ΆρωματοΙκαρία ..ο πιο γρήγορος δυνατός τρόπος για να νιώσετε καλύτερα

Αχ αυτή η μεθυστική αβεβαιότητα
της Νικαριας που με αναγκάζει να καθυστερήσω «για πάντα»

Καλό Σαββατοκύριακο .... βάλε τ αρώματα τα φωτεινά της Ικαριάς να κάνουνε τη διαφορά

Σήμερα των Φώτων

Καλημέρα, καλησπέρα καλή σου μέρα αφέντη με την κυρά.

Δύναμαι και θέλω και προσκυνώ
και τον Κύριο μου παρακαλώ
για να ρίξει δροσιά, δροσιά στη γη
να δροστούν οι βρύσες και τα βουνά
να δροστούν οι βρύσες και τα βουνά
να δροστεί κι ο αφέντης με την κυρά....

Το Πέζι στις Ράχες, που έχει μια μοναδική ιστορία.

 Στο Πέζι στις Ράχες, που έχει μια μοναδική ιστορία.                                                      Η Ικαρία κατοικείται από την προϊστορική εποχή αλλά ενδιαφέρον αρχίζει να παρουσιάζει από τον 15o αιώνα, ένα αιώνα σημαδεμένο από πειρατές με την τρομερή μορφή του πειρατή Χαϊρεντιν Μπαρμπαρόσα να είναι ο φόβος και ο τρόμος στα παράλια του Αιγαίου.

.Τουρκοκρατία

Μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους και την απόσυρση των Φράγκων από το Αιγαίο, πολλοί Σάμιοι μετεγκαταστάθηκαν στη Χίο προκειμένου να φιάξουν ένα κοινό μέτωπο οχύρωσης ενάντια στον κοινό εχθρό που επεκτεινόταν στο Αιγαίο.

Οι Ικάριοι, ωστόσο, δεν δέχτηκαν να αφήσουν το νησί τους και να εγκατασταθούν στη Χίο, παρά ακολούθησαν την τακτική της αποκρυβής σε μυστικούς οικισμούς στα βουνά, όπως άλλοτε έκαναν και στο παρελθόν, με στόχο να δείχνει έρημο και ακατοίκητο το νησί. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίστηκε ως ‘Ο αιώνας της αφάνειας’ και διήρκησε από το 1521 ως το 1601 (80 χρόνια), ενώ περιοχές στις οποίες είχε συγκεντρωθεί πληθυσμός ήταν η Λαγκάδα, το Κουμαρό, το Πέζι, το Περδίκι και άλλες.

Για τον επισκέπτη που θα περπατήσει το οροπέδιο του Πεζιού η Ικάρια φύση θα του χαρίσει μια μοναδική  εμπειρία ομορφιάς από τα υπέροχα δέντρα της Πουθενά αλλου σε τούτο το νησί νομιζω δεν θα συναντήσετε τόσο "μαγικά" δεντρα όσο αυτά που φυτρώνουν πάνω σε τούτη την ιερή  γη των προγόνων μας Ίσως γιατί το Πεζι υπήρξε ο τόπος της Ικάριας Κιβωτού μας και αυτά τα γιγάντια φυτά οι "σπόροι"  της Ιστορίας της Μιας ιστορίας γεμάτης με το παιχνίδι της επιβίωσης που εσύ πρέπει να το περάσεις για να βγεις νικητής στη μάχη της Ζωής ....!                                                «Όταν ξέρετε πώς και πού να κοιτάξετε, τα δεντρα ,αυτά τα γιγάντια φυτά είναι σαν ένα ανοιχτό βιβλίο» ...Αναπνεύστε, θρέψτε, αναπτύξτε και αναπαράγετε: ένα δέντρο είναι ένα ζωντανό ον, ένα θεμελιώδες και "ενεργό" μέρος του περιβάλλοντος και του πολιτισμού μας. Η υπεράσπιση των δέντρων σημαίνει να υπερασπιζόμαστε την ευημερία μας, στην ύπαιθρο και στην πόλη, καθώς και τη μνήμη μας...

Από τον 18? αιώνα οι κάτοικοι άρχισαν να κατηφορίζουν προς τη θάλασσα δημιουργώντας μικρούς οικισμούς ένας απο αυτούς ειναι και το Καρκινάγρι ένα παραθαλάσσιο γραφικό ψαροχώρι...

Η μοναδικότητα της γης ολοκληρώνεται από τα παλιά σπίτια του χωριού, την εκκλησία και τις παραδοσιακές γιορτές που γιορτάζουν  οι ντόπιοι. Η ενοριακή εκκλησία είναι αφιερωμένη στους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο χτισμένη  στα τέλη του 19ου αιώνα. 

Το Πέζι παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, όχι μόνο για την απίστευτα πλούσια φυσική ομορφιά που κρύβει με τα απέραντα δάση του που χάνεσαι, αλλά και για τα φράγματα που έχουν κατασκευαστεί εκεί. Και τα δύο φράγματα χρησιμοποιούνται για να συγκρατούν τα νερά για ποτίσματα των τριγύρω περιοχών.

Ένα μικρό φράγμα βρίσκεται σε μια δασώδη περιοχή με πολλά πεύκα, κοντά στο χωριό Λαγκάδα.Το Μεγάλο Φράγμα της Ικαρίας βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο βόρεια από το χωριό Πέζι και τροφοδοτείται από τον χείμαρρο Πέζι και έχει ωφέλιμο όγκο 1.000.000 κυβικά μέτρα.

 Η φραγμολίμνη Πέζι βρίσκεται περίπου 3,7 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του οικισμού Χριστός. Δημιουργήθηκε από την κατασκευή Φράγματος στον ποταμό Χάλαρη επηρεάζοντας έτσι την παροχή γλυκού νερού στην εκβολή του.

 Το 1994 κατασκευάστηκε κοντά στο χωριό ένα φράγμα 1.200.000 κυβικών μέτρων νερού. Εκτός από τη δημιουργία καταφυγίου για τοπική άγρια ​​φύση, είναι υπεύθυνη για την άρδευση ολόκληρης της περιοχής του Χρήστου-Ράχες.

Παρουσιάζει πλούσια βλάστηση περιμετρικά της λίμνης, κυρίως δενδρώδης με τραχεία πεύκη και πλατάνια, που κυριαρχούν σε όλη την έκτασή του, καθώς και σκλήθρα και σκίνους. Επίσης, φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία από πουλιά, ερπετά και αμφίβια.

Η περιοχή γύρω από το Πέζι ήταν ένα από τα κυριότερα κρησφύγετα της δυτικής Ικαρίας στις αρχές του 16ου αιώνα. Το παλιό ερειπωμένο σπίτι, το λεγόμενο "Γυροκταμάδα" με τα τεράστια οβάλ γρανιτένια βράχια που τοποθετούνται εκεί από τη φύση για να σχηματίσουν ένα καταφύγιο, το τζάκι και το κρεβάτι μέσα, και ο στάβλος για τα ζώα δίπλα σε αυτό αποκαλύπτουν την ιστορία αυτής της γης. Οι πιο πρόσφατες κατοικίες είναι τα αντι-πειρατικά σπίτια που χτίστηκαν στην περιοχή. Στον οικισμό θα συναντήσετε διάφορα στοιχεία λαογραφικού ενδιαφέροντος όπως παραδοσιακά πιεστήρια από πέτρινο κρασί.

Μυστικό! Το Πέζι είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακος οικισμός, όπου εκεί οι όροι δόμησης είναι αυστηροί, προκειμένου να διατηρήσει η περιοχή αναλλοίωτο το ύφος της αρχιτεκτονικής της.

Αναφορές https://www.visitikaria.gr/     http://www.island-ikaria.com/ 

Μια δύσκολη μέρα ....💨💨 💬

Μια δύσκολη μέρα ....Η Ικαρία ανεμοδαρμένη από την έρημο της Σαχάρας 💨💨

Η Σαχάρα είναι η μεγαλύτερη έρημος στον κόσμο: με έκταση περίπου 9 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, είναι περίπου στο ίδιο μέγεθος με τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες.

Κάθε χρόνο, οι άμμοι της Σαχάρας ανεβαίνουν από το έδαφος για να κάνουν ένα ταξίδι με τα φτερά του ανέμου , καλύπτοντας απόσταση χιλιάδων μιλίων. Ένα μέρος αυτής της σκόνης φθάνει και στη Ελλάδα Ο άνεμος παρασύρει περισσότερους από 6,5 εκατ. τόνους σκόνης με σίδηρο και 120.000 τόνους με φωσφόρο κάθε χρόνο από αυτήν την περιοχή. Το 20% φτάνει στον Αμαζόνιο, το 50% πέφτει στον Ατλαντικό και το υπόλοιπο 30% στη Δυτική Αφρική.και Νότια Ευρώπη Με εξαίρεση τη φετινή χρονια που η Νότια Ευρώπη έχει δεχθεί και το μεγαλύτερο κύμα σκόνης .                                        Δεν καλύπτει όμως μόνο την Ελλάδα η σκόνη από τη Σαχάρα. Φτάνει και μέχρι τα δάση του Αμαζονίου, τα οποία τρέφει κι αναζωογονεί με πολύτιμα συστατικά. Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μελέτησαν τη σύνθεση της άμμου που ξεκινά το ταξίδι της από τη Βόρεια Αφρική και συγκεκριμένα από μία αποξηραμένη λίμνη στο Τσαντ. Η λίμνη Μποντελέ ήταν η μεγαλύτερη της Αφρικής μέχρι που αποξηράνθηκε πριν από 6.000 χρόνια. Από εκεί προέρχεται το 56% της άμμου της Σαχάρας που φτάνει στη Μεσόγειο έως και τον Αμαζόνιο. Ο Τσάρλι Μπρίστοου συνέλεξε δείγματα από την περιοχή και διαπίστωσε ότι είναι πλούσια σε σίδηρο και φώσφορο, που αποτελούν ιδανικό λίπασμα για τα φυτά των τροπικών δασών..Το μονο που πρέπει τώρα να μας αποδείξουν οι επιστήμονες ειναι αν αυτή η σκόνη θρέφει και τα Ελληνικά δάση που ήδη βιώνουν μεγάλες περιόδους ξηρασίας...

"Ζούμε σε έναν μικρό κόσμο και όλα είναι συνδεδεμένα"