Ένα βίντεο-δείγμα σχεδόν πέντε λεπτών από την τολμηρή 24ωρη παράσταση του Γιαν Φαμπρ -Ο "Όλυμπος" συνδυάζει όλη την αύρα της ΕΕ . Με τους 27 ηθοποιούς / ερμηνευτές / χορευτές, "πολεμιστές της ομορφιάς»,που με τα πέη τους βυθίζονται μέσα στις ρίζες της ελληνικής τραγωδίας. Χορευτές που πετούν τα σωθικά τους, Νύμφες και Σειληνοί που ερωτοτροπούν με φυτά και κάνουν σεξ επί σκηνής, γυμνοί χορευτές που χορεύουν συρτάκι ......... μια παράσταση που δεν βαριέσαι, παρόλη την τεράστια διάρκεια. .. 6 ΧΡΌΝΙΑ ΜΝΗΜΌΝΙΟ ΚΑΙ ΈΠΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ..ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ !
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βιντεο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βιντεο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Κυριακή 3 Απριλίου 2016
Το διαβόητο "Όρος Όλυμπος"
Ένα βίντεο-δείγμα σχεδόν πέντε λεπτών από την τολμηρή 24ωρη παράσταση του Γιαν Φαμπρ -Ο "Όλυμπος" συνδυάζει όλη την αύρα της ΕΕ . Με τους 27 ηθοποιούς / ερμηνευτές / χορευτές, "πολεμιστές της ομορφιάς»,που με τα πέη τους βυθίζονται μέσα στις ρίζες της ελληνικής τραγωδίας. Χορευτές που πετούν τα σωθικά τους, Νύμφες και Σειληνοί που ερωτοτροπούν με φυτά και κάνουν σεξ επί σκηνής, γυμνοί χορευτές που χορεύουν συρτάκι ......... μια παράσταση που δεν βαριέσαι, παρόλη την τεράστια διάρκεια. .. 6 ΧΡΌΝΙΑ ΜΝΗΜΌΝΙΟ ΚΑΙ ΈΠΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ..ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ !
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016
Πάμε να χορέψουμε?
 |
| ''Τον καριώτικο χορό πως τον αγαπώ εγώ να χορεύω με χαρά δίπλα σ’ όμορφη κυρά. Δωσ' του, δωσ' του παλικάρι σύρε τον χορό με χάρη να καεί το πελεκούδι με καριώτικο τραγούδι...'' |
''Τον καριώτικο χορό πως τον αγαπώ εγώνα χορεύω με χαρά δίπλα σ’ όμορφη κυρά.Δωσ' του, δωσ' του παλικάρι σύρε τον χορό με χάρηνα καεί το πελεκούδι με καριώτικο τραγούδι...''#Karavostamo2015_iKARiOTiKOS #iKARiA
Δημοσιεύτηκε από Stamatis Tsandes στις Τετάρτη, 19 Αυγούστου 2015
Παρασκευή 18 Μαρτίου 2016
ΜΑΥΡΗ ΜΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ
Ο Παύλος θα μπορούσε να είναι το δικό σας παιδί κύριες και κύριοι.....
Το βίντεο τιτλοφορείται «Απολογίες Ρουπακιά, Χρυσή Αυγή και πραγματικότητα» και δείχνει, μεταξύ άλλων, αποσπάσματα από την απολογία του Ρουπακιά, φωτογραφία του με τον φερόμενο ως πυρηνάρχη της τοπικής οργάνωσης Νίκαιας της Χρυσής Αυγής Γιώργο Πατέλη, καθώς επίσης και άλλη φωτογραφία στην οποία κάνει ναζιστικό χαιρετισμό. Επίσης, υπάρχουν στιγμιότυπα από ομιλίες του αρχηγού της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου, στις οποίες επίσης προβαίνει σε ναζιστικό χαιρετισμό, ενώ σε άλλη λέει πως «είμαστε η σπορά των νικημένων του 1945».
Ο Γιώργος Ρουπακιάς, που συμπλήρωσε το ανώτατο όριο προφυλάκισης σήμερα, οδηγείται φρουρούμενος στο σπίτι του, καθώς θα παραμείνει σε κατ'οίκον περιορισμό.Η εκδίκαση της υπόθεσης της Χρυσής Αυγής, που ξεκίνησε πριν περίπου ένα χρόνο, είναι ακόμη στην εξέταση των πρώτων μαρτύρων από την υπόθεση της δολοφονίας του μουσικού.
Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016
DIY ...Θαλασσινό Γυαλί
 |
| "Νιώθεις στενοχωρημένος-η; Πήγαινε μια βόλτα στην παραλία απλά για να ακούσεις τα κύματα. και σοφά να δημιουργήσεις ". |
- Για το έργο αυτό θα χρειαστείτε,
- κόλλα
- Πλαστική μεμβράνη περιτυλίγματος
- γυαλί της θάλασσας από την παραλία
- Μπολ
- Γυαλόχαρτο - Χρησιμοποιήστε μικρά κομμάτια από θαλασσινά γυαλιά , επιλέξετε τα ελαφρύτερα σε βάροςΧρησιμοποιήστε μια κόλλα μη τοξική και πολύ ισχυρή.Χρησιμοποιήστε πολύ κόλλα και καθαρίσετε με πολύ προσοχή για να κρατήσετε την κόλλα μακρυά από τα εξωτερικά άκρα του γυαλιού.Εάν δεν μπορείτε να βρείτε θαλασσινό γυαλί θα μπορούσατε να δοκιμάσετε με άλλα στοιχεία, όπως κοχύλια, κουμπιά ή χάντρες! Σας ευχόμαστε μια δημιουργική μέρα!
- Καλή Επιτυχία στα έργα σας !
Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016
100+Αιώνιας Νεότητας
Ο κ Σταμάτης Μωραΐτης ετών, και η σύζυγός του ζουν στην Ικαρία. (Πέθανε σε ηλικία 102 ετών, το Φεβρουάριο του 2013)Γεννήθηκε στις αρχές του πολυτάραχου 20ου αιώνα και γνώρισε τον πόλεμο, τη μετανάστευση και την ασθένεια. Εγκατάλειψε το νησί του με μια μικρή βάρκα, διασχίζοντας το φουρτουνιασμένο Ικάριο πέλαγος με μοναδικά του όπλα 2 κουπιά και την άσβεστη επιθυμία του για Επιβίωση Μακρυά από το φτωχό και σκλαβωμένο βράχο της Νικαριάς Τριάντα χρόνια μετά οι γιατροί του διέγνωσαν καρκίνο του πνεύμονα, και ο κ Σταμάτης αποφάσισε να επιστρέψει στο νησί του με τη σύζυγό του Ελπινίκη για να πεθάνει απο ένα ειρηνικό θάνατο. Αλλά οι Ικαριακοί άνεμοι, και το καλό κρασί φαίνεται να είχαν διαφορετικά σχέδια για τον κ Σταμάτης....Ο κ Σταμάτης δεν πέθανε από τον καρκίνο , το νησί του του χρώσταγε κάτι ..τη Ζωή του! Δεν είναι το νερό, δεν είναι ο αέρας, δεν είναι το χώμα. Είναι όλα μύθος. Η μακροζωία της Ικαρίας είναι ένας Αγώνας. Αυτό μας είπαν όλοι οι 100+αιώνιας νεότητας της Ικαρίας ...........!
. Ikaria is a small and remote island in the east Aegean Sea, and has been a refuge for misfits since ancient times. It is also a haven for an unusual number of centenarians, who enjoy the fresh air and carefree lifestyle. Ikaria, untouched by human interve
ntion, provides today a resort for the old who seek a mellow, yet lively, retirement.
Mr. Stamatis Moraitis, 103 years old, and his wife live in Ikaria. He was born at the beginning of the turbulent 20th century and has witnessed war, immigration and sickness.
Having left his island on a small boat, he was drafted during WWII and later on migrated to the U.S., where he started his own business and family. Thirty years ago, when he was diagnosed with lung cancer, he decided to return to his island with his wife Elpiniki to die a peaceful death. But the Ikarian winds, traditional food and good wine seem to have had different plans for Mr. Stamatis, who is enjoying his days with adolescent vitality. ΠΗΓΗ 00+ Eternal Youth - The Prism GR2011 - EN from niko on Vimeo
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016
Πίσω Από Όλα Αγγλία κυρά σια Και τραπεζίτες.
Πίσω Από Όλα Αγγλία κυρά σια Και τραπεζίτες.
Ασφαλιστικο με 30% ανεργία. ..Δεν Υπάρχει.
Θες Ασφαλιστικό ? Απλό κόψε νόμισμα δώσε χρήμα στο λαό..δωρεάν εν ανάγκη..να ΓΙΝΕΙ κύκλος να δουλεψουν τα επαγγελματα..να πέσει η ανεργία...να τζιραρουν οι Επιχειρήσεις. ..να καταργηθούν τα μνημόνια ..
Αλλιώς 3 λύσεις έχεις.
Αυτοκτονία
Τσιπ
Η Αλλαγή πλανήτη. πηγη
Διαίρει και βασίλευε. Πίσω Από Όλα Αγγλία κυρά σια Και τραπεζίτες. Ασφαλιστικο με 30% ανεργία. ..Δεν Υπάρχει. Θες Ασφαλιστικό ? Απλό κόψε νόμισμα δώσε χρήμα στο λαό..δωρεάν εν ανάγκη..να ΓΙΝΕΙ κύκλος να δουλεψουν τα επαγγελματα..να πέσει η ανεργία...να τζιραρουν οι Επιχειρήσεις. ..να καταργηθούν τα μνημόνια ..Αλλιώς 3 λύσεις έχεις. ΑυτοκτονίαΤσιπΗ Αλλαγή πλανήτη.
Δημοσιεύτηκε από Takis Mitropoulos στις Τρίτη, 26 Ιανουαρίου 2016
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016
Το όνομα του ρόδου, η ταινία (Βίντεο)
 |
«Το όνομα του ρόδου» είναι ένα μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Έκο, που ύστερα από πολλή επεξεργασία εκδόθηκε στην Ιταλία το 1980. Είναι ένα από τα πρώτα του είδους του, καθώς εμπλέκει το αστυνομικό με την θρησκεία, δίνοντας μια χροιά φιλοσοφικής αναζήτησης. Επίσης, δυσκολεύεται κανείς να το εντάξει σ’ ένα συγκεκριμένο είδος, γοτθική νουβέλα ή μεσαιωνικό χρονικό, αστυνομικό μυθιστόρημα ή ιδεολογικό αφήγημα. Η ταινία γυρίστηκε το 1986 από τον Γάλλο σκηνοθέτη Ζαν-Ζακ Ανό με πρωταγωνιστές τον Σον Κόνερι και τον πολλά υποσχόμενο τότε Κρίστιαν Σλέιτερ.
Την εποχή που βγήκε το βιβλίο και κατόπιν η ταινία, δημιουργήθηκε ιδιαίτερη αίσθηση ανά τον κόσμο, εφόσον δεν υπήρχε προηγούμενο. Ένας πρεσβύτερος μοναχός με το νεαρό εκπαιδευόμενό του φτάνουν σ’ ένα μοναστήρι, κατόπιν παράκλησης των ίδιων των μοναχών, για να διαλευκάνουν έναν φόνο. Κατά την παραμονή τους εκεί θα γίνουν και άλλοι φόνοι. Παράλληλα, χάνονται βιβλία αξεπέραστης ποιότητας και αξίας από την βιβλιοθήκη. Σταδιακά η αναζήτηση γίνεται πιο έντονη, η ατμόσφαιρα πιο μυστηριακή και οι ήρωες δοκιμάζονται διαρκώς, καθώς η ιδεολογική περιπέτεια, ο θρησκευτικός πόλεμος και η φιλοσοφική διείσδυση συνοδεύουν διακριτικά, αλλά ουσιαστικά τη ροή του κειμένου. Πρόκειται λοιπόν για ένα βιβλίο με μεσαιωνική – μυστηριακή ατμόσφαιρα, στοιχειοθετημένο άριστα από τον συγγραφέα του (χαρακτηριστικό είναι δε πως υπάρχει και κάτοψη του μοναστηριού, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία), διεγείροντας την επιθυμία του κοινού να αναζητήσει την ταυτότητα των χαμένων - απαγορευμένων βιβλίων και του δολοφόνου. Από την άλλη πλευρά η ταινία μεταφέρει εξαιρετικά την ατμόσφαιρα του κειμένου, μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο, που ενδεχομένως μόνο Ευρωπαίος σκηνοθέτης θα μπορούσε ν’ αποδώσει. Στηριζόμενος στο επίπεδο του Κόνερι ο σκηνοθέτης αρχίζει να ξετυλίγει το νήμα της ιστορίας γύρω απ’ αυτόν, πρώτα οι ήρωες, μετά η υπόθεση και ύστερα τα σκηνικά. Χωρίς να φοβηθεί ο Ανό την εμπορική απογείωση του βιβλίου, παρουσιάζει μια ταινία σαν να μην υπήρχε προηγούμενη εκδοτική επιτυχία, διατηρώντας στο σενάριο ολόκληρο σχεδόν το αφηγηματικό μέρος του κειμένου και σ’ ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό τους διαλόγους. Ακόμα, γεγονός είναι πως οι δυνατές περιγραφές του βιβλίου, αποδίδονται με σκηνές έντονης πυγμής και ρεαλισμού. Τίποτα δεν ξεφεύγει τα όρια του απολύτως ανθρώπινου κι έτσι ο θεατής αφομοιώνεται πλήρως από την εξέλιξη της ιστορίας. Στέφανος Ξένος |
Το όνομα του ρόδου από tvxorissinora
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016
Καλημέρα από την πιο μαγική γωνιά της Ικαρίας ....Ο ΝΑΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΡΤΕΜΗΣ
https://www.youtube.com/channel/UCw4YjhX9Osfcf4qHlgXaw7w
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016
.Αφού η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα, ποιοι είναι αυτοί έξω από τη Βουλή;
 |
| Ένας ξακουστός αρματολός, ο Γιάννος, αναγκάστηκε να βγει στο βουνό και να γίνει κλέφτης. Μετά την απελευθέρωση επιστρέφει στο χωριό του όπου το όνομά του έχει γίνει θρύλος και τα κατορθώματά του τραγούδια -- ο Αστραπόγιαννος. Βλέποντας όμως ότι ο τσιφλικάς της περιοχής, ο Κωσταντής Βελούσης, έχει πάρει τη θέση του Τούρκου αγά και ότι καταπιέζει εξίσου τους συγχωριανούς του, δεν διστάζει να συγκρουστεί μαζί του. Σε μια αναμέτρηση σκοτώνει τον γιο του τσιφλικά. Η συνάντηση του με τον παλιό του φίλο Φώτο σηματοδοτεί τις επιδρομές κατά των κοτζαμπάσηδων. Μετά από προδοσία, πέφτει σε παγίδα των χωροφυλάκων. Νεκρός, γίνεται αιτία προκειμένου οι κολίγοι να συνειδητοποιήσουν τη θέση τους |
 |
.Αφού η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα, ποιοι είναι αυτοί έξω από τη Βουλή;
Ένα από τα πιο σημαντικά επιχειρήματα του καθεστώτος για την επιβολή των Μνημονίων μετά την χρεοκοπία της χώρας, ήταν πως η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα. Αφού η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα, ποιοι είναι όλοι αυτοί που έχουν μαζευτεί έξω από τη Βουλή; Μήπως είναι Έλληνες του εξωτερικού; Μήπως είναι εξωγήινοι; Μήπως είναι Αρειανοί;
Είναι πολύ βολικό να είσαι αραχτός στο πάνελ του Χατζηνικολάου και του Πρετεντέρη, και να λες με περισπούδαστο ύφος «η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα».
Είναι πολύ βολικό να είσαι ο σαχλαμάρας αστός που δεν μπορεί να ξεχωρίσει την κατσίκα από το γαϊδούρι και να πίνεις τον καφέ σου στο Θλιβερό πια Κολωνάκι, λέγοντας «μα παιδιά, η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα. Γκαρσόν, φέρε έναν εσπρέσο ακόμα, να πνίξω τον πόνο μου που η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα».
Και ξαφνικά, αυτοί που παράγουν εμφανίζονται στο κέντρο της Αθήνας.
Κοκομπλόκο οι περισπούδαστοι αστοί που συνειδητοποιούν ξαφνικά πως αυτοί είναι που δεν παράγουν απολύτως τίποτα.
«Έλα μωρέ, δεν είναι παραγωγή οι ελιές και τα ροδάκινα».
Αχ, δεν το ήξεραν να σου φτιάξουν τίποτα αεροπλάνα, για να πειστείς πως η Ελλάδα παράγει.
Αν δεν υπάρχει πρωτογενής τομέας -σε αυτόν ανήκουν οι αγρότες-, δεν μπορεί να υπάρξει δευτερογενής και τριτογενής.
Συνήθως, αυτό το μαθαίνουν οι πρωτοετείς φοιτητές των οικονομικών πανεπιστημίων αλλά οι περισσότεροι Έλληνες δεν τα πάνε καλά με αυτά τα θέματα. Ξέρουν πια τα capital controls αλλά δεν έμαθαν ακόμα την πρωτογενή παραγωγή.
Παλιότερα, όταν έβλεπα την Αθήνα από το αεροπλάνο, σκεφτόμουν «τι παράγουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;».
Αποδείχτηκε πως αυτοί οι άνθρωποι δεν παράγουν και πολλά πράγματα.
Αυτοί που παράγουν -και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό γιατί το βλέπετε κάθε μέρα στο τραπέζι σας- είναι οι αγρότες.
Και οι αγρότες είναι πια στο Σύνταγμα.
Πάω κι εγώ εκεί. Με τις όποιες αντιρρήσεις μου.
Και κάτσε εσύ να λες πως η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα και πως οι αγρότες είναι βάρβαροι και χρυσαυγίτες.
|
Λόγω της ημέρας
Κάθε εποχή έχει τη Βάρκιζα που της αξίζει. Το 45′ είχαμε γενειοφόρους αντάρτες να κλαίνε σα μικρά παιδιά, γιατί αποχωρίζονταν ό,τι πολυτιμότερο είχαν: το όπλο τους. Ενώ τώρα βλέπεις κόσμο που ξεγελάστηκε σα μωρή παρθένα από αυτά που ήθελε να ακούσει κι έχασε ό,τι πολυτιμότερο είχε: την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Συνειδητοποιεί όμως, επώδυνα και σταδιακά, ότι η ψήφος από μόνη της ισοδυναμεί με άσφαιρα πυρά και ότι έχει κι άλλα καλύτερα όπλα στη διάθεσή του.
Και κάπου εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες κι ο σχετικός παραλληλισμός. Γιατί πριν την υπογραφή της Βάρκιζας είχε προηγηθεί ο ηρωικός Δεκέμβρης, ένας (και βάλε) μήνας σκληρού ένοπλου αγώνα του ΕΛΑΣ και του αδούλωτου λαού της Αθήνας. Ενώ ο Τσίπρας έχει κάνει σημαία του τις 17 ώρες διαπραγμάτευσης, προτού πέσει αμαχητί και υπογράψει μαχητικά το τρίτο μνημόνιο.
Το ΕΑΜ και (βασικά) η ηγεσία του είχε μεν αυταπάτες για το ρόλο των συμμάχων Άγγλων, αλλά πολέμησε εναντίον τους, όσο ακόμα διαρκούσαν οι συμμαχικές επιχειρήσεις στο μέτωπο κατά των Ναζί, στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ενώ η “Δεύτερη Φορά Αριστερά”, που μιλούσε για κατοχή και αποικία χρέους, μας λέει τώρα πως οι δανειστές είναι φίλοι μας και μας καλεί να γίνουμε η εταίρα των εταίρων. Έμεινε μόνο η Εαμοκαπηλία στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και οι κορώνες στη Λέσβο (ή μήπως στη Μυτιλήνη) με το “γκο-μπακ κυρία Μέρκελ”, ως αμυδρή ανάμνηση.
Η ΔΦΑ είναι σήμερα αυτή που μας καλεί να καθίσουμε σε ένα τραπέζι, όπως στη Βάρκιζα, να παζαρέψουμε την ήττα μας και τον αφοπλισμό μας. Που πανηγυρίζει για την “Ευρώπη που αλλάζει”, λες και έχει καμιά διαφορά αν βγουν οι ‘Εργατικοί’, και μας στείλουν το Σιτρίν για να βγάλει το πόρισμά του. Που καταδικάζει φραστικά τα… μνημονιακά τάγματα ασφαλείας, αλλά έχει στεγάσει κάμποσους στον κυβερνητικό λόχο, όπου μπορεί να γυρίσει ακόμα κι ο Κουβέλης. Ενώ γλυκοκοιτάζει σταθερά το ενδεχόμενο ενός ευρύτερου κυβερνητικού συνασπισμού, με το Ποτάμι, το Λεβέντη, ή με τους βενετοπράσινους και το παλιό που “ξεμπερδέψαμε”, τώρα που “ξεμπέρδεψε” και αυτό με τους Σαμαροβενιζέλους και τα βαρίδια του παρελθόντος.
Κι αν υπάρχει τελικά παραλληλισμός και κάποια πολιτική-ιδεολογική συγγένεια της ΔΦΑ, είναι με την κυβέρνηση του Παπατζή, που και στη Λαοκρατία πίστευε, αλλά ήταν απέναντι από το λαό που διαδήλωνε το Δεκέμβρη. Όπως θα είναι δηλ και η σημερινή, που βλέπει τα τρακτέρ των αγροτών σαν τανκς, που θα καταλύσουν το Σύνταγμα και την εξουσία της.
Για αυτό ας υποδεχτούμε αγωνιστικά σήμερα τους αγρότες στους δρόμους.
Όχι άλλες αυταπάτες. Όχι άλλη Βάρκιζα… http://atexnos.gr/ http://agonaskritis.gr/
Γίνεται της μαγκούρας κυρίες και κύριοι...............
Όχι άλλες αυταπάτες. Όχι άλλη Βάρκιζα… http://atexnos.gr/ http://agonaskritis.gr/
Γίνεται της μαγκούρας κυρίες και κύριοι...............Δείτε εδώ την ταινία για την ζωή με την κάρτα του πολίτη στην Ελλάδα !!!!!!!
Με γνωστούς ηθοποιούς έγινε μια ταινία μικρού μήκους που δείχνει πως θα είναι η ζωή αν αποδεχτούμε την κάρτα του πολίτη. Σε αυτή φαίνεται ο έλεγχος και η παρακολούθηση των πολιτών καθώς στερείται η ελευθερία του.
Η ταινία λαμβάνει χώρα στην Αθήνα του 2020. Η πολύχρονη ευρωπαϊκή οικονομική κρίση επέφερε σημαντικές αλλαγές στην καθημερινότητα των ανθρώπων με σημαντικότερη αυτή της έναρξης των ηλεκτρονικών συναλλαγών σε αντικατάσταση του χρήματος όπως το ξέραμε. Ποιες είναι οι νέες παράμετροι που δημιουργούνται, ποιες αλλαγές υπάρχουν στην καθημερινότητα των ανθρώπων και ποιοι οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν πίσω από ένα ολοκληρωτικό σύστημα διαφάνειας;
– Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – Στέγη Γραμμάτων και τεχνών, Ελεύθερο Σχέδιο
– Βραβείο Κοινού – Στέγη Γραμμάτων και τεχνών, Ελεύθερο Σχέδιο
– Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – micro μ Festival
– Βραβείο Κοινού – Στέγη Γραμμάτων και τεχνών, Ελεύθερο Σχέδιο
– Βραβείο Καλύτερης Ταινίας – micro μ Festival
Σκηνοθεσία: Αντώνης Σωτηρόπουλος.
Σενάριο: Βασίλης Σιγάλας, Αντώνης Σωτηρόπουλος.
Πρωταγωνιστές: Γιώργος Χρανιώτης, Σπύρος Μπιμπίλας.
Σενάριο: Βασίλης Σιγάλας, Αντώνης Σωτηρόπουλος.
Πρωταγωνιστές: Γιώργος Χρανιώτης, Σπύρος Μπιμπίλας.
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016
Ικαρία Το νησί της μακροζωίας
Στο αφιέρωμα της RAI στο νησί της Ικαρίας , γίνεται αναφορά στις μπλε ζώνες και στην μακροζωία, σε όλους τους παράγοντες που την επιμηκύνουν: ευρεία γκάμα από ποιοτικά φρέσκα προϊόντα, καλή παρέα, δυνατοί κοινωνικοί δεσμοί, σύντομη μεσημεριανή ξεκούραση, σεξουαλική ικανοποίηση σε μεγάλη ηλικία και όλα τα άλλα που κατά καιρούς ακούμε σε οδοιπορικά ή ντοκιμαντέρ τέτοιου είδους.Ο Ιταλός δημοσιογράφος εστιάζει στην ολιγάρκεια των κατοίκων και στην απουσία του τουρισμού, τουλάχιστον με τη μορφή και τη μαζικότητα που γνωρίζει από άλλα νησιά. Επανέρχεται συχνά στο τοπίο του νησιού, στο ανάγλυφο του και εντυπωσιάζεται από τις εναλλαγές, θάλασσα - βουνό - αλπικό τοπίο - απογυμνωμένα οροπέδια - πλούσιοι υγροβιότοποι.
Μιλάει για τις ιαματικές πηγές και ενημερώνει τους τηλεθεατές ότι δεν πρέπει να περιμένουν σπα πολυτελείας. Η ύπαρξη της Ικαρίας βασίζεται στην απλότητα κι αυτήν θα την συναντούν καθημερινά στους ανθρώπους, στις υποδομές. Αυτή η απλότητα και η ελευθερία επιλογών κάνει τους κατοίκους μοναδικούς.
Γίνεται αναφορά και στην υπό κατασκευή μαρίνα του Αγίου Κηρύκου και στην αναμονή των ντόπιων για αύξηση των επισκεπτών αλλά έχει βγάλει ήδη τα συμπεράσματά του από την ολιγοήμερη παραμονή του. Η μικρή μαρίνα ταιριάζει στην κλίμακα της Ικαρίας και είναι αδύνατον να επηρεάσει τον τρόπο ζωής και τη φιλοσοφία των κατοίκων της.
Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016
Καλημέρα Ελλάδα!
Αυτή είναι η Ελλάδα! Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να βλέπεις τον κόσμο αγκαλιά! Καλημέρα Πατρίδα !!!
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015
Ένας τουρίστας βιντεοσκοπούσε στην παραλία, όταν εντόπισε κάτι μάλλον ασυνήθιστο στο νερό. ... !
Δεν ξέρω γιατί τα δελφίνια έκαναν ό, τι έκαναν, αλλά είμαι τόσο ευτυχής που τελείωσε με τον τρόπο που έγινε . Συγχαρητήρια στον άνθρωπο που μας χάρισε με την φωτογραφική του μηχανή ,τη λήψη και την κοινή χρήση αυτού του εξαιρετικά σπάνιου και απίστευτου γεγονότος! πηγη http://www.metaspoon.com/
Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015
Γαλλική Κουλτούρα
Σήμερα η στήλη είναι κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένη!
Δεύτερον διότι η Γαλλία είναι μια μεγάλη χώρα που αγαπά την ειρήνη. Οι πρόσφατες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της από τη Συρία μέχρι το Μάλι το αποδεικνύουν. Οι ηγέτες της, επίσης, αγαπούν το λαό τους. Πράγμα που μπορεί να είναι ωφέλιμο και για τον δικό μας λαό. Απόδειξη, τόσο τα 10 εκατομμύρια των φτωχοποιημένων και κοινωνικά αποκλεισμένων στη Γαλλία – μια Ελλάδα δηλαδή – όσο και τα γκέτο του Παρισιού.
Τρίτον διότι με την πολιτική που εφαρμόζεται (και) στην Γαλλία το αστικό σύστημα οδηγεί τους ανθρώπους να λατρεύουν τη δημοκρατία. Οι εκλογικές επιδόσεις της Λεπέν είναι αδιάψευστος μάρτυς.
Τέταρτον διότι η Γαλλία είναι σίγουρο ότι θα μας βοηθήσει ώστε το θέμα του χρέους να διευθετηθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τον ελληνικό λαό. Βέβαια εκείνο το χρέος της γαλλικής «Πεσινέ» προς το ελληνικό κράτος, όταν η καλή εταιρεία – σύμφωνα με την τότε αποικιοκρατική σύμβαση – κατανάλωνε το 10% όλης της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας (!) πληρώνοντας ένα τίμημα συμβολικό, δεν γνωρίζουμε να καταβλήθηκε ποτέ. Φυσικά δεν υπάρχει λόγος να χαλάμε τις καρδιές μας μπλέκοντας μεταξύ τους άσχετα θέματα…
Πέμπτον – και σημαντικότερο – διότι δυο πράγματα είναι αυτά που παρηγορούν τη ψυχή, που βελτιώνουν την διάθεση και που τα έχουν κατά νου οι Έλληνες για να πορεύονται στα δύσκολα. Το ένα είναι η ύπαρξη του Αϊ-Βασίλη και το άλλο είναι εκείνο το «Ελλάς – Γαλλία – συμμαχία»…
«Ελλάς – Γαλλία – συμμαχία»… λοιπόν. Και τώρα ερχόμαστε ξανά στη διαπίστωση ότι η ιστορία αυτής της αέναης τραγωδίας που βιώνει ο ελληνικός λαός και ο τόπος, ακόμα και στην περίπτωση που θα επαναλαμβανόταν ως φάρσα, θα ήταν μια κάποια «πρόοδος».
Όμως εδώ δεν έχουμε καν κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε καν την επανάληψη της Ιστορίας ως φάρσα. Εδώ έχουμε την ίδια Ιστορία να συνεχίζεται ως αέναο δράμα, με το ένα τραγικό της κεφάλαιο να διαδέχεται το άλλο.
Για να δώσουμε ένα παράδειγμα, ας πάμε το ρολόι του χρόνου δυο αιώνες πίσω. Από τον 21ο αιώνα στα τέλη του 19ου. Στα 1887.
Τότε, παραμονές του «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ο Χαρίλαος Τρικούπηςδιαπραγματευόταν για λογαριασμό της εγχώριας πλουτοκρατίας ένα νέο δάνειο με τους (ίδιους πάντα) «συμμάχους» και «φίλους».
Τελικά, το δάνειο ορίστηκε στο ονομαστικό ποσό των 135 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων, από το οποίο, όμως, το πραγματικό ποσό που συμφωνήθηκε να εκταμιευτεί από τους πιστωτές μας – μετά τις κρατήσεις, τις εγγυήσεις και τις προπληρωμές τόκων – δεν ξεπερνούσε τα… 90 εκατομμύρια φράγκα.
Τί έγινε, όμως, με τα υπόλοιπα; Πού πήγαν τα λεφτά του δανείου;
Η μερίδα του λέοντος (κατά τον Ανδρεάδη τα 32 εκατομμύρια, κατά άλλους τα 52 εκατομμύρια του δανείου) καταβλήθηκε στους τραπεζίτες για την εξόφληση παλιότερων δανείων (σσ: είναι αυτό που σήμερα το έχουν βαφτίσει «ανακεφαλαιοποίηση»)…
Επίσης, ένα επιπλέον ποσό ύψους 13 εκατομμυρίων «πέταξε» για την ικανοποίηση παλιότερων οφειλών σε ξένους τοκογλύφους…
Από το δάνειο, επομένως, των 135 εκατομμυρίων δεν είχαν πια απομείνει παρά μόνο 25 εκατομμύρια…
Και εδώ έρχεται το «καλύτερο»: Επειδή ουδείς δανείζει ή «στηρίζει» (και τότε και τώρα και πάντα) χωρίς «ανταλλάγματα», για την εκχώρηση του δανείου που «πέτυχε» τότε ο Τρικούπης, για τα 25 εκατομμύρια που είχαν δηλαδή απομείνει από το δάνειο των 135 εκατομμυρίων, ο ελληνικός λαός υποχρεώθηκε να επωμιστεί νέα βάρη ύψους… 26 εκατομμυρίων!
Τόσο κόστιζαν – 26 εκατομμύρια φράγκα – τα τρία θωρηκτά και τακανόνια που παρήγγειλε η κυβέρνηση Τρικούπη (σε γαλλικές, φυσικά, εταιρείες) και που δεσμεύτηκε να αγοράσει από τους δανειστές για να της δώσουν τη «στήριξή τους»!
Αυτή ήταν η «βοήθεια» πριν από εκατόν τριάντα χρόνια των «συμμάχων» και «φίλων» μας προς την Ελλάδα. Έτσι τις έκανε τις «δουλειές» της η εγχώρια ολιγαρχία με τις ξένες φίλες της.
Αυτά τότε…
Σήμερα, άλλωστε, οι Γάλλοι δεν μας ζητούν να αγοράσουμε θωρηκτά. Αντίθετα για κάτι φρεγάτες (έξι τον αριθμό) γίνεται λόγος τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά η εταιρεία τους η «Souez», δεν κάνει μπίσνες με όπλα. Με το νεράκι (και με τις μετοχές τις ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ) κάνει μπίσνες…
Πηγή: enikos.gr http://www.imerodromos.gr/olandreou/ http://pitsirikidotnet.gr/
Ήρθαν και οι Γάλλοι για να ψωνίσουν και τι να δουν λάσπες και σίδερα Δουλίτσες βλέπω με Γαλλικές εταιρίες Ανοικοδόμησης.............................
“Όπου πάει ο Ολάντ… βρέχει”
Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015
Φθινόπωρο στην Σάμο
Μεγάλη και ένδοξη η ιστορία της Σάμου Γενέτειρα του μαθηματικού Πυθαγόρα και του αστροφυσικού Αρίσταρχου,
φωτογράφιες απο το Νίκο Χατζηιακώβου. πηγη https://www.youtube.com/channel/UC0gakpskKNn3ndvIwk_iXWQ
Από την Ικαρία απέχει 10 μίλια, ενώ από τη Μικρασιατική ακτή χωρίζεται με δίαυλο πλάτους μόλις 1300 μ.μονο Οι δύο μεγάλοι ορεινοί της όγκοι, ο βραχώδης Κέρκης ή Κερκετεύς στο δυτικό άκρο και η κατάφυτη Αμπελος ή Καρβούνης στο βόρειο κομμάτι της, αναφέρονται ως τα πιο ψηλά βουνά του Αιγαίου. Πολλές φορές αγναντευουμε από την Ικαρία τον Κερκη είναι πραγματικά πολύ επιβλητικά μαγικός έτσι όπως στέκεται μέσα στο Ικάριο πέλαγος Δυο νησιά τόσο κοντά και όμως τελείως διαφορετικά....... Ένα όμως είναι σίγουρο τούτη η μεριά του Αιγαίου είναι η ομορφότερη ! Το Φθινόπωρο θέλει ψηλό βουνά και άγρια βλάστηση για να ανθίσει ,, και εδώ στη γειτονιά μας ευτυχώς για μας Μεγαλουργεί !Απολαύστε το βίντεο από την φθινοπωρινή Σάμο Καλό Σαββατοκύριακο !
Δευτέρα 3 Αυγούστου 2015
Robbie Maddison και Surf με… μοτοσικλέτα
Μπορεί ο Ιησούς να περπάτησε στο νερό, ο Robbie Maddison όμως έκανε σούζα σε αυτό... Και το video που ετοίμασε είναι θαύμα οφθαλμών.Συγκλονιστικό, υπέροχο, θαυμάσιο... Οτι και να γράψουμε για αυτό το video είναι λίγο. Απολαύστε τον Robbie Maddison να surfάρει με τη μοτοσυκλέτα του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)