Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

MSG (όξινο γλουταμινικό νάτριο):Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο βελτιωτικο για τη γήρανση του εγκεφάλου στα πολύ νεαρά μυαλά τα μυαλά των παιδιών μας!

Βελτιωτικά και ενισχυτικά γεύσης (Flavoring agents)

 Μεταξύ των προσθέτων που κάνουν τα τρόφιμα πιο ελκυστικά ως προς την μυρωδιά και την γεύση περιλαμβάνονται και τα φυσικά και συνθετικά βελτιωτικά και ενισχυτικά γεύσεων. Στα απαντώμενα στην φύση βελτιωτικά γεύσης και μυρωδικά περιλαμβάνονται τα αιθέρια έλαια και εκχυλίσματα φυτών, όπως το έλαιο του πορτοκαλιού και το εκχύλισμα βανίλιας, τα οποία συνεισφέρουν στην γεύση και οσμή των τροφίμων.
Μερικές από τις συνθετικές οργανικές ενώσεις που χρησιμοποιούμε για τους ίδιους σκοπούς ως πρόσθετα, απαντώνται επίσης στα αιθέρια έλαια των φυτών.
  • Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο οξικός αιθυλεστέρας, ένας μείζονος σημασίας εμπορικός διαλύτης και ταυτόχρονα ένας εστέρας πολύ διαδεδομένος στο φυτικό βασίλειο. Η μυρωδιά φρούτου και η ευχάριστη γεύση του (όταν είναι κατάλληλα διαλυμένος) τον καθιστούν'' πολύτιμο'' στη σύνθεση γεύσεων φρούτων.
  • Ενώ τα φυσικά και συνθετικά βελτιωτικά γεύσης και αρωματικά τροφίμων προσθέτουν την δική τους γεύση και άρωμα στα τρόφιμα, τα ενισχυτικά γεύσης όπως το MSG (όξινο  γλουταμινικό νάτριο) οξύνουν τις ήδη υπάρχουσες ασθενείς γεύσεις των τροφίμων, χωρίς να προσθέτουν την δικιά τους. Συγκεκριμένα το MSG εκτός του ότι ενισχύει την γεύση του κρέατος, των πουλερικών και λαχανικών, υποστηρίζεται ότι ελαττώνει και δυσάρεστες γεύσεις, όπως το κάψιμο από τα κρεμμύδια, τη "χωματίλα" της πατάτας, τη στυφή γεύση των κονσερβών κ.λπ. Είναι γνωστό στην αγορά με το όνομα νοστιμιστικό και προστίθεται σε σουβλάκια, γύρους κ.ά. Ωστόσο απαγορεύεται η χύμα διάθεσή του λόγω της ενοχοποίησής του με το "σύνδρομο του κινέζικού εστιατορίου".
Χρησιμοποιείται : σε ζωμούς κότας, σάλτσες θαλασσινών και οστρακόδερμων, πατατάκια, σε πολλά πιάτα εστιατορίων και κυρίως fast food κ.λπ.
Το όξινο γλουταμινικό νάτριο παρασκευάζεται από το γλουταμινικό οξύ, που είναι ένα αμινοξύ άφθονο στις φυσικές πρωτεΐνες. Ως πρώτες ύλες χρησιμοποιούνται σιτηρά ή υποπροϊόντα της ζαχαρουργίας Είναι παντού. Είναι στα εμβόλια, την ιατρική, τα τρόφιμα, τα μπαχαρικά, οικιακά προϊόντα αφαίρεσης λεκέδων και αλλού..

  • ,Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το όξινο γλουταμινικό νάτριο είναι ταξινομημένο ως πρόσθετο τροφίμων (E621). ΜεταφρασηΠΗΓΗ http://preventdisease.com/index.shtml
Οι κίνδυνοι που συνδέονται με την κατανάλωση του (ή ακόμα και επαφή με) το όξινο γλουταμινικό νάτριο και άλλα συστατικά που περιέχουν MSG είναι απλοι και ξεκάθαροι:Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τη γήρανση του εγκεφάλου και τα πολύ νεαρά μυαλά  τα μυαλά των παιδιών μας
Εγκεφαλική βλάβη
Ενδοκρινικές διαταραχές (παχυσαρκία και διαταραχές της αναπαραγωγής)
Διαταραχές της συμπεριφοράς
Ανεπιθύμητες ενέργειες       
Νευροεκφυλιστική ασθένεια.   
Η παχυσαρκία ..... εκφύλιση του αμφιβληστροειδούς ..... Ημικρανία ... πονοκέφαλο ..... Καρκίνος ..... παρατυπίες Heart ..... άσθμα .                                                                         .            Πάσχετε  από αυτά τα συμπτώματα; Ίσως θα πρέπει να να ρίξετε μια καλύτερη ματιά στο φαγητό που τρώτε.1. Σοβαρή κεφαλαλγία2. Ναυτία, διάρροια, έμετος3. Ανώμαλο καρδιακό ρυθμό ή την αρτηριακή πίεση, ταχυκαρδία4. Η κατάθλιψη ή αλλαγή διάθεσης, διπολική, ΕΔΕ5. Κοιλιακό άλγος, κράμπες, φούσκωμα, κολίτιδα, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου6. Προβλήματα ισορροπίας, ζάλη, ή σπασμούς, μίνι-εγκεφαλικά επεισόδια7. Τρυφερότητα σε εντοπισμένες περιοχές, το λαιμό, την πλάτη, κλπ.8. Οι διαταραχές του ύπνου9. Θολή όραση ή δυσκολία στην αναπνοή10. Η χρόνια κόπωση ή υπνηλία11. Η υπερβολική εφίδρωση ή shuddering και ρίγη12. Δύσπνοια, πόνους στο στήθος, άσθμα13. Οίδημα, πόνο ή μούδιασμα των χεριών, των ποδιών, το σαγόνι14. Πόνος στις αρθρώσεις και τα οστά15. Έξαψη ή τσούξιμο στην πίεση του πρόσωπο, το στήθος, πίσω από τα μάτια16. Φίμωση αντανακλαστικά ή δυσκολία στην κατάποση17. Υπερκινητικότητα, προβλήματα συμπεριφοράς18. Χρόνια στάγδην μετά ρινική19. Δερματικό εξάνθημα, κνησμός, κνίδωση20. Πρησμένο πρόσωπο, μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια τεταμένες21. Extreme δίψα και ξηροστομία22. Δυσκολία στη συγκέντρωση και την κακή μνήμη23. Επιβραδύνθηκε ομιλία24. Χρόνια βρογχίτιδα-όπως συμπτώματα, αντιδράσεις αλλεργίας,ξηρό βήχα, βραχνάδα ή πονόλαιμο25. Βαρύ, αδύναμη αίσθηση στα χέρια και τα πόδια2 6. Ευερέθιστου εντέρου ή κολίτιδα27. Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής, κρίσεις άγχους, οργή, κρίσεις πανικού28. Νευρολογικές διαταραχές όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, ινομυαλγία, σκλήρυνση κατά πλάκας,Η νόσος του Πάρκινσον29. Πίεση πίσω από τα μάτια ή στο κεφάλι, το λαιμό, τον ώμο30. ADD, ADHD, διαταραχή Rage31. Άσθμα32. Προβλήματα βάρους, παχυσαρκία, υπογλυκαιμίαΤα τρόφιμα με αυτές τις λέξεις στην ετικέτα πάντα περιέχουν MSG:
.
Συστατικά για να αποφύγετε
Περιέχουν πάντοτε MSG
Περιέχουν συχνά MSG
  • Το όξινο γλουταμινικό νάτριο (MSG)
  • Γλουταμινικού τίποτα
  • Γλουταμινικό οξύ
  • Υδρολυμένη τίποτα
    • Υδρολυμένη γλουτένη καλαμποκιού
    • Υδρολυμένη Pea Protein
  • Φυτικών πρωτεϊνών
  • Textured Πρωτεΐνη
  • Αυτολυμένη τίποτα
    • Αυτολυμένη Εκχύλισμα ζυμομυκήτων
    • Αυτολυμένη Φυτικών Πρωτεϊνών
  • Εκχύλισμα ζυμομυκήτων
  • Θρεπτικά Μαγιά
  • Caseinate τίποτα
    • Καζεϊνικών αλάτων ασβεστίου
    • Caseinate νάτριο
  • Ζελατίνη
  • Ασπαρτάμη (οποιαδήποτε τεχνητή ζάχαρη)
Τα επόμενα συστατικά που απαριθμούνται δεν περιέχουν MSG, αλλά προστίθενται για την ενεργοποίηση MSG που ήδη περιέχεται στο προϊόν διατροφής.Αυτές οι δύο χημικές ουσίες είναι πολύ ακριβά και δεν έχουν καμία άλλη λειτουργία. Αν τους βρείτε στην ετικέτα που μπορείτε να είστε σίγουροι ότι η MSG είναι παρούσα.
  • Δινάτριο γουανυλικού
  • Ινοσινικό δινάτριο



  • Carrageenan (συστατικό Milk Chocolate)
  • Xanthum Gum (συστατικό σε σάλτσες για σαλάτες)
  • Μαλτοδεξτρίνη (συστατικό Splenda)
  • Γεύση (ες) και άρωμα (-ες)οτιδήποτε
    • Αρωματική ουσία βύνης
  • Φυσικό Άρωμα (ων) & αρωματική ουσία (-ες) οτιδήποτε
    • μοσχάρι, χοιρινό, κοτόπουλο, κλπ.
  • Bouillon και το ζωμό τίποτα
  • Βύνης
  • Malt Extract
  • Εκχύλισμα σόγιας σάλτσα
  • Πρωτεΐνη σόγιας Απομονώστε
  • Ultra-παστεριωμένο σάλτσα σόγιας
  • Ορός γάλακτος σε συμπύκνωμα πρωτεΐνης
  • Συμπύκνωμα πρωτεΐνης σόγιας
  • Πηκτίνη πρωτεΐνη σόγιας
  • Πρωτεΐνη ορού γάλακτος
  • Ορός γάλακτος σε πρωτεΐνες πρωτεάσης
  • Ένζυμα πρωτεάσης
  • Πρωτεΐνη Ενισχυμένοι τίποτα
  • Ένζυμο Τροποποιημένο τίποτα
  • Ένζυμα τίποτα
  • Ζύμωση τίποτα
  • Κιτρικό οξύ
  • Καρυκεύματα (s) (η πραγματική λέξη)
  • Spice (s) (η πραγματική λέξη)

Περιέχουν πάντοτε MSG
Περιέχουν συχνά MSG
  • Ranch Dressing Σαλάτα (περισσότερα σάλτσες σαλάτας είναι ανησυχία, αλλά Ranch είναι το χειρότερο.)
  • Ντιπ λαχανικών
  • Όλα Άρωμα Μάρκες
  • Sun Chips
  • Doritos
  • Άρωμα Πατατάκια
  • Bouillon (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ισχυρίζονται MSG Δωρεάν)
  • Κρέας και ζωμό λαχανικών και το ζωμό (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ισχυρίζονται MSG Δωρεάν)
  • Μωρό Τύποι και Τροφίμων
  • Προϊόντα περιποίησης μαλλιών
  • Σαμπουάν
  • Conditioner μαλλιών
  • Οδοντόκρεμα
  • Λεύκανση δοντιών Πράκτορες
  • Θεραπείες φθορίου
  • Δόντια Καθαρισμός Ελαφρόπετρα στον οδοντίατρο
  • Φάρμακο
  • Κάψουλες Gel (περιέχει ζελατίνη)
  • Σιρόπι για το βήχα των παιδιών

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ: ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ...!!!



Αποσπάσματα της FDA θα συλλαμβάνουν τον οποιοδήποτε επιχειρήσει να καλλιεργήσει τα δικά του λαχανικά στον κήπo του. Η είδηση Αστυνομίας Τροφίμων στις Η.Π.Α. πέρασε απαρατήρητη από τον ελληνικό Τύπο (και τους πολιτικούς μας) παρ’ όλο που θα έπρεπε όλοι μας να έχουμε αντιληφθεί,
πώς ο λαός των Η.Π.Α. αποτελεί τον «πιλότο» όπου δοκιμάζονται και πρωτοεμφανίζονται όλα όσα θα επιβληθούν αργότερα παγκοσμίως.

Όταν διορθωθούν οι ατέλειες που θα παρατηρηθούν κατά την εφαρμογή των νέων μέτρων, τότε περνούν στην Ευρώπη και λίγο αργότερα έρχονται και σε μας. Η ιδιαιτερότητα που παρουσιάζει η Ελλάδα, εν σχέσει με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι ότι καθυστερεί (ή και ματαιώνεται) η εφαρμογή των μέτρων.

Μετά από αυτά, θα περιμένουμε πότε θα έρθει στην Ελλάδα η νέα «εφεύρεση», που σκοπό έχει την μεγαλύτερη εξάρτηση από τις λίγες μεγάλες πολυεθνικές τροφίμων. Πρόκειται για τον «Νόμο S 510, για απαγόρευση ελεύθερων καλλιεργειών»! Οι μικροκαλλιεργητές και οι ιδιώτες, δεν θα μπορούν να διατηρούν και φυσικά να φυτεύουν σπόρους, κατ’ αρχήν σε λαχανόκηπους.

Ύστερα από καθυστέρηση ενός έτους η αμερικανική γερουσία ψήφισε το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο «S 510» για την… προστασία του καταναλωτικού κοινού και που αφορά τη βιομηχανία τροφίμων στις ΗΠΑ. Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε με ψήφους 73 ψήφους έναντι 25 και συγκέντρωσε τις θετικές ψήφους τόσο των δημοκρατικών όσο και των ρεπουμπλικάνων.

Ο νέος νόμος ουσιαστικά παρέχει πλήρη εξουσία στην αμερικανική υπηρεσία φαρμάκων και τροφίμων (FDA) στις διαδικασίες παραγωγής και διάθεσης τροφίμων στις ΗΠΑ, στο 80% περίπου της παραγωγής. Ο νέος νόμος πρόκειται να εστιάσει στην πρόληψη πάσης φύσεως επιδημιών που μπορεί να προκύπτουν στην διαδικασία παραγωγής τροφίμων, στον εντοπισμό τους και την αντιμετώπισή τους (όλα για το καλό μας).

Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το νομοσχέδιο αφορούσαν τα τρόφιμα που παράγονται από μικρούς παραγωγούς τόσο για εμπόριο όσο και για ιδία κατανάλωση, μιλώντας για σενάρια όπου αποσπάσματα της FDA θα συλλαμβάνουν τον οποιοδήποτε επιχειρήσει να καλλιεργήσει τα δικά του λαχανικά στον κήπo του. Στο τροποποιημένο κείμενο που ψηφίστηκε από το Κογκρέσο υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, που αυτοαναιρούνται από άλλα άρθρα.

Η FDA έτσι εκτός του ότι καθίσταται το κύριο όργανο στην παραγωγή τροφίμων μπορεί να υπαγορεύει οποιαδήποτε στιγμή το πώς παράγονται τα τρόφιμα, με ποιες διαδικασίες και ποια φάρμακα πιθανόν κρίνει ότι πρέπει να εντάσσονται στην διαδικασία της παραγωγής. Ένας νόμος αναμφισβήτητα που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής, καθώς είναι πολύ πιθανό να δούμε σύντομα και την ευρωπαϊκή εκδοχή του.

Καθίσταται φανερό, ότι οσημέραι και περισσότεροι έλεγχοι θα καθορίζουν τον τρόπο της ζωής μας, ο οποίος θα εξαρτάται από τις αποφάσεις των ισχυρών.

Αναρωτιέται κάποιος αν ξαναγυρίζουμε κάποιες χιλιάδες χρόνια πίσω, όπου το είδος της ελευθερίας του ανθρώπου βρισκόταν σε άμεση εξάρτηση από τις επιθυμίες του άρχοντα. Εμείς οι Έλληνες βέβαια, το έχουμε αντιληφθεί, αφού τα τελευταία χρόνια αποφασίζουμε «ελεύθερα», ό,τι επιθυμεί η Τρόικα.

Τρίτη 4 Ιουνίου 2013

10 απλές καθημερινές συνήθειες που βελτιώνουν τη ζωή μας

Δέκα συμβουλές από την επιστημονική έρευνα σχετικά με τον πως μπορούμε να βελτιώσουμε την ζωή μας με απλές καθημερινές συνήθειες.

1) Βγείτε έξω στη φύση

Το πιθανότερο είναι ότι υποτιμάτε πόσο σημαντική είναι η επαφή με την φύση. Και μάλλον αυτό συμβαίνει, αφού υπάρχει επιστημονική μελέτη που το πιστοποιεί.
Όμως, αποδεδειγμένα η επαφή με την φύση προσφέρει τα εξής θετικά:
  • μειώνει το στρες ,
  • μας κάνει πιο δημιουργικούς,
  • βελτιώνει τη μνήμη,
  • κάνει πιο έντονη την επιθυμία για κοινωνική προσφορά
  • μειώνει τον εγωκεντρισμό

2) Γυμνασθείτε

Όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό, αλλά λίγοι άνθρωποι το πράττουν με συνέπεια.
Εκτός από τα οφέλη για την υγεία που όλοι τα γνωρίζουμε, η άσκηση προσφέρει επιπλέον και τα εξής:
  • μας κάνει πιο έξυπνους,
  • πιο ευτυχισμένους ,
  • βελτιώνει τον ύπνο ,
  • αυξάνει την λίμπιντο
  • αυξάνει την αυτοεκτίμηση, αφού αισθανόμαστε καλύτερα για το σώμα μας.
Μια μεγάλη μελέτη του Χάρβαρντ στην οποία παρακολούθησαν 268 ανθρώπους για περισσότερα από 70 χρόνια, αξιολόγησε την άσκηση  ως ένα από τα μυστικά για μια καλή ζωή .

3) Περάστε χρόνο με τους φίλους και την οικογένεια


Ο ειδικός από το Χάρβαρντ στην επιστήμη της ευτυχίας,   Daniel Gilber, προσδιόρισε αυτό ως μία από τις μεγαλύτερες πηγές ευτυχίας στη ζωή μας .
Οι σχέσεις αξίζουν περισσότερο απ' όσο φαντάζεστε.
Αισθανόμενος κάποιος κοινωνικά απόβλητος, έχει αυτό επιπτώσεις στην ευφυΐα του, ακόμα και στην υγεία του.  Η μοναξιά μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο και διαβήτη.
Οι μακροβιότεροι άνθρωποι στην γη, δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική συμμετοχή. Οι καλές σχέσεις είναι πιο σημαντικές ακόμα και από την γυμναστική, για μεγάλη διάρκεια ζωής.
Οι φίλοι είναι το κλειδί για τη βελτίωση της ζωής σας. Μοιραστείτε μαζί τους τα καλά νέα και ανταποκριθείτε ενθουσιωδώς όταν αυτοί μοιράζονται καλές ειδήσεις μαζί σας.
Θέλετε να αισθανθείτε άμεσα πιο ευτυχισμένοι; Κάντε κάτι καλό γι' αυτούς.

4) Εκφράστε ευγνωμοσύνη

Οι μελέτες δείχνουν ότι αυτό θα σας κάνει πιο ευτυχισμένους. Χρησιμοποιείστε όποιον τρόπο σας βολεύει. Από το να σημειώνετε τα καλά πράγματα που σας συμβαίνουν καθημερινά, μέχρι να απαριθμείτε αυτά για τα οποία θεωρείτε ότι θα έπρεπε να είστε ευγνώμων.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ακόμα και το να  βελτιώσετε τις σχέσεις σας, και τελικά να κάνετε καλύτερη τη ζωή για όλους γύρω σας.

5) Διαλογιστείτε


Ο διαλογισμός μπορεί να αυξήσει την ευτυχία, αλλά και να βοηθήσει να βρείτε κάποιο νόημα στην ζωή.
Ταυτόχρονα μειώνει:
  •  το θυμό,
  • το άγχος,
  • την κατάθλιψη
  • την κούραση .
Με παρόμοιο τρόπο, η προσευχή μπορεί να σας κάνει να αισθανθείτε καλύτερα - ακόμα και αν δεν είστε θρήσκοι!

6) Κοιμηθείτε επαρκώς

Δεν μπορείτε να εξαπατήσετε τον εαυτό σας σχετικά με τον ύπνο. Η κούραση  δυσκολεύει την αίσθηση της ευτυχίας.
Η έλλειψη ύπνου αυξάνει τις πιθανότητες να αρρωστήσετε, ενώ αντίθετα ο επαρκής ύπνος βοηθάει ακόμα και στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, για προβλήματα που σας ταλαιπωρούν πριν κοιμηθείτε.
Η έλλειψη ύπνου κάνει πιθανότερο να συμπεριφερθείτε ανήθικα.
Ακόμα και οι γρήγοροι ύπνοι είναι πάρα πολύ σημαντικοί:
  • Αυξάνουν την εγρήγορσης και της απόδοση στην εργασία,
  • ενισχύουν την ικανότητα μάθησης,
  • 'καθαρίζουν' τα αρνητικά συναισθήματα ενώ παράλληλα ενισχύουν τα  θετικά.

7) Βάλτε προκλήσεις στον εαυτό σας

Μαθαίνοντας μια ακόμα ξένη γλώσσα, ακονίζει το μυαλό σας.
Τα μαθήματα μουσικής αυξάνουν τον δείκτη νοημοσύνης.
Αμφισβητώντας τις πεποιθήσεις σας, ενισχύει την ευφυΐα σας.
Για να αυξήσετε την δύναμη της θέληση σας, αρκεί μόνο μικρή προσπάθεια καθημερινά. Ο 'μυς' της θέλησης καθορίζει σε μεγαλύτερο βαθμό από τον δείκτη IQ, το κατά πόσο θα πετύχετε τους στόχους σας.
Το να μην έχει μελετήσει κανείς αρκετά και να μην έχει αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν, είναι δύο από τα πράγματα για τα οποία μετανοούν περισσότερο όσοι κοιτάζουν πίσω στην ζωή τους.

8) Γελάτε

Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν το χιούμορ για να αντιμετωπίζουν το άγχος και τις δυσκολίες:
  • έχουν καλύτερο ανοσοποιητικό σύστημα,
  • μειωμένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου,
  • αισθάνονται λιγότερο πόνο ακόμα και κατά τη διάρκεια οδοντιατρικών εργασιών
  • ζουν περισσότερο.
Το γέλιο λειτουργεί σαν μια καθημερινή βιταμίνη .
Αναπολώντας τις αστείες στιγμές μπορεί να βελτιώσεις ακόμα και τις σχέσεις σας .
Όλες οι μελέτες επιβεβαιώνουν ότι το γέλιο και το χιούμορ προσφέρουν πολλά οφέλη.

9) Αγγίξτε

Το άγγιγμα μπορεί :
  • να μειώσει το άγχος ,
  • να βελτιώσει την απόδοση,
  • και να σας βοηθήσει να είστε πιο πειστικοί.
Οι αγκαλιές μας κάνουν να αισθανόμαστε πιο ευτυχισμένοι.
Το σεξ βοηθάει στην πρόληψη καρδιακών προσβολών, βελτιώνει  το ανοσοποιητικό σύστημα .

10) Αισιοδοξείτε

Όσο δύσκολο κι αν είναι στην τωρινή συγκυρία, δεν πρέπει να παραλείπουμε να τονώνουμε το αίσθημα της αισιοδοξίας.
Η αισιοδοξία βελτιώνει την υγεία μας , μας κάνει πιο ευτυχισμένους,  και αυξάνει το προσδόκιμο ζωής .
Ο στρατός προσπαθεί να εμφυσήσει αισιοδοξία στους στρατιώτες, προκειμένου να αυξήσει την ψυχική τους δύναμη.
Οι μελέτες δείχνουν ότι η μεγάλη αυτοπεποίθηση βελτιώνει  την απόδοση .http://antikleidi.wordpress.com/

Πατριώτη η Ρεπούση σε πείραξε;

kartesios030613

Γιατί πατριώτη σε πείραξε η Ρεπούση και δε σε πείραξε ο παλαβός που λέει ότι οι Έλληνες κατάγονται από τους Ελ, τους Ζελ, τους Μπελ, τις σκουληκότρυπες και τους εξωγήινους; Επειδή η Ρεπούση είναι βουλευτής; Μα και τα βιβλία με τις παπαριές του παλαβού για τους εξωγήινους, ο αγαπημένος σου βουλευτής τα πουλούσε από την τηλεόραση και εσύ τα αγόραζες.

Σε πείραξε η Ρεπούση και σε έθιξε επειδή είναι βουλευτής; Κι ο Ταμήλος ο «τα πρρρρρρράιτα» βουλευτής είναι. Εσύ έστειλες τους Ταμήλους στη Βουλή. Όλους αυτούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πληρώνονται με τη λέξη. Και μάλιστα όχι για κάθε λέξη που λένε, αλλά για κάθε λέξη που ακούνε. Έχουν τιμοκατάλογο λέξεων για την πάρτη τους κι εσένα σ’ έχουν γραμμένο. Αλλά αντί να ντρέπεσαι επειδή ψήφισες Ταμήλους, θυμώνεις με την Ρεπούση.
Και για πες μας, τόσο αδύναμη νιώθεις, πατριώτη, την ιστορία των προγόνων σου, που φοβάσαι μη στην καταργήσει μια Ρεπούση; Ό,τι θέλει λέει, όπως ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει την άποψή του. Αν θες γέλα, αλλά προς Θεού, μη δηλώνεις προσβεβλημένος. Ειδικά τώρα!
Ειδικά τώρα που η κυβέρνηση που ψήφισες και στηρίζεις σε ξεφτιλίζει καθημερινά. Σε φτύνει. Σε δουλεύει. Σε κόβει σε κομματάκια. Στέλνει μετανάστες τα παιδιά σου. Αρπάζει τη σύνταξή σου. Κλέβει το σπίτι σου. Δε ντρέπεσαι που ψήφισες τον Σουλτάνο που σε γεμίζει χαράτσια, αλλά σε πείραξε η Ρεπούση;
Πατριώτη, άσχημα τα νέα. Άσε τη Ρεπούση να λέει τα δικά της. Οι καταγεγραμμένες μαρτυρίες της εποχής λένε ότι πράγματι οι γυναίκες  πήδηξαν στο Ζάλογγο. Όμως δεν ήταν σαλεμένες για να φουντάρουν σε γκρεμούς χορεύοντας. Απεγνωσμένες ήταν. Ήταν η τελευταία τους λύση να πάρουν τα μωρά τους αγκαλιά και να πηδήξουν. Ούτε χαρούμενες ήταν, ούτε το γιόρταζαν. Δεν ήταν χορός, αυτοκτονία ήταν. Αλλά επειδή η λέξη είναι βαριά το κάναμε «χορό» για να καταπίνεται ευκολότερα. Κι εσύ πατριώτη, που θυμώνεις όταν σου προσβάλλουν την αυτοκτονία των γυναικών στο Ζάλογγο, είσαι ο ίδιος που λες «μαλάκα», «ψώνιο» και «χαζό» όποιον αυτοκτονεί σήμερα, επίσης από απόγνωση.
Πατριώτη, βρίζεις την Ρεπούση για όσα λέει, αλλά ανέχεσαι υπομονετικά την κυβέρνηση και τους βουλευτές της για όσα σου κάνουν. Και σ’ έχουν κάνει Αθανάσιο Διάκο. Σε παλούκωσαν και σε σουβλίζουν. Όμως τσιμουδιά δε βγάζεις. Τη μισή οργή να είχες για όσα σου κάνουν από αυτή που έχεις για όσα λέει η Ρεπούση, μια χαρά θα ήμασταν.
Αλλά, πατριώτη, να σου πω τι κατάλαβα; Ντρέπεσαι τόσο πολύ για το παρόν σου που ξεσπάς σε όσους θίγουν το παρελθόν σου. Όμως αν το παρελθόν σου είναι τόσο ένδοξο και ηρωικό, πατριώτη, να ξέρεις ότι ντρέπεται διπλά για σένα. Η Ρεπούση  και η κάθε Ρεπούση λέει όσα λέει και κάνει τη δουλειά της. Το κακό είναι ότι κι εσύ τη δική της δουλειά κάνεις. Ασχολείσαι με τη Ρεπούση κι αφήνεις το λεφούσι που ψήφισες να λεηλατεί ανενόχλητο. Πατριώτη, η Ρεπούση είναι η πολυτέλεια της κατάντιας που σου εξασφάλισαν. Και δεν είναι καιρός για πολυτέλειες.
Πατριώτη, όσο δεν παλεύεις για το μέλλον σου και βολεύεσαι να κάνεις τον εξοργισμένο επειδή σου πείραξαν το παρελθόν, δυο πλευρές βολεύεις. Την κυβέρνηση και τους χρυσαυγίτες. Αν το έχεις επιλέξει, το καταλαβαίνω. Αν δεν το έχεις επιλέξει αλλά σε πήρε το ρεύμα, βρες από κάπου να κρατηθείς και ξεκίνα να κυνηγάς αυτούς που ξεπούλησαν την ελευθερία σου. Γιατί διαφορετικά, παρελθόν θα έχεις, χώρα δε θα έχεις.
 



O κάθε λαός είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, υπεύθυνος και για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται

Μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Κορνήλιοs Καστοριάδηs (φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής, 1922-1997).
Ερώτηση Δημοσιογράφου: Συχνά λέγεται ότι η Ελλάδα είναι «προβληματική», στην Ελλάδα «όλα γίνονται στον αέρα», «χωρίς προγραμματισμό», «χωρίς βάρος». Με τέτοιες διαπιστώσεις συμφωνούν πολλοί. Αλλά περιορίζονται συνήθως μόνο στις διαπιστώσεις. Γνωρίζω ότι η ελληνική κατάσταση σας απασχολεί βαθιά. Ποια είναι η ερμηνεία σας για όσα συμβαίνουν; Γιατί συμβαίνουν έτσι τα πράγματα στην Ελλάδα; Ποιες οι βαθύτερες αιτίες;
Καστοριάδης: Πρώτον, δεν ξέρω. Δεύτερον, στο μέτρο που μπορώ να ξέρω κάτι, είναι ότι η πολιτική ζωή του ελληνικού λαού τελειώνει περίπου το 404 π.χ.
Δημοσιογράφος: Νομίζω ότι θα ενοχλήσει πολύ αυτή η διατύπωσή σας.
Καστοριάδης: Τι να κάνουμε. Μιλώ για την πραγματική πολιτική ζωή του λαού ως αυτόνομου παράγοντα. Δεν μιλώ για μάχες, για αυτοκράτορες, για Μεγαλέξανδρους και Βασίλειους Βουλγαροκτόνους. Μετά τον πέμπτο π.Χ. αιώνα και την αυτοκυβέρνηση του λαού στις δημοκρατικές πόλεις -και πάντως, μετά τον περίεργο τέταρτο π.Χ. αιώνα- η ελληνική ελευθερία πεθαίνει. Οι ελληνικές πόλεις γίνονται υποχείριες των βασιλέων της Μακεδονίας. Βεβαίως, ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του παίζουν έναν κοσμοϊστορικό ρόλο. Κατακτούν την Ασία και την Αίγυπτο. Διαδίδουν την ελληνική γλώσσα και παιδεία. Αλλά πολιτική ζωή, πλέον, δεν υπάρχει. Τα βασίλεια των διαδόχων του Αλεξάνδρου, ως πολιτική συγκρότηση, είναι ουσιαστικά μοναρχίες. Εξάλλου, καθώς ξέρουμε, ο ίδιος ο Αλέξανδρος αντιμετώπισε στασιασμό των Ελλήνων που είχε πάρει μαζί του, διότι ήθελε να τους υποχρεώσει να γονυπετούν μπροστά του, όπως οι Πέρσες μπροστά στο Μεγάλο Βασιλέα - πράγμα ανθελληνικότατο. Σε όλη τη διάρκεια της ελληνιστικής εποχής οι ελληνικές πόλεις, με λίγες περιθωριακές και παροδικές εξαιρέσεις, αποτελούν παιχνίδια στα χέρια των ελληνιστικών δυναστειών. Ακολουθεί η ρωμαϊκή κατάκτηση, κάτω από την οποία οι ελληνικές πόλεις δεν έχουν παρά μόνον κοινοτική ζωή. Κατόπιν, έρχεται η βυζαντινή αυτοκρατορία. Το Βυζάντιο είναι μια ανατολική, θεοκρατική μοναρχία. Στο Βυζάντιο η πολιτική ζωή περιορίζεται στις ίντριγκες της Κωνσταντινούπολης, του αυτοκράτορα, των "δυνατών" και των ευνούχων της αυλής. Και βεβαίως, τα σχολικά μας βιβλία δεν αναφέρουν ότι στη βυζαντινή αυλή υπήρχαν ευνούχοι, όπως σ' αυτήν του Πεκίνου.
Δημοσιογράφος: Όλα αυτά αφορούν ένα πολύ μακρινό ιστορικό παρελθόν. Η Ελλάδα ως σύγχρονο νεοελληνικό κράτος έχει, ήδη, ιστορία εκατόν εβδομήντα ετών. Θα θέλατε να επικεντρώσετε σ' αυτή την περίοδο;
Καστοριάδης: Μα, αυτή η περίοδος είναι ακατανόητη χωρίς τους είκοσι έναν αιώνες ανελευθερίας που προηγήθηκαν. Λοιπόν, μετά το Βυζάντιο έρχεται η τουρκοκρατία. Μην ανησυχείτε, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Θα αναφέρω μόνο ότι επί τουρκοκρατίας όση εξουσία δεν ασκείται απευθείας από τους Τούρκους, ασκείται από τους κοτζαμπάσηδες (τους εντολοδόχους των Τούρκων), οι οποίοι κρατούν τους χωριάτες υποχείριους. Συνεπώς, ούτε σ' αυτή την περίοδο μπορούμε να μιλήσουμε για πολιτική ζωή. Όταν αρχίζει η Επανάσταση του 1821, διαπιστώνουμε από τη μια μεριά τον ηρωισμό του λαού και από την άλλη, σχεδόν αμέσως, την τεράστια αδυναμία να συγκροτηθεί μια πολιτική κοινωνία. Την επομένη της πτώσης της Τριπολιτσάς αρχίζουν οι εμφύλιοι πόλεμοι.
Δημοσιογράφος: Πού οφείλεται αυτή η «τεράστια αδυναμία να συγκροτηθεί μια πολιτική κοινωνία»; Ποιοι είναι οι λόγοι;
Καστοριάδης:   Ουδείς μπορεί να δώσει απάντηση στην ερώτησή σας για ποιο λόγο, κάποιος, σε μιαν ορισμένη στιγμή, δεν δημιούργησε κάτι. Η συγκρότηση ενός λαού σε πολιτική κοινωνία δεν είναι δεδομένη, δεν είναι κάτι που χαρίζεται, αλλά κάτι που δημιουργείται. Μπορούμε απλώς να διαπιστώσουμε ότι, όταν απουσιάζει μια τέτοια δημιουργία, τα χαρακτηριστικά της προηγούμενης κατάστασης διατηρούνται ή αλλάζουν μόνο μορφή.
Δημοσιογράφος: Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτά στην ελληνική περίπτωση;
Καστοριάδης: Ορισμένα τα εντοπίζουμε, ήδη, στους εμφύλιους πολέμους της Επανάστασης του 1821. Βλέπουμε, για παράδειγμα, ότι η νομιμοφροσύνη και η αλληλεγγύη έχουν τοπικό ή τοπικιστικό χαρακτήρα, ισχυρότερο συχνά από τον εθνικό. Βλέπουμε, επίσης, ότι οι πολιτικές κατατάξεις και διαιρέσεις είναι συχνά σχετικές με τα πρόσωπα των «αρχηγών» και όχι με ιδέες, με προγράμματα, ούτε καν με "ταξικά" συμφέροντα. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό είναι η στάση απέναντι στην εξουσία. Στην Ελλάδα, μέχρι και σήμερα, το κράτος εξακολουθεί να παίζει τον ρόλο του ντοβλετιού, δηλαδή μιας αρχής ξένης και μακρινής, απέναντι στην οποία είμαστε ραγιάδες και όχι πολίτες. Δεν υπάρχει κράτος νόμου και κράτος δικαίου, ούτε απρόσωπη διοίκηση που έχει μπροστά της κυρίαρχους πολίτες. Το αποτέλεσμα είναι η φαυλοκρατία ως μόνιμο χαρακτηριστικό. Η φαυλοκρατία συνεχίζει την αιωνόβια παράδοση της αυθαιρεσίας των κυρίαρχων και των «δυνατών»: ελληνιστικοί ηγεμόνες, Ρωμαίοι ανθύπατοι, Βυζαντινοί αυτοκράτορες, Τούρκοι πασάδες, κοτζαμπάσηδες, Μαυρομιχάληδες, Κωλέττης, Δηλιγιάννης.
Δημοσιογράφος: Εξαιρέσεις δεν βλέπετε να υπάρχουν; Εξαιρέσεις εντοπισμένες κυρίως στον 19ο και στον 20ό αιώνα;
Καστοριάδης: Ε, υπάρχουν δυο-τρεις εξαιρέσεις: ο Τρικούπης, ο Κουμουνδούρος, το βενιζελικό κίνημα στην πρώτη περίοδό του. Αλλά τα όποια αποτελέσματά τους καταστράφηκαν από τη δικτατορία του Μεταξά, την Κατοχή, τον Εμφύλιο, τον ρόλο του παλατιού, τη δικτατορία της 21ης Απριλίου, την πασοκοκρατία. Στο μεταξύ, μεσολάβησε ο σταλινισμός που κατόρθωσε να διαφθείρει και να καταστρέψει αυτό που πήγαινε να δημιουργηθεί ως εργατικό και λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα. Τα αποτελέσματα τα πληρώνουμε ακόμη. Μου ζητάτε να σας εξηγήσω. Μπορείτε να μου εξηγήσετε εσείς, γιατί οι Έλληνες, που σκοτώνονταν εννέα χρόνια, για να απελευθερωθούν από τους Τούρκους, θέλησαν αμέσως μετά ένα βασιλιά; Και γιατί, αφού έδιωξαν τον Όθωνα, έφεραν τον Γεώργιο; Και γιατί μετά ζητούσαν “ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά”;
Δημοσιογράφος: Μα, οι δικές σας απαντήσεις ενδιαφέρουν ιδίως όταν αφορούν ερωτήματα που εσείς θέτετε. Θα θέλατε, λοιπόν, να διατυπώσετε τις απόψεις σας;
Καστοριάδης: Σύμφωνα με την παραδοσιακή «αριστερή» άποψη, όλα αυτά τα επέβαλαν η Δεξιά, οι κυρίαρχες τάξεις και η μαύρη αντίδραση. Μπορούμε όμως να πούμε ότι όλα αυτά τα επέβαλαν στον ελληνικό λαό ερήμην του ελληνικού λαού; Μπορούμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός δεν καταλάβαινε τι έκανε; Δεν ήξερε τι ήθελε, τι ψήφιζε, τι ανεχόταν; Σε μιαν τέτοια περίπτωση αυτός ο λαός θα ήταν ένα νήπιο. Εάν όμως είναι νήπιο, τότε ας μη μιλάμε για δημοκρατία. Εάν ο ελληνικός λαός δεν είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, τότε, ας του ορίσουμε έναν κηδεμόνα. Εγώ λέω ότι ο ελληνικός λαός -όπως και κάθε λαός- είναι υπεύθυνος για την ιστορία του, συνεπώς, είναι υπεύθυνος και για την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται σήμερα.
Δημοσιογράφος: Πώς την εννοείτε αυτή την ευθύνη;
Καστοριάδης: Δεν δικάζουμε κανέναν. Μιλάμε για ιστορική και πολιτική ευθύνη. Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε έως τώρα να δημιουργήσει μια στοιχειώδη πολιτική κοινωνία. Μια πολιτική κοινωνία, στην οποία, ως ένα μίνιμουμ, να θεσμισθούν και να κατοχυρωθούν στην πράξη τα δημοκρατικά δικαιώματα τόσο των ατόμων όσο και των συλλογικοτήτων.
Δημοσιογράφος: Θέλετε να πείτε ότι -αντιθέτως- σε άλλες χώρες, στη Δυτική Ευρώπη.
Καστοριάδης: Εκεί, αυτό έγινε! Ο μακαρίτης ο Γιώργος Καρτάλης έλεγε κάνοντάς μου καζούρα στο Παρίσι το 1956:«Κορνήλιε, ξεχνάς ότι στην Ελλάδα δεν έγινε Γαλλική Επανάσταση». Πράγματι, στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του. Και η ευθύνη, για την οποία μίλησα, εκφράζεται με την ανευθυνότητα της παροιμιώδους φράσης: «εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;». -Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στο χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι
*Ο Κορνήλιος Καστοριάδης (Κωνσταντινούπολη, 11 Μαρτίου 1922- Παρίσι, 26 Δεκεμβρίου 1997) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, οικονομολόγος και ψυχαναλυτής. Συγγραφέας του έργου Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας, διευθυντής σπουδών στην Σχολή Ανωτέρων Σπουδών Κοινωνικών Επιστημών του Παρισιού από το 1979, και φιλόσοφος της αυτονομίας, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα.

