Η Αποχή σημαίνει....Ενίσχυση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος.!

Η αποχή θα είχε σημασία αν οι κυβερνώντες είχαν κάποιες ηθικές αξίες ή, σε πιο απλά νεοελληνικά, τσίπα και φιλότιμο. Κατά κανόνα οι επαγγελματίες πολιτικοί δεν δείχνουν να διαθέτουν αυτά τα χαρίσματα. Αντίθετα η αποχή εκλαμβάνεται όχι ως αποδοκιμασία, αλλά ως επιδοκιμασία. Παράδειγμα, η Ακροδεξιά της Γαλλίας με επικεφαλής τη Μαρίν Λεπέν. Βγήκε θριαμβεύτρια στις δημοτικές εκλογές, ενώ είχε πάρει λιγότερες ψήφους από τις προεδρικές. Η αποχή ανέβασε τα ποσοστά της. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τη Χρυσή Αυγή. Αποχή σημαίνει, σε πρακτικά αποτελέσματα, ενίσχυση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος.ΜΜΕ και Εντιμότητα Του Περικλη Κοροβέση

http://www.efsyn.gr/?p=196753

ΣΠΡΈΙ ΑΠΌ ΘΥΜΆΡΙ

ΓΙΑ ΦΡΈΣΚΙΑ ΑΝΑΠΝΟΉ

10 κουταλιές της σούπας (περίπου 25 g) φρέσκο ​​θυμάρι 
10 κουταλιές της σούπας (περίπου 30 g) φρέσκο ​​δυόσμο φύλλα 
5 φρέσκα φύλλα  ευκαλύπτου
3 κ.γ. γλυκάνισο 
3 κουταλάκια του γλυκού γαρίφαλο 
200 ml βότκα ,η τσίπουρο 
φλούδες από 1 λεμόνι 
1 κουταλιά της σούπας στεβια  προαιρετικά
4 κουταλιές της σούπας γλυκερίνη φυτική

1. 1.Ψιλοκόψτε το θυμάρι,το δυόσμο και τον  ευκάλυπτο  Τοποθετήστε τα  σε ένα μπλέντερ και τα πολτοποιείτε . Προσθέστε το γλυκάνισο και το γαρίφαλο στο μπλέντερ και  ξανά.δουλέψετε τα
2. 2. Τοποθετήστε σε ένα σκούρο μπουκάλι  τη βότκα,το  λεμόνι  τα βότανα και την  στέβια   και αφήστε τα για 10 ημέρες μέχρι 1 μήνα  να εμποτίσουν 
3. 3. Σουρώνετε μέσα από μια  μουσελίνα. Προσθέστε το γλυκερίνη, στη συνέχεια, ανακατεύετε και ρίχνετε μέσα σε μία φιάλη ψεκασμού 50 ml  .

ΧΡΗΣΗ: Ψεκάστε 1 ml στο στόμα σας όταν το χρειάζεται                                                    

Σημείωση: Επειδή περιέχει αλκοόλ, πρέπει να είστε προσεκτικοί να μην κάνετε κατάχρηση, ειδικά αν οδηγείτε.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ Διατηρείται  μέχρι και 1 έτος.                                                                           πηγη

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ .... του Σπύρου Τέσκου

Θα μπορούσε να είναι ο τίτλος ταινίας τρόμου, αλλά δυστυχώς είναι η ίδια η πραγματικότητα.
Βέβαια αυτό το πλιάτσικο δεν διαφέρει σε τίποτα από αυτά που γίνονται σ΄ αυτή τη χώρα, εδώ και 4 χρόνια, σε όλους σχεδόν τους τομείς. Ας αναφερθώ όμως ειδικά στην Ικαρία.
Θα αναφερθώ ειδικά σε 2 θέματα τα οποία θα αλλάξουνε αυτή την 5ετία, τον χαρακτήρα και τον τρόπο ζωής του νησιού μας.
Τις ανεμογεννήτριες
Το νερό.

Ως  γνωστόν, η σύγχρονη λέξη που αντικαθιστά το πλιάτσικο, λέγεται επενδύσεις.  «Επενδύσεις» που εκμεταλλεύονται, είτε μόνο τα κερδοφόρα κομμάτια του κράτους, είτε ότι πιο ευαίσθητο υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα. Τις φυσικές υποδομές της όπως ο αέρας και το νερό. «Επενδύσεις» που προσφέρουν ελάχιστες θέσεις εργασίας, παράλληλα με την απώλεια χιλιάδων άλλων που θα πρέπει να γίνουν για να πραγματοποιηθούν. 
«Επενδύσεις» που είναι δυνατόν να γίνουν επειδή κάποιοι από την τοπική κοινωνία θα συναινέσουν, επειδή θα πάρουν για μικρό διάστημα κάποια χρήματα (βλ. καθρεφτάκια), υποθηκεύοντας κυρίως το μέλλον των παιδιών τους, γιατί το δικό τους μπορεί να πει κάποιος, «τα ήθελε η κούτρα τους».
Κι έτσι ήρθε στην Ικαρία ο Μυτηλιναίος να βάλει ανεμογεννήτριες. Μια εταιρεία που παρότι χρωστάει τα μαλλιοκέφαλα της στην ΔΕΗ και στο κράτος, πείθει τους ντόπιους παράγοντες ότι το χρήμα θα ρέει άφθονο. Κι αυτοί παίρνουνε τις υποσχέσεις για καθρεφτάκια, τα κάνουνε σημαία και χωρίζουνε το νησί στα δύο. Στους υπέρ και στους κατά της «επένδυσης». Στα 2/3 του νησιού που θα μπουν ανεμογεννήτριες σε διπλή σειρά, και στο 1/3 που δεν θα μπουν, γιατί εκεί κρίθηκε επιστημονικά ο αέρας ακατάλληλος, μια που ήταν κοπανιστός. Και άρχισε να γίνεται στο νησί η αναμενόμενη εισαγωγή από καθρεφτάκια. Και τρέξανε να πάρουνε, πρώτα αυτοί που ευελπιστούσαν να πάρουν έργα και μετά οι ενοικιάζοντες την γη των παππούδων  τους για να τοποθετηθούν οι ανεμογεννήτριες.  
Όταν βέβαια ολοκληρωθεί η δουλειά τους, που θα σταματήσουν να δίνουν μία, θα τρέχουν οι ντόπιοι να αποδείξουν στα δικαστήρια με ατράνταχτα στοιχεία, που οι νόμοι δεν θα τα αναγνωρίζουν πλέον, ό τι πρέπει να τους πληρώνεται το νοίκι γιατί αυτοί τους έδωσαν την γη. Θα τρέχει και ο Δήμος να εισπράξει αυτά που του υποσχέθηκαν, αλλά θα πάρει αυτά που δίνουν στο κράτος. Καταλαβαίνετε τι.
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που θα γίνει αυτό στην μπανανία που ζούμε. Γίνεται ήδη στον Αντιά της Εύβοιας και στα Χανιά. Ακριβώς αυτό. Το ίδιο πάει να γίνει και με την ηλιακή ενέργεια. Εκεί που αντί να καλλιεργήσουνε τις εκτάσεις τις γεμίσανε με ηλιακά πάνελ, παίρνοντας δάνεια για να επενδύσουν, όχι βάζοντας υποθήκη τις εγκαταστάσεις αλλά τα χωράφια τους. Τώρα τους μείωσαν το «κέρδος κατά 30 %, και καταλάβανε που πάει το πράγμα, δηλαδή να τους πάρουν οι τράπεζες τα χωράφια μαζί με τις εγκαταστάσεις, ήρθανε στην Αθήνα και πλακώνονται με τα ΜΑΤ.
Οι τοπικοί παράγοντες με τις αποφάσεις τους υποτιμούνε υπερβολικά όλο αυτό τον κόσμο που συντηρεί τα καλοκαίρια το νησί, σπρώχνοντας τον στην έξοδο και μεγαλώνοντας την ανεργία στο νησί. Γιατί ποιος θα έρθει να απολαύσει μόνο τις τεράστιες απάνεμες παραλίες που διαθέτουμε χωρίς να απολαύσει τον πανέμορφο ορεινό όγκο του νησιού. Αναπόφευκτα λοιπόν το νησί θα οδηγηθεί στην ερημοποίηση από τους μόνιμους κατοίκους του. 

Όσον αφορά τώρα το νερό. ΟΛΟΙ, ακόμα και ο τελευταίος κάτοικος αυτού του νησιού κατάλαβε ότι η δηλώσεις που ζητάει το κράτος να κατατεθούν στον δήμο για τους υδάτινους πόρους, είναι το πρώτο στάδιο του σχεδίου ιδιωτικοποίησης του νερού. ΟΛΟΙ; Φυσικά εκτός από κάποιους παράγοντες και τον Δήμο, που μιλάνε για αυτορρύθμιση, αναδιανομή, εμπλουτισμό και άλλα ωραία, των υδάτινων πόρων , και αποφεύγουν να αναφέρουν περί ιδιωτικοποίησης του νερού. Γιατί για να γίνει μία επωφελής επένδυση χρειάζονται να γίνουνε και κάποια έργα. Αντί λοιπόν ο Δήμος να μην γίνει κι αυτός μοχλός προώθησης αυτών των σχεδίων, πετάει το μπαλάκι στους πολίτες μεταφέροντας τις απειλές για πρόστιμα της κυβέρνησης. Και όταν φτάσει πλέον στο σημείο να του ανατεθεί η είσπραξη αυτών των προστίμων, επειδή θα τον εκβιάζουν με την επιδότηση, δεν θα μπορεί να κάνει διαφορετικά από το να στραφεί ενάντια στους πολίτες. 
Μπορεί η Ικαρία να είναι ένα μικρό μέρος, που επειδή οι κάτοικοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με βάση το πόσο εμπιστοσύνη έχουμε σε αυτόν που υποστηρίζει τις ίδιες απόψεις με μας. Την σημερινή εποχή όμως, το θέμα δεν είναι σε προσωπικό επίπεδο αλλά καθαρά πολιτικό. Πρέπει να τελειώσει πια η εσωστρέφεια, το να είμαστε στην κοσμάρα μας και να πιστεύουμε ότι δεν θα συμβεί σε μας κάτι που συμβαίνει σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Δεχόμαστε την επιδρομή των οργανωμένων συμφερόντων και πρέπει να αντιδράσουμε. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ όπως ξέραμε να το κάνουμε αιώνες τώρα, παρότι ορισμένοι κάνουν οτιδήποτε είναι δυνατόν να μας χωρίζουνε.
Πρέπει όμως να αρθρώσουμε συγκεκριμένο λόγο αντίστασης πάνω στα θέματα που μας απασχολούνε. Γι αυτό θα προχωρήσω στη διατύπωση συγκεκριμένων ερωτήσεων προς όλες τις δημοτικές παρατάξεις. Και θα περιμένω απαντήσεις, όχι «έπεα πτερόεντα» μέσα από συγκεκριμένες πράξεις.

Θα ζητήσει καμία παράταξη από την τοπική Εφορία Αρχαιοτήτων, να της παραδοθούν οι μελέτες αλλά και να δημιουργηθούν συμπληρωματικές για μέρη που δεν υπάρχουν ώστε να προσφύγει είτε σαν δήμος είτε σαν ομάδα πολιτών σε συνεργασία με τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων κατά της «επένδυσης»,  στο Κεντρικό Αρχαιολογικό  Συμβούλιο, όπως κάνουν και τα άλλα νησιά;
Θα ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς ο δήμος στο βουνό για να ξέρει τι του ανήκει και τι όχι η θα περιμένει πρώτα να τοποθετηθούν οι ανεμογεννήτριες; Μόνο ο πρώην Δήμος Αγίου Κηρύκου το είχε κάνει αυτό και αυτός είναι ο λόγος που δεν τοποθετούνται ανεμογεννήτριες σε εκείνο το σημείο.
 Θα αποτρέψει με οποιοδήποτε τρόπο, να γίνουν δηλώσεις από τους κατοίκους για τον υδροφόρο ορίζοντα, η θα τους καταστήσει όμηρους στο κατοχικό κράτος της Αθήνας;

Ειλικρινά πιστέψτε με δεν είναι προεκλογικοί οι λόγοι που θέτω αυτά τα ερωτήματα. Πίστευα απλά ότι οι εκλογές θα ήταν αφορμή να τεθούν από την πλειοψηφία αυτών που ζητάνε την ψήφο μας, πράγμα που δεν έγινε. Όλες οι παρατάξεις έχουν έντιμα άτομα στο εσωτερικό τους. Αυτό όμως που θα κρίνει το μέλλον μας, δεν είναι οι γνώμες μας για αυτά τα άτομα, αλλά η πολιτική, όχι κομματική μας στάση. Μόνο έτσι θα ανταπεξέλθουμε στις πιέσεις και τους εκβιασμούς των ημερών. Αυτή η 5ετία είναι η πιο κρίσιμη για την ζωή και τον χαρακτήρα του νησιού. Ας σταματήσουμε λοιπόν να είμαστε στον κόσμο μας, για λίγο φυσικά.

Φιλικά
Σπύρος Τέσκος


ΥΓ. Οσον αφορά την ανακοίνωση κάποιας δημοτικής παράταξης εναντίον μου, παρότι δεν την θεωρώ αντίπαλη και παρότι δεν αφορούσε μόνο αυτήν το προηγούμενο σημείωμα μου. Αφού προσπεράσω λοιπόν τις γελοίες προσωπικές επιθέσεις, που δεν με αφορούν, θέλω να ζητήσω συγγνώμη για την ελλιπή ενημέρωση που είχα. Όντως στην περίπτωση των μετρήσεων στο βουνό «ενεργήσανε». Ζητήσανε προφορική ενημέρωση από τον δήμαρχο, 20 μέρες μετά και αφού είχε δώσει ήδη απάντηση γι αυτό το θέμα. (http://ikariaki.gr/apantisi-dimou-ikarias-gia-tous-topografous-michanikous-tis-katangelias-savepramnos/) ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΟΛΟ. Καμία έστω ενόχληση προς το τοπογραφικό συνεργείο. 
http://aromaikarias.blogspot.gr/2014/05/blog-post_5.html 
http://ikariaki.gr/anemogennitries-stin-ikaria-apantisi-ton-sigonton-ichthion/ 

DIY: Αντικουνουπικό

Επιτραπέζιο αντικουνουπικό, οικολογικό και με εύκολα υλικά, για να μη δειπνούμε με τα κουνούπια

Ωραίος καιρός. Τραπεζάκια έξω λοιπόν. Αλλά και τα κουνούπια την ίδια ιδέα έχουν και το δείπνο τους είμαστε εμείς. Για να αποφύγουμε το μακελειό, βρήκαμε ένα πανεύκολο αντικουνουπικό, χωρίς χημείες και δύσκολα υλικά, που μοντάρεται σε δυο λεπτάκια.

ΥΛΙΚΑ: Ένα πλαστικό μπουκάλι 1½ λίτρου, 200 ml ζεστό νερό, 50 γρ. ζάχαρη, 1 γρ. μαγιά σε σκόνη, δύο φύλλα εφημερίδας.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Κόβουμε το επάνω μέρος του μπουκαλιού (το ¼ από το μπουκάλι, εκεί περίπου που τελειώνουν τα ανάγλυφα και αρχίζει το λείο μέρος του). Ανακατεύουμε το νερό με τη ζάχαρη και τα ρίχνουμε στο μπουκάλι. Προσθέτουμε τη μαγιά, χωρίς ανακάτεμα. Παίρνουμε το επάνω μέρος του μπουκαλιού και το τοποθετούμε με το στόμιο μέσα στο μπουκάλι. Τυλίγουμε το μπουκάλι με τα φύλλα εφημερίδας, αφήνοντας ανοιχτό το πάνω μέρος. Τοποθετούμε το μπουκάλι μας σε σκοτεινό σημείο και περιμένουμε τη «λεία» μας να πέσει μέσα. Αντίο κουνούπια.  της   ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
πηγη https://www.doctv.gr/page.aspx

Αποχαιρέτα και τα Δάση μας....Έρχονται οι νέοι ενοικιαστές με έμφαση στην Κοπριά!

Βάφτισαν βοσκότοπους εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων!

Στο ίδιο πνεύμα με το περίφημο νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς κινείται η τροπολογία που προβλέπει την αύξηση των βοσκοτόπων της Ελλάδας κατά 40 εκατ. στρέμματα και η οποία ψηφίστηκε από τηνκυβερνητική πλειοψηφία στην βουλή.

Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι: "Ειδήσεις από το μέλλον: Γιατί κάηκαν και καταπατήθηκαν 55 εκατομμύρια στρέμματα δάσους". Το βράδυ της Δευτέρας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ψήφισαν τροπολογία με την οποία "βαφτίστηκαν" βοσκοτόπια, 50 περίπου εκατομμύρια στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.

Πρόσχημα είναι η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας και τα κονδύλια από το κοινοτικό σύστημα ενίσχυσης μετά τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

Πλέον στις βοσκήσιμες εκτάσεις εντάσσονται δασικές περιοχές με ποώδη, φρυγανική ή ξυλώδη βλάστηση, με θαμνώδη ή αραιά δενδρώδη μορφή ή ακόμη και μεικτή. Με την αλλαγή αυτή, οι αξιοποιήσιμες βοσκήσιμες εκτάσεις από περίπου 11 εκατ. στρέμματα που είναι σήμερα, μπορεί να φτάσουν στα 55 εκατ. στρέμματα. Με το νέο καθεστώς, η χρήση της βοσκής εντός των εκτάσεων που προστατεύονται από τη δασική νομοθεσία θα μπορεί να ασκείται ελεύθερα, στο βαθμό, που όπως αναφέρεται στη συγκεκριμένη διάταξη "δεν παρεμποδίζεται η φυσική εξέλιξη και ανάπτυξη".

Την τροπολογία κατέθεσαν 14 βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και με αυτήν αντικαθίσταται το άρθρο 103 του δασικού κώδικα που ρύθμιζε από το 1969 τη βοσκή εντός των δασών, των δασικών εκτάσεων και των δημόσιων εποικιστικών χορτολιβαδικών εκτάσεων.

Με τη νέα αυτή ρύθμιση εντάσσονται περισσότερες επιλέξιμες εκτάσεις στο πλαίσιο της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής από το 2015, προκειμένου, όπως αναφέρει η τροπολογία, να μη χαθούν πολύτιμες ενισχύσεις για τους κτηνοτρόφους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με την τροπολογία "απελευθερώνεται" και μεγάλο μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας αφού κάπου 750.000 στρέμματα δασικής γης που ανήκουν στην εκκλησία χρησιμοποιούνται ως βοσκότοποι.

Σχετικά με τους φόβους περιβαλλοντικών οργανώσεων ότι η ρύθμιση μπορεί να ανοίξει παράθυρο σε καταπατητές, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης επισημαίνει ότι για μεν τις αναδασωτέες εκτάσεις λόγω πυρκαγιάς θα απαγορεύεται η βόσκηση για τα πρόβατα το λιγότερο επί 5 χρόνια από την ημέρα της φωτιάς, ενώ για τα κατσίκια 7 χρόνια.

Για τις αναδασωτέες εκτάσεις λόγω πυρκαγιάς στις οποίες έχει επέλθει πλήρης αναγέννηση θα επιτρέπεται η βόσκηση μόνο κατόπιν βεβαίωσης του δασάρχη ότι δεν κινδυνεύει το συγκεκριμένο οικοσύστημα, ενώ για τις δασικές εκτάσεις θα πρέπει να προηγηθεί σύνταξη διαχειριστικών σχεδίων.

Τα σχέδια αυτά θα λαμβάνουν υπόψη τη λεγόμενη "βοσκοϊκανότητα" κάθε περιοχής ξεχωριστά, δηλαδή πόσα ζώα αντέχει για να βοσκήσουν ανάλογα με τη βλάστηση που διαθέτει (αριθμός δέντρων, είδος, κλπ). Στους βοσκότοπους θα επιτρέπονται κατασκευές ή εγκαταστάσεις, οι οποίες θα πρέπει να προβλέπονται από τα διαχειριστικά σχέδια, για την εξυπηρέτηση του βοσκότοπου και των εκτροφών.

Η σύνταξη των διαχειριστικών σχεδίων θα γίνεται για μεν τις ιδιωτικές εκτάσεις από τους ιδιοκτήτες τους, για δε τις δημόσιες, που είναι και η πλειονότητα των βοσκοτόπων, από τις κτηνοτροφικές οργανώσεις ή τις περιφέρειες. Σε κάθε περίπτωση, με την αλλαγή του ορισμού τους οι βοσκότοποι αναμένεται να αυξηθούν από τα περίπου 11 εκατ. στρέμματα στα 55 εκατ.

Με την ισχύουσα Κοινή Αγροτική Πολιτική, ο κτηνοτρόφος που ασκούσε ελεύθερη κτηνοτροφία εισέπραττε μια ειδική ενίσχυση, που σχετιζόταν με το ζωικό του κεφάλαιο. Από το 2015 και μετά τα δικαιώματα αυτά καταργούνται και οι ενισχύσεις θα δίνονται με βάση την έκταση των βοσκοτόπων. Δηλαδή ανάλογα με τα στρέμματα της βοσκήσιμης έκτασης που χρησιμοποιεί ο κτηνοτρόφος και τα οποία δηλώνει στον ΟΣΔΕ, θα παίρνει και την ανάλογη επιδότηση. Το γεγονός αυτό αναμένεται να αυξήσει τις επιδοτήσεις προς τους κτηνοτρόφους, επομένως θα τους αποφέρει σημαντικά οφέλη. Η συγκεκριμένη ρύθμιση είχε αρχικά συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο για τα δασικά οικοσυστήματα του ΥΠΕΚΑ το οποίο όμως θα καθυστερήσει αρκετά να κατατεθεί στη Βουλή. Γι' αυτό και αποφασίστηκε οι ρυθμίσεις για τα βοσκοτόπια να κατατεθούν ξεχωριστά ώστε να τρέξουν οι διαδικασίες ως τις αρχές του 2015, οπότε και θα ισχύσει η νέα ΚΑΠ.

Τα δεκαπέντε πιο ανατριχιαστικά μέρη της Ελλάδας

Αν πιστεύετε ότι είστε ασφαλείς και τα μέρη που προκαλούν ανατριχίλες βρίσκονται αρκετά χιλιόμετρα μακριά σας, ίσως θα έπρεπε να το ξανασκεφτείτε.

Η Ελλάδα κατέχει εξαίρετη θέση ανάμεσα στις χώρες με τα πιο παράξενα, μυστικιστικά ή ανατριχιαστικά μέρη. Σπίτια, τοποθεσίες, περιοχές, ακόμη και χωριά της χώρας μας φημίζονται για το πέπλο μυστηρίου που τα καλύπτει και κάνει τους επισκέπτες να ριγούν..

1. Οικισμός Κάλλιο

Ένα χωριό του νομού Φωκίδας του δήμου Λιδωρικίου. Το χωριό βρισκόταν αρχικά στον χώρο, στον οποίο δημιουργήθηκε το 1980 η τεχνητή λίμνη που προέκυψε από τη κατασκευή του φράγματος του Μόρνου.

Για τον λόγο αυτό το χωριό μεταφέρθηκε σε άλλη θέση, πάνω από τις όχθες της λίμνης, ενώ ο παλιός οικισμός καλύφθηκε από τα νερά της λίμνης.

Ωστόσο, μια απόκοσμη σκηνή διαδραματίζεται κάθε φορά που η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει λόγω ξηρασίας, αποκαλύπτοντας αργά μέρος του παλιού χωριού.

2. Βράχος Κουνόπετρας

Αυτός ο βράχος βρίσκεται στην νότια ακτή του Ληξουρίου. Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο βράχο μέσα στη θάλασσα, ο οποίος ανεξήγητα κουνιόταν μπρος-πίσω με την παλίρροια, χωρίς να πέφτει.

Όταν οι βρετανοί ήταν στο νησί, έδεσαν αλυσίδες γύρω από το βράχο, και προσπάθησαν να τον σύρουν μέσα στη θάλασσα, αλλά χωρίς επιτυχία. Δυστυχώς, ο βράχος σταθεροποιήθηκε όταν άλλαξε η μορφολογία του εδάφους, λίγο μετά το σεισμό του 1953.

3. Ναός Αγίας Θεοδώρας

Ένα από τα πιο παράξενα εκκλησάκια στην Ελλάδα, το οποίο βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Μεγαλόπολη της Αρκαδίας.

Στη σκεπή του έχουν φυτρώσει 17 μεγάλα δέντρα, των οποίων οι ρίζες δεν φαίνονται πουθενά και προσδίδουν στο μικρό ναό ένα δυσανάλογα μεγάλο για το μέγεθός του βάρος, που λέγεται πως αποτελεί αίνιγμα για τους ειδικούς.

Ο βυζαντινός ναός, χτισμένος τον 12ο αιώνα, μοιάζει ετοιμόρροπος κι όμως κατορθώνει να αντιστέκεται ακόμη και στα δυνατά ρέματα νερού που περνούν τον χειμώνα από τη περιοχή, ενώ κάτω από το εκκλησάκι αναβλύζει δροσερό, πόσιμο νερό.

Σύμφωνα με την παράδοση, τα τελευταία λόγια της Αγίας Θεοδώρας, η οποία εκτελέστηκε ήταν: «το σώμα μου να γίνει εκκλησιά, τα μαλλιά μου δένδρα και το αίμα μου ποτάμι».

4. Δρακοντόσχισμα

Ένας τεράστιος απόκρημνος βράχος στη Σκόπελο, ο οποίος μοιάζει να έχει κοπεί από ανθρώπινο χέρι. Η πρόσβαση στην ακτή είναι δυνατή μόνο από τη θάλασσα, οπότε όσοι δε διαθέτουν σκάφος, θαυμάζουν το τοπίο από ψηλά.

Είναι άγνωστο πως σχηματίστηκε έτσι αυτός ο βράχος, ωστόσο ο θρύλος λέει ότι πριν 800 χρόνια εμφανίστηκε ένας δράκος στη Σκόπελο που σκότωνε και έτρωγε όλους τους κατοίκους της.

Κανείς δεν μπορούσε να μείνει στο νησί και από τα γειτονικά νησιά έστελναν τους καταδικασμένους σε θάνατο να τους φάει το θεριό. Αυτό κράτησε για περίπου 400 χρόνια, ώσπου ο Άγιος Ρηγίνος αποφάσισε να το εξολοθρεύσει. Μπαρκάρισε λοιπόν σα ναύτης σε ένα από τα πλοία που πήγαιναν τους καταδίκους στο νησί, και κυνήγησε το δράκο μέχρι τη θέση μεταξύ Σταφύλου και Αμάραντου.

Τότε ο δράκος πήδησε στη θάλασσα, αφού δεν είχε τρόπο διαφυγής, κι ο βράχος από εκεί που πήδησε σκίστηκε κι η περιοχή ονομάστηκε Δρακοντόσχισμα.

5. Ανηφόρα Πεντέλης

Η Πεντέλη είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια στον ελλαδικό χώρο. Εδώ και δεκαετίες οι κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν την εμφάνιση περίεργων φώτων και θορύβων. Εκατοντάδες αναφορές, μαρτυρίες, αλλά και πειράματα από ερευνητές του είδους.

Σε αυτή την περιοχή βρίσκουμε και το γνωστό και αποδεδειγμένο -πλέον- φαινόμενο του σταματημένου αμαξιού που σε συγκεκριμένη πλευρά του βουνού, αντί να κυλάει προς τα πίσω λόγω της κλίσης ή της πλαγιάς, αυτό ανηφορίζει. Το φαινόμενο έχει αποδοθεί σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, δεν παύει όμως να παραμένει ανατριχιαστικό.

6. Πυραμίδα

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί γύρω από την λεγόμενη πυραμίδα του Ταϋγέτου. Λέγεται ότι αποτελεί την πιο αρχαία πυραμίδα του κόσμου, ενώ αποτελεί και σημείο αναφοράς συντεταγμένων αφού βρίσκεται σε απόλυτη νοητή ευθεία με τον Όλυμπο.

Ωστόσο, το πιο ανεξήγητο φαινόμενο είναι η ίδια η κατασκευή της πυραμίδας, αφού υπάρχουν διαφωνίες για το αν είναι έργο φυσικό ή παρέμβαση του ανθρώπου.

Το αφύσικα τέλειο σχήμα της αλλά και η εμφανής οριζοντίωση της βάσης της, που δείχνει να έχει περάσει από ανθρώπινα χέρια -αφού από κει και πάνω το πέτρωμα και το χώμα αλλάζουν, σμιλεύονται και ισιώνουν για να φτιάξουν το ισόπλευρο τρίγωνο- τροφοδοτούν τις θεωρίες που θέλουν την πυραμίδα να είναι τεχνητό κατασκεύασμα, που παραπέμπει σε αρχαίες τελετουργίες και πρόθεση ιερατική.

7. Φραγκοκάστελο-Δροσουλίτες

Πολλές φορές έχουν θεαθεί ανθρωπόμορφες σκιές, μαυροντυμένες, να περπατάνε ή να καλπάζουν πάνω σε άλογα, κρατώντας όπλα, από την Εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου προς το Φραγκοκάστελο και να χάνονται στη θάλασσα.

Οι μορφές εμφανίζονται τις τελευταίες μέρες του Μαΐου και τις πρώτες του Ιουνίου, τις πρώτες πρωινές ώρες, και περπατούν ο ένας πίσω από τον άλλο για περίπου 10 λεπτά, όταν επικρατεί άπνοια και υψηλή υγρασία.

Οι «Δροσουλίτες», λέγεται πως είναι τα φαντάσματα των νεκρών πολεμιστών του Χατζημιχάλη Νταλιάνη, που σκοτώθηκαν κατά την υπεράσπιση του Φρουρίου στις 17 Μαΐου 1828.

Σύμφωνα με το θρύλο, τα σώματα των Ελλήνων πολεμιστών έμειναν άταφα, ώσπου ένας δυνατός άνεμος μετέφερε άμμο από την παραλία της Ορθής Άμμου και κάλυψε τα σώματα τους. Αν και χιλιάδες κόσμου έχει δει το φαινόμενο, δεν έχει καταγραφεί ποτέ, αφού εκείνες τις ώρες το φως είναι ελάχιστο.

8. Σπιναλόγγα

Το 1903, αφού είχαν φύγει και οι τελευταίοι κάτοικοι, το νησί μετατράπηκε σε Λεπροκομείο, προκειμένου να απομονώσουν όσους έπασχαν από τη Νόσο Χάνσεν, καθώς δεν είχε βρεθεί το φάρμακο για τη λέπρα και η νόσος είχε πανικοβάλει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.

Στις 30 Μαΐου του 1903 υπογράφηκε η απόφαση για να μετατραπεί η Σπιναλόγκα σε νησί των λεπρών όπου μεταφέρθηκαν από διάφορα μέρη της Κρήτης 250 ασθενείς, ενώ αργότερα μετατράπηκε σε Διεθνές Λεπροκομείο αφού δέχτηκε αρρώστους και από άλλες χώρες της Ευρώπης.

Στις μέρες μας πολλές από τις εγκαταστάσεις του Λεπροκομείου δεν υπάρχουν. Φημολογείται όμως πως κάποιοι από τους επισκέπτες του νησιού έχουν ακούσει φωνές ανθρώπων που υποφέρουν, ενώ μπαίνοντας στα απομεινάρια των σπιτιών των λεπρών ένιωθαν την παρουσία τους.

9. Δρακοντόσπιτα

Μεγαλιθικά κτίσματα στην Εύβοια, αβέβαιης χρονολόγησης και αγνώστων χτιστών. Βρίσκονται κοντά στους Στύρους, στην Κάρυστο, και στην κορυφή της Όχης.

Τα δρακόσπιτα είναι οικοδομημένα από τετραγωνικούς μακρόστενους και σχετικά λεπτούς λίθους, οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί ο ένας πάνω στον άλλο χωρίς άλλα συνδετικά υλικά, και συγκρατούνται μόνο με το βάρος τους, ενώ τα κενά συμπληρώνονται με άλλους μικρότερους λίθους.

Τα περισσότερα δρακόσπιτα διατηρούνται ακόμα και σήμερα σε άριστη κατάσταση, όπου κυριαρχεί η γκρίζα πέτρα της περιοχής και όπου απουσιάζει κάθε άλλο οικοδομικό υλικό.

Ο καθηγητής Ν. Μουτσόπουλος, βρήκε, σε μια υπόγεια κατασκευή δίπλα σε δρακόσπιτο, οστά ζώων, θραύσματα αγγείων και κατάλοιπα θυσιών. Μέχρι και σήμερα, παραμένει μυστήριο ποιοι έχτισαν αυτές τις κατοικίες και για ποιο λόγο.

10. Χωριό Ανάβατος

Στα δυτικά της Χίου υπάρχει το καστροχώρι του Ανάβατου. Χτισμένο σε έναν απότομο λόφο με απόκρημνες πλαγιές, είναι προσβάσιμο από ένα μόνο σημείο. Εξαιτίας της φυσικής προστασίας του, είναι πιθανό το χωριό να κτίστηκε για τον έλεγχο της δυτικής ακτής κατά την περίοδο των πειρατικών επιδρομών.

Το χωριό εγκαταλείφθηκε ξαφνικά γι άγνωστους λόγους, αλλά η συνολική καλοδιατηρημένη μορφή του, δίνει μια μοναδική εικόνα μιας πόλης-φάντασμα περιτριγυρισμένης από ένα άγριο και τραχύ φυσικό περιβάλλον.

11. Βουλισμένο αλώνι

Ένα κομμάτι γης στην Κρήτη, τεραστίων διαστάσεων, το οποίο φαίνεται να έχει βυθιστεί δημιουργώντας πανύψηλα κάθετα τοιχώματα, και οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι μάλλον επρόκειτο για κάποιο σπήλαιο του οποίου η οροφή κατέρρευσε.

Ωστόσο, το όνομα «βουλισμένο αλώνι» σημαίνει «αλώνι που έχει βουλιάξει» και προέρχεται από μια λαϊκή ιστορία. Σύμφωνα με αυτή, κάποτε ένας γεωργός της περιοχής είχε εδώ το αλώνι του.

Ένα καλοκαίρι, την ημέρα της εορτής του Προφήτη Ηλία, ο γεωργός πήγε στο αλώνι για να αλωνίσει μαζί με τη γυναίκα του και την κόρη του, παρόλο που εκείνη την ημέρα δεν αλωνίζουν. Η απιστία αυτή επέφερε την τιμωρία από τον Άγιο, με αποτέλεσμα να βουλιάξει το αλώνι και να καταπιεί τους «άπιστους».

Ακόμη και σήμερα, λένε οι κάτοικοι, την ημέρα του Προφήτη Ηλία, ακούγονται τριξίματα από τα άχυρα και το τραγούδι της κόρης του γεωργού «Γύρω γεια τωνε κι όλα τ' άχερα δικά ντωνε...», ενώ έχει παρατηρηθεί ότι πετάνε μέσα στο αλώνι κοπάδια περιστεριών, ένα φαινόμενο που δεν έχει ακόμα εξηγηθεί.

12. Σανατόριο Πάρνηθας

Ένα παράδοξο, ογκώδες πολυόροφο εγκαταλελειμμένο κτίσμα στέκει σήμερα σε μια πλαγιά της Πάρνηθας, με το σύνολο της περιοχής γύρω του να προβάλλει καμένο και εφιαλτικό.

Αυτό το κτίριο ιδρύθηκε και ξεκίνησε να λειτουργεί το 1914, ως ορεινό αντιφυματικό περίπτερο-θεραπευτήριο του Ευαγγελισμού. Το 1934, ανοικοδομήθηκε με την επωνυμία Νοσοκομείο Γεωργίου Σταύρου & Γεωργίου Φουγκ.

Στη συνέχεια μετατράπηκε στο ξενοδοχείο Ξενία, και τέλος σε Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων. Σήμερα το κτίριο είναι ένα εγκαταλελειμμένο ερείπιο. Υπάρχουν ιστορίες για ένα κοριτσάκι στο σανατόριο, το οποίο, στα τελευταία του πλέον από τη φυματίωση, δεν μπορούσε να πιει ούτε μια στάλα νερό.

Ζήτησε, λοιπόν, από κάποιον νοσοκόμο να την πάει στην Πηγή της Κυράς, στο τελευταίο καταφύγιο της Πάρνηθας, αλλά ξεψύχησε στο δρόμο. Διάφοροι περαστικοί έχουν ισχυριστεί πως έχουν δει το κοριτσάκι να τους ζητάει να τη συνοδέψουν στην πηγή.

Έχουν περάσει πάνω από 10 χρόνια από τότε που το κτίριο εγκαταλείφθηκε εντελώς και η φήμη του συνοδεύεται από ιστορίες κακοτυχίας, αρρώστιας, πόνου, θανάτου αλλά και σενάρια σατανισμού και «μεταφυσικών» φαινομένων, αφού ανεξήγητα σύμβολα χωρίς καμία ερμηνεία καλύπτουν τους τοίχους του.

13. Σπηλιά Νταβέλη

Το σπήλαιο αυτό, πριν ονομαστεί έτσι, ονομαζόταν «Σπήλαιο των Αμώμων», δηλαδή των αγνών και αναμάρτητων, γιατί μόνο αυτοί μπορούσαν να εισέλθουν εκεί, αν και κανείς δε ξέρει πως προήλθε αυτή η ονομασία.

Η ιστορία της «σπηλιάς του Νταβέλη», έγινε γνωστή στο τέλος της δεκαετίας του 60, αφού υπήρχαν εκατοντάδες αναφορές από τους κατοίκους της περιοχής, για «παράξενα φώτα» στον ουρανό, μικρά ανθρωποειδή, παράξενους ήχους και φαντάσματα.

Μέσα στο σπήλαιο, υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο και μια ισχυρή μυρωδιά από όζον, ενώ σε κάποια σημεία κοντά στην σπηλιά, το ποσοστό της ραδιενέργειας σε έδαφος και αέρα είναι ελαφρώς ανεβασμένο και φημολογείται ότι αν φέρει κάποιος μία λάμπα φθορίου μπορεί να ανάψει μόνη της.

Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες περαστικών για μυστηριώδεις τοπικούς στροβίλους διαμέτρου ενός μέτρου, ενώ πιο δίπλα υπάρχει πλήρης άπνοια. Διάφορες ιστορίες κυκλοφορούνε σχετικά με τα σύμβολα που είναι ζωγραφισμένα, ή χαραγμένα στους βράχους της σπηλιάς.

Η πιο σημαντική ιστορία από όλες, είναι αυτή που υποστηρίζει ότι μία παλάμη η οποία είναι χαραγμένη στον τοίχο, τα τελευταία 20 χρόνια έχει μετακινηθεί τουλάχιστον τρεις φορές. Μέχρι και ο Ελληνικός στρατός έχει ανάμειξη στην υπόθεση της σπηλιάς του Νταβέλη.

Τη δεκαετία του 80, η ευρύτερη περιοχή γύρω από τη σπηλιά, είχε κηρυχτεί στρατιωτική και απαγορευόταν η προσέγγιση πολιτών για τουλάχιστον 3 χρόνια.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου υπήρξαν πολλές αναφορές από τους εργαζομένους εκεί, για παράξενα φαινόμενα, ενώ είναι επιβεβαιωμένο ότι πολλοί από αυτούς, πέθαναν μετά από μερικά χρόνια, όλοι από καρκίνο.

14. Το πηγάδι των ψυχών

Σε κεντρικό σημείο της Κηφισιάς, ανάμεσα σε μερικές καλαμιές και καλά σφραγισμένο με τσιμέντο στόμιο, υπάρχει ένα πηγάδι του οποίου η ιστορία ξεκινά από πολύ παλιά.

Ο μύθος λέει ότι εκεί κατοικούν ψυχές νεκρών οι οποίες εμφανίζονται το βράδυ στους περίεργους που τριγυρνούν κοντά του, παίρνοντας την μορφή φασματικών προσώπων.

Το 1945, κάποιος κάτοικος της περιοχής, πυροβόλησε ένα βράδυ μία από αυτές τις μορφές, και την επόμενη ημέρα ο ίδιος πέθανε, αφού αρρώστησε αιφνίδια και βαριά.

Το πηγάδι έχει επάνω στο σφράγισμά του, χαραγμένα περίεργα σύμβολα, που ίσως να είναι και τυχαία.

