«Ο Βράχος του Ίκαρη ...».

[Ἄνθη τῆς πέτρας] Γιῶργος Σεφέρης -

Ἄνθη τῆς πέτρας μπροστὰ στὴν πράσινη θάλασσα
μὲ φλέβες ποὺ μοῦ θύμιζαν ἄλλες ἀγάπες
γυαλίζοντας στ᾿ ἀργὸ ψιχάλισμα,
ἄνθη τῆς πέτρας φυσιογνωμίες
ποὺ ἦρθαν ὅταν κανένας δὲ μιλοῦσε καὶ μοῦ μίλησαν
ποὺ μ᾿ ἄφησαν νὰ τὶς ἀγγίξω ὕστερ᾿ ἀπ᾿ τὴ σιωπὴ
μέσα σε πεῦκα σὲ πικροδάφνες καὶ σὲ πλατάνια.

 Ο «Βράχος του Ίκαρη»ο βράχος που θαλασσοδέρνεται στα ανοιχτά της Ικαρίας, ειναι τόσο μικρός αλλά και τόσο μοναδικός αφου εκεί λένε ότι έπεσε ο Ίκαρος Βρίσκετε δύο χιλιόμετρα περίπου από το χωριό Χρυσόστομο, στο νότιο μέρος της Ικαρίας. Από τη Βαώνη στρίβεις στα χωράφια και όλο ψάχνεις. Χαμηλά στην ακτή, συναντάς το βρόχο του Ίκαρη Τον θαυμάζεις μοναχό του επί θαλάσσης, ουρανοκατέβατο, απέναντι από τα ολόλευκα μάρμαρα που αγκαλιάζουν το μικρό αμφιθέατρο.Πλησιάζοντας κοντά του βλέπεις υπόγεια σπήλαια -φαντασμαγορικά, περίτεχνα λαξευμένα από το αλάτι και τη δύναμη της θάλασσας Πουθενά αλλου δεν έχω δει τόσο όμορφο και καθαρό βυθό παρά μονο σε τούτο εδώ τον βράχο Στέκεσε επάνω του και άξαφνα αγναντεύεις ενα πολύχρωμο κόσμο οπού μπορείς να αφουγκραστεις τον θρήνο του Δαίδαλου· το κλάμα του ανέμου και της θάλασσας που αντηχεί, υπενθυμίζοντας σου τον άδοξο χαμό του πρώτου ανθρώπου που έφτασε στα σύννεφα του Ικάρου .

Σύμφωνα με τη μυθολογία, σ' εκείνο το σημείο ο Ίκαρος έχασε τα φτερά του και έπεσε στη θάλασσα.