Τα τοπικά προϊόντα –επειδή αυτονοήτως θεωρούνται ως "αυθεντικά" και ποιοτικά, κάτι που απεικονίζεται και στις τιμές τους– μπορούν να θεωρηθούν ως κατάλληλο μέσο ανάπτυξης της υπαίθρου και ειδικότερα των λιγότερο ευνοημένων περιοχών της. Κυρίως, επειδή μπορούν να βοηθήσουν στην "επανασύσταση" –με τελείως διαφορετικούς όρους– ενός ολοκληρωμένου τοπικού παραγωγικού συστήματος που πιθανότατα προϋπήρχε στην περιοχή. Η παραπάνω διαπίστωση δε συνηγορεί απαραίτητα υπέρ της ενδογενούς ανάπτυξης, και δεν αποτελεί πρόταση για ένα \"άλμα προς τα πίσω\", γιατί σήμερα οι κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές. Υπάρχουν τουλάχιστον τριών ειδών δυναμικές "τοπικές" επιχειρήσεις. Πρόκειται είτε για πολύ μικρές επιχειρήσεις –που αποτελούν την πλειονότητα των τοπικών επιχειρήσεων– είναι πολύ ευάλωτες στη συγκυρία και χωρίς σημαντική οικονομική επιρροή στην περιοχή, είτε για επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους, άλλοτε πολύ δυναμικές (παράγουν προϊό- ντα για εξειδικευμένες αγορές) και άλλοτε καλά εμπεδωμένες στην αγορά (παράγουν παραδοσιακά προϊόντα). Τέλος, για μεγάλες επιχειρήσεις ή ακόμα και θυγατρικές πολυεθνικών, που εκμεταλλεύονται την ετικέτα του "τοπικού προϊόντος" χωρίς πραγματικά να συνδέονται με την τοπική οικονομία. Οι "τοπικές επιχειρήσεις" μπορεί να κατέχουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της περιοχής, δεν επαρκούν όμως από μόνες τους. Από την άλλη, οι επιχειρήσεις με κάποιο βαθμό ξένης (εκτός περιοχής) ιδιοκτησίας δε φαίνεται καταρχήν να είναι τόσο ωφέλιμες στην περιοχή όσο οι επιχειρήσεις τοπικής ιδιοκτησίας. Όμως, αν ληφθεί υπόψη ότι προϋπόθεση για την ανάπτυξη των περιοχών της υπαίθρου είναι αφενός νέες/καινοτόμες ιδέες, τεχνογνωσία κ.λπ. (που εύλογα αναμένεται να παραχθούν κυρίως εκτός τοπικής κοινωνίας) και αφετέρου η δυνατότητα πώλησης των προϊόντων των τοπικών επιχειρήσεων στις εθνικές αλλά και στις διεθνείς αγορές, τότε μπορεί να κατανοηθεί ότι οι επιχειρήσεις ξένης ιδιοκτησίας μπορούν να παίξουν έναν εξαιρετικά προωθητικό ρόλο στην ανάπτυξη των περιοχών της υπαίθρου. Προς τούτο απαιτούνται πρωτοβουλίες που θα εκμεταλλευτούν με επιτυχία τα τοπικά πλεονεκτήματα, τα οποία δεν περιορίζονται στην οικονομική και τεχνική υποδομή που διαθέτουν οι περιοχές αλλά περιλαμβάνουν και τα ιδιαίτερα τοπικά χαρακτηριστικά τους . ∆ηλαδή, τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου κεφαλαίου (εκπαίδευση, δεξιότητες, εμπειρία κ.λπ.) και του κοινωνικού κεφαλαίου (κλίμα εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων, τοπική τεχνογνωσία, ήθη, έθιμα και συνήθειες που ευνοούν την επιχειρη- ματική δραστηριότητα, δίκτυο αναπτυξιακών θεσμών και φορέων κ.λπ.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου