Το φυτό πήρε το όνομά της από την θεά του ουράνιου τόξου, «Ίρις», από την ομορφιά και την ποικιλία των χρωμάτων στα λουλούδια του γένους.
Από τους αρχαίους χρόνους η αρχοντική Ίρις θεωρείτο ως σύμβολο της δύναμης και του μεγαλείου - οι Αιγύπτιοι τοποθετώντας την στο φρύδι της Σφίγγας και στο σκήπτρο των βασιλιάδων τους, τα τρία φύλλα από τα άνθη τ ης συμβόλιζαν την πίστη, τη σοφία και την ανδρεία. Στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, η ρίζα της Ίρις χρησιμοποιόταν ευρέως στην αρωματοποιία ,και η Μακεδονία, η Ηλεία και η Κόρινθος ήταν διάσημες για τις αλοιφές της Ίριδας. -Οι Φρέσκες ρίζες έχουν μια χωματένια μυρωδιά, η χαρακτηριστική οσμή βιολετί αναπτύσσεται σταδιακά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ξήρανσης και δεν επιτυγχάνει τον μέγιστο της για τουλάχιστον δύο χρόνια, και ακόμη και μετά την ημερομηνία αυτή. Το Λάδι ίρις, που λαμβάνεται με απόσταξη απο σκόνη της ρίζα με ατμό, έχει μια έντονη και εξαιρετικά λεπτή μυρωδιά της φρέσκιας Violet . Χρησιμοποιείται εμπορικώς για την παρασκευή των καλύτερων αρωμάτων και επίσης αν αναμιχθεί με τεχνητά αρώματα Violet, καθιστά την οσμή τους πιο λεπτή. πηγη |
Το ρίζωμα της ίριδας είναι αρωματικό, διορθωτικό της γεύσης και βλεννώδες. Όταν είναι φρέσκο έχει εμετικές και καθαρτικές ιδιότητες. Σε ξερή κατάσταση δρα ως διουρητικό, ανθελμινθικό, εφιδρωτικό, χολαγωγό, αντιϊσταμινικό, αντιφλεγμονώδες, τονωτικό και αποχρεμπτικό. Η ίριδα περιλαμβάνεται στη σύνθεση πολλών γαληνικών σκευασμάτων καθώς και σε συνταγές μαλακτικών για το στήθος. Είναι ωφέλιμο ως αποχρεμπτικό και ως εκ τούτου χρήσιμο για τον βήχα. Χρησιμοποιείται ακόμη για το συνάχι, τη διάρροια και ως διουρητικό για τις διαταραχές της χοληδόχου κύστης και της σπλήνας.
Εσωτερικά χρησιμοποιείται ακόμη για ψωρίαση, ακμή, έρπη και ημικρανία οφειλόμενες σε δυσλειτουργία του συκωτιού. Ενάντια στην αρθρίτιδα και τους πρησμένους αδένες, σηπτικές καταστάσεις και κολπικές φλεγμονές. Δρα ως σπασμολυτικό για τους πόνους στην καρδιά, το στομάχι, τα έντερα, τις αρθρώσεις και τους πονόδοντους.
Το εκχύλισμα από τη ρίζα και ριζώματα διεγείρει τα ενεργά στρώματα του δέρματος και φέρνει την υγρασία και την ισορροπία προς τα εξωτερικά επιδερμικά στρώματα. Βοηθά το δέρμα να φαίνεται και να αισθάνεται υγιές, απαλό και εύπλαστο.
Το αφέψημα της ρίζας λαμβάνεται ως αντίδοτο για δηλητηριάσεις από μανιτάρια.
Η φρέσκια ρίζα προκαλεί εμετούς και διάρροια. Να χρησιμοποιούμε το βότανο μόνο αποξηραμένο. Δεν το χρησιμοποιούμε κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου