Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Πώς να κάνετε αποσμητικό αναπνοής από λεβάντα





Συστατικά

Κάντε Lavender αποσμητικό αναπνοή
  • 1 κουταλιά της σούπας άνθη λεβάντας
  • 2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη άχνη
  • 2-3 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας
  • 1 ασπράδι αυγού, χτυπημένο 

βήματα

  1. 1
    Πλύνετε καλά τα χέρια σας .
  2. 2
    Ανακατεύετε τα υλικά μαζί καλά μέχρι να γίνει μια πάστα λεία .
  3. 3
    Επιλέξτε μικρές μερίδες του μίγματος . Κάντε μικρές μπάλες στο μέγεθος ενός μπιζελιού.
  4. 4
    Τοποθετήστε τις σε ένα φύλλο χαρτί ψησίματος .και αφήστε να στεγνώσουν για 24 ώρες, ή και παραπάνω αν χρειαστεί
  5. 5
    Τις αποθηκεύετε σε ένα αεροστεγές δοχείο ή τις τυλίγετε  σε λαδόκολλα για τις πάρετε  μαζί σας .
  6. 6
    Μασήστε όταν χρειάζεται . Μια νόστιμη γεύση με το άρωμα της λεβάντας θα γεμίσει το στόμα σας.

Συμβουλές

  • Πάντα να χρησιμοποιείτε οργανικά λουλούδια λεβάντας,

Επεξεργασία, τι χρειάζεστε

  • Μπολ
  • Φύλλο χαρτί ψησίματος
  • Αεροστεγές δοχείο ή λαδόχαρτοhttp://www.wikihow.com/

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Η ζωή χωρίς ίντερνετ

Ο Πολ Μίλερ «αποσυνδέθηκε» για 365 μέρες και μας αφηγείται τι κατάλαβε από τον «έξω κόσμο»

ΑΘΗΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ

«Το ίντερνετ δεν είναι κάτι που κάνει ο καθένας μόνος, είναι κάτι που κάνουμε όλοι μαζί. Μπορεί να χάνω χρόνο με λάθος και χαζά links, αλλά τουλάχιστον θα είμαι σε επαφή με τον κόσμο». O Πολ Μίλερ, συντάκτης του The Verge, αποφάσισε στις 30 Απριλίου 2012 να αποκοπεί τελείως από το διαδίκτυο. Αντικατέστησε το smartphone του με ένα απλό κινητό και έκλεισε το wi-fi. Πλέον δεν έβρισκε νόημα στο internet. Τα ασταμάτητα εταιρικά emails τον είχαν κουράσει, ο βομβαρδισμός πληροφοριών το ίδιο. Είχε απομακρυνθεί από τους φίλους του, έχανε το νόημα της πραγματικής ζωής, είχε αποξενωθεί. Κι έτσι άλλαξε τροχιά.

Το αρχικό πλάνο ήταν να παραιτηθεί για να βρει τον εαυτό του. Όμως οι υπεύθυνοι του The Verge ήθελαν να τον πληρώσουν γι’ αυτόν τον ένα χρόνο αποχής, αρκεί να καταγράφει τις εμπειρίες του. Δέχτηκε. Τα κείμενά του δεν τα έστελνε με email, αλλά μέσα σε στικάκι. Ο υπολογιστής έγινε απλή γραφομηχανή. Και ένα συνεργείο έκανε γύρισμα του εγχειρήματος. Ένα χρόνο μετά, τα αποτελέσματα μάλλον δεν ήταν τα αναμενόμενα. Την επιστροφή του στο διαδίκτυο, συνόδεψαν οι εξής λέξεις: «Έκανα λάθος».

Ο Miller γράφει: «Έκανα λάθος. Πριν από ένα χρόνο, εγκατέλειψα το ίντερνετ. Νόμιζα πως με έκανε αντιπαραγωγικό. Νόμιζα ότι δεν είχε βαθύτερο νόημα. Ότι “διέφθειρε τη ζωή μου”. Έχει περάσει ένας χρόνος από την τελευταία φορά που σέρφαρα, τσέκαρα τα μέιλ μου ή έκανα like σε οτιδήποτε. Κατάφερα να παραμείνω αποσυνδεδεμένος, έτσι όπως το είχα σχεδιάσει. Και τώρα, υποτίθεται ότι πρέπει να σας πω πως αυτό έλυσε όλα μου τα προβλήματα. Υποτίθεται ότι τώρα είμαι πιο “αληθινός”. Πιο τέλειος.

Στις αρχές του 2012 ήμουν 26 χρόνων και εξοντωμένος. Ήθελα να κάνω ένα διάλειμμα από τη σύγχρονη ζωή. Να δραπετεύσω. Αναρωτιόμουν τι άλλο υπήρχε στη ζωή. Στην “πραγματική ζωή”, ίσως. Για κάποιο λόγο, το the Verge ήθελε να με πληρώσει για να βγω offline. Ο στόχος μου ήταν να ανακαλύψω τι είναι αυτό που μου έκανε το ίντερνετ όλα αυτά τα χρόνια. Να καταλάβω το ίντερνετ και να το μελετήσω από απόσταση. Δε θα γινόμουν απλώς καλύτερος άνθρωπος, θα μας βοηθούσα όλους να γίνουμε καλύτεροι.

Στις 30 Απριλίου 2012 αποσυνέδεσα το καλώδιο Ethernet, έκλεισα το Wi-Fi, αντάλλαξα το smartphone μου με ένα ηλίθιο τηλέφωνο. Ένιωσα πραγματικά καλά. Ένιωσα ελεύθερος. Όλα ξεκίνησαν ωραία, πολύ ωραία.Η ζωή μου γέμισε: με “ζωντανές” συναντήσεις, φρίσμπι, ποδηλατάδες, ελληνική λογοτεχνία. Χωρίς να καταλάβω πώς, έγραψα το μισό μου μυθιστόρημα και έχασα 7 κιλά, χωρίς καν να προσπαθήσω ιδιαίτερα. Ο κόσμος μού έλεγε συνέχεια ότι φαινόμουν πολύ ευτυχισμένος. Το μυαλό μου άρχισε να τακτοποιεί τις σκέψεις του, η ικανότητα συγκέντρωσης αυξήθηκε. Τους πρώτους δύο μήνες, οι δέκα σελίδες της Οδύσσειας ήταν μεγάλη υπόθεση. Τώρα μπορώ να διαβάσω 100 σελίδες τη φορά, ή, αν η πρόζα κυλάει εύκολα, ακόμα και μερικές εκατοντάδες. Έμαθα να εκτιμώ μια σκέψη που δε μπορεί να συνοψιστεί σε ένα ποστ, αλλά χρειάζεται την έκταση ενός μυθιστορήματος.

Χωρίς την προστασία ενός smartphone, αναγκάστηκα να βγω από το καβούκι μου σε δύσκολες κοινωνικές καταστάσεις. Χωρίς αυτό να μου αποσπά συνέχεια την προσοχή, άρχισα να έχω μεγαλύτερη επίγνωση της στιγμής. Η αδερφή μου, η οποία είχε απογοητευτεί πολλές φορές στην προσπάθεια να μου μιλήσει, λατρεύει τώρα την επικοινωνία μας. Τους πρώτους μήνες φαινόταν ότι είχα υποθέσει σωστά: το ίντερνετ με αποσπούσε από τον πραγματικό μου εαυτό, τον καλύτερό μου εαυτό. Είχα βγάλει την πρίζα και είχα δει το φως. Τον περισσότερο καιρό οι πρακτικές πτυχές αυτής της χρονιάς πέρασαν εύκολα. Δεν είχα πρόβλημα να βρίσκω το δρόμο μου στη Νέα Υόρκη και σε άλλα μέρη αγόραζα χάρτινους χάρτες. Επίσης ανακάλυψα ότι τα χάρτινα βιβλία είναι πολύ ωραία. Για την ακρίβεια, έμαθα ότι τα περισσότερα είναι δυνατά με ή χωρίς σύνδεση στο ίντερνετ. Δε χρειάζεσαι ετήσια αποχή για να συνειδητοποιήσεις ότι και η αδερφή σου έχει συναισθήματα.

Μια μεγάλη αλλαγή ήταν το ταχυδρομείο. Απέκτησα μια ταχυδρομική θυρίδα και δε μπορώ ούτε να σας περιγράψω τη χαρά μου όταν την έβρισκα γεμάτη από γράμματα αναγνωστών. Είναι κάτι που δε συγκρίνεται με τις ηλεκτρονικές κάρτες. Όμως μετά άρχισα να νιώθω άσχημα, γιατί ποτέ δεν απαντούσα. Και έπειτα, για κάποιο λόγο, ακόμα και το να πηγαίνω στο ταχυδρομείο έμοιαζε με αγγαρεία. Άρχισα να φοβάμαι τα γράμματα, σχεδόν δυσανασχετούσα.

Όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, δέκα γράμματα την εβδομάδα μπορούν να αποδειχτούν τόσο καταπιεστικά όσο χίλια email τη μέρα. Και κάπως παρόμοια ήταν και η εξέλιξη σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Για να διαβάσω ένα καλό βιβλίο, χρειαζόμουν κίνητρο. Το να βγαίνω έξω και να κάνω παρέα με ανθρώπους απαιτούσε το ίδιο κουράγιο όπως πάντα. Ένα χρόνο μετά, δεν κάνω πλέον τόσο ποδήλατο. Και το φρίσμπι μαζεύει σκόνη. Τις περισσότερες εβδομάδες δε βγαίνω να συναντήσω κόσμο. Το αγαπημένο μου μέρος είναι ο καναπές. Βάζω τα πόδια στο τραπεζάκι και παίζω ένα βιντεοπαιχνίδι. Περνάω μέρες ολόκληρες χωρίς να βγαίνω έξω.

Όταν η ζωή μου χωρίς ίντερνετ έγινε η καθημερινότητά μου, οι χειρότερες πλευρές του εαυτού μου ξαναβγήκαν στην επιφάνεια. Το τηλέφωνο έμενε από μπαταρία και κανείς δε μπορούσε να με βρει. Κάποια στιγμή οι γονείς μου έστειλαν την αδερφή μου να τσεκάρει αν είμαι καλά. Μέσω ίντερνετ είναι εύκολο να διαβεβαιώσεις τους ανθρώπους ότι είσαι καλά, εύκολο να συνεργαστείς, εύκολο να είσαι μέρος της κοινωνίας. Έχει χυθεί πολύ μελάνι για να αναλυθεί η ψεύτικη έννοια του “φίλου στο Facebook”, αλλά μπορώ να σας πω ότι ο φίλος στο Facebook είναι καλύτερος από το τίποτα. Αυτό που ξέρω είναι ότι δε μπορώ να κατηγορήσω το ίντερνετ για τα προβλήματά μου.

Πολλές από τις προτεραιότητες που είχα πριν αφήσω το ίντερνετ, παραμένουν ίδιες: οικογένεια, φίλοι, δουλειά, μάθηση. Και δεν έχω καμία εγγύηση ότι θα τις τιμήσω όταν επιστρέψω online. Και για να είμαι ειλικρινής, μάλλον δε θα το κάνω. Αλλά τουλάχιστον θα ξέρω ότι δε θα φταίει το ίντερνετ. Θα ξέρω ποιος ευθύνεται, και ποιος μπορεί να το διορθώσει».http://www.doctv.gr/page.aspx



Αντιμετώπιση του τετράνυχου με βιολογικό τρόπο



Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!

Η φωτογραφική μηχανή του επαγγελματια ή ερασιτέχνη φωτογράφου (μικρή σημασία έχει η ιδιότητα) απαθανάτισε ξεχωριστές στιγμές όχι μόνο ως προς το αποτέλεσμα αλλά πρωτίστως ως προς το συμβάν που αποτυπώνεται.
Για ποιο λόγο; Μα γιατί καθένα από τα «κλικ» που θα θαυμάσετε είναι μοναδικό καθώς παρουσιάζει ένα περιστατικό που δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ ξανά. Τουλάχιστον, όχι με τον ίδιο τρόπο. Κάθε σκηνή συμβαίνει μόνο μια φορά και ο τυχερός φωτογράφος λαμβάνει επάξια τα εύσημα. Κυρίως γιατί είχε προνοήσει να κρατά μαζί του τη φωτογραφική…
1. Εκτίναξη λίγο πριν τη συντριβή…
diaforetiko.gr : buzz1 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
2. Διασχίζοντας τους καταρράκτες του Νιαγάρα πάνω σε τεντωμένο σχοινί!
diaforetiko.gr : buzz2 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
3. Πολλαπλές αστραπές στη λίμνη Michigan.
diaforetiko.gr : buzz3 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
4. Λευκός καρχαρίας αρπάζει τη λεία του στον αέρα…
diaforetiko.gr : buzz4 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
5. Δευτερόλεπτα πριν την πρώση στο νερό…
diaforetiko.gr : buzz5 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
6. Ο Βούδας… άρπαξε το αεροπλάνο!
diaforetiko.gr : buzz6 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
7. 5.000 πάπιες σε κεντρικό δρόμο της Κίνας.
diaforetiko.gr : buzz7 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
8. Μονομαχία στον αέρα!
diaforetiko.gr : buzz8 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
9. Αγγελικός… ψαλμός!
diaforetiko.gr : buzz9 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
10. Όταν η γέφυρα λυγίζει στο… βάρος της νύφης και του γαμπρού!
diaforetiko.gr : buzz10 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
11. Το τσίμπημα της μέλισσας…
diaforetiko.gr : buzz11 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
12. Σχηματισμός φλαμίνγκο σε σχήμα… φλαμίνγκο!
diaforetiko.gr : buzz12 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
13. Πεταλούδα αναπαύεται σε ανθρώπινο κρανίο!
diaforetiko.gr : buzz13 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
14. Ένα γρήγορο γεύμα…
diaforetiko.gr : buzz14 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
15. Το πρώτο πέταγμα από τη φωλιά ή δύο χηνάκια… ενηλικιώνονται!
diaforetiko.gr : buzz15 Φωτογραφίες που τραβάς μόνο μία φορά στη ζωή σου!
http://www.alexiptoto.com/

Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Μάθετε για τα Υβρίδια και πώς να τα αποφύγετε

Πάνω από το 80% των λαχανικών και των φρούτων που τρώμε σήμερα είναιυβρίδια. Τα περισσότερα λαχανικά και κάποια από τα φρούτα που φτάνουν πλέον στο πιάτο μας έχουν «γεννηθεί» με τεχνητή γονιμοποίηση, δηλαδή είναι καρποί που έχουν προκύψει από την καλλιέργεια υβριδίων.Υβρίδια είναι τα φυτά, τα οποία προκύπτουν σε εργαστήρια απο γεωπόνους από τη διασταύρωση δυο διαφορετικών ποικιλιών του ίδιου είδους και παρουσιάζουν “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά σε σχέση με τα φυτά από τα οποία προέρχονται. Τα “βελτιωμένα” αυτά χαρακτηριστικά εξυπηρετούν εμπορικούς σκοπούς όπως αύξηση της παραγόμενης ποσότητας, αύξηση του μεγέθους των καρπών, ανθεκτικότητα σε ασθένειες, ανθεκτικότητα σε ακραία καιρικά φαινόμενα, ομογενοποιήσει των παραγόμενων προϊόντων για τη διευκόλυνση της τυποποίησήςτους, μορφοποίησή τους προς χάρη της καταναλωτικής αισθητικής.
Αντίθετα τα υβριδικά φυτά είναι πιο ανθεκτικά στις ασθένειες και περισσότερο παραγωγικά, αλλά με τίμημα πολλές φορές την αυθεντική γεύση και το γνήσιο άρωμα. Οι υβριδικές καλλιέργειες έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε νερό και λίπασμα, ενώ αποδεικνύονται πολύ ευαίσθητες σε παθογόνα, με συνέπεια οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες χημικών. Τα υβρίδια παρουσιάζουν επίσης ένα ακόμη αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό, ότι συνήθως παράγουν στείρους σπόρους κι ανόχι τότε τα φυτά που προέρχονται από σπόρους υβριδίων κατά κανόνα δεν εμφανίζουν τα “βελτιωμένα” χαρακτηριστικά στην επόμενη γενιά.
Πως να τα ξεχωριζουμε στην αγορα -- Στα κηπευτικά τα πιο διαδεδομένα υβρίδια είναι αυτά της ντομάτας.• Ακόμη και αν δεν μπορούμε όμως να αποφύγουμε να αγοράσουμε υβρίδια -που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν μπορούμε-, επιλέγουμε εκείνα που έχουν καλύτερη γεύση, επικροτώντας την τεχνολογία στην υπηρεσία του καταναλωτή και όχι της αγοράς που προτιμά άνοστες ντομάτες που δεν σαπίζουν με τίποτα.Πώς εντοπίζουμε τα πιο νόστιμα;
Με την παραδοσιακή μέθοδο της δοκιμής.• Διαλέγουμε με την όσφρηση και την αφή και όχι με την όραση. Δεν διαλέγουμε τα «όμορφα λαχανικά», αλλά τα μοσχομυρωδάτα και όσα διαθέτουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.• Προτιμάμε λαχανικά και φρούτα στον καιρό τους. Ετσι, έχουμε περισσότερες πιθανότητες να πετύχουμε ποικιλιακό προϊόν και όχι υβρίδιο.
Για να είμαστε λοιπόν σίγουροι για αυτά που τρώμε μπορούμε με απλά και εύκολα βήματα να φτιάξουμε το δικό μας σπορείο!
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΠΟΡΕΙΟΥ
Χρειαζόμαστε:
Καλό φυτόχωμα για το σπορείο* κύπελλα πλαστικά (του νερού) ή φυτοδοχεία του εμπορείου* καφάσια μαναβικής (ρηχά)* νάιλον (ή άλλο υλικό) για σκέπασμα* παραδοσιακούς σπόρους Τα κυπελλάκια που έχουμε, τα τρυπάμε σε 3-4 σημεία στη βάση τους, για να φεύγει το νερό και να αερίζονται.Επίσης, αν κάνουμε καφάσι με χώμα, βάζουμε το νάιλον κάτω και το τρυπάμε. (Τις τρύπες τις κάνουμε με πυρωμένο καρφί).Γεμίζουμε τα κυπελλάκια με χώμα, ελαφρώς πατημένο και σε ύψος τρία δάχτυλα πριν γεμίσει. Ποτίζουμε το χώμα , βάζουμε τούς σπόρους, τους σκεπάζουμε και ξανα ποτίζουμε ελαφριά.
Οι σπόροι είναι σε τόσο βάθος στο χώμα όσο και το ύψος τους. Δηλαδή τους σπόρους της ντομάτας ίσα-ίσα τους σκεπάζουμε, ενώ τους σπόρους του κολοκυθιού τους βάζουμε 2-3 εκατοστά στο χώμα. Αν οι σπόροι είναι μικροί (π.χ. ντομάτα) σε κάθε κύπελλο βάζουμε 4-5 σπόρους, ενώ αν είναι μεγάλοι (π.χ. κολοκύθι) βάζουμε 2-3 σπόρους. Ο χρόνος ζωής των σπόρων είναι γενικά 4 χρόνια ( όπως τα φασόλια), ενώ κάποιοι σπόροι (όπως η ντομάτα και η μελιτζάνα) αντέχουν 1 με 2 χρόνια.Είναι καλό όμως κάθε χρόνο να ανανεώνουμε τους σπόρους.Τα κύπελλα τα βάζουμε σε καφάσια για εύκολη μεταφορά.
Αν κάνουμε σπορείο σε καφάσι ακολουθούμε τα ίδια βήματα που κάναμε και στα κύπελλα.Τα φυτά μας θέλουν άμεσο ηλιακό φως, για να μεγαλώσουν και να δυναμώσουν.Το χώμα πρέπει να είναι πάντα ελαφριά βρεγμένο.Μεγάλωμα των φυτώνΤο σπορείο θέλει ζεστό μέρος, όταν έχει κρύο και αν το έχουμε έξω το σκεπάζουμε το βράδυ.Κάποια φυτά βγαίνουν γρήγορα (π.χ. ντομάτα 10-15 ημέρες) ενώ κάποια άλλα βγαίνουν αργά(π.χ. πιπεριά 20-30 ημέρες).Ανάλογα με το ύψος του φυτού και το “ψήσιμο”, μεταφυτεύουμε σε χώρο καλά προετοιμασμένο.
Γενικά - Οι ντόπιες ποικιλίες έχουν προσαρμοσθεί καλύτερα στις συνθήκες που υπάρχουν, στο πέρασμα των χρόνων και γι’ αυτό έχουν καλύτερη ποιότητα και απόδοση.Δεν χρειάζεται υπερβολή στο νερό, καλύτερα να παρατηρούμε το μεγάλωμα των φυτών για να καταλάβουμε την φροντίδα που χρειάζονται.
Σμαράγδης Ηλίας
Μηχανικός Τεχνολόγος Αντιρρύπανσης
all4food
hellas-now.com