Η Conyza canadensis είναι ένα μονοετές φαρμακευτικό φυτό της Ικαρίας που φθάνει σε ύψος 1m. Αντέχει στην κλιματική ζώνη 7 δηλαδή μέχρι -17 βαθμούς Κελσίου. Ανθίζει από τον Ιούνιο – Οκτώβριο, και οι σπόροι ωριμάζουν από Ιούλιο-Οκτώβριο. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα (έχει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά όργανα) και γονιμοποιούνται από μύγες και μέλισσες.http://youtu.be/Ko26RRFTzR4 Ευδοκιμεί σε φωτεινά (αμμώδη) και μέσο (αργιλώδη) εδάφη και προτιμά καλά στραγγιζόμενα μέρη. Κατάλληλο pH: ουδέτερο έως βασικό (αλκαλικό) έδαφος. Μπορεί να μεγαλώσει σε ημι-σκιά (αραιά δάση) ή χωρίς σκιά. Προτιμά ξηρό ή υγρό έδαφος και μπορεί να ανεχθεί την ξηρασία. Τα φυτοφάγα θηλαστικά συνήθως δεν προτιμούν το φυτό επειδή το φύλλωμα του είναι πικρό. Τα κουνέλια μπορούν να τρώνε τις κορυφές των νεαρών φυτών περιστασιακά.Ενώ η φαρμακευτική αξία του φυτού είναι πολύ μεγάλη η οικολογική αξία του στην άγρια φύση είναι χαμηλή, με εξαίρεση το νέκταρ των λουλουδιών του, που καταναλώνεται από τις μέλισσες γιαυτό θεωρείται μελισσοκομικό φυτό. Η Conyza canadensis μπορεί εύκολα να συγχέεται με Conyza sumatrensis και Conyza bonariensis. Η Conyza canadensis διακρίνεται από άτριχα ή σχεδόν άτριχα βράκτια που στερούνται απο μια κόκκινη κουκίδα στην κορυφή, αλλά έχουν μια καφετί εσωτερική επιφάνεια. Η Conyza sumatrensisέχει τριχωτά βράκτια, αλλά δεν υπάρχουν μακριές τρίχες κοντά η κορυφή των κλαδιών. Επίσης η εσωτερική επιφάνεια των κλαδιών είναι κοκκινωπα καφέ.Η C onyza bonariensis έχει πυκνά τριχωτά βράκτια, και είναι ιδιαίτερα τριχωτα για τους μίσχους και γύρω από τις μασχάλες των φύλλων. ΕΔΩΔΙΜΟΤΗΤΑ: Τα νεαρά φύλλα και φυτά τρώγονται μαγειρεμένα ή αποξηραμένα μπορούν να φαγωθούν αργότερα βραστά, ή μαγειρεμένα με ρύζι .Τα αποξηραμένα φύλλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καρύκευμα με γεύση παρόμοια με εστραγκόν. Οι Ινδιάνοι της Αμερικής τα νεαρά κορυφές και τα φύλλα, κονιοποιημένα τα έτρωγαν ωμά, παρόμοια με τη χρήση κρεμμυδιών . Από το φυτό παράγεται ένα αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται εμπορικά στα γλυκίσματα , τα καρυκεύματα και τα αναψυκτικά σαν αρωματικό. Τα φρέσκα φύλλα περιέχουν 0,2 έως 0,66% αιθέριο έλαιο. Τα συστατικά των αποξηραμένων φύλλων του φυτού αναφέρονται παρακάτω: 0 Θερμίδες ανά 100g Νερό : 0% Πρωτείνες: 14.9g; Λίπος: 1.8g; Υδατάνθρακες: 75.1g; Ίνες: 26.1g; Μέταλλα – Ασβέστιο: 1010mg; Φώσφορος: 280mg; Σίδηρος: 0mg; Μαγνήσιο: 0mg; Sodium: 0mg; Κάλιο: 2610mg Plants Of A Future ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ:Στην παραδοσιακή ιατρική θεωρείται πολύτιμο φυτικό φάρμακο. Το βράσιμο της κόνυζας παράγει ατμό που προκαλεί εφίδρωση. Το κάπνισμα των φύλλων σαν ταμπάκο χρησιμοποιείται για την τόνωση του φτερνίσματος κατά τη διάρκεια του κρυολογήματος. Το κάψιμο του φυτού δημιουργεί καπνό που απομακρύνει τα έντομα. Σημαντική θεωρείται η στυπτικότητα του φυτού για αυτό χρησιμοποιείται στη θεραπεία των γαστρο-εντερικών προβλημάτων, την διάρροια καιτη δυσεντερία. Ακόμη χρησιμοποιείται σε μια πολύ αποτελεσματική θεραπεία για αιμορραγία των αιμορροΐδων. Το σύνολο του φυτού έχει αντιρευματικές, στυπτικές, βαλσάμικές, διουρητικές, εμμηναγωγές, στυπτικές, τονωτικές και ανθελμινθικές ιδιότητες. Τα μέρη του φυτού μπορεί να συλλέγονται ανά πάσα στιγμή και είναι καλύτερα να χρησιμοποιούνται όταν είναι φρέσκα. Τα αποξηραμένα βότανα δεν πρέπει να αποθηκεύονται για περισσότερο από ένα χρόνο. Ένα εκχύλισμα του φυτού χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της διάρροιας και των εσωτερικών αιμορραγιών ή εφαρμόζεται εξωτερικά για τη θεραπεία της γονόρροιας και η αιμορραγία των αιμορροϊδων. Τα φύλλα σε αρκετές έρευνες παρουσιάζουν υπογλυκαιμικές ιδιότητες. Το αιθέριο έλαιο που βρίσκεται στα φύλλα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της διάρροιας, δυσεντερίας και στις εσωτερικές αιμορραγίες. Επιπρόσθετα το έλαιο είναι πολύτιμο για τη θεραπεία των της φλεγμονής των αμυγδαλών στο πρήξιμο και τη φλεγμονή του λαιμού. Ένα τσάι από τις βραστές ρίζες χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των ανωμαλιών της εμμηνόρροιας. Σε σχετική μελέτη του University of Lodz, Poland αποδείχθηκε ότι το φυσικό εκχύλισμα πολυσακχαρίτη από canadensis Conyza έχειαντισυγκολλητική και αντιοξειδωτική δραστηριότητα, και ως εκ τούτου είναι ευεργετική στην πρόληψη ασθενειών, όπως οι καρδιαγγειακές ή οι φλεγμονώδεις νόσοι. Σε ανάλογες έρευνες του Pakistan Research Repository στο φυτό ανιχνεύθηκαν μεγάλες ποσότητες σφιγγολιπιδίων. Τα σφιγγολιπίδια (sphingolipids) είναι φωσφογλυκερίδια που αντί της γλυκερόλης περιέχουν την σφιγγοσίνη ή κάποια συγγενική της δι-υδροξυ-αμίνη. H αμινομάδα είναι συνδεδεμένη σε ένα λιπαρό οξύ με αμιδικό δεσμό. Τα σφιγγολιπίδια υπάρχουν στις μεμβράνες των κυττάρων και αφθονούν στον εγκέφαλο και στους νευρικούς ιστούς, όπου ενώσεις που ονομάζονται σφιγγομυελίνες αποτελούν τα κύρια συστατικά του περιβλήματος των νευρικών ινών. Αυτές οι ιδιότητες τα κάνουν απαραίτητα για την ανασυγκρότηση των ιστών γι αυτό αποτελούν βασικό συστατικό των κρεμών του δέρματος. Σε σχετικές έρευνες του University of Szeged, Hungary τεκμηριώθηκε η αντιμυκητιακή και η αντιβακτηριακή δράση των αιθέριων ελαίων που προέρχονται από το εναέριο μέρος και τις ρίζες του φυτού. Στη σχετική μελέτη των βοτάνων της Αμερικής που συνδέονται με εκείνα της Κίνας αναφέρεται οτι στην κινεζική λαϊκή ιατρική, το εκχύλισμα της Κόνυζας εφαρμόζεται για τη θεραπεία των πληγών , των οιδημάτων και τους πόνους που προκαλούνται από την αρθρίτιδα. Επιπλέον, σύμφωνα με το λεξικό των φαρμακευτικών φυτών, το πτητικό έλαιο του φυτού έχει εφαρμοστεί για την θεραπεία της βρογχίτιδας και της κυστίτιδας. Η αντι-ιική δράση των εκχυλισμάτων μεθανόλης και βουτανόλης του φυτού μελετήθηκε και αποδείχθηκε σε σχετικές μελέτες του Laboratoire de Microbiologie ,Monastir, Tunisie. Laboratoire de Microbiologie Monastir, Tunisie C. P. Khare, Ed., Indian Medicinal Plants—An Illustrated Dictionary, Springer, Berlin, Germany, 2007 T. S. C. Li, Chinese and Related North American Herbs—Phytopharmacology and Therapeutic Values, CRC Press, New York, NY, USA, 2002University of Szeged,Hungary Pakistan Research Repository University of Lodz, Banacha , Poland Chiej. R. Encyclopaedia of Medicinal Plants Foster. S. & Duke. J. A. A Field Guide to Medicinal Plants Weiner. M. A. Earth Medicine, Earth Food ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ: Σαν φυτό βαφικό δίνει ωραίες πράσινες αποχρώσεις. Τα φύλλα σε κρεβάτια κατοικίδιων ζώων βοηθάνε να απαλλαγούν από τους ψύλλους. Το φυτό περιέχει μικρές ποσότητες από αιθέριο έλαιο. Δεδομένου ότι το φυτό συλλέγεται εύκολα, ή εκχύλιση του ελαίου είναι εφικτή. Το έλαιο έχει μια ιδιαίτερη ποιότητα που το καθιστά κατάλληλο για την κατασκευή των αρωμάτων με ασυνήθιστες αποχρώσεις. Μια άλλη χρήση του, είναι το άναμμα φωτιάς με την μέθοδο του«τόξου φωτιάς»: Το τοξο φωτιάς, βασιζετε στον πολυ απλο κανονα της φυσικης οτι η τριβη παραγει θερμοτητα. Ετσι τριβοντας δυο ξυλα μεταξυ τους, παραγετε αρκετη θερμοτητα ωστε να αρχισει να καιει το ξυλο και να παράγετε μια λεπτη σκονη καρβουνου. Αυτην την σκονη καρβουνου, η οποια σιγο-καιει, την μεταφερετε σε ενα ευφλεκτο προσαναμα από χαρτί ηή ξερά φύλλα και ετσι αναβει η φωτια. Μην περιμενετε τριβοντας τα ξυλα να δειτε φλογες. Η διαδικασια αυτη απλως παραγει το καρβουνο. Για να φτιαξετε ενα τοξο φωτιας θα χρειαστειτε: Ενα ξυλο που θα χρησιμοποιηθει ως βαση. Η βαση αυτη θα πρεπει να ειναι λιγο πιο φαρδια απο το κλαδι της Κόνυζας που θα χρησιμοποιησουμε ως αξονα περιστροφης και καλο ειναι να ειναι και απο πιο μαλακο ξυλο πχ πευκο, απο οτι ο αξονας. Ενα κλαδι Κόνυζας που θα χρησιμοποιηθει ως αξονας περιστροφης. Στην μια ακρη του φτιαξτε μια μυτερη μυτη ενω στην αλλη μια πιο χοντρη. Η χοντρη μυτη ειναι αυτη που θα βαλουμε στην βαση μας, για να παραγουμε το καρβουνο. Θελουμε να ειναι χοντρη, για να εχει πιο πολυ επαφη με το ξυλο, να εχει μεγαλύτερη τριβή με αποτέλεσμα να παράγει περισσοτερη θερμοτητα. Λιγο σχοινι. Αν δεν εχετε μπορείτε να χρησιμοποιησετε κορδονι παπουτσιων, μια λωριδα υφασματος απο τα ρουχα σας ή να φτιάξετε σχοινί απο ριζες φυτων και φλοιο. Ενα μαχαιρι ή μια κοφτερη πετρα.
Παρακολουθείστε to σχετικό Video:
Άναμα φωτιάς . Η ράβδος είναι από αποξηραμένη Κόνυζα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου