Αναγκαζόμαστε να ασχοληθούμε με κάτι πρόσωπα τα οποία δεν έπρεπε να είναι κομπάρσοι ούτε στους χειρότερούς μας εφιάλτες. Κι όμως, αυτοί οι τύποι που ξεπετάγονται ανάμεσα στο πλήθος και αναβοσβήνουν λόγω βλακείας, είναι οι ηγέτες πολλών άλλων ηλιθίων οι οποίοι δυστυχώς και ζούν ανάμεσά μας και είναι και ανίκητοι κατά τα φαινόμενα.
Mιχάλης Τσαουσόπουλος : Ο ντίσκ τζόκει που το κούρεμά του αποδυκνείει την εμμονή του στις κούπ των ’80s κι ενώ πρέπει πλέον να κοντεύει τα 60 συμπεριφέρεται σαν έφηβος σε παροξυσμό φωνασκώντας απο τα χαράματα σε ενα ραδιοφωνικό σταθμό τον οποίο μάλιστα διεθύνει κιόλας, (δεν τον ακούγαμε που δεν τον ακούγαμε, τώρα πλέον ούτε κατα λάθος), κάνοντας χιούμορ που μόνο αυτός και μερικοί άλλοι σαν αυτόν καταλαβαίνουν, αναφέρθηκε στους Σύρους πρόσφυγες στο Σύνταγμα με τον όρο “κουρελαρία” και τους έστειλε στο διάολο. Βέβαια, αφού βρέθηκε και κάποιος νοήμων που τυχαία προφανώς άκουσε την εκπομπή και ανέδειξε το γεγονός, μια και η μ@λακία που ειπώθηκε ήταν κοινωνική προσβολή, ο ξεχασμένος 3 δεκαετίες πρίν γητευτής των πλατώ έγραψε επιστολή στην οποία αράδιαζε μπούρδες κλαίγοντας τη μοίρα του όχι επειδή το πίστευε, αλλά απο φόβο μήπως λίγο πρίν βγεί στη σύνταξη, πέσουν τα νούμερα του σταθμού του και δε συμπληρώσει τα ένσημα.
Το χιούμορ σας κύριε Τσαουσόπουλε είναι τόσο αποτυχημένο, που κάνει μόνο για να ξυπνάτε κάτι ανυποψίαστα δεκαεπτάχρονα τα πρωινά και να τους κάνετε δήθεν έκπληξη και τάχα μου φάρσα ( συμπαθάτε με κιόλας ότι έχει πάρει κατά λάθος το αυτί μου ) μιλώντας κάτι σπαστικά ελληνικά πετώντας ανάμεσα κάτι αγγλικές λέξεις, κόρνες, κλανιές και χειροκροτήματα. Άν για σας κουρελαρία είναι η προσφυγιά και τη στέλνετε στο διάολο κι αυτό το αποκαλείτε χιούμορ, τότε κοιταχτείτε στον καθρέφτη για να δείτε τί είναι για εμάς η ντροπή.
Τα αγαπημένα σας ΜΑΤ απομάκρυναν την “κουρελαρία” απο το Σύνταγμα, μπορείτε να πάτε να παίξετε με τα δισκάκια σας χριστουγεννιάτικα σουξέ γιατί έρχονται μέρες “αγάπης”.
Θόδωρος Ρουσόπουλος : Εξερχόμενος απο το κτίριο της ΕΣΗΕΑ, ο κυρ Θόδωρας μαζί με τη γυναικούλα του κι ενα μπράβο, έτσι γιατί είναι και πολύ άντρας και δε φοβάται τίποτα, με το απεριόριστο θράσος που διακατέχει κάτι λιμοκοντόρους, κλέφτες και ξεπουλημένους σαν του λόγου του, άρχισε να ξεφωνίζει “ου” πρός τους άνεργους δημοσιογράφους που ήταν συγκεντρωμένοι στο πεζοδρόμιο. Πιθανότατα έχοντας επίγνωση της κατάντιας του, προσπάθησε να τους προλάβει, όντας βέβαιος ότι θα τον γιουχάρουν εκείνοι και γιούχαρε πρώτος. Δεν εξηγείται διαφορετικά η κραυγή του κυρ Θόδωρα, ο οποίος μόλις άρχισε να τρώει βρισίδι, άνοιξε βήμα, μαζί με Μάρα και μπράβο κι όπου φύγει φύγει για το αυτοκίνητο.
To ού σας κύριε Ρουσόπουλε θα ήταν μια πολύ εύστοχη κίνηση σε ένα χώρο όπου θα βρισκόσασταν μόνος σας και θα είχε ηχώ, ώστε να απολαύσετε στη συνέχεια κάτι που μάλλον δεν έχετε κάνει ποτέ σας : την αυτοκριτική. Εσείς θα το φωνάζατε κι αυτό θα αντηχούσε στ αυτιά σας πολλές ακόμη φορές, ίσως έτσι , κάτι μέσα σας, συνειδητοποιούσε πώς δεν βρέχει, σας φτύνετε.
Μέρες “αγάπης” κύριε Ρουσόπουλε, εσείς τα ξέρετε καλύτερα αυτά της εκκλησίας, άλλωστε, είστε και άνθρωπος του “Αγίου Όρους “, πρώτο πρώτο φιγουράρει το όνομά σας στο σκάνδαλο με τη μονή Βατοπεδίου… είναι τώρα πράγματα αυτά; Να εξομολογηθείτε πρίν κοινωνήσετε !
‘Eλενα Φάκου
Η Έλενα Φάκου γεννήθηκε στην Αθήνα και κατοικεί στο Ψυχικό. Είναι απόφοιτη της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και εργάζεται ως δημοσιογράφος από το 2003. Αποκαλεί τους αναγνώστες της ” ανθρώπους με τα όμορφα μυαλά” ,ασπάζεται το ρητό “Ούτε δούλα , Ούτε κυρά” . Zει για να γράφει και γράφει για να ζει. Η Έλενα Φάκου γράφει στο http://www.verge.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου