Στα καταπράσινα ρουμάνια της Ικαριακής γης, οι οβριές η αβρωνιές αγέρωχες ξεπροβάλλουν από τα σχίνα και τους βάτους! Μια άγρια περιπέτεια το μάζεμα τους,αλλά η ανταμοιβή τεράστια κατά τη βρώση του πικρόγευστου "ταπεραμέντου" τους! | Είναι γνωστό από την αρχαιότητα όχι μόνο σαν έδεσμα αλλά και σαν φάρμακο (γι αυτό και δεν πρέπει να καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες ). Του αποδίδονται διουρητικές, καθαρτικές και επουλωτικές ιδιότητες. Επίσης «πρακτικοί» γιατροί το συστήνουν σαν φάρμακο σε νοσήματα του ουροποιητικού συστήματος. Οι Γάλλοι το ονομάζουν Herbe aux femmes battues που σημαίνει «βότανο για τις δαρμένες γυναίκες» λόγω του ότι συνηθιζόταν σαν κατάπλασμα για τους μώλωπες και τα εγκαύματα. Ο Διοσκουρίδης το συνιστά και για τις φακίδες! |
|
|
| Στην Ικαρία το εκτιμούμε πολύ και το καταναλώνουμε βρασμένο με λάδι και ξίδι ή λεμόνι δίπλα πάντα με ένα πιάτο σκορδαλιά Η πικράδα του είναι έντονη και οι περισσότεροι το ζεματίζουν πριν το καταναλώσουν για να την μετριάσουν. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί, με χρώμα του μπορεί να είναι πράσινο ή ανοιχτό καφέ, δηλαδή τα νέα βλαστάρια που μοιάζουν με σπαράγγια που βγαίνουν από το Μάρτιο μέχρι τον Απρίλιο. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου