Δεκαετίες ολόκληρες, κάθε καλοκαίρι, κοντόχοντρες γυάλες με βύσσινα και ζάχαρη έλιωναν αργά και βασανιστικά στον ήλιο, σε ταράτσες και μπαλκόνια αθηναϊκών, και όχι μόνο, σπιτιών. Στα παιδικά μας μάτια, το τσέρι, απαγορευμένο καθώς ήταν, φάνταζε πολύ πιο μυστηριώδες σε σχέση με την αθώα δροσερή βυσσινάδα και το γλυκό του κουταλιού βύσσινο. Κάποια στιγμή, τα σπιτικά λικέρ θεωρήθηκαν «ξεπερασμένα» και σχεδόν χάθηκαν. Τώρα όμως, που όλα αλλάζουν και κατεδαφίζονται με θόρυβο, αναζητάμε στηρίγματα σε παλιές καλές στιγμές και αναμνήσεις. Ξεφυλλίζοντας τα παλιά τετράδια με συνταγές της μαμάς και της γιαγιάς, οι φίλες μου άρχισαν ξανά να φτιάχνουν λικέρ βύσσινο το καλοκαίρι και να το σερβίρουν με περισσό καμάρι το χειμώνα στα πάρτι και τα τραπέζια. Κάθε γουλιά κι ένα στιγμιότυπο.
Εμπρός, λοιπόν! Η διαδικασία παρασκευής ενός σπιτικού λικέρ είναι απλούστατη, χρειάζεται όμως υπομονή κάποιων μηνών για να ωριμάσουν και να ζυμωθούν τα υλικά. Μην επιχειρήσετε να μειώσετε τους χρόνους αναμονής με βράσιμο ή υψηλές θερμοκρασίες, γιατί το γευστικό αποτέλεσμα θα σας απογοητεύσει. Οπλιστεί τε με υπομονή και ακολουθήστε τις συνταγές με ακρίβεια, όπως έκανα κι εγώ. Επίσης, προσέξτε το θέμα του αλκοόλ: όπου αναφέρεται, εννοείται οινόπνευμα ποτοποιίας 90° που προέρχεται από απόσταξη γεωργικής προέλευσης. Στις κάβες, κατά κανόνα, δεν το βρίσκουμε, μπορούμε όμως να το προμηθευτούμε από μικρές ποτοποιίες.
Εναλλακτικά, αντικαθιστούμε το οινόπνευμα με μια υψηλόβαθμη (γύρω στους 40°), ουδέτερη σε γεύση, βότκα ή ένα, επίσης υψηλόβαθμο, χωρίς γλυκάνισο τσίπουρο. Σε αυτή την περίπτωση, ο χρόνος ζύμωσης θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος, ώστε να εκχυλιστούν καλά τα φρούτα στο πιο χαμηλόβαθμο αλκοόλ της βότκας ,Κονιάκ ή του τσίπουρου. Αντί για 1 μήνα, αφήστε το λικέρ 40 - 45 ημέρες. Επίσης, αν η συνταγή αναφέρει νερό και το νερό του δικτύου περιέχει χλώριο, προτιμήστε ένα ουδέτερο εμφιαλωμένο ή απεσταγμένο νερό. Τέλος, η ζάχαρη είναι πάντα λεπτή και άσπρη (κρυσταλλική) - ούτε άχνη ούτε σκούρα ακατέργαστη. πηγη http://www.oinoxoos.net/
Βύσσινο λικέρ από την Ικαρία Υλικά
1 κιλό βύσσινα, ώριμα 1 λίτρο καλής ποιότητας κονιάκ 1 κιλό ψιλή ζάχαρη 4 - 5 καρφάκια γαρίφαλο 1 μεγάλο ξυλάκι κανέλας
Εκτέλεση
Πλένουμε καλά τα βύσσινα και αφαιρούμε τα κοτσάνια τους. Σε μια μεγάλη γυάλα βάζουμε σε στρώσεις τα βύσσινα με τη ζάχαρη και τα μπαχαρικά. Κλείνουμε το βάζο και το αφήνουμε στον ήλιο για 40 ημέρες. Κάθε μέρα φροντίζουμε να κουνάμε το βάζο για να λειώσει η ζάχαρη. Μετά το 40ήμερο ανοίγουμε το βάζο και προσθέτουμε το κονιάκ. Κλείνουμε τη γυάλα και την αφήνουμε σε σκοτεινό και δροσερό μέρος για 10 ημέρες ακόμη (όχι στο ψυγείο). Μετά το δεκαήμερο σουρώνουμε το λικέρ σε μπουκάλια. Τα βύσσινα που έμειναν αφού σουρώσαμε το λικέρ δε τα πετάμε. Τα βύσσινα τα φυλάμε στην κατάψυξη (μέχρι και ένα χρόνο) είτε ολόκληρα και προσθέτουμε ένα-δυο κάθε φορά που σερβίρουμε λικέρ ή τα ξεκουκουτσιάζουμε και τα φυλάμε για να φτιάξουμε τούρτα μπλακ φόρεστ ,η πιάτα που βάζουμε οινόπνευμα το αντικαθιστούμε με τα φρούτα του Λικέρ ή να σερβίρουμε τα παγωτά μας. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου