη άλατα επιδρούν με αμίνες προερχόμενες από την πέψη του κρέατος στο στομάχι, με αποτέλεσμα το σχηματισμό νιτροζαμινών και άλλων νιτροζοενώσεων. Οι ουσίες αυτές είναι ύποπτες για πρόκληση καρκίνου του στομάχου και του οισοφάγου, καθώς πειράματα σε ζώα έδειξαν έντονη καρκινογόνα δράση. Σημαντικές ποσότητες νιτρικών ενώσεων βρίσκονται στα λαχανικά όπως το μαρούλι και το σπανάκι, καθώς επίσης και διάφορες άλλες βλαβερές ουσίες προερχόμενες κυρίως από τα φυτοφάρμακα.


Ο ραγδαίος ρυθμός σωματικής αύξησης στα πρώτα χρόνια της ζωής, συμπεριλαμβανομένης ενδεχομένως και της ενδομήτριας ζωής, φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο για αρκετές μορφές καρκίνου.

Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για το μετεμμηνοπαυσιακό καρκίνο του μαστού, καθώς και τους καρκίνους του ενδομητρίου, του νεφρού και της χοληδόχου κύστης.
Επιμέλεια Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μορ. Βιολόγος,medlabnews.gr

ΠΗΓΗ : PERIERGAA:

ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΙΣ ΡΊΖΕΣ ΜΑΣ

Εμείς που 13  χρόνια τώρα αποφασίσαμε να αφήσουμε την Αθήνα και να εγκατασταθούμε σε ένα μικρό νησί, βεβαιώνουμε εκείνους που το σκέφτονται, πως ΔΕΝ συγκρίνεται σε ποιότητα η ζωή μας εδώ, με κείνη της πόλης κι ας λείπουν τα σινεμά, τα μπαρ και τα θέατρα... θα είχα να παρατηρήσω κατ’ αρχήν πως αυτοί που θα αποφασίσουν να φύγουν από την Αθήνα, πρέπει να σκεφτούν να κάνουν κάτι παραγωγικό, κάτι που να έχει σχέση με τον τόπο όπου θα εγκατασταθούν.  Είδα κοπέλες να έρχονται στο νησί και να ανοίγουν μπουτίκ (!) με ρούχα και παπούτσια. Δεν είναι λύση αυτό, μια και ακόμα και οι κάτοικοι των πιο απομακρυσμένων περιοχών, όταν θέλουν να κάνουν ψώνια –εκτός των απαραίτητων που βρίσκει κανείς στα σουπερμάρκετ—θα πάνε στην πόλη, ή θα παραγγείλουν από κατάλογους και το ιντερνετ που κάνουν θραύση, από ότι κατάλαβα βλέποντας τα πακέτα στο ταχυδρομείο.

Ακόμα κι αν δεν έχει κάποιος ποτέ ασχοληθεί με αγροτικά και κτηνοτροφικά, έχει όμως κτήματα στην επαρχία, και κέφι να δουλέψει, οι γνώσεις και κάθε λογής ειδικές πληροφορίες προσφέρονται απλόχερα από τις   Καριωτινες γιαγιάδες, ενώ είναι απλούστατο να μάθουν τα πάντα για τις πιο τελευταίες μεθόδους  χάρη στο ιντερνέτ και στα εκτεταμένα δίκτυα αλληλοβοήθειας και επικοινωνίας Ελλήνων και ξένων νέων αγροτών.  Επαναλαμβάνω, όμως, πώς είναι απαραίτητο να έχουν όρεξη και να είναι έτοιμοι να δουλέψουν σκληρά εκείνοι που διαλέγουν την αγροτική ζωή.

Στα νησιά κυρίως,  η παραγωγή ντόπιου γιαουρτιού, φρέσκων τυριών, εποχιακών λαχανικών, λαδιού μελι   και κάθε λογής φαγώσιμων θα καταναλωθεί επιτόπου, μια και όλα αυτά τα είδη «εισάγονται» από την Αθήνα.  Και αν η ποιότητα των προϊόντων που θα παράγει το περιβόλι είναι σημαντική, οι εν δυνάμει καταναλωτές, Έλληνες και ξένοι τουρίστες που ποτέ δε λείπουν, ίσως βοηθήσουν και σε εξαγωγές, στις γκουρμέ αγορές.  Δε λέω ότι οι νέοι αγρότες θα γίνουν πλούσιοι εν μία νυκτί κι αν τέτοιες είναι οι φιλοδοξίες τους, ας κάτσουν να περιμένουν πότε θα ξαναπροσλάβει κόσμο η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ, και πότε θα πέσουν οι επόμενες μίζες και οι παχυλές επιδοτήσεις από τον ουρανό -δεν προβλέπεται να γίνει σύντομα, φοβάμαι!  

Οι μικρές οικογενειακές πανσιόν είναι μια άλλη περίπτωση, πάλι, βέβαια, για ανθρώπους που έχουν κέφι να δουλέψουν σκληρά.  Δε μιλάω εδώ για τα διάφορα rooms που περισσεύουν παντού, αλλά για προσεγμένη, υψηλών προδιαγραφών πανσιόν -αυτό που λέγεται και boutique hotel. Πρόκειται για μικρά, πολύ φροντισμένα ξενοδοχειάκια –καινούργια ή παλιά, ανακαινισμένα ανάλογα- που θα προσφέρουν άνετη και καλαίσθητη διαμονή και εκλεκτό ντόπιο φαγητό, ίσως σε συνδυασμό με προϊόντα του περιβολιού, αλλά και εκδρομές ή άλλες δραστηριότητες.  Η Ιταλία και η νότια Γαλλία είναι γεμάτες τέτοια καταλύματα, ενώ σε μας λείπουν σχεδόν τελείως,  Τέτοιες μικρές επιχειρήσεις που προσφέρουν ολοκληρωμένη φιλοξενία και περιηγήσεις μπορούν να αποδώσουν αν δουλεύουν σε αυτές σκληρά και μεθοδικά τουλάχιστον δύο άτομα της οικογένειας. Όμως, εκτός από εισόδημα, δίνουν και μεγάλη ικανοποίηση αν γίνουν σωστά, μια και η επαφή με ανθρώπους  που περνάνε καλά, είναι ιδιαίτερα τονωτική, !Μην το σκέφτεστε λοιπόν.................                                              ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ ΣΤΙΣ ΡΊΖΕΣ ΜΑΣ ΌΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΈΣ!!

...

Οι αντικαρκινικές ιδιότητες των μούρων.

.Πολυάριθμες μελέτες έχουν αποδείξει ότι όσοι καταναλώνουν άφθονα φρούτα και λαχανικά έχουν μειωμένες πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο....

Νεώτερες μελέτες αποδεικνύουν πως οι ζουμεροί καρποί όπως τα σμέουρα, τα βατόμουρα και τα μούρα συγκαταλέγονται μεταξύ των πλέον ισχυρών αντικαρκινικών εκπροσώπων του φυτικού βασιλείου, σύμφωνα με την εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς»
Σε πολυάριθμα πειράματα στο εργαστήριο, επιστήμονες από

το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο διαπίστωσαν ότι τα μαύρα σμέουρα (φραμπουάζ) αναστέλλουν την εμφάνιση καρκίνου στη στοματική κοιλότητα, τον οισοφάγο και το παχύ έντερο σε ποντίκια.

Ανάλογα ήταν τα ευρήματα μελετών και σε ανθρώπους. Σε μελέτη με ασθενείς που έπασχαν από οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση, γενετική διαταραχή που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, διαπιστώθηκε ότι όσοι έπιναν εκχύλισμα από μαύρα σμέουρα είχαν έως 59% λιγότερους πολύποδες στο έντερο σε σύγκριση με όσους κατανάλωναν μια ανενεργό ουσία.

Τα αποτελέσματα αυτά δημοσιεύθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο στην επιθεώρηση «Cancer Ρrevention Research». Άλλη μελέτη έδειξε ότι η σκόνη από μαύρα σμέουρα ελαττώνει τα συμπτώματα των ασθενών με οισοφάγο Βarrett - μία προκαρκινική κατάσταση.

Τα κύρια είδη καρπών που αποτελούν αντικείμενο μελέτης είναι τα μαύρα και τα κόκκινα σμέουρα, οι φράουλες, τα βατόμουρα και οι καρποί του σαμπούκου.

Ειδικοί λένε πως η κατανάλωση βατόμουρων είναι ωφέλιμη, εφόσον αυτοί οι καρποί περιέχουν πολυάριθμα θρεπτικά συστατικά όπως οι βιταμίνες Α, C, Ε και το φολικό οξύ, τα ιχνοστοιχεία σελήνιο και ασβέστιο, οι πολυφαινόλες και μια ομάδα ουσιών που λέγονται ανθοκυανίνες και τους χαρίζουν το χαρακτηριστικό χρώμα τους, δεν φαίνεται όμως να έχουν τις ίδιες αντικαρκινικές ιδιότητες με τους άλλους καρπούς.

Παρότι όμως οι καρποί, ιδίως τα σμέουρα, μοιάζουν με σούπερ φαγητό, για πολλούς ανθρώπους δεν είναι διόλου πρακτική η συστηματική κατανάλωσή τους.-->

Ένας άνθρωπος θα έπρεπε να τρώει περίπου μισό κιλό τέτοιους καρπούς την ημέρα για να καταναλώσει τις ανάλογες δόσεις θρεπτικών συστατικών που αποδείχθηκαν αντικαρκινικές στα πειραματόζωα.

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

ΠΗΓΗ : PERIERGAA: Οι αντικαρκινικές ιδιότητες των μούρων. 

ΣΥΛΛΟΓΉ ΌΜΒΡΙΩΝ ΥΔΆΤΩΝ

2011 10 ΙΟΥΝ

Ω, Μητέρα Φύση.  Κατ 'αρχάς, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι βροχή, βροχή, βροχή. Για εβδομάδες. για μήνες. 

Ένα υπόστεγο στο πίσω μέρος  του σπιτιού μας άμα δεν έχει  σύστημα υδρορροή στη στέγη του, 

Ένα παλιό παράθυρο  με σήτα  παρέχει ένα αυτοσχέδιο σύστημα φιλτραρίσματος, διατηρώντας ταυτόχρονα τα σκουπίδια  και τα κουνούπια έξω από το νερό.

. Υδρορροές έχουν εγκατασταθεί  κάτω από ένα μικρό υπόστεγο, Αυτήν. , τήν περίοδο όμως εκτός από το βρόχινο νερό είναι καλή ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε και τα χιλιάδες άγρια φυτά που μεγαλώνουν παντού για να φτιάξουμε υγρό λίπασμα για τα φυτά μας.

Θα χρησιμοποιήσουμε το ένα δέκατο από την ποσότητα νερού που συλλέξαμε και θα το τοποθετήσουμε σε ένα κουβά με καπάκι, κατά προτίμηση μαύρου χρώματος, ώστε να απορροφά την ακτινοβολία του ηλίου. Σε αυτό θα αδειάσουμε μια σακούλα γεμάτη με άγρια φυτά που έχουμε μεζέψει από τον κήπο μας (ζιζάνια) ή από ένα γόνιμο λιβάδι ή ακόμα και από μια παρατημένη οικοδομή. Θα προτιμήσουμε τις τσουκνίδες, τις βρούβες, τις πικραλίδες, το γαϊδουράγκαθο και γενικά όσα φυτά είναι σε φάση ανθοφορίας αλλά δεν έχουν σποριάσει ακόμα. Αυτά τα φυτά περιέχουν πολλά ιχνοστοιχεία και αιθέρια έλαια, τα οποία είναι ιδιαίτερα ωφέλιμα για τον κήπο μας. Θα τα αφήσουμε στο νερό για 10 ως 14 μέρες με το καπάκι κλειστό ( για να αποφύγουμε και δυσάρεστες οσμές αλλά και για να αποτρέψουμε την εξάτμιση του νερού).

Θα χρειαστεί να το ανακατεύουμε μία φορά κάθε μέρα, ώστε να αναπτυχθούν όσο περισσότεροι αερόβιοι μικροοργανισμοί γίνεται, που τρέφουν τα φυτά μας. Όταν περάσει το απαραίτητο χρονικό διάστημα, θα χρειαστεί να καθαρίσουμε το υγρό μας λίπασμα από τα φυτικά υπολείμματα με την χρήση μιας σήτας που θα περάσουμε στον λαιμό του κουβά μας. Το υγρό λίπασμα, είτε θα το αραιώσουμε με το υπόλοιπο καθαρό νερό που φυλάξαμε για άμεση χρήση στα φυτά μας είτε θα το φυλάξουμε και θα το αραιώνουμε σε κάθε χρήση σε αναλογία ένα προς δέκα με το βρόχινο νερό που συλλέξαμε.

Το βιολογικό λίπασμα συνιστάται να χρησιμοποιείται μια με δύο φορές την εβδομάδα για τα φυτά που είναι σε καρποφορία και καθόλου για τα φυτά που είναι νεότερα των τριών εβδομάδων. Για αυτά θα φυλάξουμε έναν ακόμα κουβά, του οποίου το νερό θα καθαρίσουμε πολύ καλά με την χρήση μιας πυκνότερης σήτας ή ακόμα και ενός φίλτρου του καφέ.

Να μην ξεχάσουμε με τον ίδιο τρόπο να συλλέξουμε και μερικά μπουκάλια ακόμα, για να γεμίζουμε το ψεκαστήρι για τις φύτρες μας, που δεν είναι τόσο απαιτητικές αλλά παραμένουν ευαίσθητες. Συλλέξτε το βρόχινο νερό κυρίως για αυτές, θα το εκτιμήσουν δεόντως και θα σας σαν ανταμείψουν με τα γλυκύτερα φρούτα!

Συμβουλή: Προτιμήστε να μαζεύετε το νερό της βροχής λίγη ώρα μετά το ξεκίνημά της, γιατί η πρώτη βροχή που πέφτει είναι κάπως όξινη από τα καυσαέρια της ατμόσφαιρας. Ιδανικά, αν βρέχει για δύο ή περισσότερες μέρες στη σειρά, χρησιμοποιήστε το βρόχινο νερό της δεύτερης μέρας.του Άντυ Παξινού

---