Αρχικά διορθωτικά μέτρα προστασίας

Η βάση της φυσικής ιατρικής είναι η πρόληψη: ο απώτερος στόχος δεν είναι να καταπολεμήσει τη νόσο, αλλά να  ενισχύσει την υγεία. Εξ ου και η σημασία των φυσικών θεραπειών με προστατευτικές και ρυθμιστικές ιδιότητες των λειτουργιών και των οργάνων. καθώς η υγεία του ατόμου αποτελείται από το σώμα, το μυαλό και το πνεύμα.                                                                                                                                                                          Υγεία προστατευτικά τρόφιμα Για να διατηρηθεί η καλή υγεία είναι σημαντική για την καθημερινή διατροφή να περιέχει τα ακόλουθα στοιχεία προστασίας:                                                                                                                                                                                                                                          ΙΝΕΣ - συνήθως συνδέονται με το πεπτικό σύστημα για την πρόληψη της δυσκοιλιότητας αλλά η ίνες είναι κατι πολύ πιο σημαντικό. Είναι αναγκαίες για να αποφευχθούν  όλα τα είδη των ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου? την ισορροπία χοληστερόλης (προστατεύει την καρδιά) και γλυκόζη (ρυθμίζει τον διαβήτη ), κ.λπ.  Φυτικές ίνες συναντούμε σε τρόφιμα που ανήκουν στη βάση της Μεσογειακής πυραμίδας, δηλαδή σε ακατέργαστα δημητριακά και δημητριακά ολικής άλεσης, στα φρούτα και τα λαχανικά καθώς και στα όσπρια και τους ξηρούς καρπούς. Ανάλογα με το εάν διαλύονται στο νερό, χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τις διαλυτές και τις αδιάλυτες. 

Διαλυτές ίνες συναντούμε στη βρώμη, στους ξηρούς καρπούς, στα όσπρια, στα φρούτα (μήλα, εσπεριδοειδή, φράουλες) και τα λαχανικά, ενώ αδιάλυτες στο αλεύρι ολικής άλεσης και τα προϊόντα του, στο πίτουρο, στους πλήρεις σπόρους, στη φλούδα των φρούτων και στα περισσότερα λαχανικά. Η πρώτη κατηγορία έχει συσχετισθεί με τη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα, τη επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα και τη βελτίωση της υφής των κοπράνων, με αποτέλεσμα να συμβάλλουν στην διευκόλυνση των κενώσεων. Αντίστοιχα, οι αδιάλυτες ίνες συμβάλλουν στην αύξηση της κινητικότητας του εντέρου και συνεισφέρουν στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας.                                                                    

                                                                                                                                                                                                        ΦΡΟΥΤΑ και ΛΑΧΑΝΙΚΑ.-Τα φρούτα και τα λαχανικά αποτελούν τη σημαντικότερη πηγή αντιοξειδωτικών.

Συμβάλλουν δραστικά στην επιβράδυνση της διαδικασίας της γήρανσης, στην ανάπτυξή των σχετικών νόσων και στη διατήρηση της υγείας μας σε άριστη κατάσταση.

Σημασία φυσικά δεν έχει μόνο η ποσότητα  που καταναλώνουμε καθημερινά, αλλά και η ποιότητα.

Μην ξεχνάτε ότι όσο πιο έντονα και ζωηρά είναι τα χρώματα των φρούτων και λαχανικών, τόσο πιο πλούσια είναι σε αντιοξειδωτικές ουσίες και βιταμίνες.

                                                                                                                                                                                             Τα επίπεδα της προληπτικής ιατρικής                                                               Πρωτεύοντα: Το σύνολο της φροντίδας που λαμβάνετε  για την προστασία των οργάνων και των συστημάτων του σώματος, την ενίσχυση και την αποφυγή της εμφάνισης ασθενειών και παθήσεων.                                                                                                                                                                                             Δευτερογενής: Είναι για τον εντοπισμό και τη θεραπεία μιας κατάστασης από τα πρώτα συμπτώματα, προκειμένου να αποφευχθούν συνέπειες και την αποτροπή περαιτέρω συνέπειωνγια την υγεία.                                                                                                                                                                                        Τριτοβάθμια: Η θεραπευτική αγωγή της ίδιας της ασθένειας

Η Ακρόπολις

Τα μνημεία της Ακρόπολης, αρμονικά συνδυασμένα με το φυσικό περιβάλλον, αποτελούν μοναδικά αριστουργήματα της αρχαίας αρχιτεκτονικής, που εκφράζουν πρωτοποριακούς συσχετισμούς ρυθμών και τάσεων της κλασικής τέχνης και επηρέασαν την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία για πολλούς αιώνες αργότερα. Η Ακρόπολη του 5ου αι. π.Χ. αποδίδει με τον τελειότερο τρόπο το μεγαλείο, τη δύναμη και τον πλούτο της Αθήνας στην εποχή της μαγαλύτερης ακμής της, το ''χρυσό αιώνα'' του Περικλή.  Στο φυσικό βραχώδη λόφο της Aκρόπολης εγκαταστάθηκαν άνθρωποι ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους, διαµορφώνοντάς τον σε ισχυρό φρούριο που προστάτευε το ανάκτορο του ηγεµόνα και τους κατοίκους σε περίπτωση κινδύνου. Kατά τη γεωµετρική περίοδο (8ος αι. π.X.) η Aκρόπολη έπαψε να είναι φρούριο και έγινε Iερό της Aθηνάς και θρησκευτικό κέντρο της πόλης. Kατά την αρχαϊκή εποχή (6ος αι. π.X.) κτίζονται οι πρώτοι µεγάλοι ναοί. Πολλά αναθήµατα, κυρίως αγάλµατα, αφιερώνονται στο Iερό. Στα µέσα του 5ου αι. π.X. αρχίζει στην Aκρόπολη ένα µεγάλο οικοδοµικό πρόγραµµα µε κύριο εµπνευστή τον περίφηµο πολιτικό Περικλή. H επιφάνεια του Iερού διευρύνεται από 25 σε 34 στρέµµατα. Mέχρι το τέλος του 5ου αι. ολοκληρώνονται ο Παρθενώνας, τα Προπύλαια -η µνηµειακή είσοδος στο Iερό- το Eρέχθειο και ο ναός της Aθηνάς Nίκης. Mικρότερα Iερά, βωµοί και βοηθητικά κτήρια κτίζονται στο χώρο και εκατοντάδες αναθήµατα στολίζουν το Iερό.

Στα βορεινά της Αθήνας υψώνονται τα Τουρκοβούνια. Οι πέτρινες κορφές τους προβάλλουν σήμερα πάνω από τα σπίτια που έχουν χτιστεί στις πλαγιές των χαρακτηριστικών αυτών πετρόβουνων. Αν όμως σήμερα τα Τουρκοβούνια ξεχωρίζουν στο λεκανοπέδιο της Αττικής από τους γύρω λόφους, δεν ήταν το ίδιο και στα προϊστορικά χρόνια.

Αποτελούσαν με το Λυκαβηττό, την Ακρόπολη και το λόφο του Φιλοπάππου, ένα βουνό που τέλειωνε στη θάλασσα του Φαλήρου. Την εποχή των μεγάλων κατακλυσμών και των πλημμυρών τα χωματένια μέρη του βουνού παρασύρθηκαν από τα νερά και έμειναν μόνο οι σκληροί βράχοι, χωρισμένοι ο ένας από τον άλλο. Σ’ έναν από τους βράχους αυτούς – στην κατοπινή Ακρόπολη – οι παλαιότατοι Αθηναίοι έχτισαν την πόλη τους. Οι αρχαιολόγοι δεν προσδιορίζουν πότε οι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά στην Ακρόπολη. Στις ανασκαφές που έγιναν στις πλαγιές της Ακροπόλεως βρήκαν εργαλεία και κομμάτια από αγγεία του τέλους της νεολιθικής εποχής, που αρχίζει από το 6000 π.Χ. και φθάνει ως το 3000, όταν άρχισαν στον ελληνικό χώρο να χρησιμοποιούν το χαλκό. Η κατεργασία του σίδερου παρουσιάζεται στην Αττική αργότερα (γύρω στα 1100 π.Χ.). Με τα δεδομένα αυτά πρέπει να δεχτούμε ότι τουλάχιστο την υστερονεολιθική εποχή (3500 – 3000 π.Χ.) κατοικούσαν άνθρωποι στην Ακρόπολη και πιθανώς να την χρησιμοποιούσαν για φρούριο. Και από τότε, επάνω από 5000 χρόνια, η ζωή συνεχίζεται αδιάκοπα. Δεν αποκλείεται όμως να την κατοικούσαν και πολύ παλαιότερα. Οι ανασκαφές που έγιναν στη Θεσσαλία το 1958 και στη Χαλκιδική το 1960 επιβεβαίωσαν την ύπαρξη παλαιολιθικής ζωής στην Ελλάδα, πριν από 70 και 80 χιλιάδες χρόνια. Και από τη Θεσσαλία, καθώς θα ιδούμε, κατέβηκαν οι πανάρχαιοι κάτοικοι της Αττικής. Η αρχαιολογία όσο προχωρεί παρουσιάζει νέα στοιχεία και νέες θεωρίες, που πολλές φορές ανατρέπουν τις παλαιότερες και ανατρέπονται από νεώτερες. Συχνά οι θεωρίες των αρχαιολόγων, των γλωσσολόγων και των φιλολόγων, ξαναγυρίζουν για την προϊστορία και την πρωτοϊστορία του ελληνικού χώρου στα αρχαία κείμενα, που είναι και τα αυθεντικότερα γιατί βρίσκονται πιο κοντά στην παράδοση.

Η Ακρόπολις, συγκριτικά με τους άλλους κοντινούς της λόφους, ήταν η καταλληλότερη για κατοικία στα πανάρχαια χρόνια. Οι πολιτείες έπρεπε τότε να είναι συγχρόνως και κάστρα για να εξασφαλίζουν τους κατοίκους των από τις επιδρομές των πειρατών. Ο Θουκυδίδης γράφει ότι και σε νεώτερες εποχές η ληστεία και η πειρατεία ήταν τόσο διαδεδομένες στην Ελλάδα, ώστε ολόκληρες περιοχές ζούσαν από τη διαρπαγή. Και προσθέτει ότι η ληστεία στα χρόνια εκείνα όχι μόνο δεν ήταν ντροπή, αλλά έφερνε και δόξα σε όσους την ασκούσαν. Με τις προϋποθέσεις αυτές, ήταν φυσικό η Ακρόπολις να τράβηξε τους πρώτους κατοίκους που κατέβηκαν από τις βορειότερες περιοχές στην Αττική. Ο λόφος ήταν αρκετά ψηλός και με απότομες πλαγιές, που του έδιναν φυσική οχυρότητα. Το ύψος του από τη θάλασσα είναι 152 μέτρα και κάπου 100 μέτρα από το γύρω έδαφος. Το σχήμα του λόφου μοιάζει με έλλειψη. Έχει μήκος 270 μέτρα και 94 πλάτος. Το επάνω μέρος στην Ακρόπολη είναι σχετικά ομαλό και κατάλληλο για κατοικία ανθρώπων. Υπήρχαν και πηγές με νερό. Η αρχαιολογία, ως τώρα, έχει διαπιστώσει τρεις πηγές: την Κλεψύδρα, του Ασκληπιού και της Αγλαύρου. Οι πηγές ήταν πολύτιμες σε περίπτωση πολιορκίας. Οι άλλοι λόφοι κοντά στην Ακρόπολη ή είναι χωματόβουνα και ευκολοπλησίαστοι ή ακατάλληλοι για κατοικία ανθρώπων. Ο Λυκαβηττός, που είναι ψηλότερος (277μ. από τη θάλασσα) και πιο απότομος, έχει μικρό πλάτωμα στην κορυφή του.

Στην Ακρόπολη σχηματίστηκε ο πρώτος συνοικισμός της Αθήνας. Εκεί έμενε ο βασιλιάς με το στρατό του και τους αξιωματούχους. Οι ανασκαφές μας έδειξαν τα θεμέλια του βασιλικού ανακτόρου, που βρισκόταν κοντά στο Ερεχθείο. Τα θεμέλια ήταν καμωμένα από μεγάλους ογκόλιθους. Παρόμοιους ογκόλιθους θα βρούμε και στο αρχαιότατο τείχος που προστάτευε την Ακρόπολη. Κομμάτια από το τείχος αυτό, το καλούμενο Πελασγικό ή Πελαργικό, σώζονται και σήμερα. Τους ογκόλιθους προσάρμοζαν τον ένα επάνω στον άλλο, χωρίς συνδετικό υλικό. Οι αρχαίοι Αθηναίοι απόδιδαν την κατασκευή των τειχών αυτών στους Πελασγούς και στους Κύκλωπες. Ανθρώπους με υπερφυσική δύναμη, που τους παρουσιάζουν περισσότερο για μυθολογικά όντα παρά για ιστορικά πρόσωπα. Παρόμοια τείχη από ογκόλιθους θα συναντήσουμε στις Μυκήνες και στην Τίρυνθα, την εποχή που είχε ακμάσει σ’ αυτές ο λαμπρός μυκηναϊκός πολιτισμός (1600 –  1000 π.Χ.) που μας αποκάλυψαν οι ανασκαφές. Της ίδιας εποχής ή λίγο νεώτερα πρέπει να θεωρηθούν και τα πελασγικά τείχη στην Ακρόπολη.

Έχει ακόμη διαπιστωθεί ότι το 13ο π.Χ. αιώνα έγιναν βιαστικά επισκευές στα τείχη της Ακροπόλεως, για ν’ αντιμετωπίσουν, ίσως, οι παλαιότεροι κάτοικοι τους νέους κατακτητές του ελλαδικού χώρου. Μερικοί αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι από το 1300 – 1225 π.Χ. ισοπεδώθηκε ο βράχος της Ακροπόλεως και τειχίστηκε με κατασκευή ανάλογη με τις ακροπόλεις των Μυκηνών και της Τίρυνθος. Το βέβαιον είναι πως ο μυκηναϊκός πολιτισμός, που αποτελεί συνέχεια ή προέκταση του μινωικού και του κυκλαδικού, είχε την επίδρασή του στην Αττική. Και, ασφαλώς, με τον πολιτισμό της Κρήτης, των Κυκλάδων και των Μυκηνών, θα συγγένευε και ο παλαιότερος αττικός.   
  

Στους επόμενους αιώνες τα μνημεία της Ακρόπολης υπέστησαν σοβαρές βλάβες από φυσικά αίτια ή από ανθρώπινες επεμβάσεις. Με την επικράτηση του χριστιανισμού και ιδιαίτερα από τον 6ο αι. μ.Χ., τα μνημεία μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες. Ο Παρθενώνας αφιερώθηκε στην Παρθένο Μαρία, που στη συνέχεια ονομάσθηκε Παναγιά η Αθηνιώτισσα, ενώ στα τέλη του 11ου αιώνα αποτέλεσε τη μητρόπολη της Αθήνας. Το Ερέχθειο είχε μετατραπεί σε ναό του Σωτήρος ή της Θεοτόκου, ο ναός της Αθηνάς Νίκης σε εκκλησάκι και τα Προπύλαια σε επισκοπική κατοικία. Ο βράχος της Ακρόπολης αποτελούσε το φρούριο της πόλης. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1204-1456), τα Προπύλαια μετατράπηκαν σε ανάκτορο των Φράγκων ηγεμόνων, ενώ στην Τουρκοκρατία (1456-1833) η Ακρόπολη και πάλι έγινε το φρούριο της πόλης, όπου κατοικούσε ο Τούρκος φρούραρχος. Το 1687, κατά τη διάρκεια του Β΄ Ενετοτουρκικού πολέμου, ο λόφος πολιορκήθηκε από τον Φ. Μοροζίνι και στις 26 Σεπτεμβρίου 1687, μία βόμβα των Ενετών ανατίναξε τον Παρθενώνα που είχε μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη. Η επόμενη σοβαρή καταστροφή στα μνημεία σημειώθηκε μεταξύ των ετών 1801-1802, με τη διαρπαγή του γλυπτού διάκοσμου του Παρθενώνα από το λόρδο Έλγιν και την αφαίρεση γλυπτών από το ναό της Αθηνάς Νίκης και το Ερέχθειο. Η Ακρόπολη πέρασε οριστικά στην κυριαρχία των Ελλήνων το 1822 και πρώτος φρούραρχός της ορίσθηκε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Μετά την απελευθέρωση, τα μνημεία της Ακρόπολης τέθηκαν υπό τη μέριμνα του νέου ελληνικού κράτους. Οι πρώτες ανασκαφές στο βράχο έγιναν ανάμεσα στα έτη 1835 και 1837. Η μεγάλη συστηματική ανασκαφή της Ακρόπολης διεξήχθη το διάστημα 1885-1890 από τον Παναγιώτη Καββαδία, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα έγιναν οι πρώτες εκτεταμένες αναστηλωτικές εργασίες από τον Ν. Μπαλάνο. Το 1975 συστάθηκε η Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως που έχει ως στόχο τη μελέτη και τη διεξαγωγή μεγάλης κλίμακας στερεωτικών και αναστηλωτικών έργων, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα σε συνεργασία με την Υπηρεσία Αναστήλωσης Μνημείων Ακροπόλεως και την Α΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού. Συντάκτης Ιωάννα Βενιέρη, αρχαιολόγος

 http://www.syllogostonathinaion.gr/

Στους επόμενους αιώνες τα μνημεία της Ακρόπολης υπέστησαν σοβαρές βλάβες από φυσικά αίτια ή από ανθρώπινες επεμβάσεις. Με την επικράτηση του χριστιανισμού και ιδιαίτερα από τον 6ο αι. μ.Χ., τα μνημεία μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες. Ο Παρθενώνας αφιερώθηκε στην Παρθένο Μαρία, που στη συνέχεια ονομάσθηκε Παναγιά η Αθηνιώτισσα, ενώ στα τέλη του 11ου αιώνα αποτέλεσε τη μητρόπολη της Αθήνας. Το Ερέχθειο είχε μετατραπεί σε ναό του Σωτήρος ή της Θεοτόκου, ο ναός της Αθηνάς Νίκης σε εκκλησάκι και τα Προπύλαια σε επισκοπική κατοικία. Ο βράχος της Ακρόπολης αποτελούσε το φρούριο της πόλης. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1204-1456), τα Προπύλαια μετατράπηκαν σε ανάκτορο των Φράγκων ηγεμόνων, ενώ στην Τουρκοκρατία (1456-1833) η Ακρόπολη και πάλι έγινε το φρούριο της πόλης, όπου κατοικούσε ο Τούρκος φρούραρχος. Το 1687, κατά τη διάρκεια του Β΄ Ενετοτουρκικού πολέμου, ο λόφος πολιορκήθηκε από τον Φ. Μοροζίνι και στις 26 Σεπτεμβρίου 1687, μία βόμβα των Ενετών ανατίναξε τον Παρθενώνα που είχε μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη. Η επόμενη σοβαρή καταστροφή στα μνημεία σημειώθηκε μεταξύ των ετών 1801-1802, με τη διαρπαγή του γλυπτού διάκοσμου του Παρθενώνα από το λόρδο Έλγιν και την αφαίρεση γλυπτών από το ναό της Αθηνάς Νίκης και το Ερέχθειο. Η Ακρόπολη πέρασε οριστικά στην κυριαρχία των Ελλήνων το 1822 και πρώτος φρούραρχός της ορίσθηκε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Μετά την απελευθέρωση, τα μνημεία της Ακρόπολης τέθηκαν υπό τη μέριμνα του νέου ελληνικού κράτους. Οι πρώτες ανασκαφές στο βράχο έγιναν ανάμεσα στα έτη 1835 και 1837. Η μεγάλη συστηματική ανασκαφή της Ακρόπολης διεξήχθη το διάστημα 1885-1890 από τον Παναγιώτη Καββαδία, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα έγιναν οι πρώτες εκτεταμένες αναστηλωτικές εργασίες από τον Ν. Μπαλάνο. Το 1975 συστάθηκε η Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως που έχει ως στόχο τη μελέτη και τη διεξαγωγή μεγάλης κλίμακας στερεωτικών και αναστηλωτικών έργων, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα σε συνεργασία με την Υπηρεσία Αναστήλωσης Μνημείων Ακροπόλεως και την Α΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού.

Συντάκτης

Ιωάννα Βενιέρη, αρχαιολόγος

Στους επόμενους αιώνες τα μνημεία της Ακρόπολης υπέστησαν σοβαρές βλάβες από φυσικά αίτια ή από ανθρώπινες επεμβάσεις. Με την επικράτηση του χριστιανισμού και ιδιαίτερα από τον 6ο αι. μ.Χ., τα μνημεία μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες. Ο Παρθενώνας αφιερώθηκε στην Παρθένο Μαρία, που στη συνέχεια ονομάσθηκε Παναγιά η Αθηνιώτισσα, ενώ στα τέλη του 11ου αιώνα αποτέλεσε τη μητρόπολη της Αθήνας. Το Ερέχθειο είχε μετατραπεί σε ναό του Σωτήρος ή της Θεοτόκου, ο ναός της Αθηνάς Νίκης σε εκκλησάκι και τα Προπύλαια σε επισκοπική κατοικία. Ο βράχος της Ακρόπολης αποτελούσε το φρούριο της πόλης. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1204-1456), τα Προπύλαια μετατράπηκαν σε ανάκτορο των Φράγκων ηγεμόνων, ενώ στην Τουρκοκρατία (1456-1833) η Ακρόπολη και πάλι έγινε το φρούριο της πόλης, όπου κατοικούσε ο Τούρκος φρούραρχος. Το 1687, κατά τη διάρκεια του Β΄ Ενετοτουρκικού πολέμου, ο λόφος πολιορκήθηκε από τον Φ. Μοροζίνι και στις 26 Σεπτεμβρίου 1687, μία βόμβα των Ενετών ανατίναξε τον Παρθενώνα που είχε μετατραπεί σε πυριτιδαποθήκη. Η επόμενη σοβαρή καταστροφή στα μνημεία σημειώθηκε μεταξύ των ετών 1801-1802, με τη διαρπαγή του γλυπτού διάκοσμου του Παρθενώνα από το λόρδο Έλγιν και την αφαίρεση γλυπτών από το ναό της Αθηνάς Νίκης και το Ερέχθειο. Η Ακρόπολη πέρασε οριστικά στην κυριαρχία των Ελλήνων το 1822 και πρώτος φρούραρχός της ορίσθηκε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.

Μετά την απελευθέρωση, τα μνημεία της Ακρόπολης τέθηκαν υπό τη μέριμνα του νέου ελληνικού κράτους. Οι πρώτες ανασκαφές στο βράχο έγιναν ανάμεσα στα έτη 1835 και 1837. Η μεγάλη συστηματική ανασκαφή της Ακρόπολης διεξήχθη το διάστημα 1885-1890 από τον Παναγιώτη Καββαδία, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα έγιναν οι πρώτες εκτεταμένες αναστηλωτικές εργασίες από τον Ν. Μπαλάνο. Το 1975 συστάθηκε η Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως που έχει ως στόχο τη μελέτη και τη διεξαγωγή μεγάλης κλίμακας στερεωτικών και αναστηλωτικών έργων, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα σε συνεργασία με την Υπηρεσία Αναστήλωσης Μνημείων Ακροπόλεως και την Α΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού.

Συντάκτης

Ιωάννα Βενιέρη, αρχαιολόγος

www.theacropolismuseum.gr

Το Αόρατο Υδάτινο Λουλούδι της Αγάπης

Το Aphanizomenon Flos - Aquae (AFA), το «αφανιζόμενο» αόρατο λουλούδι του νερού είναι ένα φρέσκο διατροφικό φυτό που ονομάζεται επιστημονικά κυανόφυτο. Τα κυανόφυτα είναι ζώντα υδρόβια φυτά που αναπτύσσονται πάνω σε ηλιόλουστες επιφάνειες βράχων, δέντρων, χώματος, αλλά και μέσα σε σταγόνες νερού.
Εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 50.000 ποικιλίες, που περιλαμβάνουν διάφορα φύκια και πλαγκτόν. Συλλογικά τα κυανόφυτα είναι υπεύθυνα για το 90% του οξυγόνου της Γης και το 80% της διατροφικής της ικανότητας. Τα πιο ενδιαφέροντα από αυτά τα μονοκύτταρα φυτά είναι οι κοινωνίες των κυανόφυτων, από τις οποίες 1500 περίπου είδη ξεχωρίζουν. 

Το Aphanizomenon Flos-Aquae, της Άνω λίμνης Klamath ή AFA για συντομία, είναι ένα από αυτά, μια ξεχωριστή ποικιλία κυανόφυτου. Όλες οι τροφές αντανακλούν το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσονται. Η όμορφη, αμόλυντη και πεντακάθαρη λίμνη Klamath - μια από τις λίγες ακόμα αλκαλικές λίμνες του πλανήτη κρατά το κλειδί ενός μεγάλου μυστικού μακροζωϊας και υγείας. 

Τα πανεπιστήμια της Βοστόνης, του Νέου Μεξικού και του Μόντρεαλ γνωρίζουν γι’ αυτό το μυστικό…
 

Μια νέα συναρπαστική ανακάλυψη
Η επίδραση του AFA στο ανοσοποιητικό και στο ενδοκρινικό σύστημα του ανθρώπου έχει ένα ισχυρό και μοναδικό αποτέλεσμα πάνω στα Φυσικά Κύτταρα Καταστροφείς (Natural Killer Cells). Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα κάτω από τον τίτλο : «Effects of the Blue Green Algae Aphanizomenon flos-aquae on Human Natural Killer Cells». Τα Κύτταρα Καταστροφείς (NK) έχουν την ικανότητα να ανιχνεύουν και να αναγνωρίζουν τα καρκινοκύτταρα ή κύτταρα που έχουν μολυνθεί από ιούς, και να τα σκοτώνουν. 

Η ομάδα έρευνας επιστημόνων του Νοσοκομείου Royal Victoria ανακάλυψαν ότι η κατανάλωση AFA πυροδοτεί την κίνηση του 40% των κυκλοφορούντων NK κυττάρων από το αίμα στους ιστούς, όπου και εξολοθρεύουν τα καρκινικά κύτταρα και αυτά που είναι μολυσμένα από ιούς. Καμία άλλη ουσία δεν είναι τόσο γνωστή ότι πυροδοτεί μια τέτοια μετακίνηση Kυττάρων Καταστροφέων NK μέσα στο σώμα.

*Το AFA περιέχει έναν πολυσακχαρίδη, την Φυκοκυανίνη (τη μπλε χρωστική του ουσία), τη μοναδική γνωστή φυσική ουσία που διεγείρει τη μετανάστευση ανοσοποιητικών κυττάρων. Αλλά η πιο αξιοθαύμαστη ανακάλυψη είναι ότι το AFA διεγείρει την απελευθέρωση κυτταρικών στελεχών που γνωρίζουν πώς να επιτελούν τις εσωτερικές διεργασίες αυτοθεραπείας και αναγέννησης στο ανθρώπινο σώμα. 

*Ένας άλλος παράγοντας που περιέχει το AFA είναι η Φαινυλεθυλαμίνη (PEA) , γνωστή σαν το "μόριο της αγάπης." Πέρα από την ενίσχυση της συγκέντρωσης που προκαλεί, το PEA είναι ένας φυσικός αντικαταθλιπτικός παράγοντας και ρυθμιστής της ψυχικής μας διάθεσης.
 

Το AFA έχει αποδειχθεί εργαστηριακά και κλινικά ότι:
Καθυστερεί ή αντιστρέφει την πρόωρη γήρανση, αποκαθιστά τη φθορά των κυττάρων και απομονώνει τις τοξίνες.
Αυξάνει τη συγκέντρωση του νου, τη φυσική και διανοητική ενέργεια και την αίσθηση ευεξίας.
Υποστηρίζει τη νεανικότητα στην εμφάνιση και αναζωογονεί το σώμα.
Ενισχύει εκπληκτικά το ανοσοποιητικό σύστημα.
Βοηθά στη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.
Δυναμώνει τα νύχια, κάνει απαλό το δέρμα και υγιή τα μαλλιά.
Εξομαλύνει την πέψη και εξισορροπεί την υγεία των εντέρων θεραπεύοντας βαθιά την εντερική χλωρίδα.
Σταθεροποιεί τις διακυμάνσεις της διάθεσης - Καθαρίζει και οξύνει την όραση.
Ενισχύει την καλή χοληστερόλη και εξαφανίζει την κακή χοληστερίνη.
Καθαρίζει και θεραπεύει το αίμα -Αυξάνει τη δύναμη και την αντοχή στο σώμα.

                                                                                     πηγη                 

Πρωτογενή παραγωγή ..... το παιδί από τo Χαϊδάρι ανοίγει δρόμους -όχι μόνο για τον εαυτό του!

Η “ΒΙΑΙΗ” ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΟΥ "ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΙΑΝΟΥ" 

ΣΤΗ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΧΩΡΙΟΥ

Αποφάσισε ότι δεν θα περιμένει για πάντα. Κατάλαβε ότι ευκαιρίες για μια καλή δουλειά στην Αθήνα δεν υπάρχουν και... "έριξε μαύρη πέτρα" στον παλιό τρόπο ζωής του. "Ή τώρα ή ποτέ",σκέφτηκε. Στα 29 του χρόνια έκανε το μεγάλο άλμα και βρέθηκε να παλεύει στα άγνωστα νερά της επαρχίας. 

Για πρωτογενή παραγωγή δεν μιλούν όλοι; Ναι, είναι μόδα στην κρίση, μόνο που ο Μάκης δεν έμεινε στα λόγια... Άλλωστε, σαν πρωταθλητής του στίβου στους δρόμους αντοχής, έχει μάθει να ξεπερνάει τα όριά του και τώρα βγαίνει νικητής στον σκληρότερο μαραθώνιο της ζωής του! Σε σημείο να γίνεται παράδειγμα και για τα ντόπια παιδιά, που μέχρι πριν λίγο καιρό σνόμπαραν τη δουλειά του πατέρα τους στα πρόβατα. 

Μιλάμε για τον Μάκη Βραχλιώτη, γιο του προέδρου του Γυμναστικού Συλλόγου Χαϊδαρίου Σάκη Βραχλιώτη, νέο επιχειρηματία στον χώρο της κτηνοτροφίας, που ξεπέρασε ταμπού και προκαταλήψεις, ξορκίζοντας για πάντα τον εφιάλτη της ανεργίας.

Ολική ανατροπή

Η δουλειά στην οικοδομή πέθανε και έτσι από το ξυλουργείο του πατέρα του βρέθηκε στο Σκεπαστό Καλαβρύτων, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, νοικιάζοντας σε χαμηλή τιμή ένα μοναστηριακό κτήμα της Μητρόππολης Καλαβρύτων (εδώ αξίζει να πούμε ένα μπράβο στον Αμβρόσιο). Ο Μάκης και ο πατέρας του έριξαν εκεί τις οικονομίες τους και απέραντη όρεξη για δουλειά. 

Κτηνοτροφία, λοιπόν, αλλά πώς, όταν δεν έχεις την παραμικρή ιδέα; Απλά, ρωτάς τους ειδικούς. Στο μεταξύ, οι ντόπιοι παραγωγοί έβαζαν στοιχήματα στο καφενείο σε πόσους μήνες θα ψοφήσουν οι προβατίνες των Βραχλιώτηδων. Όμως το παιδί της πόλης σήκωσε τα μανίκια, διάβασε πολύ, επισκέφθηκε πρότυπους στάβλους σε όλη την Ελλάδα. Μια Κυριακή, από τις πρώτες που βρέθηκε στα Καλάβρυτα, πήγε να παρακολουθήσει μια ημερίδα για τη διαχείριση του Βουραϊκού σε σχέση με την κτηνοτροφία. Στην αίθουσα ήταν μόνοι τους, πατέρας και γιος, με τους ομιλητές!

"Διαβάζω - ακούω - εφαρμόζω - μαθαίνω στην πράξη", είναι το μότο του. Όσο για κοινοτικές επιδοτήσεις... ούτε ευρώ. Οι αιτήσεις απορρίπτονται για αστείους γραφειοκρατικούς λόγους 

Κάνουν γενετική βελτίωση των προβάτων, ελεγχόμενη σίτιση, ελεγχόμενη παραγωγή, ελεγχόμενο άρμεγμα. Συνεργάζονται με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και κάθε μήνα επισκέπτεται τη μονάδα τουςειδικός ζωοτέχνης. Καθόλου παράξενο, λοιπόν, που οι καλοζωισμένες 300 χιώτικες προβατίνες τους τούς ανταποδίδουν τις περιποιήσεις με σχεδόν τρεις φορές περισσότερο γάλα από τους τοπικούςκτηνοτρόφους! 

Τελικός στόχος της προσπάθειας είναι η καθετοποίηση της παραγωγής καλαβρυτινής φέτας, του "ελληνικού χρυσού" στο εξωτερικό, με τη δημιουργία μικρού τυροκομείου μέσα στη μονάδα τους.

Τελικά, "φτιάχνουν την πιάτσα"

Αν νομίζει κανείς ότι μιλάμε για έναν ειδυλλιακό περίπατο στην εξοχή, πέφτει έξω. "Τον πρώτο χρόνο κλάψαμε, πονέσαμε, ματώσαμε, ιδρώσαμε, στεναχωρηθήκαμε, αλλά δεν απογοητευτήκαμε", λέει ο Μάκης. Ούτε κουβέντα για καφενείο, σε σημείο ώστε κάποιοι που "έπιαναν στασίδι" από το πρωί, σχολίαζαν ότι "χαλάνε την πιάτσα". Αθάνατη ελληνική επαρχία...

"Εμείς δεν ποντάρουμε σε εύκολο χρήμα και επιδοτήσεις. Δεν έχουμε Navara, αλλά μια απλή ρυμούλκα", λέει ο Μάκης. "Δεν χαλάμε 30 ευρώ τη μέρα στο καφενείο, αλλά τα πρόβατά μας είναι ταϊσμένα." 

Ωστόσο, ο πρώτος δύσκολος καιρός πέρασε, ο στάβλος χτίστηκε με πολλή προσωπική εργασία και σιγά σιγά άρχισε να περισσεύει λίγος χρόνος. Ο Μάκης έπιασε επαφή με την τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, όπου σήμερα είναι σέντερ φορ. Ο πάγος με τους ντόπιους έσπασε. Βγαίνει στα Καλάβρυτα, αλλά επειδή οι προτάσεις εξόδου είναι λίγες, με την παρέα του κατεβαίνουν και στην Πάτρα ή το Αίγιο. Αγαπά τις βόλτες στην πανέμορφη ορεινή φύση της περιοχής και, όποτε μπορεί, ακολουθεί τους φίλους του στο κυνήγι. Αρκετά κορίτσια δεν κρύβουν το ενδιαφέρον τους για το "παιδί της πόλης που έγινε κτηνοτρόφος", μάς λέει ο πατέρας του.

Κάποιοι παραγωγοί βλέπουν τη διαφορά και τού ζήτησαν το τηλέφωνο του ζωοτέχνη που επισκέπτεται τακτικά τη μονάδα του. Οι συνθήκες εργασίας στον στάβλο του είναι πολύ καλύτερες από αυτές της παραδοσιακής κτηνοτροφίας. Για παράδειγμα, αρκετοί νέοι βρίσκουν πολύ καλύτερο το μηχανικό άρμεγμα και ήδη κινούνται να αγοράσουν αμελκτήρια.

Καταλαβαίνουν ότι στην εποχή μας δεν επιβιώνεις σαν παραδοσιακός βοσκός, αλλά ως επιχειρηματίας που εφαρμόζει τεχνολογίες και επιστημονική γνώση. Ήδη πολλοί, μετά την "βίαιη" εισβολή του Μάκη στη ζωή του χωριού τους, βλέπουν με άλλο μάτι τη δουλειά του πατέρα τους, την οποία είχαν απορρίψει. Το παιδί από το Χαϊδάρι, που δεν είχε πλησιάσει ποτέ στη ζωή του προβατίνα, ανοίγει δρόμους -όχι μόνο για τον εαυτό του.

http://xaidarisimera.blogspot.gr/

Το καλύτερο Νερό... ΒΟΤΑΝΟΝΕΡΟ!

                                                           Το ανθρώπινο σώμα είναι κυρίως νερό. Σε υγιή κατάσταση τουλάχιστον το 70% του σωματικού βάρους είναινερό. Το 90% του Ελληνικού πληθυσμού είναι αφυδατωμένο (50% - 55% νερό) λόγω της κατανάλωσης καφέ, αναψυκτικών, ζάχαρης, αμύλου και κυρίως μαγειρεμένης τροφής.

Μερικά χαρακτηριστικά συμπτώματα αφυδάτωσης:
- Δεν υπάρχει αίσθημα δίψας
- Αποστροφή για νερό
- Ναυτία και αίσθημα αναγούλας στην κατάποση νερού
- Ξηρό και απολεπισμένο δέρμα
- Έντονη κατακράτηση υγρών, κυρίως στα μάτια (σακούλες), αστραγάλους και πρόσωπο
- Δυσκοιλιότητα
- Ανεξήγητη κούραση
- Λήθαργο, υπνηλία
- Έλλειψη έντονης πείνας
- Ημερήσια ούρηση λιγότερη από 5 -6 φορές

Για να ενυδατωθείς το συντομότερο δυνατό, προτείνω την κατανάλωση ενός λίτρου βοτανόνερου και ενός λίτρου χυμού καρπουζιού ή αγγουριού καθημερινά.

Για το βοτανόνερο σου χρησιμοποίησε καθημερινά ένα διαφορετικό Ελληνικό βότανο σύμφωνα με τις οδηγίες του παραπάνω σχετικού βίντεο.

Από σήμερα κιόλας πίνε βοτανόνερο. Στην υγειά σου!!!                                               http://www.spartacus.gr/

Οδοιπορικό στον Αθέρα

Η Ικαρία δεν είναι ακριβώς νησί. Είναι περισσότερο ένα βουνό. Ένα βουνό ριγμένο στην μέση της θάλασσας. Περισσότερο από τις ακτές και τις παραλίες της την καθορίζει ο όγκος του Αθέρα, του όρους Πράμνος των αρχαίων.

20 μίλια μήκος και 1000 μέτρα ύψος κορυφογραμμή είναι μια μοναδικότητα στο Αιγαίο. Ειδωμένη από το πέλαγος στα νότια, η Ικαριά μοιάζει με τοίχο, έτσι απότομα που κατηφορίζουν οι πλαγιές της και συναντούν το πέλαγος.

Από μικρό με συνάρπαζε το βουνό. Συνήθιζα να το περπατώ, όποτε μου δινόταν η ευκαιρία, ψάχνοντας τα αρχαία μονοπάτια που οδηγούσαν στην κορυφή. Η γοητεία των όρθιων βράχων, των σχισμένων σχιστόλιθων από όπου, στις «πελεκανιές», οι παλιοί έπαιρναν πλάκες για τις στέγες τους, τα ρείκια, τα ανάματα, οι πρίνοι, οι άριοι, τα βρύχα, ο θόρυβος των βημάτων στα χαλίκια, φαίνεται πως ανάδευαν εντυπωμένα προγονικά γονίδια του είναι μου.

Γιατί σίγουρα πολλοί αρχαίοι βοσκοί κατοικούν μέσα μου, όπως και στους περισσότερους Καριώτες.

Μετά από πολλά χρόνια κατάφερα να ξανακάνω την δοκιμασία της ανάβασης στο βουνό. Ξεκινώντας από το Χρυσόστομο, ακολούθησα το παλιό μονοπάτι, που κάποτε χρησιμοποιούσαν τα μουλάρια με τα φορτώματα, και καβάλησα την κορυφογραμμή, κατεβαίνοντας μετά μέχρι την Αρέθουσα. Την εποχή που οι άνθρωποι περπατούσαν ακόμα, οι κάτοικοι του Χρυσοστόμου χρησιμοποιούσαν τον δρόμο για να πάνε, 17 Ιούλη, στο πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας στην Αρέθουσα. Αφού γλεντούσαν, κατάκοποι από τον χορό και το πιοτό ξαναγύριζαν, αυγές πια, από τον ίδιο δρόμο.

Θυμάμαι ότι η διαδρομή διαρκούσε περίπου δύο ώρες. Τώρα, λίγο η ζέστη του μεσημεριού, λίγο τα χρόνια και το τίμημα της καθιστικής ζωής, λίγο τα εμπόδια, αφού το μονοπάτι έχει «δασώσει» και χαθεί σε πολλά σημεία, μου πήρε τρισήμισυ ώρες.

Η αίσθηση μοναδική, αφού περπατάς σε ένα χώρο άδειο από ανθρώπινη παρουσία και παρέμβαση. Ήχοι μόνο από πουλιά και τον αέρα που θροϊζει στα φυλλώματα. Η θέα, όσο ανεβαίνεις προς την κορυφή, αεροπορική. Σαν να πετάς πάνω από το νησί και το πέλαγος. Κάπως σαν να ψηλώνεις και μέσα σου.

Μου έκανε εντύπωση ότι σε όλη τη διαδρομή δεν συνάντησα ούτε ένα από τα ζώα εκείνα που η ντόπια αφήγηση θέλει να έχουν κατακτήσει και αφανίσει το βουνό. Ούτε ένα κατσίκι. Ήταν σύμπτωση; Η μήπως οι βοσκοί έχουν καλομάθει τα ζώα τους να περιμένουν την ζωοτροφή κοντά στα χωριά και τους αμαξωτούς δρόμους; Αν είναι έτσι, το βουνό θα αποκτήσει γρήγορα ξανά τα αρχαία του βαθιά ρουμάνια, τουλάχιστον σε όσα σημεία δεν πάει το αυτοκίνητο.

Στην μέση της διαδρομής, μερικά μέτρα κάτω από την κορυφογραμμή, σημάδια αρχαίας κατοίκησης. Ερείπια οικίσκων στο σημείο που ήταν «του Φούσκα το σπιτάκι». Τοίχοι μικρών σπιτιών 4 μέτρα επί 2, και σταύλων ακόμα μικρότερων. Έχω ακούσει πως μέχρι την δεκαετία του 1940 κατοικούνταν, εποχιακά, από βοσκούς της εποχής. Σπίτια 8 τετραγωνικών μέτρων που στέγαζαν πολυμελείς οικογένειες...  Σκέπτομαι τι εμπειρίες φτώχειας έχουν περάσει οι πρόγονοι..

.

Φτάνοντας στην κορυφογραμμή, κυριαρχεί ο βίαιος άνεμος που αγκομαχά, και αυτός, να ανέβει το εμπόδιο του Αθέρα καθώς κατεβαίνει από τα Δαρδανέλια και πέφτει μετά κουτρουβαλώντας προς τα Δωδεκάννησα. Τι τρομερή πηγή ενέργειας, τι «κοσμική» μπαταρία διαθέτει το νησί μας, εκεί στα ψηλώματα του Πράμνου! Χρειαζόμαστε έναν Προμηθέα για να τιθασεύσει αυτή τη δύναμη της Φύσης για το καλό μας. Ή, ίσως όχι;

Στο κατέβασμα προς την Αρέθουσα το τοπίο μαλακώνει, το δέος εξαφανίζεται. Δρόμοι αυλακώνουν το βουνό, χάρις στις ανάγκες της κινητής τηλεφωνίας που έχει εγκαταστήσει κεραίες. Ακολουθώ, ψάχνοντας, το παλιό μονοπάτι, με την διαίσθηση ότι κόβεις έτσι δρόμο. Βρίσκω την παλιά πηγή, το πηγαδάκι που έφτιαξε ο Τσούνος στην μνήμη της γυναίκας του, μαζί με ένα αυτοσχέδιο γλυπτό, σαν μενίρ, κοντά στην Κουφή Πλατάνη. Πράγματι υπάρχει ένα πλατάνι με κούφιο κορμό. Η πινακίδα γράφει: 1978. Εχτές...

Η Αρέθουσα μια αποκάλυψη. Πολλά πέτρινα παραδοσιακά σπίτια, άλλα ανακαινισμένα και άλλα ερείπια μέσα σε μία οργιαστική βλάστηση που θυμίζει Πήλιο. Ένα πανέμορφο χωριό. Συνειδητοποιώ ότι δεν την είχα δει ποτέ μέρα, πάντα η επίσκεψη μου αφορούσε πανηγύρια, νύχτα. Στην κεντρική πλατεία με τους αιωνόβιους άριους, μια επιβλητική εκκλησία, σαν καθεδρικός ναός, με το ψηλότερο καμπαναριό της Ικαρίας, κοντά 20 μέτρα. Έργα του άφθαστου αυτοδίδακτου κτίστη Φουντούλη, στα τέλη του 19ου ή τις αρχές του 20 αιώνα. Στην πλατεία ακόμα, ένα καταπληκτικό παραδοσιακό καφενείο, που το λειτουργεί ο Στέλιος Μαυρογιώργης, ένας άνθρωπος της πόλης που επέστρεψε στις ρίζες, όπως πολλοί από μας ονειρεύονται. Λίγο η κούραση της πεζοπορίας, λίγο η καταπληκτική μέρα, λίγο η ηρεμία του χωριού, η στάση στο καφενείο του Στέλιου μού φάνηκε ένα κομμάτι από Παράδεισο.

Σκέπτομαι. Μήπως τελικά η αίσθηση της ικανοποίησης εξαρτάται από την προσπάθεια που καταβάλλει κανείς; Η λυτρωτική εμπειρία της πεζοπορίας έρχεται ακριβώς επειδή τελειώνει και σε αφήνει χαλαρό και δικαιωμένο; Ή μήπως υπάρχει κάτι σε αυτά τα βουνά που μιλάει σε ένα κομμάτι του εαυτού μας του οποίου δεν έχουμε συνείδηση;

Μήπως ανάμεσα στις πέτρες και στα φυλλώματα μας ψιθυρίζουν φιλικά οι συγγενείς, οι πρώτοι κτήτορες;

Θα το ξανακάνω...

απο τον  Αριστοτέλη Αϊβαλιώτη.

http://www.ikariamag.gr/eleytheres-ptiseis

Πρωτοποριακή θεραπεία καρκίνου με πρωτόνια σώζει χιλιάδες ασθενείς στη Θεσσαλονικη!!!

Περισσότεροι από 100.000 καρκινοπαθείς σε όλο τον κόσμο έχουν θεραπευτεί πλήρως με τη χρήση της τεχνολογίας των επιταχυντών πρωτονίων και ελαφρών ιόντων. 

Αναζητείται επενδυτής για να μπορέσει να εφαρμοστεί στην Ελλάδα η θεραπεία που υπόσχεται ίαση στο 95% των περιπτώσεων 

  Πρόκειται για μια μέθοδο που ενδείκνυται για τη θεραπεία του 20% όλων των καρκίνων και έχει θεαματικά αποτελέσματα στις περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη ο οποίος αντιμετωπίζεται μέσα σε 5 ημέρες και ο ασθενής δεν χάνει τη σεξουαλική του ικανότητα.

