Η ροδιά καθαρίζει το ανθρώπινο σώμα από το μίσος!

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι, μαζί με τις ελιές, τα σταφύλια, τα σύκα και τις ημερομηνίες, είναι ένα από τα πέντε καλύτερα καλλιεργούμενα φρούτα. Το ρόδι προέρχεται από μακρινή Περσία και έχει συσχετιστεί με τους ανατολικούς πολιτισμούς και τις θρησκείες εδώ και δεκαετίες ...

Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ως δέντρο που άκμασε στον κήπο του Αδάμ και της Εύας. Βρίσκει τη θέση του σε πολυάριθμους μύθους και έργα τέχνης, από τον Rafael μέχρι το Cézanne, από τον Όμηρο μέχρι τον Σαίξπηρ.

Το ρόδι βρίσκεται σε τρεις θέσεις στο Κοράνι , δύο φορές αναφέρεται ως δώρο από τον Αλλάχ. Αναφέρεται επίσης ως ο καρπός του παραδείσου.

Ο Προφήτης Μωάμεθ, συνέστησε την κατανάλωση αυτού του καρπού ως καθαρισμού του σώματος από το μίσος.

Το εσωτερικό του είναι γεμάτο βρώσιμους σπόρους, ο καθένας από τους οποίους περιέχεται σε μια διαφανή «σακούλα» που χωρίζει το πικρό τμήμα. . Οι κόκκοι είναι πολύ ευαίσθητοι και ελαφρώς όξινοι σε γεύση.

Σε όλη την ιστορία του, έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Ως αντιφλεγμονώδης παράγοντας, αντι-ελμινθικό (ενάντια σε εντερικούς σκώληκες), κατά του βήχα, για τη θεραπεία της δυσεντερίας και της χρόνιας διάρροιας, για την ενίσχυση των τριχοειδών, για την πρόληψη της αθηροσκλήρωσης, του άσθματος, της φλεγμονής των αμυγδαλών και της βρογχίτιδας.

Το ρόδι έχει πρόσφατα επικεντρωθεί στην προσοχή πολλών μέσων, χάρη στη σημαντική περιεκτικότητά του σε φυτοχημικά (ταννίνες, κατεχίνες, ανθοκυανιδίνες, κλπ.) Που παρουσιάζουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Για το λόγο αυτό ονομάστηκε ακόμη και "σούπερ φρούτο".

Αν και οι δοκιμές για τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ροδιών είναι μόνο στην αρχή και συνάγονται προσεκτικά συμπεράσματα, τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα είναι πολύ ελπιδοφόρα. Οι επιστήμονες διεξάγουν κλινικές μελέτες για να δείξουν πώς τα φαρμακευτικά συστατικά του ροδιού εργάζονται για τη θεραπεία πολύ σοβαρών καρδιαγγειακών παθήσεων,της λευχαιμίας και διαφόρων μορφών καρκίνου.

Μία μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2000. στην Αμερικανική Εφημερίδα της Κλινικής Διατροφής δείχνει ότι η κατανάλωση ροδιού ενισχύει σημαντικά το περιεχόμενο αντιοξειδωτικού του σώματος, με αποτέλεσμα τη μείωση της οξείδωσης της LDL χοληστερόλης στο αίμα.

Η έρευνα έχει επίσης εξέτασε για την επίδραση του ροδιού στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μετά την κατανάλωση 50 ml χυμού, η συστολική μειώθηκε κατά τη διάρκεια ενός έτους, αλλά δεν υπήρξε καμία επίδραση στη διαστολική πίεση.

Επιπλέον, συμβάλλει ενδεχομένως στη μείωση της συσσώρευσης λίπους στις αρτηρίες που οδηγεί στη σκλήρυνση των αιμοφόρων αγγείων.

. Το εκχύλισμα ροδιού έδειξε επίσης αποτελεσματική προστασία των δοντιών και των ούλων. https://akos.ba/u-fokusu/

Επεξεργασμένο από: Aida Tule

Κτηματολόγιο ''η αρπάγη της εύφορης κοιλάδας''

"Σπίτι όσο να χωρείς και γη όσο να θωρείς", λέει μια παλιά Καριώτικη παροιμία ..Αχ και να ξέρες πρόγονε μου τι μας έλαχε τώρα με αυτές τις συμβουλές σου ...   Ο τόπος μας είναι μικρός.

Ταμαχιάρηδες πρόγονοι ,εξ ανάγκης ορμώμενοι, έσπαγαν τα βράχια ,ξεχαλίκαγαν τα χώματα ,έφτιαχναν σκάλες ,πεζούλες ,αναβαθμίδες στα βουνά ,μνημεία στο Θεό του μόχθου και της ζήσης.

Αυτό το χωράφι ,σου λεγε ο πατέρας ,το φτιάξε ο παππούς σου... μερεύοντας τα χώματα. .

Και αυτά τα λιοχώραφα –πεζούλες , περνώντας από κατακτητές ,γλυτώνοντας από ξηρασίες ,πάγους ,φωτιές , έφθασαν σε σένα. Και απέκτησες την καλή συνήθεια να σου αρέσει να χεις το δικό σου λάδι, μπόλικο μην λογαριάζοντας το κόπο και τα έξοδα να το μαζέψεις. Με τους τοίχους ρημαγμένους από το χρόνο (ποιος φτιάχνει πια) και την υπερβόσκηση, στέκουν τα δέντρα στα λιγοστά επικλινή χώματα. Μνημεία της φύσης .Βλογημένο δέντρο -βλογημένος καρπός.

Πριν 15 περίπου χρόνια έγινε το ελαιοκομικό μητρώο . Ήρθαν με τα GPS και εντόπισαν τα χωράφια. Δήλωσες τα περισσότερα τα πιο κοντινά (εξ άλλου δεν κόστιζε και τίποτα) Σ αυτά που πας μόνο εσύ και τα κατσίκια δεν τα δήλωσες (όντας και υποψιασμένος). Δυο φορές(σου έλαχε) σου έκαναν έλεγχο στα δηλωμένα. Μια η γεωργική υπηρεσία με υπάλληλο και αυτοκίνητο της υπηρεσίας και την άλλη φορά ο υπάλληλος της εταιρείας που έκανε τη κτηματογράφηση(για επιβεβαίωση ) με το δικό σου αυτοκίνητο παρακαλώ . Όταν σου είπαν να έρθεις να τα βρεις στο χάρτη, είδες ότι δεν έβγαζες άκρη, τα παράτησες και ούτε επιδότηση για το λάδι δεν ξαναζήτησες.

Και ήρθε και το κτηματολόγιο. Αυτή η αμύθητη κτηματική κληρονομιά σου, της έμελλε να μετρηθεί για τέταρτη φορά! Ενώ η καταγραφή ήταν αυτονόητη έγινε ζητούμενο –προαπαιτούμενο .Έπρεπε να μπούμε στα μνημόνια, να συμμαζευτούμε λέει. Να ξέρουμε τίνος είναι τί. Να πάρεις τις συντεταγμένες –να πληρώσεις το μηχανικό, να πληρώσεις το συμβολαιογράφο να αποκτήσεις τίτλους, να πας στο κτηματολόγιο - να πληρώσεις , να τακτοποιηθούν επιτέλους λέει, να κατοχυρωθείς λέει, να ξέρεις και να ξέρουν ανά πάσα στιγμή λέει ,να μη σου τα ΠΑΡΕΙ το κράτος(άκουσον-άκουσον) λέει. Και όλα αυτά σε ελάχιστο χρόνο ,να τρέξεις σα το Βέγγο, γιατί έτσι επιτάσσουν οι δανειστές - δυνάστες και όχι γιατί προέκυψε ως ανάγκη μιας σωστά οργανωμένης και ευνομούμενης κοινωνίας. Φοβού τους Δαναούς . Να σε φοβίσουν , λέω . Να ξέρουν τι να σου υποθηκεύσουν-αρπάξουν , λέω . Να απλοποιηθούν μέσω των κομπιούτερ οι μεταβιβάσεις ,να γίνονται τάχιστα οι κατασχέσεις κοψοχρονιάς, λέω. Σιγά να μπορείς νάχεις κάτι κρυφό, λέω. Να πληρώνεις μέχρι κεραίας τα ένφια λέω , να σου φορολογήσουν αύριο και το πιθανό λάδι που θα κάνεις που και τα πιθανά ξύλα που θα κόψεις, λέω . Πόσο λάδι έκανες ; 200 κιλά φέτος ,χρειάζεσαι 80 κιλά θα φορολογηθείς για τα 120 κιλά. Δυο τόνους ξύλα που θα κόψεις θα σου βεβαιώνεται ο ανάλογος φόρος. Τα έχουν όλα σκεφτεί ,τα έχουν όλα προγραμματίσει, θάρθει και η στιγμή της εφαρμογής όταν το χρειασθούν, λέω. Και όλη αυτή η πρεμούρα για το κτηματολόγιο αποσκοπεί και στον καθορισμό δημοσίων και ιδιωτικών εκτάσεων .Να ξεπουλήσουν τη δημόσια περιουσία ,καθαρή, χωρίς να μπλέκεσαι εσύ ο ιδιώτης. Τώρα πια δεν είμαι υποψιασμένος . Είμαι βέβαιος γι αυτά που θάρθουν.

Το οικονομικόν του θέματος

Στους κατατετμημένους κλήρους του νησιού είναι σύνηθες να έχεις 15 χωράφια με 70 περίπου ελιές . Ο μηχανικός θέλει για να έρθει με το GPS 15x…..=…Ζ ποσό…… Δεν αναφέρομαι σε τοπογραφικά. Στο Ζ ποσό θα προσθέσεις + 70 ευρώ παράβολα + συμβολαιογραφικά χαρτιά αν δεν έχεις τίτλους + ταλαιπωρία =………..σεβαστό ποσό

Το ερώτημα

Αν δεν δηλώσεις ένα χωράφι από ποιον να φοβηθείς; Από το γείτονα σου (που ξέρει ότι νοιάζεσαι) ή από το αδηφάγο κράτος; toy-manoli-kalla φωτο /tsakalos.xristos 1 https://pbs.twimg.com/media/D3OI-yKXsAQUW4W.jpg 2

«Άκρατος Νήσος»-Διαδρομές «μακροκαλοζωΐας» στην Ικαρία

Αντώνης Γλαρός (φωτ. Χρήστος Πετρόπουλος) Ο Αντώνης Γλαρός σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ «Άκρατος Νήσος» με θέμα τον ικαριακό τρόπο ζωής ενώ συμμετείχε και στην διοργάνωση του 2ημερου ικαριώτικου πανηγυριού στις Βρυξέλλες τον περασμένο Νοέμβριο.

 

 

Αντώνης Γλαρός: «Θεωρώ ότι η προσοχή του κόσμου έχει ξεκινήσει να στρέφεται στο νησί κυρίως τα τελευταία 5-6 χρόνια της κρίσης κι οι λόγοι είναι πολλοί. Κατ’ αρχάς είναι ένας πολύ φθηνός τουριστικός προορισμός κυρίως τώρα που οι μισοί νέοι άνθρωποι της χώρας είναι άνεργοι. Σε δεύτερη φάση η κρίση έχει φέρει έναν προβληματισμό όσον αφορά τον τρόπο ζωής και διασκέδασης. Η Ικαρία ως ένας από τους πλέον φτωχούς τόπους της Ελλάδας ποτέ δεν ξέφυγε. Δεν συμμετείχε στο πάρτι των ‘90’s και 00’s που είχε στηθεί σε όλη τη χώρα. Οι ικαριώτες έχουν σε βάθος πολλών ετών αναπτύξει μια αντίληψη μακροκαλοζωίας που δε σχετίζεται τόσο με την κατοχή υλικών αγαθών πολύ πριν προκύψει η κρίση.

 Η Ικαρία ως ένας από τους πλέον φτωχούς τόπους της Ελλάδας ποτέ δεν ξέφυγε. Δεν συμμετείχε στο πάρτι των ‘90’s και 00’s που είχε στηθεί σε όλη τη χώρα

Η διασκέδαση τους βρίσκει έκφραση (και) μέσα από τα πανηγύρια ένα μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο. Η Ικαρία λοιπόν προσφέρει ένα plan Β το οποίο δίνει και στον κόσμο που έχει πληγεί από την κρίση, μια ελπίδα, ένα μπούσουλα ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος, ένας εναλλακτικός τρόπος ζωής με προτεραιότητα τον άνθρωπο. Βέβαια, η υπερέκθεση του νησιού οδηγεί σε μα εμπορευματοποίηση του τρόπου ζωής. Ο ίδιος ο κόσμος το προκαλεί γιατί το ζητάει αυτό το μικρόβιο της δύσης που μπορεί να προσβάλει το νησί αν κι έχει ισχυρά αντισώματα.

Να σου δώσω ένα παράδειγμα- μια φίλη έχει τουριστικό γραφείο στην Ικαρία. Την πήραν τηλέφωνο από ΗΠΑ, μια ομάδα τουριστών που ήθελε να έρθει στο νησί και ζητούσαν στις δραστηριότητες τους να αρμέξουν κατσίκες, να ψαρέψουν, και τέλος να επισκεφτούν τους ‘longevity people’. Τα παππούδια μας δηλαδή τα αντιμετωπίζουν ως μουσειακό είδος. Σε στυλ ‘γι’ αυτούς που ζουν πάνω από τα 100 τι ώρα είναι το επισκεπτήριο;’ Για την ώρα το βλέπουμε και γελάμε.

Υπάρχουν τουρίστες στην Ικαρία που αντιμετωπίζουν τα παππούδια μας ως μουσειακό είδος. Σε στυλ ‘γι’ αυτούς που ζουν πάνω από τα 100 τι ώρα είναι το επισκεπτήριο;

 Ήμασταν στον καφενέ στην πλατεία του Αγίου Κηρύκου το Πάσχα και συζητούσαμε για το πώς θα μπορούσε να στηθεί ένα γλέντι όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Μια Γερμανίδα κολλητή μου, λάτρης του νησιού, η Birgit Urban που επισκέπτεται το νησί πολλές φορές το χρόνο, πρότεινε να οργανώσει κάτι τέτοιο στις Βρυξέλλες όπου κι εργάζεται. Εγώ μόλις είχα ολοκληρώσει την «Άκρατο Νήσο», μια ταινία που γυρίσαμε για την Ικαρία και τα πανηγύρια της, τον τρόπο ζωής των ντόπιων, τη διατροφή τους και τον τρόπο που διασκεδάζουν μέσα από τη μάτια ενός αμπελουργού που μεταφέρει το κρασί στα πανηγύρια. Η χρηματοδότηση ήρθε από το ίδρυμα «Ιωάννης Μελάς» και με το φιλμ ασχοληθήκαμε μια ομάδα Ικάριων συντελεστών. Στόχος μας να ξεφύγουμε από τα κλασικά στερεότυπα για τον τόπο μας.

Πρότεινα λοιπόν να το προβάλλουμε στις Βρυξέλλες. Σύντομα, η ιδέα άρχισε να απλώνεται και να αγκαλιάζεται από τα παιδιά που μένουν μόνιμα στο Βέλγιο αλλά και τους φίλους τους οι οποίοι μένουν μόνιμα εκεί. Γρήγορα σχηματίστηκε η ομάδα «Φίλοι της Ικαρίας». Οι εκδηλώσεις στις Βρυξέλλες είχαν εξαιρετικά μεγάλη επιτυχία. Η προβολή έγινε sold out όσο και το πανηγύρι. Φανταστείτε οργανώθηκε δεύτερη μέρα για να καλύψει τη ζήτηση!»

Ηλέκτρα Τσακαλία, ηθοποιός»

_{Ηλέκτρα Τσακαλία (φωτ. Χρήστος Πετρόπουλος)}

Ηλέκτρα Τσακαλία: «Αυτό που συμβαίνει με την Ικαρία δεν το βλέπω σαν εμμονή αλλά σαν αναγνώριση. Το νησί μέχρι πριν μερικά χρόνια ήταν ένα άγνωστο μέρος για μεγάλη μερίδα του κόσμου. Οι επισκέπτες του ήταν ως επί το πλείστον σταθεροί, ακόμα και από το εξωτερικό. Είναι λογικό ως ένα βαθμό, με την άνθηση των μέσων να τραβήξει την προσοχή του κόσμου παγκοσμίως, κυρίως από την ένταξη της Ικαρίας στον κατάλογο των Blue Zones (μακροζωίας) και μετά. Έπειτα ήρθαν και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Στα θετικά της υπόθεσης βάζω: τον τουρισμό στο νησί που ενισχύει την τοπική οικονομία, την εξωστρέφεια των τοπικών προϊόντων, ακόμα και την ευκαιρία που έχουν οι κάτοικοι να κρατήσουν ή κι να βελτιώσουν τα θετικά στοιχεία του τρόπου ζωής τους και να επανεξετάσουν ό,τι δεν είναι πλέον λειτουργικό. Κυρίως όμως κι εξ’αιτίας της μεγάλης προβολής του νησιού η Ικαρία μαγνητίζει πια παγκοσμίως πολλούς ανθρώπους που ο τρόπος ζωής του νησιού του εμπνέει και τους θέλγει. Στην εποχή της εδραίωσης της παγκοσμιοποίησης το νησί φέρνει στο τραπέζι ένα modus vivendi που φαντάζει μεν εξωτικό αλλά υπενθυμίζει ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος να ζει κανείς.

Αυτό το ‘κύμα’ ίσως σε κάποιο βαθμό έχει αλλοιώσει τον χαρακτήρα των τοπικών εθίμων. Για 20 μέρες το καλοκαίρι… Ευτυχώς, η Ικαρία, οι άνθρωποι της και ο τρόπος που ζουν είναι εκεί 12 μήνες το χρόνο.

Αρνητικά υπάρχουν και για κάποιους από τους κατοίκους και για κάποιους από τους επισκέπτες οι οποίοι εγκλωβίζονται σε μια μονοδιάστατη εκδοχή του νησιού. Κάθε τι δημοφιλές αργά ή γρήγορα θα τραβήξει την προσοχή της αγοράς και των αγοραίων. Όπως κάθε πρωτοπορία με το που αναγνωρίζεται ως τέτοια γίνεται mainstream. Αυτό το ‘κύμα’ ίσως σε κάποιο βαθμό έχει αλλοιώσει τον χαρακτήρα των τοπικών εθίμων. Για 20 μέρες το καλοκαίρι. Αλλά εσείς έχετε πάντα στο νου σας την Αυγουστιάτικη Ικαρία.

Ευτυχώς, η Ικαρία, οι άνθρωποι της και ο τρόπος που διασκεδάζουν και γενικότερα ζουν, είναι εκεί 12 μήνες το χρόνο. Άλλωστε, αμφιβάλλω αν οι παππούδες μας που σέρνουν τον κάβο στους χορούς έχουν ακουστά τον Dj Sasha. ..

 πηγες https://www.monopoli.gr    https://www.youtube.com/channel/UCz9m2IVBSDnsIRnPicyUR8w 

Τοξικές χημικές ουσίες ...στο μέλι !

φωτογραφία

Michael Broul

Στις 27 Απριλίου 2018, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε τη μόνιμη απαγόρευση τριών νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων επιβλαβών για τις μέλισσες: το Imidacloprid και την clothianidin της Bayian και την τιμετοξάμη της SyngentaΩστόσο, η χρήση τους παραμένει στα θερμοκήπια.! Επιπλέον, επιτρέπεται η χρήση άλλων νεονικοτινοειδών: acetamiprid, thiacloprid, sulfoxaflor και flupyradifurone και άλλες ουσίες όπως cypermethrin, deltamethrin και chlorpyrifos, όλα δυνητικά επικίνδυνα εντομοκτόνα για τις μέλισσες και άλλα έντομα επικονίασης. http://salviamoleapi.org/firma-ora/

Αν οι μέλισσες πεθάνουν.... το περιβάλλον, το φαγητό και η γεωργία μας είναι εκείνοι που θα πληρώνουν το τίμημα. Στην πραγματικότητα, οι μέλισσες δεν παράγουν μόνο μέλι: το ένα τρίτο των τροφίμων που συνήθως καταναλώνουμε - όπως μήλα, φράουλες, ντομάτες αμύγδαλα ...- και η παραγωγικότητα του 75% των βασικών μας γεωργικών καλλιεργειών εξαρτάται από την επικονίαση τους...

Οι επικονιαστές συχνά εκτίθενται σε τοξικές χημικές ουσίες (εντομοκτόνα, ζιζανιοκτόνα, μυκητοκτόνα). Συγκεκριμένα, τα νεονκοτινοειδή είναι φυτοφάρμακα που εισήχθησαν στη δεκαετία του 1990 και σήμερα έχουν εξαπλωθεί ταχέως στην επεξεργασία των σπόρων (εφαρμογή ουσιών στους σπόρους για την πρόληψη του σχηματισμού παρασίτων ή παθογόνων παραγόντων). Ωστόσο, αυτά προκαλούν επίσης βλάβες σε άλλους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των μελισσών που παίρνουν αυτές τις ουσίες επειδή είναι παρούσες στη γύρη των φυτών. Τόσο πολύ, ώστε, τα τελευταία χρόνια, μιλάμε για μαζικό θάνατο των μελισσών .

Προσθήκη λεζάντας

Όπως γνωρίζετε οι μέλισσες είναι θεμελιώδεις για τη διατροφή μας. Όταν τρώμε ένα μήλο ή ένα βερίκοκο , αυτά είναι το αποτέλεσμα της εργασίας μιας μέλισσας που έχει επικονίαση το φυτό. Εάν η γεωργία συνεχίσει να χρησιμοποιεί αυτές τις ουσίες, οι μέλισσες θα εξαφανιστούν και πιθανώς και τα φρούτα που συναντάμε στο κήπο ,στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ. Πρέπει λοιπόν να ανησυχούμε; Ναι ! Κατά την άποψή των Περιβαλλοντολόγων, είναι σωστό να προβληματιστούμε για τη βλαπτικότητα αυτών των ουσιών, κυρίως επειδή είναι επιβλαβείς όχι μόνο για τις μέλισσες αλλά και για πολλούς άλλους οργανισμούς. συμπεριβαλομενου και του Ανθρώπου...!

.

Η χλωρίδα μας: Prasium majus, Πράσιο το μέγα. Το 'Τσάι' όπως το λέμε εδώ στην Ικαρία

Η χλωρίδα μας: Prasium majus, Πράσιο το μέγα. Το Λαγουδόχορτο ή 'Τσάι' όπως το λέμε εδώ στην Ικαρία είναι ένας πολυετής θάμνος,
του οποίου οι βλαστοί
φτάνουν μέχρι και το 1 μέτρο.                                                                                                                   Ανήκει στην οικογένεια Lamiaceae                                                       Ετυμολογία -
Το όνομα του γένους Prasium είναι αβέβαιης προέλευσης, ίσως από το ελληνικό "prason" = πράσινη πέτρα ή αχάτη, με πιθανή αναφορά στο συγκεκριμένο λαμπερό πράσινο των φύλλων του, ενώ το όνομα του είδους προέρχεται από το Latin majus = μεγαλύτερο, μεγάλο.Γεωγραφική κατανομή και βιότοπος -
Αυξάνεται σε περιοχές Φαράγγια, γκρεμούς ή εδάφη  ιζηματογενή  των παράκτιων λωρίδων και των θαλάσσιων γκρεμών, από 0 έως 600 μ. Ωστόσο, η μεγαλύτερη παρουσία της βρίσκεται στους ασβεστολιθικούς βράχους και στα γκρεμίσματα  κοντά στη θάλασσα.                                                                   Περιγραφή Ο κορμός του είναι ξυλώδης και διακλαδισμένος ακανόνιστα.

Τα φύλλα του, έντονα, με χρώμα το γλυκό πράσινο. Οι απολήξεις στις άκρες του είναι οδοντωτές ,και το σχήμα των, οωειδή και λογχοειδή.

Στη βάση του φύλλου, το σχήμα μοιάζει με καρδιά.

Συνήθως τά άνθη είναι λευκά,ή ακόμη και λιλά ανοιχτόχρωμα, αλλά το χαρακτηριστικό ότι βγαίνουν μαζί δύο δύο, και αποτελείται από μία στεφάνη άνω με κυρτό σχήμα, και στο κάτω μέρος του άνθους είναι τρίλοβο.

Το πίσω μέρος του άνθους είναι τριχωτό , χνουδωτό. Ανθίζει από τέλη Μαρτίου έως αρχές Μαίου

            Καλλιέργεια - Η

καλλιέργεια μπορεί να γίνει με αναπαραγωγή σπόρων στο φυτώριο και μετέπειτα φύτευση νεαρών φυτωρίων στο κήπο.

Είναι προτιμότερο να επιλέγονται ασβεστολιθικά εδάφη, φροντίζοντας να βοηθήσουμε το φυτό τόσο με προσθήκες οργανικών λιπασμάτων όσο και με προσεκτική άρδευση κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της βλάστησης.

Λόγω των ιδιαιτεροτήτων του, πρόκειται για ένα φυτό που πρέπει να εκτιμηθεί ιδιαίτερα για την καλλιέργεια του ως ενα είδος που υποστηρίζει την τοπική βιοποικιλότητα και για τη δυνατότητα ενός συμπληρωματικού εισοδήματος. Στην πραγματικότητα, είναι ένα πολυετές φυτό,που δεν απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα εκτός από τις παραδοσιακές.

Χρήσεις και παραδόσεις -Είναι ένα μελισσοκομικό φυτό, επομένως πολύ χρήσιμο για την ανάπτυξη των πληθυσμών των μελισσών.
Οι τρυφεροί βλαστοί του
καταναλώνονται,
μόνοι τους ή
συνοδεία με τσόχους και αγριομάραθο,
τσιγαριαστοί,
καλιτσούνια,(στη κρητική κουζίνα)
χορτόπιτες.
Επίσης συνδυάζεται γευστικά
και μο-να-δι-κά,
με σαλιγκάρια ή
σουπιές.συνοδεύει άριστα χορινό η αρνάκι στο τσουκάλι,αλλα και πεντανόστιμο και μυρωδάτο ωμό στην σαλάτα μας... και τέλος φοβερά στην ομελέτα...
Κατά τη άποψη των Κρητικών
είναι ένα από τα πιό νόστιμα
άγρια φυτά της Κρήτης. Κατά τη άποψη των Ικαριωτών και ενα πολύ θεραπευτικο και αρωματικό 'Τσαι' (πλούσια σε βιταμίνη Ε, έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες.Τα φύλλα χρησιμοποιούνται για εγχύσεις και αφέψηματα εξαιτίας του διουρητικού αποτελέσματος που έχουν και ενάντια των πετρωμάτων στα νεφρά.)..Καλημέρα

Από μια '' ημέρα της γυναίκας'' στο καφενείο του Ξενοφού γύρω στη δεκαετία του 80.

"Κάποτε μια γιαγιά Ικαριώτισσα που της άρεσε πολύ να πίνει το κρασάκι της ,συνοδεύοντας το πάντα με ένα τσιγάρο ,μπήκε σε περιορισμό από τα παιδιά της Η γιαγιά απο τη στεναχώρια της έπεσε στο κρεβάτι και δεν σηκωνόταν με τίποτα από εκεί. Η κόρη της τρομοκρατημένη φώναξε τον Γιατρό για να την συνεφέρει !Αφού την εξέτασε και δεν της βρήκε τίποτα το ανησυχητικό ζήτησε από την κόρη να δώσει ένα ποτηράκι κρασί στην γιαγιά ...Μόλις ήπιε το κρασοπότηρο της ως εκ θαύματος η γιαγιά συνήλθε και ζήτησε να της δώσουν άλλο ένα μαζί με ένα τσιγάρο.... -Καπνίζεις κ Μαρία ?την ρώτησε ο Γιατρός ..-Ναι παιδί μου σε ούλους τους καιρούς! '' 

Ικαρία 1980 ,στο καφενείο για την γιορτή της γυναίκας!                                                                   «Η χαρούμενη καρδιά κάνει καλό ως γιατρικό»,.Αααχ αυτό το γέλιο τους, εκείνο το πηγαίο,γάργαρο και ξεκαρδιστικό γέλιο των Γυναικών σου Ικαρία , που δίνει πνοή στις Ψυχές μας να βρίσκουν δρόμους. ...Δικούς τους, δικούς μας. ... Σήμερα τιμάμε τη Γυναίκα ,Διαχρονικό Στυλοβάτη της Ικαριώτικης οικογένειας, την ευαισθησία, το μόχθο και την ατελείωτη προσφορά της.
Χρόνια Πολλά σε όλες τις γυναίκες".                                                             φώτο ‎Goulis Proiskos‎ _

Ο καπετάν «Σώστης» από τη Θύμαινα

Η «Σπυριδούλα», το καΐκι του καπετάν Λευτέρη, που εκτός από χρέη ασθενοφόρου εκτελεί και χρέη σχολικού. Κάθε πρωί στις 7.30 περιμένει τους πέντε μαθητές γυμνασίου και λυκείου της Θύμαινας για να τους μεταφέρει απέναντι στους Φούρνους, όπου βρίσκεται το σχολείο τους.

Ανήμερα τη γιορτή του Αγίου Ελευθερίου, βράδυ, οι άνδρες βγήκαν από τα καφενεία του Αγίου Κηρύκου Ικαρίας και έπιασαν να κοιτάζουν προς τη θάλασσα. Το βλέμμα τους είχε «σκαλώσει» σε μια μικρή βάρκα που ξεμάκραινε. Ολοι στο νησί ξέρουν από αέρηδες και θάλασσες. Εκείνη τη στιγμή είχε 7 μποφόρ νοτιά, ο καιρός ήταν κόντρα, το ταξίδι του σκάφους θα ήταν δύσκολο. «Να ’ναι καλά ο άνθρωπος», ψιθύριζαν οι θαμώνες, σηκώνοντας τους γιακάδες τους. Ζόρικος καιρός.

Στη βάρκα βρισκόταν ο καπετάν Λευτέρης Κοτταράς από τη Θύμαινα, ένα από τα νησάκια του συμπλέγματος των Φούρνων. Ανήμερα τη γιορτή του, είχε μεταφέρει ασθενή από τους Φούρνους στον Αγιο Κήρυκο, που έχει νοσοκομείο και τώρα επέστρεφε σπίτι του. «Το ναύλο τον πληρώνει το ΕΚΑΒ, αλλά είναι ο άνθρωπος που αποφασίζει να ταξιδέψει με αυτόν τον καιρό για να σώσει έναν άλλο άνθρωπο. Και να φανταστείς ότι πληρώνουμε το ίδιο ΦΠΑ με το Κολωνάκι», σχολίασε ο κ. Χρυσόστομος Φουντούλης από την Ικαρία που βρισκόταν μπροστά στο περιστατικό.

Αυτή ήταν πάντα η ζωή για τον καπετάν Λευτέρη, δεν ξέρει πώς είναι διαφορετικά, πώς ζουν σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Απ’ όσο θυμάται τον εαυτό του, στον τόπο του η ξαφνική ασθένεια δεν ήταν ποτέ απλώς μια ξαφνική ασθένεια.

Μίνι εκστρατεία

Πυροδοτεί μια μίνι εκστρατεία: μάζεμα πραγμάτων, ναύλωμα σκάφους και ταξίδι έως την Ικαρία, τη Σάμο, τη Λέσβο ή τον Πειραιά, όπου υπάρχουν γιατροί και υποδομές. Με μποφόρ, χωρίς μποφόρ, δεν έχει σημασία. Με το πλοίο της γραμμής; Με καΐκι; Με ταχύπλοο; Με ό,τι έχει ο Θεός. «Μόλις με καλέσει το Λιμεναρχείο τρέχω», λέει στην «Κ» ο κ. Κοτταράς. Γνωρίζει πως για να απευθύνθηκαν σε αυτόν, δεν υπάρχει άλλος τρόπος ο ασθενής να ταξιδέψει. Δεν θα είναι η μέρα που το πλοίο της γραμμής για Πειραιά «πιάνει» Φούρνους (δύο φορές την εβδομάδα), ενώ προφανώς δεν θα εξυπηρετεί ούτε το βαποράκι «Μεγαλόχαρη» που κάνει την ενδοεπικοινωνία μεταξύ Ικαρίας, Σάμου και Φούρνων. (Φέτος, τα δρομολόγια του «Μεγαλόχαρη» είχαν διακοπεί από τις αρχές Οκτωβρίου με τους κατοίκους του συμπλέγματος των Φούρνων και ιδίως της Θύμαινας να είναι αποκομμένοι από τον έξω κόσμο. Η γραμμή αποκαταστάθηκε μόλις στις 15 Δεκεμβρίου.) Ομως ο καπετάν Λευτέρης «στρατολογείται» και όταν έχει «καιρό» και τα πλοία είναι ακινητοποιημένα. Πολύ συχνά καλείται να υπογράψει χαρτί ότι τα μποφόρ είναι λιγότερα από αυτά που λέει το δελτίο. «Πολλές φορές λέει ότι έχει 6-7, αλλά εμείς ξέρουμε ότι τοπικά είναι 4-5. Αλλά πάω και με εφτάρια και με οχτάρια, άμα είναι ανάγκη». Καλή ώρα το ταξίδι ανήμερα του Αγίου Ελευθερίου. «Τώρα έχω τέσσερις μέρες συνέχεια που πηγαίνω περιστατικά Σάμο ή Ικαρία, αναλόγως».

