Μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς

Η αλήθεια για το σκάνδαλο της συνομιλίας Βαρουφάκη με τα Hedge Fund

Μια συνομιλία ανάμεσα στον Βαρουφάκη και εκπροσώπους Hedge Funds με συντονιστή τον Νόρμαν Λάμοντ, δημοσιοποίησε σήμερα Δευτέρα ο ίδιος ο οργανισμός Official Monetary and Financial Institutions Forum (OMFIF). Ο οργανισμός αυτός δεν είναι τυχαίος. Είναι μια από τις πολλές δήθεν αθώες βιτρίνες που χρησιμοποιούν τα κυκλώματα κερδοσκοπίας στις χρηματαγορές προκειμένου να εμφανίζονται με την ουδέτερη ιδιότητα του συμβούλου, ή του ειδικού στο πλευρό υπουργών, κυβερνήσεων, οργανισμών ανά τον κόσμο.

Ο Νόρμαν Λάμοντ συνδέεται στενά με τον οργανισμό αυτό. Παλιά καραβάνα στο κουρμπέτι, άρχισε την καριέρα του - που αλλού; - στην NM Rothschild & Sons, την επενδυτική τράπεζα όπου έγινε διευθυντής της Rothschild Asset Management πριν μεταπηδήσει στο βρετανικό κοινοβούλιο. Ο Λάμοντ αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την κυβέρνηση Μέιτζορς το 1993 κάτω από το βάρος των καταγγελιών για πιθανή εμπλοκή του στο σκάνδαλο κερδοσκοπίας με τη βρετανική λίρα. Η Μαύρη Τετάρτη (16 Σεπτεμβρίου 1992) είναι γνωστή ως η ημέρα που οι κερδοσκόποι "έσπασαν" τη λίρα στερλίνα και ανάγκασαν την βρετανική κυβέρνηση να την αποσύρει από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ΜΣΙ).

Στο παιχνίδι αυτό άγριας κερδοσκοπίας πρωτοστάτησε ένας "φίλος" του κ. Βαρουφάκη, ο Τζόρτζ Σόρος, ο οποίος καθάρισε τουλάχιστον 1 δις δολάρια και μετά απ' αυτό καθιερώθηκε ως ο Νο 1 κερδοσκόπος με νομίσματα παγκόσμια. Ο Λάμοντ φέρεται να ήταν αναμεμιγμένος στο παιχνίδι, ως υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Μέιτζορς εκείνη την περίοδο, αλλά οι καταγγελίες δεν μπόρεσαν να διαπεράσουν την μαφιόζικη ομερτά που κυριαρχεί στις αγορές, το City και τους τόρυδες. Έτσι αναγκάστηκε απλά να παραιτηθεί ήσυχα, απλά και δίχως συνέπειες, ώστε να συνεχίσει την καριέρα του ως σήμερα.

Όπως συνήθως, ο τύπος σε διατεταγμένη υπηρεσία προσπαθεί να επικεντρωθεί στα "χάκιν" κι άλλες τέτοιες πιπεράτες λεπτομέρειες. Δεν τους ενοχλεί καθόλου το γεγονός ότι ο υπουργός οικονομικών συζητά τις λεπτομέρειες ενός σχεδίου επιβολής παράλληλης νομισματικής κυκλοφορίας (με IOU) στην Ελλάδα με ποιούς; Με εκείνους που θα έπρεπε να αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι, δηλαδή τους κερδοσκόπους του νομίσματος.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι το σχέδιο επιβολής IOU προχωρούσε σε συνενόηση με τους κερδοσκόπους και φυσικά πρός όφελός τους. Δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος να συζητάς με κερδοσκόπους ειδικά μια τόσο επικίνδυνη νομισματική μεταβολή, όπως το παράλληλο νόμισμα, παρά μόνο για έναν και μοναδικό λόγο: για να φορντίσουν οι ίδιοι να τοποθετήσουν κατάλληλα τα κεφάλαιά τους ώστε να κερδήσουν από την εισαγωγή IOU τα μέγιστα. Με πρόβλεψη ενδεχομένως μεριδίου για Βαρουφάκη, Γκάλμπρεϊθ και άλλους εντός και εκτός κυβέρνησης.

Επίσης αυτό που κάνει εντύπωση είναι η συζήτηση για δημιουργία παράλληλου ηλεκτρονικού δικτύου πληρωμών. Ακόμη κι αν αποδεχτούμε την ερμηνεία Βαρουφάκη, ότι δεν πρόκειται για "χάκιν" και τα άλλα, παραμένει το ερώτημα: Τι δουλειά έχει να συζητά ένα τέτοιο άκρως απόρρητο και ευαίσθητο δεδομένο με ιδιώτες κερδοσκόπους; Ο μόνος λόγος είναι για να μπορούν οι κερδοσκόποι να αξιοποιούν το σύστημα κατά το δοκούν με ανοιχτές τις "πίσω πόρτες". Είτε για να προωθούν μίζες πολιτικών, είτε για λεηλασία αποθεματικών και ταμείων, είτε για την "εκ των έσω" πληροφόρηση προκειμένου να κερδίζουν από τοποθετήσεις, εξαγορές και συγχωνεύσεις.

Τέλος είναι φανερό ότι όλα αυτά που σχεδίαζε ο Βαρουφάκης με τους κερδοσκόπους ήταν για να παρμείνει πάση θυσία στο ευρώ η Ελλάδα. Μια Ελλάδα που θα επέλεγε να φύγει οριστικά από ευρωζώνη και ΕΕ, να καταγγείλει τα χρέη και τις δανειακές ως παράνομες, αθέμιτες και απεχθείς, δεν έχει καμιά ανάγκη ούτε από συμφωνίες θανάτου σαν αυτή του Τσίπρα, ούτε IOU, ούτε θα ήταν υποχείριο εκβιαστών και κερδοσκόπων.

Το ποιός είναι ο Βαρουφάκης και τι είναι ικανός να κάνει, το έχουμε επισημάνει επανειλλημένα σε ανύποπτους καιρούς. Από την στιγμή που κάποιος δηλώνει ευθαρσώς ότι δεν πιστεύει στη δυνατότητα της Ελλάδας να σταθεί στα πόδια της με δικές της δυνάμεις, τότε είναι ικανός για τα πάντα. Είναι ικανός να την πουλήσει σ΄οποιονδήποτε. Ιδίως όταν ο ίδιος πάσχει από ένα σοβαρό ψυχωτικό σύνδρομο ναρκισισμού, που δεν του επιτρέπει να έχει ούτε καν αίσθηση των συνεπειών για όσα κάνει.

Με άλλα λόγια ο Βαρουφάκης ήταν ο ιδανικός για τη θέση του υπουργού οικονομικών, που του πρόσφεραν στη κυβέρνηση Τσίπρα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ένα ολόκληρο σύστημα προώθησης και image making στήθηκε για να τον προωθήσει και να τον κάνει λαοφιλή. Το μηντιακό σύμπαν συνομώτησε ώστε να βγει με πλήθος εξαπατημένων ψήφων και έπειτα να εξαργυρώσει τις επιταγές αυτών που τον επέλεξαν για το συγκεκριμένο ρόλο.

Τώρα όλοι αυτοί που τον εκθείαζαν και του έστηναν το δημόσιο προφίλ ως "γκουρού των οικονομικών" διαρυγνύουν τα ιμάτιά τους, ή σιωπούν χωρίς να απολογούνται για τις επιλογές τους. Η δική μου άποψη είναι ότι ο κ. Βαρουφάκης είναι μια κλασική περίπτωση "idiot utile" (χρήσιμου ηλίθιου). Έκανε τη βρωμοδουλειά και τώρα τον ρίχνουν στα σκυλιά, σαν εξιλαστήριο τράγο προκειμένου να εξαγνιστεί ο Τσίπρας και η συμφωνία του.

Η ανθρωποφαγία που είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσει δεν μας αφορά. Είναι ίδιον του καθεστώς που υπηρετεί κι ο κ. Βαρουφάκης. Ούτε μας ενδιαφέρει αν οι "φίλοι" του κ. Βαρουφάκη είναι αρκετά ισχυροί για να τον σώσουν από την φυλακή. Το σίγουρο είναι ότι από τη στιγμή που ο Νόρμαντ Λάμοντ και η οικογένειά του από Hedge Fund αποφασίζει να "δώσει" στεγνά τον Βαρουφάκη, σημαίνει ότι έχουν κλείσει τις συμφωνίες που θέλουν με τον νέο υπουργό οικονομικών και την κυβέρνηση Τσίπρα. Ίσως το "δώσιμο" Βαρουφάκη να εντάσσεται στα αντισταθμιστικά οφέλη.

Κι όποιος νομίζει ότι η Ελλάδα γλύτωσε τα IOU, ας το ξανασκεφτεί. Όσο κρατάνε τις τράπεζες ανενεργές, τόσο στραγγαλίζεται ο ιδιωτικός τομέας, τόσο πιο κοντά έρχονται λύσεις τύπου IOU και κουρέματος καταθέσεων και τραπεζικών τίτλων. Γιατί νομίζετε ότι οι Ευρωπαίοι βιάζονταν να περάσει η οδηγία που επιτρέπει το κούρεμα καταθέσεων και τίτλων τώρα στις 22/7; Όσοι από εσάς έχετε πιστέψει τους τσανακογλύφτες της συμφωνίας, που σας λένε ότι αυτή η οδηγία αφορά όλες τις χώρες της ευρωζώνης, να σας πούμε μόνο ότι μέχρι σήμερα μόνο η Γερμανία και η Αυστρία την έχει εγκρίνει εκτός της Ελλάδας. Οι άλλες το έχουν παραπέμψει για το 2016 και μετά.

Τώρα που μάλλον θα επιληφθεί του θέματος ο εισαγγελέας, μήπως να κάνει τον κόπο να μας βρει με ποιό δικαίωμα η κυβέρνηση έκλεισε και κρατά κλειστές τις τράπεζες; Ποιός της έδωσε αυτό το δικαίωμα; Το Σύνταγμα και οι νόμοι της χώρας πάντως όχι. Αλλά για να νοιαστεί κάποιος εισαγγελέας για τέτοια θέματα θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι υπάρχει δικαιοσύνη στον τόπο μας. Αν υπήρχε δεν θα είχε καταλυθεί έτσι βάναυσα η συνταγματική τάξη της χώρας, ούτε θα ζούσαμε τόσα απανωτά πραξικοπήματα.

 dimitriskazakis.blogspot.com

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται - Ημερολόγιο πολέμου

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται

_________

Τα διλήμματα του πολέμου - Ο δρόμος προς την ήττα

      H Ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία, και την δεύτερη σαν φάρσα, είχε πει κάποιος. Και αν και είχε δυστυχώς απόλυτο δίκιο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αγνοούν την Ιστορία, καθώς και τα διδάγματά της. Ήταν τελικά έκπληξη η συμφωνία που υπέγραψε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, της πρώτης Κυβέρνησης της Αριστεράς σε καιρό ειρήνης, ή ήταν κάτι αναμενόμενο; 

Τί μας έχει διδάξει η Ιστορία της Ελλάδας από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

  

      Ημερολόγιο πολέμου:

28 Οκτωβρίου 1940: Απρόκλητη εισβολή του φασιστικού ιταλικού κράτους. Τελεσίγραφο του Ιταλού πρέσβη. Ηχούν οι σειρήνες και οι καμπάνες ενώ τα ιταλικά αεροπλάνα εισβάλλουν στον ελληνικό εναέριο χώρο. Φασιστικές λεγεώνες εισβάλλουν από την Αλβανία. Το απόσπασμα Δαβάκη και η ηρωική 8η Μεραρχία Ηπείρου αποκρούουν την επίθεση. Οι Ιταλοί δεν φτάνουν ούτε ως το Μέτσοβο, υποχωρούν. Το "Αλβανικό Έπος του '40". Ο ηρωικός "Παπανικολής". Η ελληνική αντίσταση εισχωρεί στην Αλβανία και απελευθερώνει μέσα στο χιονιά πόλεις και χωριά, το Αργυρόκαστρο, την Κορυτσά και το Πόγραδετς.

Άνοιξη 1941: Η "εαρινή επίθεση". Ο ελληνοιταλικός πόλεμος κράτησε 6 μήνες, 6 μήνες ρεζίλι για τους φασίστες του Μουσολίνι. Ήττα της "Mare Nostrum". Νίκη της ελληνικής αντίστασης.

6 Απριλίου 1941: Δεύτερη εισβολή των φασιστικών δυνάμεων, από τα χιτλερικά στρατεύματα από το Βορρά. 

20 Απριλίου 1941: 1η Συνθηκολόγηση - Ο Γεώργιος Τσολάκογλου παραδίδει δίχως όρους την Ελλάδα στη Βέρμαχτ. Στις 27/4 οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα, και στις 30/4 σχηματίζεται η πρώτη Κατοχική Κυβέρνηση. Κάτι κινείται στις βόρειες συνοικίες της Αθήνας. 

15 Μαΐου 1941: Άλσος της Καισαριανής. "Όχι δεν γίνηκε ειρήνη, όσο πόδι αγαρηνού πατάει γη ελληνική! Ο πόλεμος συνεχίζεται! Με κορμί και με ψυχή! Με το όπλο στο χέρι!". Τα λόγια ήταν ενός άγνωστου έως τότε αγωνιστή. Θανάσης Κλάρας. Έμεινε γνωστός με το αντιστασιακό παρατσούκλι "ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ".

Φθινόπωρο 1941: Ίδρυση των μεγαλύτερων αντιστασιακών ένοπλων οργανώσεων ΕΑΜ και ΕΔΕΣ. Ο ΕΔΕΣ είχε στην αρχή πολύ πιο ριζοσπαστικό πολιτικό πρόγραμμα. Κατέληξε όμως μετά από διάσπαση (Σεπτέμβριος 1943) να συμμαχήσει με τον κατακτητή. Ήταν το προοίμιο του Εμφυλίου.

19 Νοεμβρίου 1941: Ο Άρης κατεβαίνει στη Ρούμελη. Οργανώνει την ένοπλη αντίσταση.

16 Φεβρουαρίου 1942: "ΕΔΩ ΕΛΑΣ! ΕΔΩ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ! Στα όπλα Έλληνες! Στα άρματα στα άρματα εμπρός στον αγώνα για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά!". Είναι η πρώτη διακήρυξη για την ένοπλη αντίσταση στον κατακτητή.

7 Ιουνίου 1942: "Εδώ Δομνίστα Ευρυτανίας. Σας μιλά ο Ταγματάρχης Πυροβολικού Άρης Βελουχιώτης: Πατριώτες! Από τούτη τη θέση κηρύσσω την επανάσταση κατά των ξένων κατακτητών!". Ήταν ο πρώτος καπετάνιος του ΕΛΑΣ, της πρώτης αντάρτικης ομάδας, που πήρε όρκο στην Καλλιθέα Σπερχειάδας "να θυσιαστεί για το λαό και την πατρίδα".

Μέχρι το τέλος του χρόνου το αντάρτικο εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα και καταφέρνει ανεπανάληπτα χτυπήματα σε ξένο κατακτητή. Για κάθε αντάρτη που σκοτώνεται 10 φασίστες πέφτουν στις μάχες. Μέγας άθλος η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου από ΕΑΜ-ΕΔΕΣ-Άγγλους. Η πρώτη σημαντική συμβολή των Άγγλων "συμμάχων". Από τότε ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για τον Εμφύλιο.

31 Δεκεμβρίου 1942: Προσπάθεια Άρη και Ζέρβα για ένοπλη εθνική συνένωση. Τη σαμποτάρει ο Άγγλος Γουντχάουζ. Ήξερε τί θα σήμαινε η συνένωση των μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων. Οι αντιφασιστικές νίκες είναι ακατάπαυστες. Εξολοθρεύονται ολόκληρα φασιστικά τάγματα από αντάρτες που πια από τα λάφυρα σε πολεμικά υλικά, είναι παντοδύναμοι.

6 Ιουλίου 1943: Η αρχή της ήττας του αντιφασιστικού κινήματος. Η Τριανδρία, "οι μάνες του λαϊκού στρατού", Σαράφης-Βελουχιώτης-Σαμαρινιώτης σε ένα πολιτικό ατόπημα, υπογράφουν σύμφωνο με τους Άγγλους για την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής (ΣΜΑ). Το ένοπλο αντάρτικο εξαρτιόταν  πια από τη Βρετανική Αυτοκρατορία. 

Μέχρι το Μάιο του 1944 και αφού έχουν ιδρυθεί τα Τάγματα Ασφαλείας, εκτυλίσσεται όργιο εκτελέσεων από τους Γερμανούς και τους ταγματασφαλίτες ως αντίποινα για τις νίκες του αντάρτικου σε όλη την αδούλωτη Ελλάδα. Στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής εκτελούνται 200 κομμουνιστές κρατούμενοι ως αντίποινα για την ενέδρα στους Μολάους. 

14-27 Μαΐου 1944: Ιδρύεται το Εθνικό Συμβούλιο των Κορυσχάδων. Γίνονται μυστικές εκλογές με 1,500,000 Έλληνες να ψηφίζουν λαϊκούς αντιπροσώπους με πρωτοβουλία του ΕΑΜ.

Γράφει η διακήρυξη: 

      "Το Εθνικό Συμβούλιο, συγκροτημένο από αντιπροσώπους ολόκληρου του Ελληνικού λαού που συνήλθαν για να διακηρύξουν την ακατάβλητη θέλησή του να πολεμήσει ως την τελευταία του πνοή για την απελευθέρωση της Χώρας, την πλήρη συντριβή του φασισμού και την αποκατάσταση της εθνικής ενότητας και της λαϊκής κυριαρχίας"

17-20 Μαΐου 1944: "Εθνικό Συμβόλαιο του Λιβάνου". Ο Γεώργιος Παπανδρέου με τους Άγγλους καταλήγουν σε μία συμφωνία-συμβόλαιο για την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Οι όροι είναι τέτοιοι που μας παραδίδουν στους Άγγλους. Η ηγεσία του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ την υποτέλεια της Ελλάδας στους Άγγλους,παραδίδοντας την εξουσία που τους έδωσε ο λαός στις Κορυσχάδες, στους εχθρούς τους. 

26 Σεπτεμβρίου 1944: "Συμφωνία της Καζέρτας": Ο Γεώργιος Παπανδρέου ορίζει Αρχιστράτηγο των απελευθερωτικών δυνάμεων τον.....Βρετανό στρατηγό Σκόμπυ. ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ και η πολιτική ηγεσία (ΚΚΕ) και η ένοπλη με τον Σαράφη. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις περνούν στους Άγγλους....

3 Δεκεμβρίου 1944: Παραιτούνται οι ΕΑΜικοί υπουργοί. Καλούν σε διαδήλωση στην Αθήνα. Τα αγγλικά στρατεύματα ανοίγουν πυρ στο Σύνταγμα. Τα "Δεκεμβριανά". 

5 Ιανουαρίου 1945: Ο ΕΛΑΣ της Αθήνας καταρρέει. Ο Άρης τρέχει στη Θήβα να οργανώσει αντάρτικο. Αποκρούει τους Άγγλους στην Αταλάντη και υπερασπίζεται τη Λαμία.

12 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1945: ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ: Υπογράφει το ΚΚΕ. Ο ΕΛΑΣ αποστρατεύεται. Ξεκινάνε οι διώξεις των κομμουνιστών και των αντιστασιακών σε όλη την Ελλάδα. Ο Άρης αρνείται να παραδώσει τα όπλα και με μια χούφτα ανταρτών πάει στο Γαρδίκι Ομιλαίων. Ξεκινάει με 100 άτομα να ανασυντάξει το αντάρτικο βλέποντας ότι δεν έχει τελειώσει ο πόλεμος.

12 Ιουνίου 1945: Ο Ν. Ζαχαριάδης δημοσιεύει την αποκήρυξη του Άρη Βελουχιώτη και τη διαγραφή του από το ΚΚΕ. Από τον Απρίλιο είχαν δώσει οδηγία σε όλες τις κομματικές οργανώσεις να "μην δίνουν ούτε νερό ούτε ψωμί από όπου και αν περνάει". Είχε προηγηθεί η επιστολή του Άρη στην ηγεσία του ΚΚΕ για τα λάθη που έχουν γίνει και τους καλούσε σε νέο αντάρτικο. 

17 Ιουνίου 1945: Πλατεία των Τρικάλων. Τα κεφάλια του Άρη και του Τζαβέλα σε δημόσια θέα. Μαρτυρία της φρίκης. Ξεκινάει ο Εμφύλιος. 

      Πόσα λάθη. Πόσες Καζέρτες. Πόσοι Λίβανοι. Πόσες Βάρκιζες. Πόσες Βρυξέλλες. Η Ιστορία μας είναι γεμάτη τέτοια παραδείγματα. Τόσα λάθη, όσες και οι ήττες. Εκεί που οι τακτικοί ελιγμοί, οδηγούν σε στρατηγικά λάθη. Και τα στρατηγικά λάθη στην ανυπολόγιστη ήττα.

      Τα λάθη γίνονται όταν τα πράξεις. Που σημαίνει δράση. Που προϋποθέτει πάλη και σύγκρουση. Και ας συγκρουστείς με όλους. Και ας χάσεις κάθε σύμμαχο. Και ας ηττηθείς! 

(Χρησιμοποιήθηκαν μέρη από το εξαιρετικό βιβλίο του Μπάμπη Κλάρα "Το παραμύθι ενός λαού που δεν είναι παραμύθι").                                                                                                                                   πηγη http://tzakisanalysis.blogspot.com/2015/07/blog-post.html

Ο γείτονας που θα σπεύσει θα είναι ο φασίστας της διπλανής πόρτας!

Τα ξημερώματα της προηγούμενης Κυριακής προς Δευτέρα, μπήκαν οι βάσεις για την ολοκλήρωση μιας μακράς, πεντάμηνης διαδικασίας. Ο πρωθυπουργός της χώρας, με την συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου υπογεγραμμένη, τις τράπεζες στεγνές και κλειστές, την οικονομία παραπαίουσα και το εγχώριο πολιτικομιντιακό σύστημα να ωθεί την κατάσταση στα άκρα, αποδέχεται μία συμφωνία που διαλύει και την τελευταία ελπίδα για αποδοχή των λαϊκών αιτημάτων. Ο πλανήτης βοά: Αυτό είναι πραξικόπημα!

Παρά τους υψηλούς τόνους που χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ τις επόμενες ημέρες, το παγκόσμιο κύμα αγανάκτησης με τις πολιτικές της Γερμανίας παρέμεινε ορφανό.

Οι ψιθυριστές αναφορές από την ελληνική κυβέρνηση στο ευρωπαϊκό αυτό πραξικόπημα απείχαν έτη φωτός από την καταγγελία του εκβιασμού που υπέστη ο πρωθυπουργός και ο λαός της Ελλάδας.

Η μόνη που πρότεινε, και επιχείρησε να καβαλήσει αυτό το διεθνές κύμα ήταν η Πρόεδρος του βουλής, που εισέπραξε την γιούχα του συνόλου σχεδόν των βουλευτών. Μόνο η Ζωή Κωνσταντοπούλου επικαλέστηκε, δημοσίως τουλάχιστον, το Σύνταγμα για την απόκρουση του εκβιασμού και την προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια για την απόδοση Δικαιοσύνης.

Δύο ημέρες μετά τη Σύνοδο Κορυφής που συζητούσε όλος ο πλανήτης, μερικές χιλιάδες κόσμου επιχείρησαν να διαμαρτυρηθούν για την ψήφιση και την αποδοχή της συμφωνίας του εκβιασμού. Απωθήθηκαν γρήγορα χάρη στους παρακρατικούς που εμφανίστηκαν μετά από καιρό απουσίας.

Το τρίτο μνημόνιο, αυτό της Αριστεράς, πέρασε στους δρόμους πιο εύκολα και άνετα  από κάθε άλλο.

Για το πρώτο μνημόνιο χρειάστηκε να καούν ζωντανοί τέσσερις άνθρωποι σε μία τράπεζα, για το μεσοπρόθεσμο του Ιουνίου του ’11 χρειάστηκε να γίνει όργιο αστυνομικής καταστολής, για το δεύτερο μνημόνιο του ’12 χρειάστηκε να καούν μερικές δεκάδες κτίρια.

Για το τρίτο αρκούσαν μόλις δέκα λεπτά από την έναρξη της διαδικασίας εντός κοινοβουλίου, για να απομακρυνθούν χιλιάδες κόσμου υπό την απειλή των γενικευμένων επιθέσεων με βόμβες μολότοφ, κρότου λάμψης και χημικών μέσα στο πλήθος. Γρήγορα έγινε κατανοητό πως κανείς δεν αστειευόταν.

Μέσα σε μία ώρα, ο περίβολος της βουλής ήταν άδειος. Οι μόνοι που είχαν απομείνει εκεί ήταν ένα μάτσο φασίστες που ξέθαψαν τις κρεμάλες και μερικές δεκάδες απογοητευμένοι πολίτες που δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που συμβαίνει.

Η ρωγμή στη Δημοκρατία της χώρας δεν είναι καινούρια. Είναι ξεκάθαρη τουλάχιστον από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στα εδάφη της. Άλλωστε, η διεθνής εμπειρία είναι αμείλικτη και δείχνει πως παντού το ίδιου συμβαίνει.

Ωστόσο, την Τετάρτη αποκαλύφθηκε με τον πιο απόλυτο και εμφατικό τρόπο, με την στροφή 180 μοιρών που ακολούθησε του δημοψηφίσματος και την αποδοχή της αποικιοκρατικής συμφωνίας με ενισχυμένη πλειοψηφία εντός κοινοβουλίου.

Όμως, το απόλυτο ξεγύμνωμα δεν αρκεί πάντα για να προσέξουν όλοι πως ο βασιλιάς δεν φοράει ρούχα.

Δύο ημέρες μετά, πενήντα μέτωπα φωτιάς κατακαίγουν την χώρα. Συμπτωματικά, αυτό συμβαίνει την ημέρα του ανασχηματισμού από τον οποίο πολιτικό, μιντιακό και ευρωπαϊκό κατεστημένο απαιτεί να αποκοπούν οι ακραίοι του ΣΥΡΙΖΑ.

Πενήντα μέτωπα φωτιάς, που ακόμα και ο Καμμένος παραλληλίζει με εκείνα του 2007 που επιχείρησαν να ρίξουν τον Καραμανλή. Στη Νέα Δημοκρατία ήταν τότε ο Καμμένος, κάτι παραπάνω θα ξέρει.

Παρά τα όσα «πραξικοπηματικά» συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, τα φώτα στο εσωτερικό της χώρας πέφτουν σε ένα άλλο «πραξικόπημα».

Με αυτό τον όρο χαρακτηρίζεται η κριτική που γίνεται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για την απόφασή της να παραβεί κάθε συλλογική απόφαση και να συναινέσει στην υπογραφή του τρίτου μνημονίου.

Πραξικόπημα χαρακτηρίζεται και η στάση σχεδόν σαράντα βουλευτών να μην υποστηρίξουν την μετάλλαξη της πρώτης κυβέρνησης κατά της λιτότητας στον επόμενο διαχειριστή που θα την εφαρμόσει.

Η κατάσταση στην οποία περιέρχεται η χώρα είναι τόσο σοβαρή και επικίνδυνη, που ο μόνος τρόπος που έχουν τα κανάλια για να την αποδομήσουν τα κανάλια είναι να την γελοιοποιήσουν.

Έτσι, την ώρα που το πραξικόπημα καταγγέλλεται στις πρώτες σελίδες του διεθνούς τύπου και πλημυρίζει τα social media, την ώρα που ο ένας μετά τον άλλο οι γηραιοί ηγέτες της Ευρώπης καταγγέλλουν τον επεκτατισμό της Γερμανίας και τον αποικιοκρατικό χαρακτήρα της συμφωνίας, την ώρα που κινήματα από όλο τον κόσμο εκφράζουν την αντίθεσή τους στο πλήγμα αυτό που δέχεται η Δημοκρατία στη χώρα μας, το εγχώριο σύστημα κατακεραυνώνει το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν υποκύπτει συντεταγμένο στον εκβιασμό.

Όλα δείχνουν πως τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν και άλλα επεισόδια του πραξικοπηματικού σήριαλ που συνελήφθη στις Βρυξέλλες και εφαρμόζεται στην Ελλάδα.

Άλλωστε, το μόνο που προκύπτει ως σίγουρο προς ώρας από την περιβόητη συμφωνία, είναι η γέφυρα των επτά δισ. ευρώ. Καθαρά, τα απαραίτητα χρήματα που χρειάζεται το χρηματοοικονομικό σύστημα για να μην λαβωθεί. Συνεπώς, έχουμε δρόμο ακόμα.

Η απόφαση που πήρε η ηγεσία Τσίπρα μετά την ήττα της στρατηγικής συμβιβασμού, είναι να δεχτεί την απόλυτη κακοποίηση από τους θεσμούς της Ευρώπης με ευλάβεια, με την ελπίδα πως σύντομα θα αλλάξουν οι συσχετισμοί και κάποιος θα παρέμβει και θα την αποτρέψει.

Όσο η κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως η κακοποιημένη σύζυγος που ο άντρας της την βασανίζει συστηματικά ενώ στις ερωτήσεις των γειτόνων απαντά πως δεν τον ξέρουν καλά εκείνοι και πως στο βάθος την αγαπά, τόσο πιο κοντά θα έρχεται η παρέμβαση του γείτονα που θα πάρει τον νόμο στα χέρια του.

Το πιθανότερο είναι, πως ο γείτονας που θα σπεύσει θα είναι ο φασίστας της διπλανής πόρτας, Ευρωπαίος ή εγχώριος.

Και τότε, η χώρα θα είναι έτοιμη να πέσει στη αγκαλιά του νέου της δυνάστη. ΠΗΓΗ    https://rebeliskos.wordpress.com/

Βοήθεια Καιγόμαστε ......!

Μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι πολύ θυμωμένο,! ειδικά η νεολαία μας. Και δεν είναι σαφές πώς αυτή η οργή θα εκφραστεί κατά τις ώρες και μέρες.που έρχονται Η Αθήνα είναι κάτω από ένα ηφαίστειο. Ένα ηφαίστειο. Ένα ηφαίστειο που σκοτώνει τα δέντρα στις φλόγες φωτιάς, και τους ανθρώπους μέσα στις φλόγες της λιτότητας. Δεν είναι η Αθήνα, δεν είναι η Ελλάδα είναι η Πομπηία.!

Το Αγγλικό δίκαιο έχει δέσει την Ελλάδα χειροπόδαρα....μάταιες οι διαπραγματεύσεις!!!

Ο συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης αποκαλύπτει τι σημαίνει η αλλαγή του δικαίου για τα νέα ομόλογα. Με το ελληνικό οι κανόνες λειτουργούν υπέρ του οφειλέτη, ενώ με το αγγλικό υπέρ του δανειστή! Αν γίνει η αλλαγή που μας ζητάνε επίμονα οι δανειστές, δεν μπορείς να ζητήσεις μείωση του χρέους. Απαράδεκτη είναι η τυχόν αποδοχή του αγγλικού δικαίου στη νέα δανειακή σύμβαση, υπογραμμίζει με συνέντευξή του στο «ΠΑΡΟΝ» ο έγκριτος συνταγματολόγος Γ. Κασιμάτης, παραθέτοντας ουσιαστικά επιχειρήματα. Ο κ. Κασιμάτης εξηγεί ότι οι δανειστές μας θέλουν να επιβάλουν το αγγλικό δίκαιο επειδή αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν πειραματόζωο και στο πλαίσιο μιας αντίληψης κατοχής του ευρωπαϊκού Νότου απ” τον Βορρά.

Εξηγεί επίσης, και μάλιστα και με παραδείγματα, ότι η επιβολή του αγγλικού δικαίου λειτουργεί πάντα υπέρ του δανειστή και ποτέ υπέρ του οφειλέτη, ο οποίος όμως είναι το αδύναμο μέρος σε τέτοιες δανειακές συμβάσεις.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο ο οφειλέτης δεν μπορεί να ζητήσει μείωση του χρέους ακόμα κι αν είναι επαχθές, σε κάποιο μέρος του.
Αναλυτικά η συνέντευξη του έγκριτου συνταγματολόγου:

Γίνεται πολύς λόγος τελευταία για το αγγλικό δίκαιο στο οποίο μας επιβάλλουν οι δανειστές μας να υπάγονται οι δανειακές μας συμβάσεις. Τι σημαίνει αυτό για τη χώρα μας;

- Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάιο του 2010 με τις χώρες της Ευρωζώνης και με το ΔΝΤ (το λεγόμενο Μνημόνιο) είχε περιλάβει τον όρο στο άρθρο 14 (1) ότι η Σύμβαση που υπογράφτηκε και κάθε υποχρέωση σχετική με αυτή «διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο». Αυτό το είχα καταγγείλει τότε αμέσως ως πολύ σοβαρό ζήτημα που είχε δεχτεί η κυβέρνηση. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω με απλά λόγια τι σημαίνει αυτός ο όρος:
Σε όλες τις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, οι κανόνες που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ του δανειστή και του οφειλέτη είναι πάντοτε υπέρ του οφειλέτη, γιατί ο οφειλέτης είναι το αδύναμο μέρος μιας δανειακής σύμβασης, ενώ ο δανειστής είναι το ισχυρό. Αυτό είναι μια κατάκτηση του ανθρωπιστικού δικαιϊκού πολιτισμού της Ευρώπης. 
Στην Αγγλία αυτό δεν ισχύει. Εκεί επικράτησε η αποικιακή νοοτροπία της αυτοκρατορίας και η νοοτροπία του Μεσαίωνα, που ήταν πάντοτε υπέρ του ισχυρού δανειστή και εις βάρος του φτωχού οφειλέτη. Αυτό ακριβώς είχε σατιρίσει ο Σαίξπηρ στο έργο του «Ο έμπορος της Βενετίας» με τον τύπο του τοκογλύφου Σάιλοκ. 
Σύμφωνα, λοιπόν, με το αγγλικό δίκαιο, ό,τι και αν συμφωνήσει και υπογράψει εις βάρος του ο οφειλέτης, ο οποίος βρίσκεται συνήθως στην ανάγκη να δανειστεί, ισχύει, έστω και αν είναι, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο και με το δίκαιο των άλλων χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αθέμιτο.

Για να καταλάβουν καλύτερα οι αναγνώστες μας, μπορείτε να μας δώσετε κάποιο παράδειγμα;

1ο παράδειγμα: Αν οδηγηθεί ο οφειλέτης, λόγω της μεγάλης ανάγκης που έχει να δανειστεί χρήματα, σε υπερδανεισμό, να δανειστεί δηλαδή περισσότερα χρήματα από όσα χρειάζεται για να κερδίσει περισσότερα ο δανειστής, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο μπορεί να μειωθεί το δάνειο μέχρι το αναγκαίο για την κάλυψη των αναγκών του οφειλέτη. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν μπορεί να γίνει.

2ο παράδειγμα: Αν ο δανειστής, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του οφειλέτη, αξιώσει μεγαλύτερο τόκο από εκείνον που ισχύει στις συναλλαγές, μπορεί ο οφειλέτης σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο να ζητήσει τη μείωσή του. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν γίνεται.

3ο παράδειγμα: Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάη του 2010 είναι γεμάτη με όρους που ισχύουν μόνο για τον οφειλέτη, ενώ δεν προβλέπεται, για χάρη της ισότητας, να ισχύουν αντίστοιχοι και για τον δανειστή. Ο οφειλέτης (η Ελλάδα) μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης (και της Ελλάδας), να ζητήσει τη ΜΗ εφαρμογή τους εις βάρος του. Σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, δεν μπορεί.

4ο παράδειγμα: Ο οφειλέτης ενώ μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο της ηπειρωτικής Ευρώπης, να ζητήσει τη μείωση του χρέους κατά το ποσό που είναι «επαχθές», δεν μπορεί σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο γιατί δεν αναγνωρίζει αυτό το δικαίωμα. Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πολλά παραδείγματα, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα απέναντι στις χώρες της Ευρωζώνης και στο ΔΝΤ. Βεβαίως, όλα αυτά είναι αντίθετα προς το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να βρει η Ελλάδα ή άλλο κράτος-οφειλέτης το δίκιο του σε διεθνή όργανα. Αυτό το ξέρουν καλά οι δανειστές μας.

Η κυβέρνηση, όταν υπέγραφε τη δανειακή σύμβαση, δεν το γνώριζε;

- Ασφαλώς το γνώριζε, αφού κάθε κυβέρνηση έχει όλες τις δυνατότητες να γνωρίζει καλά τις νομικές συνέπειες αυτών που υπογράφει. Σήμερα, η κυβέρνηση Παπαδήμου οφείλει, κατά τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης και με βάση το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκε, να αρνηθεί την υπογραφή όρων που θα είναι αντίθετοι προς τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το Διεθνές Δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη της χώρας μας.

Γιατί τα κάνει όλα αυτά η Ευρώπη και το ΔΝΤ, αφού είναι σε αντίθεση με το δίκαιο των λαών της ηπειρωτικής Ευρώπης;

- Τα κέντρα εξουσίας του χρηματοοικονομικού συστήματος που εκπροσωπεί το ΔΝΤ θέλουν να επιβάλουν και στην Ευρώπη αυτά που εφάρμοζαν στον Τρίτο Κόσμο. Η Ελλάδα είναι το πειραματόζωο. Δυστυχώς, οι Ευρωπαίοι της Ευρωζώνης υπέκυψαν σ” αυτές τις αξιώσεις και ανατρέπουν την ευρωπαϊκή νομιμότητα που καθιέρωσε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. 
Η κυρία Μέρκελ έχει ήδη διακηρύξει αυτήν την πολιτική, λέγοντας ότι θα προτείνει τη μεταβολή των Συνθηκών της ΕΕ, για να υποτάξει ο Βορράς τις χώρες του Νότου. Αυτό σημαίνει ότι, αντί για ένωση των λαών, επιχειρείται η κατοχή του Νότου από τον Βορρά. Αυτά όλα θυμίζουν έντονα την πορεία ανόδου του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού στη δεκαετία του 1930.

koutipandoras

Νέα συγχαρητήρια επιστολή του Φιντέλ Κάστρο στον Αλέξη

Οι διαπραγματεύσεις δεκαεπτά ωρών στις Βρυξέλλες μέχρι το πρωί της Δευτέρας και η συνθηκολόγηση που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας με το Τέταρτο Ράιχ δεν μπορούσαν να αφήσουν ασυγκίνητο τον Φιντέλ Κάστρο. Γι’ αυτό του έστειλε και δεύτερη επιστολή, μετά από εκείνη της επόμενης του δημοψηφίσματος.

Σύντροφε Αλέξη,

Έμεινα κι εγώ ξάγρυπνος την Κυριακή, παρακολουθόντας τις εξελίξεις κατά την διάρκεια της Συνόδου Κορυφής.

Οφείλω να ομολογήσω πως σε θαυμάζω για την ψυχραιμία σου να κάτσεις στο ίδιο τραπέζι με την Μέρκελ και τα σκυλάκια της Φρανσουά και Τουσκ για τόσες πολλές ώρες, και μάλιστα χωρίς διάλλειμα για ένα πούρο.

Νομίζω πως όλες αυτές οι ώρες ήταν ότι έπρεπε για να καταλάβεις πως με τη Μαφία δεν συνδιαλέγεσαι, ούτε διαπραγματεύεσαι.

Με τη Μαφία ανοίγεις πόλεμο. Ειδικά την ώρα που σε κοιτάζει ολόκληρος ο πλανήτης με κομμένη την ανάσα.

Ρε κουφιοκέφαλε, όταν σου είπα συγχαρητήρια για τον λαό σου την προηγούμενη Δευτέρα, εννοούσα να τον πάρεις στις πλάτες σου και να σπάσεις τα μούτρα των εκβιαστών.

Όχι να τους φοβηθείς.

Όχι να τον πάρεις στις πλάτες σου και να τον αδειάσεις στις Βρυξέλλες.

Α ρε Αλέξη. Μικρός είσαι ακόμα, θα μάθεις.

Μόνο Αλέξη, σε παρακαλώ, μία τελευταία χάρη.

Μην αφήσεις την Αριστερά να σαπίσει για άλλα εβδομήντα χρόνια στη χώρα σου αγόρι μου.

Βγες και παραδέξου τον εκβιασμό που υπέστεις και τον τρόπο που σε έπεισαν, ομολόγησε πως υπόγραψες τη δήλωση μετανοίας για όσα υπερασπιζόσουν τα τελευταία χρόνια. Κατήγγειλε το πραξικόπημα που σου επέβαλλαν.

Και μετά άσε τη δουλειά να την κάνει κανένας άλλος.

Έστω κι έτσι, έδειξες το πραγματικό πρόσωπο του τέρατος που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό θα στο χρωστούν οι λαοί για πάντα.

Μόνο σύντροφε, πρόσφερε αυτή την ύστατη υπηρεσία στους λαούς της Ευρώπης, που καμία σχέση δεν έχουν με τους οικονομικούς δολοφόνους της.

Θα νικήσουμε, σίγουρα.                                                                                                         πηγη   https://rebeliskos.wordpress.com/

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ – To Foreign Policy έβαλε τη γερμανική σημαία στην Ακρόπολη

Σε άρθρο του στο Foreign Policy ο Φίλιπ Λεγκρέν, πρώην μέλος του οικονομικού επιτελείου της Κομισιάν, εξηγεί πως μέσα στο Σαββατοκύριακο η γερμανική ηγεσία λειτούργησε με τρόπο βάναυσο, εκδικητικό και κοντόφθαλμο κατά της Ελλάδας.

Όμως, βρήκε την υποστήριξη και από τη Φρανκφούρτη και την παράνομη απειλή της ΕΚΤ να τραβήξει το βύσμα που κρατάει εν ζωή τις ελληνικές τράπεζες. «Δεν υπάρχει τίποτα ένδοξο στην Ευρωζώνη. Είναι μια τερατώδης κομπίνα αντιδημοκρατικών πιστωτών», αναφέρει με επιθετικό τόνο.

Η συζήτηση για το τρίτο πακέτο στήριξης οδήγησε τους Γερμανούς σε κινήσεις που διπλασιάζουν την έτσι και αλλιώς καταστροφική στρατηγική των πιστωτών κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, συμπιέζουν την ελληνική οικονομία, αυξάνουν το χρέος της και ποδοπατούν κάθε έννοια δημοκρατίας. Ακόμη και η Deutsche Bank αναφέρεται, πλέον, στην Αθήνα με όρους υποτέλειας.

Χρήσιμοι ηλίθιοι

Κατά τον Λεγκρέν, η Γερμανία αποδεικνύεται πως είναι ένας καταστροφικός ηγεμόνας σε μια ένωση που στερείται πολιτικών θεσμών. Η Ελλάδα, από τη μεριά της, κατανόησε τη ματαιότητα της αντίστασής της. Οι μικρές χώρες, όπως η Σλοβακία και η Φινλανδία συμφώνησαν με τη Γερμανία, αλλά η φωνή τους είναι ελάχιστα καθοριστική. Για τη Γερμανία, όλοι αυτοί είναι χρήσιμοι ηλίθιοι που παρέχουν κάλυψη στα απολύτως στενά συμφέροντά της. Μέσω των δανείων προς την Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να σωθούν οι τράπεζες των δύο χωρών, αλλά μόνο αυτές της Γερμανίας. «Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι το Βερολίνο δεν θα τους ισοπέδωνε αν βρίσκονταν στο δρόμο του».

Συνεχείς εκβιασμοί

Το άρθρο σημειώνει το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη εκβίασαν από το 2010 την Ιρλανδία, την Ιταλία και φυσικά την Ελλάδα στην οποία προχώρησαν σε ένα κτηνώδες σχέδιο. Τα κόμματα που αμφισβήτησαν την «Συναίνεση του Βερολίνου», θα έπρεπε να ηττηθούν με υποταγή – τίποτα λιγότερο. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η Ευρωζώνη συγκροτείται από το φόβο.

Πλήρης ταπείνωση

Ο Λεγκρέν αναφέρει πως η ταπείνωση του Τσίπρα ήταν πλήρης. Καίτοι κάλεσε ένα δημοψήφισμα και πήρε με το μέρος του τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δεν κατάφερε να έχει στα χέρια του ένα διαπραγματευτικό χαρτί έναντι των δανειστών. Δεν μπορούσε να περιμένει αναδίπλωση από μέρους τους. Έτσι, ο Τσίπρας δεν τόλμησε να αρνηθεί τις άδικες συνθήκες που του επέβαλε το Βερολίνο, μπροστά στο φόβο της εξόδου από το ευρώ και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η επιστροφή της μισητής Τρόικας στην Αθήνα. Η ελληνική Βουλή θα πρέπει να πάρει πίσω όλους τους νόμους που ψήφισε από τον Ιανουάριο και να ψηφίσει άλλους, σαφώς σκληρότερους. Ακόμη και έτσι, όμως, δεν εξασφαλίζει το τρίτο πρόγραμμα, αλλά ανοίγει το δρόμο για νέες διαπραγματεύσεις. Θα πρέπει πρώτα να εκπληρώσει κάποιους όρους και συνθήκες και στη συνέχεια να λάβει τα πολλά χρήματα.

Υποκρισία

Το πάγιο αίτημα της Ελλάδας για ελάφρυνση χρέους πηγαίνει με υποκριτικό τρόπο, από την πλευρά των δανειστών, στο μέλλον. Αντιθέτως, απαιτείται περισσότερη λιτότητα που θα βαθύνει ακόμη περισσότερο την οικονομική τρύπα της χώρας και θα αυξήσει το δυσβάσταχτο χρέος της. Ο Λεγκρέν προβλέπει πως η ύφεση και η κοινωνική αντίδραση θα φουντώσουν όταν θα αρχίσει να σχηματοποιείται η τεχνοκρατική εικόνα που επέβαλε το Βερολίνο στην Αθήνα.

«Οι Έλληνες θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν την παραμονή τους στο ευρώ για να καταστρώσουν ένα πλάνο διαφυγής από αυτό. Να εξασφαλίσουν τις τράπεζές τους σε περίπτωση χρεοκοπίας μέσα στο ευρώ και να λειτουργήσουν με τέτοιο τρόπο που να μην μπορεί ξανά η ΕΚΤ να τους κλείσει τις τράπεζες.

Και καταλήγει: «Η Ευρωζώνη, ως σύνολο, παραμένει μια οικονομική υπόθεση και μια δημοκρατική ντροπή. Είναι παγιδευμένη σε ένα εφιαλτικό κενό όπου η πολιτική δεν επιτρέπει τη δημιουργία κοινών θεσμών που αποδυναμώνουν τη Γερμανία και την ΕΚΤ, ενώ ο φόβος αποτρέπει τα θύματά της από την αναχώρηση. Τόσο μεγάλο είναι το ευρωπαϊκό όνειρο».

patratora.gr