Η μυρωδιά των εγκαταλελειμμένων σπιτιών

Τα παλιά σπίτια  έχουν μια περίεργη μυρωδιά . Παράξενο  αλλά τίποτα σε αυτά δεν είναι βρώμικο,  παρά  μόνο γεμάτα  με ένα είδος βαριάς και νοσταλγικής οικειότητας

Μυρωδιές από  μνήμες  , ανδρών και  γυναικών που ζούσαν εκεί  στο παρελθόν, με τα φορτία τους, τις χαρές και τους πόνους   αγάπης και μίσους,  ελπίδες  και απογοητεύσεις...  Και καθώς ο χρόνος περνά, οι Άνθρωποι χάνονται, ένα ποτήρι σπάει, ο άνεμος ανοίγει ένα παράθυρο,  κεραμίδια αρχίζουν να κινούνται από τη βροχή, τον άνεμο  ,το χιόνι  Ο χώρος διαστέλλεται, τα πρώτα κεραμίδια πέφτουν στο πάτωμα προσελκύοντας και  άλλα, έως ότου αφήσουν γυμνά  τα ξύλινα δοκάρια. και   σιγά σιγά ,τα παλιά σπίτια  απορροφούνται  από τον φυσικό κόσμο που έχει το χρόνο και την υπομονή, τη μεγαλύτερη στην ιστορία της ανθρωπότητας να τα νικήσει !   Τα παλιά ερειπωμένα σπίτια σε καλούν  σε ένα ποιητικό ταξίδι προβληματισμού φαινομενικής απλότητας, πυκνή και βαθιά,   ένα κοντινό σύμπαν ακόμη άγνωστο σε σένα  ταξιδιώτη που καθώς κοντοστέκεσαι  σιμά  τους νιώθεις το άρωμα του  ....!

Όταν ο κόσμος αγκαλιαζόταν. Τότε που οι άνθρωποι γελούσαν...Βίντεο Χριστούγεννα 1975 Μαγγανίτης Ικαρίας.

Τότε που μια κάμερα, τούς θύμιζε περισσότερο πολυβόλο.
Όταν οι ηλικίες σμίγανε.
Όταν ο κόσμος αγκαλιαζόταν.
Τότε που οι άνθρωποι γελούσαν                                                                                                             «Εντάξει Γιώργο, ευχαριστήθημεν!»

Πολύ όμως.
Κάτι μας θύμισες που το είχαμε ξεχάσει.

Βίντεο Χριστούγεννα 1975
Μαγγανίτης Ικαρίας.

Τα περισσότερα πλάνα είναι από το καφενείο του Σίμου και του Χαρδαλούπα.

Ευχαριστούμε τους  Γιώργο και τον Φώτη Καρναβά.                                                                                  πηγη Φαηδόνα..ikariamag

Η μοναδική ελληνική ράτσα ..οι γάτες του Αιγαίου !

Σαν τις νησιώτισσες δεν έχει άλλες γάτες! Oι γάτες του Αιγαίου λοιπόν...Είναι γεγονός ότι στη χώρα μας ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξη της γάτας του Αιγαίου. Ωστόσο, στο εξωτερικό μοιάζουν να είναι καλύτερα ενημερωμένοι, αφού η φυλή έχει γίνει θέμα σε αμερικανικά έντυπα και σε τηλεοπτικές εκπομπές Με Πράσινα και πορτοκαλί μάτια ...λαμπερό τρίχωμα και φουντωτή ουρά, η γάτα του Αιγαίου δε φοβάται το νερό αντίθετα θα έλεγα το λατρεύει αφού το μόνιμο φλερτ της γίνετε έξω από τα ψαροκάικα και τις παραθαλάσσιες ταβέρνες                         Είναι η μοναδική ελληνική ράτσα γάτας και μπορείτε να τη βρείτε σε αναγνωρισμένα εκτροφεία και σπάνια σε pet shop. Μάλιστα έχει και τη δική της λέσχη φίλων η λατρεμένη γάτα του Αιγαίου,  και αυτό γιατί θεωρείται ότι είναι ένα από τα παλαιότερα είδη των εξημερωμένων γάτων στο κόσμο και ένα από τα πιο υγιη !. δυστυχώς όμως αυτή η μοναδική Ελληνική φυλή απειλείται με εξαφάνιση... Όπως ξέρετε δυστυχώς οι φόλες θερίζουν...Για  εσάς που επιθυμείτε να μάθετε περισσότερα για αυτή την ειδική Αιγαιοπελαγίτικη γάτα που συμπληρώνει με την ομορφιά της τα ελληνικά νησιά μας, ένα μεγάλο βίντεο  από Animal Planet.             Καλή εβδομάδα να έχουμε, Εφτάψυχη !Και να μην ξεχνάτε ότι......Never a dull day with an Aegean

Φτιάχνω χυμό λεμονιού χωρίς συντηρητικά ... για όλον τον χρόνο !!!!!!!👌

""Το λεμόνι είναι ο καρπός των εσπεριδοειδών που μπορεί να υπερηφανεύεται για τη μεγαλύτερη θεραπευτική χρήση. Οι Έλληνες το έφεραν  από την Ασία και το χρησιμοποιούσαν για να αρωματίσουν τα ρούχα και για τη προστασία τους από τους σκώρους. Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες,  γνώριζαν πολύ καλά τα τα οφέλη του λεμονιού, . Λέγεται ότι ο Nero, επειδή ζούσε με το φόβο της δηλητηρίασης, κατανάλωνε καθημερινά πολλά λεμόνια . ""
Λεμονάκι μυρωδάτο που διατηρείται όλο τον χρόνο στο ψυγείο μας. 
Πόσες από εμάς δεν βρεθήκαμε ξαφνικά με μπόλικα λεμόνια που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε και μας χαλάνε και τα πετάμε ενώ μετά ξεμένουμε ξαφνικά από λεμόνια και το ανακαλύπτουμε την στιγμή ακριβώς που τα χρειαζόμαστε? 
Σήμερα λοιπόν σας έχω ένα κόλπο της μαμάς μου που κάνω με τα λεμόνια και έχω πάντα έτοιμο στυμμένο λεμονάκι στο ψυγείο μου. 
ΠΡΟΣΟΧΗ, μιλάμε για το ψυγείο στην ψύξη, και όχι στην κατάψυξη!!!!! 

Για πάμε να δούμε τι κάνουμε: 
Στύβουμε πρώτα πρώτα τα λεμόνια. 
Περνάμε τον χυμό που πήραμε από τα λεμόνια από ένα σουρωτήρι, μετά βάζουμε βαμβάκι στο σουρωτήρι και ξαναπερνάμε τον χυμό. 
Επαναλαμβάνουμε 3 φορές, αλλάζοντας το βαμβάκι κάθε φορά. 
Οπλιστεί τε με υπομονή, γιατί αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει αρκετή ώρα. 
Βάζουμε τον χυμό σε μπουκάλια και μετά στο ψυγείο για 3 ημέρες. 

Νομίζετε ότι τελειώσαμε ?? 
Όχι δεν τελειώσαμε εδώ!! 
Είπαμε πρέπει να έχετε υπομονή….. 

Στις 3 ημέρες βγάζουμε τον χυμό λεμονιού από το ψυγείο όσο πιο απαλά μπορούμε για να μην ανακατευτεί το ίζημα με τον χυμό. 
Στο πάνω μέρος έχει μείνει ένα διαυγές υγρό και στο κάτω μέρος έχουν κατακαθίσει κομματάκια λεμονιού. 
Με απαλές κινήσεις βάζουμε το διαυγές υγρό σε καινούριο μπουκάλι και το υπόλοιπο το πετάμε. 
Αυτή την διαδικασία την κάνουμε μερικές φορές (ανάλογα με τις ίνες που έχουν τα λεμόνια) μέχρι στο τέλος να μας μείνει ένα πεντακάθαρο υγρό. 
Αυτό το απόσταγμα λεμονιού διατηρείται στο ψυγείο για πάρα πολύ καιρό χωρίς να χαλάει , όμως προσοχή είναι αρκετά δυνατό και πρέπει να προσέχετε την ποσότητα που θα χρησιμοποιείτε κάθε φορά!!! στύβω και προσθέτω λίγο λαδάκι στο μπουκάλι. Είναι χρήσιμο το λεμονάκι!!!
Καλό στύψιμο!!!                             πηγή https://syntageskardias.blogspot.gr/

Η Ικαρία της Άνοιξης

Πως της πάει, της Νικαριά μας το Κόκκινο ....💟

φωτο.. δεσποινα σιμακη

– Από πού είσαι, ποταμάκι; – Από κείνο το βουνό. – Πώς τον λέγαν τον παππού σου; – Σύννεφο στον ουρανό. – Ποια ’ναι η μάνα σου; – Η μπόρα.– Πώς κατέβηκες στη χώρα;– Τα χωράφια να ποτίσω και τους μύλους να γυρίσω. – Στάσου να σε ιδούμε λίγο, ποταμάκι μου καλό. – Βιάζομαι πολύ να φύγω, ν’ ανταμώσω το γιαλό.

(από το βιβλίο: Zαχαρίας Λ. Παπαντωνίου, Xελιδόνια, Bιβλιοθήκη Eκπαιδευτικού Oμίλου, 1920)

– Από πού είσαι, ποταμάκι;
– Από κείνο το βουνό.
– Πώς τον λέγαν τον παππού σου;
– Σύννεφο στον ουρανό.
– Ποια ’ναι η μάνα σου;
– Η μπόρα.–
Πώς κατέβηκες στη χώρα;–
Τα χωράφια να ποτίσω
και τους μύλους να γυρίσω.
– Στάσου να σε ιδούμε λίγο,
ποταμάκι μου καλό.
– Βιάζομαι πολύ να φύγω,
ν’ ανταμώσω το γιαλό.

(από το βιβλίο: Zαχαρίας Λ. Παπαντωνίου, Xελιδόνια, Bιβλιοθήκη Eκπαιδευτικού Oμίλου, 1920) 

Να είχαν άρωμα και οι φωτογραφίες!

Άνοιξη λένε το φάρμακο.......Άνοιξη

στην Νικαριάς μας!

Τοποφαγία και εποχικότητα στον κήπο

Σήμερα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της ελεύθερης διακίνησης προϊόντων, έχουμε απομακρυνθεί από το παραδοσιακό τρόπο διατροφής και ακολουθούμε διαφορετικά διατροφικά πρότυπα. Πλέον, θεωρούμε φυσιολογικό να τρώμε φρούτα και λαχανικά προερχόμενα από τις πιο μακρινές χώρες του κόσμου ή που έχουν καλλιεργηθεί εκτός εποχής μέσα σε θερμοκήπια. Όμως, έχετε αναρωτηθεί πόσο φρέσκο, πόσο νόστιμο και πόσο υγιεινό μπορεί να είναι ένα αγροτικό προϊόν, όταν έχει ταξιδέψει από την άκρη του κόσμου ή έχει καλλιεργηθεί μέσα στις τεχνητές συνθήκες του θερμοκηπίου;   Ας μιλήσουμε καταρχήν για την εποχικότητα των φρούτων και των λαχανικών που κάποτε μπορούσαμε να τα βρούμε μόνο σε συγκεκριμένες εποχές του έτους. Προφανώς, τα τελευταία χρόνια, με την χρήση των νέων τεχνικών καλλιέργειας στα θερμοκήπια, έχει χαθεί παντελώς η αίσθηση της εποχικότητας. Αναζητούμε υλικά για σαλάτα και αγοράζουμε τις τομάτες, τις πιπεριές και τα αγγουράκια μέσα στο χειμώνα, αντί να προτιμούμε τα λάχανα, τα καρότα, τα παντζάρια, τα μαρούλια και τη ρόκα της εποχής. Όμως, είναι βέβαιο πως τα φρούτα και τα λαχανικά που έρχονται στο πιάτο μας έχουν καλύτερη γεύση φρεσκάδα, άρωμα, ποιότητα και υψηλότερη θρεπτική αξία όταν καταναλώνονται τη σωστή εποχή.   Η τοποφαγία αναφέρεται στην προτίμηση κατανάλωσης διατροφικών προϊόντων, φρέσκων φρούτων και λαχανικών αλλά και μεταποιημένων προϊόντων, της εγγύτερης περιοχής που διαβιούν οι κάτοικοι. Συνηθίσαμε να τρώμε ταλαιπωρημένα προϊόντα που έχουν ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα, υποβαθμισμένης αξίας και γεμάτα συντηρητικά. Ένα προϊόν ακόμη κι αν έχει καλλιεργηθεί με βιολογικό τρόπο, όταν είναι αναγκασμένο να ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα, έχει χάσει σημαντικό ποσοστό της διατροφικής του αξίας. Επιπλέον, είναι πολύ σημαντική η περιβαλλοντική επιβάρυνση που συντελείται λόγω της μεταχείρισης των προϊόντων για τη συσκευασία, τη συντήρηση και τη μεταφορά από τη μια γωνιά της γης στην άλλη.   Καλλιεργώντας λοιπόν στον κήπο και στο περβόλι μας, εξασφαλίζουμε φρέσκα φρούτα και λαχανικά σύμφωνα με τις αρχές της εποχικότητας και τοποφαγίας. Συνδέουμε τη διατροφή μας με το τοπικό φυσικό περιβάλλον σεβόμενοι τους κύκλους της φύσης. Ανακαλύπτουμε τη χαρά της δημιουργίας και απολαμβάνουμε πεντανόστιμους καρπούς, ολόφρεσκους και πλήρους διατροφικής αξίας. Τελικά, η επιστροφή στην καλλιέργεια του κήπου μας είναι μια συνειδητή επιλογή που συντελεί με τον πιο ευεργετικό τρόπο στην υγιεινή διατροφή και στην αειφορία του φυσικού περιβάλλοντος.   Κώστας Λιονουδάκης Γεωπόνος Γ.Π.Α. -  http://www.mistikakipou.gr

Παιδιά του Θεού Διονύσου είναι αυτά,δεν κωλώνουν πουθενά !

Κάτι από εχτές!!!Ικαριωτικος στην έρμού.... Μια μεγάλη πολύβουη παρέα, ξεσήκωσε τον κόσμο της Αθήνας με τις φωνές και τα τραγούδια μεταδίδοντας τον ενθουσιασμό και τη χαρά τους.Το μόνο που δεν μπορούμε να σας μεταφέρουμε είναι το κλίμα, το συναίσθημα, τη Νοσταλγία !- μπορείτε να το νιώσετε...??? 

                     Ικαριώτικος Λαγκάδας ...Μια μεγάλη πολύβουη παρέα.. το μόνο που δεν μπορούμε να σας μεταφέρουμε είναι  το κλίμα, το συναίσθημα, την ευφορία – αυτά μόνο αν βρεθείτε στο νησί , ανάμεσα στους χιλιάδες ντόπιους και επισκέπτες που χορεύουν ασταμάτητα κάτω από τα πλατάνια και τον δυνατό ήλιο μέχρι το ξημέρωμα - μπορείτε να το νιώσετε..... ???                                                      

                               Παιδιά του Θεού Διονύσου είναι αυτά,δεν κωλώνουν πουθενά !             Απών και παρών  ο Διόνυσος, προσφέρει σε αυτούς που θα τον ανακαλύψουν μια εικόνα του ‘Aλλου κι αυτού που γίνεται άλλο.Η παρουσία του σηματοδοτεί ένα είδος βαθύτατης θείας μέθης που είναι ταυτόσημο με την ένωση με τον Ανώτερο . Είναι εκείνη η πνευματική παρουσία που μετουσιώνει την ύλη και εκφράζεται ως ζωτική δύναμη και ως μεστή χαρά για τη ζωή σε κάθε της έκφανση. Είναι εκείνη που οδηγεί στην αντίληψη της ζωή ως μιας εκστατικής περιπέτειας και ως ενός μαγικού ταξιδιού αυτογνωσίας και προσφοράς. Είναι η πνευματική αναγέννηση για την οποία μιλούν οι εσωτερικές παραδόσεις των λαών του κόσμου, εκείνη η δεύτερη γέννηση του Διονύσου κατά την οποία ο άνθρωπος πλέον αναγεννημένος ως θεός περιδιαβαίνει στη Γη απ’ άκρο σ’ άκρο μετουσιώνοντας τα πάντα με την ευλογία που σκορπά.Την ευλογία του Ικαριωτικου σκοπού !               πηγες eimai o kanenas             http://www.e-zine.gr      Nikos Fakaros