Οσο ο πληθυσμός στους Φούρνους μεγαλώνει, τόσο αυξάνονται και οι ανάγκες για αυτά τα πηγαινέλα. «Κάθε χρονιά και περισσότερα δρομολόγια. Να, φέτος ξεμείναμε από γιατρό στο νησί (σ.σ.: Θύμαινα). Είμαστε 60 οικογένειες και κρεμόμαστε από ένα καΐκι». Μα και οι Φούρνοι, με 1.000 κατοίκους τον χειμώνα, έχουν μόλις δύο γιατρούς. «Δύο κοπέλες, κι αυτές αναμένεται να φύγουν αρχές Γενάρη, χωρίς να ξέρω αν θα έχουμε αντικαταστάτη», λέει ο δήμαρχος Φούρνων Κορσεών κ. Ιωάννης Μαρούσης. «Και εάν χρειαστεί διακομιδή σε άλλο νησί, ο γιατρός πρέπει να συνοδεύσει τον ασθενή, και το νησί να μείνει χωρίς καθόλου γιατρό. Ευτυχώς, μας λυπάται ο Θεός και δεν έχουμε θρηνήσει θύματα». Δεν είναι τα μόνο δρομολόγια που κάνει ο καπετάν Λευτέρης μέσα στην ημέρα. Κάθε πρωί στις 7.30 η «Σπυριδούλα» του περιμένει στο λιμάνι τους πέντε μαθητές γυμνασίου και λυκείου της Θύμαινας (σ.σ.: έχει δημοτικό και νηπιαγωγείο) για να τους μεταφέρει απέναντι στους Φούρνους όπου είναι το σχολείο τους. Ενα τέταρτο κάνει το καΐκι να διανύσει την απόσταση του 1,5 μιλίου. Με φουρτούνα το ταξίδι μεγαλώνει. Στις 2 μ.μ. είναι εκεί για να τους γυρίσει πίσω. Ο καπετάν Λευτέρης Κοτταράς κάνει και ένα δεύτερο δρομολόγιο το απόγευμα, ώστε να παρακολουθήσουν τα παιδιά την ενισχυτική διδασκαλία. Η μεταφορά αυτή επιδοτείται από το υπουργείο. «Και οι Φούρνοι έχουν ανάγκες, αλλά εμείς είμαστε ακόμα πιο απομονωμένοι». Με 7-8 μποφόρ τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε σχολείο και να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους.

Ο καπετάν Λευτέρης δεν σκέφτηκε ποτέ να μείνει αλλού, έστω παραδίπλα, στην Ικαρία. «Τι να πάμε να κάνουμε στην Ικαρία; Εδώ γεννηθήκαμε, εδώ μείναμε». Από το ’75 βρίσκεται καθημερινά στη θάλασσα, εξυπηρετώντας τους συντοπίτες του και όσους έχουν ανάγκη. Πιο παλιά «έβγαινε» με την «Ευαγγελίστρια», ένα ξύλινο σκάφος 12 μέτρων, κατόπιν με το «Κοτταράς», επίσης ξύλινο σκαρί 18 μέτρων, και πλέον με τη «Σπυριδούλα» και τον «Αγιο Νικόλαο», 13 και 10 μέτρων αντίστοιχα. Από τα 9 μίλια που έπιανε παλιά, τώρα πιάνει τα 20. Δεν είναι κακό, συνήθως βιάζεται. «Πόσο χρονών είστε;» τον ρωτάμε. «Ε τα ’χω τα χρονάκια μου, είμαι στα 62». «Νεότατος» αντιτείνουμε, ξεχνώντας ότι στον τόπο του ο κόπος σχεδόν για τα πάντα είναι διπλός – ενδεχομένως τα χρόνια να βαραίνουν περισσότερο. «Εχω πράγματι κουραστεί από τα πhγαινέλα. Αλλά το παλεύουμε. Ποιος άλλος θα το κάνει, άλλωστε; Τα νέα παιδιά, οι ναυτικοί, φεύγουν, δεν κάθονται στη Θύμαινα, δεν τους αρέσει εδώ». Σταματά για λίγο και συνεχίζει: «Πολλά να μη λέμε. Εχουν συμβεί και άσχημα στις μεταφορές, αλλά δόξα τω Θεώ να λέμε που παλεύουμε και μπορούμε και σώνουμε ψυχές».

«Ο τόπος μας είναι μοναδικός, αλλά οι συνθήκες είναι πολύ άσχημες», λέει στην «Κ» ο δήμαρχος Φούρνων Κορσεών Γιάννης Μαρούσης. «Προφανώς θέλουμε περισσότερα δρομολόγια, αλλά φθάσαμε να λέμε ότι και αυτά τα δύο είναι αρκετά. Εχουμε περάσει και καλύτερες και χειρότερες εποχές, μήνες ολόκληρους χωρίς καμία σχέση με την ενδοχώρα».

Ενα παράλληλο σύμπαν αυτό το νησιωτικό σύμπλεγμα, όπου για τα αυτονόητα πρέπει να παλέψεις διπλά. «Ενας ηλικιωμένος για να κάνει εξετάσεις πρέπει να πάει Ικαρία ή Σάμο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αν πάει με το μικρό καράβι και έχει καλό καιρό, μπορεί να γυρίσει την ίδια μέρα. Αν πάει με το μεγάλο, ίσως πρέπει να διανυκτερεύσει δύο μέρες».

Συχνά, οι γιατροί στα νοσοκομεία των δύο νησιών δίνουν προτεραιότητα στους Φουρνιώτες προκειμένου να καταφέρουν να επιστρέψουν σπίτι τους.

Οι μαθητές, από την άλλη, κάνουν καθημερινά αγώνα να φθάσουν στο σχολείο. «Στο σχολείο όπου υπάρχει έλλειψη καθηγητών. Τα παιδιά θα δώσουν στις Πανελλαδικές τα μαθήματα Πληροφορικής και Γερμανικών χωρίς να έχουν κάνει ούτε ένα μάθημα μέσα στη χρονιά».

...».                                                       πηγή  http://www.kathimerini.gr/authors/lina-giannaroy   φώτο  https://www.lifo.gr