Όταν γυρίζεις από νησί ένα είναι σίγουρο, μαζί με τις γλυκές αναμνήσεις κουβαλάς και καλούδια. Είτε γιατί τα αγόρασες, είτε γιατί σου τα προσέφεραν, είτε γιατί τα μάζεψες ο ίδιος, από τη φύση βεβαίως. Και πιστέψτε με, το τελευταίο είναι και το καλύτερο, το πιο δυνατό συναίσθημα, η πιο δυνατή αίσθηση ότι εξερευνάς, παρατηρείς τη φύση και μαζεύεις, πάντα με προσοχή και σεβασμό προς αυτήν, τα όμορφα δώρα της.
Κάτι τέτοιο λοιπόν γίνηκε και με το πρόσφατο ταξίδι μου στην όμορφη και άγρια Ικαριά. Εκτός από διάφορα προς βρώση που αγόρασα, μάζεψα και κάστανα, πολλά κάστανα και από διάφορες περιοχές. Και να μου το λέγανε δε θα το πίστευα ότι υπάρχουν τόσες καστανιές στο νησί.
Το μικρό κωμικό συμβάν είναι ότι κάποια στιγμή, στην αρχή της παραμονής μας, που βρεθήκαμε σε ένα μανάβικο μπροστά από ένα τελάρο με λαχταριστά και μεγάλα κάστανα, ρωτήσαμε αφελώς από πού είναι τα κάστανα. Η απάντηση της κοπέλας ήταν, “από τις Καρυδιές“.
Σχεδόν πάθαμε παράκρουση, “τα κάστανα, τα κάστανα” της λέω δυνατά, δείχνοντας τα κιόλας, “όχι τα καρύδια“. Η κοπέλα χαμογέλασε με κατανόηση και μας εξήγησε ότι οι Καρυδιές είναι ένα από τα χωριά της περιοχής Ραχών που βγάζει κάστανα. Το αστείο και ενδιαφέρον είναι ότι οι Ράχες έχουν και ένα άλλο χωριό που ονομάζεται Καστανιές. Ομολογώ ότι ούτε που τόλμησα να ρωτήσω αν οι Καστανιές βγάζουνε καρύδια.
Το μικρό κωμικό συμβάν είναι ότι κάποια στιγμή, στην αρχή της παραμονής μας, που βρεθήκαμε σε ένα μανάβικο μπροστά από ένα τελάρο με λαχταριστά και μεγάλα κάστανα, ρωτήσαμε αφελώς από πού είναι τα κάστανα. Η απάντηση της κοπέλας ήταν, “από τις Καρυδιές“.
Σχεδόν πάθαμε παράκρουση, “τα κάστανα, τα κάστανα” της λέω δυνατά, δείχνοντας τα κιόλας, “όχι τα καρύδια“. Η κοπέλα χαμογέλασε με κατανόηση και μας εξήγησε ότι οι Καρυδιές είναι ένα από τα χωριά της περιοχής Ραχών που βγάζει κάστανα. Το αστείο και ενδιαφέρον είναι ότι οι Ράχες έχουν και ένα άλλο χωριό που ονομάζεται Καστανιές. Ομολογώ ότι ούτε που τόλμησα να ρωτήσω αν οι Καστανιές βγάζουνε καρύδια.
Όσο για τα κάστανα της όμορφης και γευστικότατης μαρμελάδας που έφτιαξα, είναι από δυο μικρές αλλά φουντωτές και κατάφορτες καστανιές δίπλα από την εκκλησία του Αγ. Δημητρίου που βρίσκεται στο ομώνυμο χωριό, περιοχής Ραχών και αυτό. Οπότε όπως καταλαβαίνετε, έρχεται και μια συνονόματη του αγίου και του χωριού, παραμονές της γιορτής μας, μαζεύει τα κάστανα, φτιάχνει τη μαρμελάδα και δένει γλυκά όχι μόνο τη μαρμελάδα της, αλλά και την όλη ιστορία. Αυτό κι αν είναι μια ευτυχής σύμπτωση για την αφεντιά μου, που βεβαίως δεν θα την άφηνα ανεκμετάλλευτη για το αγαπημένο μου blog, το foodcollection.
Υλικά (για 1.100 γρ. μαρμελάδα-ανάλογα βέβαια με τη φύρα των καθαρισμένων κάστανων)
- 1.100 γρ. κάστανα (όσα ήταν τα κάστανα που μάζεψα από τον Αγ. Δημήτριο)
- 500 γρ. καστανή ζάχαρη
- 2 κ.σ. εκχύλισμα βανίλιας ή τους σπόρους από ένα λοβό
Εκτέλεση
- Το πρώτο που κάνω είναι να πλύνω καλά τα κάστανα.
- Κατόπιν παίρνω ένα ξύλο κοπής και με ένα κοφτερό μαχαίρι κόβω την πλατιά βάση τους, μέχρι και λίγο πριν αποκολληθεί τελείως. Αυτό το κάνω γιατί τραβώντας μετά τη βάση και με το μαχαίρι όπως το κρατώ, αφαιρώ ένα κομμάτι από τη σκληρή φλούδα και έτσι στο τέλος τα βρασμένα κάστανα καθαρίζονται πολύ πιο εύκολα και χωρίς να θρυμματιστούν τελείως.
- Τα βάζω σε μια κατσαρόλα με νερό, ίσα ίσα να τα σκεπάζει.
- Τα βράζω για 10 λεπτά, από την αρχική στιγμή του βρασμού.
- Σβήνω τη φωτιά και μεταφέρω λίγα λίγα με τρυπητή κουτάλα σε λεκανίτσα. Αρχίζω να τα ξεφλουδίζω. Τα κάστανα ξεφλουδίζονται πολύ πιο εύκολα όταν είναι ζεστά, γι αυτό και τα διατηρώ συνέχεια μέσα στο νερό που βράσανε, ώσπου να τα ξεφλουδίσω όλα.
- Τα καθαρισμένα και βρασμένα κάστανα τα λιώνω με το μίνι πίμερ ή με πιρούνι, για να τα κάνω πουρέ. Βγαίνει περίπου 700 γρ. πουρές.
- Στην ίδια κατσαρόλα και αφού την πλύνω καλά, ρίχνω τον πουρέ από τα κάστανα, δυο ποτήρια νερό και το μισό κιλό καστανή ζάχαρη. Βράζω τα κάστανα 10 λεπτά από την αρχική στιγμή βρασμού.
- Αφήνω την κατσαρόλα με όλα τα υλικά να μείνει όλο το βράδυ, σκεπασμένη με βαμβακερή πετσέτα κουζίνας. Την επομένη ξαναβράζω τα κάστανα, στην αρχή σε δυνατή φωτιά, μετά χαμηλώνω, ώσπου να δέσουν με το σιρόπι. Ενδιάμεσα ανακατεύω με ξύλινη κουτάλα. Τέλος και με το που κλείνω τη φωτιά, ρίχνω και ανακατεύω τις δύο κ.σ. εκχύλισμα βανίλιας. Η όλη διαδικασία θα πάρει περίπου τα 30-40 λεπτά. Όμως θα βράσουν σωστά τα κάστανα, θα γίνει το τέλειο δέσιμο με το σιρόπι και η μαρμελάδα θα στέκεται ωραία, σοκολατένια και χωρίς ίχνος υγρασίας.
- Γεμίζω καθαρά βαζάκια, περιμένω να κρυώσει η μαρμελάδα και τα κλείνω με τα καπάκια τους.
Συμβουλές
- Φτιάξτε αυτή την όμορφη μαρμελάδα τώρα που είναι η εποχή του κάστανου. Ταιριάζει με πολλά γλυκά και ειδικά στη διάρκεια των Χριστουγέννων είναι ιδανική για πολλές ζαχαροπλαστικές προτάσεις. Η αλήθεια ότι η διαδικασία του καθαρίσματος θέλει το χρόνο του, όμως αξίζει τον κόπο.
- Πολλές συνταγές δίνουν ζάχαρη ίση με την ποσότητα του κάστανου πουρέ. Το βρίσκω υπερβολικό, δεν βρισκόμαστε πια σε παλαιότερες δεκαετίες που τα γλυκά τα κάναμε πετιμέζι. Το κάστανο από μόνο του έχει γλύκα και με την προσθήκη της καστανής ζάχαρης που είναι πιο δυνατή, η αναλογία που δίνω είναι τέλεια.
- Τώρα ως προς την παρασκευή της μαρμελάδας, ακολούθησα και πάλι την ίδια σοφή διαδικασία που διδάχτηκα από τη Μαρίτσα, τη μάνα μου, που άφηνε πάντα τα γλυκά κουταλιού και τις μαρμελάδες να μένουν και να “ησυχάζουν” όλη τη νύχτα και αφού είχε προηγηθεί το 10λεπτο αρχικό βράσιμο. Το δέσιμο πάντα την επόμενη.
- Τα δύο ποτήρια νερό ίσως να φαίνονται πολλά και να σας τρομάξουν όταν δείτε τη σούπα, άλλες συνταγές δίνουν ένα, όμως χρειάζονται γιατί έτσι θα διπλοβράσουν σωστά τα κάστανα την επομένη και θα έχετε την τέλεια πυκνότητα για μαρμελάδας.
Καλή σας επιτυχία
