: ΠΑΛΙΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟΣΟΦΙΑ
...Για το τσουκνίδισμα συμβούλευαν: «Έμπα, έμπα μολοχίτσα να βγει η τσουκνιδί-
τσα». Για το τσίμπημα του σκορπιού έδιναν επιθέματα λάσπης ή κρύες κομπρέσες και ο
πόνος θα έφευγε αν σκότωνες το σκορπιό και τον έβαζες επάνω.
Για το κρύωμα συνιστούσαν ζεστά αφεψήματα, χαμόμηλο, τσάι, τίλιο, φασκόμηλο,
ακόμη βεντούζες και κατάκλιση. Για το βήχα να πιεις βρασμένα κουκούτσια κυδωνιών
ή σαλέπι.
Για τις εντερικές παθήσεις συνιστούσαν λαπά από ρύζι και ζουμί από ρόιδο. Για τον
κοιλόπονο, έβραζαν πολλά μυριστικά μαζί με νερό: Κανέλλα, μοσχοκάρφια, μέντα, μο-
λόχα, έριχναν και κονιάκ, και το έπιναν ζεστό.
Για τα κοψίματα ιδανικό φάρμακο θεωρούσαν τον αγριόδυοσμο όπως και την πικρο-
διαλέτα. Την πικροδιαλέτα τη διναν στα παιδιά για δυναμωτικό όπως καιτα μπουμπούκια
της καρυδιάς. Τα έβραζαν και τα έπιναν όπως το τσάι.
Για κάθε είδος χτύπημα ή στραμπούληγμα (εξάρθρωμα) ή νευροκαβαλίκευμα, που
είναι λαϊκός όρος, συνιστούσαν για ανακουφιστικό το κρεμμύδι. Κοπάνιζαν ωμά πολλά
κρεμμύδια, τα έριχναν αλάτι και τα έβαζαν επάνω στο μέρος που πονούσε.
Για τους διάφορους όγκους μικρούς και μεγάλους δίνουν σκορπίδι. Το σκορπίδι το
δίνουν με λίγο μέλι και για τις μαγουλάδες.
Για τα ελαφρά κρυολογήματα πρώτο φάρμακο είχαν το σινάπι ή ένα καμένο κερα-
μίδι ή πέτρα που έβαζαν πάνω στον πόνο. Το 1917-18 η γρίπη θέριζε τον κόσμο, την
αντιμετώπιζαν με βρασμένο λιναρόσπορο το λεγόμενο λαπά. Έβαζαν ζεστά επιθέματα
λιναρόσπορου σ’ όλο το σώμα.
Για τον πονόματο έδιναν το απόσταγμα σαμπούκου δηλ. αγριοφρουσκλιάς και μαγιά-
τικου τριαντάφυλλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου