Το Μάραθο σας καλωσορίζει στο όμορφο χωριό του

 Σύλλογος Μαράθου Ικαρίας

Κάστανο Μαρμελάδα με Άρωμα Ικαρίας

Μαρμελάδα κάστανο.

Συγκομιδή από Αη Δημήτρη Νικαριάς       By Dimitra Cherouvim ·

Όταν γυρίζεις από νησί ένα είναι σίγουρο, μαζί με τις γλυκές αναμνήσεις κουβαλάς και καλούδια. Είτε γιατί τα αγόρασες, είτε γιατί σου τα προσέφεραν, είτε γιατί τα μάζεψες ο ίδιος, από τη φύση βεβαίως. Και πιστέψτε με,  το τελευταίο είναι και το καλύτερο, το πιο δυνατό συναίσθημα, η πιο δυνατή αίσθηση ότι εξερευνάς, παρατηρείς  τη φύση και μαζεύεις, πάντα με προσοχή και σεβασμό προς αυτήν, τα όμορφα δώρα της.

Κάτι τέτοιο λοιπόν γίνηκε και με το πρόσφατο ταξίδι μου στην όμορφη και άγρια Ικαριά. Εκτός από διάφορα προς βρώση που αγόρασα, μάζεψα και κάστανα, πολλά κάστανα και από διάφορες περιοχές. Και να μου το λέγανε δε θα το πίστευα ότι υπάρχουν τόσες καστανιές στο νησί.
Το μικρό κωμικό συμβάν  είναι ότι κάποια στιγμή, στην αρχή της παραμονής μας,  που βρεθήκαμε σε ένα μανάβικο μπροστά από  ένα τελάρο με λαχταριστά και μεγάλα κάστανα, ρωτήσαμε αφελώς από πού είναι τα κάστανα. Η απάντηση της κοπέλας ήταν,  “από τις Καρυδιές“.
Σχεδόν πάθαμε παράκρουση, “τα κάστανα, τα κάστανα” της λέω δυνατά, δείχνοντας τα κιόλας, “όχι τα καρύδια“. Η κοπέλα χαμογέλασε με κατανόηση και μας εξήγησε ότι οι Καρυδιές  είναι ένα από τα χωριά της περιοχής Ραχών που βγάζει κάστανα. Το αστείο και ενδιαφέρον είναι ότι οι Ράχες έχουν και ένα άλλο  χωριό που ονομάζεται Καστανιές. Ομολογώ ότι ούτε που τόλμησα να ρωτήσω αν οι Καστανιές βγάζουνε  καρύδια.

Όσο για τα κάστανα της όμορφης και γευστικότατης μαρμελάδας που έφτιαξα, είναι από δυο μικρές αλλά φουντωτές και κατάφορτες καστανιές δίπλα από την εκκλησία του Αγ. Δημητρίου που βρίσκεται στο ομώνυμο χωριό, περιοχής Ραχών και αυτό. Οπότε όπως καταλαβαίνετε, έρχεται και μια συνονόματη του αγίου και του χωριού, παραμονές της γιορτής μας, μαζεύει τα κάστανα, φτιάχνει τη μαρμελάδα και δένει γλυκά όχι μόνο τη μαρμελάδα της, αλλά και την όλη ιστορία. Αυτό κι αν είναι μια  ευτυχής σύμπτωση για την αφεντιά μου, που βεβαίως δεν θα την άφηνα ανεκμετάλλευτη για το αγαπημένο μου blog, το  foodcollection.

Υλικά (για 1.100 γρ. μαρμελάδα-ανάλογα βέβαια με τη φύρα των καθαρισμένων κάστανων)

• 1.100 γρ. κάστανα (όσα ήταν τα κάστανα που μάζεψα από τον Αγ. Δημήτριο)
• 500 γρ. καστανή ζάχαρη
• 2 κ.σ. εκχύλισμα βανίλιας ή τους σπόρους από ένα λοβό

Εκτέλεση

• Το πρώτο που κάνω είναι να πλύνω καλά τα κάστανα.
• Κατόπιν παίρνω ένα ξύλο κοπής και με ένα κοφτερό μαχαίρι κόβω την πλατιά βάση τους, μέχρι και λίγο πριν αποκολληθεί τελείως. Αυτό το κάνω γιατί τραβώντας μετά τη βάση και με το μαχαίρι όπως το κρατώ, αφαιρώ ένα κομμάτι από τη σκληρή φλούδα και έτσι στο τέλος τα βρασμένα κάστανα καθαρίζονται πολύ πιο εύκολα και χωρίς να θρυμματιστούν τελείως.

• Τα βάζω σε μια κατσαρόλα με νερό, ίσα ίσα να τα σκεπάζει.

• Τα βράζω για 10 λεπτά, από την αρχική στιγμή του βρασμού.

• Σβήνω τη φωτιά και μεταφέρω λίγα λίγα με τρυπητή κουτάλα σε λεκανίτσα.  Αρχίζω να τα ξεφλουδίζω. Τα κάστανα ξεφλουδίζονται πολύ πιο εύκολα όταν είναι ζεστά, γι αυτό και τα διατηρώ συνέχεια μέσα στο νερό που βράσανε, ώσπου να τα ξεφλουδίσω όλα.

• Τα καθαρισμένα και βρασμένα κάστανα τα λιώνω με το μίνι πίμερ ή με πιρούνι, για να τα κάνω πουρέ. Βγαίνει περίπου 700 γρ. πουρές.

• Στην ίδια κατσαρόλα και αφού την πλύνω καλά, ρίχνω τον πουρέ από τα κάστανα, δυο ποτήρια νερό και το μισό κιλό καστανή ζάχαρη. Βράζω τα κάστανα 10 λεπτά από την αρχική στιγμή βρασμού.

• Αφήνω την κατσαρόλα με όλα τα υλικά να μείνει όλο το βράδυ, σκεπασμένη με βαμβακερή πετσέτα κουζίνας. Την επομένη ξαναβράζω τα κάστανα, στην αρχή σε δυνατή φωτιά, μετά χαμηλώνω, ώσπου να δέσουν με το σιρόπι. Ενδιάμεσα ανακατεύω με ξύλινη κουτάλα. Τέλος και με το που κλείνω τη φωτιά, ρίχνω και ανακατεύω τις δύο κ.σ. εκχύλισμα βανίλιας. Η όλη διαδικασία θα πάρει περίπου τα 30-40 λεπτά. Όμως θα βράσουν σωστά τα κάστανα, θα γίνει το τέλειο δέσιμο με το σιρόπι και η μαρμελάδα θα στέκεται ωραία, σοκολατένια και   χωρίς ίχνος υγρασίας.

• Γεμίζω καθαρά βαζάκια, περιμένω να κρυώσει η μαρμελάδα και τα κλείνω με τα καπάκια τους.

Συμβουλές

• Φτιάξτε αυτή την όμορφη μαρμελάδα τώρα που είναι η εποχή του κάστανου. Ταιριάζει με πολλά γλυκά και ειδικά στη διάρκεια των Χριστουγέννων είναι ιδανική για πολλές ζαχαροπλαστικές προτάσεις. Η αλήθεια ότι η διαδικασία του καθαρίσματος θέλει το χρόνο του, όμως αξίζει τον κόπο.
• Πολλές συνταγές δίνουν ζάχαρη ίση με την ποσότητα του κάστανου πουρέ. Το βρίσκω υπερβολικό, δεν βρισκόμαστε πια σε παλαιότερες δεκαετίες που τα γλυκά τα κάναμε πετιμέζι. Το κάστανο από μόνο του έχει γλύκα και με την προσθήκη της καστανής ζάχαρης που είναι πιο δυνατή, η αναλογία που δίνω είναι τέλεια.
• Τώρα ως προς την παρασκευή της μαρμελάδας, ακολούθησα και πάλι την ίδια σοφή διαδικασία που διδάχτηκα από τη Μαρίτσα, τη μάνα μου, που άφηνε πάντα τα γλυκά κουταλιού και τις μαρμελάδες να μένουν και να “ησυχάζουν” όλη τη νύχτα και αφού είχε προηγηθεί το 10λεπτο αρχικό βράσιμο. Το δέσιμο πάντα την επόμενη.
• Τα δύο ποτήρια νερό ίσως να φαίνονται πολλά και να σας τρομάξουν όταν δείτε τη σούπα, άλλες συνταγές δίνουν ένα, όμως χρειάζονται γιατί έτσι θα διπλοβράσουν σωστά τα κάστανα την επομένη και θα έχετε την τέλεια πυκνότητα για μαρμελάδας.

Καλή σας επιτυχία

Δημιουργική ανακύκλωση με μικρές δημιουργίες

Αν δεν έχετε πρόσβαση σε ένα μεγάλο κήπο για να αφήσετε  ελεύθερη τη δημιουργικότητά σας  με τα αγαπημενα σας φυτά, μη  μου στεναχωριέστε .......μπορείτε με  την χρήση κατάλληλων υλικών και μια καλή δόση της δημιουργικότητας σας να τα καταφέρετε 

Οποιοδήποτε αντικείμενο,    από φελλούς , φλιτζάνια τσαγιού γυάλινα βάζα  ή με τις παλιές γυάλες  της γιαγιάς μπορείτε να φτιάξετε  μικρές διακοσμητικές δημιουργίες ..... 

Κάνοντας μια μικρή λίμνη 1 / μαζέψετε τα υλικά σας - 

• Ένα γυάλινο δοχείο, μπολ, ή κάτι παρόμοιο
• Υδρόβια φυτά, όπως κολοκάσι, μαρούλια νερού,  υάκινθος, ,  βρύα κ.λ.π.
• Πλαστικά δοχεία μικρότερα από το ύψος του γυαλιού σας
• Ποικιλία από πετρώματα
• Χώμα
• Κάρβουνο
• 
  

και λίγο βρόχινο νερό (το νερό  όχι από τη βρύση) ......Τοποθετήστε το κολοκάσι σε μια πλαστική γλάστρα  και προσθέστε χώμα.  καλύψτε με βράχια και βότσαλα. Ξεπλύνετε τυχόν  χώμα από το εξωτερικό του πλαστικού δοχείου σας. Βεβαιωθείτε οτι το μπολ / βάζο / δοχείο σας είναι καθαρό και χωρίς ρωγμές.Πάρτε μια χούφτα από κάρβουνο στη  βάση του δοχείου για να βοηθήσει κατά των οσμών. Καλύψτε με βότσαλα . Γεμίστε το δοχείο με το πιο καθαρό νερό που μπορείτε να πάρετε βρόχινο η αποσταγμένο Τοποθετήστε το δοχείο με το φυτό μέσα στο δοχείο. και προσθέσετε περισσότερα βότσαλα  στην γλάστρα, αν χρειαστεί.                                                                                                                                                     Αν την μεταφέρετε απο το κήπο σας μέσα στο σπίτι καλο είναι να βάλετε μέσα   ψάρια κουνουπιών είναι μια καλή ιδέα. γιατί κανείς δεν θέλει την εκκόλαψη κουνουπιών στο σαλόνι του! http://www.shelterness.com

http://homesthetics.net

http://cdn.homesthetics.net

http://www.wow.sa.gov.au

javascript:;

http://www.wow.sa.gov.au/

http://pixel.brit.co/

http://cdn.homesthetics.net

http://www.hgtv.com/

                                                                          πηγη           http://homesthetics.net/

ΜΙΑ ΜΕΓΆΛΗ ΙΔΕΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΉΣΕΤΕ ΈΝΑ ΌΜΟΡΦΟ ΆΡΩΜΑ ΣΤΟ ΣΠΊΤΙ ΣΑΣ

http://cdn.homesthetics.net

Γαλλική Κουλτούρα

Σήμερα η στήλη είναι κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένη!

    Πρώτον διότι εκείνα τα σύννεφα στις σχέσεις Ολαντ – Τσίπρα διαλύθηκαν. Οριστικά. Τι κι αν ο κ.Τσίπρας αποκαλούσε τον Γάλλο πρόεδρο «Ολαντρέου»,καταγγέλλοντάς τον πριν από δυο χρόνια ότι όπως ο Γιώργος Παπανδρέου είχε αθετήσει τις «σοσιαλιστικές» του υποσχέσεις στην Ελλάδα, έτσι κι εκείνος, ο Ολάντ είχε αποδειχτεί αφερέγγυος απέναντι σε Γάλλους και Ευρωπαίους.

    Δεύτερον διότι η Γαλλία είναι μια μεγάλη χώρα που αγαπά την ειρήνη. Οι πρόσφατες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της από τη Συρία μέχρι το Μάλι το αποδεικνύουν. Οι ηγέτες της, επίσης, αγαπούν το λαό τους. Πράγμα που μπορεί να είναι ωφέλιμο και για τον δικό μας λαό. Απόδειξη, τόσο τα 10 εκατομμύρια των φτωχοποιημένων και κοινωνικά αποκλεισμένων στη Γαλλία – μια Ελλάδα δηλαδή – όσο και τα γκέτο του Παρισιού.

    Τρίτον διότι με την πολιτική που εφαρμόζεται (και) στην Γαλλία το αστικό σύστημα οδηγεί τους ανθρώπους να λατρεύουν τη δημοκρατία. Οι εκλογικές επιδόσεις της Λεπέν είναι αδιάψευστος μάρτυς.

    Τέταρτον διότι η Γαλλία είναι σίγουρο ότι θα μας βοηθήσει ώστε το θέμα του χρέους να διευθετηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τον ελληνικό λαό. Βέβαια εκείνο το χρέος της γαλλικής «Πεσινέ» προς το ελληνικό κράτος, όταν η καλή εταιρεία – σύμφωνα με την τότε αποικιοκρατική σύμβαση – κατανάλωνε το 10% όλης της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας (!) πληρώνοντας ένα τίμημα συμβολικό, δεν γνωρίζουμε να καταβλήθηκε ποτέ. Φυσικά δεν υπάρχει λόγος να χαλάμε τις καρδιές μας μπλέκοντας μεταξύ τους άσχετα θέματα…  

    Πέμπτον – και σημαντικότερο – διότι δυο πράγματα είναι αυτά που παρηγορούν τη ψυχή, που βελτιώνουν την διάθεση και που τα έχουν κατά νου οι Έλληνες για να πορεύονται στα δύσκολα. Το ένα είναι η ύπαρξη του Αϊ-Βασίλη και το άλλο είναι εκείνο το «Ελλάς – Γαλλία – συμμαχία»…

    «Ελλάς – Γαλλία – συμμαχία»… λοιπόν. Και τώρα ερχόμαστε ξανά στη διαπίστωση ότι η ιστορία αυτής της αέναης τραγωδίας που βιώνει ο ελληνικός λαός και ο τόπος, ακόμα και στην περίπτωση που θα επαναλαμβανόταν ως φάρσα, θα ήταν μια κάποια «πρόοδος».

    Όμως εδώ δεν έχουμε καν κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε καν την επανάληψη της Ιστορίας ως φάρσα. Εδώ έχουμε την ίδια Ιστορία να συνεχίζεται ως αέναο δράμα, με το ένα τραγικό της κεφάλαιο να διαδέχεται το άλλο.

    Για να δώσουμε ένα παράδειγμα, ας πάμε το ρολόι του χρόνου δυο αιώνες πίσω. Από τον 21ο αιώνα στα τέλη του 19ου. Στα 1887.

    Τότε, παραμονές του «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ο Χαρίλαος Τρικούπηςδιαπραγματευόταν για λογαριασμό της εγχώριας πλουτοκρατίας ένα νέο δάνειο με τους (ίδιους πάντα) «συμμάχους» και «φίλους».

    Τελικά, το δάνειο ορίστηκε στο ονομαστικό ποσό των 135 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων, από το οποίο, όμως, το πραγματικό ποσό που συμφωνήθηκε να εκταμιευτεί από τους πιστωτές μας – μετά τις κρατήσεις, τις εγγυήσεις και τις προπληρωμές τόκων – δεν ξεπερνούσε τα… 90 εκατομμύρια φράγκα.

   Τί έγινε, όμως, με τα υπόλοιπα; Πού πήγαν τα λεφτά του δανείου;

    Η μερίδα του λέοντος (κατά τον Ανδρεάδη τα 32 εκατομμύρια, κατά άλλους τα 52 εκατομμύρια του δανείου) καταβλήθηκε στους τραπεζίτες για την εξόφληση παλιότερων δανείων (σσ: είναι αυτό που σήμερα το έχουν βαφτίσει «ανακεφαλαιοποίηση»)…

    Επίσης, ένα επιπλέον ποσό ύψους 13 εκατομμυρίων «πέταξε» για την ικανοποίηση παλιότερων οφειλών σε ξένους τοκογλύφους…

    Από το δάνειο, επομένως, των 135 εκατομμυρίων δεν είχαν πια απομείνει παρά μόνο 25 εκατομμύρια…

    Και εδώ έρχεται το «καλύτερο»: Επειδή ουδείς δανείζει ή «στηρίζει» (και τότε και τώρα και πάντα) χωρίς «ανταλλάγματα», για την εκχώρηση του δανείου που «πέτυχε» τότε ο Τρικούπης,  για τα 25 εκατομμύρια που είχαν δηλαδή απομείνει από το  δάνειο των 135 εκατομμυρίων, ο ελληνικός λαός υποχρεώθηκε να επωμιστεί νέα βάρη ύψους… 26 εκατομμυρίων!

    Τόσο κόστιζαν – 26 εκατομμύρια φράγκα – τα τρία θωρηκτά και τακανόνια που παρήγγειλε η κυβέρνηση Τρικούπη (σε γαλλικές, φυσικά, εταιρείες) και που δεσμεύτηκε να αγοράσει από τους δανειστές για να της δώσουν τη «στήριξή τους»!

    Αυτή ήταν η «βοήθεια» πριν από εκατόν τριάντα χρόνια των «συμμάχων» και «φίλων» μας προς την Ελλάδα. Έτσι τις έκανε τις «δουλειές» της η εγχώρια ολιγαρχία με τις ξένες φίλες της.

    Αυτά τότε…

    Σήμερα, άλλωστε, οι Γάλλοι δεν μας ζητούν να αγοράσουμε θωρηκτά. Αντίθετα για κάτι φρεγάτες (έξι τον αριθμό) γίνεται λόγος τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά η εταιρεία τους η «Souez», δεν κάνει μπίσνες με όπλα. Με το νεράκι (και με τις μετοχές τις ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ) κάνει μπίσνες…

Πηγή: enikos.gr       http://www.imerodromos.gr/olandreou/  http://pitsirikidotnet.gr/    

“Όπου πάει ο Ολάντ… βρέχει”

                                 Ήρθαν και οι Γάλλοι για να ψωνίσουν και τι να δουν λάσπες και σίδερα Δουλίτσες βλέπω με Γαλλικές εταιρίες Ανοικοδόμησης.............................