  Η θεραπεία του καρκίνου με αυτή τη μέθοδο, η οποία εφαρμόζεται στην Γερμανία ,στην Ιταλία, στη Γαλλία στην Τσεχία, στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, είναι εδώ και μερικούς μήνες εγκεκριμένη και στην Ελλάδα, αλλά για να μπορέσει να εφαρμοστεί θα χρειαστεί μία επένδυση ύψους από 50 έως 200 εκατομμυρίων ευρώ ανάλογα με μέγεθος της εγκατάστασης, ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γενικός διευθυντής Ανάπτυξης και Προώθησης του CERN-HERMES, Αλέξανδρος Κοκολάκης , ο οποίος από 2012 προωθεί την ιδέα της δημιουργίας ενός "Κέντρου Αριστείας για την έρευνα , τη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου με πρωτόνια" στην Κρήτη. "Τα στατιστικά στοιχεία επιτυχίας της θεραπείας με την τεχνολογία των επιταχυντών πρωτονίων και ελαφρών ιόντων, ήταν εντυπωσιακά.

Η θεραπεία αυτή είναι τεχνολογικά η πιο σύγχρονη και ιατρικά η πιο αποτελεσματική μέθοδος ακτινοθεραπείας.   Αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε με τη βοήθεια επιταχυντών που χρησιμοποιούνται στη βασική έρευνα στη Φυσική. Παρότι εγώ προωθώ τη δημιουργία ενός Κέντρου για τη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου με πρωτόνια στην Κρήτη, η απόφαση για την έγκριση της θεραπείας με πρωτόνια από την Επιτροπή Ιοντιζουσών και Ιοντιζουσών Ακτινοβολιών του Υπουργείου Υγείας, η οποία ελήφθη μετά την υποβολή φακέλου από εμένα, αφορά όλη την επικράτεια και επομένως θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα τέτοιο Κέντρο οπουδήποτε στην Ελλάδα εφόσον υπάρξει επενδυτής" επισήμανε ο κ Κοκολάκης.

Σε παρουσίασή του στην 3η Διεθνή Ιατρική Ολυμπιάδα που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη ο κ Κοκολάκης επικαλούμενος στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Σωματιδιακή Θεραπεία – PTCOG ανέφερε ότι μέχρι το 2012 είχαν θεραπευτεί παγκοσμίως περισσότεροι από 100.000 ασθενής με πρωτόνια και ότι σήμερα σε όλο τον κόσμο 25 κέντρα θεραπείας καρκίνου με χρήση επιταχυντών πρωτονίων βρίσκονται σε διάφορα στάδια έγκρισης κατασκευής η ανάθεσης. "Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε πρόσφατα ο Ιταλός καθηγητής και επιστημονικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ογκολογίας Roberto Orecchia , στις επόμενες δεκαετίες ένας άνδρας στους 16 θα νοσήσει από καρκίνο του προστάτη. Με τη θεραπεία πρωτονίων είναι εφικτή η αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη σε 5 μέρες αντί για 8 εβδομάδες με συμβατική ακτινοθεραπεία ,ενώ παράλληλα τα ποσοστά επιτυχίας είναι πολύ μεγάλα και οι παρενέργειες της θεραπείας ελάχιστες έως μηδαμινές.   Η νέα αυτή έξυπνη και ήπια ακτινοθεραπεία υπόσχεται σήμερα (αν βέβαια η διάγνωση είναι έγκαιρη) πλήρη αποθεραπεία-ίαση στο 95% των περιπτώσεων. Επιπρόσθετα, έχει αποφευχθεί η επέμβαση, δεν υπάρχει πόνος και όσον αφορά τις παρενέργειες, είναι μηδαμινές. Για παράδειγμα, μια συνηθισμένη παρενέργεια είναι η απώλεια της σεξουαλικής ικανότητας των ασθενών σε ποσοστό 66% ενώ με την νέα μέθοδο ακτινοθεραπείας που εφαρμόζει ο καθηγητής Orecchia , οι ασθενείς διατηρούν τη σεξουαλική τους ικανότητα.   Με βάση στοιχεία του 2008, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχουν 2.300.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου κάθε χρόνο. Στις δυτικές βιομηχανικές χώρες περίπου 45.000 νέοι τύποι καρκίνου εμφανίζονται ανά 10 εκατομμύρια κατοίκους. Ένα 20% των ασθενών με καρκίνο προτείνεται για τη θεραπεία με πρωτόνια από τους ειδικούς" ανέφερε ο κ Κοκολάκης στην παρουσίασή του.  

Τα πλεονεκτήματα της θεραπείας του καρκίνου με πρωτόνια είναι ότι

• Μπορεί να στοχεύσει όγκους που βρίσκονται σε μεγάλα βάθη και σε δύσκολα ανατομικά σημεία (πχ. όγκοι άνω θώρακα και κρανίου).

• Καταστρέφει ολοσχερώς το γενετικό υλικό (DNA) των καρκινικών κυττάρων και επομένως ελαχιστοποιεί την επανεμφάνιση του καρκίνου.

• Προκαλεί ελάχιστη βλάβη των παρακείμενων υγιών ιστών σε αντίθεση με τις δέσμες φωτονίων (ακτίνες-Χ και ακτίνες-γάμμα).

• Ο κίνδυνος πρόκλησης δευτερογενών καρκίνων εξαιτίας ακτινοβόλησης με πρωτόνια είναι πολύ μικρότερος σε σχέση με τον κίνδυνο από τη συμβατική ακτινοθεραπεία. Για το λόγο αυτό η θεραπεία πρωτονίων χρησιμοποιείται στις παιδιατρικές περιπτώσεις ασθενών με καρκίνο.

• Ο χρόνος θεραπείας είναι πολύ μικρότερος σε σχέση με τον αντίστοιχο χρόνο της συμβατικής θεραπείας.

Ο κ. Κοκολάκης ανέφερε η δημιουργία στη χώρα μας Κέντρου θεραπείας καρκίνου με τη χρήση επιταχυντή πρωτονίων θα συμβάλει στην αναβάθμιση της ακτινοθεραπείας ως μεθόδου αντιμετώπισης του καρκίνου αποτρέποντας την μετακίνηση ασθενών με ενδείξεις για θεραπεία πρωτονίων στο εξωτερικό και ότι με την ανάπτυξη καινοτόμου έρευνας για την θεραπεία του καρκίνου θα συνδέσει την τριτοβάθμια έρευνα και εκπαίδευση με την προαγωγή των υπηρεσιών περίθαλψης των ασθενών και θα προσελκύσει ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από κοινοτικούς πόρους για την χώρα μας. Επιπλέον τόνισε ότι με τη δημιουργία ενός τέτοιου Κέντρου στην Κρήτη, το νησί μπορεί να εξελιχθεί σε κέντρο ιατρικού τουρισμού σε δωδεκάμηνη βάση.

ΑΠΟ lifo    http://kalamatanews.blogy.gr/HOME