"Ξεροτήγανα " Οι μελωμένες δίπλες της Ικαρίας

Οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα, αυτές τις ντελικάτες λωρίδες ζύμης τις ξέρουμε ως δίπλες. Στην Ικαρία τις λέμε ξεροτήγανα και μου ξυπνούν έντονες αναμνήσεις από τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν μάγειρας και τα έφτιαχνε κάθε Χριστούγεννα. Στο σπίτι υπήρχαν ολόκληρες πιατέλες γεμάτες ξεροτήγανα, τα οποία συνήθως εξαφανίζονταν το πολύ μέσα σε μια - δυο μέρες. Αν μπορείτε να προμηθευτείτε και Ικαριώτικο μέλι για τα ξεροτήγανά σας, τόσο το καλύτερο....👌 Υλικά Κρόκοι από 5 αυγά

1 ασπράδι αυγού

2 κ.σ. βούτυρο

1/4 φλιτζ. ζάχαρη άχνη

1 σφηνάκι κονιάκ

Ξύσμα από 1 μικρό πορτοκάλι

½ κ.γ. βανίλια σε σκόνη

1 κ.γ. μπείκιν πάουντερ

1/4 κ.γ. μαγειρική σόδα

2 ½ – 2 φλιτζ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα

Μέλι για το σερβίρισμα

Χοντροκομμένο καρύδι

Κανέλα τριμμένη, σουσάμι ή ζάχαρη άχνη (προαιρετικά)

Παρασκευή 1. Χτυπάμε τους κρόκους και το ασπράδι στο μίξερ μέχρι να αφρατέψουν. Προσθέτουμε σταδιακά το βούτυρο, τη ζάχαρη, το κονιάκ, το ξύσμα πορτοκαλιού και την βανίλια, χωρίς να σταματήσουμε να χτυπάμε.

2. Κοσκινίζουμε το μπέικιν πάουντερ, τη σόδα και 1 φλιτζ. αλεύρι. Τα ανακατεύουμε και τα προσθέτουμε αργά στο μείγμα, χτυπώντας με το μίξερ σε σιγανή ταχύτητα.

3. Με μία λαστιχένια σπάτουλα, ρίχνουμε κι ανακατεύουμε με το χέρι αλεύρι, όσο πάρει ώστε να δημιουργηθεί μια λεία και ελαστική ζύμη. Χωρίζουμε τη ζύμη σε τρεις μπάλες ίδιου μεγέθους. Ρίχνουμε αλεύρι σε έναν πάγκο και χρησιμοποιώντας έναν πλάστη, ανοίγουμε την κάθε μπάλα μέχρι να γίνει ένα λεπτό φύλλο, πάχους περίπου όσο ένα κέρμα. Κόβουμε το κάθε φύλλο σε λωρίδες πλάτους 7 εκ. Τις σκεπάζουμε με μια πετσέτα για να μην ξεραθούν.

4. Σε μια βαθιά κατσαρόλα με βαρύ πάτο, ζεσταίνουμε 10 με 12 εκ. ελαιόλαδο ή άλλο λάδι. Όταν φτάσει τους 180°C, ρίχνουμε τα ξεροτήγανα σε δόσεις. Τα τηγανίζουμε για μερικά δευτερόλεπτα και τα βγάζουμε με μια τρυπητή κουτάλα ή με μια λαβίδα. Τα ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας, να στραγγίξει το πολύ λάδι και τα αφήνουμε να κρυώσουν. Τα σερβίρουμε με ζεστό μέλι, πασπαλισμένα με καρύδια και κανέλα. ... 💖💖💖 πηγή http://www.dianekochilas.com

"Φοινίκια "τα παραδοσιακά μελομακάρονα της Ικαρίας

Τα Φοινίκια  είναι τα παραδοσιακά μελομακάρονα της Ικαρίας. 

Οι συνταγές της γιαγιάς: Ο κύριος Λεωνίδας Κιουλανής μαζί με την Ιωάννα, τη γυναίκα του, στον Αρμενιστή Ικαρίας που φτιάχνουν τα φοβερά φοινίκια τους👌

• Είναι μια πανεύκολη συνταγή που βασίζεται στο αγνό παρθένο ελαιόλαδο Ικαρίας 👌και τα μυρωδικά. Επειδή δεν τα σιροπιάζουμε ούτε τα μελώνουμε είναι πιο διαιτητικά από τα κλασικά μελομακάρονα και επίσης μπορούμε να τα τρώμε όλο το χρόνο σαν τραγανά μπισκοτάκια                                                     (ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ  ΤΗΣ  ΙΚΑΡΙΑΣ) – 55 τεμάχια
  
  
  ΥΛΙΚΑ
  • 1+1/2 κούπα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
  • 1/2 κούπα φρέσκος χυμός πορτοκαλιού
  • 1 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
  • 1/2 κούπα ζάχαρη
  • ξύσμα από ένα πορτοκάλι
  • 1 κουταλάκι του γλυκού κονιακ
  • 1/2 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο
  • 1/2 κουταλάκι του γλυκού κανέλλα 1/2 κουταλάκι του γλυκού μοσχοκάρυδο
  • 700 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
  • 2 κουταλάκια του γλυκού baking powder
  
  
  ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ
  1. Διαλύουμε τη σόδα μέσα στο χυμό πορτοκαλιού ανακατεύοντας καλά με το σύρμα
  2. Σε ένα μεγάλο μπωλ βάζουμε το ελαιόλαδο, το χυμό πορτοκαλιού, τη ζάχαρη και ανακατεύουμε καλά! 
  3. Προσθέτουμε το ξύσμα πορτοκαλιού, το κονιακ, τα μυρωδικά και συνεχίζουμε το ανακάτεμα
  4. Ανακατεύουμε το αλεύρι με το baking powder
  5. Το ρίχνουμε μέσα στο μπωλ με το μείγμα μας ανακατεύοντας με το χέρι από το κέντρο προς τα έξω
  6. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200°C
  7. Στρώνουμε στη λαμαρίνα του φούρνου μία λαδόκολλα
  8. Πλάθουμε τα φοινίκια σε ωοειδές σχήμα και τα τοποθετούμε πάνω στη λαδόκολλα
  9. Αν θέλουμε τα πασπαλίζουμε με λίγη ζάχαρη
  10. Ψήνουμε για 20΄λεπτά περίπου ώσπου να πάρουν χρυσαφί χρώμα
      
      ΚΑΛΗ  ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!✌❤

Μια ιστορία Ικαριώτικη

Το 1964 είναι μια χρονιά σημαντική για μένα, είμαι 6 χρόνων περιμένω με λαχτάρα να πάω σχολείο, να γεννηθεί το τρίτο παιδί της οικογένειας μας και τις αλλαγές στο σπίτι που ο πατέρας μου αποφάσισε.
Μόλις τέλειωσαν οι βροχές κατέβασε την σκεπή και άρχισε να κτίζει πρόσθετες πέτρες ώστε να ψηλώσει τα κουφώματα που ήταν χαμηλά να ρίξει πρέκια από τσιμέντο και να βάλει κεραμίδια στη σκεπή αντί τις Ικαριώτικος πλάκες που είχε. Είχε προαίσθηση ότι οι γιοι του θα ήταν ντερέκια.
Στην διαδικασία λοιπόν αυτή, καθώς ξεκλείδωνε την αψίδα ( καμάρα) σ’ ένα παράθυρο, έπεσε και χτύπησε στα πλευρά και στο πόδι. Έζησα την πτώση και σώθηκα από θαύμα, καθώς ήμουν κάτω από την καμάρα και μιλούσα με τον μπαμπά μου, αφού ήμουν ο βοηθός του όπως έλεγε.
Ο τραυματισμός του λοιπόν, πέρα από την αναστάτωση που επέφερε, είχε σαν αποτέλεσμα να σταματήσουν οι εργασίες, αφού χρήματα για εργάτη δεν υπήρχαν. Η κοιλιά της μάνας μου μεγάλωνε, το καλοκαίρι περνούσε κι εμεις ζούσαμε σ ένα σπίτι χωρίς σκεπή και κουφώματα και όλη την οικοσκευή μας εκτεθειμένη. Ο πατέρας μου περήφανος από την φύση του, έσερνε το πόδι του και μ ένα μπαστούνι προσπαθούσε να κάνει μερεμέτια κι ότι του ήταν δυνατόν.
Έφτασε ο Αύγουστος και στις 15 μέρα που οι χωριανοί ξεκουράζονται από τις δουλειές, αποφάσισαν να κάνουν ένα δώρο στην οικογένεια μας. Από νωρίς το πρωί, χωρίς καμία προειδοποίηση, έφτασαν όλοι στο σπίτι με τα εργαλεία τους κι άρχισαν να φτιάχνουν την σκεπή. Ήμουν μικρή για να καταλάβω την αξία της πράξης από μόνη, όμως τα δακρυσμένα ματιά της μάνας μου και η χαρά που είδα στο πρόσωπο του πατέρα μου ήταν αρκετά.
Η σκεπή ολοκληρώθηκε τη ίδια μέρα και η ευλογιά της πράξης ήρθε από τον ουρανό το απόγευμα. Λες και η Παναγία παρακολουθούσε με το που στερεώθηκε το τελευταίο κεραμίδι έριξε μια υπεροχή καλοκαιριάτικη μπόρα. Να έτσι για να ποτίσει τους κήπους και να βεβαιωθούμε ότι επί τέλους θα έχουμε μια σκεπή που δεν θα μπάζει ραξούνες να μας νανουρίζουν τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια.
Ο χειμώνας εκείνος του 1964 ήταν βαρύς, ο Μπάμπης μα γεννήθηκες στις 16 Σεπτέμβρη και πέρασε τον πρώτο του χειμώνα με κουρελούδες στα κουφώματα και χιόνια που κράτησαν πάνω από μήνα, πράγμα σπάνιο για το νησί.
Είναι πολλά τα όμορφα που έχω να θυμάμαι , από την ζωή μου στο χωριό, μα η αγάπη και η συντροφικότητα υπερέχουν όλων.
Είμαι τυχερή που γεννήθηκα σ ένα τέτοιο ευλογημένο τόπο και λυπάμαι που το μόνο που μπορώ να του προσφέρω είναι αγάπη μου και η απέραντη ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους του.

Αναμνήσεις της  Ελένη Σέττα 

Σπιτική λοσιόν με φύλλα μαϊντανού!

Οι περισσότεροι από εμάς θέλουμε να έχουμε ένα υγιές δέρμα, ενυδατωμένο και απαλλαγμένο από κάθε είδους ατέλεια. Ωστόσο, το δέρμα μας εκτίθεται καθημερινά σε πολλούς παράγοντες που κακομεταχειρίζονται την εμφάνιση και την ομορφιά του δέρματος μας. Εάν έχετε παρατηρήσει κάποιες αλλαγές στο δέρμα, όπως την εμφάνιση λεκέδων, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για αυτό, επειδή μπορείτε να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα φυσικά. Η λύση είναι μια αποτελεσματική λοσιόν που μπορείτε να ετοιμάσετε στο σπίτι με φυσικά και οικονομικά συστατικά. Η συνταγή που σας δίνουμε προετοιμάζεται με ξύδι μήλου, το οποίο μπορεί να αντικατασταθεί με λεμόνι. Σκεφθείτε όμως ότι σε αυτή την τελευταία περίπτωση, θα πρέπει να αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο, καθώς μπορεί να έχει αποτελέσματα αντίθετα προς τα επιθυμητά.

Για να ξεκινήσετε τη λεύκανση του δέρματος σας και να ανακτήσετε τον ομοιόμορφο τόνο του, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον μαϊντανό . Θα έχετε τα καλύτερα αποτελέσματα !!!

Σπιτική λοσιόν με φύλλα μαϊντανού

συστατικά:

• 1 ποτήρι νερό (200 ml).
• 1 κουταλάκι του γλυκού ξύδι μήλου ή χυμό λεμονιού .
• 2 κουταλιές της σούπας  φύλλα μαϊντανού.

Πώς να το προετοιμάσετε;

• Βράζουμε 200 ml νερό και στη συνέχεια ρίχνουμε 2 κουταλιές σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό (φύλλα). Αφήστε το τσαι να μαγειρευτεί αργά για 15 λεπτά, έτσι ώστε το νερό να μπορεί να απορροφήσει  τις  ωφέλιμες ουσίες του μαϊντανού.
• Μετά από 15 λεπτά, απενεργοποιήστε και απομακρύνετε  το τσάι από τη φωτιά.
• Αφήστε το να ξεκουραστεί μέχρι να κρυώσει και στη συνέχεια προσθέστε μια κουταλιά ξύδι μήλου ή χυμό λεμονιού.
• Ρίξτε το μείγμα αφου το έχετε στραγγίσει σε γυάλινο δοχείο.
• Χρησιμοποιήστε την απαιτούμενη ποσότητα που θελετε για το δέρμα σας και στη συνέχεια αποθηκεύστε την λοσιόν στο ψυγείο.

Πώς το χρησιμοποιείτε;

• Συνιστάται η χρήση της λοσιόν από μαϊντανό κάθε πρωί και κάθε βράδυ πριν πάτε για ύπνο. Εάν χρησιμοποιείτε λεμόνι, θυμηθείτε να το εφαρμόσετε μόνο το βράδυ.
• Αυτή η λοσιόν θα διευκολύνει το κλείσιμο των πόρων του προσώπου, αποφεύγοντας την ενοχλητική εμφάνιση των μαύρων σημείων και  σπυράκια.
• Χάρη στη δύναμη λεύκανσης του μαϊντανού,  η συνεχής χρήση αυτής της λοσιόν μπορεί να κάνει τις σκοτεινές κηλίδες να εξαφανιστούν, καθώς και να δώσει απαλότητα και φωτεινότητα στο δέρμα.
• Πριν από την εφαρμογή αυτής της λοσιόν, είναι καλύτερο να πλένετε το πρόσωπό σας καλά, με ένα φυσικό ήπιο σαπούνι ελαιολάδου .
• Χρησιμοποιώντας αυτή τη φυσική λοσιόν κάθε μέρα θα αρχίσετε να παρατηρείτε αποτελέσματα μετά από ένα μήνα.

Μπορείτε να το εφαρμόσετε στα μάτια σας!

Εάν είχατε έναν εφιάλτη ή για κάποιο λόγο ξυπνήσατε με τρομερούς μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια σας, ετοιμάστε αυτή τη λοσιόν, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσετε ξίδι ή λεμόνι. Βουτήξτε μια γάζα στη λοσιόν μαϊντανού και εφαρμόστε την στα μάτια σας το πρωί και το βράδυ, αφήστε την να λειτουργήσει για πέντε λεπτά. Μέσα σε λίγες μέρες το πρόσωπό σας θα ανακτήσει μια φρέσκια εμφάνιση και θα είναι και πάλι υγιές.      πηγή https://viverepiusani.it/

Ι☂ Ικαρία

"Κατιμέρια με μυζήθρα και μέλι "...💌 από τους Φούρνους Ικαρίας !

Και μια συνταγή που δοκίμασα, λάτρεψα και είπα να μοιραστώ μαζί σας:

Κατιμέρια δια χειρός Μαρίας και Ελβίρας

Κατιμέρια με μυζήθρα και μέλι

Υλικά:
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 1 κρασοπότηρο ελαιόλαδο, 1 κουτ. σούπας αλάτι, 1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ, νερό χλιαρό όσο πάρει, ελαιόλαδο για το τηγάνισμα Για το σερβίρισμα: μυζήθρα ή ανθότυρο, μέλι

Διαδικασία
Ανακατεύετε μέσα σε μια λεκανίτσα το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και το αλάτι. Προσθέτετε το ελαιόλαδο, το τρίβετε μαζί με το αλεύρι με το ένα χέρι και στη συνέχεια προσθέτετε με το άλλο το χλιαρό νερό σε δόσεις, όσο χρειαστεί μέχρι να πάρετε μια μέτρια εύπλαστη ζύμη, που δεν θα κολλάει στα χέρια. Την αφήνετε στην άκρη να ξεκουραστεί ένα μισάωρο και στη συνέχεια κόβετε τη ζύμη σε μπαλάκια σε μέγεθος μεγάλου καρυδιού. Αλευρώνετε τον πάγκο σας ελαφρά και με τη βοήθεια πλάστη ανοίγετε ένα ένα τα μπαλάκια σε πιτάκια πάχους 3χιλ. περίπου.

Βάζετε κάμποσο λάδι να ζεσταθεί στο τηγάνι και όταν κάψει καλά ρίχνετε το πρώτο πιτάκι. Όσο τηγανίζεται παίρνετε δύο πιρούνια στα χέρια και το τσιμπάτε εδώ κι εκεί συνεχώς για να κάνει μπιμπίκια με το τηγάνισμα. Πριν αρχίσει να ροδίζει το πιτάκι κι ενώ έχει ακόμη χρυσό χρώμα το αναποδογυρίζετε να τηγανιστεί και από την άλλη πλευρά, εξακολουθώντας να το τσιμπάτε με τα πιρούνια. Βγάζετε το κατιμέρι πάνω σε χαρτί κουζίνας να στραγγίξει και συνεχίζετε μέχρι να τελειώσουν τα υλικά σας. Κάποια στιγμή θα χρειαστεί να προσθέσετε λάδι στο τηγάνι.

Κόβετε μπαστούνια τυριού και τα τυλίγετε μέσα στα φρεσκοτηγανισμένα πιτάκια που φτιάξατε δημιουργώντας ρολά. Τοποθετείτε τα κατιμέρια σε πιατέλα, περιχύνετε με μέλι και σερβίρετε αμέσως.

Σημείωση: Δεν πρέπει να γίνει πολύ τραγανό το κατιμέρι, για να κρατήσει ελαστικότητα και να μπορέσετε να τυλίξετε μέσα του ένα κομμάτι τυρί και μετά να το σερβίρετε με θυμαρίσιο μέλι.                                                                                   Από: Ιωάννα Σταμούλου          πηγη   http://www.olivemagazine.gr/

Καλημέρα ...μετά κόπου 😄🐮😢 !

Αντ’ αυτού στην Ικαρία
Με φωνάξανε να πάω , στο χωριό να βάλω χέρι,
να το αντικαταστήσω, το αδέλφι τον Λευτέρη. 
Που ‘ναι και ηθοποιός και πολύφερνος γαμπρός.
Είχε να βρεθεί στην Πάρο, με θεατρίνους και κουμπάρο,
έργα να ειδούν, να παίξουν, να σχολιάσουν να διαλέξουν
κι ύστερα ν αποφασίσουν, τι καινούργιο θα μας δείξουν.
Έφυγα από τον Πειραία, με τα σεα και τα μεα,
για να πιάσω υπηρεσία, στην ωραία Ικαρία.
Με χαρά με υποδεχτήκαν κι όλα μου τα εμπιστευτήκαν,
ότι θα έπρεπε να κάνω και λιγάκι παραπάνω.
Πρώτη μέρα, είδα τα ζώα και μου φάνηκαν αθώα ,
μα σαν έφτασε η ωρα και ν’ αρμέξω πήρα φόρα…
Μέγας έγινε χαμός κι εσηκώθει κουρνιαχτός,
καθώς μια μικρούλα αίγα που την έλεγαν και Εύα ,
αντιστάθει σθεναρά σ’ όλα μου τα πονηρά,
τα γνωστά κι άγνωστα κόλπα και το έσκασε απ’ την πόρτα.
Την κυνήγησα ειν’ αλήθεια, αλλά είχε την συνήθεια ,
που ‘χουν όλα τα κατσίκια δεν σηκώνουν καμουτσίκια.
Μπρος αυτή και πίσω εγω, αχ Θεέ μου τι τραβώ …
Άφησα λοιπόν μοιραία, κάθε αρμέγματος ιδέα.
Αφού έδωσα σανό ,καλαμπόκι και κλαδιά
και νεράκι δροσερό, έκλεισα και την ποριά…
Έφυγα για το κοτέτσι να ταΐσω τις πουλάδες
και να πάρω τα αυγά δυο θα το ‘κανα εβδομάδες.
Σαν τους έριξα τα χόρτα, μαζευτήκανε στην πόρτα
και χαρήκανε πολύ, κοκοκό και κικικί.
Μα σαν μέσα απ’ τη φωλιά, θέλησα να πάρω αυγά,
άλλη έκπληξη προσμένει , μια κότα θυμωμένη,
με συμπάει δυνατά και κραυγάζει κακακά,
τ’ άκουσε ο πετεινός ,θορυβήθηκε κι αυτός,
μου επιτίθεται απ’ την άλλη, με τσιμπάει στο κεφάλι.
Τρέχω η δόλια να σωθώ, έσπασα και ένα αυγό
κι έφυγα η καημένη βρώμικη και τσιμπημένη.
Τα κουνέλια ευτυχώς μου φερθήκανε καλά,
έφαγαν ήπιαν νερό κι έκαναν μόνο χαρά.
Έφτασα λοιπόν στο σπίτι, με αυγά και γάλα μείον,
κουρασμένη απηυδισμένη τα τρεχούμενα αναλύω.
Πόσος έγινε χαμός, γέλασε ο πασά εις
και μου είπαν τι θαρρείς; Nα τα κάνεις πως μπορείς;
Όσα εμείς κάνουμε χρόνια και απλά τα λογαριάζεις;
Μύρια είναι τα καψόνια, την ζωή σαν την μοιράζεις.
Άντε τώρα να μαζέψεις τις ντομάτες απ’ τον κήπο,
σάλτσα πρέπει να τις κάνεις, να γεμίσεις έναν πίθο.
Κι ύστερα έχει κυδώνια, κάτω κάτω στο παρτέρι,
φτιάξε τα γλυκό, κομπόστα, για εμάς και τον Λευτέρη.
Χόρτα μάζεψε για πίτα, φτιάξε μας τυρί ,γιαούρτι,
φέρε κάστανα και μήλα, πάρε κοπριά και σούρτη,
εις τις ρίζες των ελιών, φέρε και των κουνελιών,
λίγη κουμαριά να φάνε, βλέπεις τα φτωχά πεινάνε.
Φτάνω σπίτι τι να δω; Μαζεμένο το χωριό,
θέλουν τσίπουρο καφέ και γλυκάκι και μεζέ.
Τους σερβίρω, τηγανίζω και την μέση δεν ορίζω .
Τι την ήθελα την βόλτα κι έγινα σαν τον Τραβόλτα,
στην γνωστή μας την ταινία, που χορεύει με μανία.
Αντ’ αυτού στην Ικαρία, πονεμένη ιστορία…ποίημα από την ταλαιπωρημένη .Ελένη Σέττα ✍️