Παρόλο που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της περιοχής, δύσκολα μπορεί κάποιος να το εντοπίσει αφού περιβάλλεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου από τις πυκνές καλαμιές, ενώ εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι όλη η γύρω περιοχή είναι κτισμένη, εκτός από αυτό το μοναδικό, μικρό σημείο του πηγαδιού.

15. Το σπίτι στη βασιλίσσης Όλγας 263

Το συγκεκριμένο σπίτι της Θεσσαλονίκης, λέγεται πως παλιά ήταν αρχοντικό κάποιου Εβραίου, ενώ σήμερα δεν κατοικείται αφού είναι ετοιμόρροπο και ο γύρω χώρος έχει μετατραπεί σε αποθήκη οικοδομικών υλικών.

Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτό το κτίσμα, όπως όσοι έχουν μείνει εκεί νύχτα ακούν φοβερούς θορύβους από φαντάσματα που κυκλοφορούν στα δωμάτια, με αποτέλεσμα να τρέπονται σε φυγή, ή πως συνοδεύει κατάρα και όποιος μένει εκεί κινδυνεύει να τρελαθεί, ενώ όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει.

Το γεγονός ότι στο παρελθόν το πήραν δύο εργολάβοι για να το κατεδαφίσουν, και την ημέρα που πέρασε στην ιδιοκτησία τους ο ένας πέθανε από την καρδιά του και ο άλλος σκοτώθηκε σε τροχαίο ταξιδεύοντας στην Αθήνα, φούντωσαν τις φήμες.

Αρκετοί είναι αυτοί που αποφεύγουν ακόμη και να περνούν τη νύχτα έξω από το κτίριο ή αλλάζουν και πεζοδρόμιο με το φόβο πως ίσως κάτι κακό θα τους συμβεί εάν δεν υπακούσουν στους νόμους των «πνευμάτων».

dinfo.gr

Άρωμα Ικαρίας στο Ηollywood ...!

  Ένας Ικαριώτης Ταξιδεύει στο   στο  Los Angeles  ...!                                                                                                                                                                                          Ένα δικό μας παιδί  Ο   Σπύρος Τέσκος ταξιδεύει στο   Los Angeles .για να  συμμετάσχει  με  την νέα του ταινία «ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ» στο διαγωνιστικό μέρος του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο  Los Angeles , που θα διεξαχθεί από 4-8 Ιούνη, στο Εgyptian  Τheater του Ηollywood    
 Περίληψη ταινίας.

Η Ευρώπη, για τρίτη φορά στην ιστορία της, ζει τον οικονομικό φασισμό. Όπως αποδεικνύει μια προσεκτική αναδρομή στην ιστορία, οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, που αιματοκύλησαν εκατομμύρια ανθρώπους, χρηματοδοτήθηκαν από τα ιδια οικονομικά συμφέροντα  που οδηγούν σήμερα στην εξαθλίωση ολόκληρες χώρες. Τα μέσα επιβολής είναι διαφορετικά, ο στόχος παραμένει ο ίδιος. Η επικράτηση της οικονομικής ολιγαρχίας με οποιοδήποτε τίμημα. Η ταινία ανιχνεύει τα στοιχεία της ιστορίας που αποδεικνύουν το γεγονός αυτό μέσα από αδιαμφισβήτητα ντοκουμέντα.

Παράλληλα καταγράφει τα αποτελέσματα του οικονομικού φασισμού στην ελληνική κοινωνία κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά και σήμερα, αναδεικνύοντας ομοιότητες που σοκάρουν.   Το νήμα πιάνεται από τις ιστορίες δύο ανθρώπων, που υπήρξαν θύματα δύο διαφορετικών εποχών. Από την μία ο Ικαριώτης δάσκαλος Γιώργος Κρόκος, που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς την πρωτομαγιά του 1944. Ένας άνθρωπος που αγωνίστηκε για να μεταδώσει ιδανικά και αξίες και έδωσε τη ζωή του γνωρίζοντας ότι «μόνο ωφέλησε, μα κανέναν δεν ζημίωσε» με σκοπό «να είμαστε ελεύθεροι στο μυαλό και να περιβαλλόμαστε από ζωντανούς».

Από την άλλη ο Δημήτρης Χριστούλας που προέβη σε μια βαθιά πολιτική και συμβολική πράξη, δίνοντας τέλος στη ζωή του στις 4 Απριλίου του 2012 μπροστά στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ενας άνθρωπος που συνειδητά επέλεξε αυτή την πράξη, θέλοντας να μεταδώσει αισιοδοξία, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό. Αισιοδοξία για μια ζωή που οι άνθρωποι θα διεκδικούν αυτά που τους αξίζουν, που οι νέοι θα έχουν το δικαίωμα να ελπίζουν. Ο Δημήτρης Χριστούλας θυσιάστηκε με την ελπίδα να αφυπνίσει τον κόσμο ώστε να αντισταθεί σε κάθε είδους δικτατορία.
Η εικόνα συμπληρώνεται από εικόνες της σημερινής εξαθλίωσης στη χώρα μας, από τις βίαιες αστυνομικές επιθέσεις, την παραπληροφόρηση ή την απόκρυψη της πραγματικότητας από τα ΜΜΕ, αλλά και την αντίσταση των εξεγερμένων πολιτών στην προσπάθεια υποδούλωσης της Ελλάδας από τον οικονομικό φασισμό .   http://lagff.org/festival/filmlineup                                                                                                                                                                                                                                 Καλή Επιτυχία Σπύρο στην Ταινία σου και με μια Μεγάλη Διάκριση σου Ευχόμαστε να επιστρέψεις ... και που σε αν σε ρωτήσουν αν στην Ικαρία ανοίγουνε τα μαγαζιά τους αργά το βράδυ ,και αν οι Ικαριώτες χορεύουν ολημερίς και οληβραδύς ....να τους πεις  ....  ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ ΖΟΥΝΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ  "ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ"!