Αρωματικά και Φαρμακευτικά Φυτά ....«επιχειρηματίας-εργολάβος» η καλλιεργητής ?

Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας τα Αυτοφυή Αρωματικά και Φαρμακευτικά φυτά έχουν χρησιμοποιηθεί και έχουν γίνει αντικείμενο εμπορίου από την αρχαιότητα. Οι εδαφοκλιματικές συνθήκες ευνοούν ιδιαίτερα την ανάπτυξη ΑΦΦ δίνοντας προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας. Η ελληνική χλωρίδα περιλαμβάνει έναν πολύ σημαντικό αριθμό ειδών με κυριότερα τη ρίγανη, το θυμάρι, το θρούμπι, το φασκόμηλο, το γλυκάνισο, το μάραθο (μαραθόσπορος), το χαμομήλι, τη δάφνη, τη μέντα, το δυόσμο, το φλησκούνι, τη λεβάντα, το μελισσόχορτο και τέλος τα μοναδικά και πολύ γνωστά προϊόντα κάποιων περιοχών της Ελλάδας όπως τη μαστίχα της Χίου, τον κρόκο της Κοζάνης, το δίκταμο της Κρήτης  το τσάι του βουνού της Βρύναινας (Ν. Μαγνησίας),το φλισκούνι και η ρίγανη της Ικαρίας Εκτιμάται ότι είναι δυνατό να καλλιεργηθούν και να μεταποιηθούν σε επιχειρηματική βάση και άλλα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά ή να συγκομιστούν τα είδη που αυτοφύονται σε διάφορες περιοχές της χώρας κατά τρόπο επαγγελματικό ώστε να αποκτήσουν οι αγρότες ένα πολύ ικανοποιητικό εισόδημα. Πρόσφατα ξεκίνησαν οργανωμένες καλλιέργειες ΑΦΦ σε περιοχές της Στερεάς Ελλάδας, της Θεσσαλίας, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Θράκης που αφορούν τη ρίγανη, τη μέντα, το μελισσόχορτο, το βασιλικό, το χαμομήλι, το φασκόμηλο, τη λεβάντα, το δενδρολίβανο, το τσάι του βουνού, το θυμάρι, τον ύσσωπο και την εχινάκεια.

Όλες οι προσπάθειες των τελευταίων ετών στις παραπάνω περιοχές έδειξαν ότι τα ΑΦΦ μπορούν να αποτελέσουν τις νέες δυναμικές και πολλά υποσχόμενες εναλλακτικές καλλιέργειες. Προϋπόθεση σ’ αυτό ήταν και παραμένει η πολύ καλή οργάνωση και γνώση των τεχνικών από την καλλιέργεια μέχρι τη μεταποίηση και εμπορία των επώνυμων προϊόντων από τους ίδιους τους παραγωγούς. Η απόκτηση του καλύτερου γενετικού υλικού, κατά προτίμηση εγχώριου, σε συνδυασμό με το βιολογικό τρόπο καλλιέργειας φαίνεται επίσης να αποτελούν τα βασικά πλεονεκτήματα των ελληνικών ΑΦΦ στη διεθνή αγορά. Το ξηροθερμικό κλίμα καθώς και η πολύ καλή σύσταση του εδάφους των περισσοτέρων περιοχών συμπληρώνουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τα προϊόντα με μεγάλες στρεμματικές αποδόσεις και υψηλών ποιοτικών και ποσοτικών προδιαγραφών ως προς τους δευτερογενείς τους μεταβολίτες που είναι τα συστατικά για τα οποία καλλιεργούνται (αιθέριο έλαιο, εκχυλίσματα).Παρά την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών οι κυριότερες εισαγωγικές Ευρωπαϊκές χώρες ΑΦΦ όπως η Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Ελβετία και Ιταλία αναζητούν έντονα τα ελληνικά βιολογικά προϊόντα και προσφέρουν πολύ ικανοποιητικές τιμές. Έτσι στον Πίνακα 1 βλέπουμε ότι οι τιμές χονδρικής πώλησης για την ξηρή δρόγη κυμαίνονται φέτος (σημ. 2015) από 5 ευρώ το κιλό για το δενδρολίβανο μέχρι τα 12 ευρώ το κιλό για την εχινάκεια. Με αποδόσεις από 100 Kg/στρέμμα μέχρι 400 Kg/στρέμμα, ανάλογα με το είδος και το μέρος του φυτού, παρατηρούμε, στην τελευταία στήλη του Πίνακα 1 ότι οι μικτές απολαβές ανέρχονται από 960€ έως και 4800€ το στρέμμα.

Αν λάβουμε υπόψη ότι εκτός από την εγκατάσταση της πολυετούς φυτείας, που δεν ξεπερνά τα 600€/στρέμμα, οι άλλες δαπάνες για τις καλλιεργητικές φροντίδες (λίπανση, άρδευση, ξεβοτάνισμα) είναι σχετικά μικρές, τότε οι καθαρές απολαβές, σε σύγκριση με άλλα γεωργικά προϊόντα, είναι πάρα πολύ υψηλές.

Οι απολαβές αυτές γίνονται ακόμα μεγαλύτερες εάν οι παραγωγοί προχωρήσουν οι ίδιοι στην μεταποίηση, δηλαδή στην απόσταξη ή την εκχύλιση των προϊόντων τους. Τα αιθέρια έλαια και τα υδατικά εκχυλίσματα των ΑΦΦ είναι επίσης περιζήτητα όχι μόνο από τους κλάδους των τροφίμων, φαρμάκων κλπ, αλλά και από τη σύγχρονη κτηνοτροφία και τη βιολογική γεωργία ως φυσικά αντιβιοτικά και ως αβλαβή φυτοπροστατευτικά χάρη στις ευρέως φάσματος αντιμικροβιακές και εντομοαπωθητικές ιδιότητες. Η επένδυση προς αυτή την μεταποίηση δεν απαιτεί μεγάλα κεφάλαια και μπορεί να απασχολήσει εξειδικευμένο προσωπικό από πτυχιούχους τεχνικούς και άλλους επιστήμονες που θα μπορούσαν να είναι στελέχη της τοπικής κοινωνίας.

Αξίζει να τονιστεί ότι οι τιμές πώλησης αιθερίων ελαίων που εισάγονται στην Ελλάδα (Πίν. 2) είναι αρκετά υψηλές. Συνεπώς οι Έλληνες παραγωγοί αρωματικών φυτών, εφόσον οι ίδιοι αποστάζουν και παραλαμβάνουν τα αιθέρια έλαια των φυτών που καλλιεργούν, είναι δυνατό να απολαμβάνουν αντίστοιχα επίπεδα τιμών.σύμφωνα με τις χημικές μας αναλύσεις υπερτερεί έναντι πολλών άλλων ελληνικών περιοχών αλλά κυρίως έναντι των εισαγόμενων από Κίνα και Αργεντινή.                           Η ποιότητα των ελληνικών βοτάνων, όπως δείχνουν όλες οι έρευνες, είναι πάρα πολύ καλή ας ευχηθούμε η ποιότητα των ελληνικών βοτάνων να κρατήσει σε διάρκεια για το καλό του τόπου.

Ελάχιστη ήταν η μέχρι τώρα συνεισφορά της πολιτείας στην ανάπτυξη του κλάδου των ΑΦΦ στη χώρα μας. Οι αρμόδιοι κεντρικοί φορείς πέρα από τα πολύ γενικά προγράμματα πρέπει να προχωρήσουν σε ένα συγκεκριμένο και πολύ φιλόδοξο στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της παραγωγής Α.Φ.Φ. στηρίζοντας ουσιαστικά την δημιουργία ομάδων παραγωγών – μεταποιητών από την εγκατάσταση της φυτείας με ντόπιο γενετικό πολλαπλασιαστικό υλικό μέχρι την μεταποίηση και την προώθηση εξαγωγής. Η δημιουργία επίσης ενός τοπικού συντονιστικού και συμβουλευτικού φορέα σε κάθε περιφέρεια από ότι καλύτερο έχει η κάθε περιοχή σε εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό θα στήριζε ουσιαστικά τον τομέα αυτό.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι η καλλιέργεια ΑΦΦ καθώς και η παραλαβή των αιθερίων ελαίων ή υδατικών εκχυλισμάτων αποτελεί έναν πρώτης τάξεως εναλλακτικό κλάδο της ελληνικής γεωργίαςΜπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανάπτυξη μεταποιητικών επιχειρήσεων και να συμβάλλει στη συγκράτηση κυρίως νέου πληθυσμού στην ύπαιθρο.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΤΡΙΠΤΟΠΟΛΕΜΟΣ
Περιοδική έκδοση του Γ.Π.Α.
Φθινόπωρο 2015 | ΤΕΥΧΟΣ 38                                                                                                                             

Δραματική μείωση των αρωματικών φυτών στα ελληνικά βουνά

 Σε πολλά μέρη της χώρας μας υπάρχει το έθιμο της συλλογής αρωματικών φυτών (κυρίως τσαγιού και ρίγανης) μια και συνδυάζεται με μια καλοκαιρινή βόλτα στο βουνό που εξασφαλίζει σε μια οικογένεια σχεδόν για όλο το χρόνο υψηλής ποιότητας ροφήματα ή καρυκεύματα και μάλιστα δωρεάν.

Στην παραδοσιακή ιατρική το αφέψημα από τσάι του βουνού χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της βρογχίτιδας, την ανακούφιση του κοινού κρυολογήματος, του βήχα, των πόνων της κοιλιάς κ.λ.π. Ακόμη θεωρείται εφιδρωτικό, τονωτικό, αντιερεθιστικό και αντιαναιμικό, διότι περιέχει σίδηρο. Οργανοληπτικά το ρόφημα είναι πολύ εύγευστο και αρωματικό, ενώ μπορεί να καταναλωθεί ζεστό ή κρύο, με ζάχαρη, μέλι ή και σκέτο.

Στην Ελλάδα αυτοφύονται περίπου 17 είδη, τα γνωστότερα είναι:

• Τσάι βλάχικο (στο Άγιο Όρος λέγεται μπεττόνικα) (Sideritis athoa – Σιδερίτης η αθώα) Απαντάται στη χερσόνησο του Άθω, στην Πίνδο και στη Σαμοθράκη, στο όρος Σάος.
• Τσάι του Μαλεβού ή τσάι του Ταϋγέτου (Sideritis clandestina – Σιδερίτης η λαθραία). Αυτοφύεται σε βράχους στις υποαλπικές και αλπικές περιοχές του Μαλεβού, του Ταϋγέτου και της Κυλλήνης.
• Μαλοτήρα ή καλοκοιμηθιά ειναι το τσάι της Κρήτης (Sideritis syriaca – Σιδερίτης η συριακή). Είναι αυτοφυές των βουνών της Κρήτης -κυρίως των Λευκών Ορέων και παλιότερα του Ψηλορείτη- σε υψόμετρο 1.300 – 2.000 μέτρα.
• Τσάι της Εύβοιας ή τσάι απ’ το Δέλφι (Sideritis euboea – Σιδερίτης η εύβοια). Αυτοφυές φυτό της Εύβοιας, κυρίως στα βουνά Δίρφυ σε υψόμετρο 1.000 – 1.540μ.
• Τσάι του Ολύμπου (Sideritis scardica – Σιδερίτης η σκαρδική) Το βρίσκουμε σε βραχώδη μέρη και σε υψόμετρο άνω των 1.000 μ., στον Όλυμπο, στην Όσσα (Κίσσαβο) και στο Πήλιο.
• Τσάι του Παρνασσού ή τσάι του Βελουχιού (Sideritis raeseri – Σιδερίτης του Ράσερ). Είναι αυτοφυές αλλά και καλλιεργήσιμο στο νομό Μαγνησίας. Ευδοκιμεί σε ορεινές περιοχές (και στον Όλυμπο) και σε χωράφια ασβεστούχα, πετρώδη, μέτριας γονιμότητας, ξερικά.

Κοινό χαρακτηριστικό των ειδών αυτών αλλά και γενικά του γένους Sideritis L. είναι ότι πρόκειται για φυτά ιδιαίτερα προσαρμοσμένα για να επιβιώνουν σε απόκρημνες βραχώδεις περιοχές με υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων και κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά στην ξηρασία και στις χαμηλές θερμοκρασίες, δεν απαιτούν πλούσια εδάφη και προτιμούν θέσεις με ελαφρό έδαφος , μικρό βάθος και άφθονο ήλιο. Απαντώνται και σε σχισμές βράχων ή ανάμεσα σε πέτρες, όπου λίγα φυτά μπορούν να επιβιώσουν.

Οι ανθοφόροι βλαστοί ξηραίνονται ώστε να μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ζήτηση για το είδος είναι μεγάλη, καθώς το ματσάκι (περίπου 50 γραμμάρια) πωλείται έναντι 2 -3  ευρώ.

Η οικονομική κρίση και η ακριβή τιμή στο τσάϊ του βουνού, οδηγούν «επιχειρηματίες-εργολάβους» στην ολοένα και αυξανόμενη εκμετάλλευση των δώρων αυτών της φύσης. Οργανωμένες ομάδες που συλλέγουν και πωλούν αυτοφυή φυτά από όλη τη χώρα χτενίζουν δεκάδες βουνοπλαγιές όπου φυτρώνουν είδη ελληνικού τσαγιού και άλλων αρωματικών φυτών και τα συλλέγουν παράνομα σε τέτοιο βαθμό που είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος εξαφάνισής τους. Υπολογίζεται ότι σε μια καλή χρονιά μπορεί να συλλέγουν από την περιοχή των Πρεσπών έως και πέντε τόνοι τσαγιού!

Ηδη σε δεκάδες ορεινές περιοχές της χώρας, και σε υψόμετρο άνω των 1.000 μ. όπου φύεται το τσάι του βουνού, οι πληθυσμοί του τσαγιού έχουν μειωθεί δραματικά, και επιστήμονες του ΑΠΘ και του Τμήματος Αρωματικών Φαρμακευτικών Φυτών του ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ επισημαίνουν την επιτακτική ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα για να αποτραπεί η καταστροφή του.

Η ποιότητα επίσης της ελληνικής ρίγανης είναι γνωστή στις διεθνείς αγορές για τα υψηλά ποιοτικά της χαρακτηριστικά (υψηλή περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο πλουσιότατο σε καρβακρόλη). Οι ποσότητες ρίγανης που συλλέγονται από τους αυτοφυείς πληθυσμούς έχουν μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και αυτό οφείλεται στη μείωση των αυτοφυών φυτών λόγω κυρίως της αλλαγής της γεωργικής πρακτικής που είχε σαν επακόλουθο την εξαφάνιση των αυτοφυών φυτών από τις παρυφές διαφόρων καλλιεργειών (ελιές, αμπέλια κλπ), στην αλλαγή χρήσεως γης σε περιοχές όπου αυτοφυόταν, καθώς και στη δυνατότητα απασχόλησης σε άλλες πλέον επικερδείς ή λιγότερο κοπιαστικές δραστηριότητες.

Οι ειδικοί επιστήμονες συστήνουν ελέγχους και μέτρα παρόμοια με αυτά που λαμβάνονται σήμερα για τη λαθροϋλοτόμηση σε μια προσπάθεια να αναχαιτιστεί το φαινόμενο της ληστρικής εκμετάλλευσης των αυτοφυών αρωματικών φυτών.

Οι μεγαλύτερες απώλειες καταγράφονται στα βουνά της Πελοποννήσου και της Κρήτης, ενώ στη Βόρεια Ελλάδα τα βουνά των συνόρων, όπως είναι ο Γράμμος, ο Βόρας, αλλά και ο Ολυμπος, έχουν χάσει σημαντικό μέρος από το απόθεμά τους. Στον Ψηλορείτη η μαλοτήρα πρακτικώς έχει εξαφανισθεί, ενώ στα Λευκά Όρη εκτιμάται ότι έχει απομείνει το 30% των φυσικών πληθυσμών που υπήρχαν πριν από 30 χρόνια. Το ξακουστό «μέλι της μαλοτήρας» εδώ και 5 χρόνια δεν παράγεται λόγω της δραματικής μείωσης των πληθυσμών του φυτού που τροφοδοτούσαν με τα άνθη τους τα μελισσοσμήνη.

Παράλληλα, σημαντικό πρόβλημα αποτελεί και η βόσκηση. Επιστημονική ομάδα του Τμήματος Αρωματικών Φαρμακευτικών Φυτών στο πλαίσιο μελέτης που διεξάγει για το τσάι του βουνού στη Β. Ελλάδα επεσήμανε το φαινόμενο αυτό στο όρος Φαλακρό, λόγω της εκτεταμένης παρουσίας κοπαδιών από αγελάδες(!) στις πλαγιές του βουνού.

Η διάνοιξη ορεινών δρόμων διευκολύνει την προσπέλαση σε δυσπρόσιτους τόπους που υπάρχουν ακόμα φυσικοί πληθυσμοί των αρωματικών φυτών όπως το τσάι του βουνού και τη μεταφορά του προϊόντος στην αγορά σε μεγάλες ποσότητες χωρίς δυσκολία. Η συλλογή του ελληνικού τσαγιού για το εμπόριο απαγορεύεται και επιτρέπεται μόνο για οικιακή χρήση και πολλά δασαρχεία έχουν εκδώσει ρυθμιστικές διατάξεις που καθορίζουν τις ποσότητες και τον χρόνο συλλογής. Παρ’ όλα αυτά, την τελευταία δεκαετία έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο ομάδες είτε Ελλήνων είτε αλλοδαπών να το συλλέγουν συστηματικά για να το εμπορευθούν στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και τα δασαρχεία αδυνατούν να ελέγξουν την κατάσταση.

Τα περισσότερα γνωρίζουν «γενικώς» που βρίσκονται οι πληθυσμοί σπάνιων φυτών αλλά δεν έχουν στα χέρια τους κάποια επιστημονική μελέτη ώστε να γνωρίζουν με ακρίβεια τα στοιχεία που συνθέτου την σπάνια χλωρίδα που συγκροτούν τη φύση των ελληνικών βουνών ούτε προσωπικό, ούτε οχήματα, ούτε καύσιμα, ούτε κονδύλια για υπερωρίες των δασοφυλάκων το απόγευμα ή τα Σαββατοκύριακα! Συνήθως, οι «εργολάβοι» γνωρίζουν με ακρίβεια όχι μόνο τους τόπους αλλά και τις κινήσεις των δασικών. Έτσι αποφεύγουν τη σύλληψη αλλά «το εμπόρευμα» πωλείται κανονικά στα καταστήματα ξηρών καρπών, βιολογικών προϊόντων κ.λπ. χωρίς κανείς να νοιάζεται πώς βρέθηκαν στις προθήκες τους!

Για πολλούς αιώνες οι ντόπιοι πληθυσμοί συλλέγουν με προσοχή τα άνθη των αρωματικών φυτών προσέχοντας να μη καταστρέψουν τη ρίζα ενώ πάντα αφήνουν κάποια φυτά για «να δώσουν σπόρο» ώστε να υπάρχουν τα αρωματικά φυτά και την επόμενη χρονιά. Αυτή η ισορροπία έχει χαθεί καθώς οι οργανωμένες αυτές ομάδες έχοντας γνώση της παράνομης πράξης τους, μαζεύουν στα γρήγορα τα φυτά τα ξεριζώνουν και αδιαφορούν για το μέλλον. Μάλιστα προκειμένου να προλάβουν τους ανταγωνιστές συλλέγουν ολοένα και νωρίτερα τα φυτά χειροτερεύοντας την κατάσταση.

Οι τελευταίες καταγγελίες φέτος αφορούσαν το τσάι που φύεται στις Πρέσπες, τον Γράμμο (Sideritis raeseri) και τον Ταΰγετο (Sideritis clandestina), ενώ η Διεύθυνση Δασών Αιτωλοακαρνανίας απηύθυνε έκκληση «για ορθολογική διαχείριση των φυτων του τσαγιού και της ελληνικής ρίγανης (Origanum vulgare ssp. hirtum), καθώς παρατηρήθηκε μαζική εκρίζωση». Σύμφωνα με τον διευθυντή δασών Καστοριάς κ. Χ. Λιάμη, το πρόβλημα εντοπίζεται σε αυτούς που μαζεύουν πολλά κιλά και το ξεριζώνουν για να μην καθυστερούν ή το συλλέγουν εκτός εποχής αδιαφορώντας για την αειφορία του.

Το ελληνικό τσάι βρίσκεται ψηλά στον κατάλογο της πυραμίδας των αρωματικών φαρμακευτικών φυτών που αυτοφύονται στην Ελλάδα. Αν και από αυτό παρασκευάζεται το πιο διαδεδομένο ελληνικό αφέψημα, καλλιεργείται σε ελάχιστες περιοχές της χώρας (κυρίως στη Βρύναινα Μαγνησίας και αλλού σε μικρότερες εκτάσεις). Είναι γνωστό διεθνώς ως Greek Mountain Teα, ονομασία που δεν έχει αμφισβητηθεί από καμία από τις γειτονικές χώρες, οι οποίες σημειωτέον εξάγουν ετησίως τεράστιες ποσότητες αρωματικών φαρμακευτικών φυτών, συμπεριλαμβανομένων και ειδών Sideritis.

Πηγές: news.kathimerini.gr, enlefko.blogspot.gr , www.agrotourcrete.gr

Από: http://ecology-salonika.org     https://dasarxeio.com/

Καινοτόμες οργανώσεις κοινοπραξιών Ένα ελληνοκεντρικό σχέδιο για μια νέα οργάνωση και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας

Του Χρίστου Γαλλή από τη Ρήξη φ. 122

Με το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το 1945, η ιαπωνική οικονομία ήταν ολοκληρωτικά κατεστραμμένη. Η Ιαπωνία ήταν χώρα υπό στρατιωτική κατοχή και με μειωμένη εθνική κυριαρχία.
Η Ελλάδα σήμερα είναι μια χώρα με κατεστραμμένη την παραγωγική της οικονομία και με μειωμένη εθνική κυριαρχία λόγω του διεθνούς οικονομικού ελέγχου από τους δανειστές της.
Η ιαπωνική οικονομία κατόρθωσε να ανορθωθεί από τα ερείπια και να αναπτυχθεί χωρίς κρατικές επιδοτήσεις, χωρίς απολύσεις εργαζομένων και χωρίς τη χρεοκοπία των μεγάλων της επιχειρήσεων. Ο ρόλος-κλειδί σε αυτήν την επιτυχημένη αναγέννηση της οικονομίας οφείλεται στις παγκόσμια καινοτόμες οργανώσεις κοινοπραξιών των Keiretsu που ήταν μέρος της ιαπωνικής επιχειρηματικής παράδοσης. Αυτή είναι η πραγματική δύναμη της ιαπωνικής οικονομίας στη μεταπολεμική περίοδο, που χαρακτηρίζεται από την ικανότητά της σε μια γρήγορη ήπια προσαρμογή στις τεχνολογικές εξελίξεις, στα περιοδικά μακροοικονομικά παγκόσμια σοκ και την ομαλή μεταβίβαση από τις κατεστραμμένες ή προβληματικές επιχειρήσεις σε τομείς στους οποίους η δυναμική ιαπωνική παγκόσμια ανταγωνιστικότητα παραμένει υψηλή.Μια κοινοπραξία Κεϊρέτσου χαρακτηρίζεται από μια οριζόντια και μια κάθετη οργανωτική δομή. Η κοινοπραξία της Mitsubishi είναι ένα σύγχρονο παράδειγμα Κεϊρέτσου. Στην κορυφή του κεντρικού πυρήνα της οριζόντιας οργάνωσής του βρίσκεται η τράπεζα Mitsubishi-Tokyo. Στον ίδιο πυρήνα βρίσκεται η Mitsubishi Motors (κατασκευάζει αυτοκίνητα, αεροπλάνα, πλοία, μηχανές κ.λπ), η Mitsubishi Trust and Banking, η Meiji Mutual Life Insurance Company που χορηγεί συντάξεις και παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους εργαζόμενους στο Keiretsu Mitsubishi και η Mitsubishi Shoji, που είναι η εμπορική εταιρεία του Κεϊρέτσου.

Η Γενική Δομή του Keiretsu                                                                                                                                                    Η κάθετη δομή του Κεϊρέτσου αποτελείται από πολυάριθμες και κάθε μεγέθους εταιρείες, όπως προμηθευτές και κατασκευαστές εξαρτημάτων, υπεργολάβοι παραγωγής, βιομηχανίες χάλυβα, βιομηχανίες παραγωγής πλαστικών και ηλεκτρονικών, κ.λπ. Όλες αυτές οι εταιρείες δραστηριοποιούνται οικονομικά και διοικητικά στην κάθετη δομή του Κεϊρέτσου ενώ ταυτόχρονα ιδιοκτησιακά είναι και μέλη της οριζόντιας δομής του. Αυτό γιατί οι ιδιοκτησιακές σχέσεις όλων των εταιρειών παραπέμπουν, μέσω μιας ιδιοκτησιακής διασύνδεσής τους με την αμοιβαία ανταλλαγή μετοχών, που έχει σαν αποτέλεσμα τη στενή επιχειρηματική τους σχέση, συχνά ως προμηθευτές η μια της άλλης και αντίστροφα. Η τράπεζα του Κεϊρέτσου κατέχει συνήθως ένα μικρό ποσοστό από κάθε μια εταιρεία μέλος και όλες οι εταιρείες μέλη κατέχουν ένα ποσοστό των μετοχών της τράπεζας. Αυτό δομεί μια σχέση σύμπλεξης, ιδιαίτερα όταν οι εταιρείες μέλη δανείζονται από την τράπεζα. Οι σχέσεις σύμπλεξης επιτρέπουν στην τράπεζα να ελέγχει τους εταιρικούς δανεισμούς, να ενδυναμώνει τις σχέσεις μεταξύ των εταιρειών-μελών, να ελέγχει και παρακολουθεί τους πελάτες και να βοηθά σε πρόβλημα, όπως για παράδειγμα με το δίκτυο προμηθευτών.
Αυτή η πολύπλοκη δομή της κοινοπραξίας ελαχιστοποιεί τον ανταγωνισμό μέσα στο Κεϊρέτσου και προστατεύει τις εταιρείες-μέλη από εξαγορά από άλλους εκτός Κεϊρέτσου. Στην Ιαπωνία, σήμερα, κάθε μία από τις μεγάλες έξι εταιρείες κατασκευής αυτοκινήτων ανήκει σε ένα από τα έξι μεγάλα Κεϊρέτσου όπως και κάθε μια από τις μεγάλες ιαπωνικές εταιρείες ηλεκτρονικών.
Η ελληνική οικονομία, ιδιαίτερα μετά από έξι χρόνια ύφεσης, χαρακτηρίζεται από το μικρό μέγεθος των εταιρειών, την έλλειψη συνεργασίας μεταξύ εταιρειών, την έλλειψη κεφαλαίων και ρευστού, αδυναμία παρακολούθησης των τεχνολογικών εξελίξεων και των καινοτόμων αλλαγών στην παραγωγική διαδικασία, αδυναμία λειτουργίας τμημάτων έρευνας και καινοτομίας και, κυρίως έλλειψη δυναμικότητας ανταγωνισμού στις παγκόσμιες αγορές. Ο κίνδυνος δε αφελληνισμού των ελληνικής ιδιοκτησίας εταιρειών είναι ορατός και σε εξέλιξη.
Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να προτείνει μια νέα οργάνωση της ελληνικής επιχειρηματικότητας και, κατ’ επέκταση και της ελληνικής οικονομίας, που να ανταποκρίνεται στις τωρινές ανάγκες, να έχει κοινωνικό προσανατολισμό, να δίνει προοπτική ανάπτυξης και δυναμισμού στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Η ιαπωνική πρακτική των Κεϊρέτσου θα μπορούσε να συνδυαστεί με τον παραδοσιακό ελληνικό κοινοτισμό. Σε αυτή την κατεύθυνση δίνονται τρία παραδείγματα πιθανής οργάνωσης των ελληνικού τύπου κοινοπραξιών Κεϊρέτσου, χωρίς κρατικές και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Α. Μια μεγάλη κοινοπραξία θα μπορούσε να αναπτυχτεί γύρω από τα ελληνικά ναυπηγεία. Εκτός από τα ναυπηγεία, στον οριζόντιο οργανωτικό πυρήνα της κοινοπραξίας θα μπορούν να συμμετέχουν ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες, χαλυβουργίες, μηχανουργικές εταιρείας και η κοινοπρακτική τράπεζα που η κοινοπραξία θα δημιουργήσει. Ένας ασφαλιστικός οργανισμός επικουρικής ασφάλισης όλων των εργαζόμενων μπορεί να ιδρυθεί. Στην κάθετη οργανωτική δομή της κοινοπραξίας θα συμμετέχουν πολυάριθμες εταιρείες, ανεξαρτήτως μεγέθους, όπως εταιρείες χρωμάτων, σχεδιασμού και ανάπτυξης, μηχανουργεία, εταιρείες ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών, μηχανολογικού εξοπλισμού, ξενοδοχειακού εξοπλισμού, κ.λπ. Όλες αυτές οι εταιρείες θα συνδέονται μέσω ιδιοκτησιακής σύμπλεξης με κατοχή μετοχών η μία της άλλης. Οι εταιρείες της κάθετης δομής δεν θα συνεργάζονται αποκλειστικά με την κοινοπραξία, αλλά μπορούν να παράγουν και συναλλάσσονται και με τρίτους. Να σημειωθεί εδώ πως περίπου επτακόσια πλοία κατασκευάζονται σήμερα σε ναυπηγεία της αλλοδαπής και ανήκουν σε ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες. Ένα μέρος αυτών των πλοίων, αν κατασκευαζόταν στην Ελλάδα, θα μπορούσε να δώσει τη ώθηση που χρειάζεται η ελληνική οικονομία. Η κοινοπραξία αυτή θα μπορεί να επεκταθεί και σε άλλους τομείς κατασκευών και νέας επιχειρηματικότητας, όπως για παράδειγμα σιδηροδρομικό υλικό, μέσα μεταφοράς, κ.λπ. Έτσι θα δημιουργηθεί μια μεγάλη εταιρεία, που θα έχει την ικανότητα ανταγωνισμού που απαιτούν οι παγκόσμιες συνθήκες.
Β. Η Ελλάδα έχει πολλές μικρές εταιρείες που κατέχουν προηγμένη γνώση και κατασκευάζουν καινοτόμα τεχνολογικά προϊόντα, ανταγωνιστικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Λόγω του μικρού μεγέθους όμως δεν μπορούν να έχουν τον δυναμισμό και τα εφόδια που απαιτεί ο παγκόσμιος ανταγωνισμός. Η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) θα μπορούσε να είναι η εταιρεία πυρήνας μιας κοινοπραξίας αεροδιαστημικής, τεχνολογίας τηλεπικοινωνιών και αμυντικών εφαρμογών. Στον οριζόντιο πυρήνα, εκτός της ΕΑΒ θα μπορούσαν να συμμετέχουν τα ελληνικά αμυντικά συστήματα, μεγάλες ελληνικές εταιρείες ηλεκτρονικών και μια κοινοπρακτική τράπεζα που θα μπορεί να ιδρυθεί από τις εταιρείες-μέλη. Στην κάθετη οργάνωση θα συμμετέχουν εταιρείες που παράγουν λογισμικό, συστήματα τηλεπικοινωνιών, εταιρείες αμυντικού υλικού, κραμάτων, προϊόντων αλουμινίου και προηγμένων υλικών, μηχανουργεία, εταιρείες ηλεκτρονικών, νανοτεχνολογιας, κ.λπ. Έτσι θα δημιουργηθεί μια μεγάλη κοινοπραξία που μπορεί να κερδίσει μέρος της μεγάλης παγκοσμίας αγοράς και παράλληλα να εξελίξει και παράγει νέα δικά της προϊόντα και συστήματα για την παγκόσμια αγορά.

Γ. Στον αγροτικό τομέα, το μικρό μέγεθος των εταιρειών είναι αρνητικό χαρακτηριστικό σε όλους τους τομείς αγροτικής παραγωγής. Οι μικρές εταιρείες δεν έχουν τη δυνατότητα και τα μέσα για μια δυναμική τοποθέτησή τους στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και, λόγω μεγέθους, είναι σε μειονεκτική θέση στην προσπάθεια πρόσβασης στα μεγάλα παγκόσμια δίκτυα διανομής αγροτικών προϊόντων και τροφίμων. Το παράδειγμα αφορά τον τομέα του ελαιολάδου. Το ελληνικό ελαιόλαδο είναι κατά γενική παραδοχή από τα πιο ποιοτικά στον κόσμο. Δραστηριοποιούνται όμως πολλές μικρές εταιρείες, που δεν έχουν τη δυνατότητα και τα μέσα πρόσβασης στην παγκόσμια αγορά με όρους υπεροχής λόγο ποιότητας. Έτσι το ποιοτικό ελληνικό ελαιόλαδο φτάνει να πωλείται φθηνότερα από το αντίστοιχο ιταλικό ή ισπανικό. Μεγάλο μέρος του ελληνικού ελαιολάδου πωλείται χύμα σε ιταλικές και ισπανικές εταιρείες. Ας πάρουμε για παράδειγμα την Πελοπόννησο. Θα μπορούσε να ιδρυθεί μια μεγάλη κοινοπραξία του πελοποννησιακού ελαιολάδου. Στην οριζόντια οργάνωση της κοινοπραξίας θα συμμετέχουν οι ενώσεις συνεταιρισμών και ιδιωτικές εταιρείες παραγωγής ελαιολάδου, δηλαδή συνεταιριστικά και ιδιωτικά ελαιοτριβεία. Όλοι αυτοί οι παραγωγοί ελαιολάδου θα αποτελούν μέλη της εταιρείας παραγωγής της κοινοπραξίας. Η κοινοπραξία θα ιδρύσει επίσης μια εμπορική εταιρεία, για την εμπορία και προώθηση του ελαιολάδου στην παγκοσμία αγορά με ένα ενιαίο brand name. Μια συνεταιριστική – κοινοπρακτική τράπεζα που θα ιδρυθεί, θα βρίσκεται στον πυρήνα της οριζόντιας οργάνωσης της κοινοπραξίας. Μια τέτοια κοινοπραξία θα έχει το μέγεθος και τα μέσα για μια ανταγωνιστική θέση στην παγκόσμια αγορά, χωρίς να χάνει το ποιοτικό πλεονέκτημα του πελοποννησιακού ελαιολάδου.
Η Ελλάδα και η ελληνική οικονομία χρειάζονται ένα νέο καινοτόμο, δυναμικό ελληνοκεντρικό σχέδιο οικονομικής οργάνωσης και ανάπτυξης, που δεν θα βασίζεται στις κρατικές επιδοτήσεις και στο κράτος, αλλά στη συλλογική δυναμική της κοινωνίας και στην ελληνική επιχειρηματική ιδιοφυΐα και δυναμισμό.             Το παρόν άρθρο δίνει την ιδέα.

* Ο Χρίστος Γαλλής είναι διδάκτορας του πανεπιστημίου του Ελσίνκι, πρώην επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Χιόγκο της Ιαπωνίας, και ερευνητής στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης.                                                                                                                                                 http://ardin-rixi.gr/archives/198437

Τι θα έλεγες για 7 μήνες με όλα τα έξοδα πληρωμένα στην Ιταλία;

Πως θα σου φαινόταν κάποιος να σε έστελνε για έναν χρόνο ταξίδι σε μια όμορφη μικρή πόλη στην Ιταλία με όλα τα έξοδα πληρωμένα; Και το μόνο που θα έπρεπε να κάνεις είναι να εργαστείς εθελοντικά με παιδιά και νέους, προωθώντας την δημιουργικότητα;

H ΑΜΚΕ You in Europe, σε συνεργασία με τον Ιταλικό οργανισμό Fondazione Istituto Morcelliano αναζητούν 2 νέους 18-30 ετών, για να συμμετέχουν στο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Εθελοντικής Υπηρεσίας με κύριο αντικείμενο την ενασχόληση με ομάδες νέων, στην πόλη Chiari της Βόρειας Ιταλίας. Κύρια καθήκοντα των εθελοντών θα είναι η συμμετοχή σε δράσεις που προωθούν την ενεργό συμμετοχή, τη δημιουργική έκφραση και την κινητικότητα παιδιών και νέων σε συνεργασία με Ιταλικούς φορείς που ασχολούνται με τη θεματική αυτή.

Ο οργανισμός Fondazione Istituto Morcelliano έχει δημιουργήσει διαφορετικές πρωτοβουλίες που αφορούν κυρίως δύο κατηγορίες, τα παιδιά 6-11 ετών και τους νέους 18-30 ετών. Έχει δημιουργήσει ένα Κέντρο Συναίθροισης Νέων, που αποτελεί ένα μέρος ανάπτυξης εκπαιδευτικών και κοινωνικών σχέσεων, σαν μια πρακτική απάντηση στις εκπαιδευτικές ανάγκες και την ανάπτυξη των παιδιών, προσφέροντάς τους δημιουργικά πολιτιστικά εργαστήρια και εκπαίδευση. Ακόμη, έχει δημιουργήσει το Youmore Morcelli Giovani/ Eurodesk, όπου διοργανώνονται Ευρωπαϊκά και εθνικά project. Ο σκοπός του είναι να φέρει νέους πιο κοντά σε ευκαιρίες που τους δίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο εθελοντής λοιπόν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα θα λάβει σίγουρα μέρος εκεί, συμμετέχοντας στις δραστηριότητες που διοργανώνει στην Ιταλία.

Η διάρκεια του προγράμματος θα είναι 7 μήνες, από τις 15 Ιανουαρίου 2017 έως τις 15 Αυγούστου 2017.Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από το Erasmus+ και καλύπτει 100% διαμονή, διατροφή και τα αεροπορικά εισιτήρια της άφιξης και της αναχώρισης, ενώ προσφέρεται και ένα μηνιαίο ποσό (pocket money) για τα προσωπικά έξοδα του εθελοντή. Πιο συγκεκριμένα, το φαγητό, η διαμονή και το μεγαλύτερο μέρος της εθελοντικής δουλειάς θα παρέχεται στα γραφεία της οργάνωσης, ένα κτίριο με εσωτερική αυλή που προσφέρεται για ηρεμία και διάλογο. Στον Ευρωπαίο εθελοντή προτείνεται η εμπειρία της κοινοτικής ζωής, και οι δυο εθελοντές θα φιλοξενηθούν σε γειτονικά διαμερίσματα, που θα περιλαμβάνουν μπάνιο με πλυντήριο, μια κουζίνα και ένα δωμάτιο.

Το πρόγραμμα αναζητά ανοιχτόμυαλους και δραστήριους εθελοντές, κατά προτίμηση με κάποια εμπειρία ή ικανότητες στις διαδικασίες διαπολιτισμικής μάθησης, ή ικανότητες στις δραστηριότητες της κουλτούρας των νέων, είτε πρόκειται για μουσική, κινηματογράφο, χορό, αθλήματα ή εξωτερικές δραστηριότητες. Η γλώσσα εργασίας θα είναι τα Ιταλικά. Οι νέοι που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν εμπειρία σε ένα ευρύ φάσμα προσεγγίσεων στον τομέα της κοινωνικής εργασίας με νέους, παιδιά και την ανεπίσημη εκπαίδευση είναι ευπρόσδεκτοι να κάνουν αίτηση στο πρόγραμμα.

Η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή των αιτήσεων είναι στις 10 Απριλίου 2016.

Για να κάνετε αίτηση για το συγκεκριμένο πρόγραμμα εθελοντισμού, απλά συμπληρώνετε την φόρμα συμμετοχής εδώ.

Στο πεδίο “sending organisation” συμπληρώνετε “You in Europe”, στο “street address” συμπληρώνετε “Periohi Panagias Korifinis, P.C.63200”, στο “city/country” συμπληρώνετε “N. Moudania/Greece” και “email” “youineurope.evs@gmail.com”.

Για οποιαδήποτε διευκρίνηση ή απορία επικοινωνήστε στο youineurope.evs@gmail.com.

Περισσότερες πληροφορίες καθώς και την ηλεκτρονική αίτηση θα βρείτε στο www.youineurope.gr και συγκεκριμένα στο http://wp.me/p2dnIT-uf πηγη http://parallaximag.gr/

Πώς μπορείς να κάνεις το σπίτι σου ξενοδοχείο

Είκοσι οκτώ λέξεις στη σελίδα 935 στο ΦΕΚ 94Α/2015 που περιγράφει το τρίτο μνημόνιο έχουν βάλει φωτιά στην ξενοδοχειακή αγορά. Ο λόγος είναι η κατάργηση από την 1η Νοεμβρίου 2015 της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν. 4276/2014 (Α΄155) και της παραγράφου 7 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 (Α΄118), που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι όποιος επιθυμεί να ενοικιάσει το σπίτι του σε ξένους τουρίστες, είτε για μία μέρα, είτε για μία εβδομάδα, είτε για ένα 20ήμερο, μπορεί να το πράξει και κυρίως χωρίς να θεωρηθεί (το ακίνητο) τουριστικό κατάλυμα.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 2 του ν. 4276/2014, καθώς και στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 7 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993, όπως τροποποιήθηκε με την περ. 2 της υποπαραγράφου ΙΔ1 του ν. 4254/2014, «ακίνητο που εκμισθώνεται για προσωρινή διαμονή του μισθωτή για χρονικό διάστημα μικρότερο των τριάντα (30) ημερών θεωρείται τουριστικό κατάλυμα». Αυτή η απαίτηση εδώ και λίγες εβδομάδες δεν ισχύει, με αποτέλεσμα τόσο οι δημοφιλείς πλατφόρμες διαμοιρασμού», όπως, για παράδειγμα, η Airbnb, όσο και χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων να κάνουν πάρτι, αφού η αγορά φαίνεται να απελευθερώνεται άνευ όρων.
Εφόσον το προς μίσθωση ακίνητο δεν θεωρείται τουριστικό κατάλυμα, ο ιδιοκτήτης δεν χρειάζεται να εξασφαλίσει το ειδικό σήμα του ΕΟΤ (Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού) που απαιτείται στην περίπτωση επιχειρήσεων τουριστικών καταλυμάτων και ενοικιαζομένων δωματίων, ούτε να κάνει έναρξη επαγγέλματος στην εφορία ως επαγγελματίας που ασχολείται με τον τουρισμό.
Σημειώνεται, πάντως, πως οι ιδιοκτήτες ακινήτων που εμπίπτουν στις διατάξεις του νέου νόμου και ενδιαφέρονται να εκμισθώσουν το ακίνητο τους έχουν την ελάχιστη υποχρέωση, σύμφωνα με την ελληνική φορολογική νομοθεσία, να προχωρήσουν στην εμπρόθεσμη ηλεκτρονική καταχώρηση των στοιχείων της μισθώσεως αυτής μέσω διαδικτυακής εφαρμογής της Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (Δ.ΗΛΕ.Δ.) στον δικτυακό τόπο www.gsis.gr και την εντεύθεν λήψη του μοναδικού αριθμού καταχώρησης της μίσθωσης. Υπενθυμίζεται ότι οι μισθωτές από το εξωτερικό μπορούν ήδη να συνάψουν συμβόλαια μισθωτηρίου χωρίς τη χρήση ΑΦΜ, παρά μόνο με την επίδειξη του διαβατηρίου τους.
Αθέμιτο ανταγωνισμό καταγγέλλουν οι ξενοδόχοι
Στον αντίποδα, οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις υποστηρίζουν ότι καλλιεργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, κυρίως για τις περιοχές με αστικό ιστό, των αδειοδοτημένων καταλυμάτων από μη αδειοδοτημένα καταλύματα που δεν αντιμετωπίζονται με το ίδιο φορολογικό και ασφαλιστικό πλαίσιο. Μάλιστα τονίζουν ότι αυτός ο χρονικός περιορισμός είναι ο μόνος τρόπος διαχωρισμού της άσκησης τουριστικής δραστηριότητας (σήμα λειτουργίας, έναρξη επιτηδεύματος, καταβολή ΦΠΑ, ασφαλιστικών εισφορών, κλπ), από τις απλές αστικές μισθώσεις που υπόκεινται μόνο σε φόρο εισοδήματος.
Σε ανάλογα συμπεράσματα καταλήγει και μελέτη της Grant Thornton, που εκπονήθηκε για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, με τίτλο «Λειτουργία και επίδραση της Οικονομίας Διαμοιρασμού στον ξενοδοχειακό κλάδο στην Ελλάδα», στην οποία αναφέρεται πως μόνο το 2014 «χάθηκαν» φόροι ύψους 350 εκατ. ευρώ και 15.000 θέσεις εργασίας, εξαιτίας της λειτουργίας των παράνομων τουριστικών καταλυμάτων.
Όπως επισημαίνεται στη μελέτη, η λεγόμενη οικονομία διαμοιρασμού και η φιλοξενία τουριστών σε παράνομα τουριστικά καταλύματα προκαλούν την απώλεια τουλάχιστον 12 εκατ. διανυκτερεύσεων από νόμιμα λειτουργούσες επιχειρήσεις φιλοξενίας. Αυτό σημαίνει ότι τα ξενοδοχειακά καταλύματα καταγράφουν 554 εκατ. ευρώ περίπου λιγότερα έσοδα από τη διαμονή.
Κατά την Grant Thornton, το μέγεθος της οικονομίας διαμοιρασμού στον τουριστικό κλάδο της Ελλάδας εκτιμάται από 1,38 δισ. ευρώ έως 1,46 δισ. ευρώ (κόστος διαμονής, διατροφής κ.ά.) και από την αξία αυτή τα 588 εκατ. ευρώ αφορούν έσοδα που αντιστοιχούν σε δαπάνες διαμονής.
Ενοικιάζονται 11.500 κατοικίες για διακοπές

Περίπου 2.500 κατοικίες στην Αθήνα (11.500 πανελλαδικά) ενοικιάζονται μέσω της διεθνούς ηλεκτρονικής πλατφόρμας Airbnb  ενώ, σύμφωνα με έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας, στην τελευταία οικονομική χρήση (Οκτώβριος 2013 - Σεπτέμβριος 2014) η δραστηριότητα αυτή δημιούργησε όφελος 69.000.000 ευρώ.

Τα έσοδα φιλοξενίας που αποκόμισαν οι 720 Αθηναίοι οικοδεσπότες οι οποίοι μίσθωσαν βραχυπρόθεσμα τα σπίτια τους το συγκεκριμένο διάστημα ανέρχονται σε 3.300.000 ευρώ, βάσει της έρευνας, με τον καθέναν να υπολογίζεται ότι είχε μέσο έσοδο 4.500 ευρώ. Παράλληλα, οι άμεσες δαπάνες των επισκεπτών της Airbnb στις αθηναϊκές επιχειρήσεις αγγίζουν τα 20.200.000 ευρώ.
Ένας τυπικός Αθηναίος οικοδεσπότης, ο οποίος σε μεγάλο ποσοστό ασχολείται με επαγγέλματα που σχετίζονται με την τέχνη, το σχέδιο ή τις δημιουργικές υπηρεσίες, νοικιάζει το σπίτι του για περίπου 68 διανυκτερεύσεις τον χρόνο, ενώ το 68% των οικοδεσποτών δηλώνει ότι βασίζονται σε αυτά τα έσοδα για να συνεχίσουν να μένουν στο σπίτι τους.
Οι μισθώσεις μέσω της Airbnb εκτείνονται σε 25 γειτονιές της Αθήνας, εκ των οποίων το 69% βρίσκεται εκτός των περιοχών όπου τυπικά συναντά κανείς ξενοδοχείο.
Οι επισκέπτες της Airbnb διανυκτερεύουν, κατά μέσον όρο, 3,6 νύχτες και ξοδεύουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους 551 ευρώ.   Της Ξανθής Γούναρη   http://www.liberal.gr/

TravelStaytion: ελληνική, ηλεκτρονική πλατφόρμα ενοικίασης διαμερισμάτων για διακοπές

Από τις θετικές ειδήσεις για την ελληνική επιχειρηματικότητα. Ενας 28χρονος Έλληνας με την επιχείρησή του προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Guardian.Το TravelStaytion απευθύνεται σε όσους επιθυμούν να προβάλλουν το διαμέρισμα, το εξοχικό, την βίλα ή ακόμα και ένα ελεύθερο δωμάτιο, αλλά και σε όσους θέλουν να ταξιδέψουν, σε τιμές χαμηλότερες, από αυτές των ξενοδοχείων. 

Η έντονη, πλέον, ανάγκη για την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση ενός ακινήτου, σε συνδυασμό με την ευρύτερη τάση του τουριστικού κοινού να μειώνει τον προϋπολογισμό που απαιτείται για μία ποιοτική διαμονή, καλύπτεται από μια σειρά ολοκληρωμένων υπηρεσιών, που παρέχει η TravelStaytion. 

Ο καθένας μπορεί να εγγραφεί και να καταχωρήσει το χώρο του εύκολα, γρήγορα και κυρίως δωρεάν, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να περιηγηθεί και να επιλέξει το ιδανικό μέρος για την διαμονή του, ανάμεσα σε χιλιάδες καταχωρήσεις σε όλη την Ευρώπη. 

Αυτή την στιγμή στην πλατφόρμα προβάλλονται διαμερίσματα σε 50 προορισμούς, με πιο δημοφιλής: Λονδίνο, Παρίσι και Ρώμη. 
Οι τιμές καθορίζονται και διαπραγματεύονται αποκλειστικά από τους ιδιοκτήτες. 

Ο ρόλος του TravelStaytion είναι να διασφαλίζει τη διαδικασία της πληρωμής και να παρέχει ένα ασφαλές διαδικτυακό περιβάλλον, στο οποίο οι ταξιδιώτες έρχονται σε άμεση επαφή με τους ιδιοκτήτες, αντλώντας χρήσιμες πληροφορίες, τόσο για το διαμέρισμα που μπορεί να ενδιαφέρονται, όσο και για την περιοχή και την πόλη που επισκέπτονται. 
Ουσιαστικά, η TravelStaytion αφού συμφωνηθεί η ενοικίαση μεταξύ ιδιοκτήτη - ενοικιαστεί, κρατά το ποσό για λίγες ημέρες μέχρι να τακτοποιηθεί ο ενοικιαστής και εφόσον δεν υπάρχει πρόβλημα το καταβάλλει στον ιδιοκτήτη, παρακρατώντας το ποσοστό που της αναλογεί για τη διαδικασία. Στη συνέχεια, το check-out γίνεται όπως ακριβώς και στα ξενοδοχεία, δηλαδή με την αποχώρηση ο ιδιοκτήτης ελέγχει την ακεραιότητα του ακινήτου και αφού δεν υπάρχει φθορά ή άλλο πρόβλημα, τότε γίνεται η αποχώρηση χωρίς επιπλέον τίμημα. Περισσότερες πληροφορίες εδώ 

Ξεκινάει η Κοινωφελής Εργασία 2016 του Ο.Α.Ε.Δ. με 5.000 προσλήψεις

Πρόγραμμα 8μηνης απασχόλησης με την Κοινωφελή Εργασία του ΟΑΕΔ που αφορά 2.297 θέσεις εργασίας για ανέργους που θα στελεχώσουν άμεσα Hot spots, Κέντρα Φιλοξενίας και οποιαδήποτε άλλη δομή δημιουργηθεί, εντός της επικράτειας, για την υποστήριξη των προσφύγων, θα υλοποιήσει το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών/Μεταναστευτικής Πολιτικής και τους Δήμους των περιοχών.

Οι άνεργοι που θα συμμετέχουν στο πρόγραμμα θα στελεχώσουν συμφωνα με το dikaiologitika.gr πέντε Hot Spots στην Κω, τη Λέρο, τη Σάμο, τη Χίο και τη Λέσβο, τα δύο Κέντρα Φιλοξενίας στο Σχιστό Αττικής και στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, καθώς και τις υπόλοιπες δομές. Οι θέσεις που θα προκηρυχθούν θα περιλαμβάνουν ειδικότητες διοικητικού και οικονομικού προσωπικού, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, νοσηλευτών, δασκάλων, νηπιαγωγών , βρεφονηπιοκόμων , ηλεκτρολόγων υδραυλικών, βοηθητικού προσωπικού καθαριότητας, βοηθητικού φυλακτικού προσωπικού, οικοδόμων, οδηγών και γενικών καθηκόντων.

Οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα, ηλικίας έως 25 ετών, θα λαμβάνουν μηνιαίως καθαρές αμοιβές 431,75 ευρώ (ακαθάριστες αποδοχές 638,75), ενώ όσοι είναι άνω των 25 ετών θα λαμβάνουν 495,25 ευρώ (ακαθάριστες αποδοχές 732,54). Για εργασίες στις οποίες από τη φύση τους απαιτείται νυχτερινή εργασία, οι αποδοχές θα ανέρχονται στα 539,75 ευρώ (ακαθάριστες αποδοχές 665,95) για τους εργαζόμενους μέχρι 25 ετών και στα 619 ευρώ (ακαθάριστες αποδοχές 763,73) για τους εργαζόμενους άνω των 25 ετών, καθώς ειδικά για το συγκεκριμένο πρόγραμμα προβλέπεται η καταβολή νυχτερινής αμοιβής. Επιπλέον, οι εργαζόμενοι που θα αλλάξουν τόπο διαμονής, προκειμένου να συμμετέχουν στο πρόγραμμα, θα λαμβάνουν μηνιαίο επίδομα μετεγκατάστασης, ύψους 200 ευρώ.

Δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα έχουν οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ. Οι αιτήσεις θα υποβάλλονται ηλεκτρονικά και μόνο στην ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ, σε ημερομηνία που θα ορισθεί τις επόμενες ημέρες. «Οι συμπολίτες μας, μήνες τώρα, συμπαραστέκονται στους ξεριζωμένους από τον πόλεμο ανθρώπους. Τα προγράμματα που ενεργοποιεί άμεσα το Υπουργείο Εργασίας θα συμβάλουν στην συστηματική, οργανωμένη και συνεκτική αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. Οι άνεργοι που θα εργαστούν στο πρόγραμμά μας θα ενώσουν τις δυνάμεις τους στην κοινή προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος», δήλωσε η Αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου. «Από την ανάληψη των καθηκόντων μου ως Αν. Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής έχω κάνει λόγο για την επιτακτική ανάγκη ενίσχυσης τόσο σε υλικοτεχνικές υποδομές, όσο και σε προσωπικό. Αυτές οι 5.000 θέσεις του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας που προορίζονται για την κάλυψη θέσεων σχετικά με το προσφυγικό ζήτημα, είναι μια σημαντική κίνηση, που θα συμβάλλει ουσιαστικά στην διαχείρισή του», ανέφερε ο Αναπληρωτής Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Ιωάννης Μουζάλας. «Η νέα αυτή πρόσκληση γίνεται στο πλαίσιο του σχεδιασμού της ελληνικής κυβέρνησης για τη δημιουργία πλήρως λειτουργικών hot spots που θα στηρίξουν και θα βοηθήσουν τους πρόσφυγες με τη συμβολή και αλληλεγγύη των τοπικών κοινωνιών. Η χώρα μας πρωτοστατεί στη μάχη υλοποίησης μιας πολιτικής αντίστοιχης με το ανθρωπιστικό πρόσωπο της Ευρώπης, παρά το βάρος μιας μακρόχρονης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης», δήλωσε ο Υφυπουργός Οικονομίας, Τουρισμού και Ανάπτυξης Αλέξης Χαρίτσης. Οι άνεργοι θα προσληφθούν στο πλαίσιο της νέας γενιάς προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, τα οποία πλέον είναι οκτάμηνης και όχι πεντάμηνης διάρκειας, όπως ίσχυε μέχρι πρότινος. Οι ωφελούμενοι του προγράμματος θα έχουν εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και θα αμείβονται επιπλέον για τη νυκτερινή τους εργασία, όπως ορίζεται στις νομοθετικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στον νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή με τίτλο «Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις». Το πρόγραμμα θα συνεχιστεί και σε δεύτερη φάση η οποία θα περιλαμβάνει την πρόσληψη για οκτώ μήνες άλλων 2.703 ανέργων. Προς διάψευση ανακριβών δημοσιευμάτων του Τύπου διευκρινίζεται ότι συνολικά και στις δύο φάσεις του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας θα απασχοληθούν 5.000 ωφελούμενοι. Το πρόγραμμα, συνολικού προϋπολογισμού περίπου 40 εκατομμυρίων ευρώ, θα χρηματοδοτείται από κοινοτικούς πόρους μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού Εκπαίδευσης και Δια Βίου Μάθησης 2014-2020, και από εθνικούς πόρους.

Δείτε την πρώτη κατανομή των θέσεων:

 iPaideia.gr

Αναπάντητα ερωτήματα για το εργατικό δυστύχημα που συνέβη στην Ικαρία

Ο σπαστήρας χρονολογίας 1951 χάλαγε συνέχεια σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων. Οι δύο εργάτες βρήκαν τραγικό θάνατο στα «σαγόνια» του προβληματικού και πανάρχαιου μηχανήματος.

Αναπάντητα ερωτήματα έχει αφήσει το εργατικό δυστύχημα που συνέβη στην Ικαρία πριν από μία εβδομάδα και κόστισε τη ζωή σε δύο εργάτες.

Ο Ηλίας Καρούτσος και ο Ηλίας Γενούζος, 54 και 59 ετών αντίστοιχα, εργάζονταν σε εργοτάξιο της εταιρείας P & C Development-Παναγιωτόπουλος Α.Ε., που είχε αναλάβει το έργο διάνοιξης του δρόμου Κάλαμος-Νας με διαγωνισμό από την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. 

Ενα έργο που, σύμφωνα με κατοίκους της περιοχής, είχε βαλτώσει πολλά χρόνια, με συνεχείς διακοπές και καθυστερήσεις, εξαιτίας -μεταξύ άλλων- της παλαιότητας και ακαταλληλότητας των μηχανημάτων που συνεχώς μπλόκαραν και χαλούσαν. 

Οι δύο άντρες βρήκαν φριχτό θάνατο καθώς πιθανόν εγκλωβίστηκαν και διαμελίστηκαν στην προσπάθειά τους να ξεμπλοκάρουν έναν παμπάλαιο και σκουριασμένο σπαστήρα (μηχάνημα θραύσης πετρωμάτων που χρησιμοποιείται σε έργα οδοποιίας), με πινακίδα του αμερικανικού στρατού και χρονολογία κατασκευής... το 1951! 

Οι ακριβείς συνθήκες του δυστυχήματος παραμένουν αδιευκρίνιστες, καθώς δεν υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες -ούτε λόγος βέβαια για παρουσία υπεύθυνου ασφαλείας. Σύμφωνα με καταγγελίες, δεν τηρούνταν μέτρα ασφάλειας και προφύλαξης.

Αδιάψευστος μάρτυρας των εξαιρετικά επικίνδυνων συνθηκών στο εργοτάξιο και της άθλιας κατάστασης του εξοπλισμού, οι φωτογραφίες του μηχανήματος, που περισσότερο θυμίζει σωρό από συγκολλημένα παλιοσίδερα παρά σύγχρονο εργαλείο. 

Επτά μέρες μετά το δυστύχημα που βύθισε το νησί στο πένθος, και παρά τις εκκλήσεις του Συνδικάτου Οικοδόμων Ικαρίας-Σάμου να πέσει άπλετο φως ώστε να καταλογιστούν ευθύνες, αλλά και τις καταγγελίες φορέων όπως το Εργατικό Κέντρο Σάμου για την ακαταλληλότητα του μηχανήματος, δεν έχουν δοθεί ακόμα απαντήσεις από αρμόδια χείλη. 

Ενα από τα βασικότερα ερωτήματα είναι με ποια διαδικασία ανατίθενται δημόσια έργα σε εργολάβο που καταφανέστατα δεν πληροί τις στοιχειώδεις προδιαγραφές ασφάλειας, εκτός και αν θεωρούνται ασφαλή μηχανήματα που χρονολογούνται από τον πόλεμο της Κορέας. 

«Οταν η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου ανέθεσε, με διαγωνισμό, το έργο στην εταιρεία P & C Development -Παναγιωτόπουλος Α.Ε. δεν έκανε έλεγχο τι μηχανήματα είχε; Δεν έκανε ποτέ μια επιθεώρηση εκεί; Είδε ότι θα έκανε τη διάνοιξη του δρόμου με μηχάνημα του αμερικανικού στρατού του 1951; Ποια είναι τα μέσα ασφαλείας που υπήρχαν και τι έκανε η Περιφέρεια για να εξασφαλίσει ότι τηρούνταν;» είναι μερικά από τα ερωτήματα που θέτει η δικηγόρος Χρύσα Πετσιμέρη, μία εκ των συνηγόρων των δύο οικογενειών. 

Επικοινωνήσαμε με την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και μας παρέπεμψαν στον υπεύθυνο του γραφείου Τύπου Αλ. Αναγνωστόπουλο.

Ο ίδιος μας είπε ότι η ανάθεση του έργου στην ανάδοχη εταιρεία είχε γίνει με κάθε διαφάνεια και νομιμότητα, με ανοιχτό διαγωνισμό πολύ πριν αναλάβει τη διοίκηση η σημερινή περιφερειακή αρχή.

Στο ερώτημα αν η Περιφέρεια γνώριζε ότι ο δρόμος ανοιγόταν με μηχάνημα του '50 η απάντηση ήταν αρνητική. 

Σύμφωνα πάντως με πληροφορίες, κάτοικοι της περιοχής μόλις μία μέρα πριν από το τραγικό δυστύχημα είχαν καταγγείλει σε εκπρόσωπο της Τεχνικής Υπηρεσίας της Περιφέρειας ότι τα έργα διάνοιξης του δρόμου καθυστερούσαν επειδή τα μηχανήματα ήταν απαρχαιωμένα και χαλούσαν συνεχώς. 

Ο ίδιος, σύμφωνα με τις ίδιες μαρτυρίες, δεσμεύτηκε ότι θα το κοιτάξει. Τον πρόλαβε ο θάνατος των δύο Ικαριωτών, το δεύτερο εργατικό δυστύχημα στον νομό σε μόλις μία εβδομάδα, καθώς είχε προηγηθεί θάνατος οικοδόμου στη Σάμο λόγω πτώσης από στέγη. 

Χθες, βουλευτές του ΚΚΕ υπέβαλαν αναφορά στο υπουργείο Εργασίας για τα εργατικά ατυχήματα σε Ικαρία και Σάμο, ζητώντας να αναλάβουν τις ευθύνες τους κράτος και υπουργείο, να διενεργηθούν άμεσα ουσιαστικοί έλεγχοι, να στηριχτούν έμπρακτα οι οικογένειες των νεκρών και να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για να μην υπάρξουν και άλλοι θάνατοι. 

Για το εργατικό δυστύχημα στην Ικαρία διενεργείται προανάκριση με εντολή εισαγγελέα και αναμένεται να αποδοθούν ευθύνες.                                                                                                            Συντάκτης: 

Αφροδίτη Τζιαντζή          https://www.efsyn.gr/

Τα προβλήματα της αλιείας στην Ικαρία μέσα από την Ευρωπαϊκή «γαλάζια ανάπτυξη»,

Στου Πάπα το μπουγάζι

Παραδοσιακό τραγούδι της Ικαρίας                                                                                                                                                                  - Στου Πάπα το μπουγάζι, κάτω στην Ικαριά

μπρατσέρα κινδυνεύει, Παναγιά μου, μ' όλη τη σιρμαγιά

Γυρίζει τριγυρίζει λιμάνι για να βρει
στα κύματα παλεύει, Παναγιά μου, ν' αράξει δεν μπορεί

Δεν θέλω την μπρατσέρα ούτε τη σιρμαγιά
μα θέλω τους λεβέντες, Παναγιά μου, που 'ναι από την Ικαριά

Η ιστορική σχέση των μεσογειακών λαών με τη θάλασσα και ιδιαίτερα του ελληνικού, που έχει ένα τεράστιο πλεονέκτημα ακτογραμμής, ανέδειξε την αλιεία ως έναν πολύ σημαντικό τρόπο επιβίωσης ενώ γύρω από αυτήν ένας ιδιαίτερος πολιτισμός αναδύθηκε κι επιβίωνε μέχρι και πριν μερικές δεκαετίες. Αυτός ο πολιτισμός αποθησαύριζε την εμπειρία κι εξέλισσε την τεχνολογία, τραγουδούσε τη θάλασσα με τις χαρές και τους καημούς της, δημιουργούσε γεύσεις κι απλωνόταν σε κάθε μεριά της ενδοχώρας, από τα πεδινά μέχρι και τις κορυφές του προφήτη Ηλία που έψαχνε ανθρώπους οι οποίοι δεν είχαν δει ποτέ τους κουπί. Ένας πλούσιος κόσμος, με προβλήματα και δυνατότητες ήταν η παράλια Ελλάδα μέσα στη ναυτική της παράδοση.

Αυτός ο κόσμος σήμερα χάνεται στο όνομα της «γαλάζιας ανάπτυξης» που επιβάλει η ΕΕ, εξ αιτίας της διαχρονικής αδιαφορίας του κράτους για τον μικρό ψαρά και της θλιβερής κατάστασης που έχει περιπέσει ο ελληνικός  λαός μετά τη μεταπολίτευση. Ο μικρός, ο παράκτιος ψαράς που αποτελεί τη συντριπτική πλειοψηφία μέσα στον κλάδο, είναι αυτός που έχει υποστεί τα μεγαλύτερα πλήγματα.

Το χτύπημα προς την «παραδοσιακή», όπως ονομάζεται η μικρού δυναμικού αλιεία, έχει δοθεί ήδη από την ΕΕ μέσα από την εξίσωση της δραστηριότητας της με τα καταστροφικά αποτελέσματα της βιτζότρατας και του γρι-γρι. Η υπεραλίευση, η οποία οφείλεται στην νόμιμη ή νομιμοποιημένη δραστηριότητά τους, παραπλανητικά, αποδίδεται στο σύνολο της ελληνικής αλιείας, ενοχοποιώντας με αυτόν τον τρόπο το μικρό ψαρά, καίγοντας τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Έτσι ο περιορισμός της «παραδοσιακής αλιείας» ξεκινάει από τις νέες υποχρεωτικές προϋποθέσεις οι οποίες είναι δαπανηρές και πέφτουν στους ώμους των μικρών ψαράδων και φτάνει μέχρι και το σχέδιο της «γαλάζιας ανάπτυξης». Ένα σύνολο δράσεων της «γαλάζιας ανάπτυξης» αφορούν το επιχειρησιακό πρόγραμμα 2014-2020, της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής κόστους 6,5 δις ευρώ: υδατοκαλλιέργειες, θαλάσσιος τουρισμός, εξόρυξη βυθού, θαλάσσιες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, βιοτεχνολογία. 

Συμπερασματικά και λαμβάνοντας υπόψη τόσο το νέο τρίτο μνημόνιο που εναποθέτει το βάρος του επαχθούς και άδικου χρέους στην πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων όσο και τις δρομολογημένες διαδικασίες προσαρμογής στην ευρωπαϊκή «γαλάζια ανάπτυξη», βλέπουμε να εξαφανίζεται ο μικρός ψαράς και τη θέση του να καταλαμβάνει η μεγάλου δυναμικού αλιεία, η βιομηχανική υδατοκαλλιέργεια, οι αθρόες εισαγωγές ψαριών από τον Ατλαντικό και τη Δυτική Αφρική καθώς και μια σειρά δραστηριοτήτων που απαιτούν επιχειρηματική λογική, υψηλές γνωριμίες, κεφάλαιο και εξειδικευμένες γνώσεις. Στις σύγχρονες συνθήκες μετά τη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους της Ικαριωτικης κοινωνίας, πολλοί ερασιτέχνες έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους και από απλή ευχαρίστηση, το ψάρεμα, στηρίζει το καθημερινό τραπέζι και  έχει καταστεί συμπλήρωμα του εισοδήματός τους. Κι ενώ υπάρχει μια νέα αναζήτηση στραμμένη προς την παράκτια «παραδοσιακή αλιεία» εν τούτοις δεν υπάρχουν κίνητρα που να την ευνοούν, αντίθετα εφαρμόζονται κανονιστικές διατάξεις με βάση τις οδηγίες της ΕΕ που την καθιστούν απαγορευτική. Αντίστοιχα στις σχολικές μονάδες δεν υπάρχει η αλιεία και θαλάσσιο περιβάλλον ως επαγγελματικός προσανατολισμός με αποτέλεσμα οι νέες γενιές να στερούνται αυτής της γνώσης και εξοικείωσης με την αλιεία και τη θάλασσα, σε ένα νησί όπως η Ικαρία .  

          Απέναντι στην πολυδιάστατη κρίση που περνάμε, κεντρική σημασία αποκτά η ανασυγκρότηση της παραγωγής με βάση τις σημερινές εναπομείνασες δυνατότητες. Αυτές, δεν είναι άλλες από τις ζωντανές δυνάμεις ανθρώπων που, συνεργατικά και φιλικά, θα δώσουν το ανάλογο νόημα στην παραγωγή των αγαθών, κραδαίνοντας τη σκυτάλη από την ιστορία και τους παλιούς που ακόμα ζούνε στο νησί. Οι σχέσεις εμπιστοσύνης και η αλληλεγγύη, η γνώση και ο μόχθος, θα συμβάλουν στο φτιάξουμε μια τοπική οικονομία που θα διαπλατύνεται και θα συνθέτει στο διάβα της τη ζωή και την επιβίωση. Θέλουμε μια Ικαρία που θα κρατά τα παιδιά της στο νησί και θα τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξουν δημιουργικά τις παραγωγικές τους ικανότητες σε μια φιλική-συνεργατική οικονομία.