Το τέρας μέσα μας: Το πείραμα του Μίλγκραμ

Το πείραμα του Μίλγκραμ είναι ένα από τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, ουσιαστικά μια «φάρσα» που ξεγύμνωσε την ανθρώπινη ψυχή.
Το 1961, ο είκοσι εφτάχρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει την υπακοή στην εξουσία. Είχαν περάσει λίγα μόνο χρόνια από τα φρικτά εγκλήματα των Ναζί και γινόταν μια προσπάθεια κατανόησης της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια αμάχων. Η ευρέως αποδεκτή εξήγηση –πριν το πείραμα του Μίλγκραμ- ήταν η αυταρχική τευτονική διαπαιδαγώγηση και η καταπιεσμένη –κυρίως σεξουαλικά- παιδική ηλικία των Γερμανών. Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του είδους η υπακοή –που οδηγεί στο έγκλημα- δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μόνο της προσωπικότητας, αλλά περισσότερο των πιεστικών συνθηκών. Και το απέδειξε κάνοντας τη «φάρσα» του.
Τα υποκείμενα του πειράματος ήταν εθελοντές, κυρίως φοιτητές, οι οποίοι καλούνταν έναντι αμοιβής να συμμετέχουν σε ένα ψυχολογικό πείραμα σχετικό με τη μνήμη.
Χώριζε τους φοιτητές σε ζεύγη και –μετά από μια εικονική κλήρωση- ο ένας έπαιρνε το ρόλο του «μαθητευομένου» και ο άλλος του «δασκάλου».
Ο έκπληκτος «μαθητευόμενος» δενόταν χειροπόδαρα σε μια ηλεκτρική καρέκλα και του περνούσαν ηλεκτρόδια σε όλο το σώμα. Έπειτα του έδιναν να μάθει δέκα ζεύγη λέξεων.
Ο «δάσκαλος», από την άλλη, καθόταν μπροστά σε μια κονσόλα ηλεκτρικής γεννήτριας. Μπροστά του δέκα κουμπιά με ενδείξεις: «15 βολτ, 30 βολτ, 50 βολτ κλπ.» Το τελευταίο κουμπί έγραφε: «450 βολτ. Προσοχή! Κίνδυνος!»
Πίσω από το «δάσκαλο» στεκόταν ο πειραματιστής, ο υπεύθυνος του πειράματος. (Και περνάμε σε ενεστώτα για να γίνουμε μέτοχοι της στιγμής.)
«Θα λέτε την πρώτη λέξη από τα ζεύγη στο μαθητευόμενο. Αν κάνει λάθος θα σηκώσετε το πρώτο μοχλό και θα υποστεί ένα ηλεκτροσόκ 15 βολτ. Σε κάθε λάθος θα σηκώνετε τον αμέσως επόμενο μοχλό», λέει ο πειραματιστής και ο «δάσκαλος» αισθάνεται ήδη καλά που δεν του έτυχε στην κλήρωση ο άλλος ρόλος.
Το πείραμα ξεκινάει. Ο «δάσκαλος» λέει τις λέξεις από το μικρόφωνο. Ο «μαθητευόμενος», ήδη τρομαγμένος, απαντάει σωστά, αλλά όχι για πολύ. Μόλις κάνει το πρώτο λάθος ο «δάσκαλος» γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος του λέει να προχωρήσει στο πρώτο ηλεκτροσόκ. Ο «δάσκαλος» υπακούει. 15 βολτ δεν είναι πολλά, αλλά ο «μαθητευόμενος» έχει αλλάξει ήδη γνώμη. Παρ’ όλα αυτά απαντάει σωστά σε άλλη μια ερώτηση, αλλά στο επόμενο λάθος δέχεται 30 βολτ. «Αφήστε να φύγω», λέει ο «μαθητευόμενος» που δεν μπορεί να λυθεί. «Δε θέλω να συμμετάσχω σε αυτό το πείραμα.» Ο «δάσκαλος» κοιτάει τον πειραματιστή. Εκείνος του κάνει νόημα να συνεχίσει.
Τα βολτ αυξάνονται και τώρα πια ο πόνος είναι εμφανής στο πρόσωπο του «μαθητευόμενου», που εκλιπαρεί να τον αφήσουν ελεύθερο. Στα 200 βολτ ταρακουνιέται ολόκληρος. Ο «δάσκαλος» πριν κάθε ηλεκτροσόκ γυρνάει να κοιτάξει τον πειραματιστή. Εκείνος, με σταθερή φωνή, του λέει ότι το πείραμα πρέπει να συνεχιστεί. Ο «δάσκαλος» συνεχίζει να βασανίζει έναν άγνωστο, έναν απλό φοιτητή που κλαίει, ζητάει τη βοήθεια του Θεού και παρακαλεί να τον λυπηθούν. Δεν μπορεί πια να απαντήσει στις ερωτήσεις, αλλά ο πειραματιστής λέει στο «δάσκαλο»:
«Τη σιωπή την εκλαμβάνουμε ως αποτυχημένη απάντηση και συνεχίζουμε με την τιμωρία.»
Στα 345 βολτ ο «μαθητευόμενος» τραντάζεται ολόκληρος, ουρλιάζει και χάνει τις αισθήσεις του.
Ο «δάσκαλος», ιδρωμένος και με τα χέρια του να τρέμουν, κοιτάει τον πειραματιστή.
«Μην ανησυχείτε», λέει εκείνος, «το πείραμα είναι απολύτως ελεγχόμενο... Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»
«Μα είναι λιπόθυμος», λέει ο «δάσκαλος».
«Δεν έχει καμιά σημασία. Το πείραμα πρέπει να ολοκληρωθεί. Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.»
Πόσοι από τους εθελοντές έφτασαν ως τον τελευταίο μοχλό;
Πριν ξεκινήσει το πείραμα του ο Μίλγκραμ είχε κάνει μια «δημοσκόπηση» ανάμεσα στους ψυχιάτρους και στους ψυχολόγους, ρωτώντας ‘τους τι ποσοστό των εθελοντών θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό.
Σχεδόν όλοι απάντησαν ότι κανείς δε θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό, πέρα ίσως από κάποια άτομα με κρυπτοσαδιστικές τάσεις, καθαρά παθολογικές.
Δυστυχώς έκαναν λάθος.
Μόλις το 5% των «δασκάλων» αρνήθηκαν εξ’ αρχής να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πείραμα και αποχώρησαν –συνήθως βρίζοντας τον πειραματιστή. Το υπόλοιπο 95% προχώρησε πολύ το πείραμα, πάνω από τα 150 βολτ. Και το 65%... Έφτασε μέχρι τον τελευταίο μοχλό, τα πιθανότατα θανατηφόρα 450 βολτ!
Που έγκειται η φάρσα;
Ο «μαθητευόμενος» δεν ήταν φοιτητής, αλλά ηθοποιός, που είχε προσληφθεί από το Μίλγκραμ για αυτόν ακριβώς το «ρόλο». Δεν υπήρχε ηλεκτρισμός ούτε ηλεκτροσόκ. Ο ηθοποιός υποκρινόταν. Το μοναδικό πειραματόζωο ήταν ο «δάσκαλος».  Όμως τα αποτελέσματα ήταν αληθινά: Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων θα υπακούσει και θα βασανίσει –ίσως και θα σκοτώσει- έναν άγνωστο του, αρκεί να δέχεται εντολές από κάποιον με κύρος (στην προκειμένη περίπτωση επιστημονικό) και ταυτόχρονα να αισθάνεται ότι δεν τον βαρύνει η ευθύνη για ό,τι συμβεί –αφού εκείνος «απλά ακολουθούσε τις διαταγές».  Και φυσικά οι περισσότεροι από εμάς θα σκεφτούν όταν μάθουν για αυτό το πείραμα: «Εγώ αποκλείεται να έφτανα ως τον τελευταίο μοχλό.»
Όμως δείτε τι συμβαίνει στην κοινωνία μας, κάθε μέρα.
Ο υπάλληλος της ΔΕΗ που δέχεται να κόψει το ρεύμα από έναν άνεργο ή άπορο, ξέροντας ότι έτσι τον ταπεινώνει, τον υποβάλει σε ένα διαρκές βασανιστήριο και πιθανότατα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του, ανήκει στο 65% του τελευταίου μοχλού. Και δεν είναι καθόλου κρυπτοσαδιστής. Απλά ακολουθάει τις εντολές που του έδωσαν.
Ο υπάλληλος του σούπερ-μάρκετ που σου δίνει το χαλασμένο ψάρι και σε διαβεβαιώνει ότι είναι φρέσκο (μιλώ εξ’ ιδίας πείρας, ως αγοραστής) δε σε μισεί, παρότι γνωρίζει ότι μπορεί να πάθεις και δηλητηρίαση. Απλώς ακολουθάει εντολές.  Ο αστυνομικός ο οποίος ραντίζει με χημικά τους διαδηλωτές δεν είναι κρυπτοσαδιστής –αν και πολλοί θα διαφωνήσουν στο συγκεκριμένο παράδειγμα. Απλώς κάνει τη δουλειά του. Ο υπάλληλος της εφορίας ή της τράπεζας που υπογράφει την κατάσχεση κάποιου σπιτιού για 1.000 ευρώ χρέος, θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό στο πείραμα. Γιατί υπακούει.
Ο πολιτικός που υπογράφει το μνημόνιο το οποίο οδηγεί ένα ολόκληρο έθνος στην εξαθλίωση του νεοφιλελευθερισμού θα έφτανε μέχρι τον τελευταίο μοχλό. Και αυτός υπακούει, σε εντολές πολύ πιο ισχυρές από εκείνες του πειραματιστή με την άσπρη φόρμα.  Αν όμως δούμε το πείραμα του Μίλγκραμ από την ανθρωπιστική-ηθική του πλευρά (από την πλευρά του 5% που αρνήθηκε να υπακούσει) θα καταλάβουμε ότι κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Αν σε διατάζουν να κάνεις κάτι που προκαλεί κακό στον άλλον, στο συμπολίτη σου, σε έναν μετανάστη, σε έναν άνθρωπο (ή σε ένα ζώο, αλλά αυτό περιπλέκει πολύ τα πράγματα, εφόσον συνεχίζουμε να τρώμε κρέας), πρέπει να αρνηθείς να υπακούσεις. Ακόμα κι αν χάσεις το μπόνους παραγωγικότητας, την προαγωγή, την επανεκλογή, τη δουλειά σου. Μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να αρνηθούμε να υπακούσουμε στις «μικρές» και καθημερινές εντολές βίας –με τις οποίες οι περισσότεροι ασυνείδητα συμμορφωνόμαστε, μόνο όταν θα είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε μια γενικευμένη και μέχρι τέλους πολιτική, κοινωνική, καταναλωτική ανυπακοή, μόνο όταν μάθουμε να συμπεριφερόμαστε ως αυτεξούσιοι άνθρωποι και όχι ως ανεύθυνοι υπάλληλοι, μόνο τότε θα μπορέσουμε να γκρεμίσουμε τη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού που μας θέλει υπάνθρωπους, υπάκουους και υπόδουλους.
Και μια τελευταία παρατήρηση:
Τα υποκείμενα του πειράματος του Μίλγκραμ, οι εθελοντές φοιτητές, μάθαιναν από εκείνον ποιος ήταν ο στόχος του πειράματος. Μάθαιναν ότι ο «μαθητευόμενος» ήταν ηθοποιός και ότι δεν είχε ποτέ υποστεί ηλεκτροσόκ. Ο Μίλγκραμ το έκανε αυτό για να τους ανακουφίσει, αλλά πέτυχε το ακριβώς αντίθετο. Αυτοί οι άνθρωποι, ειδικά το 65% που είχε φτάσει ως τον τελευταίο μοχλό, πέρασαν την υπόλοιπη ζωή τους κυνηγημένοι από τις Ερινύες της πράξης τους. Γιατί συνειδητοποίησαν ότι δεν ήταν τόσο αθώοι και τόσο «καλοί» όσο ήθελαν να πιστεύουν για τον εαυτό τους.
(Περισσότερα για το πείραμα του Μίλγκραμ μπορείτε να διαβάσετε στο υπέροχο βιβλίο της Lauren Slater: «Το κουτί της ψυχής», από τις εκδόσεις Οξύ, μετάφραση Δέσποινα Αλεξανδρή, 2009)
  Πηγή: sanejoker.blogspot.gr