Καλή ιδέα θα ήταν να πειραματισθούμε με θαλασσινό νερό (επίστρωση από αλάτι ) ή επικάλλυμα αργίλου αντί για φυτική σκόνη .
Για το αλεύρι αναφέρει , ο Μοναχός Αγάπιος , συναποθήκευση με χοντρόκοκκο αλάτι . Το αλάτι είναι υλικό που αποφεύγουν τα έντομα και θα μπορούσαμε μέσα σε πλαστικά βαρέλια να αποθηκεύσουμε κάθε είδους σπόρους και αποξηραμένα φρούτα θαμμένα μέσα σε στεγνό αλάτι . Τα πλαστικά βαρέλια ( με στεγανό βιδωτό καπάκι ) θα μπορούσαν να τοποθετηθούν μέσα σε λάκκους στο χώμα και από πάνω να καλυφθούν με φυτικό υλικό ή χαρτόνια συσκευασίας (θα τα προμηθευτούμε από την ανακύκλωση απορριμμάτων ) για να μην τα βλέπει ο ήλιος . Έτσι γλυτώνουμε την κατασκευή αποθηκών . Μια καλή τεχνική είναι να στρώσουμε σαν ανώτερη στρώση (στον λαιμό του βαρελιού ) πολύ λεπτόκκοκο αλάτι (σαν άχνη ζάχαρη ) και να ψεκάσουμε ελαφρά με θαλασσινό νερό από ένα ψεκαστήρι χειρός . Το νερό διαλύει το επιφανειακό αλάτι , το αφήνουμε να εξατμισθεί και δημιουργείται μια σκληρή κρυσταλλική κρούστα αλατιού που δεν τη διαπερνά κανένα έντομο . ΝΤΟΜΑΤΕΣ - ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ - ΑΥΓΑ : Πολτοποιούμε τις ντομάτες και τις ζυμώνουμε με αλεύρι ( κάνουμε δηλαδή ντοματοτραχανά ) . Αν θέλουμε μπορούμε να προσθέσουμε αυγά , τυρί και γάλα . Όταν αποξηραίνεται ο τραχανάς διατηρεί τα συστατικά του επί μακρόν χωρίς ανάγκη ψυγείου . Απο πειράματα του γράφοντος προέκυψε οτι για μίγμα ντομάτας - αλεύρου η αναλογία είναι επτά μέρη βάρους ντομάτα προς δέκα μέρη βάρους αλεύρι . Βλέπουμε οτι χρειάζεται πολύ μεγάλη ποσότητα απο αλεύρι . Αυτός ο τραχανάς είναι ικανοποιητικός στη γεύση αλλά η γεύση της ντομάτας χάνεται μέσα σε όσο πολύ αλεύρι . Μια ιδέα για να μειώσουμε το αλεύρι είναι η εξής : Πολτοποιούμε την ντομάτα ( αφαιρούμε πρώτα την φλούδα ) και ανακατεύουμε τον πολτό με αποξηραμένη και ψιλοκομμένη γλυκιά πιπεριά Φλωρίνης και αποξηραμένα και κονιορτοποιημένα φύλλα τσουκνίδας ( πλούσια σε πρωτεϊνες ) . Μπορούμε να πειραματισθούμε και με προσθήκη μικρών ποσοτήτων αποξηραμένων φύλλων δυόσμου , ρίγανης , κρεμμυδιών ( βολβός και πράσινα φύλλα ) , καυτερής πιπεριάς . Αφήνουμε το μίγμα ήσυχο για αρκετή ώρα ώστε τα αποξηραμένα συστατικά να ρουφήξουν νερό απο τον τοματοπολτό . Όσο λιγότερο είναι το νερό τόσο λιγότερο αλεύρι χρειαζόμαστε . Μετά προσθέτουμε αλεύρι και ζυμώνουμε με ραβδί ή κουτάλα . Αφήνουμε λίγη ώρα σε ευάερο μέρος να αφυδατωθεί το ζυμάρι . Ξαναπροσθέτουμε αλεύρι , ζυμώνουμε με τα χέρια ( δεν χρειάζεται ξύλινος κύλινδρος ) και πλάθουμε μικρά και λεπτά φύλλα που τα απλώνουμε για ξήρανση πάνω σε δίχτυ σε σκιερό μέρος ( υπ' όψιν για όλες τις ξηράνσεις τροφών : πάντα σε σκιερό μέρος ) . Βλέπε
Όταν έρθει η ώρα να τα μαγειρέψουμε τα σπάμε σε μικρά κομμάτια .
Τρόπος μαγειρέματος του ντοματοτραχανά τον χειμώνα : Σπάζουμε τα φύλλα σε μικρά κομματάκια και τα βάζουμε στο νερό για 12 ώρες . Προσθέτουμε φύλλα απο χειμερινά λαχανικά και βράζουμε για λίγο σε σιγανή φωτιά . Σβήνουμε τη φωτιά και σκεπάζουμε την κατσαρόλα ώστε να κρατηθεί το περιεχόμενο ζεστό για 12 ώρες . Τα χειμερινά λαχανικά είναι προτιμότερο να είναι πολτοποιημένα σε πέτρινο γουδί .
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΔΕΑ : Με ζυμάρι κάνουμε ένα ρηχό "πιάτο" και το αποξηραίνουμε . Κάθε ημέρα του καλοκαιριού , πολτοποιούμε ντομάτες και τις απλώνουμε μέσα στο "πιάτο" για αποξήρανση . Έτσι με ελάχιστο αλεύρι μπορούμε να αιχμαλωτίσουμε πάρα πολλές ντομάτες
ΠΙΠΕΡΙΕΣ - ΜΕΛΙΤΖΑΝΕΣ : Οι κόκκινες πιπεριές αποξηραίνονται εύκολα . Ίσως και οι πράσινες αν κοπούν σε λωρίδες και περασθούν σε κλωστή .
Οι μελιτζάνες αποξηραίνονται αλλά δεν γνωρίζω πώς . Υποθέτω οτι τις κόβουν και τις κρεμάνε στον ήλιο . Χρειάζεται λίγος πειραματισμός .
ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ : Τα αφήνουμε να μεγαλώσουν πολύ . Λίγο πρίν αρχίσει το κιτρίνισμα του καρπού , τα γυμνώνουμε τελείως ( βγάζουμε περικάρπιο και περισπέρμιο ) , διαχωρίζουμε τις δύο κοτυληδόνες και τα αφήνουμε στην σκιά να αφυδατωθούν . Τα βιβλία περί συντήρησης προτείνουν αποξήρανση στην σκιά διότι ο ήλιος καταστρέφει κάποιες ευαίσθητες βιταμίνες .
ΚΟΛΟΚΥΘΑΚΙΑ : Πιθανόν θα μπρούσαν να αφυδατωθούν εάν τα κόβαμε σε φέτες και τα κρεμούσαμε περασμένα σε κλωστή . ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ : Τα πορτοκάλια ( και τα λεμόνια και , προφανώς , όλα τα εσπεριδοειδή ) διατηρούνται για μία εβδομάδα εάν ξεφλουδίσουμε ( με μαχαίρι ) ΜΟΝΟ την πορτοκαλί στιβάδα της φλούδας (μετά την πρώτη εβδομάδα αρχίζει η αλλοίωση της γεύσης . Τελικά αφυδατώνεται τελείως ο καρπός και δεν τρώγεται) . Αφήνουμε μόνο το σπογγώδες στρώμα
Απλώνουμε τα πορτοκάλια για να στεγνώσουν . Το σπογγώδες στρώμα γίνεται σκληρό σαν πέτρα και προστατεύει το εσωτερικό . Προσοχή σε μια λεπτομέρεια : Εάν απλώσουμε τα πορτοκάλια πάνω σε στερεό σώμα , το σημείο που ακουμπά ( στο στερεό σώμα ) θα μουχλιάσει . Η μούχλα εξαπλώνεται πολύ γρήγορα στο εσωτερικό του πορτοκαλιού . Για να αποφύγουμε αυτή την εξέλιξη έχουμε τέσσερις τρόπους :
- Τις πρώτες μέρες ; του απλώματος γυρίζουμε τα πορτοκάλια κάθε λίγες ώρες για να στεγνώνει ομοιόμορφα όλη η επιφάνεια . Μπορούμε να τα ψεκάσουμε προηγουμένως με αλατόνερο .
- Απλώνουμε τα πορτοκάλιιια πάνω σε στερεό σώμα που έχουμε επιστρώσει με ψιλό αλάτι
- Απλώνουμε τα πορτοκάλια πάνω σε μυτερά χαλίκια .
- Απλώνουμε τα πορτοκάλια πάνω σε δίχτυ απο λεπτό πλαστικό νήμα και διάμετρο τρύπας (μάτι ) 4 εκατοστά .
Αν αλείψουμε τα πορτοκάλια με λάδι διατηρούνται εκτός ψυγείου , χωρίς να μουχλιάζουν , σίγουρα για 18 ημέρες ( δεν δοκίμασα για μεγαλύτερη περίοδο ) . Ήδη απο την όγδοη ημέρα όμως η γεύση έχει αλλοιωθεί τόσο ώστε δεν είναι φαγώσιμα ( είναι υπερβολικά ξυνά ) . Η μέθοδος αυτή έχει αξία μόνο άν μας ενδιαφέρει το οξύ που περιέχουν τα πορτοκάλια .
Τα πορτοκάλια ΔΕΝ μπορούν να συντηρηθούν μέσα σε αλάτι
Τα δαμάσκηνα αφυδατώνονται εύκολα απλώς αν τα αφήσουμε σε στεγνό μέρος που κυκλοφορεί ελεύθερα ο αέρας .
ΠΗΓΗ http://lofos.info/laloslal/dehydro.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου