 |
| Παραθαλάσσιο ψαροχώρι, κάτω από τον επιβλητικό γρανιτόβραχο του Αθέρα. στις απόκρημνες πλαγιές της νότιας πλευράς του νησιού με ένα άγριο τοπίο να μας προκαλεί δέος και θαυμασμό.Χαρακτηριστικό γνώρισμα του οι διάσπαρτοι γρανιτένιοι όγκοι, πεταμένοι λες από χέρι γίγαντα,που κυριαρχούν σε όλη την νοτιοδυτική Ικαρία. Τεράστιες πέτρες (βράχοι), ανυψώνονται σαν πετρωμένα κύματα σε όλη την έκταση του με τις ελιές, τις βερικοκιές,( To Καϊσι Ικαρίας είναι ένας τύπος βερίκοκου, στο οποίο μάλιστα τρώγεται και ο πυρήνας του: "Και το κουκούτσι αμύγδαλο", όπως χαρακτηριστικά λέγεται στην Ικαρία. Το συγκεκριμένο δένδρο κατάγεται από την Αρμενία. Στην Ικαρία η καλλιέργεια του άρχισε περίπου στα μισά του 19ου αιώνα. Το δένδρο έχει ύψος 3 περίπου μέτρα και οι καρποί του ωριμάζουν την Άνοιξη. Το καΐσι είναι αρκετά γνωστό στην Ελλάδα και η επιτόπια παραγωγή έφθανε μέχρι το 1940 τους 500 τόνους και την εποχή εκείνη πραγματοποιούνταν "εξαγωγές" στην Αθήνα.Σήμερα η παραγωγή έχει σχεδόν υποδεκαπλασιαστεί και προορίζεται κυρίως για την τοπική κατανάλωση. Τα καϊσια τρώγονται είτε ωμά είτε με μορφή γλυκού κουταλιού). τις λεμονιές και τις συκιές.Αξιοσημείωτο είναι το τούνελ (το μοναδικό σε όλο το νησί-γνωστό και ως 'τρύπα της Τούλας'), που δημιουργήθηκε για να ενώσει τον Μαγγανίτη οδικώς με το υπόλοιπο νησί στις αρχές της δεκαετίας του '90 (γνωστό και ως η τρύπα της Τούλας). |
 |
| Στα χνάρια του παλιού μονοπατιού: Μαγγανίτη – Ράχες Περιοχή«Μεγάλο Περιβόλι».ξεκινάει το παλιό μονοπάτι που συνδέει το χωριό με την περιοχή των Ραχών. Ο παλιός οικισμός του Μαγγανίτη, ο οποίος εκτεινόταν από τη θέση «Σήραγγα», βορειοδυτικά, έως την παλιά εκκλησία του Ταξιάρχη βορειοανατολικά, βρίσκεται εδώ. Το μονοπάτι πέτρινο ξεχωρίζει μέσα στην περιοχή που κατοικείται ακόμη.σε αυτή τη νότια άκρη της Ικαρίας στις κατεβασιές του Αθέρα οι πρώτοι κάτοικοι, αγρότες, ήρθαν από το χωριό της Μεσαριάς «Πετροπούλι». Ακριβώς εδώ δημιουργήθηκε η πρώτη κοινότητα του Μαγγανίτη που το όνομα καταδηλώνει την αφθονία Μαγγανίου στα πετρώματα. Η ονομασία της περιοχής «Μεγάλο Περιβόλι» μαρτυρεί το γόνιμο του εδάφους με τα άφθονα νερά που κατεβάζει το βουνό και ευνοεί τις καλλιέργειες. Οι «Μανώληδες» ήταν από τους πρώτους κατοίκους στην περιοχή αυτή. Όμως ο Μαγγανίτης μετά το 1900 ανέπτυξε μεγάλη ναυτιλία και έγινε γνωστός για τα καΐκια του και τους καλούς ναυτικούς του. Στην περίοδο αυτή απαριθμούσε 1500 κατοίκους. Σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι ανέρχονται στους 150 , συνταξιούχοι οι περισσότεροι που είχαν μεταναστεύσει στην Αμερική, όπως οι περισσότεροι κάτοικοι της Ικαρίας. Το καλοκαίρι συγκεντρώνει 1500 σχεδόν κaτοίκους που έρχονται από την Αμερική αλλά και από το «κλεινόν άστυ» όπου διαμένουν. Οι κάτοικοι από τις Ράχες και τα γύρω χωριά πηγαινοέρχονταν από αυτό το μονοπάτι με τα μουλάρια τους κουβαλώντας τα προϊόντα τους για να τα μεταφέρουν με τα Μαγγανιώτικα καΐκια και να τα πουλήσουν στον Αγ. Κήρυκο, στη Σμύρνη, τη Σύρο και σε όποιο λιμάνι μπορούσαν…. |
 |
| Έχει τρεις παραλίες, τη Φυρόδη, που είναι η πιο παλιά παραλία, το Γιαλό που βρίσκεται δίπλα από το γραφικό λιμανάκι και φυσικά τις μαγευτικές Σεϋχέλλες.(Οι Σεϋχέλλες είναι, ίσως, η πιο εξωτική παραλία του νησιού και έχει κάνει το χωριό διάσημο, κάτι που οφείλεται στα καταγάλανα νερά της! ) |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου